Οι Oasis βρέθηκαν στο BUENOS AIRES για την προγραμματισμένη συναυλία τους και πέρα του ότι γέμισαν στο στάδιο-φυσικά- αποτίσαν και φόρο τιμής στον μεγάλο Diego Maradona. Ήταν η πρώτη συναυλία που έδωσαν χθες 16 Νοεμβρίου, στην Αργεντινή.
oasis-BUENOS AIRES
#oasislive25
Το συγκρότημα ξεκίνησε χθες το βράδυ (Κυριακή 16 Νοεμβρίου) την πρώτη από τις δύο συναυλίες που θα δώσουν στο Estadio Mâs Monumental του Μπουένος Άιρες και εκμεταλλεύτηκαν την ευκαιρία για να τιμήσουν τον αείμνηστο Αργεντινό ποδοσφαιριστή. Ο Diego Maradona έφυγε από τη ζωή το 2020 σε ηλικία 60 ετών.
Live Forever
Κατά τη διάρκεια του tour «Live Forever», η μπάντα πρόβαλε την εικόνα του Maradona στην οθόνη που βρισκόταν πίσω τους, κάνοντας το κοινό να ανατριχιάσει. Ήταν η στιγμή που λίγο πριν ο Liam αφιέρωνε το «Rock “N” Roll Star» σε αυτόν, λέγοντας στο κοινό: «Το επόμενο είναι για τον Ντιέγκο Μαραντόνα».
“This next one’s for Diego Maradona.”
Και επειδή όλοι ξέρουμε πόσο πδοσφαιρόφιλοι είναι, μη ξεχνάμε από που είναι, νωρίτερα την ίδια μέρα, ο Noel επισκέφθηκε την πρώην ομάδα του ποδοσφαιριστή, τη Boca Juniors, και τράβηξε φωτογραφίες του αγάλματος του μεγάλου αυτού θρύλου.
BUENOS AIRES
Oasis le dedicó Live Forever a Diego Armando Maradona y sobre el cierre de la canción apareció la imagen del ’10’
In July 2026, Plovdiv will host PHILLGOOD – a new, exciting music adventure by Fest Team that places Bulgaria among Europe’s leading festival destinations. Between July 17 and 19, the Rowing Canal will become the brightest stage on the Balkans – three days where the frequency shifts, the energy unfolds, and the audience finds that emotional restart everyone’s been longing for.
Bold, avant-garde, full of spirit – and most importantly, featuring artists fans have been dreaming about for years.
PHILLGOOD
On July 17, the stage of PHILLGOOD will belong to The Cure, a band whose influence has shaped generations for nearly five decades.
After more than 1,800 concerts worldwide, they will finally perform in Bulgaria. Robert Smith, Simon Gallup, Jason Cooper, Roger O’Donnell, and Reeves Gabrels will deliver a performance to remember.
Songs of Lost World -the cure| new single entitle Alone
Their latest studio masterpiece, “Songs of a Lost World”, proves that in an era where complete albums are increasingly rare, The Cure still create entire musical universes. And yes – it’s Friday, so the crowd will definitely be singing along to “Friday I’m in Love.”
On July 18, Gorillaz
will transform the Rowing Canal with their colorful visual world of sound, image, and imagination. The global phenomenon created by Damon Albarn and Jamie Hewlett continues to blur the lines between the real and the digital, presenting parts of their upcoming 2026 album The Mountain, alongside timeless Gorillaz classics.
The grand finale on July 19 belongs to Moby –
artist, producer, and activist who has spent more than three decades turning electronic sound into space for reflection and compassion. Beyond his innovative music, Moby is known for his dedication to animal rights and environmental causes – commitments deeply woven into his art. His music merges the emotional depth of his classic compositions with the pulse of the present, embodying inner peace, strength, and forward motion.
A fitting finale for PHILLGOOD’s debut edition, promising even more unforgettable names to come.
Available will be one-day tickets at 120 BGN, three-day tickets at 240 BGN, a limited number of VIP tickets, and camping passes.
The prices
of one-day and three-day tickets will change once the quantities set by the promoter are sold out. Prices for three-day tickets (excluding fees) after the promotional tickets are sold out: 280 BGN / 143 EUR, 300 BGN / 153 EUR.
In July 2026, Plovdiv will host PHILLGOOD – a new, exciting music adventure by Fest Team that places Bulgaria among Europe’s leading festival destinations. Between July 17 and 19, the Rowing Canal will become the brightest stage on the Balkans – three days where the frequency shifts, the energy unfolds, and the audience finds that emotional restart everyone’s been longing for.
Bold, avant-garde, full of spirit – and most importantly, featuring artists fans have been dreaming about for years.
PHILLGOOD
On July 17, the stage of PHILLGOOD will belong to The Cure, a band whose influence has shaped generations for nearly five decades. After more than 1,800 concerts worldwide, they will finally perform in Bulgaria. Robert Smith, Simon Gallup, Jason Cooper, Roger O’Donnell, and Reeves Gabrels will deliver a performance to remember.
Songs of Lost World -the cure| new single entitle Alone
Their latest studio masterpiece, “Songs of a Lost World”, proves that in an era where complete albums are increasingly rare, The Cure still create entire musical universes. And yes – it’s Friday, so the crowd will definitely be singing along to “Friday I’m in Love.”
On July 18, Gorillaz
will transform the Rowing Canal with their colorful visual world of sound, image, and imagination. The global phenomenon created by Damon Albarn and Jamie Hewlett continues to blur the lines between the real and the digital, presenting parts of their upcoming 2026 album The Mountain, alongside timeless Gorillaz classics.
The grand finale on July 19 belongs to Moby –
artist, producer, and activist who has spent more than three decades turning electronic sound into space for reflection and compassion. Beyond his innovative music, Moby is known for his dedication to animal rights and environmental causes – commitments deeply woven into his art. His music merges the emotional depth of his classic compositions with the pulse of the present, embodying inner peace, strength, and forward motion. A fitting finale for PHILLGOOD’s debut edition, promising even more unforgettable names to come.
Available will be one-day tickets at 120 BGN, three-day tickets at 240 BGN, a limited number of VIP tickets, and camping passes.
The prices
of one-day and three-day tickets will change once the quantities set by the promoter are sold out. Prices for three-day tickets (excluding fees) after the promotional tickets are sold out: 280 BGN / 143 EUR, 300 BGN / 153 EUR.
Τα Υπόγεια Ρεύματα βρέθηκαν στη Θεσσαλία και τίμησαν το κοινό του Βόλου, χαρίζοντας μια μοναδική βραδιά στο Cafe Santan, το Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2025.
Θα ξεκινήσω λέγοντας σου πως είναι η πρώτη φορά στην ουσία που εκπέμπω από εδώ ως γραφιάς, και ελπίζω αυτό μου το ποδαρικό να είναι γουρλίδικο. Βέβαια ωραία αρχή γίνεται αφού τα Υπόγεια Ρεύματα βρίσκονται από την περίοδο της εφηβείας μου ακόμα σαν άκουσμα, αλλά ου ολίγες φορές έχουμε βρεθεί (εκείνοι επί σκηνής) και στην Αθήνα. Αυτή τη φορά, τους ανταμώσαμε στο Cafe Santan, το μοναδικό πλέον live stage στον Βόλο (Βόλος ακούει, κάτι πρέπει να κάνουμε) όπου και δεν σας κρύβω, πως ΔΕΝ ΧΩΡΟΥΣΑΜΕ στο μαγαζί. Το λες καλό; Φυσικά και το λες, αφού υπάρχει ζωή για μουσική!
Επί της ουσίας
Σύμφωνα με το πρόγραμμα, οι πόρτες θα άνοιγαν από τις 21:00 για να μπορέσει να φιλοξενήσει τον κόσμο που ήθελε και να έχει και λίγο χρόνο έως ότου ξεκινήσει στις 22:00, όπως είχε ανακοινωθεί. Ο κόσμος πολύς, αν και έφτασα λίγο πριν τις 22:00. Δεν ξέρω τι περίμενα… να έχει λιγότερο κόσμο ας πούμε; Ευχάριστο το γεγονός, που υπάρχει ακόμα μουσικό κοινό να θυμηθεί αλλά και να περάσει καλά.
Στην σκηνή ανέβηκαν λίγο μετά τις 22:00, με ένα έξτρα πλέον μέλος στην παρέα. Το τρίο που είχαμε συνηθίσει στα τόσα χρόνια, έκανε μια προσθήκη μπαλαντέρ (τζακ ποτ για αυτούς), καθώς πλέον πέρα από τον Γρηγόρη Κλιούμη που είναι και ο μακροβιότερος του συγκροτήματος και έγινε και λόγος περι αυτού, τον Τάσο Πέππα και τον εξαιρετικό Νίκο Γιούσεφ, βρέθηκε και ένα γνώριμο πρόσωπο στην σκηνή. Ο Σπύρος Σπυρόπουλος εκ των Tsopana Rave (νεότερη γενιά), θα τους επισκέπτεται αρκετά συχνά όπως δήλωσαν. Και γιατί όχι αφού και μαζί έχουν παίξει στο παρελθόν αλλά έχουν δέσει εκπληκτικά θα λέγαμε.
Η αρχή έγινε με τα ‘Έρημα καράβια‘ που ήταν απλά η αρχή για να ζήσουμε έναν σχεδόν ένα δίωρο χαμό, Για την ακρίβεια κράτησε 180’ που όχι απλά ήταν το τέλειο, αλλά και θέλαμε και άλλο ρε γ@μώτο. Υπολόγισε λοιπόν πόσα κομμάτια χωράνε σε αυτό το live στο Cafe Santan και πόσες δισκογραφίες ακούστηκαν! Μην κουράζεσαι θα στα πω όλα.
