Οι INK μιλάνε για το νέο δίσκο αλλά και για πολλά άλλα. Καθίστε αναπαυτικά και ξεκινήστε την ανάγνωση.

Το να ζήσει κάποιος από τη μουσική είναι αρκετά δύσκολο, ειδικά σε περιοχές μακριά από μεγάλα αστικά κέντρα. Η συντριπτική πλειοψηφία των μουσικών έχουν την καθημερινή δουλειά τους – ή δεν έχουν δουλειά καθόλου, όπως πολλοί συνάνθρωποί μας. Οπότε η μουσική αποτελεί για αυτούς μια διέξοδο, ένα τρόπο έκφρασης των καλλιτεχνικών τους ανησυχιών.

Αυτό δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση όμως ότι δεν μπορούν να την αντιμετωπίζουν επαγγελματικά και να εξελίσσονται! Αυτή ακριβώς είναι η περίπτωση των Αλεξανδρουπολιτών INK, που έχουν και τις ικανότητες και τη θέληση να πάνε τη μουσική τους παραπέρα, με αποτέλεσμα τον δεύτερο δίσκο τους “Loom”, που αποδεικνύει την εξέλιξη της μπάντας σε σχέση με το ντεμπούτο τους και τη δημιουργία πλέον ενός χαρακτηριστικού γι αυτούς ήχου…

Μια μέρα πριν να μιλήσουμε ζωντανά στον αέρα του Ράδιο Παρατηρητής (94fm για την Κομοτηνή, www.radioparatiritis.gr) και την εκπομπή “Metal Meltdown”,είχα την ευκαιρία να ακούσω τον δίσκο ζωντανά στο release show που έδωσαν στην πόλη τους. Έχοντας ακούσει ήδη τα τραγούδια, υπήρχαν φυσικά και η επιλογή των προσωπικών αγαπημένων, όπως τα “Rain” και “Question” – και να ευχαριστήσω και από εδώ τον Χρήστο για την αφιέρωση του δεύτερου εκ του μικροφώνου. «Αρκετός κόσμος μου λέει για το “Rain” ειδικά» μου αναφέρει ο Χρήστος συζητώντας on air. «Αν και έχουν την τιμητική τους και άλλα, όπως το “Persephone” – που είναι το πιο πρόσφατο μας τραγούδι – το “Legend” ή το εναρκτήριο “Desert Son”.»

Μιας και αναφέρει το “Desert Son”, φαίνεται από τις πρώτες νότες ότι κάτι έχει αλλάξει σε σχέση με το ντεμπούτο τους. «Τι θεωρείς εσύ ως ακροατής ότι είναι διαφορετικό στο ύφος μας» με ρωτάει… Σίγουρα ακούγεται πιο ατμοσφαιρικός ο ήχος, μέχρι και ψυχεδελικός σε σημεία, και ειδικά οι φωνητικές μελωδίες είναι ξεχωριστές, του απαντάω. «Πραγματικά, θεωρούμε ότι σε αυτό το δίσκο βρήκαμε το χαρακτηριστικό ήχο μας, αυτόν για τον οποίο θα είμαστε αναγνωρίσιμοι. Θέλουμε όταν κάποιος τα ακούει να λέει ότι είναι τραγούδια των INK. Πιστεύω πως είναι συνθέσεις που μπορεί εύκολα ο ακροατής να απομνημονεύσει και να τραγουδήσει.»

Δεν είναι πάντως αλλαγή του τελευταίου καιρού, καθώς κάποια από αυτά έχουν βγει εδώ και καιρό, όπως το “Ophelia” ή το “Sirens” όπου συμμετέχει ο Craig Walker (ex-Archive). «Έτσι είναι, ασχοληθήκαμε για καιρό με τον ήχο μας και τα τραγούδια είναι γραμμένα στο διάστημα που μεσολάβησε από το ‘Diary’ ντεμπούτο μας το 2009, μερικά είχαν παρουσιαστεί στο κοινό καιρό τώρα. Υπάρχει μια μίξη πάντως δυνατών και πιο απαλών, ακουστικών στιγμών, στο alternative rock/metal ύφος μας, αν θέλουμε να βάλουμε μια ταμπέλα, με τον κιθαρίστα μας τον Κώστα (Αποστολόπουλος) να ευθύνεται εν πολλοίς για την παραγωγή και την ατμόσφαιρα.»

