Ο τυφώνας “Adele” σάρωσε και στα Βρετανικά βραβεία.
Στο Ο2 Arena του Λονδίνου διεξήχθησαν χθες βράδυ τα 36α Brit Awards και μεγάλη νικήτρια της βραδιάς ανακηρύχθηκε η Adele.
H δημοφιλής ερμηνεύτρια κατέκτησε 4 βραβεία (British Female Solo Artist, British Single, MasterCard British Album of The Year, Global Success), ενώ μάγεψε με τη φωνή της ερμηνεύοντας το “When We Were Young”.
Πάρτε μια μικρή γεύση από το τι συνέβη.
Η Yasmin Levy για μια μεγάλη συναυλία στην Ελλάδα
ΤΕΤΑΡΤΗ 6 ΙΟΥΛΊΟΥ 2016
ΚΑΤΡΑΚΕΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΝΙΚΑΙΑΣ
Ακροπόλεως & Νέστορος (Αλσος Αγ. Φιλίππου), Νίκαια
Οι πόρτες ανοίγουν στις 19:00
Ώρα έναρξης της συναυλίας 21:00
Με ιδιαίτερη χαρά ανακοινώνουμε την μεγάλη συναυλία στην Ελλάδα της πολύ αγαπημένης στο ελληνικό κοινό Yasmin Levy που θα διεξαχθεί στην Αθήνα την Τετάρτη 6 Ιουλίου 2016 στο Κατράκειο Θέατρο Νίκαιας Ακροπόλεως & Νέστορος (Αλσος Αγ. Φιλίππου), Νίκαια
YASMIN LEVY
H Yasmin Levy είναι μια ερωτική ερμηνεύτρια πολυπολιτισμικών ήχων που έχουν αγαπηθεί από όλο τον κόσμο αλλά και από τη χώρα μας. Έγινε γνωστή με την ερμηνεία σεφαραδίτικης μουσικής, που μετρά περισσότερα από 500 χρόνια ιστορίας. Έχει ταξιδέψει τραγουδώντας στην Ευρώπη, την Τουρκία, το Ισραήλ, τις Ηνωμένες Πολιτείες, μοιράζοντας ακούσματα από Ladino (Ισπανό-εβραϊκή μουσική), από φλαμένγκο, αλλά και από δικά της κομμάτια. Στην Ελλάδα έχει συνεργαστεί με την Ελένη Βιτάλη, το Γιάννη Κότσιρα, το Γιώργο Νταλάρα αλλά και το Γιάννη Χαρούλη.
Η προπώληση εισιτηρίων έχει ξεκινήσει!
Τιμές Εισιτηρίων:
Προπώληση:
15€ Ειδικη Προσφορα 500 Εισιτήρια για Άνεργους, Συνταξιούχους, Φοιτητές
20€ Γενική Προπώληση
23€ Διακεκριμένη Ζώνη ( Καθήμενοι Μπροστά Στην Σκηνή
Στο ταμείο την ημέρα της συναυλίας
25€
Σημεία Προπώληση εισιτηρίων:
Ticket Services
Εκδοτήριο Ticket Services – Πανεπιστημίου 39 (εντός της Στοάς Πεσμαζόγλου).
Online: www.ticketservices.gr
Τηλεφωνικά 210.7234567
Δημαρχείο Νίκαιας
Π. Τσαλδάρη 10, Νίκαια 18450
4ος όροφος (Γραφείο Δημοσίων Σχέσεων)
Καθημερινά: 09:00 – 14:00
τηλ.: 213 2075 342
Signature Travel Μητροπόλεως 26-28 (1ος όροφος) ,
Τ: 2103245620, 2103232421, 210 8944474
Life Jazzy Bar Εθνικής Αντιστάσεως 80, Πετρούπολη, τηλ.: 210 5012448
Fever Reloaded (Λ.Μεσογείων 282 Χολαργός Τηλ 6972836720 2106560048
Kreuzberg Urban Culture Bar Πλαταιών 36, Κεραμεικός. Tηλ: 2103411615
SASS Coffee & More… Καραολή Δημητρίου 26, Βύρωνας Τηλ: 2107652578
Το Afternoiz δεν θα μπορούσε να λείπει από τα Εξάρχεια το Σάββατο που μας πέρασε. Και αυτό γιατί στο ιστορικό An Club θα εμφανιζόντουσαν 2 γκρουπ, που μας έχουν κεντρίσει το ενδιαφέρον για διαφορετικούς λόγους το κάθε ένα.
Ο frontman των Nightfall επέστρεψε με νέο σχήμα, το όνομα αυτού The SlayerKing.
Ο Efthimis Karadimas είναι στα φωνητικά και το μπάσο, στην κιθάρα ο Kostas Kyriakopoulos, ενεργό μέλος των Cemetery Dance, ενώ στα τύμπανα η Anna E.
Το γκρουπ μας έχει συστηθεί μέσο των 2 clip που έχει δημιουργήσει, πριν την επίσημη κυκλοφορία του «Sanatana Dharma», δημιουργώντας την καλύτερη των εντυπώσεων.
Οι The SlayerKing ξεκινούν το πρώτο τους Live μπροστά στο αθηναϊκό κοινό, με το «She Is My Lazarus», ένα αργόσυρτο, σκοτεινό riff με γλοιώδεις φωνητικά, που μας προετοιμάζει κατάλληλα για το πώς θα εξελιχθεί η βραδιά.
O ήχος είναι πολύ καλός, όλα ακούγονται σωστά, για να ακολουθήσει το «Black Mother Of The Lord Of Light», στακάτο riff, με groove αργό, κρατώντας την ίδια σκοτεινή διάθεση. Η πρώτη εμφάνιση της μπάντας είναι εξαιρετική, το performing είναι άψογο, μεταδίδοντας μας χωρίς πολλά λόγια το ποιόν του «Sanatana Dharma» .
Άλλωστε η εμπειρία του Ευθύμη και του Κώστα πάνω στην σκηνή είναι εμφανής.
Οι υπόλοιπες επιλογές τους από το LP, τα «Sargon of Akkad», «The Man That Never Was» & «Magnificent Desolation», ανέβασαν την διάθεση του κοινού, για να κλείσουνε την εμφάνισή τους με το καταπληκτικό «Southern Gate Of The Sun». FIREEEEEEEEEE και το AN πήρε φωτιά…
‘Ήρθε η ώρα να ανέβουν στην σκηνή οι Avatarium. Τα «Ghostlight» & «Girl With The Raven Mask» άνοιξαν την βραδιά με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Ο ήχος άψογος, η Jennie ακουγόταν τέλεια, η καταπληκτική φωνή της «έσκασε» στα αυτιά μας και μας μάγεψε από την πρώτη νότα.
Το ίδιο και η θεατρικότητά της, πάνω στην σκηνή εντυπωσίασαν το κοινό και είμαι σίγουρος πως οι Avatarium με αυτή τους την εμφάνισή κέρδισαν και τον κόσμο που δεν τους γνώριζε τόσο καλά.
Η μπάντα ήταν σε άψογη φόρμα, τα υπέροχα πλήκτρα, τα φανταστικά τεχνικά γεμίσματα του drummer, που θύμιζε jazz drummer, σε συνδυασμό με τα δυναμικά μελωδικά solos και τον όγκο στο μπάσο εποχής 70’ς, ηλέκτρισαν με doom – μελωδικά vibes το ΑΝ.
Το κοινό αποθέωνε μετά από κάθε κομμάτι την μπάντα, που έδειχνε να το λαμβάνει με έκπληκτο ύφος. Έβλεπες πως και οι ίδιοι το απολάμβαναν με την ψυχή τους και μέχρι το τέλος έπαιζαν όλο και ποιο παθιασμένα.
Τα «Bird Of Prey», «The January Sea» & «All I Want» ήταν η γέφυρα για να φτάσουμε στην πρώτη στιγμή που το κοινό αποθέωσε την μπάντα. Μετά την εκτέλεση του «Pearls & Coffins» και την καταπληκτική ατμόσφαιρα που έχει το κομμάτι, το παρατεταμένο χειροκρότημα και οι φωνές αποθέωσης κράτησαν για αρκετά λεπτά την μπάντα πάνω στην σκηνή να χαιρετάει και να ευχαριστεί τον κόσμο.
Εν συνεχεία τα «The Master Thief», «Run Killer Run» & «Deep Well» κράτησαν στα ύψη τον πήχη. Δεν υπήρξε ούτε ένα δευτερόλεπτο όπου να νιώσουμε ότι έχει πέσει η διάθεση μας, για να έρθει το «Moonhorse» που μας έστειλε στα ουράνια.
Εκπληκτική εκτέλεση, μαγεμένοι όλοι απολαύσαμε την φωνή της Jennie να μας δίνει ρίγη ανατριχίλας, όπου στο τέλος η αποθέωση ήταν αναπόφευκτη. Η ρυθμική ιαχή Avatarium δονούσε το AN και μας έδωσαν για το τέλος άλλο ένα κομμάτι.
Το ομώνυμο «Avatarium» έκλεισε μια εκπληκτική βραδιά που θα την θυμόμαστε όλοι.
MAKE SOME NOIZ …..!!!!
Υ.Γ. Ευχαριστούμε την Αναστασία Παπαδάκη για το φωτογραφικό υλικό.
Ότι και να πούμε είναι λίγο! Αν και λίγο πολύ επιβεβαιώθηκαν οι φήμες σχετικά με την παρουσία της PJ Harvey στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στο πρώτο Release Athens, που θα πραγματοποιηθεί τον Ιούνιο στην Πλατεία νερού.
Το κοινό της, όχι μόνο ανυπομονεί να την δει από κοντά αλλά και αν ακούσει τον νέο της δίσκο, που είναι ο 9ος κατά σειρά.
Σήμερα λοιπόν η διοργανώτρια εταιρία ανακοίνωσε ένα ακόμα μεγάλο όνομα, που θα το υποδεχθούμε με χαρά την Τρίτη 7 Ιουνίου.
Για περισσότερα διαβάστε στο δελτίο τύπου που ακολουθεί:
Πολυ-οργανίστρια, ποιήτρια, γλύπτρια, συγγραφέας, πάνω απ’ όλα μουσικός με σπάνια ψυχή και αυθεντικότητα, η PJ Harvey πραγματοποίησε ένα μοναδικό καλλιτεχνικό ταξίδι στο Κόσοβο, το Αφγανιστάν και τη Washington. Τις εμπειρίες που αποκόμισε σε αυτό καταγράφει στο επερχόμενο album, το οποίο ηχογραφήθηκε στο Somerset House του Λονδίνου, ενίοτε μπροστά σε κοινό που είχε την ευκαιρία να παρακολουθήσει την ίδια με τη μπάντα και τους παραγωγούς της να δουλεύουν σε ένα ειδικά διαμορφωμένο studio.
Η αναγνώριση που έχει γνωρίσει από κοινό και κριτικούς είναι πέρα από κάθε σύγκριση. Άλλωστε, είναι η μοναδική που έχει κερδίσει δύο φορές το Mercury Prize, το ετήσιο βραβείο για τον καλύτερο δίσκο της Βρετανίας, για τα εκπληκτικά albums “Stories From The City, Stories From The Sea” (2001) και “Let England Shake” (2011).
Πολύ σύντομα, θα ανακοινωθούν περισσότερα ονόματα για τη συγκεκριμένη ημέρα.
Η προπώληση για την τρίτη ημέρα του Release Festival 2016 ξεκινάει στα 32 ευρώ και για περιορισμένο αριθμό εισιτηρίων. Μετά την εξάντλησή τους – και με την προσθήκη νέων σπουδαίων ονομάτων στο line up – η τιμή θα αλλάξει!
Διάθεση: τηλεφωνικά στο 11 876, στα καταστήματα Public, Seven Spots, Ιανός, Reload, Media Markt, Ticket House και το www.viva.gr
Release Athens 2016 / Day 3 / Τρίτη 7 Ιουνίου: PJ Harvey + more t.b.a.
Πλατεία Νερού (Ολυμπιακός Πόλος Φαλήρου): Δέλτα Φαλήρου, στη διασταύρωση της Λ. Συγγρού με τη Λ. Ποσειδώνος (Παραλιακή), ανάμεσα στο Κλειστό του Tae Kwon Do και το Beach Volley και δίπλα στη θάλασσα.
Η πρόσβαση είναι εύκολη, τόσο με τα Μέσα Μεταφοράς όσο και με αυτοκίνητο, ενώ υπάρχει πολύ μεγάλο parking 2.500 θέσεων.
