Fire and still waters… Κυρίως η φωτιά αλλά και, κατά ένα συγκεκριμένο κομμάτι, και τα λιμνάζοντα νερά είναι η βασική αίσθηση που μας άφησε η βραδιά της 8ης Ιουλίου. Θα μπορούσα να χαρακτηρίσω με ελάχιστες λέξεις την εμφάνιση των Poem στην Κομοτηνή: Μακάριοι όσοι ευτυχήσαμε να παρευρεθούμε, κρίμα για όσους – θελημένα ή λόγω περιστάσεων – δεν ήταν εκεί! Όντας όμως ένας εκ των συμμετεχόντων στην διοργάνωση, μπορώ να ξετυλίξω το κουβάρι της συναυλίας αρχίζοντας αρκετά πριν την ώρα έναρξης…
Από την κουβέντα μου με τον Σταύρο (σ.σ.: Ρίγος/ drums) στον αέρα του Metal Meltdown (Ράδιο Παρατηρητής 94 fm, Κυριακή 22:00, να κάνουμε και αυτοδιαφήμιση…)μια εβδομάδα πριν τη συναυλία, κατάλαβα ότι τα παιδιά είχαν μεγάλη όρεξη να έρθουν για πρώτη φορά στην Κομοτηνή, για να αποδείξουν και στον πιο δύσπιστο για ποιο λόγο θεωρούνται από τα καλύτερα ελληνικά συγκροτήματα. Όταν δε, έφτασε η μπάντα στην Κομοτηνή τα ξημερώματα του Σαββάτου, δεν υπήρχε αμφιβολία ότι αυτό θα ήταν πραγματικά “an event to remember”. Φυσικά τίποτα από αυτά που έγιναν δεν θα είχε συμβεί αν δεν υπήρχε ο Γιάννης και το Grendel Metal Record Store του, με το «απωθημένο» του όπως ο ίδιος το χαρακτήρισε, να φέρει τους Poem στην Κομοτηνή! Πολύ τρέξιμο, άγχος και ανησυχία για την ομαλή έκβαση της διοργάνωσης αλλά εν τέλει τα είχε όλα έτοιμα!
Το χρονικό μας λοιπόν ξεκινά με την έλευση της μπάντας τα ξημερώματα του Σαββάτου. Κουρασμένα τα παιδιά από το πολύωρο ταξίδι αλλά με ωραία διάθεση, τα υποδεχόμαστε με τον Γιάννη και κανονίζουμε την ξεκούρασή τους. Απαραίτητη, όπως και η μικρή βόλτα στην πόλη το επόμενο πρωί, παρά την εμφανή έλλειψη κόσμου που χαρακτηρίζει την Κομοτηνή το καλοκαίρι. Το απόγευμα είναι η ώρα για το soundcheck, με τη βοήθεια και των παιδιών από τους Comfort In Silence που πρόθυμα συμμετείχαν στις ετοιμασίες, όχι μόνο για το δικό τους κομμάτι. Ο ηχολήπτης των Poem κάνει εξαιρετική δουλειά, δεν είναι τυχαίο που ο Αλέξης συνεργάζεται με αρκετά μεγάλα συγκροτήματα, όπως θα διαπιστώσουμε ακόμα καλύτερα κατά την διάρκεια της συναυλίας!
Λιγοστός ο κόσμος που έχει μαζευτεί την ώρα έναρξης της συναυλίας, χωρίς όμως να πτοήσει τους Comfort In Silence που ανεβαίνουν στη σκηνή του Θερινού Δημοτικού Θεάτρου με το φως ακόμα να κυριαρχεί. Από τη στιγμή που αποφάσισαν να ακολουθήσουν αυτόν τον μουσικό δρόμο, οι τρεις τους κάνουνε άλματα προόδου από εμφάνιση σε εμφάνιση. Εμφανώς δεμένοι και με τον καιρό όλο και πιο σίγουροι για τον εαυτό τους, οι Comfort In Silence παίζουν τα δικά τους κομμάτια, που καλό θα είναι σύντομα να τα κυκλοφορήσουν και σε φυσική μορφή για να τους μάθει ακόμα περισσότερος κόσμος! Δεν αμφιβάλλω πως αν στις επόμενες συνθέσεις τους έχουν πιο επιθετικά μέρη, θα τους δούμε πιο κινητικούς στη σκηνή, αλλά προς το παρόν τα τραγούδια τους που κινούνται σε μοτίβα τύπου Riverside – στο ορχηστρικό τους κομμάτι βεβαίως – ντύνονται εξίσου ταιριαστά με την λιτή παρουσία τους. Είναι χαρακτηριστικές οι αντιδράσεις επιδοκιμασίας τόσο από άτομα που δεν τους έχουν ξανακούσει, όσο και από τα μέλη των Poem. Εκτός των τραγουδιών που έχουν ξαναπαίξει, ξεχωρίζουν η εκτέλεση του “The Sun Refused To Shine” με τη συνοδεία του Γιώργου Κελεσίδη στην ποντιακή λύρα, αλλά και ενός νέου και άτιτλου προς το παρόν τραγουδιού.
