Τι μπορείς να πεις σε 30 λεπτά συνέντευξης? Όταν έχεις απέναντί σου κάποιον σαν τον Σάκη Τόλη των Rotting Christ, πολλά! Για το νέο τους δίσκο, “Rituals”, για την στάση ζωής του ως μουσικού, για το τι θα έκανε αν είχε περισσότερο χρόνο στη διάθεσή του…ακόμα και για ακυκλοφόρητα τραγούδια! Δεν χρειάζεται να πω περισσότερα, κυρίες και κύριοι, απολαύστε υπεύθυνα και στείλτε μια κατάρα στο Χάρο…
Π: Έτοιμοι να ξανακατακτήσετε τον κόσμο με μια παγκόσμια περιοδεία, έτσι? Ήδη ξεκίνησε από την Πάτρα η εξάπλωση των τελετουργικών (Rituals)…
Σ: Ναι, και είμαστε πολύ χαρούμενοι που, μετά από τόσα χρόνια, ο κόσμος συνεχίζει και μας στηρίζει δυναμικά. Απ’ ότι φαίνεται δεν μας έχουν βαρεθεί ακόμα!
Π: Νομίζω δεν μας «επιτρέπετε» κι εσείς να βαρεθούμε, με την πορεία σας κατά τη διάρκεια των χρόνων και τις αλλαγές στον ήχο σας
Σ: Ακριβώς! Έχουμε φτάσει στον 13ο δίσκο μας και το παλεύουμε πολύ ώστε να κρατήσουμε το ενδιαφέρον του κόσμου στην μπάντα, χωρίς να επαναλαμβανόμαστε. Χαίρομαι που υπάρχει ακόμα αυτή η ανταπόκριση, αν και ξέρω βέβαια ότι δεν μπορούμε να τους ικανοποιήσουμε όλους. Το γεγονός είναι ότι μετά από περισσότερα από 25 χρόνια το κοινό ενδιαφέρεται για μια νέα δουλειά των Rotting Christ.
Π: Φαντάζομαι θα υπάρχουν ακόμα κάποιοι που ζητάνε ένα νέο Non Serviam ή Triarchy Of The Lost Lovers κτλ…
Σ: Ασφαλώς και υπάρχουν, αλλά ακόμα και να γίνει αυτό, είμαι σίγουρος ότι θα πούνε τότε κάποιοι ότι αντιγράφουμε τα παλιά. Στον κόσμο αρέσει να ταξιδεύει στο παρελθόν και σίγουρα και σε μας, το έχουμε δείξει ότι τιμάμε το παρελθόν μας με ειδικές συναυλίες και με το setlist μας κάθε φορά… αλλά δεν μπορείς να είσαι προσκολλημένος στο παρελθόν, η ζωή συνεχίζεται και θέλω να πιστεύω ότι οι Rotting Christ συνεχίζουν να παράγουν ακόμα σκοτεινή μουσική. Σίγουρα δεν είναι ακριβώς όπως στην αρχή μας, αλλά η ουσία της είναι η ίδια.
Π: Αν επιχειρήσουμε μια σύγκριση με τον προηγούμενο δίσκο σας, θεωρώντας ότι το «Κατά Τον Δαίμονα Εαυτού» ασχολούταν με το πολιτισμικό κομμάτι… θα λέγαμε ότι αυτός έχει περισσότερο «θρησκευτικό» χαρακτήρα, πιο μυστηριακό?
Σ: Πιο πολύ στο μυστηριακό μέρος συγκλίνει σίγουρα. Δεν βασίζεται τόσο πολύ στη μουσική ή στα riffs…δεν έχει πολλά riffs, είναι πιο απλά από αυτή την άποψη τα τραγούδια του. Τον θεωρώ πιο βαθύ όμως και πιο σκοτεινό, βασιζόμενος στην ουσία των πραγμάτων, που σε αυτή την περίπτωση είναι οι στίχοι. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το κομμάτι που είναι βασισμένο στις τελευταίες 7 προτάσεις του Ιησού στο σταυρό (Ze Nigmar). Προσπάθησα να αποδώσω τους στίχους στην τοπική διάλεκτο (Αραμαϊκά) που μιλούσε ο Χριστός, πράγμα που θεωρώ προσδίδει περισσότερη αυθεντικότητα στη μουσική μας… Η αλήθεια είναι ότι μάλλον παραξένεψε τον κόσμο ένα τέτοιο εγχείρημα, αλλά πιστεύω ότι με το πέρασμα του χρόνου θα εκτιμηθεί πολύ περισσότερο.