Μετρό: Σταθμός “Συγγρού – Φιξ” και μετά λεωφορείο / γραμμές Β2 και 550 (Στάση “Φόρος”)
ΗΣΑΠ: Σταθμός Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας και μετά είτε λεωφορείο / γραμμές 217, Α1, Β1 (Στάση “Φόρος”) είτε τραμ / γραμμές “Αριστοτέλης 4” ή “Θουκυδίδης 3” (Στάση “Δέλτα Φαλήρου”)
Τραμ: Γραμμή 3 (από ΣΕΦ ή Βούλα – Γλυφάδα) και Γραμμή 4 (από ΣΕΦ ή Σύνταγμα) / Στάση “Δέλτα Φαλήρου”Γραμμή 3 (από Σ.Ε.Φ. ή από Βούλα – Γλυφάδα), & Γραμμή 4 (από Σ.Ε.Φ. ή από Σύνταγμα)/ Στάση “Δέλτα Φαλήρου”Λεωφορείο: Γραμμές A1, B1, B2, 217, 550 (Στάση “Φόρος”)
Οι πόρτες θα ανοίξουν στις 16:00.
http://https://www.youtube.com/watch?v=Fws4fEE8Yy0
Ξεκινώντας κάποιος να γράφει για το ποια είναι η PJ Harvey, τι έχει επιτύχει σε αυτά τα περίπου 30 χρόνια που βρίσκεται στο προσκήνιο, ποια είναι η επίδρασή της στην παγκόσμια μουσική σκηνή και η εν γένει θέση της στο στερέωμα του rock’n’roll, από τη γέννησή του μέχρι σήμερα, το πιο πιθανό είναι να αναρωτηθεί για το πόσες σελίδες μπορεί να γεμίσει και μάλιστα με χαρακτηριστική άνεση. Όσο πιο επιγραμματικά γίνεται λοιπόν…
Γεννημένη στο Bridport του Dorset, η Polly Jean Harveyμυήθηκε από μικρή ηλικία στην blues / jazz / art rock μουσική χάρη στην δισκοθήκη των γονιών της. “Μεγάλωσα ακούγοντας John Lee Hooker, Howlin’ Wolf, Robert Johnson, Jimi Hendrix, Captain Beefheart. Ήρθα σε επαφή με αυτούς τους τόσο παθιασμένους μουσικούς σε πολύ νεαρή ηλικία, και αυτό είναι κάτι που παρέμεινε για πάντα μέσα μου και φαίνεται να έρχεται στην επιφάνεια όλο και περισσότερο καθώς μεγαλώνω. Νομίζω πως αυτό που γινόμαστε όσο μεγαλώνουμε είναι το αποτέλεσμα των όσων γνωρίσαμε όταν ήμασταν παιδιά.”
Η πορεία της ουσιαστικά ξεκίνησε το 1988, όταν έγινε μέλος της τοπικής μπάντας Automatic Dlamini, frontman της οποίας ήταν ο John Parish, ο άνθρωπος που έμελλε να εξελιχθεί στον κοντινότερο και μονιμότερο συνεργάτη της μέχρι σήμερα. Το 1991, σχημάτισε το δικό της συγκρότημα, με τη συνδρομή του – επίσης συχνού συνεργάτη της – Rob Ellis στα drums και του Ian Oliver στο μπάσο. Εκείνη ανέλαβε τα φωνητικά και την κιθάρα, βαφτίζοντας το τρίο απλά ως PJ Harvey.
To 1992, η μπάντα κυκλοφόρησε το ντεμπούτο album, “Dry”, γνωρίζοντας αμέσως τεράστια αποδοχή από τον μουσικό Τύπο και, κυρίως, από τον περίφημο John Peel. Τα δύο – φοβερά και τρομερά – singles του δίσκου, “Dress” και “Sheila-Na-Gig”, έτυχαν ανάλογης υποδοχής, ενώ και άλλα κομμάτια ξεχώρισαν από αυτόν, όπως το στοιχειωτικό “Oh, My Lover” και το “Plants And Rags”. Λίγα χρόνια αργότερα, το συγκεκριμένο album θα βρισκόταν στην περίφημη λίστα με τα αγαπημένα του Kurt Cobain.
Στη συνέχεια, η Island (Polygram) προσέφερε αμέσως συμβόλαιο στη μπάντα που με τη σειρά της ταξίδεψε στη Minnesota για να δουλέψει μαζί με τον μεγάλο Steve Albini (Big Black, Shellac). Τον Μάιο του 1993, κυκλοφόρησε το αποτέλεσμα της συνεργασίας τους. Το “Rid Of Me” ήταν ένα ωμό αριστούργημα που συνδύαζε το grunge (που τότε επικρατούσε) με την αμεσότητα των blues και μία σκοτεινή αισθητική. Άλλα δύο φοβερά singles (“50 ft Queenie”, “Man-Size”) και ακόμα περισσότερα highlights (“Yuri-G”, “Dry”, “Rid Of Me”) καθιέρωσαν ακόμα περισσότερο το όνομα της PJ Harvey στη συνείδηση του κοινού, την ίδια στιγμή που η μπάντα έδειχνε να οδεύει προς το τέλος της.
Το 1995, σαν solo καλλιτέχνις πλέον, παρουσίασε το τρίτο album της καριέρας της, “To Bring You My Love”. Εδώ, επανενώνεται με τον John Parish και πρωτο συνεργάζεται με τον σπουδαίο πολυ-οργανίστα Mick Harvey (από τους Bad Seeds)και τον drummer Jean-Marc Butty. Και οι τρεις παραμένουν συνεργάτες της μέχρι σήμερα, όπως και ο Flood που ανέλαβε την παραγωγή. Ο συγκεκριμένος δίσκος αποτέλεσε την πρώτη πολύ μεγάλη επιτυχία για την PJ Harvey, ξεπερνώντας το ένα εκατομμύριο πωλήσεις παγκοσμίως. Ούτως ή άλλως, η εμπορικότητα δεν ήταν ποτέ ούτε ο στόχος ούτε το μέτρο με βάση το οποίο κρινόταν η κάθε της κίνηση. Αλλά σίγουρα ο πιο blues ήχος, τα έγχορδα και τα πλήκτρα που τον εμπλούτισαν, καθώς και κομμάτια όπως τα “Down By The Water”, “Send His Love To Me”, “C’mon Billy”, “Long Snake Moan”, “The Dancer” την έκαναν πλέον γνωστή σε πολύ μεγαλύτερα ακροατήρια.
http://https://www.youtube.com/watch?v=lbq4G1TjKYg
Το “Is This Desire?” που ακολούθησε διέφερε σημαντικά – όπως σχεδόν κάθε album της PJ Harvey σε σχέση με τα υπόλοιπα – από τον προκάτοχό του, εισάγοντας ηλεκτρονικά στοιχεία στον ήχο της. Με το “A Perfect Day Elise” γνώρισε τη μεγαλύτερη, μέχρι τότε, επιτυχία της στην Αγγλία, ενώ τα “The Garden”, “The Sky Lit Up”, “Catherine” συμπληρώνουν μία ακόμα τετράδα από highlights.
Στις αρχές του 2000, η Harvey ξεκίνησε τις ηχογραφήσεις για το 5ο studio album της, “Stories From The City, Stories From The Sea”, με τη συνδρομή του Mick Harvey και του Rob Ellis. Επηρεασμένο από τη διαμονή της στη Νέα Υόρκη, είναι ένα album που τόσο στιχουργικά και συνθετικά όσο και από πλευράς παραγωγής μοιάζει να αναδεικνύει μία πιο “φωτεινή” πλευρά της, με τα περισσότερα κομμάτια να είναι δομημένα πάνω σε πιο mainstream- όσο δόκιμος μπορεί να είναι ο συγκεκριμένος όρος στην περίπτωσή της – indie rock φόρμες.
Τρία υπέροχα singles (“Good Fortune”, “A Place Called Home”, “This Is Love”) και ένα σύνολο τόσο εξαιρετικό που μοιάζει αδύνατο να ξεχωρίσεις έστω κι ένα κομμάτι που να υστερεί. Από το “Big Exit” και το “This Mess We’re In”, με τον Thom Yorke των Radiohead στα φωνητικά, μέχρι το “Kamikaze” και το “We Float”, το “Stories…” είναι ένα album που πραγματικά δεν χορταίνεις να ακούς. Δίκαια, απέσπασε το Mercury Prize του 2001 ως το κορυφαίο της Βρετανικής δισκογραφίας.
Όμως, η PJ Harvey συνέχισε να παραμένει καλλιτεχνικά ανήσυχη και να αλλάζει τα μουσικά της μονοπάτια. Το “Uh Huh Her” του 2004 τη βρίσκει να παίζει όλα τα όργανα στον δίσκο – εκτός των drums του Rob Ellis– και να αναλαμβάνει την παραγωγή μόνη της. Ηχητικά, είναι ένα πολύ πιο “δύσκολο” album, ιδίως για το κοινό που τη γνώρισε μέσα από την προηγούμενη δουλειά της. Τα singles “The Letter”, “You Come Through”, “Who The Fuck?” και“Shame” ξεχώρισαν από εδώ.
Ακόμα μεγαλύτερη ήταν η μεταστροφή της στο “White Chalk” (2007), στο οποίο συνεργάστηκε και πάλι με τον Flood, τον John Parish και τον Eric Drew Feldman. Το κιθαριστικό alternative rock έδωσε τη θέση του σε ορισμένες μαγευτικές μπαλάντες με κύριο όργανο το πιάνο. “When Under Ether”, “The Devil”, “Silence”, “The Piano” είναι μόνο μερικές από τις συνθέσεις που συγκροτούν ένα album που πολλοί φίλοι της PJ Harvey βρήκαν “περίεργο”, ενώ ακόμα και η ίδια είπε πως “όταν το ακούω αισθάνομαι σα να βρίσκομαι σε ένα διαφορετικό σύμπαν, πραγματικά, σαν να μην είμαι σίγουρη αν βρίσκομαι στο παρελθόν ή το μέλλον.”
Το 2011, παρουσίασε το 8ο album της, “Let England Shake”, μέσα σε έναν ομόφωνο διθύραμβο από τον μουσικό Τύπο τόσο στην πατρίδα της όσο και τον υπόλοιπο κόσμο. Βαθύτατα πολιτικοποιημένο και αντιπολεμικό -με υπέροχα κομμάτια όπως το “The Words That Maketh Murder”, “The Glorious Land”, “The Last Living Rose” – χάρισε στην Harvey το 2ο Mercury Prize της καριέρας της – δίνοντάς της μία θέση στο βιβλίο των ρεκόρ, μιας και είναι η μοναδική που το έχει καταφέρει – και τον τίτλο του album της χρονιάς στο Mojo, το Uncut, το NME και τον Guardian!
Παράλληλα με την προσωπική της καριέρα, η PJ Harvey έχει πραγματοποιήσει σειρά συνεργασιών μέσα στα χρόνια. Το 1995, ηχογράφησε το “Henry Lee” και το “Death Is Not The End” (του Bob Dylan) για το album “Murder Ballads” του Nick Cave και των Bad Seeds. Τρία χρόνια αργότερα, συμμετείχε στο “Broken Homes” του Tricky. Το 2001, έπαιξε και τραγούδησε στο “It’s A Wonderful Life” των Sparklehorse. Όλοι θυμόμαστε ακόμα το συγκλονιστικό “Piano Fire” από αυτόν τον δίσκο. Λίγο αργότερα, τραγούδησε σε οκτώ κομμάτια που περιέχονταν στα “Desert Sessions 9 & 10” του Josh Homme, ενώ το 2004 έγραψε πέντε τραγούδια για το “Before The Poison” της Marianne Faithfull και έκανε φωνητικά σε άλλα τρία (“Hit The City”, “Methamphetamine Blues”, “Come To Me”) στο “Bubblegum” του μεγάλου Mark Lanegan. To 2007, έδωσε ένα κομμάτι της που δεν συμπεριλήφθηκε στο “Stories From The City…” στο 4ο προσωπικό album του Mick Harvey, “Two of Diamonds”.
Επίσης, έχει κυκλοφορήσει δύο albums τα οποία υπογράφει μαζί με τον επί χρόνια συνεργάτη της, John Parish. Το πρώτο ήταν το “Dance Hall at Louse Point” (1996) και το πιο πρόσφατο το “A Woman a Man Walked By” (2009), το οποίο γνώρισε αρκετή επιτυχία και περιείχε το σαγηνευτικά σκοτεινό single, “Black Hearted Love”.