Για αρχή θα σου αναφέρω πως ακούστηκαν σχεδόν όλες, αφού περάσαμε από το 1998 για να φτάσουμε στο σήμερα. Φυσικά τίποτα δεν είχε την τιμητική του, αφού από το ‘Χάδι‘, το ‘Να γελάς‘, το ‘Τσαλακωμένες μέρες‘ φτάσαμε περήφανα και αισίως στο ’30 Χρόνια Στην Υπόγα’. Ένας δίσκος που πρώτη φορά τον άκουσα live και ναι εντάξει, έχει άλλη χάρη το να το ακούς εκείνη τη στιγμή και να το ζεις. Έχεις ακούσει εσύ το ‘Ρόζα” από Κλιούμη και όχι από Μητροπάνο; Εδώ σε θέλω!
Γεμάτη η σκηνή και από μουσικούς αλλά και από αστεία που έδιναν και έπαιρναν μεταξύ τους αλλά και με το κοινό. Ας θυμηθώ τον Γιούσεφ που έκανε πλάκα στον Κλιούμη σχετικά με τα χρόνια του, που φυσικά τον θέλουμε άλλα τόσα. Ή το ρε ματζόρε που ζήτησε προς το τέλος ο Γιούσεφ για κάτι εύθυμο και ξεκίνησε να παίζει ο “Χάρος“. Ένα παραδοσιακό κομμάτι από Πετρολούκα και Κυρίτση, που φαίνεται πως τα τελευταία χρόνια έχει αποδοθεί δικαιοσύνη ως προς τον στίχο του:
Φάτε πιέτε και γλεντάτε όλοι βρε παιδιά, όποιος πάει στον κάτω κόσμο δεν ξαναγυρνά.
Δεν σας κρύβω πως γελάσαμε μεν με την ειρωνεία του πράγματος, αλλά αν πιάσεις βαθιά τον στίχο από τα κέρατα, θα δεις την αισιοδοξία του πράγματος και πως δεν πρέπει να ξεχνάμε να ζούμε. Ηθικό δίδαγμα; Εσύ θα μου πεις…
Η αναφορά στα Τέμπη δεν έλeiψε και στο Santan (τίποτα δεν λείπει και ποτέ και είναι πάντοτε παρόντες και τους ευχαριστούμε για αυτό), όπως και το κομμάτι ‘Τρένο‘.
Παλαιότερο αρχείο
Περί εκπλήξεως & ορέξεως
Για εμάς που ακολουθούμε καιρό ένα συγκρότημα, είτε μουσικά είτε λόγω zine, γνωρίζουμε πάνω κάτω το setlist. Μα κάθε φορά μας περιμένει μια ωραία έκπληξη, όπως αυτή που ακούσαμε Δημήτρη Πουλικάκο ‘Σκόνη, Πέτρες, Λάσπη‘ ή Rage against the machine ‘Killing in the name‘ που αυτό και αν ήταν έκπληξη για το μεγαλύτερο ίσως ηλικιακό κοινό-εμείς μια φορά το χαρήκαμε και με το παραπάνω. Και αυτό δεν το λέω με κακία. Θα σου μιλήσω όμως για αυτό μετά. Που είχα μείνει; Α ναι σωστά. Το ‘War bigs‘ ήχησε μέσα στο Santan για να μας αφήσει με ανοιχτό το στόμα αλλά και να αποφέρει έναν φόρο τιμής στους Black Sabbath.
Age thing
Για να μην σε αφήσω με απορίες και εμπαιγμούς. Ανέφερα νωρίτερα την ηλικία και θα ήθελα να στο ξεκαθαρίσω. Καμιά φορά, ως κοινό, θαυμαστής όπως θέλεις πες το, έχεις μάθει σε αυτό το μοτίβο που σου γίνεται λούπα, από έναν καλλιτέχνη και αυτό καμιά φορά δείχνει να σε μπερδεύει. Εννοώ πως όταν σε βγάζει για λίγο από την πεπατημένη οδό που λέμε, δείχνει να μένεις στο κενό. Αλλά μη ξεχνάμε πως η μουσική είναι μουσική, χωρίς παρωπίδες και όρια. Οπότε μη μένεις σε αυτά και μην εκνευρίζεσαι καλέ μου αναγνώστη. Το κάθε άκουσμα μόνο για καλό είναι. Ζήσε για λίγο την διαφορετικότητα που σου παρέχει και όχι έναν δίσκο που μπορείς να ακούσεις και στο σπίτι.
Για παράδειγμα, ο τελευταίος δίσκος του συγκροτήματος, είναι μια συλλογή τραγουδιών που μελοποιήθηκε με τον δικό τους μοναδικό τρόπο. Ένα τέτοιο δείγμα πήραμε και χθες.
Με αυτές τις περίεργες ανατριχίλες που σου αφήνει ο Γιούσεφ σε κάθε live και το πριόνι του, που μοιάζει με κλέουσα να θρηνεί και να σπαράζει, με τον Κλιούμη να δίνει και άλλο μπάσο στη φωνή του και να χαίρεσαι που υπάρχουν ακόμα τέτοιες φωνές και τον Πέππα άλλοτε να προσθέτει λίγο blues στα τύμπανα και άλλοτε να δίνει τόσο πόνο που δεν ξέρεις από που σου ήρθε. Δεν ξέρω αν το μάθαμε πρώτοι, αλλά όπως ανέφεραν, μια νέα δουλειά είναι στα σκαριά και θα αφορά μελοποίηση αγαπημένων τους ποιητών και αφορμή σε αυτό στάθηκε ο Κωστής Παλαμάς που ακούσαμε με το ‘Γκρεμιστής‘.
Τέλος να ναφερθώ και λίγο στον Σπ. Σπυρόπουλο που ναι εμφανώς έκανε τη διαφορά και πρόσθεσε αυτήν την πινελιά που δεν έλειπε πεν, δεν μας χάλασε δε. Όπως άκουσα και από το κοινό “ω καλός αυτός ο πιτσιρικάς‘.
Φωτογραφικό υλικό:
Νέα πόλη, νέα ζωή, οπότε και νέα φωτογραφική μηχανή. Εν αναμονή για τα επόμενα lives παιδιά. Δεν θα ήθελα να απολογηθώ αλλά για όσους με ξέρουν, δεν γίνεται να μην υπάρχει φωτογραφικό αρχείο και όμως… εδώ σας πρόσθεσα κάτι από το παρελθόν για να γεμίσει λίγο το μάτι σας.
Τα λέμε στα επόμενα που θα έρθουν στο Cafe Santan και όχι μόνο! Εις το επανιδείν Santanιώτες (ου grinch).
Την Κυριακή 16 Νοεμβρίου στο An Club στα Εξάρχεια θα πραγματοποιηθεί Συναυλία Αλληλεγγύης για ιατρικά έξοδα του συντρόφου Γ.Τ.
COYOTE’S ARROW
Στην συναυλία, το rap και το punk ως κοινωνικές υποκουλτούρες ενώνουν για άλλη μια φορά τις δυνάμεις τους με ένα και μόνο σκοπό, την έμπρακτη αλληλεγγύη.
SPONTY
Όλα τα έσοδα από το κουπόνι ενίσχυσης θα διατεθούν αποκλειστικά για τα ιατρικά έξοδα χειρουργικής επέμβασης που πρέπει να πραγματοποιηθεί στο άμεσο διάστημα.
FINAL DAZE
Σας περιμένουμε όλα από τις 18:30!
Το κουπόνι ενίσχυσης κοστίζει 10ευρώ και θα είναι διαθέσιμο ηλεκτρονικά αλλά και πολύ περιορισμένα στην είσοδο.
Όπλο μας η αλληλεγγύη!
Sponty., TNT, Coyote’s Arrow, Fatface, Final Daze και Proletkult Radio ενώνουν τις δυνάμεις τους στο An Club!
KOLOMVOU EVA
Bookings |Productions |ΕVA’S Live Shows & Events
Mobile: ++ 30 697 6536114
E mail:eva.kolomvou@gmail.com
Το δίδυμο Nick & June από το Βερολίνο ανακοίνωσε πρόσφατα την κυκλοφορία του νέου του άλμπουμ «New Year’s Face» στις 5 Δεκεμβρίου. Παραγωγός του άλμπουμ είναι ο βραβευμένος με Grammy Peter Katis (The National, Interpol, Sharon Van Etten) και η ηχογράφηση έγινε στο Bridgeport του Κονέκτικατ.
Το «New Year’s Face», στο οποίο συμμετέχουν οι Owen Pallett, Kyle Resnick και Ben Lanz των The National, οι The Antlers και άλλοι, θα κυκλοφορήσει σε CD, βινύλιο και ψηφιακή μορφή. Το «New Year’s Face» είναι η πρώτη κυκλοφορία του ντουέτου από το «Beach Baby, Baby EP» του 2023, το οποίο σημείωσε πάνω από 30 εκατομμύρια streams, έλαβε ευρεία κριτική αναγνώριση και οδήγησε σε sold-out συναυλίες σε όλη την Ευρώπη.
Στο τέλος μιας μακροχρόνιας σχέσης, συνήθως δεν βρίσκεσαι να κάθεσαι στο πιάνο ενός στούντιο με τον/την πρώην σου, γράφοντας τραγούδια. Ή μήπως ναι; Σε αυτή την περίπτωση, πακετάρεις μια βαλίτσα, μπαίνεις σε ένα αεροπλάνο, μετακομίζεις στη μικρή και μελαγχολική λιμενική πόλη του Μπρίτζπορτ, στο Κονέκτικατ, και αρχίζεις να δουλεύεις πάνω σε ένα νέο δίσκο.