Π: Είναι κι αυτή η αυθεντικότητα ένα βασικό ζητούμενο…
Σ: Σίγουρα είναι πολύ δύσκολο στην σημερινή εποχή να είσαι απόλυτα αυθεντικός, αλλά είναι μια πρόκληση για μένα γιατί το ακολουθώ και ως στάση ζωής. Θέλω να έχω τη δική μου προσωπικότητα και να το βγάζω και στη μουσική μου. Δύσκολο πολύ αλλά το κυνηγάω όσο μπορώ.
Π: Σίγουρα οι Rotting Christ το δείχνουν αυτό, με βασικό στοιχείο – μιας και πιάσαμε το κομμάτι των στίχων – τη γλώσσα. Τραγούδι στα Αραμαϊκά αλλά και πολλά τραγούδια και σε αυτόν τον δίσκο και σε παλαιότερους στα Ελληνικά. Πώς το αποδέχεται αυτό το ξένο κοινό σας?
Σ: Πολύ θετικά, σε σημείο να παραξενευόμαστε και εμείς! Πολύς κόσμος μας ρωτάει για παράδειγμα ποιος είναι ο Ευριπίδης (σ.σ: Από τους «Βάκχες» του οποίου είναι εμπνευσμένο το Ελθέ Κύριε). Μου προκαλεί εντύπωση που, ειδικά στον τελευταίο δίσκο, ο κόσμος διαβάζει το κάθε κομμάτι γιατί τον εξιτάρουν οι τίτλοι και οι στίχοι. Ψάχνονται οι οπαδοί να μάθουν περισσότερα και αυτός είναι ένας από τους σκοπούς του νέου δίσκου.
Π: Είναι σίγουρα και μια προώθηση της Ελληνικής γλώσσας, μια πρεσβεία του πολιτισμού μας…
Σ: Αν και δεν μου αρέσει η λέξη, το θεωρώ κάπως σαν μια διαφήμιση του Ελληνικού πολιτισμού, κάτι που κάνουν οι μπάντες μας στο εξωτερικό… και όταν μιλάω για μπάντες, εννοώ στο χώρο του metal, που ταξιδεύουν με τις συναυλίες τους σε όλο τον κόσμο και προάγουν τον πολιτισμό μας. Θα μπορούσε κάποιος να αμφισβητήσει το κατά πόσο είναι αυτός ο πολιτισμός μας, αλλά εγώ θεωρώ το metal στοιχείο του πραγματικά. Τα τελευταία 40-50 χρόνια το metal είναι μέρος της ιστορίας.
Π: Αξίζει να περηφανευόμαστε και εμείς ως οπαδοί αυτής της μουσικής αλλά και εσείς οι μουσικοί ότι, μέσω του metal, βγαίνει και μια καλή εικόνα της Ελλάδας προς τα έξω, σωστά?
Σ: Έτσι ακριβώς, και νομίζω επίσης ότι οι Rotting Christ ανήκουν στον λαό τους, χωρίς να θέλω να ακουστώ λαϊκιστής! Χαίρομαι για τους οπαδούς μας γιατί βλέπω ότι κάτι καλό γίνεται… Ίσως προέρχομαι από άλλες εποχές, ίσως είμαι ρομαντικός, αλλά το βλέπω σαν μια κατάκτηση που έχει πετύχει η ελληνική σκηνή και αυτό μου δίνει κίνητρο να προσπαθήσω περισσότερο. Είναι ανάγκη να δείξουμε ότι ως Έλληνες μπορούμε να πετύχουμε κάτι…
Ψάχνονται οι οπαδοί να μάθουν περισσότερα και αυτός είναι ένας από τους σκοπούς του νέου δίσκου.
Π: Υπάρχουν και πρόσφατα στοιχεία να το αποδεικνύουν αυτό, με μάρτυρα τα charts της Ελλάδας, όπου μπήκε το “Rituals”, αναφορικά με το σύνολο της μουσικής στη χώρα!