Όλα αυτά μας φέρνουν στο σήμερα, όπου η PJ Harvey, μετά από “σιωπή” πέντε ετών, πραγματοποιεί μία επιστροφή στη δισκογραφία και τις ζωντανές εμφανίσεις που ήδη αποτελεί το γεγονός της χρονιάς στον κόσμο της μουσικής. Το 9o album της, “The Hope Six Demolition Project” ηχογραφήθηκε μπροστά σε κοινό στο Somerset House του Λονδίνου, σε ένα ειδικά διαμορφωμένο studio, και πρόκειται να κυκλοφορήσει στις 15 Απριλίου του 2016. Περιέχει 11 τραγούδια που απηχούν τις εμπειρίες από τα ταξίδια τεσσάρων ετών στο Κόσοβο, το Αφγανιστάν και την Washington και, όπως συνέβη και στο “Let England Shake”, έχουν ξεκάθαρα κοινωνικο-πολιτική θεματολογία που αυτή τη φορά δεν περιορίζεται κυρίως στην τρέχουσα πραγματικότητα της Βρετανίας αλλά αφορά σε ζητήματα που απασχολούν τους ανθρώπους σε ολόκληρο τον κόσμο.
“Όταν γράφω ένα τραγούδι οραματίζομαι ολόκληρο το σκηνικό. Μπορώ να δω τα χρώματα, μπορώ να πως τι ώρα της ημέρας είναι, μπορώ να συναισθανθώ την διάθεση, μπορώ να δω το φως να αλλάζει, τις σκιές να κινούνται, τα πάντα μέσα σε εκείνη την εικόνα. Το να συλλέξω πληροφορίες από δευτερεύουσες πηγές φάνηκε πολύ αποστασιοποιημένο σε σχέση με αυτά για τα οποία προσπαθούσα να γράψω. Ήθελα να μυρίσω τον αέρα, να αισθανθώ το χώμα και να συναντήσω τους ανθρώπους των χωρών με τις οποίες νιώθω γοητευμένη.”
Χαρακτηριστικό είναι το single – προπομπός, “The Wheel”, το video-clip του οποίου έχει κατά βάση γυριστεί (σκηνοθετημένο από τον Seamous Murphy) στο Κόσοβο, ενώ περιέχει και πλάνα από την Ειδομένη, αναδεικνύοντας το προσφυγικό πρόβλημα που αποτελεί μέρος της καθημερινότητας όλων μας εδώ και καιρό.
Μουσικά, αναμένουμε άλλη μία μετάλλαξη στον ήχο της PJ Harvey. Στην ηχογράφηση χρησιμοποίησε όργανα όπως σαξόφωνο, autoharp, ακόμα και μπουζούκι!To “The Wheel” δίνει μόνο μία ιδέα για το τι περιέχεται στο album. Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν θα ηχεί σαν κανένα από τα προηγούμενα.
“Όταν δουλεύω πάνω σε έναν καινούργιο δίσκο, το πιο σημαντικό είναι να μην επαναλάβω τον εαυτό μου… αυτός είναι πάντα ο στόχος μου: να προσπαθήσω να ανακαλύψω νέα εδάφη και να προκαλέσω τον εαυτό μου. Διότι είμαι μέσα σε όλο αυτό πρωτίστως για να μαθαίνω.”
Το ίδιο ανήσυχη έχει αποδειχθεί ακόμα και σε ότι αφορά στην εξωτερική εμφάνιση και το “image” που υιοθετεί, αφού συνήθως οι όποιες αλλαγές στη μουσική κατεύθυνση συνοδεύονται από αντίστοιχες στην εμφάνισή της, συγκροτώντας μία μοναδική ενιαία αισθητική κάθε φορά, η οποία αγγίζει μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια στο artwork του εκάστοτε δίσκου, συχνά υπό την επιμέλεια της φίλης της και φωτογράφου Maria Mochnacz.
Όπως και να έχει, alternative rock, punk-blues, avant-rock, indie-rock, folk… όλα αυτά είναι οι συνήθεις χαρακτηρισμοί και ετικέτες που χρησιμοποιεί ο Τύπος για να προσδιορίσει το στυλ ενός καλλιτέχνη. Σε περιπτώσεις όπως αυτή της PJ Harvey όλα αυτά έχουν λίγη σημασία, από τη στιγμή που το μουσικό έργο της είναι τέτοιο που υπερβαίνει τα στενά όρια του οποιουδήποτε ρεύματος. Επιρροές και βιώματα έχουν όλοι οι καλλιτέχνες, ανεξαιρέτως. Αυτό που διαφοροποιεί τους καλύτερους εξ’ αυτών είναι η δυνατότητά τους να εξελίσσουν τα όσα έχουν πάρει σε κάτι μοναδικό και προσωπικό. Και η PJ Harvey είναι από τους ελάχιστους που έχουν να επιδείξουν μία πολυετή πορεία με τέτοια αξιοζήλευτη δημιουργικότητα και συνέπεια. Χωρίς υπερβολή, η θέση της στην κορυφή είναι σχεδόν μοναχική…
www.pjharvey.net
www.facebook.com/PJHarvey/
www.https://twitter.com/
www.youtube.com/user/
Το 2016, το Fuzz Live Music Club κλείνει 10 χρόνια δημιουργικής παρουσίας στα συναυλιακά δρώμενα της Αθήνας. Παράλληλα, οι δραστηριότητές του έχουν εξαπλωθεί σε ολόκληρη την Ελλάδα, μέσα από τα events που διοργανώνει πλέον η Fuzz Productions σε χώρους άμεσα συνδεδεμένους με το Fuzz, όπως το Fix Factory of Sound (Θεσσαλονίκη), το Factory of Sound Ioannina (Ιωάννινα) και το Kookoo Live Music Bar (Αθήνα).
Με τη συμπλήρωση αυτής της δεκαετίας, αισθανθήκαμε πως, σε πείσμα των δύσκολων καιρών στους οποίους όλοι ζούμε, ήρθε η ώρα να προχωρήσουμε σε ένα ακόμα βήμα όσον αφορά στις προσπάθειές μας – πάντα σε σχέση με το αντικείμενο που γνωρίζουμε και αγαπάμε, δηλαδή την μουσική – παρουσιάζοντας ένα νέο φεστιβάλ στην πόλη της Αθήνας.
Το Release Athens φιλοδοξεί να φέρει μία νέα πνοή στη μουσική πραγματικότητα της χώρας μας και να εξελιχθεί σε έναν θεσμό με πραγματικό ενδιαφέρον, ευελπιστώντας να φέρει κοντά μας ονόματα που βρίσκονται στην κορυφή της παγκόσμιας σκηνής, προσφέροντας συγκινήσεις σε ένα ελληνικό κοινό που μάλλον έχει κουραστεί από τις συνεχείς επαναλήψεις και αναζητεί την ποικιλία και την πολυχρωμία των γνωστών φεστιβάλ του εξωτερικού.
Σε κάθε περίπτωση, επειδή τα πολλά και (κυρίως) τα μεγάλα λόγια είναι περιττά, το Release Athens ξεκινά έχοντας ως σκοπό του να προσφέρει κάτι ουσιαστικό, τόσο όσον αφορά στα ονόματα που θα συμμετέχουν σε αυτό – πιστεύουμε με ιδιαίτερα ποιοτικά χαρακτηριστικά και αρκετή τόλμη στην επιλογή τους – όσο και σε οτιδήποτε έχει να κάνει με τους τομείς της διοργάνωσης και της παραγωγής, γενικά.
Κάθε αρχή οφείλει, εξ’ ορισμού, να είναι σεμνή και μετρημένη. Η μόνη υπόσχεση που θέλουμε να δώσουμε είναι πως θα κάνουμε ότι είναι δυνατό ώστε το Release Athens να αποτελέσει μία πολύ όμορφη εμπειρία για το κοινό που θα το τιμήσει με την παρουσία του. Ελπίζουμε να είναι η ευχάριστη έκπληξη για το καλοκαίρι του 2016 και – γιατί όχι – για εκείνα που θα έρθουν τα επόμενα χρόνια, “απελευθερώνοντας την Αθήνα” από τη σκοτεινιά και τη μιζέρια που δυστυχώς μας έχει επιβληθεί από παντού μέσα από τη δύναμη της καλής μουσικής, του πολιτισμού και της αληθινής διαδραστικότητας που πρέπει να χαρακτηρίζει μια τέτοια διοργάνωση.
Το φεστιβάλ θα λάβει χώρα στην Πλατεία Νερού, έναν όμορφο και δροσερό χώρο με εύκολη πρόσβαση για όλους. Η πρώτη ημέρα του θα διεξαχθεί την Τετάρτη 1η Ιουνίου, ενώ μέσα στο πρώτο μισό του συγκεκριμένου μήνα θα ακολουθήσουν και άλλα events στο πλαίσιό του. Μείνετε συντονισμένοι διότι οι σχετικές ανακοινώσεις δεν θα αργήσουν πολύ.
Το Release Athens είναι ένα νέο φεστιβάλ που ανοίγει τις πύλες του για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 2016, φιλοδοξώντας να εξελιχθεί σε έναν θεσμό που θα δώσει μία ουσιαστική νέα πνοή στα συναυλιακά δρώμενα στην Ελλάδα. Θα λάβει χώρα μέσα στο πρώτο δεκαπενθήμερο του Ιουνίου στην Πλατεία Νερού και φιλοδοξεί να φέρει κοντά στο ελληνικό κοινό ορισμένα ονόματα που βρίσκονται στην κορυφή της παγκόσμιας σκηνής, “απελευθερώνοντας την Αθήνα” από την σκληρή καθημερινότητα των δύσκολων καιρών που ζούμε μέσα από τη δύναμη της καλής μουσικής, του πολιτισμού και της διαδραστικότητας!
Η δεύτερη ημέρα του Release Athens 2016 θα διεξαχθεί την Παρασκευή 3 Ιουνίου με headliner τον Parov Stelar και την μπάντα του! Ο Αυστριακός μουσικός / παραγωγός θεωρείται ως ο καλλιτέχνης που καθόρισε τον ήχο του electro swing, κερδίζοντας εκατομμύρια φίλους σε ολόκληρο τον κόσμο τα τελευταία χρόνια.
Η μουσική του συνδυάζει στοιχεία από jazz, house, electro και breakbeat και στην κυριολεξία ακούγεται παντού! Ταινίες, τηλεοπτικά shows, διαφημίσεις και, φυσικά, στο ραδιόφωνο όπου – ιδίως στην Ελλάδα – ο Parov Stelar αποτελεί ίσως το πιο αγαπημένο όνομα τόσο των παραγωγών όσο και του κοινού.
Πολύ σύντομα, θα ανακοινωθούν περισσότερα ονόματα για τη συγκεκριμένη ημέρα.
O Marcus Fuereder, γνωστότερος με το καλλιτεχνικό του όνομα Parov Stelar, είναι ο πιο επιτυχημένος Αυστριακός μουσικός διεθνώς. Αποκαλείται ιδρυτής του electro swing και μαζί με τη μπάντα του, Parov Stelar Band, είναι περιζήτητοι σε ολόκληρο τον κόσμο. Από τις δύο πρώτες του κυκλοφορίες – το EP “Kiss Kiss” και το album “Rough Cuts” (2004) – έκανε έντονη την παρουσία του στην παγκόσμια ηλεκτρονική σκηνή. Ο μοναδικός του ήχος, η προσωπική του προσέγγιση στον τομέα της παραγωγής και ο ανορθόδοξος συνδυασμός διάφορων μουσικών ειδών τον έκανε γρήγορα star της ανερχόμενης σκηνής.
Με τα albums που ακολούθησαν – “Seven and Storm” (2005), “Shine” (2007), “Coco” (2009), “The Princess” (2012), “The Invisible Girl” (2013), “The Art Of Sampling”(2013) – καθώς και με πάνω από 20 singles και EPs καθιερώθηκε ακόμα περισσότερο ως ο κορυφαίος δημιουργός του συγκεκριμένου ρεύματος, αποκτώντας τεράστιο fan base.
Όλα αυτά φροντίζει να τα αποδεικνύει και στις ζωντανές του εμφανίσεις, οι οποίες μάλλον αποτελούν και τον βασικότερο λόγο της μεγάλης δημοτικότητάς του αφού είναι αναμφίβολα ένα από τα πιο διασκεδαστικά live acts που υπάρχουν τη δεδομένη στιγμή. Ο Parov Stelar και η μπάντα του έχουν ξεσηκώσει το κοινό σε πάνω από 600 συναυλίες τα τελευταία χρόνια, παίζοντας παντού: από το Brixton Academy στο Λονδίνο και το Zenith στο Παρίσι μέχρι το Columbiahalle στο Βερολίνο και το Playstation Theater στη Νέα Υόρκη, καθώς και σε μεγάλα φεστιβάλ όπως το Glastonbury, το Coachella, το Sziget, το Rock Werchter, το Zurich Open Air και το La Fete de L’ Humanite στο Παρίσι, μπροστά σε 100.000 ανθρώπους.
