Home Blog Page 10

Dimitra Panariti(Sailor Hunter): Μια συνέντευξη ως το άπειρο

Dimitra Panariti(Sailor Hunter)

Η Dimitra Panariti Δήμητρα Παναρίτη των (πλέον) Sailor Hunter, άνοιξε την καρδιά της στον Κυριάκο Αθανασιάδη και το Afernoiz.gr και μίλησε για τη νέα αυτή αλλαγή στη ζωή της.

1. Γεια και χαρά από Afternoiz.gr!
Για αρχή θα ήθελα να σε ρωτήσω σχετικά με την αποχώρηση σου από τους Meden Agan και την προσθήκη σου στο σχήμα των Sailor Hunter? Ήταν μια εύκολη απόφαση να αποχωρήσεις από τους Meden Agan μετά από τόσα χρόνια;

Η απόφασή μου να αποχωρήσω από τους μηδέν άγαν ήταν μία σκέψη πού στριφογυρνούσε στο κεφάλι μου τα τελευταία 3 χρόνια. Δεν ήταν καθόλου εύκολη απόφαση καθώς έδωσα την ψυχή μου, τα συναισθήματα μου, τα λεφτά μου, τον κόπο μου και πολύ αγώνα παρά τα εμπόδια που είχα να αντιμετωπίσω.

Κόντρα σε όλα έμπαινα μπροστά δίνοντας τα πάντα αφήνοντας πίσω τα δικά μου θέλω, ακόμα και την ίδια μου την οικογένεια. Κάποια στιγμή αυτό με εξάντλησε καθώς έβλεπα πως οι υπόλοιποι γύρω μου δεν έκαναν ούτε τις ίδιες θυσίες, ούτε έβλεπα να ζορίζουν τους εαυτούς τους για εξέλιξη. Άρχισα να νιώθω όλο το βάρος πως έπεφτε πάνω μου, και πως είμαι αυτή που οφείλει να ανεβάσει την μπάντα σε άλλο επίπεδο. Θεωρώ η μπάντα είναι μία ομάδα και όχι μονάδα και πρέπει ολοι να εξελίσσονται και πάνω από όλα να έχουν κοινούς στόχους και όχι να πετάμε λεφτά σε αγορασμένες συναυλίες απλά για μία ματαιοδοξία.

Ladies of Metal Festival @ HolyWood Stage/2019
Ladies of Metal Festival @ HolyWood Stage/2019

2. Πως αξιολογείς το έργο που αφήνεις πίσω σου με τους Meden Agan και τι έχεις να πεις για τις δουλειές που πραγματοποίησες μαζί τους, “Catharsis” και “My name is Katherine”;

Γενικά είμαι αυστηρός κριτής του εαυτού μου. Οι 2 δίσκοι που έβγαλα με τα παιδιά θεωρώ πως έδωσαν μια άλλη ενότητα στη μπάντα κ πήγαμε κάπως σε ένα μονοπάτι πιο δυναμικό. Φυσικά μην ξεχνάμε ότι έπεφταν τεράστια ποσά σε έξοδα με παραγωγές κλπ. οπότε έβγαινε ξινό καθετί, καθώς όσο αφορά εμένα θα μιλήσω με πονούσε κάθε φορά, ότι με τόσο κόπο τα λεφτά μου τα έβαζα εκεί χωρίς κέρδος στη τσέπη μου (γέλια).

Δεν ικανοποιούμαι εύκολα με δικές μου πράξεις, ίσως σε αυτό να παίζει ρόλο και η μοναξιά που ένιωθα αυτά τα 10 χρόνια στην ομάδα αυτή καθώς παρόλα όσα έκανα, δεν ένιωσα να λαμβάνω καμία εκτίμηση και αυτό φάνηκε όταν μετά από 10 έτη ακατάπαυστον προσωπικών μου μαχών να ανεβάσω τη μπαντα στα social κ στις συναυλίες καθώς όταν μπήκα στη μπάντα υπήρχε κακό όνομα στην πιάτσα να το πω λαϊκά για αυτούς. Έφυγα με μεγάλη συναισθηματική κόπωση και όσο καιρό έλειπα από Ελλάδα, δεν έλαβα κανένα μήνυμα ενδιαφέροντος για το πως είμαι, πως περνάω, ενα απλό γειά.

Ήμουν ακόμα και στη δύσκολη αυτή συνθήκη της μετανάστευσης, αυτή που έστελνε ότι μου λείπουν και να μάθω τα νέα τους. Το μόνο που υπήρχε σαν ενδιαφέρον είναι αν θα κάνω τη συναυλία. Τίποτε άλλο. Αυτό είναι κάτι που ειλικρινά μου άνοιξε το μυαλό κ έτσι βρήκα το θάρρος να φύγω επιτέλους από την ευγενική τοξικότητα και αδιαφορία.

Meden Agan, Ladies of Metal Festival @ HolyWood Stage/2019
Meden Agan, Ladies of Metal Festival @ HolyWood Stage/2019

3. Οι Sailor Hunter είναι μια μπάντα που μετρά δυο EP’s και κάμποσα singles. Είναι σαν να λέμε ότι ξεκινάς από την αρχή με αυτή την μπάντα. Το θεωρείς ως ένα challenge αυτό;  

Η ιστορία μου με την μουσική όλα αυτά τα χρόνια με έχει διδάξει, να μην περιμένω τίποτα πλέον. Ούτε challenge ούτε τίποτα. Είναι τρομερά καλά παιδιά οι Sailor Hunter και μάλιστα με τεράστια κατανόηση. Αυτό με έκανε να πάρω λίγη δύναμη να εμπιστευθώ ώστε να μπω σε κάτι νέο, παρόλα αυτά όμως κρατάω πάντα μια άμυνα, γιατί δεν θέλω να ξανά πληγώσω τη Δήμητρα.

Η διαδικασία της ηχογράφησης ήταν κάτι που έγινε σε λιγότερο από μία ώρα στο στούντιο. Η εμπειρία μου μαζί τους ήταν τέλεια δεν επενέβησαν ούτε λεπτό πώς να τραγουδήσω το κομμάτι. Με άφησαν να λειτουργήσω εντελώς ελεύθερα. Απόλυτη δημοκρατία και όχι ψευτο δημοκρατία. Sailor Hunter

4. Θα ήθελα να μου πεις λίγα λόγια για την διαδικασία ηχογράφησης της πρώτης σου συμμετοχής στους Sailor Hunter και το clip “Thrones”.  

Η διαδικασία της ηχογράφησης ήταν κάτι που έγινε σε λιγότερο από μία ώρα στο στούντιο που έχουν τα παιδιά καθώς πέρα από καλοί μουσικοί ειναι και άνθρωποι οι οποίοι μελετούν καθημερινά στο θέμα μουσικής παραγωγής. Η εμπειρία μου μαζί τους ήταν τέλεια δεν επενέβησαν ούτε λεπτό πώς να τραγουδήσω το κομμάτι. Με άφησαν να λειτουργήσω εντελώς ελεύθερα. Απόλυτη δημοκρατία και όχι ψευτο δημοκρατία. Το βίντεο clip θα σου πω ότι το έκανε ο κιθαρίστας Alfonso ο οποίος εκτός του ότι γράφει καταπληκτική μουσική, είναι ένας φοβερά ταλαντούχος άνθρωπος και στη μουσική παραγωγή και στα βίντεο clip του, ένας άνθρωπος με τεράστιο χιούμορ και σεβασμό προς το γυναικείο φύλλο.

Sailor Hunter-dimitra panariti
Sailor Hunter

5. Έπραξες ένα σημαντικό βήμα μετακομίζοντας στη Σουηδία, που λίγο ή πολύ, η γενιά μας το έχει πραγματοποιήσει σε μεγάλο ποσοστό. Πόσο δύσκολη ήταν η προσαρμογή σας σε ένα τόσο διαφορετικό περιβάλλον από μια Μεσογειακή χώρα; 

Όντως το αφήνεις τη χώρα που μεγάλωσες και αγάπησες είναι κάτι πολύ έντονο. Δεν σου κρύβω ότι δυσκολεύτηκα τρομερά και συνεχίζω να δυσκολεύομαι.

Θέλεις ότι τέλος Ιουλίου που είχα φτάσει εδώ μαζί με την οικογένειά μου είχε τις περισσότερες ώρες ημέρα και λίγη ώρα νύχτα; Θέλεις ότι τώρα αρχίζει και νυχτώνει από τις 3:30 το μεσημέρι; Να μιλήσω για τους ανθρώπους οι οποίοι είναι αρκετά πιο ψυχροί από εμάς τους Έλληνες; Τα προϊόντα τα οποία είναι πανάκριβα εδώ’ Μία επίσκεψη στο κτηνιατρείο απλά για να δει τη γάτα μου κόστισε 135€; Οι τεράστιες αποστάσεις που έχουν; Οι συχνές βροχοπτώσεις και ο συχνά γκρίζος ουρανός; Η γλώσσα που πρέπει να μάθω και ακόμα δεν έχω μπει καν στη διαδικασία να την μάθω;

Dimitra Panariti

6. Που στηρίζεις ότι υπάρχουν μεγάλες διαφορές για να πραγματοποιήσει καριέρα Metal μουσικού μεταξύ της Ελληνικής και της Σουηδικής σκηνής?  

Δεν θεωρώ πως υπάρχουν διαφορές στην Ελλάδα και στη Σουηδία για να κάνεις καριέρα στη Metal σκηνή. Θεωρώ ξεκάθαρα πως παντού είναι το ίδιο. Απλά στο εξωτερικό δεν έχουν τόση ματαιοδοξία και δεν σκάνε λεφτά στη φίρμα που λέμε, στη ταμπέλα ότι θα κάνω μουσική παραγωγή με τον τάδε επειδή έχει όνομα. Θα κάνω γύρισμα κλιπ με 5.000 ευρώ ακόμα κ αν αύριο δεν έχω να πληρώσω το ρεύμα (γέλια). Πατούν στα πόδια τους και όταν λένε πως αυτό είναι χόμπι το εννοούν. Τίποτε παραπάνω, τίποτε λιγότερο.

7. Πως περιμένεις να είναι το κοινό και η παρουσία (και ως νέο μέλος) σε μια συναυλία εκτός Ελλάδος πλέον;

Ειλικρινά θα στο πω, δεν περιμένω τίποτα πλέον. Έχω κουραστεί. Πλέον κοιτάω να κάνω το χόμπι μου. Δεν περιμένω τίποτα γιατί δεν θέλω να απογοητεύσω τον εαυτό μου, αλλά ούτε και να τρελαίνομαι από χαρά. Θέλω να μην αγγίζω τα όρια είτε του ύψους είτε του βάθους και να ζω τη στιγμή, με αυτά που έχω. Λίγα και καλά και πάνω από όλα αληθινά χωρίς γλείψιμο άλλο και λάδωμα κάτω από το τραπέζι.