Είναι μεγάλο προνόμιο για μια μπάντα να μπορεί να βρίσκει την ταυτότητά της με τον δεύτερο μόλις δίσκο της αναφέρω στον Χρήστο και συμφωνεί: «Νομίζω οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στη ζύμωση που γίνεται μεταξύ εμού και του Κώστα όλα αυτά τα χρόνια – φτάνουμε τα 15 χρόνια που παίζουμε μαζί – είμαστε και ο κεντρικός πυρήνας των INK. Η σύνθεση που είδες χθες υπάρχει μόλις ένα χρόνο τώρα και περιλαμβάνει επίσης τον αδερφό μου Σταύρο Τσάνταλη στα τύμπανα και τον Κώστα Κετσέρη στο μπάσο, με τον τελευταίο να είναι φίλος μας χρόνια και πολύ έμπειρος μουσικός.

Αναγκαστήκαμε να κάνουμε την αλλαγή αυτή, καθώς ο προηγούμενος μπασίστας μας, ο Δημήτρης Τράσκας βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη και χρειαζόμασταν ένα μέλος πιο κοντά σε μας τόσο για πρόβες όσο και για τις ζωντανές εμφανίσεις. Ο Δημήτρης ασχολείται με αρκετές μπάντες και έπρεπε να προσαρμόζουμε το πρόγραμμα των INK με αυτό το δεδομένο. Παρ’ όλα αυτά βέβαια θέλω να τονίσω ότι τον θεωρούμε μεγάλο κομμάτι της μπάντας, θα ανήκει για πάντα στην οικογένεια των ΙΝΚ.»

Σίγουρα μια μπάντα για να προχωρήσει πρέπει να μπορούν τα μέλη της να συνυπάρχουν συχνά στον ίδιο χώρο και το επιβεβαιώνει και ο Χρήστος, μιλώντας ήδη για τον νέο τρίτο δίσκο! «Έχουμε ήδη 10 συνθέσεις σχεδόν τελειωμένες και αν συνεχίσουμε με αυτό το ρυθμό θα έχουμε άλλες τόσες μέχρι τέλος του έτους!» λέει χαριτολογώντας. Η συνθετική διαδικασία μπορεί να μη σταματάει ποτέ, αλλά πρέπει να γίνει μια επιλογή φυσικά: «Νομίζω ότι έχουμε καταλήξει ότι αυτά τα 10 τραγούδια θα μπούνε στον επόμενο δίσκο, γιατί μας αρέσουν πολύ και το ευχάριστο είναι ότι μας βγήκαν πολύ φυσικά και αβίαστα!» Άρα έχουμε ένα πολύ σημαντικό θέμα λυμένο για το συγκρότημα, ώστε να μπορέσει να μεγαλώσει κι άλλο, αν και όπως συμφωνούμε με τον Χρήστο, πλέον υπάρχουν και τα εξω-μουσικά προβλήματα που μας επηρεάζουν όλους… «και επίσης, δεν τρέφουμε αυταπάτες για το πόσο μεγάλοι μπορούν να γίνουν οι INK» προσθέτει. «Ζώντας στην Ελλάδα, με τη μικρή σκηνή της στον συγκεκριμένο χώρο, προσπαθούμε για το καλύτερο με τα ανοίγματα που έχουμε κάνει στο εξωτερικό, αν και θα προσπαθήσουμε ακόμα περισσότερο σίγουρα. Όπως και να έχει δυστυχώς, σε σχέση με την απαράδεκτη μουσική που επικρατεί στη χώρα, ο κύκλος των ανθρώπων που ασχολούνται με το rock/metal και το alternative ειδικότερα, αν θέλεις ειδικότερα με το είδος μας, είναι πολύ μικρός.»