Πολλές είναι και οι συνεργασίες του μέσα στα χρόνια, από τον Bryan Ferry και τη Lana Del Rey μέχρι τον Tony Bennett και τη Lady Gaga. Όμως, εκεί που πραγματικά χάνεται ο λογαριασμός είναι στο πόσο πολύ έχει χρησιμοποιηθεί η μουσική του σε συλλογές (“Hotel Costes”, “Buddha Bar”, “Elecrtro Swing”), soundtracks ταινιών και τηλεοπτικών σειρών αλλά και σε αμέτρητες διαφημίσεις (Paco Rabanne, Bacardi, Microsoft, Nespresso, Chevrolet, Fiat, Chrysler, Audi, Motorola, Colgate είναι μόνο μερικές).
Παράλληλα, έχει τιμηθεί με 6 Βραβεία Amadeus / Austrian Music Awards (Best Electronic / Dance, Best Live Act, Best Electronic Act, Best Album, από το 2012 μέχρι το 2015), ενώ με το “Booty Swing” κατέκτησε τα charts στις ΗΠΑ και τον Καναδά.
Το 2015, κυκλοφόρησε το πιο πρόσφατο album του, “Demon Diaries”, και πραγματοποίησε sold out shows στη Νέα Υόρκη και την Washington DC. Πλέον, είναι έτοιμος για μία νέα περιοδεία μέσα στο 2016, η οποία θα τον φέρει σε πόλεις όπως το Λονδίνο, το Παρίσι, οι Βρυξέλλες και σε φεστιβάλ όπως το Coachella και, φυσικά, το Release Athens 2016!
www.https://twitter.com/parov_stelar/
www.youtube.com/user/etagenoirrec/
www.instagram.com/parovstelarofficial
Το 2016, το Fuzz Live Music Club κλείνει 10 χρόνια δημιουργικής παρουσίας στα συναυλιακά δρώμενα της Αθήνας. Παράλληλα, οι δραστηριότητές του έχουν εξαπλωθεί σε ολόκληρη την Ελλάδα, μέσα από τα events που διοργανώνει πλέον η Fuzz Productions σε χώρους άμεσα συνδεδεμένους με το Fuzz, όπως το Fix Factory of Sound (Θεσσαλονίκη), το Factory of Sound Ioannina (Ιωάννινα) και το Kookoo Live Music Bar (Αθήνα).
Με τη συμπλήρωση αυτής της δεκαετίας, αισθανθήκαμε πως, σε πείσμα των δύσκολων καιρών στους οποίους όλοι ζούμε, ήρθε η ώρα να προχωρήσουμε σε ένα ακόμα βήμα όσον αφορά στις προσπάθειές μας – πάντα σε σχέση με το αντικείμενο που γνωρίζουμε και αγαπάμε, δηλαδή την μουσική – παρουσιάζοντας ένα νέο φεστιβάλ στην πόλη της Αθήνας.
Το Release Athens φιλοδοξεί να φέρει μία νέα πνοή στη μουσική πραγματικότητα της χώρας μας και να εξελιχθεί σε έναν θεσμό με πραγματικό ενδιαφέρον, ευελπιστώντας να φέρει κοντά μας ονόματα που βρίσκονται στην κορυφή της παγκόσμιας σκηνής, προσφέροντας συγκινήσεις σε ένα ελληνικό κοινό που μάλλον έχει κουραστεί από τις συνεχείς επαναλήψεις και αναζητεί την ποικιλία και την πολυχρωμία των γνωστών φεστιβάλ του εξωτερικού.
Σε κάθε περίπτωση, επειδή τα πολλά και (κυρίως) τα μεγάλα λόγια είναι περιττά, το Release Athens ξεκινά έχοντας ως σκοπό του να προσφέρει κάτι ουσιαστικό, τόσο όσον αφορά στα ονόματα που θα συμμετέχουν σε αυτό – πιστεύουμε με ιδιαίτερα ποιοτικά χαρακτηριστικά και αρκετή τόλμη στην επιλογή τους – όσο και σε οτιδήποτε έχει να κάνει με τους τομείς της διοργάνωσης και της παραγωγής, γενικά.
Κάθε αρχή οφείλει, εξ’ ορισμού, να είναι σεμνή και μετρημένη. Η μόνη υπόσχεση που θέλουμε να δώσουμε είναι πως θα κάνουμε ότι είναι δυνατό ώστε το Release Athens να αποτελέσει μία πολύ όμορφη εμπειρία για το κοινό που θα το τιμήσει με την παρουσία του.
Ελπίζουμε να είναι η ευχάριστη έκπληξη για το καλοκαίρι του 2016 και – γιατί όχι – για εκείνα που θα έρθουν τα επόμενα χρόνια, “απελευθερώνοντας την Αθήνα” από τη σκοτεινιά και τη μιζέρια που δυστυχώς μας έχει επιβληθεί από παντού μέσα από τη δύναμη της καλής μουσικής, του πολιτισμού και της αληθινής διαδραστικότητας που πρέπει να χαρακτηρίζει μια τέτοια διοργάνωση.
Η προπώληση για την δεύτερη ημέρα του Release Festival 2016 ξεκινάει στα 29 ευρώ και για περιορισμένο αριθμό εισιτηρίων. Μετά την εξάντλησή τους – και με την προσθήκη νέων σπουδαίων ονομάτων στο line up – η τιμή θα αλλάξει!
Διάθεση: τηλεφωνικά στο 11 876, στα καταστήματα Public, Seven Spots, Ιανός, Reload, Media Markt, Ticket House και το www.viva.gr
Πλατεία Νερού (Ολυμπιακός Πόλος Φαλήρου): Δέλτα Φαλήρου, στη διασταύρωση της Λ. Συγγρού με τη Λ. Ποσειδώνος (Παραλιακή), ανάμεσα στο Κλειστό του Tae Kwon Do και το Beach Volley και δίπλα στη θάλασσα.
Η πρόσβαση είναι εύκολη, τόσο με τα Μέσα Μεταφοράς όσο και με αυτοκίνητο, ενώ υπάρχει πολύ μεγάλο parking 2.500 θέσεων.
Μετρό: Σταθμός “Συγγρού – Φιξ” και μετά λεωφορείο / γραμμές Β2 και 550 (Στάση “Φόρος”)
ΗΣΑΠ: Σταθμός Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας και μετά είτε λεωφορείο / γραμμές 217, Α1, Β1 (Στάση “Φόρος”) είτε τραμ / γραμμές “Αριστοτέλης 4” ή “Θουκυδίδης 3” (Στάση “Δέλτα Φαλήρου”)
Τραμ: Γραμμή 3 (από ΣΕΦ ή Βούλα – Γλυφάδα) και Γραμμή 4 (από ΣΕΦ ή Σύνταγμα) / Στάση “Δέλτα Φαλήρου”Γραμμή 3 (από Σ.Ε.Φ. ή από Βούλα – Γλυφάδα), & Γραμμή 4 (από Σ.Ε.Φ. ή από Σύνταγμα) / Στάση “Δέλτα Φαλήρου”Λεωφορείο: Γραμμές A1, B1, B2, 217, 550 (Στάση “Φόρος”)
Οι πόρτες θα ανοίξουν στις 16:00.
Μεγάλη πρεμιέρα για το «Ξύπνημα της Άνοιξης»
Πλήθος σημαντικών προσκεκλημένων, κινηματογραφιστών και σινεφίλ βρέθηκαν στον κινηματογράφο Odeon Όπερα στην οδό Ακαδημίας για να παρακολουθήσουν την επίσημη πρεμιέρα της πολυαναμενόμενης ταινίας του “Το Ξύπνημα της Άνοιξης” του Κωνσταντίνου Γιάνναρη.
Τόσο οι συντελεστές της ταινίας όσο και αρκετοί εκλεκτοί εκπρόσωποι της καλλιτεχνικής κοινότητας είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν την δυνατή κινηματογραφική ιστορία, τρεις μέρες πριν την επίσημη κυκλοφορία της στους κινηματογράφους.
Στην πρεμιέρα παραβρέθηκαν οι πρωταγωνιστές της ταινίας Κωνσταντίνος Ελματζίογλου, Άγγελος Τζέγια, Φαμπρίτσιο Μούτσο και Γιάννης Τσορτέκης. Επίσης και οι υπόλοιποι συντελεστές της ταινίας, οι οποίοι υποδέχθηκαν, μεταξύ άλλων, τους Πάνο Χ. Κούτρα, Τάσο Μπουλμέτη, Μανούσο Μανουσάκη, Νίκο Περάκη, Ντίνο Αυγουστίδη, Όλγα Μαλέα, Τάσο Νούσια, Χρήστο Χωμενίδη, Κατερίνα Γερονικολού, Σοφία Κόκαλη, Γιάννη Βεσλεμέ, Αλέξη Αλεξίου, Εύα Νάθενα, Ρηνιώ Δραγασάκη και Κώστα Καπάκα.
Ο Γιάνναρης, που εδώ κλείνει την άτυπη τριλογία της βίας (μετά το «Από την Άκρη της Πόλης» και τον «Όμηρο») παίρνοντας τον τίτλο του ως δάνειο από το ομώνυμο επαναστατικό θεατρικό έργο του Φρανκ Βέντεκιντ, παρουσιάζει την δική του εικόνα για την σημερινή νεολαία, μέσα από την ιστορία πέντε χαρακτήρων που παλεύουν να ορίσουν με τον δικό τους τρόπο την αντισυστημική τους δράση και την παραβατικότητα, πολύ συχνά φλερτάροντας ασυνείδητα και παρορμητικά με την βαρβαρότητα και, τελικά, το έγκλημα.
Η αφύπνιση της σεξουαλικότητας, η παντελής έλλειψη επικοινωνίας με τους γονείς και η πρώτη συνάντηση με την ηδονική δύναμη της βίας και της εξουσίας, με σύμβολο το όπλο που χειρίζονται με ευλάβεια, ενώνονται εκρηκτικά σε μια προφητική, μηδενιστική ταινία-δυναμίτη.
Δίπλα του, πέντε νέα ταλέντα του ελληνικού σινεμά: η Δάφνη Ιωακειμίδου –Πατακιά (που επελέγη για το φετινό Shooting Stars του Φεστιβάλ Βερολίνου), ο Κώστας Νικούλις (που γνωρίσαμε στο «Xenia» του Πάνου Χ. Κούτρα), και οι πρωτοεμφανιζόμενοι Κωνσταντίνος Ελματζίογλου, Άγγελος Τζέγια και Φαμπρίτσιο Μούτσο.
Πέντε έφηβοι οδηγούνται στο δωμάτιο ανάκρισης της Αστυνομίας και αφηγούνται την ίδια ιστορία, το πώς δηλαδή οδηγήθηκαν στο έγκλημα. Είναι όμως η ίδια ιστορία; Καθώς παρακολουθούμε τις διαφορετικές (και ενίοτε αντικρουόμενες) εκδοχές των γεγονότων, βλέπουμε να ξετυλίγεται μπροστά μας ένα, γεμάτο σασπένς, μωσαϊκό εφηβικού έρωτα, παρόρμησης και δίψας για ελευθερία, που οδήγησε τους πέντε ήρωες στην δημιουργία μιας συμμορίας.
Με τη συμμορία αυτή, τα παιδιά παίρνουν μια πρώτη γεύση της ενήλικης ζωής, μεθούν από τα όσα έχει να προσφέρει χωρίς να υπολογίζουν την καταστροφή που σπέρνουν γύρω τους και τελικά ξεπερνούν τα όρια, παρασυρμένοι από τη δίνη των εξελίξεων. Όμως, τι έχει συμβεί στην πραγματικότητα;
Στις 25 Φεβρουαρίου στους κινηματογράφους από την Odeon
O “Καυτός ήλιος” του Ντάλιμπορ Μάτανιτς στις αίθουσες στο Άστυ και στο Πτι Παλαί είναι: 5:45 – 8:05 – 10:25.
Τρεις διαφορετικές ιστορίες αγάπης με φόντο τρεις διαδοχικές δεκαετίες, σε δύο γειτονικά βαλκανικά χωριά όπου μαίνεται εδώ και χρόνια το διεθνοτικό μίσος. Μια ταινία για τους κινδύνους -αλλά και την παντοτινή δύναμη- του απαγορευμένου έρωτα.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σκηνοθεσία: Ντάλιμπορ Μάτανιτς
Σενάριο: Ντάλιμπορ Μάτανιτς
Φωτογραφία: Μάρκο Μπρνταρ
Μοντάζ: Τόμισλαβ Πάβλιτς
Μουσική: Άλεν και Νέναντ Σινκάουζ
Παίζουν οι: Τιχάνα Λάζοβιτς, Γκόραν Μάρκοβιτς, Νίβες Ιβάνκοβιτς, Ντάντο Τσόσιτς, Στίπε Ραντόγια, Τρπιμίρ Τζούρκιτς, Μίρα Μπάνιατς
Παραγωγός: Ανκίτσα Τζούρις Τίλιτς, Πέτρα Βίντμαρ, Φρενκ Τσέλαρτς, Νέναντ Ντούκιτς, Μίροσλαβ Μογκόροβιτς
Χώρα Παραγωγής: Κροατία, Σερβία, Σλοβενία
Έτος Παραγωγής: 2015
Διάρκεια: 123΄
Διανομή: ΑΜΑ Films
ΣΥΝΟΨΗ
Τρεις διαφορετικές ιστορίες αγάπης με φόντο τρεις διαδοχικές δεκαετίες, σε δύο γειτονικά βαλκανικά χωριά όπου μαίνεται εδώ και χρόνια το διεθνοτικό μίσος. Μια ταινία για τους κινδύνους -αλλά και την παντοτινή δύναμη- του απαγορευμένου έρωτα.