Dimitra Panariti by Elena Vasilaki
Dimitra Panariti by Elena Vasilaki

8. Πιστεύεις ότι είναι θέμα ξεκάθαρα κουλτούρας και πως προσεγγίζει μια κοινωνία την ξεχωριστή μουσική αυτή καθαυτή; 

Καλά σίγουρα παίζει ρόλο η κουλτούρα της κάθε κοινωνίας στο πως θα προσεγγίσει την μουσική. Για παράδειγμα εδώ στη Σουηδία μέχρι και μωρά ακούνε black metal. Πηγαίνουν σε συναυλίες ακόμα και αν δεν είναι αγαπημένες τους μπάντες. Είναι αλλιώς η ζωή εδώ. Στην Ελλάδα κυρίως η διασκέδαση είναι τα μπουζούκια και τα clubs, δεν είναι κακό. Είναι ο τρόπος διασκέδασης με διαφορετικά ακούσματα. Αλλά ναί, παίζει ρόλο το πως μεγαλώνει κάνεις με τι ακούσματα και τι ερεθίσματα.

panarit-novel

9. Ποια είναι τα επόμενα σου βήματα για το κοντινό μέλλον; Εκτός από τους Sailor Hunter, θα ετοιμάσεις κάποιο νέο βιβλίο; 

Δυστυχώς δεν μπορώ να σκεφτώ τα μελλοντικά πλάνα μου ακόμα. Είμαι ακόμα αρκετά φορτισμένη συναισθηματικά και απογοητευμένη με κάποιους ανθρώπους που σίγουρα οφείλω αυτό να το θρηνήσω ώστε να επέλθει η κάθαρση μέσα μου.

Θέλω να γράψω κάτι αλλά μεγάλο ως βιβλίο και σίγουρα αυτή τη περίοδο πέρα από το να παλεύω να βρω τα βήματα μου και κυρίως να βοηθήσω τη κόρη μου εδώ στη Σουηδία, γράφω στίχους και μελωδίες για τους Sailor Hunter καθώς δουλεύουν αρκετά γρήγορα αυτοί και όχι όπως εγώ έχω συνηθίσει (γέλια).

10. Αυτά από εμένα Δήμητρα! Εύχομαι ακόμα περισσότερες επιτυχίες και περιοδείες στο προσεχές μέλλον. Μπορείς να κλείσεις την συνέντευξη με ένα μήνυμα προς του αναγνώστες του Afternoiz.gr.  

Σε ευχαριστώ πολύ πραγματικά για τις ερωτήσεις σου και που μου έδωσες ευκαιρία να γράψω τις σκέψεις μου και λίγα από τα βιώματα μου, καθώς θέλω να βοηθήσω άλλους ανθρώπους που είτε σκέφτονται είτε θέλουν να κάνουν κάτι στη Metal, πολλά δεν είναι έτσι όπως φαίνονται. Μην δίνεται πολλά και μην αναμένεται μεγαλεία. Πατήστε στα πόδια σας και μην πετάτε στα σύννεφα γιατί η πτώση θα είναι αρκετά επώδυνη.

Αγάπη και υγεία σε όλους εύχομαι από καρδιάς.

 

Ejekt 2026 & More.com: Νέα πρότυπα ασφαλείας στη διοργάνωση μεγάλων φεστιβάλ

0
Ejekt festival 2026
Ejekt festival 2026

Ejekt 2026 & More.com: Θέτουν νέα πρότυπα ασφαλείας στη διοργάνωση μεγάλων φεστιβάλ

Η προγραμματισμένη αποστολή εισιτηρίων (delayed ticket delivery) τίθεται σε εφαρμογή για το Ejekt 2026, σε συνεργασία με το More.com, τη Νο1 πλατφόρμα έκδοσης εισιτηρίων στην Ελλάδα, ενισχύοντας ακόμη περισσότερο την ασφάλεια του κοινού και την προστασία από φαινόμενα παράνομης μεταπώλησης.

Σύμφωνα με τη νέα αυτή πρακτική, τα εισιτήρια για το Ejekt 2026 θα αποσταλούν ηλεκτρονικά λίγες μόλις ημέρες πριν την έναρξη του φεστιβάλ, διασφαλίζοντας:

● περιορισμό της ανταλλαγής και μεταπώλησης εισιτηρίων μέσω μη εγκεκριμένων καναλιών
● έγκαιρη διασταύρωση των στοιχείων κάθε αγοραστή
● αποτροπή πρακτικών όπως bots ή εικονικά προφίλ
● ενισχυμένο έλεγχο ταυτοποίησης κατά την είσοδο
● συνολική εμπιστοσύνη του κοινού και ενίσχυση της εμπειρίας του

Ejekt

«Το Ejekt Festival,

επενδύει διαρκώς σε πρακτικές που αναβαθμίζουν την εμπειρία του κοινού και ενισχύουν τη διαφάνεια και την ασφάλεια. Η συνεργασία με το More.com και η υιοθέτηση της λειτουργίας delayed ticket delivery αποτελούν μέρος ενός συνολικού πλάνου εκσυγχρονισμού και βελτιστοποίησης της διοργάνωσης, με στόχο ένα φεστιβάλ αντάξιο των διεθνών προτύπων, όπου το κοινό μπορεί να απολαμβάνει τη μουσική με εμπιστοσύνη, άνεση και σιγουριά.»
–Γιάννης Παλτόγλου, Καλλιτεχνικός Διευθυντής Ejekt

«Η ασφάλεια των διοργανωτών και του κοινού είναι για εμάς στρατηγική προτεραιότητα. Είμαστε πολύ χαρούμενοι που το Ejekt υιοθετεί αυτή τη δυνατότητα, αποδεικνύοντας ξανά ότι είναι ένα φεστιβάλ που σέβεται και προστατεύει το κοινό του.»
Βαγγέλης Μήτσης, CEO του More.com

Η πρωτοβουλία αυτή αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου ενίσχυσης της αξιοπιστίας και της προστασίας συνεργατών και θεατών.

Στο ίδιο πλαίσιο, το More.com θα συνεχίσει να επενδύει μέσα στο 2026, σε νέες λειτουργίες, όπως το dynamic QR code, που θα προσφέρει ακόμη περισσότερα επίπεδα ασφάλειας και ευελιξίας.

Ejekt festival 2026

Ενημερωθείτε για όλες τις συναυλίες, στην ατζέντα μας.

the cure-Ejekt festival
the cure-Ejekt festival

Thron: Ακούσαμε το 5ο άλμπουμ τους με τίτλο “Vurias”

Thron
Thron

Οι Thron κυκλοφόρησαν το πέμπτο άλμπουμ τους, “Vurias”, από την Listenable Records, όπως και τα τρία προηγούμενα τους. Ένα άλμπουμ φόρο τιμής στο Σουηδικό μελωδικό Black Metal, όπως ήταν άλλωστε και τα “Dust”, “Abysmal”, “Pilgrim” και το ομώνυμο. Μιας και οι Dissection δεν υπάρχουν χρόνια τώρα, αυτοί εδώ οι Γερμανοί αποτελούν ιδανική επιλογή. Το “Vurias” για το οποίο θα μιλήσουμε παρακάτω είναι μια απόδειξη.

Άλλο ένα πολύ καλό άλμπουμ για τους Thron!

Οι Thron έχουν δουλειές που τιμούν με τον καλύτερο τρόπο το είδος που πρεσβεύουν. Στα πρότυπα των Dissection, Nagflar και παλιών Marduk και Dark Funeral, οι Γερμανοί δεν έχουν απογοητεύσει τους οπαδούς του εν λόγω είδους. Θα σημείωνα ακόμα και τους δικούς μας Aenaon ως επιρροή. Η μπάντα ξεκινάει με το μελωδικό “A serpent’s path” το οποίο στα αυτιά μου, ακούγεται ξεκάθαρα ως progressive black metal με ένα vibe από Sacramentum.

Thron: "Vurias"
Thron: “Vurias”

Είναι μια τέλεια μίξη Watain με Mayhem έχοντας και τις progressive υφές της μπάντας όμως. Πολύ καλό ως εναρκτήριο. Η συνέχεια εξίσου δυναμική και με τα “Astral materia” και “Hubris crown”. Στο πρώτο έχουμε την αγάπη τους για τους Bathory και μπορώ να πω ότι είναι και από τα αγαπημένα μου λόγω των solos. Για τον ίδιο λόγο μου άρεσε αρκετά και το “Hubris crown”.

Μια μπάντα με προσωπικότητα που ενισχύεται με κάθε άλμπουμ

Στο “A paradox” έχουμε Progressive Black Metal σε σεμιναριακό performance. Ο drummer είναι απλά εκπληκτικός σε αυτό που κάνει, για αυτό και οι επιρροές από Mayhem στην τεχνική του. Το “Ungemach (stilles ende)” σε κερδίζει με το Arcturus intro του και μετά σε πιάνει από τον λαιμό με τα Σουηδικά riffs που “ξεχύνονται”.

Εξαιρετική τεχνική από όλα τα μέλη των Thron που συνδυάζουν το βάναυσο Black Metal με την μελωδία και το progressive στοιχείο. Τα ψυχεδελικά synths ταιριάζουν “γάντι” στην ατμόσφαιρα μιας σύνθεσης που με εντυπωσίασε και η οποία αγγίζει τα εννιά λεπτά. Τέρμα οι χαμηλές ταχύτητες με το “One truth, one light” να διαλύει τα πάντα στο περάσματα του με τα “αιχμηρά” riffs και το ταχύτατο drumming. Σαν να ακούμε Dissection της εποχής “The somberlain”. Ωραία πράγματα!

Συνέχεια με Black/Death Metal “όλεθρο”

Ίδια φάση έχουμε και με το “Griefbearer”, ένα άκρως συναυλιακό κομμάτι με το χαοτικό Black/Death Metal να σαρώνει τα πάντα. Οι μελωδίες είναι ένα από τα ατού τους, που ίσως σας φέρουν στο νου τους Emperor του “Prometheus – The Discipline of Fire and Demise”. Βασικά τώρα που έχω ακούσει αρκετές φορές το άλμπουμ θυμίζουν αρκετά στη δομή των κομματιών και στις μελωδικές γραμμές στις κιθάρες.

Η χρήση του σαξόφωνου στο “The hunter and the prey” το απογειώνει μαζί με τους κιθαρίστες που παίζουν τις “κάλτσες” τους. Ίσως μαζί με το εννιάλεπτο κομμάτι που προανέφερα, οι καλύτερες συνθέσεις του άλμπουμ. Το “The metamorph’s curse” είναι bonus track το οποίο διατηρεί την παρανοϊκή και επική φάση του άλμπουμ, έχοντας κάποιες επιρροές και από Opeth σε σημεία.

Thron
Thron

Για το τέλος

Οι Thron είναι από τις καλύτερες μπάντες στο χώρο του Progressive Death/Black Metal συνδυάζοντας αριστοτεχνικά αυτά τα είδη δημιουργούν δίσκους που μένουν στο playlist σου για καιρό. Έτσι έγινε και με το προηγούμενο τους, “Dust”, έτσι θα γίνει και με το “Vurias”.

Τα παιδιά από το Black Forest της Βάδης – Βυρτεμβέργης γνωρίζουν πως παίζεται η “μπάλα” στο συγκριμένο είδος και δεν θα σας απογοητεύσουν. Υπέροχος δίσκος για άλλη μια φορά!