Σ: (Γέλια) Ναι, μπορείς να δεις το όνομά μας δίπλα στους λαϊκούς καλλιτέχνες στα ελληνικά charts πλέον! Αναλύοντας τη κατάσταση αυτή, βλέπουμε ότι ο κόσμος δεν μασάει κουτόχορτο με ότι του πλασάρεται και μπορεί να αναδεικνύει και metal μπάντες ακόμα και στα charts. Βέβαια, οι πωλήσεις έχουν πέσει πάρα πολύ, δεν μιλάμε για τα ίδια νούμερα με παλαιότερες εποχές, αλλά το θέμα είναι ότι είναι μέσα στις 10 πιο γνωστές κυκλοφορίες στην Ελλάδα και μας χαροποιεί ιδιαίτερα αυτό το γεγονός.
Π: Και μιας και αναφέραμε αυτό, να πούμε ότι ο δίσκος εμφανίστηκε και στο USA Heatseekers Billboard, άλλη μια απόδειξη της αποδοχής του κόσμου…
Σ: Έτσι είναι… όχι βέβαια στο αντίστοιχο με τα δικά μας charts, αλλά στο Heatseekers, αλλιώς θα είχαμε ήδη μετακομίσει στην Αμερική (γέλια)! Όπως και να έχει όμως, η 14η θέση στη συγκεκριμένη λίστα είναι η μεγαλύτερη επιτυχία μας μέχρι τώρα.
Π: Και ήρθε με τον 13ο δίσκο, όχι με το ενθουσιασμό της πρωτοεμφανιζόμενης μπάντας…
Σ: Είναι αυτό που ανέφερα και στην αρχή, ότι ο κόσμος ακόμα ενδιαφέρεται και γουστάρει τη μουσική μας. Βέβαια έχουμε προσπαθήσει πάρα πολύ, και με τις ζωντανές εμφανίσεις μας αλλά και με τη σταθερή δισκογραφική μας πορεία που φαίνεται ότι εκτιμά το κοινό στο πέρασμα του χρόνου.
Π: Αναφερθήκαμε πριν στην χρήση της Ελληνικής γλώσσας. Είχατε ποτέ θέμα με την εταιρία σας σχετικά με αυτό, σας ζήτησαν να το αφήσετε στην άκρη ή να το περιορίσετε ώστε να έχετε μεγαλύτερη πρόσβαση στο ξενόγλωσσο κοινό?
Σ: Χμμ να σου πω… και ότι λένε οι εταιρίες δεν είναι να τα ακολουθείς όλα! Ειδικά μετά από τόσα χρόνια στο χώρο, πραγματικά δεν δίνω δεκάρα τι θα πούνε οι εταιρίες. Ακόμα και να θέλουν να κάνουν τέτοιες υποδείξεις, εγώ συνεχίζω να κάνω αυτό που οραματίζομαι. Σκέψου για παράδειγμα τον προηγούμενο δίσκο μας, που ήταν ακόμα περισσότερο στα Ελληνικά, μέχρι και ο τίτλος του, και είχε θέμα η εταιρία στο promotion και τη διανομή στην Αμερική. Εκεί ασχολούνται κυρίως με ότι είναι Αμερικάνικο, αλλά δεν με απασχόλησε ότι έχασα πωλήσεις με αυτό τον τρόπο. Αυτό που με ενδιέφερε ήταν ότι δημιούργησα ένα αντισυμβατικό album που όμως απέδιδε τον εαυτό μου και αυτό με χαροποιεί.
Π: Ερχόμενοι ξανά στον νέο δίσκο, μέσα βρίσκουμε τραγούδια εξ ολοκλήρου γραμμένα από την αρχή, και άλλα που είναι παρμένα από άλλους καλλιτέχνες, αλλά δεν μπορούμε να τα ονομάσουμε ακριβώς διασκευές, έτσι δεν είναι?
Σ: Έτσι, είναι στιχουργικές διασκευές, κρατώντας τα λόγια ίδια και προσδίδοντας τους τη μουσική των Rotting Christ. Όπως για παράδειγμα το “The Four Horsemen” που άνηκε ήδη στο χώρο του rock, το φέραμε περισσότερο στο metal.
Ένας βασικός λόγος για να ακούσω πρώτα απ’ όλα κάτι είναι το τραγούδι να μου αγγίζει την ψυχή. Εξαιρώντας τη φτήνια και τη σαβούρα που επικρατεί, σίγουρα υπάρχουν και τραγούδια με το ελληνικό στοιχείο που μου έχουν καρφωθεί στο μυαλό από τα πρώτα ακούσματα.