Στην πρώτη ιστορία, που τοποθετείται το 1991, μια ιστορία αγάπης υπονομεύεται από την τρέλα, τη σύγχυση και τον φόβο που κυριαρχούν στην ατμόσφαιρα πριν τον πόλεμο. Στη δεύτερη ιστορία, που τοποθετείται το 2001, ο πόλεμος έχει τελειώσει αλλά δυο ερωτευμένοι αδυνατούν να κάνουν τη σχέση τους κανονική: τα σημάδια του πολέμου είναι ακόμη φρέσκα και δεν θεραπεύονται τόσο εύκολα. Στην τρίτη ιστορία, που τοποθετείται το 2011, μια περίοδος που μια ερωτική σχέση μπορεί πια να ριζώσει, όλα βρίσκονται στα χέρια δύο ερωτευμένων νέων, αν μπορούν να απελευθερωθούν από το παρελθόν τους, χωρίς να τους κυριαρχούν η καχυποψία και το κακό που δεν έχουν εξαφανιστεί εντελώς από την ατμόσφαιρα.
Η ταινία του Κροάτη Ντάλιμπορ Μάτανιτς κέρδισε κοινό και κριτικούς στο περυσινό Φεστιβάλ Καννών, κερδίζοντας το Βραβείο της Επιτροπής στο τμήμα Ένα Κάποιο Βλέμμα. Έχοντας τραβήξει την προσοχή σε όσα βαλκανικά φεστιβάλ προβλήθηκε, έχει συμμετάσχει σε περισσότερες από 50 διοργανώσεις, κερδίζοντας 15 βραβεία. Στην Ελλάδα πραγματοποίησε την πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, στο τμήμα Ματιές στα Βαλκάνια. Αποτελεί την πρόταση της Κροατίας για το Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας 2016.
Ως σκηνοθέτης, μου έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον καιρό τώρα αυτό το διεθνοτικό μίσος στην περιοχή των Βαλκανίων, αυτές οι βαθιά ριζωμένες συγκρούσεις που προέρχονται από την πολιτική και τη θρησκεία. Με αυτή την ταινία, θέλησα να διερευνήσω τρεις διαφορετικές ιστορίες ενός Κροάτη και μιας Σέρβας, σε τρεις δεκαετίες. Οι ιστορίες λαμβάνουν χώρα στο ίδιο μέρος, στα κατεστραμμένα χωριά του πολέμου, με τους νεαρούς εραστές να είναι πάντα γύρω στα 20. Μέσα από το φακό των τριών αυτών ιστοριών, θέλω να δώσω έμφαση στη συσσωρευμένη ατμόσφαιρα του κακού που κυριαρχεί ανάμεσα στις κατεστραμμένες κοινότητες της περιοχής.
Δεν είμαι σε καμία περίπτωση ο μόνος που πιστεύει ότι στον «νέο» αιώνα μας, το πρόβλημα του μίσους για τον άλλον έχει λάβει μια ιδιαίτερα ανησυχητική, σοβαρή και πραγματικά επικίνδυνη διάσταση. Δεν λείπουν τα παραδείγματα: ισλαμοφοβία, νέο-ναζισμός, σοβινισμός, ρατσισμός αλλά και η απόρριψη κάθε εθνότητας μεταναστών στις περιοχές μας. Πιστεύω ότι καλύτερος τρόπος για να κάνεις μια ταινία που να μιλάει για όλα αυτά, είναι να γυρίσεις μια ιστορίας αγάπης, η οποία διαπερνάται από όλα τα συναισθήματα: την αντιπαράθεση, τη δυσανεξία, την αποδοχή, τον φόβο, το μίσος, την αγάπη, την ελπίδα και τη συγχώρεση. Στόχος μου ως σκηνοθέτης είναι να καταφέρω να αντιπαραβάλω το καταπράσινο φυσικό τοπίο και την ανεμελιά της νεότητας, με όλες εκείνες τις επιθέσεις που εκκινούνται από τα μακροχρόνια μίση, την ιστορία, την παράδοση, τη σύγχυση και τον φόβο, χρησιμοποιώντας την κινηματογραφική αφήγηση για να αναλύσω τις αλλαγές που συντελούνται στις ζωές των ανθρώπων στην περιοχή αυτή. Σχετικά με τις ερμηνείες, ήθελα ο κάθε χαρακτήρας της ιστορίας που δεν πιστεύει ότι η αγάπη τα νικάει όλα, να βρεθεί αντιμέτωπος με τους λόγους που τον εμποδίζουν να σκεφτεί έτσι ώστε να μην όλα τόσο ανώδυνα γι’ αυτόν.
Από την αμέριμνη ατμόσφαιρα στην πρώτη ιστορία, προχωρούμε στη γεμάτη ψυχικά τραύματα κατεστραμμένη συνθήκη της δεύτερης, για να καταλήξουμε στην τρίτη, στο σήμερα και την ελπίδα. Σε αυτήν οι δυο εραστές, με τις οικογένειες και τους φίλους τους, καλούνται να ξεπεράσουν τις φρίκες του παρελθόντος. Ήθελα πάντοτε να κάνω μια ταινία που θα λειτουργούσε ως καθρέφτης για όλους μας στις περιοχές αυτές, που θα μας φέρει πρόσωπο με πρόσωπο με τους εαυτούς τους οποίους αφήσαμε να δράσουν ανεξέλεγκτα, κι όχι ως αξιοπρεπείς άνθρωποι, παρασυρμένοι από τις πιο σκοτεινές, σκληρές ορμές μας. Ήθελα να δείξω τι συνέβη, όταν οι άνθρωποι ακολούθησαν μια διαδρομή προς μια επαίσχυντη, εντελώς βραχυπρόθεσμη ευφορία, που τελικά προκάλεσε βαθιά δυστυχία κι άσκοπη ταλαιπωρία. Ο «Καυτός ήλιος» γιορτάζει την ανιδιοτέλεια και την αγάπη –τα καλύτερα συναισθήματα της ανθρώπινης φύσης που εξακολουθούν να αγωνίζονται ώστε να εμφανιστούν πλήρως και νικηφόρα στην περιοχή μας. Για ένα πράγμα είμαι σίγουρος: στο τέλος της ημέρας, η πολιτική του ακραίου εθνικισμού δεν κερδίζει ποτέ. Η αγάπη είναι αυτή που νικάει.
Εσείς ζήσατε μέσα σε αυτές τις τρεις δεκαετίες που απεικονίζονται στην ταινία. Πόσο σας επηρέασε αυτό;
Η κύρια αιτία γι’ αυτήν την ταινία είναι αυτό συνήθιζε να λέει η τελευταία γιαγιά μου, όταν μιλούσαμε σχετικά με τις κοπέλες μου: «… αρκεί να μην είναι κάποια από αυτές…» Εννοούσε να μην είναι Σέρβα, δηλαδή. Η γιαγιά μου μού έδωσε αγάπη άνευ όρων, άρα ήμουν κάπως μπερδεμένος με αυτή τη στάση της. Έχω πολλές προσωπικές μαρτυρίες σχετικά με αυτή την εθνική, θρησκευτική, πολιτική και κοινωνική διχοτόμηση που είναι βαθιά ριζωμένη σε πολλές γενιές, και έχει προκαλέσει τόση δυστυχία και πόνο στη διάρκεια των χρόνων. Ήθελα να δω αν θα μπορούσα να τοποθετήσω την αγάπη πάνω από το οτιδήποτε, ώστε να νικήσει το αγνό και το ανθρώπινο. Με άλλα λόγια, θέλησα να κινηματογραφήσω αυτήν την ανατριχιαστική δήλωση που ειπώθηκε από έναν τόσο κοντινό μου άνθρωπο.
Τι σας ώθησε να διηγηθείτε τη συγκεκριμένη ιστορία – και γιατί τώρα;
Το διεθνοτικό μίσος είναι πάντα επίκαιρο. Πριν πέντε χρόνια, όταν ξεκινούσα αυτήν την ταινία, είμασταν πιο ήρεμοι. Στις μέρες μας, βλέπουμε πάλι το μίσος σχεδόν καθημερινά, όχι μόνο στην περιοχή των Βαλκανίων αλλά παντού. Είναι γενικά μίσος για τον άλλον: για το έθνος του, τη θρησκεία του, τις πολιτικές πεποιθήσεις του, το σεξουαλικό προσανατολισμό του, το αυτοκίνητό του… Υπάρχουν πολλοί λόγοι γι’ αυτήν την αδιαλλαξία, επειδή είναι πιο εύκολο να αναδυθεί το κακό συναίσθημα από το ευγενές, την αγάπη ή τη συμπόνοια. Με την ταινία αυτή θέλω να φέρω πρόσωπο με πρόσωπο όλους όσοι μισούν τον άλλον, να δουν τον κινηματογραφικό καθρέφτη τους.
Κάνατε κάποια έρευνα για αυτές τις διεθνοτικές συγκρούσεις, ή βασιστήκατε σε προσωπικές εμπειρίες σας;
Στην οικογένεια μου έγιναν διεθνοτικοί γάμοι, οι οποίο αργότερα διαλύθηκαν εξαιτίας αυτής της κουλτούρας. Παρατηρώ τι συμβαίνει γύρω μου, καμιά φορώ γίνομαι ακούσιος μάρτυρας της δυστυχίας των ανθρώπων που περιστρέφονται από εμένα. Αφού παρατηρήσω όλα όσα συμβαίνουν, μετά έχω την ανάγκη να αναλύσω τα ευγενέστερα και τα χειρότερα συναισθήματα των ανθρώπων που οδηγούν συνήθως στα προβλήματα, ή όχι.
Οι ίδιοι ηθοποιοί παίζουν και στις τρεις ιστορίες σας. Πώς αντιμετώπισαν οι ηθοποιοί σας αυτές τις ιστορίες;
Ήταν μια μεγάλη πρόκληση γι’ αυτούς. Αλλά αποδείχθηκαν εργατικοί, ανοιχτόμυαλοι και γενναίου, πρόθυμοι να εξερευνήσουν τις ιστορίες τους. Λατρεύω να εργάζομαι με τους ηθοποιούς και να τους δίνω κάθε φορά και δυσκολότερα καθήκοντα, γιατί πιστεύω ότι μέσα από αυτήν την προσπάθεια μπορεί να επιτευχθεί το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Ακόμη, χρησιμοποιείτε τους ίδιους ηθοποιούς για να παίζουν συμπληρωματικούς ρόλους στις ιστορίες.
Πολλά στοιχεία σε αυτήν την ταινία λειτουργούν υποσυνείδητα, από επαναλαμβανόμενα οπτικά μοτίβα, ώστε να μπορέσει να δει ο θεατής το γεγονός όχι ως μέρος μιας γραμμικής ιστορίας, αλλά ως μέρος ενός επαναλαμβανόμενου κύκλου. Ο κόσμος συνεχώς αλλάζει, όμως τα φαντάσματα του παρελθόντος μπορεί να συνεχίζουν να μας εκπλήσσουν αρνητικά ακόμη κ αν ζούμε κυριολεκτικά στο σήμερα. Με αυτόν ακριβώς τον τρόπο λειτούργησαν και οι ηθοποιοί στις τρεις αυτές ιστορίες, τριών διαφορετικών δεκαετιών.
Κινηματογραφώντας το πρόσφατο παρελθόν είναι σαφώς πιο δύσκολο, από μια ιστορία π.χ. του 19ου αιώνα. Τι προκλήσεις αντιμετωπίσατε;
Ξέραμε τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσουμε φιλμάροντας τρεις όχι και τόσο μακρινές δεκαετίες, αλλά μας βοήθησε πάρα πολύ ο τρόπο –ήταν για εμάς ιδανικός. Τα ερειπωμένα εργοστάσια, τα άδεια σπίτι, τα έρημα λιβάδια, μα πάνω από όλα η απουσία των ανθρώπων είναι αυτά που με συγκλόνισαν στην κινηματογράφηση αυτή. Παρόλο που έχουν περάσει χρόνια από τον Εμφύλιο Πόλεμο, ακόμη μπορούσαμε να μυρίσουμε τη μισαλλοδοξία στον αέρα.