Honeybadger: Ακούσαμε τη νέα δουλειά “Let There Be Light”

0
Honeybadger new single
Honeybadger new single

“Αφού πήρα τον χρόνο μου και δημιούργησα το κατάλληλο σκηνικό, έβαλα να ακούσω το νέο, πολυαναμενόμενο άλμπουμ των Honeybadger, “Let There Be Light“. Κάνοντας προηγουμένως και ένα σύντομο πέρασμα από το προηγούμενο άλμπουμ τους, Pleasure Delayer (2020), μου ήταν ξεκάθαρο ότι έγιναν σημαντικές αλλαγές, συνολικά η μπάντα ελάφρυνε κάπως την ατμόσφαιρα του ήχου της.

Η κυκλοφορία αυτή σηματοδοτεί μια νέα εποχή για τους Αθηναίους rockers. Αν και η πρώτη ακρόαση ήταν κυρίως αναγνωριστική, μπορώ να πω ότι μουσικά με κέρδισαν απόλυτα. Με αγαπημένο κομμάτι του δίσκου το “The Joke is on me” – ακούγοντάς το αρκετές φορές τις επόμενες ημέρες – έβαλα τον δίσκο από την αρχή για να ξεκινήσω την ανάλυση του άλμπουμ.”

Η οργανική δουλειά των Honeybadger

στο ‘Let There Be Light‘ είναι στιβαρή και δυναμική. Η παραγωγή είναι εξαιρετική, καταφέρνοντας να δώσει όγκο στη βαρύτητα των κιθαριστικών riff, ενώ ταυτόχρονα επιτρέπει στη λεπτομέρεια του μπάσου και των drums να αναπνεύσει.

Όσον αφορά τα φωνητικά, η μπάντα κάνει μια ιδιαίτερη στιλιστική επιλογή. Ο τραγουδιστής διαθέτει μια τεχνικά ικανή φωνή, αλλά υιοθετεί μια laid-back και μελαγχολική προσέγγιση, με έμφαση στην καθαρή εκφορά, φλερτάροντας με alternative/indie γραμμές. Αυτή η αντίθεση, σε σχέση με τον επιθετικό stoner κορμό του δίσκου, είναι τόσο έντονη που σε σημεία σε κάνει να κοιτάξεις έντονα τα ηχεία, καθώς τραβάει την προσοχή και προσθέτει ένα απροσδόκητο, διαφορετικό επίπεδο στον ήχο της μπάντας

Honeybadger-Let There Be Light
Honeybadger-Let There Be Light

Η ακρόαση για τους Honeybadger ξεκινά με το “Before the Crash“, ένα κομμάτι που λειτουργεί ως πρόλογος του άλμπουμ. Μουσικά, πρόκειται για μια ιδιαίτερη σύνθεση που σε προϊδεάζει για τη απομάκρυνση από το ατόφιο stoner. Αντί για βαρύ, επαναλαμβανόμενο fuzz, κυριαρχούν πιο μελωδικά και Heavy Rock στοιχεία. Εδώ γίνεται άμεσα αισθητή και η επιλογή της παραγωγής: η φωνή είναι τοποθετημένη πολύ μπροστά στη μίξη, δίνοντας την αίσθηση ότι δεν είναι πλήρως ενσωματωμένη στο βαρύ ήχο. Πρόκειται για μια στιλιστική απόφαση που τονίζει τον ιδιαίτερο τόνο της ερμηνείας.

Ο δίσκος αποκτά αμέσως ένταση και groove με το δεύτερο κομμάτι, το οποίο σου βγάζει πολύ έντονα Clutch vibes. Mπάσο και τύμπανα έχουν ένα σταθερό και groove-άτο ρυθμό, χτίζοντας μια στέρεη βάση για την κιθαριστική δουλειά.

Το riffing εδώ είναι εξαιρετικά δομημένο: κοφτά riffs στο verse δημιουργούν μια αίσθηση έντασης και περιορισμού, ενώ στο refrain μεταβαίνουν σε πιο ανοιχτά και γεμάτα. Ο ρόλος της δεύτερης κιθάρας είναι καθοριστικός, καθώς διπλασιάζει το riff στο verse για όγκο και αναλαμβάνει lead μελωδίες στο refrain.
Το τρίτο κομμάτι έρχεται για να εδραιώσει τη βαρύτητα του δίσκου. Εδώ, η μπασογραμμή είναι βαριά και fuzz-άτη ενώ τα drums ακολουθούν μια απλή, αλλά πολύ ρυθμική προσέγγιση. Το κομμάτι χτίζει μια “βρώμικη” ατμόσφαιρα που τιμά τον τίτλο του κομματιού.

Ωστόσο εδώ θα περίμενα λίγο γρέζι στη φωνή και ένα διαφορετικό ρεφρέν καθώς όλο το υπόλοιπο κομμάτι είχε βάλει τις βάσεις για ένα πολύ δυνατό κομμάτι.
Το τέταρτο κομμάτι λειτουργεί ως το μελωδικό break του δίσκου, σηματοδοτώντας μια πρώτη αλλαγή διάθεσης. Δύο εξαιρετικά riffs (ένα στο verse, ένα στο refrain), τα οποία είναι λιγότερο επιθετικά και περισσότερο μελωδικά σε συνδυασμό με το μπάσο και τα drums που κρατούν μια απλή, σταθερή γραμμή χωρίς ιδιαίτερες εξάρσεις, επιτρέπουν στις κιθάρες και τα φωνητικά να πρωταγωνιστήσουν.

Εδώ, η φωνητική προσέγγιση λειτουργεί ιδιαίτερα καλά. Αποδεικνύοντας ότι το laid-back στιλ ταιριάζει ιδανικά σε πιο μελωδικά πλαίσια, ενσωματώνοντας πλέον αρμονικά το Alternative στοιχείο της μπάντας.

Η αγριότητα και η δυναμική επιστρέφουν με το “Diamonds“, το οποίο διαθέτει ένα άγριο και heavy intro, μετά τη μελωδική ανάπαυλα του “The Green“. Η μπάντα επιστρέφει εδώ σε πιο straight-forward stoner φόρμες.

The Green Cover Honeybadger new single
The Green Cover Honeybadger new single

Και έρχεται η ώρα, κατά τη γνώμη μου, για το κορυφαίο σημείο του δίσκου. Το “The Joke is on me” ξεκινά με ένα πολύ ωραίο και γκρουβάτο riff, ενώ το refrain περιλαμβάνει ένα πολύ καλά δομημένο μικρό break down, που προσδίδει ρυθμική πολυπλοκότητα. Με ριφάρες να συνοδεύουν τη φωνή, δημιουργούνται σχεδόν 4 λεπτά απόλυτης απόλαυσης.
Το σόλο του κομματιού δένει απόλυτα, χωρίς να επικαλύπτει το υπόλοιπο τραγούδι. Είναι μελωδικό και ταιριάζει απόλυτα στη διάθεση, προσδίδοντας την απαραίτητη ένταση πριν την τελική πτώση.
Συμπέρασμα: Αν το αστείο είναι πάνω τους (The Joke is on them) για το πόσο καλό κομμάτι έγραψαν, τότε σίγουρα είναι ένα αστείο που θα το ευχαριστηθούμε όλοι!

Ώρα να πέσουν οι ρυθμοί με το “Empty-handed“. Το συναίσθημα ότι “έπεσες” ξαφνικά που σου προκαλεί η εισαγωγή, φεύγει στη συνέχεια του τραγουδιού, ειδικά στο τελείωμά του. Εδώ έχουμε και μια μικρή επίδειξη του τι μπορούν να κάνουν τα φωνητικά σε πιο εσωστρεφείς και καθαρές στιγμές, όπου βρίσκει τον χώρο του.

Honeybadger

Το άλμπουμ

κλείνει με το ομώνυμο “Let there be Light“. Ένα αρκετά χαλαρό κομμάτι στα verse του, αλλά με έντονο δυναμισμό στα refrain του και ένα ιδιαίτερο break down, το οποίο δίνει έναν επικό επίλογο, κλείνοντας τη θεματική πορεία από το χάος προς τη φώτιση.

Με 8 κομμάτια είναι ένας δίσκος που σου βγάζει έντονα το πιο νεοφερμένο stoner στοιχείο, με μια πάρα πολύ καλή παραγωγή. Σίγουρα έχει σημεία που, σε προσωπικό επίπεδο, θα ήθελα να είναι διαφορετικά. Αν αρκούν όμως αυτά να σταθούν εμπόδιο στο να μην μπουν οι Honeybadger στη playlist μου; Σίγουρα όχι. Η μπάντα έχει εξαιρετικά riffs και μια ροή που δεν σε αφήνει να νιώσεις ότι ακούς την ίδια μελωδία σε όλη τη διάρκεια.

Αναμένουμε λοιπόν το επόμενο τους project ελπίζοντας σε ένα συνδυασμό των φωνητικών του τωρινού δίσκου με τον προηγούμενο.

Ακολουθήστε

τους Honeybadger στα social media για περισσότερα νέα και επερχόμενες εμφανίσεις!

Instagram | Facebook | TikTok | www.honeybadger.band

STARR AND THE CZARS “It’s The Bad Times” LP, 12 ηχητικές επιθέσεις!

0
Starr-and-the-Czars-Band
Starr-and-the-Czars-Band

Η all-star σύνθεση των STARR AND THE CZARS έχει δημιουργήσει δώδεκα κομμάτια με έντονη εκρηκτική μουσική ποιότητα. Από το φλογερό εξώφυλλο μέχρι τις οργισμένες κιθάρες και τα δυνατά ντραμς, αυτό είναι ένα άλμπουμ που πρέπει να ακούγεται δυνατά — διώχνοντας την αδιαφορία και την υπαρξιακή αγωνία. Θα νιώσετε πολύ καλύτερα, αλλά φροντίστε να έχετε καλή ασφάλεια σε περίπτωση που σπάσουν οι τοίχοι σας ή αρχίσουν να παραμορφώνονται τα ντουλάπια της IKEA.

Οι STARR AND THE CZARS, που κατάγονται από την Ουάσινγκτον, συγκεντρώνουν μια all-star σύνθεση από βετεράνους του garage-rock σε ένα εκρηκτικό νέο συγκρότημα. Με frontman τον JAKE STARR (Adam West, Jake Starr & The Delicious Fullness, Go Mod Go!, Goy Division…), το συγκρότημα περιλαμβάνει επίσης τους PETER GREENBERG και MICHAEL LEWIS, δύο θρύλους από τους πρωτοπόρους DMZ της Βοστώνης.

starr and the czars live
starr and the czars live

Μετά την περίοδο τους στους DMZ, οι Greenberg και Lewis συνέχισαν την πορεία τους στους Lyres, εδραιώνοντας τη φήμη τους ως βασικά πρόσωπα της αναβίωσης του garage στα τέλη της δεκαετίας του ’70 και στις αρχές της δεκαετίας του ’80. Ο Greenberg αργότερα συνίδρυσε τους The Customs και τους Barrence Whitfield & The Savages, ενώ ο Lewis πρόσθεσε το μπάσο του στους The A-Bones, τους Yo La Tengo και τους The Schramms. Ο Starr, εν τω μεταξύ, έγινε σταθερή αξία της garage σκηνής της Ουάσιγκτον.

Ο SEAN CROWLEY (frontman των The Hall Monitors από την Ουάσινγκτον) μοιράζεται τα φωνητικά με τον Starr και βγάζει ουρλιαχτά και βροντές από την εξάχορδη κιθάρα του, ενώ ο NATHANIEL OSGOOD (ντράμερ των The Hall Monitors) κρατάει το χάος ενωμένο, παρέχοντας το υπνωτικό backbeat της μπάντας.