Comfort In Silence setlist:
1. Hags Of Mist
2. Poseidon’s Tears
3. The Sun Refused To Shine (ft George Kelesidis)
4. New song (Untitled)
5. Age Of Anxiety
Καθώς βραδιάζει, είναι κάπως πιο ταιριαστή η ώρα για το hard rock των Emerald που εμφανίζονται στην σκηνή με άλλον τραγουδιστή από τον κανονικό τους. Δεν ξέρω αν προέκυψε πρόβλημα την τελευταία στιγμή, οπότε έκανε επιτακτική και την χρήση αναλογίου για τους στίχους. Τα μέλη της μπάντας είναι γνωστοί και μη εξαιρετέοι μουσικοί, σίγουρα η εκτέλεση τόσο των τραγουδιών από το demo τους “Stay On The Track” όσο και των επιλεγμένων διασκευών είναι άρτια, αλλά σαν να λείπει κάτι όσον αφορά στη χημεία τους. Ωστόσο, η εμφάνιση a la Coverdale του τραγουδιστή μέτρησε στα θετικά! Προσωπική επιλογή μου πάντως κάθε φορά που τους βλέπω αποτελεί ο μπασίστας τους που σου δίνει την αίσθηση ότι είναι έτοιμος για αρένα με κάποιο metal συγκρότημα των 80’s!
Emerald setlist:
1. Now I Know
2. I Could Be There
3. Open Your Eyes
4. Lady Of The Lake
5. China Riders
6. What You’re Looking For
7. Moonchild
8. Happy Birthday
9. Easy Livin
10. Stay On The Track
11. Don’t Break My Heart Again
12. Escape From Neverland
Φτάνει όμως η ώρα για να εμφανιστούν οι Poem για πρώτη φορά στην Κομοτηνή. Δυστυχώς ο κόσμος δεν έχει πυκνώσει και παρά την πρόσκληση του Γιώργου (σ.σ.: Προκοπίου/φωνή) να κατέβει μπροστά στη σκηνή, οι περισσότεροι προτιμούν να μείνουν στη θέση τους στα καθίσματα. Η μπάντα δεν αποθαρρύνεται φυσικά και ξεκινά με το εναρκτήριο τραγούδι του φοβερού Skein Syndrome, “Passive Observer” και επιδίδονται εξ αρχής σε αυτό που ξέρουν να κάνουν καλά: μοντέρνο progressive metal με κολλητικές μελωδίες, μακριά από στεγανά ιδιωμάτων και ορίων… Με την άνεση που τους έχουν χαρίσει οι πάμπολλες εμφανίσεις τους με ονόματα όπως οι Ozzy, Opeth, Leprous, Persefone, Amorphis – προσωπική επιλογή των τελευταίων στην περσινή τους Ευρωπαϊκή περιοδεία – κ.α., εκτελούν τα κομμάτια των δύο albums τους αλλά και επικοινωνούν με τον κόσμο, μέσω του Γιώργου φυσικά. Ο ήχος είναι κορυφαίου επιπέδου, με τον Αλέξη να δίνει τα διαπιστευτήρια του ως ηχολήπτης…
Σε ανύποπτο χρόνο μέσα στην μέρα είχε αναφερθεί ο Γιώργος σε πιθανή απουσία του “The End Justifies The Means”, αγαπημένου του γράφοντος, αλλά εν τέλει αποδεικνύεται «ψεύτης» και εμφανίζεται και αυτό, με την εισαγωγή του να αποτελεί αφορμή χορού για μερικά δευτερόλεπτα επί σκηνής! Άλλη μια απόδειξη ότι η μπάντα έχει έρθει αποφασισμένη να περάσει ωραία και να κάνει κι εμάς να περάσουμε ακόμα καλύτερα… και φυσικά το καταφέρνει! Παίζουν τραγούδια και από το ντεμπούτο τους “The Great Secret Show”, όπου «χτυπιούνται» λίγο παραπάνω, μιας και τα επιλεγμένα είναι πιο «ωμά» και τραχιά… Το “Weakness” ως κράχτης του Skein Syndrome, δεν θα μπορούσε να λείπει, όπου έχουμε και την μεγαλύτερη συμμετοχή του κοινού: όσοι το ξέραμε, σιγοντάραμε την μπάντα. Οι Poem δεν παραλείπουν να ευχαριστήσουν το κοινό και φυσικά τον Γιάννη που έκανε την συναυλία αυτή πραγματικότητα, εκφράζοντας την ευχαρίστησή τους και με λόγια, εκτός από την άψογη απόδοσή τους επί σκηνής.