Π: Η επιλογή αυτών των κομματιών με τι κριτήρια γίνεται?
Σ: Ένας βασικός λόγος για να ακούσω πρώτα απ’ όλα κάτι είναι το τραγούδι να μου αγγίζει την ψυχή. Εξαιρώντας τη φτήνια και τη σαβούρα που επικρατεί, σίγουρα υπάρχουν και τραγούδια με το ελληνικό στοιχείο που μου έχουν καρφωθεί στο μυαλό από τα πρώτα ακούσματα. Οι Aphrodite’s Child έβγαλαν έναν τέτοιο δίσκο, σαν το 666, στη δεκαετία του 70, μια τεράστιας σημασίας κυκλοφορίας για την ελληνική σκηνή και ήταν ο ελάχιστος φόρος τιμής που θα μπορούσα να τους αποδώσω. Η επιλογή του κομματιού ίσως ήταν εύκολη, λόγω τίτλου και στίχων που είναι σχετικά κοντά στην δική μας θεματολογία, αλλά η απόδοσή του ήταν δύσκολη. Φαντάζομαι οι περισσότεροι ίσως περίμεναν κάτι σε Slayer, Kreator ή κάτι παρόμοιο, αλλά διαλέγουμε το διαφορετικό. Χαίρομαι ιδιαίτερα πάντως που ο κόσμος μετά το άκουσμά του ανταποκρίνεται πολύ θετικά.
Π: Ψάχνει θεωρείς ο κόσμος να ακούσει τα πρωτότυπα τραγούδια, μετά την ακρόαση των δικών σας εκδοχών?
Σ: Απ’ ότι ξέρω ναι, θέλουν να ακούσουν την αρχική τους μορφή και με χαροποιεί το γεγονός ότι ασχολούνται και με τους στίχους, να τους μάθουν.
Π: Στον δίσκο αυτό βρίσκουμε την Δανάη Κατσαμένη, ηθοποιό του Εθνικού Θεάτρου, στον προηγούμενο δίσκο είχαμε τις αδερφές Βουγιουκλή… Οι συμμετοχές καλλιτεχνών εκτός του metal είναι πλέον παράδοση για τους Rotting Christ?
Σ: Χμμ, όχι ακριβώς. Με τον νέο δίσκο κλείνει ένας κύκλος 4 κυκλοφοριών που σχετίζονται κάπως μεταξύ τους και η χρησιμοποίηση γυναικείων φωνητικών και μάλιστα τέτοιων εκτός του χώρου του metal, ταίριαζε πολύ ωραία νομίζω. Δεν ξέρω αν θα ξαναγίνει στην επόμενη δουλειά μας, καθώς δεν ξέρω ακόμα που θα κινηθούμε στη συνέχεια. Όπως και να έχει πάντως, είναι ανοιχτόμυαλοι άνθρωποι που χαιρόμαστε να συνεργαζόμαστε μαζί τους… με κλειστόμυαλους δεν έχουμε σχέσεις!
Π: Υπάρχουν και άλλες συμμετοχές στον δίσκο όμως, και μάλιστα ονόματα πολύ πιο γνωστά στο κοινό του metal, όπως ο Vorph (Samael), ο Nick Holmes (Paradise Lost), ο Magus (Necromantia), o Kathir (Rudra)… Αυτές οι συμμετοχές έχουν κλειστεί από σένα ή προτείνει και η εταιρία άτομα που μπορεί να σας φέρει σε επαφή?
Σ: Είναι δικές μου επιλογές. Μόλις ολοκληρώνω ένα τραγούδι, πάντα φέρνω φίλους μου μουσικούς στο μυαλό, σκεπτόμενος πώς θα μπορούσε κάποιος από αυτούς να το αλλάξει και να το ανεβάσει επίπεδο. Γράφοντας για παράδειγμα το “Les Litanies De Satan”, το οποίο είναι βασισμένο στο ποίημα του Charles Baudelaire “Les Fleurs Du Mal”, χρειαζόμουν κάποιον με καλύτερα γαλλικά από τα δικά μου (γέλια). Από τους φίλους μου λοιπόν μου ήρθε κατευθείαν στο μυαλό ο Vorph.
Π: Να φανταστώ τότε δύσκολα θα το ακούσουμε αυτό ζωντανά στην περιοδεία (γέλια)!