Οι Starr and The Czars δημιουργήθηκαν

όταν ο Greenberg μετακόμισε στην Ουάσιγκτον από το Νέο Μεξικό και προσλήφθηκε από τον Jake και τη μπάντα για να συμπληρώσει τη γραμμή κιθάρας των The Delicious Fullness. Αφού ανέπτυξαν μια σειρά από νέο υλικό, τελειοποίησαν τον ήχο τους και προσλήφθηκε ο Mike Lewis στο μπάσο, η αλλαγή ονόματος ήταν αναπόφευκτη — και έτσι γεννήθηκαν οι Starr and The Czars.

Μαζί, προσφέρουν αυτό που αποκαλούν The Unauthorized Garage Gospel — έναν ήχο γεμάτο fuzz, ενισχυτές και χτυπήματα ποδιών που ανθεί σε μια ακατέργαστη επείγουσα ανάγκη. Το ντεμπούτο άλμπουμ τους, It’s the Bad Times, είναι ένα κήρυγμα σε πλήρη ένταση με fuzz, βρωμιά και φρενήρη χτυπήματα ποδιών, χτισμένο πάνω στην κληρονομιά δεκαετιών στην underground σκηνή, αλλά προχωρώντας μπροστά με αμετανόητη ενέργεια.

Αυτό που μου άρεσε εμένα και το κάνει λίγο πιο ιδιαίτερο από τα καλσικά, είναι οτι ξεφεύγει από τις συνταγές και ενώ είναι λίγο πιο ροκίζων, παραμένει και παταέι γεράσ τις σταθερές αξίες του rawk n roll. Άλλωστε με τέτοιο line up είναι δύσκολο να ξεφύγουν. Όχι γιατί δεν θέλεουν, αλλά δεν έχουν μάθει αλλιώς!

Το LP θα κυκλοφορήσει στις 21 Νοεμβρίου 2025, ως μέρος μιας συνεργασίας τριών δισκογραφικών εταιρειών μεταξύ των Chaputa! Records, KOTJ Records και Ghost Highway Recordings. Το άλμπουμ θα είναι επίσης διαθέσιμο σε όλες τις πλατφόρμες streaming την ίδια μέρα.

starr and the czars album cover
starr and the czars album cover

Tracklist:
A-side
IT’S THE BAD TIMES
DEBORAH DEEVINE
FALLING BACK ON ME
DREAM OF JUNE
BABY, CRY
BODY BETWEEN US
B-side
THERE’LL BE NO SQUOPPING OF THE WINKS
AM I ALIVE? OR AM I DEAD?
EVERY MINUTE OF EVERY DAY
KEEP ME UNDERGROUND
LICKING THE FROG
FLASHES

Ηχογράφηση: Dennis Kane
Σχεδιασμός εξωφύλλου: Eric Baconstrip

Η ΣΥΝΘΕΣΗ
Jake Starr — Φωνητικά, ντέφι & μαράκες
(Adam West, Jake Starr & The Delicious Fullness, Go Mod Go!, Goy Division)
Sean Crowley — Κιθάρα & φωνητικά
(The Hall Monitors, The Delicious Fullness)
Peter Greenberg — Κιθάρα
(DMZ, Lyres, The Customs, Barrence Whitfield & The Savages)
Michael Lewis — Μπάσο
(DMZ, Lyres, The A-Bones, Yo La Tengo, The Schramms)
Nathaniel Osgood — Ντραμς
(The Hall Monitors, The Delicious Fullness)

Ακολουθήστε τους το supergroup του rawk n roll για μουσική, ενημερώσεις και ζωντανά νέα:
Instagram: @starrandtheczars
Facebook: facebook.com/StarrAndTheCzars
Bandcamp: starrandtheczars.bandcamp.com

 

Megadeth: Ηχογράφησαν διασκευή στο “Ride the Lightning”

Dave Mustaine of Megadeth
Dave Mustaine of Megadeth

Οι Megadeth ηχογράφησαν μια διασκευή στο θρυλικό ομώνυμο κομμάτι του “Ride the Lightning”. Η διασκευή αυτή θα συμπεριληφθεί ως bonus track στην επερχόμενη ομότιτλη δουλειά τους. Πρόσφατα σας ενημερώσαμε εδώ για το πρώτο δείγμα από αυτή την δουλειά, το single “Tipping point”.

Οι δηλώσεις του αρχηγού των Megadeth

Ο Dave Mustaine, main man των Megadeth, εξηγεί τους λόγους της διασκευής σε μια αποκλειστική του συνέντευξη στο Metal Hammer ο Dave Mustaine ήταν αφοπλιστικός σχετικά με την επιλογή του κομμάτιου και γιατί προέβη σε αυτό το εγχείρημα. Εξηγεί λοιπόν

“Νομίζω ότι ήταν η κατάλληλη στιγμή για να το ηχογραφήσω και να κλείσω τον κύκλο. Είναι μια επιστροφή στις ρίζες μου και, ειλικρινά, είναι ένα καλό τραγούδι, το παίξαμε πολύ καλά. Το επιταχύναμε λίγο, αλλά προσωπικά πιστεύω ότι όταν κάνεις μια διασκευή ενός τραγουδιού, πρέπει να το κάνεις εξίσου καλό ή, αν όχι καλύτερο. Πραγματικά πιστεύω ότι το κάναμε εξίσου καλό με το πρωτότυπο”.

Ο τραγουδιστής/κιθαρίστας των Megadeth και πρωήν κιθαρίστας των Metallica την περίοδο 1983-1984 συνεχίζει:

“Πάντα σεβόμουν τον τρόπο που παίζει ο James (σ.σ. Hetfield) και έτσι αυτό είναι ένας χαιρετισμός προς αυτόν και τους Metallica για όλα όσα έχουν κάνει, και για όλα όσα έχουμε κάνει εμείς. Αυτή η κληρονομιά που πραγματικά δημιουργήθηκε σε εκείνο το μικροσκοπικό γκαράζ στο Norwalk της Καλιφόρνιας”. 

Οι Metallica γύρω στος 1983
Οι Metallica γύρω στος 1983

Εμείς πάλι θα επιστρέψουμε σύντομα με περιεκτικό άρθρο σχετικά με ότι είχε συμβεί με τις χρόνιες διαμάχες των μελών αυτών των τεράστιων μπαντών της αγαπημένης μας μουσικής. Τους λόγους της απόλυσης, σε ποια κομμάτια έχει συμμετάσχει ο Mustaine και όλες τις πληροφορίες σχετικά. Stay tuned!

Darkways: Κυκλοφόρησαν νέο κομμάτι | “Requiem”

Darkways
Darkways

Οι Καταλανοί Darkways μετά την επιτυχία τόσο του άλμπουμ τους, “Resonance”, όσο και μετά το θαυμάσιο “Hollow” που σας αναφέραμε εδώ, κυκλοφορούν το νέο τους κομμάτι “Requiem”. Επίσης μπορείτε να ανατρέξετε στο άρθρο μου εδώ σχετικά με την μπάντα και ότι πληροφορίες χρειάζεστε για αυτήν και το άλμπουμ της “Resonance”. Ας θυμηθούμε λίγο το “Hollow” και την μεγάλη επιτυχία που έκανε.

Το “Requiem” των Darkways ακολουθεί το ίδιο μονοπάτι με τον προκάτοχο του

Συνταγή που πετυχαίνει δεν την αλλάζεις. Τα synths να ξεκινάνε με χορευτικό ρυθμό και να μπαίνουν κιθάρες και percussion και να συμβάλουν στην ολοκλήρωση ενός ακόμα εξαιρετικού κομματιού. Οι Darkways το έχουν βρεί για τα καλά με αυτή την πατέντα και καλά κάνουν. Οι Electro goth φάσεις της μπάντας μαζί με τις Gothic Rock επιρρόες της όπως είναι οι Sisters of Mercy, είναι ένας συνδυασμός καταδικασμένος να δημιουργεί επιτυχιές. Τα είπαμε και στο άρθρο μου για το “Resonance”, μαζί με τους She Past Away είναι η επόμενη μπάντα που θα κυριαρχίσει αν συνεχίσει με αυτό το ρυθμό. Αθάνατο 80’s/90’s feeling!

Εμείς δεν έχουμε να πούμε κάτι παραπάνω για το ντουέτο, πια, από την Βαρκελώνη, παρά ότι αναμένουμε το δεύτερο τους άλμπουμ με ανυπομονησία.

Darkways: "Resonance"
Darkways: “Resonance”

O Gene Simmons και ο γάμος Charlie Benante και Carla Harvey

Gene Simmons of KISS
Gene Simmons of KISS

Εκτός από μπασίστας των KISS ο Gene Simmons κατέχει άλλη μια ιδιότητα όπως φάινεται, αυτή του να τελεί γάμους αγαπημένων του φίλων. Κάπως έτσι λοιπόν έγινε και στην περίπτωση των Charlie Benante, drummer των Anthrax και Pantera, και Carla Harvey, πρώην τραγουδίστρια των Butcher babies.

Η πρόταση γάμου πραγματοποιήθηκε από τον Charlie Benante στο The Sphere του Las Vegas σε μια συναυλία των U2. Η αλήθεια είναι ότι ο drummer των Anthrax ήταν σε σχέση με την πρώην τραγουδίστρια των Butcher Babies για πολύ καιρό. Μέχρι και επισημοποιήθηκε πριν κάποιες εβδομάδες.

O Charlie Benante και η Carla Harvey
O Charlie Benante και η Carla Harvey

Ο Gene Simmons τέλεσε τον γάμο

Σε μια φαντασμαγορική τελετή στο The Secret Garden του Las Vegas ο Gene Simmons τέλεσε το μυστήριο μεταξύ των Charlie Benante και Carla Harvey. Πληροφορίες αναφέρουν ότι υπήρχε πολύς καλός κόσμος στο γάμο όπως μέλη από τους Pantera, Mötley Crüe, Dream Theatre και Nickelback. Εμείς δεν έχουμε τίποτα άλλο να παραθέσουμε τις θερμότερες ευχές μας στο ζευγάρι και ένα μεγάλο μπράβο για την τελετή στο Gene Simmons των KISS. Παρακάτω μπορείτε να βρείτε φωτογραφίες από την τελετή που πραγματοποιήθηκε πριν λίγο καιρό.

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Carla Harvey (@carlaharvey)

Gene Simmons - Charlie Benante - Carla Harvey
Gene Simmons – Charlie Benante – Carla Harvey

 

O Blaze Bayley είναι ωραίος τύπος & θα το δείξει |8/11 @Fuzz

0
blaze bayley at iron maiden

Έχω δει live τους Iron Maiden με τον Bruce Dickinson 4-5 φορές. Έχω δει τον Paul Di’ Anno (RIP) στο Κύτταρο, πριν ακόμη τα προβλήματα υγείας του τον γονατίσουν. Δεν έχω καταφέρει, όμως, να πάω ποτέ σε συναυλία του Blaze Bayley. Κι ας έχει επισκεφθεί ουκ ολίγες φορές την χώρα μας.