Πώς το φυσικό τοπίο επηρέασε τις ιστορίες σας;
«Απολαύστε τον εαυτό σας», συνήθιζα να λέω στη διάρκεια των γυρισμάτων. Νομίζω ότι είναι αληθινή ευλογία να κινηματογραφείς σε φυσικό χώρο και να αισθάνεσαι αυτόν τον αρχέγονο ρυθμό, σε αντίθεση με τους φρενήρεις ρυθμούς της σύγχρονης ζωής. Όταν είσαι σε αναμονή για να βγει ο ήλιος, από τις πέντε η ώρα το πρωί, έχεις αρκετό χρόνο για τον εαυτό σου, για να μπορείς να κάνεις τα πάντα για τους πάντες γύρω σου ώστε να είναι πιο ευτυχισμένοι και αισιόδοξοι.
Ο Ιρλανδός συγγραφέας Τζέιμς Τζόις έλεγε: «Η ιστορία είναι ένας εφιάλτης από τον οποίον προσπαθούμε να ξυπνήσουμε». Συμφωνείτε;
Ο Τζοις πέρασε ένα μέρος της ζωής του στην Κροατία. Ίσως η κροατική εμπειρία του συντέλεσε για αυτή τη φράση του. (γελάει) Ίσως οι ταινίες δεν είναι απλώς προϊόντα ψυχαγωγίας, όπως θέλουν να πιστεύουν κάποιοι. Έχοντας συνειδητοποιήσει πόσο πολύ δυστυχία έρχεται από το παρελθόν, έχω αποφασίσει να ενεργήσω ενάντια σε αυτή ως κινηματογραφιστής.
Πώς νομίζετε ότι θα γίνει δεκτή η ταινία στην Κροατία, και στα ευρύτερα Βαλκάνια;
Όλοι εκείνοι που έχουν κυριαρχηθεί από το κακό και τη μισαλλοδοξία, θα μισήσουν την ταινία. Εγώ όμως αυτό ακριβώς θέλω. Να λειτουργήσει η ταινία ως ο κινηματογραφικός καθρέφτης τους. Μέσα μου, βέβαια, είμαι αισιόδοξος ότι η ανθρωπιά και η αγάπη βρίσκονται βαθιά μέσα στην πλειοψηφία των ανθρώπων
Τα επόμενα σχέδιά σας;
O «Καυτός ήλιος» είναι τα πρώτο της «Τριλογίας του ήλιου». Το επόμενο πρότζεκτ μου, η «Αυγή», αμφισβητεί την απληστία ως ένα από τα παλιότερα και πιο πρόστυχα συναισθήματα, σε αντίθεση με τους έντονους συναισθηματικούς δεσμούς των ανθρώπων.
O Ντάλιμπορ Μάτανιτς γεννήθηκε στο Ζάγκρεμπ το 1975. Είναι πτυχιούχος του τμήματος Σκηνοθεσίας, Κινηματογράφου και Τηλεόρασης της Ακαδημίας Δραματικών Τεχνών του Ζάγκρεμπ. Γύρισε τη πολυβραβευμένη μεγάλου μήκους ταινία – ντεμπούτο του Η ταμίας θέλει διακοπές, βασισμένη σε δικό του σενάριο, το 2000. Η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του, Ωραία νεκρά κορίτσια, κέρδισε το Μεγάλο Βραβείο, το Βραβείο Κοινού και το Βραβείο των Κριτικών στο εθνικό φεστιβάλ κινηματογράφου της Κροατίας το 2002. Μία από τις πιο επιτυχημένες δουλειές του είναι η μικρού μήκους ταινία Πάρτυ, που έκανε πρεμιέρα στην Εβδομάδα Κριτικής του Φεστιβάλ Καννών και αργότερα κέρδισε 18 κινηματογραφικά βραβεία σε εθνικά και διεθνή φεστιβάλ.
Φιλμογραφία (επιλεκτική)
2000 Η ταμίας θέλει διακοπές
2002 Ωραία νεκρά κορίτσια
2009 Πάρτυ (μ.μ.)
2010 Η μητέρα της ασφάλτου
2015 Καυτός ήλιος
Μια πολύ δυνατή ταινία
-Variety
Μια επιτυχία
-Le Monde
Μια ενδιαφέρουσα, ιδιάζουμε ματιά πάνω στον πόλεμο
-Flix.gr
Μια σημαντική ταινία για τον πόλεμο
-The Hollywood Reporter
Ένα κορυφαίο, καλογυρισμένο δράμα
-Screendail
ΑΠΟ ΠΕΜΠΤΗ 27 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ
ΣΤΟΥΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥΣ
ΑΣΤΥ (ΚΟΡΑΗ 4 ΑΘΗΝΑ)
& ΠΤΙ ΠΑΛΑΙ (ΡΙΖΑΡΗ 24 ΠΑΓΚΡΑΤΙ)
Και ναι! Οι φήμες αποδείχθηκαν σωστές και οι επιτέλους, οι Dirty Granny Tales, μετά από τέσσερα χρόνια, επιστρέφουν και πάλι στην Ελλάδα!
Σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη αλλά και μια σειρά εμφανίσεων που δεν θα αφήσουν παραπονεμένο κανένα θεατή.
Οι σκοτεινές μαριονέτες, τα γοτθικά στοιχεία επηρεασμένα μέσα από την καθημερινή σκιά που μας ακολουθεί, ακόμα και οι άνθρωποι που την απαρτίζουν, συνεχίζουν κάθε φορά να μας σοκάρουν με την καλύτερη και πιο ευχάριστη έννοια.
Για περισσότερα διαβάστε το κείμενο που ακολουθεί.
Η GoodHeart productions και το PuΛsar in Athens με ιδιαίτερη χαρά παρουσιάζουν τη νέα παράσταση των Dirty Granny Tales!
Οι Dirty Granny Tales ύστερα από τέσσερα χρόνια έρχονται στην Ελλάδα για μια σειρά παραστάσεων σε Αθήνα και επαρχία. Συνδυάζοντας πρωτότυπη ζωντανή μουσική, εντυπωσιακά κοστούμια και μάσκες, χορό, ανατρεπτικό κουκλοθέατρο και προβολή animation –όλα κατασκευασμένα από τους ίδιους!- η Βρώμικη Γριά θα διηγηθεί μια ιστορία που αγγίζει πολυεπίπεδα τους Έλληνες.
Το Telion’s Garden είναι μια ιστορία επηρεασμένη από τη μετανάστευση και εισβάλει στα ανθρώπινα ένστικτα, όπου η αγανάκτηση και ο φόβος σε οδηγεί σε απεγνωσμένες αποφάσεις. Η επιδίωξη για έναν τέλειο, άψογο και θεϊκό κόσμο, γίνεται ο στόχος. Ένας κόσμος όπου καμιά φλόγα δεν μπορεί να τον καταστρέψει, ένας κόσμος που δεν επιτρέπει την ύπαρξη της διαβολικής φωτιάς! Όμως, η έλλειψη της φωτιάς δημιουργεί έναν ψυχρό, χωρίς καθόλου αισθήματα, κόσμο… Η τελειότητα είναι μια αυταπάτη… Η ζωή είναι ένας αδιαχώριστος δεσμός από φως και σκοτάδι. Το να σεβαστούμε αυτόν το δεσμό είναι η μόνη διέξοδος για την επιβίωσή μας…
Καλώς ήλθατε στο κόσμο των Dirty Granny Tales…
Θέατρο Χώρα
Αμοργού 20, Κυψέλη
Τηλ: 210 86 73 945
Έναρξη: 21:45
Απρίλιος: Παρασκευή 1, Σάββατο 2, Κυριακή 3, Πέμπτη 7, Παρασκευή 8, Σάββατο 9 & Κυριακή 10.
Προπώληση : 14€
Ταμείο : 17€
Μειωμένο : 13€ (ΑΜΕΑ, άνεργοι ΟΑΕΔ, πολύτεκνοι, φοιτητές)
***Η προπώληση θα ξεκινήσει την πρώτη εβδομάδα του Μαρτίου***
Η φιλόδοξη ομάδα των Dirty Granny Tales δημιουργήθηκε στην Αθήνα το 2005, όταν ο συνθέτης και δημιουργός animation Σταύρος Μητρόπουλος εμπνεύστηκε τη δημιουργία ενός μουσικοθεατρικού θεάματος στο οποίο μουσικοί, χορευτές, μαριονέτες και animation θα συνυπάρχουν στη σκηνή, προκαλώντας μία σκοτεινή, εξπρεσιονιστική αίσθηση στο κοινό.
Αποτελούνται από πέντε μουσικούς, χορευτές και μαριονετίστες και έκαναν την πρώτη τους εμφάνιση το 2006 στην Αθήνα, με το έργο “Inversed World”. Το πείραμα πέτυχε. Το κοινό σαγηνεύτηκε, ο τύπος και οι κριτικοί εντυπωσιάστηκαν. 2008 κυκλοφόρησε το ομώνυμο album το οποίο εξαντλήθηκε πολύ γρήγορα. Το 2009 παρουσίασαν ζωντανά το νέο τους έργο “Didi’s Son” το οποίο κυκλοφόρησε σε CD και DVD το 2010.
2011 παρουσίασαν στους μεγαλύτερους Αθηναϊκούς θεατρικούς χώρους μία μεγάλη παραγωγή με το όνομα “Rejection”, η οποία έλαβε διθυραμβικές κριτικές. Το σχήμα έχει εμφανιστεί στους μεγαλύτερους θεατρικούς χώρους της Ελλάδας αλλά και διεθνή φεστιβάλ του εξωτερικού. Οι δύο τελευταίες τους ζωντανές εμφανίσεις έγιναν στο θέατρο Badminton, το μεγαλύτερο θεατρικό χώρο της Αθήνας, στις οποίες τα εισιτήρια εξαντλήθηκαν. Το 2012 το σχήμα μεταναστεύει στο Βερολίνο όπου ξεκινά το επόμενο κεφάλαιο της ιστορίας τους.
Πλέον μαγεύουν το ευρωπαϊκό κοινό σε φεστιβάλ και θέατρα γνωρίζοντας την αποθέωση από κοινό και κριτικούς.
Οι εμφανίσεις τους συνδυάζουν μουσική, μαριονέτες, χορό κοστούμια, μάσκες και animation, όλα κατασκευασμένα από τους ίδιους. Στη σκηνή ζωντανεύουν ατμοσφαιρικά και απόκοσμα παραμύθια χρησιμοποιώντας συμβολισμούς σε όλες τις παραπάνω τέχνες. Μουσικοί με ακουστικά όργανα όπως κιθάρα, μαντολίνο, μπάσο, τσέλο, πιάνο, κρουστά και φωνητικά χαρακτήρων, λένε τα παραμύθια ενώ ο χορός, οι μαριονέτες και το animation σχηματίζουν το σκοτεινό πλαίσιο των παραμυθιών των Dirty Granny Tales. Το κοινό τους αποτελείται από ένα ευρύ φάσμα τόσο ηλικιακά, όσο και σε καλλιτεχνικές προτιμήσεις.
Μπορούμε να ζητήσουμε περισσότερες τέτοιες συναυλίες παρακαλώ? Διατυπώνοντας αυτή την παράκληση, φέρνω στο μυαλό μου ξανά την πολύ ωραία εμπειρία που μας χάρισαν, τόσο οι Σουηδοί Avatarium. Όσο και οι δικοί μας The Slayerking, η νέα μπάντα του Ευθύμη Καραδήμα. Ίσως μια παράξενη μίξη στο line-up της βραδιάς, αλλά από την άλλη όχι και τόσο όσον αφορά τη μουσική. Η doom αισθητική διάχυτη και στις 2 μπάντες, με τον Καραδήμα όμως να κάνει πολύ ενδιαφέρουσα αντίθεση στα φωνητικά σε σχέση με την Jennie-Ann Smith.
Αλλά ας τα πάρουμε με τη σειρά, κάνοντας flashback, μιας και η βραδιά άξιζε από την αρχή μέχρι το τέλος… Η ώρα που ανοίγουν οι πόρτες έχει οριστεί για τις 21:00 και παίρνουμε θέση κοντά στη σκηνή του 8ball.
Με την μουσική των συγκροτημάτων να είναι τέτοια ώστε να μην προδιαθέτει για moshpits, έχουμε την άνεση να είμαστε τόσο κοντά και να απολαύσουμε απρόσκοπτα! Θα περιμέναμε μεγαλύτερη προσέλευση από την αρχή, δεδομένης της μεγάλης πορείας του Ευθύμη Καραδήμα στον χώρο, αλλά αυτή είναι μια νέα αρχή γι αυτόν έτσι κι αλλιώς, σε αρκετά διαφορετικό ύφος από τους Nightfall.