Το «New Year’s Face» είναι το αποτέλεσμα αυτού του παράξενου πειράματος: δύο πρώην εραστές, ένα στούντιο, μήνες δουλειάς και ανακαλύψεων. Μαζί με τον βραβευμένο με Grammy παραγωγό Peter Katis (The National, Interpol, Sharon Van Etten, Stars), εγκαταστάθηκαν και δημιούργησαν δέκα τραγούδια που είναι ταυτόχρονα οικεία και επεκτατικά, εύθραυστα και ανθεκτικά.
Οι Nick & June περιπλανιούνται σε μια λαμπερή ομίχλη από κιθάρες
γεμάτες αντήχηση, δονητικά συνθεσάιζερ και απαλά παλλόμενα beats και ντραμς. Οι φωνές τους συγχωνεύονται σε ένα υπνωτικό μείγμα, οδηγώντας τους ακροατές μέσα από μια λεπτή ισορροπία ευφορικής συγκράτησης και περίπλοκων, δαιδαλώδεις σκέψεων. Ο ήχος τους είναι μια εκλεκτική σύνθεση indie folk, που θυμίζει Bon Iver, Velvet Underground και Big Thief, αναμειγμένη με τις dream-pop υφές των Beach House και Lana Del Rey και το alternative rock των The National, St. Vincent και Mazzy Star.
nick & june
Το ομώνυμο κομμάτι του άλμπουμ ξεκινά με έναν ασαφή, σχεδόν αδιάφορο τρόπο, με τις φωνές της Suzie-Lou και του Nick να τυλίγονται η μία γύρω από την άλλη, σαν φιγούρες που αρχίζουν σιγά-σιγά να αναγνωρίζουν η μία την άλλη. Τα κομμάτια «Dark Dark Bright» και «Anthem» διαθέτουν μεγαλοπρεπείς ενορχηστρώσεις πνευστών από τους Kyle Resnick και Ben Lanz των The National.
Το «Crying In A Cool Way» αναδύεται από παραμορφωμένο μπάσο και λαμπερά συνθεσάιζερ, μια θριαμβευτική στιγμή για τους συναισθηματικά απόμακρους και τους ρομαντικά εκτροχιασμένους. Οι The Antlers από τη Νέα Υόρκη, που από καιρό αποτελούν πηγή έμπνευσης για τους Nick & June, εμφανίζονται στα «2017» και «Pinker Moon», δύο κομμάτια που αναλογίζονται την παιδική ηλικία, τις στιγμές ενηλικίωσης και την φευγαλέα ομορφιά του εφήμερου.
nick & june album
Στο «The Boy With The Jealous Eyes», η ισπανίδα lo-fi τραγουδοποιός Russian Red συμπράττει με τον βιρτουόζο του πληκτρολογίου και συνεργάτη του Sufjan Stevens, Thomas Bartlett. Το μεγάλο φινάλε «Husband & Wife» —περισσότερο ρεκβιέμ παρά τραγούδι— κλείνει το άλμπουμ με ένα ορχηστρικό αποχαιρετισμό. Τα τραγούδια αυτού του άλμπουμ είναι δοκίμια για την αγάπη, την απώλεια, το χρόνο και την αυτοανακάλυψη.
Θυμούνται συνομιλίες με τους παππούδες και τις γιαγιάδες τους, φευγαλέες εικόνες από την παιδική τους ηλικία, στιγμές που δεν μπορούν να εξηγηθούν, την ευθραυστότητα της ανθρώπινης ύπαρξης σε όλη της την παράλογη και υπέροχη ολότητα: ποιοι ήμασταν, ποιοι είμαστε, ποιοι μπορεί να γίνουμε. Πάνω απ’ όλα, δεν είναι ένα άλμπουμ για χωρισμό. Είναι ένα ντεμπούτο, ένα προσωπικό opus magnum.
μία Tech-death μπάντα από τις ανερχόμενες δυνάμεις της Ελληνικής metal σκηνής, παρουσιάζουν την νεότερη κυκλοφορία τους με τιτλο “A Breath of Mold”, διαθέσιμο από τις 5 Νοέμβρη 2025, σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες.
Δείτε το video:
Το κομμάτι ειναι το 2ο μερος του πρώτου τους EP με όνομα “Daybreak” το οποίο θα αποτελείται απο τρία κομμάτια, με την κυκλοφορία του τελευταίου να αναμένεται στις αρχές του 2026. Έπειτα, θα ξεκινήσουν οι διαδικασίες κυκλοφορίας του πρώτου τους LP, η σύνθεση του οποίου ξεκίνησε το 2023.
Η συγκεκριμένη κυκλοφορία είχε σαν επιρροές σε μελωδίες αλλα και στον τομέα των φωνητικών τους The Black Dahlia Murder, τους Nekrogoblikon και τους Cattle Decapitation.
The King Of Kings: Η ΤΕΛΕΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΤΑΙΝΙΑ ΓΙΑ ΦΕΤΟΣ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
Η ταινία “The King Of Kings” ακολουθεί την ιστορία του Καρόλου Ντίκενς, ο οποίος μαγεύει τον γιο του, Γουόλτερ, καθώς αφηγείται την πιο σπουδαία ιστορία που ειπώθηκε ποτέ – την ιστορία του Ιησού Χριστού. Αυτό που ξεκινά ως ένα παραμύθι για καληνύχτα, μετατρέπεται σε ένα ταξίδι που αλλάζει τη ζωή. Μέσα από τη ζωντανή του φαντασία, o Γουόλτερ περπατά δίπλα στον Ιησού, μαθαίνοντας την πορεία του.
H ταινία μάς προσκαλεί να ανακαλύψουμε ξανά τη διαχρονική δύναμη της ελπίδας, της αγάπης και της λύτρωσης – μέσα από τα μάτια ενός παιδιού. Εμπνευσμένη από τον Κάρολο Ντίκενς, παρουσιάζει τη ζωή του Ιησού Χριστού μέσα από ένα εντυπωσιακό animation με συγκλονιστική μουσική, που θα συγκινήσει ανθρώπους κάθε ηλικίας και αποτελεί την τέλεια οικογενειακή ταινία για φέτος τα Χριστούγεννα.
Στην Αμερική, κυκλοφόρησε με ένα εντυπωσιακό καστ που περιλαμβάνει τους Πιρς Μπρόσναν, Όσκαρ Άιζακ, Κένεθ Μπράνα και Ούμα Θέρμαν.
Ο Βασιλιάς των Βασιλιάδων έχει μαγέψει το κοινό σε ολόκληρο τον κόσμο, σημειώνοντας μεγάλη εμπορική επιτυχία παγκοσμίως με εισπράξεις να ξεπερνούν τα 77,6 εκατομμύρια δολάρια.
Οι Widow Pit φέρνουν το debut album τους μέσα από την Sound Effect Records και θα κυκλοφορήσει σε 2 εκδόσεις βινυλίου.
Οι Widow Pit
αποτελούν ίσως το καλύτερα κρυμμένο (ως τώρα) μυστικό της Αθηναϊκής Heavy/Psych/Doom rock σκηνής. Το σχήμα ξεκινάει ουσιαστικά την δραστηριότητα του το μακρινό πια 2011. Διάφορα προβλήματα και αλλαγές μελών, δεν επέτρεψαν στο συγκρότημα να βρει ουσιαστικό ρυθμό στη πορεία του και πέρα από κάποιες σποραδικές live εμφανίσεις, δεν κατάφεραν ως τώρα να φτάσουν στο άλμπουμ που θα τους έβαζε για τα καλά στο χάρτη της σκηνής.
Το όνομα της μπάντας είναι εμπνευσμένο από το ιστορικό τοπωνύμιο του Χηρόλακα στη ναυτική πολιτεία του Γαλαξειδίου. Το ομώνυμο λιμάνι παραδοσιακά ήταν το σημείο πού έκλαιγαν οι χήρες τούς χαμένους αγωνιστές και ναυτικούς στη προεπαναστατική περίοδο και αργότερα στα χρόνια της εποχής των καραβιών. Στη κυριολεξία σημαίνει “ο λάκκος με τις χήρες”
Οι λίγοι που έχουν ακούσει ως τώρα το συγκρότημα, έχουν αντιληφθεί και αγαπήσει το ιδιαίτερο Heavy/Psych/Doom rock τους, το οποίο παράγουν με γνήσιο rock n roll attitude τα πολύπειρα μέλη της μπάντας, αποτελώντας παράλληλα ενεργά μέλη σε σημαντικά σχήματα του ευρύτερου ανεξάρτητου χώρου (Devil Flower Mantis, Selefice, Lokruz, Wheelers και Weevil).
Μετά την πανδημική περίοδο το συγκρότημα επαναδραστηριοποιήθηκε με κάποια live και τελικά στις 5 Απριλίου του 2025 μπήκε στο Downstroke studio με παραγωγό τον Θάνο Αμοργινό (The Last Drive, The Earthbound) και ηχογράφησε το πρώτο του άλμπουμ, όπως ακριβώς οραματιζόταν, ζωντανά μέσα σε μόλις οχτώ ώρες!
Το ομώνυμο ντεμπούτο άλμπουμ κυκλοφορεί σε 2 εκδόσεις βινυλίου (black ltd και clear ltd) από τις 31 Οκτωβρίου του 2025 από την Sound Effect Records και πολύ σύντομα σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες από το ίδιο το συγκρότημα.