Ελπίζω αυτό να αλλάξει το Σάββατο 8 Νοεμβρίου όταν ο Βlaze θα βρεθεί ξανά στα μέρη μας, για μια συναυλία που «κουβαλά» ειδικό βάρος, heavy metal ιστορία και μια έντονη αίσθηση δικαίωσης.

Blaze Bayley

Ο πρώην frontman των Iron Maiden (από το 1994 μέχρι το 1999) έρχεται ξανά στην Ελλάδα στο πλαίσιο μιας περιορισμένης ευρωπαϊκής περιοδείας για τα 30 χρόνια από την κυκλοφορία του “The X Factor”, του album που ήταν η πρώτη του – και μάλλον πιο αμφιλεγόμενη – συμμετοχή στη δισκογραφία των Maiden. Και ναι, η Αθήνα έχει την τιμή να αποτελεί μία από τις μόλις δέκα στάσεις αυτής της περιοδείας. Η αγάπη άλλωστε του ελληνικού κοινού στο πρόσωπο του Blaze είναι αδιαμφισβήτητη και επιβεβαιώνεται σχεδόν κάθε χρόνο. Χαρακτηριστικό είναι πως η φετινή συναυλία αρχικά ήταν προγραμματισμένη να πραγματοποιηθεί στο Gazarte. Λόγω όμως της υψηλής προπώλησης και ζήτησης μετακινήθηκε σε μεγαλύτερο venue.

Η πιο δύσκολη αποστολή στο heavy metal

Το 1994, όταν ο Bruce Dickinson άφηνε (προσωρινά όπως αποδείχθηκε) τη μπάντα, η θέση του τραγουδιστή στους Iron Maiden έμοιαζε με ηλεκτρική καρέκλα. Ο Blaze Bayley, τότε frontman των Wolfsbane, ανέλαβε μια αποστολή σχεδόν αυτοκτονίας: να αντικαταστήσει έναν από τους πιο αναγνωρίσιμους και αγαπητούς frontmen του heavy metal. Και το έκανε με αξιοπρέπεια, ειλικρίνεια και χωρίς ποτέ να προσπαθήσει να μιμηθεί τον Dickinson. Κάποιοι θα πουν πως δεν μπορούσε κιόλας να το κάνει, αλλά η ουσία παραμένει η ίδια. Eπιλέχθηκε για την θέση στους Maiden μέσα από εκατοντάδες auditions. Ένας outsider, με βαθιά, σκληρή φωνή και working class παρουσία, που κλήθηκε να καλύψει τα παπούτσια ενός θρύλου. Και το έκανε με τον δικό του τρόπο.

Blaze Bayley
Blaze Bayley

«Τον σέβομαι απόλυτα γιατί μπήκε σε μια εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση. Η φωνή του ήταν τελείως διαφορετική από τη δική μου και παρόλα αυτά έπρεπε να τραγουδήσει τα παλιότερα κομμάτια των Maiden. Ήταν πολύ καλός τύπος και παραμένει καλός τύπος. Τον σέβομαι απεριόριστα», έχει πει για εκείνον προ δεκαετίας ο ίδιος ο Bruce Dickinson. Και αυτό λέει πολλά.

Απ’ την άλλη, ο ίδιος ο Blaze δεν τρέφει αυταπάτες. Μιλώντας πριν κάποια χρόνια στο βρετανικό Metal Hammer είχε παραδεχτεί με αφοπλιστική ειλικρίνεια: «Ο κόσμος με μισούσε απλά γιατί δεν ήμουν ο Bruce. Δεν ήθελαν να ακούσουν καν τη δουλειά μας. Υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που δεν με γουστάρουν μόνο και μόνο γι’ αυτό». Τους περισσότερους, όμως, κατόρθωσε -αργά ή γρήγορα- να τους κερδίσει.

blaze bayley_official
Blaze Bayley

The X Factor – Σκοτεινό, παρεξηγημένο, αλλά δυνατό

Το “The X Factor” δεν ήταν το αγαπημένο άλμπουμ των fans όταν κυκλοφόρησε. Απέχει αισθητά από το ύφος των Maiden της δεκαετίας του ’80. Είναι εσωστρεφές, σκοτεινό, πιο βαρύ ψυχολογικά. Αλλά με το πέρασμα των χρόνων κέρδισε τον σεβασμό τους. Σήμερα, θεωρείται ένας πολύ καλός δίσκος όχι μόνο για τους «ύμνους» όπως το «Sign of the Cross» και «Man of the Edge» που περιέχει αλλά και για τους τόνους αλήθειας που «κρύβονται» στις νότες του.

Ο ίδιος ο Steve Harris, ο ηγέτης των Maiden, έχει εξηγήσει ότι το άλμπουμ βγήκε σε μια πολύ δύσκολη περίοδο για τον ίδιο. Ο Bruce μόλις είχε αποχωρήσει από την μπάντα ενώ ο Harris είχε να αντιμετωπίσει και ένα διαζύγιο σε εξέλιξη. Και παρ’ όλα αυτά – ή ίσως εξαιτίας αυτών – το αποτέλεσμα είναι άκρως ισχυρό και συναισθηματικό. «Μπορείς να πάρεις τον πόνο και να τον μετατρέψεις σε κάτι θετικό μέσω της μουσικής. Αυτό κάναμε με το X Factor» έχει αναφέρει ο «μπασίστας της καρδιάς μας».

Η παραγωγή, η ερμηνεία και το concept του άλμπουμ – από το εξώφυλλο με τον Eddie σε διαδικασία λοβοτομής, μέχρι τα κομμάτια όπως “Fortunes of War” και “The Unbeliever” – είναι καθαρτικά. Και ο Blaze, όσο κι αν δεν είχε τη φωνητική έκταση του προκατόχου του, έβαλε ψυχή. Αυτό, τελικά, μένει.

Blaze Bayley
Blaze Bayley
Ο Blaze ήταν (και είναι) ωραίος τύπος

Πριν καν μπει στο στούντιο, όμως, η μοίρα του έβαλε τρικλοποδιά: ένα σοβαρό μοτοσικλετιστικό ατύχημα τον άφησε εκτός μάχης για σχεδόν έναν χρόνο, με τραυματισμό στο γόνατο. Αν και πολλοί θεώρησαν πως αυτό θα του κόστιζε τη θέση, οι Maiden τον περίμεναν. Η καθυστέρηση του άλμπουμ ήταν αναπόφευκτη, αλλά το “The X Factor” ηχογραφήθηκε τελικά με τον Blaze, και κυκλοφόρησε το 1995.

Η ένταξή του, βέβαια, στους Maiden δεν είχε μόνο δυσκολίες. Είχε και αστείες στιγμές – όπως εκείνη που, κατά τη διάρκεια των πρώτων writing sessions (γιατί έγραψε τραγούδια μαζι με τους Maiden) στο σπίτι του Harris, πάτησε μια θεόρατη -όπως την περιγράφει- κουράδα του Great Dane σκύλου του Steve και τη μετέφερε μέσα στο σπίτι. «Το πρώτο μισάωρο το περάσαμε σκουπίζοντας τα χαλιά», έχει πει γελώντας σε διάφορες συνεντεύξεις.

Αυτή η ανθρώπινη πλευρά του Blaze, η ταπεινότητα και η αυτογνωσία του, είναι που τον έκαναν πάντα συμπαθή, Κι ακόμα και όσοι δεν συμπάθησαν την περίοδο του στους Maiden, παραδέχονται ένα πράγμα: είναι ωραίος τύπος. Ειλικρινής, ταπεινός, με αίσθηση του χιούμορ.

Μετά τους Maiden – Καταθέτει σταθερά ψυχή…

Ο Blaze έφυγε από τους Maiden το 1999, αλλά δεν σταμάτησε. Συνέχισε με προσωπική καριέρα, έχει βγάλει έντεκα στούντιο άλμπουμ, συνεργάστηκε ξανά με τους Wolfsbane και δημιούργησε ένα σταθερό fanbase, ειδικά στην Ελλάδα, όπου τον στηρίζουν αδιάλειπτα τα τελευταία χρόνια.

Η ζωή του δεν είναι φτιαγμένη από στάδια και επιτυχίες. Αν κάτι την χαρακτηρίζει είναι η αντοχή. Το 2023 υπέστη καρδιακή προσβολή και υποβλήθηκε σε τετραπλό bypass. Πολλοί στη θέση του θα σταματούσαν. Ο Blaze όμως επέστρεψε. Δυνατός. Όχι για να αποδείξει κάτι – αλλά γιατί έτσι ζει. Στη σκηνή, με φωνή, ιδρώτα και αφοσίωση. Όχι από πείσμα, αλλά από αγάπη για τη μουσική και το κοινό του. Κι ας έχει πατήσει πλέον τα 62…

Και αυτό το κοινό στην Ελλάδα τον στηρίζει σταθερά από το 2017. Τον ακολουθεί, γεμίζει τα venues, τον περιμένει για meet & greet, τον χειροκροτεί. Κι εκείνος ανταποδίδει πάντα με μια ειλικρινή performance, χωρίς star behavior, χωρίς φτιασιδώματα. Με κατάθεση ψυχής όπως χαρακτηριστικά έγραφε το Afternoiz.gr για την περσινή του συναυλία στο Gagarin.

Τι θα ακούσουμε στο Fuzz;

Το setlist θα είναι αυτό που πρέπει: ολόκληρο το “X Factor”, στην αυθεντική σειρά. Από το “Sign of the Cross” μέχρι το “The Unbeliever”. Μαζί και τα bonus tracks που υπήρχαν μόνο στην ιαπωνική έκδοση: “I Live My Way”, “Judgement Day” και “Justice of the Peace”.

Από εκεί και πέρα, σύμφωνα με τα προηγούμενα shows της περιοδείας, υπάρχουν βάσιμες ελπίδες να ακούσουμε κομμάτια από το Virtual XI – το δεύτερο άλμπουμ του Blaze με τους Maiden – αλλά και κάποιο πιθανό tribute στον Paul Di’Anno, τον πρώτο τραγουδιστή των Maiden, με τον οποίο ο Blaze είχε περιοδεύσει και είχε αναπτύξει στενή σχέση.

«Είχα ένα όνειρο, ότι κάποτε θα βρισκόμασταν στη σκηνή και οι τρεις – εγώ, ο Paul και ο Bruce. Αυτό το όνειρο πέθανε με τον Paul», είχε δηλώσει σε παλιότερη συνέντευξη. Ένα σημάδι ότι, πίσω από τον σκληρό ήχο και την επίμονη καριέρα, κρύβεται ένας άνθρωπος που νιώθει – και δεν φοβάται να το πει.

blaze bayley-the x factor
blaze bayley-the x factor

Ο Blaze Bayley δεν είναι ο καλύτερος τραγουδιστής που πέρασε από τους Maiden. Ούτε ο πιο διάσημος. Αλλά είναι ένας καλλιτέχνης που άντεξε. Που συνέχισε παρά τις δυσκολίες που υψώθηκαν στο δρόμο. Στις 8 Νοεμβρίου, θα έχουμε την ευκαιρία να τον τιμήσουμε όπως του αξίζει. Όχι μόνο γιατί έγραψε ιστορία με ένα από τα μεγαλύτερα συγκροτήματα στην ιστορία του heavy metal, αλλά γιατί παραμένει παρών. Και γιατί τελικά, είναι όντως ωραίος τύπος. Και αυτό, θα το δείξει – άλλη μία φορά – πάνω στη σκηνή του Fuzz.

