Η X LALALA ανακοίνωσε έκτακτες αλλαγές στους χώρους διεξαγωγής δυο επερχόμενων συναυλιών του Rockwave Festival 2025. Για να μην χαθείτε στους δρόμους της Αθήνας, με ή χωρίς GPS σας έχουμε όλες τις αλλαγές μαζεμένες.
Το μεγαλύτερο φεστιβάλ μουσικής της χώρας γιορτάζει φέτος τα 30 του χρόνια και δεν σταματά! Με δυσκολίες, ευχάριστα γεγονότα, ιστορικές στιγμές και μια σειρά εφήβων που τώρα επισκέπτεται το φεστιβάλ με τα παιδιά του συνεχίζει ακάθεκτα να χαρίζει μουσικές εμπειρίες.
Τα εισιτήρια ισχύουν ως έχουν και δεν απαιτείται καμία περαιτέρω ενέργεια από τους κατόχους τους, παρά τις αλλαγές στους συναυλιακούς χώρους. Οπότε, μην πτοείσαι και μην ξεχνιέσαι… η προπώληση εισιτηρίων συνεχίζεται: more.com
Rockwave Festival 2025: Αλλαγές συναυλιακών χώρων
Τετάρτη 25 Ιουνίου
Η συναυλία των Opeth, με special guests τους Mother of Millions ήταν προγραμματισμένη να πραγματοποιηθεί στο Δημοτικό Θέατρο Λυκαβηττού και μεταφέρεται στο Universe που βρίσκεται στην Λεωφόρος Κηφισού 87 (Αθήνα)
Πέμπτη 26 Ιουνίου
Η συναυλία των The Hooters που ήταν προγραμματισμένη να γίνει στην Τεχνόπολη αλλάζει χώρο και μεταφέρεται στο Gagarin 205.
the hooters new venue
Η συναυλία των BlindGuardian & Beast in Black που ήταν προγραμματισμένη για το Θέατρο Λυκαβηττού μεταφέρεται στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων.
Απόλαυσε το αγαπημένο σου φεστιβάλ πιο άνετα από ποτέ!
Ζήσε την εμπειρία του Rockwave Festival στο έπακρο, φτάνοντας κυριολεκτικά στην καρδιά της δράσης — με το όχημά σου παρκαρισμένο μέσα στο Terra Vibe!
Προμηθεύσου εισιτήριο με πρόσβαση στον περιφραγμένο και φωτισμένο χώρο στάθμευσης του φεστιβάλ, και άφησε πίσω σου το άγχος της μετακίνησης και της στάθμευσης.
Μία θέση στάθμευσης για όλη την παρέα!
Το καλύτερο; Χρειάζεστε μόνο ένα εισιτήριο στάθμευσης ανά όχημα, είτε πρόκειται για μοτοσυκλέτα, αυτοκίνητο ή βαν. Δηλαδή, μία και μόνο αγορά αρκεί για να επωφεληθούν 2, 3 ή και έως 9 άτομα – όλη η παρέα που έρχεται μαζί!
Οργανωθείτε έξυπνα:
Συμφωνήστε να έρθετε όλοι μαζί με ένα όχημα
Μοιραστείτε το κόστος του εισιτηρίου στάθμευσης
Φτάστε άνετα και γρήγορα στον χώρο, χωρίς ταλαιπωρία
Κερδίζεις σε όλα:
✔ Εξοικονομείς χρήματα (ένα εισιτήριο στάθμευσης αντί για περισσότερα)
✔ Προστατεύεις το περιβάλλον μειώνοντας τις μετακινήσεις και τις εκπομπές ρύπων.
✔ Απολαμβάνεις άμεση πρόσβαση στον συναυλιακό χώρο, χωρίς μεγάλες αποστάσεις και αναμονή.
Μην το σκέφτεσαι…
Συνδύασε την εμπειρία του Rockwave Festival με άνεση, οργάνωση και οικολογική συνείδηση! Δες όλες τις διαθέσιμες επιλογές εισιτηρίων και κλείσε τη θέση σου – και τη θέση του οχήματός σου – τώρα!
Iotunn surprised us very pleasantly with their new album “Kinship” for which we composed a very enthusiastic review that you can read here. So, we contacted Bjørn Wind Andersen, band’s drummer, for a tour through the dark and melodic world of Iotunn.