Track list:
1.) Backstreet
2.) Eyes on Fire
3.) Night is my Girl
4.) Burn
5.) Dust and Decay
6.) Madonna
7.) Where Silence Reigns
Credits:
Tο άλμπουμ ηχογραφήθηκε στις 5 Απριλίου 2025, μέσα σε μία και μόνο οκτάωρη συνεδρία!
Ολόκληρη η εκτέλεση —όργανα και κύρια φωνητικά— ηχογραφήθηκε ζωντανά. Μόνο τα δεύτερα φωνητικά προστέθηκαν στο τέλος της συνεδρίας.
Παραγωγή, ηχογράφη και μίξη: Θάνος Αμοργινός στο Downstroke studio.
Mastering: Kostas Ekelon στο The Cave Mastering Studio
Οι Tuber επιστρέφουν στις ζωντανές εμφανίσεις και όπως χαρακτηριστικά λένε: ”επιστρέφουμε σε σκηνές που μας διαμόρφωσαν, γεμάτες αναμνήσεις, ενέργεια και την υπόσχεση για αξέχαστες βραδιές”! Η αναμονή τελείωσε.
Ένα αμάλγαμα συναισθημάτων και εικόνων που εναλλάσσονται με μια αδιάλειπτη ροή, δημιουργώντας μουσικά ηχοτοπία που ταξιδεύουν τον ακροατή, όπου ο ίδιος επιθυμεί…
Οι Σερραίοι Tuber είναι μια instrumental rock μπάντα
όπου με μόνη σταθερά το rock ’n roll, φλερτάρει με την ψυχεδέλεια και τον ρομαντισμό, συνδυάζοντας την λυρικότητα με τον σκληρό ήχο αλλά και τον χορευτικό ρυθμό! Η μουσική τους είναι εσωτερική και εξωστρεφής, συγχρόνως.
tuber (1)
Το 2010 κυκλοφορούν το ομώνυμο ντεμπούτο ep τους, που τους κατατάσσει,αυτομάτως, σε μια από τις πλέον ανερχόμενες μπάντες της εγχώριας ανεξάρτητης μουσικής σκηνής. Το 2013 κυκλοφορούν το πρώτο τους full length album με τίτλο “Desert Overcrowded” και ξεκινούν μια σειρά απο συναυλίες σε πόλεις της Ελλάδας και της Ευρώπης.
Έχουν εμφανιστεί σε μερικά από τα πιο αξιόλογα μουσικά φεστιβάλ της Ευρώπης ( EXIT, Freak Valley Festival, Lake On Fire, Desert Fest Berlin ), ενώ την άνοιξη του 2016 πραγματοποιούν την πρώτη τους ευρωπαϊκή περιοδεία.
Τον Μάιο του 2017 κυκλοφορούν την τρίτη, κατά σειρά, δισκογραφική τους δουλειά, με τίτλο “Out Of The Blue” και τον Νοέμβριο του ίδιου έτους ακολουθεί μια σειρά από εμφανίσεις σε 14 ευρωπαϊκές πόλεις.
To 2023 Κυκλοφορεί ο τελευταίος τους δίσκος Joyful Science με νέες, ανανεωμένες επιρροές και καταδεικνύοντας και πάλι την αφοσίωση τους στο να πιέζουν τα δημιουργικά τους όρια.
Special guest: BEFORE THE PILLS
Oι Before the Pills είναι ένα instrumental μουσικό σχήμα που κινείται στους ήχους του post και ψυχεδελικού rock, δημιουργώντας κινηματογραφικές ατμόσφαιρες μέσα από βαριές συνθέσεις και μελωδικά περάσματα.
Δημιουργήθηκαν την άνοιξη του 2021 από την ανάγκη των μελών τους για επιστροφή στη μουσική δημιουργία μετά από αποχή λίγων ετών.
Αποτελουνται απο τους Jim P.- drums (Stone Devils, Α Dozen Matters, Fuzz Mahal), Nick Hawaiian – guitar (Human Asteroid, Ludmila, Madleaf), Pantelis K.- bass guitar (Ludmila).
before the pills
Με επιρροές από συγκροτήματα όπως Porcupine Tree, Mogwai, My Sleeping Karma, ο ήχος τους συνδυάζει ένταση και συναίσθημα, με συνθέσεις που εξελίσσονται σαν ιστορίες, γεμάτες δυναμική, εσωτερική ένταση, βαριά riffs και ψυχεδελικά περάσματα, που παρασύρουν τον ακροατή σε ένα μουσικό ταξίδι ισορροπώντας ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι.
Σύντομα σχεδιάζουν να έχουν στα χέρια τους την 1η τους κυκλοφορία
Τους Jacks Full δεν τους ήξερα μέχρι να διαβάσω εδώ και όταν ήρθε το album στα αυτιά μου ήταν από τις πολύ περίεργα ευχάριστες εκπλήξεις. Παρότι δεν με λες και θιασώτη του σκληρού ήχου, μάλλον το αντίθετο, το Loud Minority μου σήκωσε την τρίχα από πρώτα ακόρντα του Black Sheep γιατί η μπάντα, για μένα πάντα, έχει ένα χαρακτηριστικό που το γουστάρω και ας παίζεις και κλαρίνα (υπερβολή για να υπερθεματίσουμε). Και αυτό το λένε ψυχή.
Δεν ξέρω αν θα μπορούσες να τους χαρακτηρίσεις heavy metal, ίσως με την κλασική πρωτόλεια του σύνθεση. Αλλά το heavy riffing είναι διάσπαρτο και στα 11 κομμάτια του δίσκου. Και τα παιδιά ξέρουν να γράφουν riffs που σου κολλάνε. Kαι αυτό έχει μια αξία από μόνο του.
Έχουν πανέξυπνες στιγμές που περνάνε σε άλλο ήχο αλλά μόνο για να σε επαναφέρουν σε καταγώγια που μυρίζουν ιδρώτα τσιγάρο χυμένη μπύρα και conditioner, γιατί όλοι οι κλασικοί hard rockers πάντα είχαν, έχουν και θα έχουν τέλειο μαλλί.
Τα θέματα του είναι καλοδουλεμένα και σε όλα τα κομμάτια έχουν να δώσουν πέρα από τα riffs. Κιθαριστικά πολύ καλοδουλεμένο με ωραία σημεία και αλλαγές στις χροιές ανάλογα με τη διάθεση του κομματιού. Κάθε κομμάτι είναι και μια ιστορία που σε πάει σε πολλά μονοπάτια καθώς κάθε σολάκι είναι και μια μικρή έκπληξη.
jacks full album cover
Και αυτό που μου άρεσε πολύ είναι πως αν και σκληροί, δεν πέφτουν στην παγίδα του overplay στην οποία αρέσκονται τα συγκροτήματα του είδους. Σε στιγμές μάλιστα είναι αφαιρετικοί και θυμίζουν σκληρό blues rock που μόλις βγήκε από το βούρκο για να σου θυμίζει τις ρίζες των πάντων στη μουσική.
Σε άλλα θυμίζει και λίγο grungeίλα, αλλά όσο πατάει η γάτα. Επίσης να πούμε εδώ πως ο ήχος τους έχει τέτοιο όγκο που θα σου πετάξει τα σφραγίσματα από τα σαγόνια εύκολα και επίσης θα σου καθαρίσει τα αυτιά από κεριά, μαρμελάδες και ό,τι άλλο νταπα ντούπα σου έχει κολλήσει εκεί μέσα μια και καλή.
Κάθε κομμάτι των Jacks Full έχει να σου πει κάτι, τόσο μουσικά όσο και στιχουργικά. Σας είπα πως αυτή η ηχητική επίθεση (γιατί περί αυτού πρόκειται) βγαίνει από 3 όργανα, και 3 άτομα μόνο; Σας είπα επίσης πως πρόκειται (αν και το ξέρετε πριν από μένα) για δικά μας παιδιά;
Και επειδή μια ζωή προσπαθώ να γίνω ρυθμικός, ας μιλήσουμε λίγο για αυτό το κομμάτι του δίσκου. Γκρουβάρει βαριά και ασήκωτα, αλλά νομίζω πως κουνάει ακόμα και τους πιο δύσκολους. Και έχει μεγάλη σημασία αυτό γιατί καμιά φορά οι hard rockers χάνονται στα ανεβοκατεβάσματα στο μπράτσο της κιθάρας, στο να παίξουν 467 μπασογραμμές ανά κομμάτι και να χτυπήσουν τα δέρμα όσο πιο γρήγορα και όσο πιο περίτεχνα μπορούν.
Από την άλλη, οι Jacks Full κάνουν ακριβώς το αντίθετο.
Απλά σχήματα (προσέχτε, όχι απλοϊκά, τα απλά είναι τα δύσκολα), όμορφα δεμένα μεταξύ τους που δίνουν ένα εκρηκτικό αποτέλεσμα. Δεν χάνονται στα εφέ. Δεν κάνουν φιγούρα αλλά κατάθεση της δουλειάς τους που είναι κομμάτι της ψυχής τους.