Σ: Ε ναι, δεν είναι και το πιο εύκολο τραγούδι να αναπαράγουμε live (γέλια)… αλλά ίσως να κάνουμε και μια προσπάθεια, ποτέ δεν ξέρεις!
Π: Από τα νέα τραγούδια, τι feedback έχετε μέχρι στιγμής – και με δεδομένη βέβαια μόνο την εμφάνιση στην Πάτρα προς το παρόν – έχει επιλέξει ο κόσμος τα αγαπημένα του?
Σ: Είναι όντως νωρίς ακόμα, αλλά τα «Ελθέ Κύριε» και “Ze Nigmar” φαίνεται να έχουν ξεχωρίσει ήδη και να πηγαίνουν δυναμικά. Αυτά και το”For A Voice Like Thunder” μπορώ να πω ότι προς το παρόν είναι η τριάδα που ηγείται του δίσκου, αλλά σίγουρα είμαστε ακόμα στην αρχή και τα δεδομένα μπορούν να αλλάξουν.
Π: Πρέπει να σου πω ότι εδώ στην Κομοτηνή μαζί με τον ιδιοκτήτη του Grendel (metal record store), που τον γνωρίζεις κι εσύ, έχουμε αγαπημένο το «Του Θάνατου» (διασκευή σε Ξυλούρη) και νομίζω πολύς κόσμος συμφωνεί… θα ήταν πολύ δυνατό συναυλιακά με τον κόσμο να συμμετέχει.
Σ: Ναι, είναι πολύ έντονο τραγούδι, ειδικά στιχουργικά και με έχει κάνει να δακρύσω πολλές φορές. Δεν ξέρω κατά πόσο θα μπορέσουμε να το βάλουμε σε setlist, όχι φυσικά γιατί δεν μπορούμε να το παίξουμε, αλλά ίσως είναι too much από συγκινησιακής άποψης… ξέρεις, όταν συνδέεις τραγούδια με ανθρώπους που έχεις χάσει, δυσκολεύουν τα πράγματα…
Π: Μιας και αναφέραμε τις συναυλίες ξανά, η μπάντα ετοιμάζεται για ένα μεγάλο ταξίδι στις σκηνές της Ελλάδας αλλά και της Ευρώπης, σωστά?
Σ: Ναι, όσον αφορά την Ελλάδα, έχουμε κλείσει 8-9 εμφανίσεις μέχρι το καλοκαίρι και μετά την περίοδο των festivals θα έρθουν και άλλες σίγουρα. Για το εξωτερικό, έχουμε κανονίσει πολλές συναυλίες, σύντομα θα τις ανακοινώσουμε όλες. Για να αναφέρω μερικές, έχουμε κλείσει για το Bloodstock 2016, ενώ θα εμφανιστούμε και στη Ν.Αφρική για 2 shows, συμπληρώνοντας έτσι τον χάρτη το συναυλιακό μας χάρτη με την μόνη ήπειρο που μας είχε απομείνει που δεν είχαμε παίξει ως τώρα. Οι Rotting Christ θα είναι πολύ ενεργοί συναυλιακά μέχρι και κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, ένας τομέας που δίνω πολύ μεγάλη βαρύτητα, και ελπίζω να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε στις εκάστοτε δυσκολίες κάθε τέτοιας μεγάλης περιοδείας.
Π: Μεγάλο παράσημο για την μπάντα να έχει καλύψει ένα τέτοιο μεγάλο μέρος σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης!
Σ: Σίγουρα, αλλά δεν το βλέπουμε ως τρόπο να εμφανιστούμε και να βγάλουμε λεφτά από παντού. Οι αρχές της μπάντας είναι βασισμένες στα 80’s όταν και ήμασταν ένα μικρό συγκρότημα που έπαιζε σε μαγαζιά ασχέτου μεγέθους, βλέπουμε το θέμα των συναυλιών διαφορετικά από πολλούς. Πολλές φορές για παράδειγμα, όχι μόνο δεν βγάλαμε λεφτά, αλλά καλύψαμε και από την τσέπη μας για να εμφανιστούμε σε διάφορα μέρη. Ακόμα και στο εξωτερικό, με εμφανίσεις σε χώρες όπως η Ινδία ή η Σρι Λάνκα! Με ενδιέφερε να παίξω για τους συγκεκριμένους οπαδούς που βλέπουν το metal τόσο σοβαρά όσο κι εγώ.