Σάββατο 8 Νοεμβρίου
Fuzz Live Music Club (Πατριάρχου Ιωακείμ 1, Ταύρος)
Πόρτες: 20.00 | Ώρα έναρξης: 21.15
Βy Made of Stone Productions

Για τα εισιτήριά σας

Sunken: Ακούσαμε το 3ο άλμπουμ τους με τίτλο “Lykke”

Sunken
Sunken

Οι Sunken κυκλοφόρησαν νέα δουλειά περίπου πριν μια εβδομάδα και έχει τον τίτλο “Lykke“.  Μια μπάντα την οποία πάω σε τρελό βαθμό με το ατμοσφαιρικό Black Metal που παίζει.

Αυτοί εδώ οι Δανοί με εντυπωσίασαν από το πρωτό κιόλας δείγμαπου μας έδωσαν, το “Departure”. Όμως με αυτό που με διέλυσαν και μάζευα τα κομμάτια της ψυχής μου ήταν το “Livslede”. Το “Ensomhed” μας πήρε και μας σήκωσε λέμε. Τώρα για το “Lykke” έχω να πω ότι αν κυκλοφορούν τέτοιες δισκάρες ανα 3-5 χρόνια αξίζει η αναμονή. Από την άλλη ότι κυκλοφορεί από την Eisenwald αποτελεί εγγύηση.

Sunken: "Lykke"
Sunken: “Lykke”

Δεν περιμέναμε τίποτα λιγότερο από τους Sunken…

…παρά έναν ακόμα θρίαμβο για την σχετικά μικρή δισκογραφία τους. Ναι, ένα δίσκο που ακολουθεί κατά πόδας την αστείρευτη ποιότητα του “Livslede”. Δεν έχουμε εισαγωγές εδώ, μπαίνουμε κατευθείαν με δεκάλεπτο κομμάτι και τα θυελλώδη riffs δεν σε αφήνουν να πάρεις ανάσα συνοδεία του άπιαστου drumming. Οι ιαχές από τα οργισμένα φωνητικά του Thomasen σε συνδυασμό με τα “ψυχρά” riffs των Salling/Krogh σε “ταξιδεύουν” στα ακραία τοπία του Βασιλείου της Δανιμαρκίας. Ένα μαγευτικό και συνάμα ακραίο ταξίδι με χαοτικές μελωδίες που συνεχίζουν και στη δεύτερη σύνθεση του άλμπουμ, “Og det er lykke”.

Ένα άλμπουμ “κατάθεση ψυχής” από τους Sunken

Στο δεύτερο κομμάτι και στην ατμοσφαιρική ηρεμία του προς το τέλος μας φέρνουν την πιο μελαγχολική τους πλευρά, πριν ξεσπάσει πάλι με blast beat οργή, φρενήρη riffs και επικά περάσματα των πλήκτρων. Τα φωνητικά παραμένουν απεγνωσμένα και οργισμένα ταυτόχρονα. Ο δίσκος πάει για το απόλυτο οδεύοντας προς την μέση της διάρκειας του. Οι Δανοί δεν αστειεύονται, γράφουν “χτισμένα” κομμάτια πάνω στις επιρροές τους και διαμορφώνουν την προσωπικότητα τους στην εντέλεια. Το  “Glaedesfaerd” με τα riffs να φέρνουν καταθλιπτικές μελωδίες μέσα από mid-tempo ρυθμούς και στη συνέχεια οι ταχύτητες να πιάνουν “κόκκινο” που σαρώνουν τα πάντα. Υπάρχει ποικιλομορφία στο άλμπουμ που χαρακτηρίζεται από εναλλαγές συναισθημάτων.

Η “ταυτότητα” των Δανών

Τα θυελλώδη riffs δίνουν την προσωπικότητα των Δανών που χαρακτηρίζεται από συναισθήματα όπως η κατάθλιψη και μελαγχολία. Το καλό της υπόθεσης είναι ότι δεν έπεσαν στην παγίδα να γίνουν Alcest στη θέση των Alcest. Έχουν διατηρήσει την παγωμένη αύρα της ατμόσφαιρας τους που φέρνει στο νου την γειτονική σκηνή της Νορβηγίας, χωρίς να προσθέσουν post black metal στοιχεία, όπως κάνουν πολλές μπάντες του είδους. Διατηρούν τα ambient στοιχεία σε διάφορα σημεία και η μουσική τους είναι πιο περιεκτική από ποτέ. Οι Sunken είναι ξεκάθαρα αναπόσπαστο μέλος του DSBM με τα riffs να αλλάζουν συνέχεια από παραδοσιακά Black Metal tremolo riffing όπως στο πρώτο κομμάτι του άλμπουμ και σε αυτά τα ατμοσφαιρικά στο τέλος του “Glaedesfaerd”.

Το τελευταίο κομμάτι

Είναι από τις καλύτερες συνθέσεις που έχουν κυκλοφορήσει. Συνεχίζει απο εκεί που τελειώσε το “Glaedesfaerd” σε ατμόσφαιρα. Το “Når livet går på hæld” έχει διάρκεια 14 λεπτών. Ξεκινάει αργά και βασανιστικά, με ένα αβίαστο ατμοσφαιρικό riffing και φωνητικά γεμάτα απόγνωση.

Κάπου στη μέση του κομματιού διαλύεται η γαλήνη και ξεκινάει ασταμάτητο blast beat και εκρηκτικά riffs. Η αλλαγή που αναμένεις σε κάθε κομμάτι τους είναι εδώ. Ένας λόγος που αγάπησα αυτή την μπάντα είναι ότι έχει αυτή την δόση του απρόσμενου. Το “Lykke” είναι ένα άλμπουμ που είναι ανάμεσα στα πέντε καλύτερα του έτους. Τέτοια αφοσίωση από μια μπάντα σε ένα είδος είχα να δω καιρό. Για αυτό και περίμενα πως και πως αυτό το άλμπουμ. Σε άλλα στοιχεία, η παραγωγή που έχει πραγματοποιηθεί από τον Johan Jørgensen στα The Village Recordings είναι καθώς πρέπει για το είδος. Αναδεικνύει όλα τα στοιχεία των Sunken σε υπερθετικό βαθμό.

Εν κατακλείδι

Η μπάντα από το Aarhus της Δανίας έβαλε πολύ ψηλά στα standards της με το “Livslede”. Είχα αμφιβολίες για την συνέχεια τους. Όμως, με το “Lykke” τις διέλυσαν, κατάφεραν να βγουν πιο πάνω από το προηγούμενο τους άλμπουμ.

Οι Sunken είναι μια μπάντα καταδικασμένη να μην απογοητεύει ποτέ. Πάντα τέτοια!

Sunken Tour
Sunken Tour

Diary of Dreams: Ακούσαμε το νέο album “Dead end dreams”

Diary of Dreams
Diary of Dreams

Οι Diary of Dreams επανέρχονται στο προσκήνιο με νέο άλμπουμ, μετά το πολύ καλό “Melancholin”. Κυκλοφόρησε η δουλειά που όλοι περιμέναμε και μετρούσαμε μέρες για να σας μιλήσουμε για αυτό!

Ενδιάμεσα κυκλοφόρησαν και το “Under a timeless spell” που ήταν συνοδεία της Φιλαρμονικής ορχήστρας της Λειψίας. Μιλάμε για απογέιωση των hits τους με αυτό το άλμπουμ. Πίσω στο νέα δουλειά που φέρει τον τίτλο “Dead end dreams” και έναν Adrian Hates να χάνεται σε πιο ιδιαίτερα σκοτάδια. Εμείς σας είχαμε προειδοποιήσει σε διάφορα άρθρα όπως έδω για το τι επέρχεται.

Diary of Dreams: "Dead end dreams"
Diary of Dreams: “Dead end dreams”

Οι Diary of Dreams σε κάθε άλμπουμ διαφορετικοί

Κοιτάξτε. Πολύ καιρό τώρα έχουμε απολέσει τους εφιάλτες των “Bird without wings”, “End of flowers”, “Cholymelan”, “One of eighteen angels”, όπως και “Necrolog 43”. Αυτά τα σκοτάδια δεν θα τα βρούμε εδώ, δεν θα βρούμε τα “δωμάτια” που δεν υπήρχε αχτίδα φωτός. Δεν θα ανατρέξουμε σε post punk αναφορές τόσο εύκολα. Από την εποχή του “Freak perfume” είχε ξεκινήσει μια μεγάλη αλλαγή στο πως προσέγγιζε ο Hates την μουσική που ήθελε να βγάλει προς τα έξω. Ίσως και η συμμετοχή του Torben Wendt στους Diary of Dreams έφερε αρκετές electro pop επιρροές, μιας και στους Diorama, την προσωπική του μπάντας, υπάρχουν σε πληθώρα.

Εδώ λοιπόν έχουμε την έναρξη κάποιων δουλειών του Adrian Hates όπου ουσιαστικά αυτές θα είναι συγκεντρωμένες σε mini album, στα πρότυπα του εξαιρετικού “Panik manifesto?” του 2002. Ουσιαστικά μιλάμε για μια συνέχεια από τότε, δηλαδή 23 χρόνια μετά της κυκλοφορία του. Μετά ήρθε και το “Menschfeind” το οποίο και αυτό ήταν mini album. Μου άρεσαν πολύ τα δυο πρώτα κομμάτια αυτής της δουλειάς, τα “Kein Alein” και “The Chemistry of pain”. Εδικά το δεύτερο είναι βγαλμένο από την εποχή του “Panik manifesto?” σχετικά με αυτό που σου μεταδίδει. Η ατμόσφαιρα είναι πίσω στο 2002 αλλά και με vibes από την πρόσφατη εποχή. Οι κιθάρες του Felix ‘Flex’ Gerlach δίνουν την ένταση που αρμόζει στη σύνθεση.

Adrian Hates of Diary of Dreams
Adrian Hates of Diary of Dreams

Στο “Chemistry of pain” θα βρούμε και κάποια διάσπαρτα vibes από την εποχή του παρανοϊκού μουσικά και στιχουργικά “Psychoma”. Είναι και πανέμορφο video clip by the way. Να σημειώσουμε ότι στα drums και percussions βρίσκουμε τον Jörn Schwarzburger.
Το “Tomorrow’s past” αποτελεί ένα κουβάρι που ξετυλίγονται οι Diorama φόρμες που είχαν εισάγει παλαιότερα. Ένα πανέμορφο κομμάτι με πιασάρικη μελωδία. Στα lives θα είναι σίγουρα στανταράκι. Τα πλήκτρα κάνουν μεγάλη διαφορά εδώ που δείχνουν τον δρόμο με τις όμορφες μελωδίες που προσφέρουν. Πάμε στο “Hurt people hurt people” οπού επιστρέφουν στα μονοπάτια των δυο πρώτων συνθέσεων. Ένα άλμπουμ με διαφορετική ατμόσφαιρα, πιο μελωδική και λιγότερο εφιαλτική.