Και για να δέσει το γλυκό η φωνή πότε τσαμπoυκαλίδικη και πότε με αρμονικά φωνητικά αλλάζει τις διαθέσεις στα κομμάτια. Όχι για να μη βαρεθείς, δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση, αλλά για να δώσει άλλο χρώμα στη μουσική τους.,
Θα σε πάνε και λίγο από stoner με το ομώνυμο του δίσκου αλλά μην φανταστείς τίποτα αργό του θανάτου. Υποβλητικό θα έλεγα εγώ. Και θα συνεχίσουν μελωδικά με το River και θα κλείσουν ακόμα πιο όμορφα με το Stay. Πιο blues rock από άλλα του δίσκου, αλλά αυτό μικρή σημασία έχει.
jacks full tour
Η Ouga Booga and the Mighty Oug records με τους Jacks Full μας δίνουν ένα πολύ καλοδουλεμένο album, με καταπληκτική παραγωγή (αν και θα το ήθελα λίιιγο πιο βρώμικο) που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από κανέναν. Αν τα παιδιά περάσουν από την πόλη σας (γιατί ξεκινάνε περιοδεία στα κοντά αν δεν κάνω λάθος) μην τους χάσετε.
Αλλιώς δείξετε την αγάπη και συμπαράσταση στους Jacks Full που την αξίζουν και με το παραπάνω κάνοντας τα κουμάντα σας εδώ. Aπό όσο ξέρω, επαρχιώτης γαρ και μακριά από τα δισκάδικα των Αθηνών, κυκλοφορεί και σε βαρύ βινύλιο 180 γραμμαρίων…
THE CROWN (SWE) έρχονται ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ και ετοιμάζουν 2 μοναδικές συναυλίες που θα κόψουν την ανάσα! Δύο εμφανίσεις σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα | 22 & 23 Νοεμβρίου 2025.
Μετά από τριάντα πέντε χρόνια αδιάκοπης πορείας και δώδεκα άλμπουμ που καθόρισαν τον ήχο του μελωδικού Death/Thrash Metal, οι Σουηδοί επισκέπτονται για πρώτη φορά την Ελλάδα. Οι δύο συναυλίες τους σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα, στο πλαίσιο των Death Metal συναυλιών «», αποτελούν ορόσημο για την εγχώρια Metal σκηνή, σηματοδοτώντας την πολυαναμενόμενη άφιξη μιας μπάντας που εδώ και δεκαετίες κρατά αμείωτη τη φλόγα του ακραίου ήχου.
Οι THE CROWN
από τη Σουηδία έχουν συνδέσει το όνομά τους με την ταχύτητα, την ωμή ενέργεια και τη χαρακτηριστική μελωδικότητα που ανέδειξε το σκανδιναβικό Death Metal παγκοσμίως. Με δισκογραφικές κυκλοφορίες όπως τα «Deathrace King», «Possessed 13» και το εξαιρετικό πρόσφατο άλμπουμ «Crown of Thorns», συνεχίζουν να επιβεβαιώνουν τη θέση τους ανάμεσα στις πιο σημαντικές μπάντες του είδους.
Στην Ελλάδα θα παρουσιάσουν ένα setlist που καλύπτει ολόκληρη την πορεία τους, προσφέροντας μια σπάνια ευκαιρία για το ελληνικό κοινό να τους δει ζωντανά.
οι ABYSSUS θα πλαισιώσουν ξανά το line-up, αυτή τη φορά μαζί με τους SOULSKINNER, ένα από τα πιο ιστορικά ελληνικά Death Metal σχήματα με πολυετή παρουσία στη σκηνή και σταθερά επιβλητικό ήχο. Το billing ολοκληρώνουν οι NEKROLIST, μια ανερχόμενη μπάντα της νέας γενιάς που έχει αρχίσει ήδη να ξεχωρίζει για το δυναμικό της ύφος και την αγάπη στο παραδοσιακό Death Metal.
THE CROWN (SWE) έρχονται ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ και ετοιμάζουν 2 μοναδικές συναυλίες που θα κόψουν την ανάσα! Δύο εμφανίσεις σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα | 22 & 23 Νοεμβρίου 2025.
Μετά από τριάντα πέντε χρόνια αδιάκοπης πορείας και δώδεκα άλμπουμ που καθόρισαν τον ήχο του μελωδικού Death/Thrash Metal, οι Σουηδοί επισκέπτονται για πρώτη φορά την Ελλάδα. Οι δύο συναυλίες τους σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα, στο πλαίσιο των Death Metal συναυλιών «», αποτελούν ορόσημο για την εγχώρια Metal σκηνή, σηματοδοτώντας την πολυαναμενόμενη άφιξη μιας μπάντας που εδώ και δεκαετίες κρατά αμείωτη τη φλόγα του ακραίου ήχου.
Οι THE CROWN
από τη Σουηδία έχουν συνδέσει το όνομά τους με την ταχύτητα, την ωμή ενέργεια και τη χαρακτηριστική μελωδικότητα που ανέδειξε το σκανδιναβικό Death Metal παγκοσμίως. Με δισκογραφικές κυκλοφορίες όπως τα «Deathrace King», «Possessed 13» και το εξαιρετικό πρόσφατο άλμπουμ «Crown of Thorns», συνεχίζουν να επιβεβαιώνουν τη θέση τους ανάμεσα στις πιο σημαντικές μπάντες του είδους.
Στην Ελλάδα θα παρουσιάσουν ένα setlist που καλύπτει ολόκληρη την πορεία τους, προσφέροντας μια σπάνια ευκαιρία για το ελληνικό κοινό να τους δει ζωντανά.
Σημεία φυσικής προπώλησης:
Nephilim Store (Πατριάρχου Ιωακείμ 17, Τηλ: 6947017720)
Facebook event: https://www.facebook.com/events/1617985065816592
— CROWN OF DEATH – ΑΘΗΝΑ Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2025 – Κύτταρο Club (Ηπείρου 48 & Αχαρνών) Support acts:
Οι πόρτες ανοίγουν στις 19:00
Στην Αθήνα,
οι ABYSSUS θα πλαισιώσουν ξανά το line-up, αυτή τη φορά μαζί με τους SOULSKINNER, ένα από τα πιο ιστορικά ελληνικά Death Metal σχήματα με πολυετή παρουσία στη σκηνή και σταθερά επιβλητικό ήχο. Το billing ολοκληρώνουν οι NEKROLIST, μια ανερχόμενη μπάντα της νέας γενιάς που έχει αρχίσει ήδη να ξεχωρίζει για το δυναμικό της ύφος και την αγάπη στο παραδοσιακό Death Metal.
THE CROWN (SWE) έρχονται ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ και ετοιμάζουν 2 μοναδικές συναυλίες που θα κόψουν την ανάσα! Δύο εμφανίσεις σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα | 22 & 23 Νοεμβρίου 2025.
Μετά από τριάντα πέντε χρόνια αδιάκοπης πορείας και δώδεκα άλμπουμ που καθόρισαν τον ήχο του μελωδικού Death/Thrash Metal, οι Σουηδοί επισκέπτονται για πρώτη φορά την Ελλάδα. Οι δύο συναυλίες τους σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα, στο πλαίσιο των Death Metal συναυλιών «», αποτελούν ορόσημο για την εγχώρια Metal σκηνή, σηματοδοτώντας την πολυαναμενόμενη άφιξη μιας μπάντας που εδώ και δεκαετίες κρατά αμείωτη τη φλόγα του ακραίου ήχου.
Οι THE CROWN
από τη Σουηδία έχουν συνδέσει το όνομά τους με την ταχύτητα, την ωμή ενέργεια και τη χαρακτηριστική μελωδικότητα που ανέδειξε το σκανδιναβικό Death Metal παγκοσμίως. Με δισκογραφικές κυκλοφορίες όπως τα «Deathrace King», «Possessed 13» και το εξαιρετικό πρόσφατο άλμπουμ «Crown of Thorns», συνεχίζουν να επιβεβαιώνουν τη θέση τους ανάμεσα στις πιο σημαντικές μπάντες του είδους.
Στην Ελλάδα θα παρουσιάσουν ένα setlist που καλύπτει ολόκληρη την πορεία τους, προσφέροντας μια σπάνια ευκαιρία για το ελληνικό κοινό να τους δει ζωντανά.
Σημεία φυσικής προπώλησης:
Nephilim Store (Πατριάρχου Ιωακείμ 17, Τηλ: 6947017720)
Facebook event: https://www.facebook.com/events/1617985065816592
— CROWN OF DEATH – ΑΘΗΝΑ Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2025 – Κύτταρο Club (Ηπείρου 48 & Αχαρνών) Support acts: ABYSSUS, SOULSKINNER, NEKROLIST
Οι πόρτες ανοίγουν στις 19:00
Στην Αθήνα,
οι ABYSSUS θα πλαισιώσουν ξανά το line-up, αυτή τη φορά μαζί με τους SOULSKINNER, ένα από τα πιο ιστορικά ελληνικά Death Metal σχήματα με πολυετή παρουσία στη σκηνή και σταθερά επιβλητικό ήχο. Το billing ολοκληρώνουν οι NEKROLIST, μια ανερχόμενη μπάντα της νέας γενιάς που έχει αρχίσει ήδη να ξεχωρίζει για το δυναμικό της ύφος και την αγάπη στο παραδοσιακό Death Metal.
Με το ντεμπούτο single “The Pretender“, οι Not For $ale έκαναν θραύση στην πολιτική ροκ σκηνή, καταγγέλλοντας ονόματα, αντιμετωπίζοντας όσους βρίσκονται στην εξουσία και προκαλώντας τους ακροατές να αμφισβητήσουν την κατεύθυνση της δημοκρατίας.
Τώρα, το project επιστρέφει με το “The 47th“, μια πιο έντονη και βαθυστόχαστη δήλωση που κινείται από την καθαρή αγανάκτηση σε μια βαθιά και οδυνηρή κριτική των συστημάτων που επιτρέπουν στον αυταρχισμό να ανθίσει.