Το ντεμπούτο των The Slayerking, “Sanatana Dharma” κινείται σε πιο doom ύφος, αργόσυρτο και σε σημεία έως και gothic, χωρίς την πομπώδη χροιά των Nightfall. Ανεβαίνει στη σκηνή το trio μέσα σε υποβλητικούς καπνούς και φωτισμό, που δένει άμεσα με το μυστηριακό “She Is My Lazarus”, που ανοίγει και τον δίσκο.
Ανεβαίνουν οι τόνοι στη συνέχεια με το “Black Mother Of The Lord Of Light”, με την Άννα στα drums και τον Κώστα στην κιθάρα να επιδεικνύουν και αυτοί τις ικανότητές τους.
η συμμετοχή του κοινού είναι πιο ενεργή, όπως και η μπάντα δείχνει να το απολαμβάνει. “Sargon Of Akkad” έπειτα και ο Ευθύμης γρυλλίζει τους στίχους, με το συγκεκριμένο τραγούδι να παραπέμπει λίγο στην άλλη του μπάντα.
Επειδή όλοι μας ως οπαδοί έχουμε τις προσωπικές μας προτιμήσεις, χαιρόμαστε λίγο περισσότερο με το “Magnificent Desolation” που ακολουθεί, όντας μάλιστα και οι πρώτοι που το ακούμε – αυτό αλλά και όλα τα υπόλοιπα τραγούδια – ζωντανά, καθώς είναι η πρώτη συναυλία της μπάντας, όπως μας ενημερώνει ο Ευθύμης.
Το πακέτο του φωτισμού και του καπνού βοηθάει πολύ στην ατμόσφαιρα των τραγουδιών όπως θέλουν να τα αποδώσουν οι συντελεστές τους, με τα χέρια του κοινού να υψώνονται από κάτω και τα κεφάλια να ανεβοκατεβαίνουν στο ρυθμό.
Συνέχεια με το “The Man That Never Was” πριν φτάσουμε στο κλείσιμο με το – προσωπικά μιλώντας – καλύτερο τραγούδι του δίσκου, “Southern Gate Of The Sun” με την ενδιαφέρουσα ιστορία του, στο οποίο η μπάντα έχει και την αρωγή του κόσμου στο chorus… FIRE! Τελειώνουν το setlist τους και αποχαιρετούν τον κόσμο που τους απαντά με ζεστό χειροκρότημα, ενώ στη συνέχεια μιλάω λίγο με τον Ευθύμη και κανονίζουμε να τα πούμε πιο αναλυτικά σε κάποια συνέντευξη.
01. She Is My Lazarus
02. Black Mother Of The Lord Of Light
03. Sargon Of Akkad
04. Magnificent Dessolation
05. The Man That Never Was
06. Southern Gate Of the Sun
Η ώρα περνάει και ετοιμαζόμαστε για την είσοδο των Avatarium στη σκηνή… Από την πρώτη στιγμή καταλαβαίνουμε ότι θα παρακολουθήσουμε μια ιδιαίτερη εμφάνιση, όταν η Jennie-Ann Smith εμφανίζεται βγαλμένη από τα 70’s ως ιέρεια του rock/metal και τις μαράκες στα χέρια, παίρνοντας θέση πίσω από το μικρόφωνο… Ξεκίνημα με την σχεδόν a capella εισαγωγή του “Ghostlight” και η μπάντα δείχνει τις διαθέσεις της από την αρχή.
Το βάρος είναι φυσικό να πέσει στον πρόσφατο 2ο δίσκο τους, “The Girl With The Raven Mask” και συνεχίζουν με το ομώνυμο τραγούδι, με πολύ κίνηση επί σκηνής από την Jennie-Ann αλλά και με τον Marcus (Jidell, κιθάρα) να επιδίδεται σε headbanging χωρίς να χάνει νότα. Οι Avatarium όμως έχουν και ακόμα έναν πολύ ωραίο δίσκο ,το ντεμπούτο τους, που εκπροσωπείται εδώ με το “Bird Of Prey”, πριν το πολύ αισθαντικό και κάπως λυπητερό “January Sea”.
Πολύ καλή δουλειά ήταν και το EP που είχαν βγάλει το 2014, με τη μπάντα να παίζει και τα δύο τραγούδια του, σε αυτή τη στιγμή το “All I Want”, και αργότερα το αγαπημένο “Deep Well”, για το οποίο η Jennie-Ann αναφέρει ότι είναι γραμμένο για τις εσωτερικές μας διαμάχες και πώς μπορούμε να υπερβούμε τα εμπόδια που βάζουν οι φοβίες μας…
Μέχρι να φτάσουμε όμως στο “Deep Well”, ακούστηκαν και άλλα τραγούδια, με τους Avatarium να εναλλάσσουν τις ταχύτητες. Το “Pearls And Coffins” δεν θα μπορούσε να λείπει, ειδικά μετά το πολύ ωραίο video clip που είχε βγάλει η μπάντα και φαίνεται και η απόλαυση του κοινού, με τους Avatarium να παρατείνουν το τραγούδι στο επικό κλείσιμό του και ο κόσμος να επιβραβεύει με φωνή και headbanging! Άλλα 2 αριστουργήματα από τον 2ο δίσκο τους, “The Master Thief” και “Run Killer Run”, με το πρώτο να δέχεται μια άκρως λυρική ερμηνεία από την Jennie-Ann και το δεύτερο να αποτελεί λόγο για party στη σκηνή με φοβερή κίνηση από τη χαρισματική τραγουδίστρια.
Το συγκρότημα αναφέρει ξανά και ξανά πόσο χαρούμενοι είναι που έχουν την ευκαιρία να παίξουν στην Ελλάδα, δεχόμενοι ακόμα πιο ζεστό χειροκρότημα από τον κόσμο, με την ιαχή «Avatarium» να γεμίζει τα πρόσωπά τους με ικανοποίηση. Το πρώτο πρώτο single τους, που είναι και φοβερό τραγούδι φυσικά, δεν μπορεί να λείπει, οπότε το 9λεπτο “Moonhorse” ακολουθεί για κλείσιμο όπως αναφέρουν. Καταπληκτική εκτέλεση, με τις εναλλαγές του τραγουδιού να αποδίδονται στην εντέλεια και ακόμα περισσότερο, με τον Marcus και τους υπόλοιπους να χτυπιούνται πραγματικά στη σκηνή…
Θα ήταν κρίμα να τελειώσει εδώ η συναυλία, καθώς και εμείς αλλά και η μπάντα απολαμβάνει στο μέγιστο, οπότε τουλάχιστον ένα ακόμα τραγούδι μπορούν να παίξουν. Τι πιο ταιριαστό – για τύποις encore – από το τραγούδι που φέρει το όνομα του συγκροτήματος, όπου είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε και τον Carl (Westholm, πλήκτρα) να χρησιμοποιεί το Theremin που είχε φέρει ειδικά για το τραγούδι αυτό. Πολύ λίγες μπάντες μπορούν να το προσαρμόσουν στη μουσική τους (αυτοί, και οι Green Carnation που το έχουν κάνει πολύ ωραία επίσης)…
Η υπόκλιση στο τέλος της συναυλίας και το ειλικρινές χαμόγελο στα πρόσωπα των μελών του συγκροτήματος είναι απόδειξη του πόσο το ευχαριστήθηκε η μπάντα. Από την άλλη, ο κόσμος δεν σταματάει να τους χειροκροτεί και να τους ευχαριστεί για την υπέροχη εμφάνισή τους.
Αφού αποχώρησε ο περισσότερος κόσμος, ανεβαίνουμε στον πάνω όροφο για να τα πούμε λίγο με τους Avatarium και να βγάλουμε τις φωτογραφίες μας, όπου βρήκα την ευκαιρία να ζητήσω από τον Marcus να τα πούμε στο εγγύς μέλλον και για τους SOEN, αλλά και να υπενθυμίσω στην Jennie-Ann ότι της τα είχα πει εγώ για τους 15 βαθμούς θερμοκρασία, όταν είχαμε κάνει τη συνέντευξη!
Στις σκάλες με τον Carl και τον Lars (Sköld, drums) φωτογραφιζόμαστε σαν μπάντα και παίρνουμε την υπόσχεση τους να μας ξανατιμήσουν με την παρουσία τους στον επόμενο δίσκο…
Φτάνοντας στο κλείσιμο, πρέπει να ευχαριστήσουμε την Made Of Stone Productions για την πραγματοποίηση της συγκεκριμένης συναυλίας. Είναι πολύ ευχάριστο να υπάρχουν άνθρωποι που τρέχουν για να φέρουν τέτοια ονόματα στην Ελλάδα και μακάρι να στηρίξει περισσότερο ο κόσμος τέτοιες εκδηλώσεις, δίνοντας δύναμη στα παιδιά να συνεχίσουν τις διοργανώσεις!
01. Ghostlight
02. The Girl With The Raven Mask
03. Bird Of Prey
04. January Sea
05. All I Want
06. Pearls And Coffins
07. The Master Thief
08. Run Killer Run
09. Deep Well
10. Moonhorse
11. Avatarium
Πόσοι γνωρίζουν τους ALL THEM WITCHES ?
Σίγουρα υπάρχουν πολλοί που τους ξέρουν και λογικά πάρα πολλοί που δεν τους έχουν ακούσει ακόμα. Τα στοιχεία λένε ότι τον Ιανουάριο του 2012 στο Nashville δημιουργήθηκαν οι ALL THEM WITCHES.
Τα μέλη του γκρουπ είναι
Charles Michael Parks, Jr. – vocals/bass
Ben McLeod – guitar
Allan Van Cleave – keys
Robby Staebler – drums
Έχουν κυκλοφορήσει 3 LP, το πρώτο το 2012 με τον τίτλο “Our Mother Electricity”, ακολούθησε το 2013 το “Lightning At The Door” , για να έχουμε το 2015 την τελευταία τους δισκογραφική δουλειά με το τίτλο “Dying Surfer Meets His Maker”.
Tα κομμάτια τους κινούνται σε αργούς, μεθυστικούς, Heavy/Southern/Blues/Rock ήχους, διαθέτοντας έναν ηλεκτρισμό που σε μεταφέρει σε τελειωμένα Bar, όπου θες να πίνεις χωρίς να υπάρχει τέλος.
Έχοντας μια μεγάλη δόση ψυχεδέλειας μέσα σε όλο αυτό το μείγμα των ήχων οι All Them Witches είναι μια underground μπάντα που θα σου φτιάξει την διάθεση που θα σε ταξιδέψει σε ένα «χάσιμο» σκέψεων και εικόνων.
Ήρθε η ώρα να τους δούμε ζωντανά στο Gagarin στις 27 του μήνα. Όσοι δεν τους γνωρίζετε, καλό θα ήταν να κάνετε τον κόπο να τους ακούσετε, να επισκεφθείτε το Gagarin το Σάββατο που μας έρχεται, να πάρετε την μπύρα σας να χαλαρώσετε και να ακολουθήσετε το δρόμο που θα σας οδηγήσουν οι All Them Witches.
Το Live θα ανοίξουν οι Asteroid από την Σουηδία.
Στο γκρουπ παίζουν οι
Robin Hirse – Vocals & Guitar
Johannes Nilsson – Vocals & Bass
Elvis Campbell – Drums
Θα ήθελα να σας πω περισσότερα αλλά δυστυχώς δεν έχω και πολλά ακούσματα από την μπάντα. Θα περιμένω να τους γνωρίσω το Σάββατο και να σας μεταφέρω τις εντυπώσεις μου.
SEE YOU ALL THERE NOIZERS !!!!
To Death Disco κλείνει τρία χρόνια και το γιορτάζει με ένα μουσικό διήμερο!
Στις 4 & 5 Μαρτίου, ο χώρος ανοίγει τις πόρτες του και υποδέχεται τους Mike Joyce για πρώτη φορά και Clan of Xymox ύστερα από δύο επικά χρόνια,
Για περισσότερες πληροφορίες, διαβάστε το επίσημο δελτίο τύπου.
The DEATH DISCO Birthday Party
Παρασκευή 4 & Σάββατο 5 Μαρτίου 2016
Στο Death Disco (Ωγύγου 16 & Λεπενιώτου, Ψυρρή)
Το DeathDisco συμπληρώνει τρία χρόνια στη νυχτερινή ζωή της Αθήνας και το γιορτάζει με ένα σούπερ διήμερο!