Οι INK πάντως πραγματικά κάνουν ότι μπορούν και το αποδεικνύουν οι συνεργασίες τους με μεγάλα ονόματα από το εξωτερικό. Δεν είναι και λίγο να έχεις συνεργαστεί με τον Jeff Martin των The Tea Party, τον Craig Walker των Archive, αλλά φυσικά και τον Johnny Bacolas (σ.σ.: ex-Alice In Chains, Second Coming κ.α., αλλά για αυτόν θα τα πούμε σε συνέντευξη που έρχεται!). «Να αναφέρουμε και για όσους δεν το γνωρίζουν, ότι ο Johnny συμπεριέλαβε το Ophelia σε μια ταινία στις Η.Π.Α., στην οποία επιμελήθηκε το μουσική. Και φυσικά κρατάμε ακόμα επαφές με τους καλλιτέχνες, όπως ο Craig που μένει πλέον στο Βερολίνο. Με την ευκαιρία να αναφέρω ότι θα κάνουμε ένα lyric video για το τραγούδι “Little Story”, το δεύτερο μέσα στο δίσκο μετά το “Sirens” στο οποίο συμμετέχει ο Craig. Έχοντας κάνει αυτά, θα πορευτούμε και θα προωθήσουμε το “Loom”, καθώς πιστεύουμε πολύ στα τραγούδια του. Ενδεικτικά να αναφέρω ότι το “Persephone”, που είναι και το πιο πρόσφατο video μας, έπαιξε σε μια Ρώσικη εκπομπή, διαδώθηκε μέσω του Αγγλικού ραδιοφώνου σε αρκετές ακόμα χώρες, χωρίς μάλιστα να αρχίσουμε την προώθηση του ακόμα στα ραδιόφωνα της χώρας μας!»

Μιας και αναφέραμε τους συμμετέχοντες, αξίζει να ειπωθεί ότι για το “Ophelia” η παραγωγή έχει γίνει στα φημισμένα London Bridge Studios του Seattle από τον Johnny Bacolas, ενώ το “Little Story” έχει δουλευτεί στο Δουβλίνο, δείγμα της προσοχής που δίνει η μπάντα και στις τεχνικές λεπτομέρειες. «Αυτά τα δύο ξεχωρίζουν κάπως στο θέμα της μίξης και της παραγωγής, με τα υπόλοιπα να βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο, καθώς είναι δουλεμένα μαζί, άσχετα με το πότε γράφτηκαν ως συνθέσεις» σημειώνει ο Χρήστος.

Η επαφή τους με τον Bacolas συγκάτοικο, φίλο και συνεργάτη του Layne Staley (R.I.P. 2002) – τραγουδιστή των Alice In Chains και Mad Season και γενικά μεγάλη μορφή του rock στο σύνολό του έγινε πριν από αρκετά χρόνια. Υπήρχε η επικοινωνία μεταξύ του τελευταίου και του Χρήστου για πάνω από ένα χρόνο όταν ο τραγουδιστής των INK του έκανε την πρόταση συνεργασίας: «Ο Johnny ήταν παρών από την πρώτη στιγμή της διάδοσης του συγκεκριμένου ήχου και σίγουρα ήξερε καλά πώς να τον αποδώσει στη μουσική μας. Από τότε έχουμε πολύ καλή σχέση και μάλιστα στα πλάνα είναι να συνεχιστεί, καθώς μου έχει κάνει πρόταση να τραγουδήσω σε μερικά από τα νέα τραγούδια που ετοιμάζει! Πάντως για τον νέο μας δίσκο ως INK δεν έχουμε μιλήσει καθόλου μαζί του για το θέμα της παραγωγής.»