Σε αυτό το νέο single, το Not For $ale
αναλύει την κουλτούρα της παραπληροφόρησης, την πολιτική του θεάματος και τη θεσμική διάβρωση, προειδοποιώντας για ένα σημείο καμπής όπου η δημοκρατία κινδυνεύει να στραφεί προς κάτι πολύ πιο σκοτεινό. Είναι ένα τραγούδι βασισμένο στο επείγον και την ανθεκτικότητα, διαποτισμένο με ακατέργαστη ενέργεια και μια βαθιά ανησυχία για την πορεία προς τα εμπρός.
Μιλώντας για την προέλευση του τραγουδιού, ο καλλιτέχνης θυμάται μια στιγμή βαθύτατου αποπροσανατολισμού:
«Το τραγούδι γεννήθηκε από έναν εσωτερικό ίλιγγο. Έμεινα άναυδος από αυτή την πολιτική απόφαση, έναν βάναυσο παραλογισμό που με άφησε παράλυτο. Άφωνο, ακυβέρνητο. Η σιωπή με τύλιξε, όχι από ηρεμία, αλλά από σοκ. Μετά από λίγες μέρες άρνησης, το γράψιμο έγινε αναγκαιότητα. Σιγά σιγά, ανέκτησα τη φωνή μου, πιο δυνατή, πιο κοφτερή, αντανακλώντας την ακατανοησία μου. Αργότερα ήρθε ο θυμός και η επείγουσα ανάγκη για δράση. Ο τόνος του τραγουδιού αντανακλά αυτή την ένταση: δεν επιδιώκει να καταπραΰνει, αλλά να αφυπνίσει».
Καθώς η πραγματικότητα καθιερωνόταν, η αρχική σιωπή μετατράπηκε σε καλλιτεχνική πρόκληση. Ο καλλιτέχνης περιγράφει το The 47th ως άμεση απάντηση στην αυξανόμενη κανονικοποίηση της κατάχρησης εξουσίας: «Καθώς περνούσαν οι μέρες, οι παραλογισμοί γίνονταν εμφανείς. Κάθε δήλωση, κάθε χειρονομία φαινόταν μέρος μιας παράστασης όπου η αλήθεια είχε γίνει ένα εύπλαστο στήριγμα. Αυτό το έργο καταγγέλλει την απολυταρχία και τη συγκέντρωση εξουσίας στα χέρια ενός ανθρώπου με υπερβολικό εγώ. Δεν πρόκειται για πολιτική διαφωνία, αλλά για μια δομική κατάρρευση, μια μετατόπιση προς την αυταρχική κάθετοτητα όπου η λέξη γίνεται νόμος.
Οι έλεγχοι και οι ισορροπίες διαβρώνονται και η επίσημη αφήγηση γίνεται μια επιβεβλημένη πλοκή. Σε αυτό το πλαίσιο, το The 47th λειτουργεί ως αντεπίθεση, απορρίπτοντας τη σκηνοθετημένη παράσταση, απορρίπτοντας την άνεση της σιωπής. Αμφισβητεί, ενοχλεί, εκθέτει. Δεν είναι ένα τραγούδι που προσπαθεί να πείσει, αλλά να αφυπνίσει τους ανθρώπους. Είναι μια υπενθύμιση ότι η τέχνη μπορεί ακόμα να είναι ένας χώρος αντίστασης, ένας χώρος για σαφήνεια».
Not For $ale-The 47th
Αυτή η αίσθηση του επείγοντος αντικατοπτρίζεται στην ηχητική αρχιτεκτονική του τραγουδιού. Μουσικά, το κομμάτι ξεκινά ωμό και αφιλτράριστο, τόσο για να υπογραμμίσει το σοκ όσο και για να ταρακουνήσει όσους παρασύρονται, ή μάλλον εξαπατώνται, από την πατριωτική ρητορική. Ομιλίες που, κάτω από τον ενοποιητικό τους τόνο, αποκαλύπτουν έναν μηχανισμό ελέγχου, μια ρητορική κυριαρχίας. Ο ήχος είναι άμεσος, αμείλικτος, σαν χτύπημα στην πρόσοψη. Χωρίς προοίμιο, χωρίς παρηγοριά, απλώς ένα άνοιγμα που δηλώνει ξεκάθαρα: «Ξυπνήστε».
Κάθε στοιχείο του The 47th αντανακλά αυτή την εσωτερική ένταση: τον διάλογο μεταξύ ενστίκτου και δομής, συναισθήματος και ελέγχου. Όπως σε κάθε κομμάτι στο Not For $ale, συνέθεσα και ηχογράφησα όλα τα όργανα μόνος μου. Για το The 47th, η κιθάρα και τα φωνητικά ήταν ενσωματωμένα, τροφοδοτούμενα συνεχώς το ένα από το άλλο σε μια αμοιβαία ανταλλαγή. Ούτε οδηγούσαν ούτε ακολουθούσαν, ανταποκρίνονταν, προκαλούσαν και προωθούσαν το ένα το άλλο. Αυτός ο ενστικτώδης διάλογος διαμόρφωσε την ένταση του κομματιού και του έδωσε συναισθηματική συνοχή.
Τα ντραμς σφυρηλάτησαν τη μορφή του τραγουδιού. μέσα από αυτά αναδύθηκαν τα διαλείμματα, οι αναστολές, τα ρυθμικά ρήγματα. Καθοδήγησαν την ενέργεια και τα σημεία έντασης. Στη συνέχεια, το μπάσο μπήκε για να αγκυροβολήσει τον χαρακτήρα και την ορμή του κομματιού, προσθέτοντας βάρος και ορμή.
Not For $ale-The 47th
Ωστόσο, το The 47th
σηματοδοτεί επίσης μια κρίσιμη αλλαγή στη δημιουργική διαδικασία των Not For $ale: ένα άνοιγμα μετά από χρόνια πλήρους ανεξαρτησίας. «Αυτό που άλλαξε με το The 47th ήταν η προσοχή που δόθηκε στη μίξη και το mastering. Σε αυτό το στάδιο, στράφηκα σε εξωτερική συνεργασία, κάτι πρωτόγνωρο για μένα. Μέχρι τώρα, πάντα διαμόρφωνα τα πάντα μόνος μου, από την πρώτη συγχορδία μέχρι την τελική απόδοση.
Αυτή τη φορά, επέλεξα να ανοιχτώ, να περιβάλλω τον εαυτό μου για να βελτιώσω το ηχητικό υλικό, να εμβαθύνω στην ακρίβεια και τη συνοχή. Και μπορείτε να το ακούσετε. Το τελικό αποτέλεσμα είναι ξεχωριστό από οτιδήποτε έχω κάνει πριν. Ο ήχος είναι πιο δυναμικός, με περισσότερα επίπεδα. Κάθε στοιχείο βρίσκει τη θέση του με καθαρότητα και ένταση. Είναι ένα μονοπάτι που σκοπεύω να συνεχίσω σε μελλοντικές κυκλοφορίες».
Με το The 47th, το Not For $ale διευρύνει την αποστολή του: πέρα από τη διαμαρτυρία, στην αντιπαράθεση και πέρα από τον θόρυβο, στο νόημα. Το θέμα είναι ταυτόχρονα μια προειδοποίηση και μια αφύπνιση: η τέχνη, όταν στέκεται σταθερή, μπορεί ακόμα να διαπεράσει την ομίχλη.
Οι Kadebostany παρουσιάζουν το “Walk a Mile” με τη συμμετοχή του Alex Sid και επιστρέφουν στην Αθήνα για ένα εκρηκτικό live στις 13 Δεκεμβρίου στο Fuzz Club
Με το νέο τους EP Walk a Mile, οι Kadebostany ανοίγουν μια νέα εποχή δημιουργίας, λίγες ημέρες πριν βρεθούν στην Αθήνα για ένα εκρηκτικό live στο Fuzz Club, στις 13 Δεκεμβρίου, φέρνοντας μαζί τους τον κόσμο του επερχόμενου άλμπουμ τους, The Outsider αλλά και όλη τη μαγεία της δικής τους «μουσικής δημοκρατίας».
KADEBOSTANY – Walk a Mile feat. Alex Sid & Selin Çıngır (Official audio)
Το Walk a Mile
δεν είναι απλώς το νέο τραγούδι των Kadebostany – είναι μια πρόσκληση σε μια διαδρομή όπου η σύγχρονη pop συναντά τη folk, εκεί όπου οι φωνές της Selin Çıngır και του δικού μας Alex Sid μπλέκονται με την κινηματογραφική ματιά του Guillaume de Kadebostany.
Ένα τραγούδι φτιαγμένο από στιγμές και περιπλανήσεις, από νύχτες που καίγονται πάνω σε αυτοκινητόδρομους και από την ανάγκη να συλλάβουμε την ομορφιά ακόμη κι όταν κρύβεται.
Ο Guillaume μιλά για το νέο υλικό σαν να ξεφυλλίζει το ημερολόγιο του: «Ξέφρενες νύχτες σε εθνικές οδούς με παλιά αμερικανικά αυτοκίνητα, γέλια που αντηχούν, δάκρυα που αφήνουν σημάδια… Όλα αυτά έγιναν το θεμέλιο για το album “The Outsider”: ένας ύμνος στη ζωή χωρίς ρίζες και χωρίς κανόνες, μόνο ελευθερία και κυνήγι της ομορφιάς όπου κι αν κρύβεται.»
Και ο Alex Sid –
συνοδοιπόρος σε αυτή τη νέα διαδρομή – συμπληρώνει: «Το ταξίδι είναι μεγάλο μέρος της δημιουργικής διαδικασίας και αυτό που μένει από κάθε ταξίδι είναι οι άνθρωποι και οι στιγμές που μας εμπνέουν για κάθε τραγούδι.»