Το “Dead end dreams” είναι μια πολύ καλή δουλειά 

Ναι έχει ομοιότητες με την εποχή του “Panik manifesto?”, όμως μέσα βλέπουμε ότι χρησιμοποιούν ορχηστρικά μέρη όπως στο “Hurt people hurt people”. Σίγουρα ο Adrian Hates επηρεάστηκε από την συνεργασία του με την Φιλαρμονική Ορχήστρα της Λειψίας στο “Under a timeless spell”. Το “Dead to me” είναι από τα αγαπημένα μου κομμάτια από αυτή την δουλειά με πανέξυπνα πλήκτρα και έντονες αναφορές στο “Melancholin”. Μια ακόμη πολυδιάστατη ερμηνεία από τον Adrian Hates. Τελευταίο κομμάτι και μπαλάντα είναι το “Iamnowhere” το οποίο μπορεί να θυμίζει το απίστευτο “She and her darkness”, αλλά δεν έχει την πομπώδη μορφή αυτού. Εξαιρετικό τελείωμα.

Diary of Dreams tour
Diary of Dreams tour

Για το τέλος

Το “Dead end dreams” σηματοδοτεί μια νέα εποχή για την μπάντα, μιας και είναι η πρώτη δουλειά από μια σειρά mini albums που θα έρθουν στο μέλλον. Λογικά σύντομα θα έχουμε και το δεύτερο μέρος.

Εδώ βλέπουμε τους Diary of Dreams να εξερευνούν διαφορετικά σκοτάδια από το παρελθόν τους με εντυπωσιακές ατμόσφαιρες για άλλη μια φορά. Εμείς θα αναμένουμε το επόμενο τους βήμα που πιθανότατα δεν θα αργήσει και πολύ. Παραπάνω μπορείτε να δείτε που εμφανίζονται τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο. Τα λέμε σύντομα.

Samael: Κυκλοφόρησαν νέο κομμάτι “Black matter manifesto”

Samael
Samael

Οι Samael κυκλοφόρησαν μετά από οκτώ χρόνια νέα σύνθεση. Ναι, τόσα χρόνια έχουν περάσει από το αξιοπρεπέστατο “Hegemony”. Οι Ελβετοί λοιπόν μας παρουσίασαν το “Black matter manifesto” ένα κομμάτι που συνεχίζει στην πεπατημένη του “Passage”. Συμπληρώνται και 30 χρόνια από την κυκλοφορία του, τι καλύτερος τρόπος για να το τιμήσουν.

Samael: "Black matter manifesto"
Samael: “Black matter manifesto”

Λίγα λόγια για το νέο κομμάτι των Samael

Το νέο κομμάτι είναι σε μίξη του Sky van Hoff γνωστό από τις δουλειές του με Sleep Token και Lindemann. Η παραγωγή έχει πραγματοποιηθεί από τον Waldemar Sorychta στην Ελβετία και το mastering από τον Tony Lindgren στα Fascination Street studios. Έχουν καταφέρει σε αυτό το κομμάτι να διατηρήσουν τα ξεσπάσματα των πρόσφατων δίσκων τους και βασικά αυτά που καθιέρωσαν από την εποχή του “Eternal” όμως με ένα old school περιτύλιγμα όπως αυτό του “Passage”. Το αποτέλεσμα είναι πέρα για πέρα ικανοποιητικό.

Είναι αυτό που λέμε ότι το industrial συναντάει με επιτυχία το Black Metal που οι Samael ήταν από τους πρωτεργάτες σε αυτή την καινοτομία. Παρακάτω μπορείτε να παρακολουθήσετε το νέο κομμάτι των Ελβετών.

Εμείς με την σειρά μας να υπενθυμίσουμε ότι οι Ελβετοί επισκέπτονται την χώρα μας στις 7 και 8 Νοεμβρίου στην Αθήνα για τους εορασμούς του θρυλικού “Ceremony of opposites”. Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στην agenda μας.

Εν αναμονή του νέου άλμπουμ!

Samael Poster
Samael Poster

Οι BALBOAS ανακοινώνουν το νέο LP BITE! BLOOD! REPEAT!

0
the balboas
the balboas

Οι Balboas, τα τέρατα του surf/punk/garage rock, επιτίθενται στη γλυκιά λογική σας με ηχητικά υπονοούμενα. Προσοχή: Το περιεχόμενο αυτής της μουσικής μπορεί να είναι επιβλαβές για την υγεία σας, αλλά είναι τροφή για την ψυχή! – Ryan Hagerty, Pi Records

Στο τελευταίο τους LP με δεκατρία τραγούδια, «Bite! Blood! Repeat!», οι Balboas, καλύπτουν έξι διαφορετικές πόλεις των Ηνωμένων Πολιτειών και σκίζουν το punk-rock, το rockabilly και το garage rock. Ο δίσκος είναι ένας στροβιλισμένος δίνη από αιχμηρά δόντια και κακές προθέσεις, γεμάτος σεξ, μυστικισμό και χάος – και μια ακόμη επιτυχία στη πλούσια δισκογραφία των Balboa.

«Όταν βλέπεις πιράνχας σε δράση, σκέφτεσαι το χάος, αλλά οι πιράνχας είναι εξαιρετικά οργανωμένες και αποτελεσματικές, κάτι που τους επιτρέπει να ξεκοκαλίζουν ένα πτώμα και να μοιράζουν το φαγητό σε δευτερόλεπτα. Είναι μια δυναμική με την οποία οι Balboas είναι εξοικειωμένοι», εξηγεί ο Richard Griffith, συνιδρυτής των Balboas και καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Φλόριντα.

album cover
album cover

«Όταν βάζεις για πρώτη φορά τη βελόνα σε ένα δίσκο των Balboas, το μόνο που ακούς είναι χάος. Αλλά οι Balboas δεν είναι καθόλου τυχαίοι όταν πρόκειται για την παραγωγή ενός δίσκου, είναι μεθοδικοί ως το άκρο». Το «Bite! Blood! Repeat!» είναι το αποτέλεσμα της δοκιμασμένης με την πάροδο του χρόνου διαδικασίας των The Balboas.

Ο τρέχων τίτλος δεν είναι απλώς ένα λογοπαίγνιο από τους στίχους του τραγουδιού, αλλά συμβολίζει τον τρόπο με τον οποίο οι The Balboas ασκούν τη δραστηριότητά τους. Το αποτέλεσμα αυτής της σκληρής δουλειάς με τους συνεργάτες τους είναι ένα LP με δεκατρία τραγούδια, στο οποίο συμμετέχουν οι Mike Watt (Minutemen), Paul Roessler (Screamers, 45 Grave), Eddie Spaghetti (Supersuckers) και Kitten Kuroi (Billy Idol).

Μία από τις πιο επίκαιρες συνεργασίες είναι με τους The 5.6.7.8.s της ταινίας Kill Bill του Tarantino. Συνεργάζονται με τους The Balboas σε ένα τραγούδι για την ψυχωτική έφηβη σωματοφύλακα της ταινίας, Go Go Yubari. Το τραγούδι κυκλοφορεί ταυτόχρονα με το Kill Bill: The Whole Bloody Affair – την πλήρη 4ωρη κινηματογραφική έκδοση που θα κυκλοφορήσει τον Δεκέμβριο.

«Καταφέραμε να φέρνουμε την ακατέργαστη ενέργεια που λείπει από τη μουσική σκηνή. Φυσικά, θα έβαζα τα δυνατά μου στα ντραμς, στην κιθάρα, οτιδήποτε για αυτούς. Νιώθω σαν στο σπίτι μου», εξηγεί ο Jimmy Dale, γιος του Dick Dale. Ενώ ο Griffith προσθέτει: «Οι Balboas παίζουν μαζί εδώ και τριάντα χρόνια, εμπιστευόμαστε ο ένας τον άλλον βαθιά, οπότε μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι μπορούμε να αναλάβουμε οτιδήποτε μας αναθέσετε».

To Bite! Blood! Repeat! είναι ένα αιματοβαμμένο σμήνος ηχητικής αποπλάνησης. Αυτή η επιμονή διαπερνά τη μουσική τους, καθώς οι The Balboas εξερευνούν χωρίς φόβο ανεξερεύνητα εδάφη, παραμένοντας πιστοί στις πανκ ρίζες τους, ενώ ταυτόχρονα δημιουργούν τον μοναδικό τους surf ήχο. Η ψηφιακή έκδοση θα κυκλοφορήσει στις 5 Δεκεμβρίου. Κάντε προπαραγγελία από τώρα εδώ.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ:Balboas
band photo
band photo

Με πάνω από 25 χρόνια και χιλιάδες χιλιόμετρα στο ενεργητικό τους, τα παλικαρια έχουν δημιουργήσει έναν δικό τους ήχο, κερδίζοντας τη φήμη ενός φλογερού και χυδαίου live act που χαρακτηρίζεται από ένα λιπαρό αμερικανικό μεσαίο δάχτυλο.

Παρά το γεγονός ότι έχουν δημιουργήσει τον δικό τους μοναδικό ήχο, οι Balboas έχουν συμπληρώσει μερικές από τις πιο σκληρές, γκρίζες και κουρασμένες από τις περιοδείες ροκ συγκροτημάτων στις Η.Π.Α., έχοντας μοιραστεί τη σκηνή με τα είδωλα του garage-rock, τους Woggles και τους Fleshtones, τους γίγαντες του rockabilly Southern Culture on the Skids και τους Flat Duo Jets, τους southern rockers Nashville Pussy και τους Drive-By Truckers, τους θρύλους του punk Agent Orange και Dictators, και τους μάστερ της surf κιθάρας, Dick Dale και Slacktone.

Τα μέλη των Balboas ζουν σε έξι διαφορετικές πόλεις των ΗΠΑ, αλλά έχουν καταφέρει να συνεχίσουν να γράφουν και να παίζουν το μοναδικό τους είδος ροκ για περισσότερο από 2 δεκαετίες. Ετοιμαστείτε για το ηχητικό στυλ της πιο ασεβούς, γεμάτης ρεβέρμπ ροκ εν ρολ μπάντας που έχει γεμίσει ποτέ κοστούμι και γραβάτα – Γνωρίστε τους Balboas!

Οι TRAITRS επιστρέφουν στο Death Disco 7/11

0
traitrs_IMG_1
traitrs_IMG_1

Οι Καναδοί post-punkers TRAITRS, μία από τις πιο καθηλωτικές μπάντες της σύγχρονης  dark alternative σκηνής, επιστρέφουν για μία και μοναδική εμφάνιση στο Death Disco, την Παρασκευή 7 Νοεμβρίου.

Death Disco presents

TRAITRS (CAN)
Opening act: The Villions (GR)
traitrs_IMG_2
traitrs_IMG_2

Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2025

Death Disco (Ωγύγου 16 & Λεπενιώτου, Ψυρρή, Αθήνα)
Ώρα προσέλευσης: 21:00

Ηλεκτρονική προπώληση εισιτηρίων:
Traitrs 2025 | Εισιτήρια online! | More.com

Σχεδόν ένα χρόνο μετά την αποστομωτική τους εμφάνιση στο Death Disco Indoor Festival 2024 στο Fuzz Live Music Club, οι TRAITRS ξαναφέρνουν τον ψυχρό, μελαγχολικό τους ήχο στην καρδιά της Αθήνας, γεφυρώνοντας τον ρομαντισμό του παλιού darkwave με την ένταση του νέου post-punk κύματος.