Welcome for the first time to Afternoiz.gr! I would like to mention that for me who reviewed “Kinship”, I had no difficulty in considering it the album of the year so far. How do you feel after the release of such an impressive album?
B.A.: Thanks for your kind words! That means a lot to us. We feel very good about the release. We knew we had a very good album on our hands, but it is of course very nice when all that work and all those feelings also resonate with other people. We are humbled and could not be happier with the reception.
Since the first question, It was a question I wanted to ask directly because of my excitement for the new album, I think we should go back in time and how Iotunn was formed. Could you give me a brief story about your career up to now?
B.A.:Iotunn goes back a long way. The first time I met Jesper, and our former singer Benjamin, was in 2009. The main inspirations back then were 70’s rock. We were kind of aiming to be a retro band in a way – but metal was always with us, whispering from within. We had played metal in other constellations before, and a lot of metal was always playing at parties etc. In 2011 Jens Nicolai joined on a huge 6 string bass, but soon changed to guitar. Then soon after we agreed that the sound could evolve wherever it wanted to go – also into metal music.
Now that you look back at the past, “Access all worlds”, a really great album to say the least, how do you see it? Would you change anything?
B.A.: I’m very proud of that album and I think we all are. To me, the songwriting stands the test of time. We could have done a better job with the sound of the record. We could have used a couple of days more to really finish the details, but it was also a learning experience to produce our own record and learn how to work with Fredrik Nordström in the mixing stage.
Iotunn
The record also came together in quite a chaotic time. When we started recording it, we did not know who would sing, and who would play bass – we just pressed on nonetheless. Thankfully it all came together very successfully despite our initial difficulties, and I am very proud of it.
In my review I had written the following about “Kinship”: “Here we will find Death Metal, classic Heavy Metal, Atmospheric Metal and in parts Black/Death Metal”. Do you agree? How would you characterize your music?
B.A.: I would almost agree. I don’t think there is that much melodic death on “Kinship” – only in the sense that there is harsh death metal vocals on a few occasions. But to me the music and the riffing underneath is more black metal, folk metal and even “80’s classic heavy metal”. All this is coupled with music that is inspired by old school classic progressive rock. Characterizations are of course always very difficult, somewhat subjective and subject to debate.
Iotunn: “Kinship”
I also wrote in my article for Iotunn that there are no influences here. But in the past, like every band, you had several and from many genres of our favorite music. Could you mention some bands?
B.A.: We love the classic stuff, NWOBHM, classic albums from all the greats – we like the heavy metal history a lot. We are inspired by bands as Arcturus, Enslaved, Emperor and the rest of those classic and experimental black metal bands. We like the classic Gothenburg sound also, we like bands like Tiamat, and we also like all of the great classic prog rock albums from the 70’s and 80’s. King Crimson, Pink Floyd etc. Hans Zimmer is also an inspiration.
Iotunn
The production and the sound of “Kinship” I would describe it as a nineties approach but at the same time it is also modern. Tell me a few words about the production as well as the collaboration with Jacob Hansen for the mixing and mastering of the album? Personally I find the sound simply amazing for the genre.
B.A.: Thank you! Some of us, including myself, are very fond of the coloration that albums sometimes had back in the 90’s and 80’s. There was a lush sound of reverb sometimes. We often don’t like dry sounds – music needs to have some air around it to breathe. I love the big sounds of 1980’s drum productions. So that might contribute to the way that “Kinship” sounds. And Jacob was very good at getting us where we wanted to be. He is a very kind soul and he worked hard to attain what we envisioned with enormous skill. So, we are very happy about the way it turned out.
Iotunn
I couldn’t imagine a better introductory track than “Kinship elegiac”, where in there is the “identity” of the Iotunn of 2024. Could you tell me a few words about the compositional approach of the album?
B.A.: I am very proud of that song. I think it contains all the best aspects of our way of making music. It sounds like us, but it does not sound like any of the other long songs we have done. To me it represents the current pinnacle of the band’s artistic ambitions.
Well, let’s go to “Earth to sky”. A track that differs from the rest because of its speed and its melodic Death Metal “identity”. I could say that it is one of my most favorite tracks along with the opening track of “Kinship”. I would like a few words for this particular track.