KADEBOSTANY – Castle in the Snow (Official Video)
Το Walk a Mile, που μόλις κυκλοφόρησε από την Panik Records (αλλά και το single Elephant in the Room που προηγηθηκε), είναι το πρώτο βήμα σε μια νέα εποχή για τους Kadebostany – μια εποχή όπου η pop γίνεται συναίσθημα και η μουσική ταξίδι, ανοίγοντας την πόρτα για το πολυαναμενόμενο album The Outsider που έρχεται τον Ιανουάριο του 2026. Μια εποχή γεμάτη ένταση και ελευθερία, που δεν υπακούει σε κανόνες και αναζητά την ομορφιά ακόμη κι εκεί που κρύβεται.
KADEBOSTANY – Mind If I Stay (Official Video)
Και αυτή η μουσική θα ζωντανέψει στην Αθήνα: στις 13 Δεκεμβρίου, το Fuzz Club θα υποδεχθεί τους Kadebostany για ένα show που θα είναι περισσότερο εμπειρία παρά συναυλία, το πρώτο μεγάλο κεφάλαιο του Outsider World Tour 2026, όπου ήχοι, εικόνες και ενέργεια θα αφήσουν ανεξίτηλο αποτύπωμα στις αισθήσεις.
Το show θα ανοίξουν οι μοναδικοί Seven of Hearts, με τους Χρήστο Μιχαήλ (φωνή) και Σταύρο Φιλιπποπολίτη (πιάνο, programming) να πλέκουν τη μελωδικότητα της pop με τη σκοτεινή λάμψη της synth-art αισθητικής, προσθέτοντας E.D.M. στοιχεία, δημιουργώντας, έτσι, μοναδικά ατμοσφαιρικά ηχοτοπία.
KADEBOSTANY – Walking with a Ghost (OFFICIAL MUSIC VIDEO)
Οι Kadebostany
έχουν ήδη γράψει τη δική τους ιστορία: με επιτυχίες που έχουν ταξιδέψει σε πάνω από τριάντα χώρες, με streams που ξεπερνούν το ένα δισεκατομμύριο και εμφανίσεις που έγιναν θρύλος, οι Kadebostany συνεχίζουν να χτίζουν τη δική τους μυθολογία. Και τώρα, με το Walk a Mile, ανοίγουν έναν νέο δρόμο, γεμάτο ήχους, φωνές και στιγμές που περιμένουν να τις ζήσεις.
Στις 13 Δεκεμβρίου, στο Fuzz το ταξίδι μόλις ξεκινά!
Ζήστε το εκρηκτικό τους show, γεμάτο πάθος και ενέργεια!
Θα εμφανιστούν σε πολλές πόλεις στην Ελλάδα: Λάρισα (10/12), Ιωάννινα (11/12) στη Θεσσαλονίκη (12/12) και Πάτρα (14/12).
Οι Acid Death μίλησαν στο Afternoiz για τη νέα τους δουλειά, για όσα συνέβησαν αλλά και για την περιοδεία που ετοιμάζουν!
1. Γεια και χαρά από Afternoiz.gr. Για αρχή θα ήθελα να σας δώσω τα συγχαρητήρια μου για το νέο σας άλμπουμ. Μια πραγματικά ξεχωριστή δουλειά το “Evolution”, όπως και όλες που έχουν κάνει οι Acid Death. Ποιές οι μουσικές διαφορές του από προηγούμενα σας άλμπουμ;
Καλησπέρα και από εμάς, ευχαριστούμε πολύ! Πάμε τα πιάσουμε από την αρχή. Το Evolution είναι ένα θεματικό album, κάτι που ουδέποτε είχαμε επιχειρήσει. Το θέμα του είναι η ανθρώπινη εξέλιξη μέσα στους Αιώνες, γι’αυτό και ο τίτλος «Evolution». Μουσικά τώρα. Είναι ένα album που περιλαμβάνει όλα τα μουσικά στοιχεία που μας χαρακτηρίζουν σε ίσο βαθμό.
Ο ακροατής θα βρει τους ACID DEATH του “Pieces Of Mankind” και τους ACID DEATH του σήμερα, ακόμα και το ύφος που είχε η μπάντα στα πρώιμα χρόνια. Είναι ένα πλήρες μουσικά και στιχουργικά album και κυρίως είναι ένα album που φτιάχτηκε με άπειρη αγάπη για αυτό που κάνουμε τόσα χρόνια.
Acid Death
2. Πάμε στον στιχουργικό τομέα. Θα ήθελα να μου εξηγήσετε το concept του άλμπουμ και κατά πόσο η πανδημία αλλά και γεγονότα που συμβαίνουν στον Ελληνικό χώρο και όχι μόνο επηρέασαν την συγγραφή αυτών;
Η πανδημία για εμάς –και όχι μόνο για εμάς- ήταν μια νεκρή περίοδος.
Μια περίοδος που, όπως και στους περισσότερους του χώρου έκανε ζημιά –καλώς ή κακώς-. Παρ’όλα αυτά δε μας επηρέασε στο δημιουργικό κομμάτι αυτού του album, εννοώντας ότι δεν πήραμε στοιχεία επηρεασμένοι από αυτή για να τα φέρουμε μέσα στο album. Το θέμα του album ήταν καθαρά θέμα δικής μας επιλογής.
Η ιδέα ήρθε όταν στήναμε τα κομμάτια από τον Ντένη (lead κιθαρες), o οποίος πρότεινε να κάνουμε το album θεματικό. Το θέμα ήρθε από τον Κώστα (τύμπανα). Πάνω σε αυτό δουλέψαμε, ώρες ατελείωτες η αλήθεια είναι και καταφέραμε να κάνουμε αυτό το –κάτι- που μέχρι τώρα δεν είχαμε κάνει ποτέ.
3. Πιστεύεις ότι το “Evolution” είναι ο καλύτερος σας δίσκος μέχρι τώρα ή απλά κάθε δίσκος έχει το δικό του momentum και είναι άδικο να το συγκρίνουμε με παλαιότερες δουλειές;
Σίγουρα συγκαταλέγεται στις καλές μας δουλειές, το αν είναι ο καλύτερος αυτό θα το κρίνει ο κόσμος. Αλλά πέραν αυτού, το σίγουρο είναι ότι το κάθε album έχει τη δική του δυναμική, τη δική του αύρα που είναι ίσως άδικο να τα συγκρίνει κάποιος το ένα με το άλλο.
4. Στην κριτική μου για το “Evolution” έχω γράψει “Το “Evolution” τον κερδίζει τον ακροατή με την αμεσότητα, την τιμιότητα και την διαφορετικότητα που το διακατέχει”. Σε βρίσκει σύμφωνο;
Αυτό, ναι, είναι δύσκολη ερώτηση! Και ίσως είναι δύσκολη για τη μπάντα που δημιούργησε αυτό το album. Δεν ξέρω αν είναι άμεσο, τίμιο είναι σίγουρα και η διαφορετικότητά του ενδεχομένως να μην αρέσει σε κάποιους. Εμείς θεωρούμε ότι καταφέραμε και παραδώσαμε προς ακρόαση ένα album που δουλεύτηκε σκληρά σε όλα τα επίπεδα, ένα album που δε ντρεπόμαστε να πούμε στον ακροατή «άκουσέ το!». Ο κόσμος ακούει και βγάζει τα συμπεράσματά του και πάλι είμαστε εδώ να ακούσουμε τη γνώμη του και να τη συζητήσουμε.
5. Στην κριτική μου αναφέρω ως άμεσες επιρρόες που είναι σωστά φιλτραρισμένες, μιας και έχετε για μένα προσωπικό ήχο από το πρώτο κιόλας άλμπουμ, τους Destruction και Kreator. Συμφωνείς; Αν ναι, ποιος είναι ο καλύτερος δίσκος για σένα από την κάθε μια μπάντα.
Ενδεχομένως να είναι, ενδεχομένως και όχι!
Το κλασικό Thrash Metal αν μη τι άλλο κυλάει στις φλέβες μας από την εποχή που είμασταν έφηβοι ακόμα, μέσα στις επιρροές μας όμως έχουν προσχωρήσει και πολλά άλλα στοιχεία.
Η Jazz, η Fusion, ακόμα και τα Ethic στοιχεία είναι υπαρκτά –υπολειπόμενα ίσως- αλλά το στίγμα τους το δίνουν. Πλέον τολμώ να πω ότι μετά από 35+ χρόνια οι επιρροές έχουν πια «χωνευτεί» και το απόσταγμα είναι ένα ύφος που περιέχει όλες αυτές τις επιρροές αλλά πλέον στέκει αυτόφωτο.
6. Μείνατε ευχαριστημένοι από την παραγωγή που πραγματοποιήθηκε στα Sierra Studios? Τώρα που ακούς ξανά το άλμπουμ, θα άλλαζες κάτι;
Στα SIERRA Studios γράψαμε τα τύμπανα του album. Ήταν όνειρο ζωής να γράψουμε σε έναν χώρο που στις πλάτες του σηκώνει Μουσική Ιστορία μισού αιώνα –και αυτό που δεν ξέρουν πολλοί είναι ότι αυτός ο χώρος βρίσκεται…εδώ! Στη Λεωφ. Μεσογείων- Ο Αλέξανδρος Χρυσίδης ήταν ο μηχανικός ήχου και από αυτόν τον χώρο πήραμε ένα αποτέλεσμα που όμοιό του δεν είχαμε ποτέ. Το album ολοκληρώθηκε σε τρία studios συνολικά με τις κιθάρες να ηχογραφούνται στο Symbolic Π studio και τα μπάσα/φωνές συν η τελική μείξη/mastering να γίνεται στο δικό μας, το S.I.A. Recordings.