Π: Ξαναγυρνώντας λίγο στον δίσκο, βρίσκουμε ένα bonus track γραμμένο στην ορκική γλώσσα (γλώσσα των Orcs, από το videogame World Of Warcraft)… Μια αρκετά παράξενη επιλογή αν μου επιτρέπεται…
Σ: Σίγουρα παράξενη και συνάμα δύσκολη! Άλλα απλά ήθελα να το κάνω, διαβάζοντας τη γλώσσα και προσπαθώντας να το φτιάξω βασισμένο στους στίχους, να το κάνω να ακούγεται ως μια προσταγή και ως ένα τελετουργικό (ritual) επίσης.
Π: Ασχολείσαι καθόλου με videogames?
Σ: Όχι πολύ, καθώς δεν μου το επιτρέπει ο χρόνος… και η ηλικία! Αλλά με την πρώτη ευκαιρία η αλήθεια είναι θα έπαιζα.
Π: Είναι πάντως και αυτό αλλά και τα άλλα τραγούδια, ικανά να «αναγκάσουν» τον ακροατή να ασχοληθεί περισσότερο και να μπει στο νόημα του δίσκου…
Σ: Αν μπει… δεν ξέρουμε σε τι βαθμό ο καθένας ασχολείται με έναν δίσκο, εμείς πάντως από την πλευρά μας προσπαθούμε να το δώσουμε μια ολοκληρωμένη εμπειρία. Εξ ου και οι ιδιαίτεροι στίχοι ή ακόμα και το γεγονός ότι κυκλοφορούμε και βινύλιο, που προσδίδει μια πιο προσωπική προσέγγιση. Δύσκολο εγχείρημα στην εποχή μας, καθώς η ζωή έχει γίνει πολύ γρήγορη και πολλές φορές επίπεδη…
Π: Υπάρχουν τραγούδια που έμειναν απ’ έξω ή έστω ιδέες για κομμάτια για τον επόμενο δίσκο?
Σ: Έχω σχεδόν άλλα 15 ολοκληρωμένα τραγούδια, αλλά τα βάζω στην άκρη και μάλλον εκεί θα μείνουν. Θέλω όταν ετοιμάζω έναν δίσκο, αυτός να αντιπροσωπεύει τους Rotting Christ και τον Σάκη της εκάστοτε εποχής, οπότε πιάνομαι από την αρχή. Με το υλικό που έχει μαζευτεί θα μπορούσα να έχω άλλους 3-4 δίσκους έτοιμους, αλλά δεν μου αρέσει αυτός ο τρόπος, το θεωρώ κοροϊδία για τον κόσμο.
Π: Πιστεύω ο κόσμος θα τα ήθελε και αυτά τα τραγούδια…
Σ: Ίσως ναι, ίσως κάποια στιγμή να κυκλοφορήσουμε ένα δίσκο με αυτά τα ακυκλοφόρητα, αλλά προς το παρόν δεν με ενδιαφέρει κάτι τέτοιο. Προτιμώ να μαζέψω επιρροές νέες και όταν έρθει ο καιρός για τον νέο δίσκο, να γράψω με βάση αυτές.
Π: Ελπίζω να θεωρείς ότι έχεις τις δυνάμεις πάντως να συνεχίσεις και με επόμενους δίσκους, παρά την κατάσταση που επικρατεί… Επηρεάζει αλήθεια αυτή η κατάσταση την λειτουργία της μπάντας?
Σ: Οι δυνάμεις δεν είναι τόσες όσες παλαιότερα αλλά πιστεύω ότι αντέχω. Βέβαια από την άλλη, οι δύσκολοι καιροί που ζούμε έχουν επίπτωση και στην μπάντα, άλλες φορές περισσότερο και άλλες λιγότερο. Δεν είναι εύκολο να κλείσεις τα μάτια στη μιζέρια που επικρατεί γύρω μας και να ταξιδέψεις μουσικά, αλλά το πάλεψα πολύ στο νέο album.
Π: Σκέφτηκες ποτέ να μετακομίσεις στο εξωτερικό, όπου οι συνθήκες για να αφοσιωθείς στη μουσική είναι καλύτερες?