Σίγουρα είναι πολύ νωρίς να μιλήσουμε για τον επόμενο δίσκο όταν το “Loom” έχει κυκλοφορήσει εδώ και μόλις ένα μήνα, αλλά μιας και υπάρχει ο κορμός των τραγουδιών, αναρωτιέμαι αν σκέφτονται να αναλάβουν και αυτό το κομμάτι του δίσκου εξ ολοκλήρου από μόνοι τους: «Θα θέλαμε πολύ να μπορεί να ασχοληθεί με την παραγωγή ο Jeff Martin και αυτό ήταν το αρχικό πλάνο όταν συνεργαστήκαμε, αλλά εκείνη την περίοδο ήταν πολύ απασχολημένος με το reunion των The Tea Party. Οπότε δεν κοιτάμε τόσο μακροπρόθεσμα, κάθε πράγμα στην ώρα του. Τα νέα τραγούδια είναι αρκετά κιθαριστικά και δυναμικά, οπότε μια σκέψη θα ήταν να αναλάβει την παραγωγή ο κιθαρίστας μας που γνωρίζει έτσι κι αλλιώς να χειρίζεται την κονσόλα του παραγωγού. Τόσο ο Κώστας όσο κι εγώ γνωρίζουμε που θα κάνουμε τις ηχογραφήσεις των επί μέρους στοιχείων για να πάρουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα, οπότε δεν μας αγχώνει η παραγωγή του τρίτου δίσκου και επικεντρωνόμαστε στην προώθηση του “Loom”».

Αναφέροντας την προώθηση μιλάμε λίγο και για τα άμεσα πλάνα της μπάντας: «Πέρα από το release show που κάναμε χθες (σ.σ.: 23/01) υπάρχει και ένα στη Θεσσαλονίκη (σ.σ.: έγινε στις 30/01), έχουμε μιλήσει για ημερομηνίες σε Ξάνθη και Κομοτηνή. Θα προστεθούν βέβαια και άλλες, πάντα με βάση και το πρόγραμμα της καθημερινότητας του καθενός, μιας και όλοι έχουμε τις πρωινές μας δουλειές.

Έπειτα θα δούμε τι μπορούμε να κανονίσουμε για εμφανίσεις σε φεστιβάλ ,τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Σίγουρα θα κανονίσουμε εγχώριες εμφανίσεις και κάποιες σε κοντινές χώρες, όπως για παράδειγμα στη Βουλγαρία, που έχουμε παίξει κι άλλη φορά στο φεστιβάλ Spirit Of Burgas.» Συμφωνούμε και οι δύο λέγοντας ότι το θέμα των φεστιβάλ στα Βαλκάνια έχει προχωρήσει και ειδικά οι γείτονές μας οι Βούλγαροι έχουν κάνει πολύ καλή δουλειά. Ο Χρήστος αναφέρεται ειδικά στους Smallman, μια μπάντα με παρόμοιο ήχο με τους INK, η οποία μάλιστα επεκτείνει τις δραστηριότητές της και σε ταινίες μικρού μήκους αλλά και σε ένα μικρό φεστιβάλ που διοργανώνει η ίδια. «Θα ήταν πολύ ωραίο να κανονίζαμε μαζί κάτι, τόσο στη Βουλγαρία, όσο και να τους φέρουμε κι εδώ» σχολιάζει.

Από εκεί η συζήτηση πηγαίνει στην γενικότερη κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας και το κατά πόσο εύκολο είναι να κρατηθεί μια μπάντα, ειδικά στην περίπτωση που τα μέλη έχουν τις οικογένειές τους – με εξαίρεση τον ανύπαντρο ακόμα Χρήστο (και μάθαμε και για το παιδί που περιμένει ο Κώστας και να του ευχηθούμε κάθε ευτυχία!). Όπως αναφέρει όμως ο Χρήστος «θέλουμε να τα φέρουμε όλα σε μια ισορροπία, τις προσωπικές ζωές μας και τους INK, γιατί μέσα από την μπάντα όλοι όσοι ασχοληθήκαμε πήραμε πράγματα. Η ενασχόλησή μας αυτή μας στήριξε και δεν άφησε να αλλοτριωθούμε ως άνθρωποι μέσα σε όσα ζούμε. Όπως επίσης, μέσω της μουσικής, μας δίνεται η ευκαιρία να γνωρίσουμε πολύ ενδιαφέροντα πρόσωπα, ειδικά εδώ στην επαρχία που προσπαθούν όπως και εμείς να κρατήσουν τη rock/metal σκηνή ζωντανή!»