Είμασταν στο recording/mixing σχεδόν 7 μήνες, διάστημα όχι ιδιαίτερα μεγάλο λαμβάνοντας υπόψη τον όγκο πληροφορίας που είχαμε να επεξεργαστούμε. Το αποτέλεσμα παραγωγικά είναι αυτό που ακριβώς θέλαμε, ένα αποτέλεσμα ογκώδες, καθαρό και όσο γίνεται με αναλογική χροιά, αρκετά μακρυά από μια λογική ηχητικού copy-paste που κυκλοφορεί αρκετά χρόνια τωρα και θεωρείται όπως λέμε “well produced”.
Acid Death: “Evolution”
7. Μια από τις πρώτες θετικές εντυπώσεις που μου κάνει το “Evolution” είναι το artwork του Γιάννη Νάκου. Μπορείς να μου πεις λίγα λόγια για αυτό υπέροχο εξώφυλλο και πως αντικατοπτρίζει το περιεχόμενο της νέας σας δουλειάς;
Η αλήθεια είναι ότι τον Γιάννη τον ταλαιπωρήσαμε σε αυτό το εξώφυλλο! Με τον Γιάννη Νάκο δουλεύουμε από το 2012, όταν το πρώτο album της επανόδου, το “Eidolon” είδε το φώς του Ήλιου. Επηρεασμένος από το θέμα του album ξεκίνησε να δουλεύει πάνω σε ένα ανθρώπινο όν που σμιλεύει τον κόσμο.
Προσπαθήσαμε –και τελικά καταφέραμε- να του δώσουμε όλα τα απαραίτητα στοιχεία ώστε να στήσει αυτό το artwork με τέτοιο τρόπο ώστε να αποδίδει το θέμα του album αλλά να μην είναι και ένα συνονθύλευμα από εικόνες/στοιχεία/σχέδια πάνω σε έναν καμβά. Όχι, δε μας έβρισε στο τέλος . Ίσα-ίσα που κι αυτός το θεωρεί μια από τις κορυφαίες δουλειές του.
ACID DEATH
8. Όλοι γνωρίζουμε τα χρόνια προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελληνική σκηνή και θα ήθελα να σημειώσω ότι δεν είναι μόνο η Ελληνική, γενικά πιστεύω ότι είναι θέμα των Μεσογειακών χωρών σε σύγκριση με τις Σκανδιναβικές χώρες και γενικά τις μπάντες από την Βόρεια Ευρώπη. Ποια νομίζεις ότι είναι τα εμπόδια και οι περισσότερες μπάντες μπορεί να μην προχωρήσουν ούτε έξω από τα Ελληνικά σύνορα? Πιστεύεις ότι είναι θέμα κουλτούρας γενικά;
Κοίτα, είναι γεγονός ότι οι Μεσογειακές χώρες είναι πιο «απομακρυσμένες» από τα μουσικά δρώμενα, τα οποία, καλώς ή κακώς λαμβάνουν χώρα κατά μεγάλο ποσοστό σε χώρες της κεντρικής Ευρώπης. Ο δρόμος όμως έχει ανοιχτεί, φτάνει να καταφέρει μια μπάντα να τον διαβεί. Φτάνει οι καθημερινές υποχρεώσεις –οι οποίες δεν είναι αμελητέα ποσότητα- να επιτρέψουν «μια βόλτα εις τας εξοχάς» ας το πούμε έτσι.
Το κυριότερο είναι ότι πλέον εκεί έξω έχουν πάψει να μας βλέπουν σαν «Παρίες του Νότου», αυτό βέβαια είναι αποτέλεσμα πολλής και σκληρής δουλειάς όλα τα τελευταία χρόνια. Φτάνει να είμαστε εμείς ενωμένοι και να δείχνουμε ότι αγαπάμε αυτό που κάνουμε.
9. Ποια είναι τα επόμενα σας σχέδια? Κάτι πήρε το μάτι μου ότι σχεδιάζεται περιοδεία στην Ελληνική επικράτεια.
Εχουμε δρομολογήσει ήδη το κομμάτι των live, ναι, προς το παρόν ειμαστε σε Γιάννενα 24 Γενάρη, Αθήνα στις 15 Φλεβάρη και Πάτρα στις 8 Μάρτη. Είναι μόνο η αρχή μια που θα ακολουθήσουν κι άλλες ημερομηνίες, καθώς και ημερομηνίες στο εξωτερικό, όλα αυτά βέβαια το 2026.
Acid Death
10. Αυτά από εμας στο Afternoiz.gr! Ευχόμαστε κάθε επιτυχία στο εξαιρετικό “Evolution” και γενικά στα μετέπειτα σχέδια σας. Θα θέλαμε να κλείσετε την συνέντευξη με ένα μήνυμα προς τους Έλληνες οπαδούς.
Εμείς ευχαριστούμε πάνω από όλα για τη δυνατότητα που μας έδωσες να παρουσιάσουμε τη νέα μας δουλειά. Σας περιμένουμε όλους στα επερχόμενα live και θα είναι χαρά μας να ακούσετε και να σχολιάσετε το “Evolution”
Η κορυφαία Pink Floyd Tribute band στην Ελλάδα, οι σπουδαίοι «Λunatics», αυτή η αληθινή παρέα καταξιωμένων μουσικών μα πάνω απ’ όλα οπαδών της μουσικής των Pink Floyd, στην καλύτερη περίοδο της μεγάλης συναυλιακής του πορείας, έρχονται στο Κύτταρο, για να κάνουν αυτό που ξέρουν να κάνουν καλά.. Αυτό που τους καθιέρωσε, ως τους απόλυτους εκφραστές της πιο απαιτητικής μουσικής αποστολής, στη σκηνή που έχουν γράψει ιστορία και μας έχουν χαρίσει αξέχαστες συγκινήσεις!
Μετά την Sold Out έναρξη της περιοδείας τους, στο Κύτταρο, τον περασμένο Ιανουάριο, επιστρέφουν, για να ολοκληρώσουν το συναυλιακό έτος και να μας παρουσιάσουν την οπτικοακουστική παράσταση “Welcome to the Machine”. Με αφορμή την συμπλήρωση 50 χρόνωναπό το αριστούργημα των Pink Floyd “ Wish You Were Here” η παράσταση θα εμβαθύνει στην σημαντικότερη περίοδο του γκρουπ, αυτήν της δεκαετίας του 1970(Meddle, The Dark Side Of the Moon, Wish You Were Here, Animals, The Wall).
Την Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου, οι Λunatics,
θα μας ταξιδέψουν ευλαβικά στον μαγικό μουσικό κόσμο των τεράστιων Βρετανών, μέσα από την πιστή μεταφορά των σημαντικότερων στιγμών από το σύνολο της δισκογραφίας της σπουδαιότερης μπάντας του πλανήτη, από την πιο παραγωγική της περίοδο, με αυτό τον μοναδικό τρόπο που πάντα τους χαρακτηρίζει, αυτό τον συνδυασμό πάθους και δεξιοτεχνίας, που συντονίζεται αβίαστα και απόλυτα με το visual project του show .
Προσδεθείτε… Το ταξίδι ξεκινάει…
Λ unatics
Οι Λunatics, μετρούν 15 χρόνια «ζωής», δημιουργήθηκαν το 2010 από τον Γιώργο Μάκαρη με στόχο να παρουσιάσουν το έργο των Pink Floyd “The Dark Side of the Moon” μαζί με επιλογές τραγουδιών από την υπόλοιπη δισκογραφία τους, ακολουθώντας πιστά το χαρακτηριστικό άκουσμα και ύφος των Pink Floyd.
Για να επιτύχουν αυτόν τον τόσο απαιτητικό στόχο, χρειάστηκαν ασταμάτητες πρόβες πολλών ταλαντούχων μουσικών για ένα ολόκληρο χρόνο και έτσι, ένα χρόνο αργότερα, τον Ιούνιο του 2011, η σύνθεση ολοκληρώθηκε και η πρώτη τους παράσταση έγινε πράξη!
Λ unatics 2
Μέχρι σήμερα έχουν εμφανιστεί με επιτυχία σε πολλές μουσικές σκηνές και φεστιβάλ δημιουργώντας τις καλύτερες εντυπώσεις κερδίζοντας άριστες κριτικές καθώς και την αποδοχή του πλέον απαιτητικού κοινού.. και πλέον, ο όρος «η κορυφαία εγχώρια Pink Floyd Tribute Band» δεν τους ορίζει επαρκώς.. Ένα μουσικό σύνολο διεθνών προδιαγραφών που χαρίζει αβίαστα μια μοναδική συναυλιακή εμπειρία σε όσους τυχερούς βρεθούν στο πέρασμα τους!
George Makaris (Guitar & Vocals)
Fotis Vayenas (Guitar)
Nikos Korpas (Keys)
Michael Apartoglou (Bass & Vocals)
Haris Anagnostou (Drums)
Panagiotis Koukoutas (Saxophone)
Eva Lafka (Vocals)
Maria Ntetsika (Vocals)
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies. Υπάρχει προσδιορισμός και αποθήκευση δεδομένων. Πληροφορίες σχετικά με την επεξεργασία δεδομένων και τη δυνατότητα άρνησης αυτής περιλαμβάνονται στην πολιτική απορρήτου.