Παρασκευή 4 Μαρτίου
MIKE JOYCE (The Smiths) DJ SET
+ Indie / Post Punk DJ‘s
Ώρα έναρξης: 00:30 – Εισιτήρια (μόνο στη πόρτα του Death Disco): 5€
Event page: www.facebook.com/events/827380384074764
Τη Παρασκευή 4 Μαρτίου θα έχουμε τη μεγάλη τιμή ένας άνθρωπος που μοιραζόταν τη σκηνή με τον Morrissey και τον Johny Marr στις πιο παραγωγικές μέρες τους, να ανέβει στα decks του Death Disco. Ο Mike Joyce, drummer των Smiths από την αρχή εως το τέλος της σύντομης αλλά θαυματουργής πορείας τους, στα πλαίσια των DJ sets του για τη τριακοστή επέτειο του “The Queen is Dead”, θα αποτελέσει τον εκλεκτό καλεσμένο μας για τον εορτασμό των τρίτων γενεθλίων του Death Disco. Όλα τα αγαπημένα μας τραγούδια των Smiths μαζί με τα πιο σημαντικά tracks της indie δισκογραφίας, παιγμένα από έναν άνθρωπο που με το drumming του έβαλε την ανεξίτηλη σφραγίδα του στην εναλλακτική μουσική.
Μαζί του στα decks θα είναι μερικοί από τους πιο σημαντικούς indie / post punk DJ‘s της Αθήνας και όλοι μαζί υπόσχονται οτι αυτή θα είναι μια από τις πιο απολαυστικές indie club νύχτες της φετινής σεζόν!
Βγάλετε τα Smiths t-shirts από τη ντουλάπα και περιποιηθείτε τις γλαδιόλες σας, τη Παρασκευή 4 Μαρτίου θα σας χρειαστούν.
Σάββατο 5 Μαρτίου
+ 10 Darkwave / EBM / Gothic DJ’s
Ώρα έναρξης: 21:30 – Εισιτήρια: 15€ (μέχρι τις 00:30)
Είσοδος μετά τις 00:30: 5€ (με μπύρα/κρασί)
Προπώληση: Death Disco & Le Disque Noir (Θεμιστοκλέους 29, Εξάρχεια)
Event page: www.facebook.com/events/191368901216688
Το Σάββατο 5 Μαρτίου, οι θρυλικοί Clan of Xymox, δύο χρόνια μετά τη τελευταία τους επίσκεψη και το επικό sold out στο Death Disco, επιστρέφουν στο τόπο του εγκλήματος και μάλιστα σε ένα event που από πέρυσι είχαν οι ίδιοι εκφράσει την επιθυμία να συμμετάσχουν.
Οι Clan of Xymox ήταν για πολλά χρόνια απωθημένο της τοπικής darkwave κοινότητας, ενώ αποτελούν ένα συγκρότημα που έγραψε μερικές από τις χρυσές σελίδες της 4AD, με αναρίθμητα club hits στα σκοτεινά στέκια της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης και με πολυάριθμους οπαδούς που πάντα τους τοποθετούσαν δίπλα στους Cure, τους Bauhaus και τους Joy Division.
Αν και ενεργοί από τις αρχές των 80’s, μας πρωτοεπισκέφθηκαν μόλις στα τέλη των 90’s και έκτοτε, αναπτύχθηκε μια πολύ ιδιαίτερη σχέση ανάμεσα σε αυτούς και το ελληνικό κοινό, μια σχέση που βασίστηκε στην δισκογραφική συνέπεια που έχουν επιδείξει όλα αυτά τα χρόνια και στις εξαιρετικές συναυλίες τους με τις οποίες καταφέρνουν να ικανοποιούν τους παλιούς αλλά και νέους fans τους.
Το Σάββατο 5 Μαρτίου να είστε προετοιμασμένοι να ακούσετε μερικά από τα πιο όμορφα τραγούδια που κυκλοφόρησαν ποτέ οι Clan of Xymox με την ετικέτα της 4AD στα 80’s (“A Day”, “Back Door”, “Stranger”, “Louise”, “Muscoviet Mosquito” κ.α.), τις καλύτερες στιγμές από την σύντομη αλλά εξαιρετική περίοδό τους σαν Xymox και τα highlights της πιο πρόσφατης εποχής τους.
Οι Clan of Xymox ήταν και είναι ένα από τα καλύτερα συγκροτήματα της darkwave σκηνής, γεγονός που φροντίζουν καθιστούν σαφές σε κάθε τους ζωντανή εμφάνιση. Το οτι η τωρινή εμφάνισή τους συνδυάζεται με το γενέθλιο πάρτι του Death Disco μας κάνει να περιμένουμε… μεγάλα πράγματα από αυτούς.
LINKS:
EΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ:
Οι Βέλγοι Skeptical Minds, δημοσίευσαν το νέο τους βίντεο με τίτλο Emptiness, ένα από τα κομμάτια που βρίσκονται στο νέο τους δίσκο Omega Thanatos.
Για όσους δεν το γνωρίζουν, το συγκρότημα ουκ ολίγες φορές έχει επισκεφθεί την χώρα μας, μαζί με τον μουσικό τους Michel Stiakakis.
Ρίξτε μια ματιά στο βίντεο που ακολουθεί.
Label: FYB Productions
Video Produced by: BANGARANG
Drawings by: Alain Poncelet
https://www.youtube.com/watch?v=dCpjcvAhbQ0
Στο πλευρό των Amorphis, Textures αλλά και των Omnium Gatherum, θα βρεθούν οι Έλληνες Poem, όπου για πρώτη φορά θα εμφανιστούν σε Ευρωπαϊκό tour.
Τα νέα ήρθαν μέσα από την επίσημη τους σελίδα στο Facebook, όπου με χαρά ανακοίνωσαν τα νέα.
Να ευχηθούμε καλό ταξίδι στους ίδιους αλλά και στη νέα τους δουλειά που θα έχει τίτλο “Skein Syndrome”.
We can’t wait to share our news with you! Our first European tour, with Amorphis, Textures and Omnium Gatherum is true!
A huge thanks to our management Intromental and our label ViciSolum Productions and especially to Lars, Claus and Thomas for believing in us! 47 days on the road, 38 cities to perform!!!!!!
https://www.youtube.com/watch?v=Sb5Rj6b4rTg
Και όπως όλοι περίμεναν, ΝΑΙ, οι Muse όχι μόνο θα βρίσκονται στο φετινό Eject, αλλά θα είναι και headliners της δεύτερης ημέρας!. Το νέο ανακοινώθηκε σήμερα μέσα από την επίσημη σελίδα τους και το ακόλουθο δελτίο τύπου.
Φυσικά και ήταν κάτι που περίμενε ο κόσμος, καθώς το κοινό τους στην Ελλάδα δεν είναι και λίγο. Τα φετινά ονόματα, σίγουρα πολλαπλασιάζονται!
Και μην ξεχνάτε: η προπώληση των εισιτηρίων για τη δεύτερη ημέρα του EJEKT Festival 2016 ΔΕΝ θα ξεκινήσει την Τρίτη 23/02 στις 10 πμ. Εντός της αυριανής ημέρας, θα υπάρξει νέα ανακοίνωση με όλες τις πληροφορίες για την νέα ώρα έναρξης της προπώλησης.
Σοκαρισμένη η metal κοινότητα από τον πρόωρο χαμό του Piotr Grudzinski, κιθαρίστα των Riverside και των Unnamed πριν προσχωρήσει στους πρώτους το 2001. Ο γεννημένος στη Πολωνία στις 15 Μαρτίου του 1975, ήταν μόλις 40 ετών όταν απεβίωσε στις 21 Φεβρουαρίου.
Ανέφερε η μπάντα στην ανακοίνωσή της: “Με βαθύ πόνο και δυσπιστία θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι ο αγαπημένος μας φίλος και αδερφός Piotr Grudzinski απεβίωσε σήμερα το πρωί. Σας παρακαλούμε να σεβαστείτε την ιδιωτική χωή της οικογένειας και των φίλων του.”
Ο ιδιοκτήτης της Laser’s Edge, Ken Golden, εταιρίας που είχε κυκλοφορήσει αρχικά το ντεμπούτο των Riverside (“Out Of Myself”), αναφέρθηκε στην συνεργασία τους, πώς αποχώρησαν για να υπογράψοουν στην InsideOut, αλλά και την και πάλι συνεργασία τους για το EP “Memories In My Head” το 2011 και κατέληξε: “ήμασταν σε επικοινωνία με τον Piotr μόλις λίγες μέρες πριν και τα νέα του χαμού του είναι κάτι που ακόμα επεξεργάζομαι στο μυαλό μου.
Τα βαθύτερα συλλυπητήριά μου στην γυναίκα του, την οικογένεια των Riverside και όλους τους οπαδούς που τους άγγιξε η υπέροχη και συναισθηματική δουλειά του στην κιθάρα. Ο Piotr ήταν μια ευγενική ψυχή και είμαστε όλοι συντρτριμμένοι από το χαμό του.”
Μέσα στο 2015 οι Αλεξανδρουπολίτες Bacchanalia κυκλοφόρησαν το ομώνυμο ντεμπούτο τους. 9 τραγούδια groove-άτου death metal, με τα χαρακτηριστικά γρυλίσματα αλλά και πολύ δύναμη στη μουσική τους. Έχοντας ήδη βγάλει ένα lyric video για το “Suffocated Bastards” με ειδική αφιέρωση στους πολιτικούς, τώρα μας δίνουν το video clip για το τραγούδι “My Own Nemesis”.
Σκηνοθετημένο από τον Κώστα Ορδομπουζάνη, το video περιλαμβάνει σκηνές από την εμφάνιση της μπάντας στην πόλη τους, ως support στους Septicflesh στις 10 του περασμένου Δεκεμβρίου.
“Bacchanalia” track list:
01. Bacchanalia
02. Satyr King
03. Rise Again
04. My Own Nemesis
05. Suffocated Bastards
06. Painter of the Shadows
07. Darkest Times
08. In a Silent Universe
09. The Traitor
Άλλο ένα lyric video έδωσαν στη δημοσιότητα οι Αθηναίοι dark metallers Sorrowful Angels, για το τραγούδι “Leap of Faith” από την τελευταία δισκογραφική τους δουλειά, με τίτλο “Remedie”, που κυκλοφόρησε στις 16 Οκτωβρίου 2015, μέσω της εγχώριας ανερχόμενης δισκογραφικής ROAR! Rock of Angels Records.
Οι Sorrowful Angels θα εμφανιστούν στο Κύτταρο Live Club της Αθήνας, την Κυριακή 21 Φεβρουαρίου, ανοίγοντας για τους –επίσης Αθηναίους- Diviner, που παρουσιάζουν ζωντανά τον νέο τους δίσκο “Fallen Empires”.
Περισσότερες πληροφορίες εδώ: www.facebook.com/events/1135295376482670
Μείνετε συντονισμένοι στις διαδικτυακές σελίδες του συγκροτήματος και της δισκογραφικής εταιρείας, για ακόμη περισσότερες ενημερώσεις και δραστηριότητες, που επίκεινται στο προσεχές διάστημα.
Οι Έλληνες melodic metallers INNERWISH έδωσαν στη δημοσιότητα το νέο τους lyric video, για το κομμάτι “Needles In My Mind”, μέσα από το επερχόμενο άλμπουμ τους, με τίτλο “InnerWish”.
Το άλμπουμ θα είναι διαθέσιμο σε CD, 2LP, κασέτα και ψηφιακά και θα κυκλοφορήσει στις 18 Μαρτίου, μέσω της Ulterium Records στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική. Η Bickee Music θα εκδόσει το άλμπουμ στην Ιαπωνία, στις 30 Μαρτίου.
H μίξη του άλμπουμ έγινε από τους Fredrik Nordstrom και Henrik Udd, στο Studio Fredman (IN FLAMES, DIMMU BORGIR, HAMMERFALL) και το mastering από τον Peter In De Betou (ARCH ENEMY, OPETH, AMON AMARTH). Το εξώφυλλο του δίσκου είναι δημιουργία του Felipe Machado Franco (BLIND GUARDIAN, RHAPSODY OF FIRE, XANDRIA) και ο σχεδιασμός δουλειά του Jan Yrlund (KORPIKLAANI, APOCALYPTICA, MANOWAR).
Μπορείτε να ακούσετε και το κομμάτι “Rain Of A Thousand Years” στο YouTube.
Link: https://youtu.be/sfdla3ZsbEE
“InnerWish” track listing
01. Roll The Dice
02. Broken
03. Modern Babylon
04. Machines Of Fear
05. Needles In My Mind
06. My World On Fire
07. Rain Of A Thousand Years
08. Serenity
09. Sins Of The Past
10. Through My Eyes
11. Zero Ground
12. Cross The Line
13. Tame The Seven Seas