Σ: Άργησα (γέλια)! Βασικά το είχα σκεφτεί από παλαιότερα, αλλά δεν ήθελα να αφήσω τον χώρο μου, την οικογένειά μου, τους δικούς μου ανθρώπους… Έχει συνδεθεί αυτός ο τόπος με όλη μου τη ζωή οπότε μένω εδώ και προσπαθώ με όλες τις αντιξοότητες να συνεχίσω το όραμά μου στη μουσική.
Ούτε θα μιζεριάσω λέγοντας ότι δεν βρίσκω βοήθεια από το κράτος, το κράτος δεν μπορεί αυτή τη στιγμή να πληρώσει συντάξεις, θα βοηθήσει εμένα που κάνω την καύλα μου?
Και ευτυχώς ακόμα και από εδώ έχουμε πρόσβαση στον παγκόσμιο μουσικό ιστό και μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε στο μέτρο του δυνατού τις υποδομές, όπως για παράδειγμα έγινε και σε αυτόν τον δίσκο. Η ηχογράφηση έγινε εδώ, στα Devasoundz Studios, αλλά η μίξη και το mastering έγινε από τον Jens Bogren στα Fascination Street Studios της Σουηδίας.
Π: Η παραγωγή έγινε από σένα, όπως και στις τελευταίες κυκλοφορίες σας. Θα σε ενδιέφερε ο τομέας του παραγωγού επαγγελματικά? Ή τουλάχιστον να φτιάξεις το δικό σου studio έστω και μόνο για τις δικές σας δουλειές.
Σ: Προς το παρόν με καλύπτουν οι υπάρχουσες υποδομές και από την άλλη δεν υπάρχει και ο χρόνος. Όσο για το θέμα της ενασχόλησης με παραγωγές σε άλλους, θα με ενδιέφερε σίγουρα, έστω και απλά για να περάσω τις γνώσεις που έχω αποκομίσει σε άλλους, αλλά και πάλι μπαίνει το θέμα του διαθέσιμου χρόνου. Είναι ένα κομμάτι η παραγωγή που το θεωρώ πολύ σημαντικό και δεν θέλω να το κάνω απλά για να το λέω.
Π: Οι προτάσεις όμως έχουν γίνει?
Σ: Ναι, αλλά λόγω του ότι δεν μπορώ να αφοσιωθώ 100% σε αυτό το κομμάτι στην τωρινή φάση, με έκανε να αρνηθώ, καθώς δεν θέλω να τους «κρεμάσω». Θεωρώ πάντως ότι έστω και με τον τρόπο μας μόνο ως μπάντα βοηθάμε όσο μπορούμε. Όχι απαραίτητα μουσικά, αλλά με το παράδειγμα μιας μπάντας που ξεκίνησε από τη γειτονιά και έφτασε να έχει παίξει πάνω από 1200 συναυλίες σε όλον τον κόσμο… στάση ζωής.
Π: Υπάρχουν στο μυαλό του Σάκη πλάνα για μουσική εκτός των Rotting Christ?
Σ: Η αλήθεια είναι πως ναι, αν και πάλι ο χρόνος δεν βοηθάει στην παρούσα φάση. Θα ήθελα όμως κάποια στιγμή να κάνω κάτι διαφορετικό… Χωρίς να ξεφεύγω πάρα πολύ, ambient ή ηλεκτρονική μουσική ή παρόμοια, αλλά εκτός του ύφους των Rotting Christ.
Π: Φαντάζομαι θα έχεις κι εσύ προτάσεις συμμετοχής σε άλλους δίσκους, όπως έχετε και εσείς τους καλεσμένους σας.
Σ: Βέβαια, αρκετές και προσπαθώ όσο μου επιτρέπει το πρόγραμμά μου να συμμετέχω και να βοηθώ, είτε με κανονική εμφάνιση είτε ακόμα και με backing vocals. Είμαι πάντα ανοιχτός σε προτάσεις και θέλω να βοηθώ όσο μπορώ όποιον μου το προτείνει.
Από κει και μετά η κουβέντα πήγε σε θέματα όπως οι εμφανίσεις τους εδώ στο βορρά, με πρώτη αυτή των Σερρών αυτή την Παρασκευή 11 Μαρτίου, και αργότερα στην Αλεξανδρούπολη, αλλά και πώς θα τον καταφέρουμε να έρθει και στην Κομοτηνή… Μια πολύ ευχάριστη συζήτηση με έναν άνθρωπο που κάθε φορά αποδεικνύει γιατί έχει κερδίσει τον σεβασμό όλων…