Στο live τους στο Death Disco, το δίδυμο από το Τορόντο θα παρουσιάσει υλικό από όλη τη δισκογραφία του, γεμάτο από εσωστρέφεια, εκρηκτικά synths και φωνές που ταξιδεύουν ανάμεσα σε ελπίδα και απελπισία.

Για φίλους των: The Cure, Shoegaze, Depeche Mode, She Past Away, The Smiths, Post Punk, Twin Tribes, Indie, Lebanon Hanover

traits_IMG_3_WEB
traits_IMG_3_WEB

Μην τους χάσεις!

Μαζί τους θα εμφανιστούν οι The Villions που επιστρέφουν στα δρώμενα μετά από κενό αρκετών χρόνων. Οι Villions είναι ένα ελληνικό underground postpunk / darkwave συγκρότημα με ξενόγλωσσους στίχους που δημιουργήθηκε το 2011 στην Αθήνα.

Το 2018 κυκλοφόρησαν το πρώτο τους άλμπουμ με τίτλο “Memories of scent” σε βινύλιο από την Geheimnis Records και σε cd format από την γαλλική Icy Cold Records.

Το 2026 θα είναι η χρονιά που θα κυκλοφορήσει ο δεύτερος τους δίσκος με τίτλο “Infection”, τον οποίο και θα παρουσιάσουν στα επερχόμενα live τους.

Οι Sad Lovers and Giants 15/11 στο Gagarin 205

0
SAD LOVERS AND GIANTS - 1
SAD LOVERS AND GIANTS - 1

Το Σάββατο 15 Νοεμβρίου οι θρυλικοί Sad Lovers and Giants επιστρέφουν στην Αθήνα, συνοδευόμενοι από τους εκλεκτούς εκπροσώπους της νέας γενιάς του Post Punk, τους Αμερικάνους Forever Grey.

Sad Lovers & Giants (UK) και Forever Grey (US)
Ζωντανά στο Gagarin 205!

Support band:

Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2025Data Fragments (GR)
Ώρα προσέλευσης: 21:00

Gagarin 205, Λιοσίων 205, Αθήνα

Ηλεκτρονική προπώληση εισιτηρίων:
Sad Lovers & Giants + Forever Grey | Εισιτήρια online! | More.com

Sad Lovers and Giants – Ένα εμβληματικό συγκρότημα της post-punk σκηνής
SAD LOVERS AND GIANTS - 3
SAD LOVERS AND GIANTS – 3

Οι Sad Lovers and Giants, προερχόμενοι από το Ηνωμένο Βασίλειο, έχουν χαράξει μια μοναδική πορεία από τις αρχές της δεκαετίας του ’80. Με τον χαρακτηριστικό τους συνδυασμό post-punk, new wave και dream pop στοιχείων, έχουν δημιουργήσει τραγούδια που εξακολουθούν να συγκινούν και να εμπνέουν γενιές ολόκληρες. “Things We Never Did”, “Colourless Dream”, “50 50”, “Clint”, “Feeding the Flame” και “Imagination” είναι μόνο μερικά από τα κομμάτια που έχουν μείνει ανεξίτηλα στη μνήμη των fans του είδους.

Forever Grey – Η σκοτεινή γοητεία του darkwave
FOREVER GREY - img - 1
FOREVER GREY – img – 1

Συνοδεύοντας τους Sad Lovers and Giants στη σκηνή του Gagarin, οι Forever Grey από τις ΗΠΑ φέρνουν τη δική τους σύγχρονη ματιά στο darkwave. Με βαθιά φωνητικά, μελαγχολικές μελωδίες και ατμοσφαιρική παραγωγή, κομμάτια όπως “Lost in a Moment” και “The Style is Death” έχουν κάνει το συγκρότημα ιδιαίτερα αγαπητό στη νεότερη γενιά της gothic και post-punk κοινότητα.

Data Fragments – Post Punk με δυστοπική ατμόσφαιρα
DATA FRAGMENTS - img - 1
DATA FRAGMENTS – img – 1

Ξεκινώντας από το 2017, οι Data Fragments συνδυάζουν την άγρια, αιχμηρή ενέργεια του post-punk με στοιχειωμένες ηλεκτρονικές υφές και μια ψυχρή, δυστοπική ατμόσφαιρα. Ο ήχος τους είναι μια εξερεύνηση ανάμεσα σε σκοτεινές κιθάρες, noisy synthesizers και ισχυρούς ρυθμούς.

Rory Gallagher – Band Of Friends | Κatohos x Gxhan @ Gagarin 205

0
Rory Gallagher

Ακόμα μια συναυλία για τον Rory Gallagher στο Gagarin 205 υποδέχεται
τους GERRY McAVOY’S BAND OF FRIENDS (Original band of Rory Gallagher)
Live at Gagarin ft Daddy’s Work Blues Band

Rory Gallagher και rockin’ the blues

για ακόμα μια χρονιά διοργανώσει ένα εκπληκτικό αφιέρωμα.

Rory Gallagher

GERRY McAVOY (Bass)

Ο πλέον αναγνωρισμένος συμπαίκτης και φίλος του Rory παρών σε ΟΛΕΣ τις ηχογραφήσεις, σε ΟΛΕΣ τις περιοδείες, σε ΟΛΑ τα άλμπουμ του από το 1971 έως το 1991 (και φυσικά παρών στο live-σταθμό στη Ν. Φιλαδέλφεια το 1981).

BRENDAN O’NEILL (Drums)

O μακροβιότερος ντράμερ του Rory, όπου ήταν παρών στο επεισοδιακό και αξέχαστο live της Νέας Φιλαδέλφειας, το οποίο κατόπιν χαρακτήρισε δημόσια ως «To Highlight της 10χρονης πορείας μου στο πλευρό του Rory»! Ο Ιρλανδός βιρτουόζος, ο οποίος διαδέχθηκε τον Ted McKenna, έδωσε ρυθμό στα “JINX” (1981), “DEFENDER” (1987), “FRESH EVIDENCE” (1991) και πήρε μέρος σε πολλές παγκόσμιες περιοδείες του Rory πριν ακολουθήσει τους καταξιωμένους Nine Below Zero.

JIM KIRKPATRICK (Guitar/Vocals)

Θεωρείται από τους καλύτερους slide, blues rock κιθαρίστες της γενιάς του. Mε προσωπική δισκογραφία και ήταν lead guitarist των Βρετανών FM, περιοδεύοντας μαζί με τους Thin Lizzy, Journey, Whitesnake, Foreigner, Kiss κλπ!

DAVID COWAN (Keyboards)

Σπούδασε μουσική στο Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης, μαθητής του γνωστού και αγαπημενού μας Ted McKenna, με 30 χρόνια εμπειρίας και συναυλιών δίπλα σε διάσημους μουσικούς της παγκόσμιας ροκ και μπλουζ μουσικής σκηνής.
Μαζί τους στo Gagarin , οι Daddy’s Work Blues Band που θα μας ταξιδέψουν με τις μελωδιές θρύλων της blues, από τον Muddy Waters και τον Howlin’ Wolf μέχρι τον Chuck Berry και τους Canned Heat!

Η Γιορτή για τον Παύλο Σιδηρόπουλο στο Kyttaro | Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2025

0
Kyttaro Pavlos 5 December 2025

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 5 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2025! Η Γιορτή για τον Παύλο Σιδηρόπουλο έρχεται και φέτος στο Kyttaro!

LIVE!

Με τους:

Κυριάκος ΔΑΡΙΒΑΣ (Απροσάρμοστοι)
Βασίλης ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ (Σπυριδούλα)
FRANK PANX (Panx Romana, Σαλταδόροι)
Στέλιος ΣΑΛΒΑΔΟΡ (Μωρά στη Φωτιά)
ALEX K. (Last Drive)
Νίκος ΓΙΑΝΝΑΤΟΣ (Πυξ Λαξ)
Εύα ΚOΛΟΜΒΟΥ (Coyote’s Arrow)
Γιώργος ΛΑΓΓΟΥΡΕΤΟΣ (Stournari Str. Band, ex Magic de Spell)
Νίκος ΕΦΕΝΤΑΚΗΣ (ex Πουλικάκος)
Δημήτρης ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ (ex Πουλικάκος)
Κος Κ.
Βασίλης ΡΑΛΛΗΣ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΑΙΚΟΣ

Συμμετέχουν:
Χρήστος Βέργος | Θανάσης Πεθεριώτης | Δήμητρα Ζαφειρίου |
Πάνος Γεωργόπουλος | Κώστας Γαλίτης

sidiropoulos at kyttaro

2025..

..και το πιο αγαπημένο, το πιο σημαντικό, το πιο διαχρονικό συναυλιακό ραντεβού της ελληνικής ροκ σκηνής, είναι εδώ, ζωντανό στο Κύτταρο!!

Με τις μνήμες από το περσινό πανδαιμόνιο να μας συνοδεύουν ακόμα, έτσι και φέτος, έτσι και για πάντα, την Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου, θα έχουμε τη χαρά και την τιμή να φιλοξενήσουμε πολυαγαπημένα μέλη της σκηνής μας τρεις γενιές από φίλους και συνοδοιπόρους του Παύλου ή νεότερους που επηρεάστηκαν από αυτόν…

Όπως κάθε Δεκέμβρη, εδώ και 35 χρόνια (!!!) για μια μοναδική φορά, υψώνουμε τα ποτήρια μας και τραγουδάμε Παύλο..
Τραγούδια που άφησαν το ανεξίτηλο σημάδι τους και καθόρισαν την ελληνική ροκ σκηνή,
τραγούδια που συντρόφεψαν και συντροφεύουν τόσες και τόσες στιγμές μας,
… σε κάτι περισσότερο απο μια συναυλία, στη γιορτή για τον πρίγκηπα του γλυκόπικρου παραμυθιού που λέγεται ελληνικό ροκ, για τον Παύλο Σιδηρόπουλο, για τα τραγούδια του, για τη στάση ζωής του, για την «προίκα» του και όσα αυτά εκφράζουν..

sidiropoulos at kyttaro

Τραγουδάμε …

«Ροκενρόλ στο κρεβάτι» «Στην Κ» «Μπάμπης ο Φλου»
«Μου πες θα φύγω» «Στο βιβλίο των Ηρώων του τρόμου»
«Η» «Άντε και καλή τύχη μάγκες» «Που να γυρίζεις»
«Πες μου αν θέλεις κάτι» «Welcome to the Show» «To 69»
«Αποκάλυψη» «Το αγνώστω θεώ» «Χαρμάνης κι άφραγκος»
«Ξέσπασμα» «Εν Κατακλείδι» «Απογήτευση» «Voοdoo Child»
και πολλά μα πολλά άλλα…!!!

Όταν κάποιο βράδυ …

INFO:

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 5 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2025
Η ΓΙΟΡΤΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΥΛΟ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟ

ΠΑΥΛΟΣ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ Κ ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Kyttaro

www.kyttarolive.gr
ΗΠΕΙΡΟΥ 48 & ΑΧΑΡΝΩΝ
2108224134 – 6977641373

ΠΟΡΤΕΣ: 21.00
ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ:
12€

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ: MORE.COM
https://www.more.com/gr-el/tickets/music/i-giorti-gia-ton-paulo-sidiropoulo-sto-kyttaro-2025

Upcoming Events