Μετά το τέλος του “Remission Of Breath”, που σηματοδότησε και το τέλος του setlist, η μπάντα μας έχει αποδείξει περίτρανα αυτό που όσοι τους έχουμε παρακολουθήσει περισσότερο ξέραμε ήδη… ότι αυτό που υπάρχει στον δίσκο μέσα, βγαίνει ατόφιο και στο συναυλιακό σανίδι. Όσοι έχουμε μείνει μαζί με τη μπάντα μετά το κλείσιμο, έχουμε ένα μεγάλο χαμόγελο στο πρόσωπο που είχαμε την ευκαιρία να δούμε τους Poem στην πόλη μας, αφήνοντας στην άκρη το παράπονο για την λιγοστή συμμετοχή του κόσμου. Είμαστε σίγουροι ότι θα τους ξαναφέρουμε υπό καλύτερες συνθήκες και η μπάντα είναι απόλυτα σύμφωνη με αυτό.
POEM setlist:
1. Passive Observer
2. Fragments
3. The End Justifies The Means
4. End Of Season
5. Desire
6. Bound Insanity
7. Instinct
8. Weakness
9. Giant
10. Remission Of Breath
Αντί επιλόγου: Από την επίσκεψη των Poem στην Κομοτηνή, πέραν του καθαρού συναυλιακού κομματιού, θα κρατήσω ανεξίτηλη και την γνωριμία με τα άτομα ξεχωριστά. Όχι δηλαδή πλέον με τους Poem, αλλά με τον Γιώργο, τον Σταύρο, τον Lawrence και τον Στράτο, άτομα που θα χαρούμε πολύ να φιλοξενήσουμε ξανά στην πόλη μας, είτε για συναυλία ή για φιλική επίσκεψη. Θα ήταν μεγάλη παράλειψη επίσης να μην αναφερθώ και στα υπόλοιπα άτομα που γνωρίσαμε μαζί τους… Τον Αλέξη τον έχω αναφέρει ήδη, για τις φοβερές ικανότητες στο στήσιμο του ήχου τους, αλλά οι χαιρετισμοί μου πάνε και στην Ζένια και στον Γιάννη, που έκαναν αυτή την εμπειρία ακόμα πιο ξεχωριστή! Όσο για τον δικό μας Γιάννη, μακάρι να υπήρχαν περισσότεροι άνθρωποι σαν κι αυτόν που αγωνιούν, αγωνίζονται και φέρνουν εις πέρας τέτοιες προσπάθειες! Long live Grendel Metal Record Store! Όσο για λιμνάζοντα νερά που αναφέρθηκα στην αρχή, αυτά έχουν να κάνουν με την στήριξη από τον κόσμο… Είναι κρίμα να διοργανώνονται τέτοια events στην περιοχή μας και να μην τυγχάνουν ανάλογης ανταπόκρισης. Καλές οι ανακοινώσεις και οι εκδηλώσεις στήριξης μέσω των κοινωνικών δικτύων ή στα λόγια, αλλά αν θέλουμε να συνεχίσουμε να απολαμβάνουμε τέτοιες μπάντες εδώ στην άκρη της χώρας, χρειάζεται να σηκωθούμε από την καρέκλα μας…