B.A.: That track is just pure energy coupled with the most serene and beautiful atmosphere. The duality between the metal-onslaught and the classical guitar melodies is a highlight on the album. I think it is very strong and very catchy. There was some wavering in the initial phase of writing that track, but when Jón did the chorus it just changed the outlook completely and everything came together really strong. I think it really propels the last part of the album in a very nice way.
Iotunn are on the staff of a historic company like Metal Blade. All of us who are involved in this music, we know how important this label is. Could you tell me a few words about your collaboration?
B.A.: I think our time with them has been very good. When you get a record deal as a band, the work in many ways start. The label helps a lot with reach, practicalities etc, but there is still a lot of groundwork that comes back Iotunn. We knew that before going in, and I think that helped us very much. They have been great and very helpful. The most important thing they have done for us is reach – our reach has been much much greater than it would have been doing it ourselves. They do as much as possible for us, they fight for their bands, and that is not an easy task in these times.
On June 26th Iotunn will be on the same stage with Opeth and The Halo Effect for Rockwave Festival. A festival which is one of the most historic in Greece as this year it celebrates 30 years of history. What can your fans expect from Iotunn’s upcoming performance? I think its your first time that you visit our beautiful country.
B.A.: It is a great honor to share the stage with those bands! And not least to finally get to play in Greece. You can expect an energetic outpouring of our music, with emphasis on the Kinship album. We will try to bring great emotion and maybe some northern cold to the Aegean heat.
Iotunn
So that’s all from us! We hope you have a wonderful time in Greece when you come for your show. We also wish you all the best for your follow-up which is obviously going to be as impressive as “Kinship”. I would like to close our interview with a few words to the Greek audience.
B.A.: Yes, we will see where album number three ends up. We have a great feeling about it, and I am sure it will find its own right next to the other two. Thanks for reaching out and thanks for all the support from Greece! We know that many metal fans in Greece has been very kind to our releases and we can’t wait to finally play to all who will come.
Αμέσως μετά το επιτυχημένο single «Marigold» που κυκλοφόρησε τον Απρίλιο, οι Krooked Tongue επιστρέφουν με το νέο τους single «You Don’t Need A Sun Tan», το οποίο κυκλοφόρησε στις 20 Ιουνίου 2025 και θα περιλαμβάνεται στο ντεμπούτο άλμπουμ τους που θα κυκλοφορήσει στις αρχές του 2026.
Τα προηγούμενα singles του άλμπουμ «Marigold», «Let ‘Em Loose», «Ember Mile» και «Nothing Ever Grows» έτυχαν της υποστήριξης των Apple editorial’s «Breaking Hard Rock», «New In Rock», New Noise Magazine, HEAVY Magazine, CLOUT, Fab UK, Total Rock, Primordial Radio και Boogaloo Radio, ενώ το «Nothing Ever Grows» χρησιμοποιήθηκε κατά τη διάρκεια του αγώνα πυγμαχίας Bivol vs Beterbiev στο DAZN Sports.
Με το ενδιαφέρον για το συγκρότημα να αυξάνεται ραγδαία, οι Krooked Tongue υπέγραψαν πρόσφατα συμβόλαιο με την Wipeout Music και εντάχθηκαν στο live roster της TRUST Artists, ελπίζοντας να συνεχίσουν να εδραιώνονται ως ένα ανερχόμενο συγκρότημα που αξίζει να παρακολουθεί κανείς στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Ηχογραφημένο και παραγόμενο με τον μακροχρόνιο παραγωγό Josh Gallop (Sergeant Thunderhoof, Mother Vulture, Phoxjaw) στα Stage 2 Studios στο Bath, το «You Don’t Need A Sun Tan» προσφέρει μια εθιστική δόση νοσταλγίας, συνδυάζοντας δυναμικές κιθαριστικές μελωδίες, εκρηκτικά ντραμς και μεταδοτικές μελωδίες, προτρέποντας τους ακροατές να βγουν από το βάρος του γνωστού και να ανακαλύψουν το άγνωστο.
Σχετικά με τις στιχουργικές εμπνεύσεις των singles, ο τραγουδιστής και στιχουργός Oli Rainsford δηλώνει: «Η ιδέα πίσω από το «You Don’t Need A Sun Tan» προέκυψε μετά από μια επίσκεψη στην πόλη όπου μεγάλωσα ένα καλοκαιρινό Σαββατοκύριακο. Συναντώντας τους παλιούς σου φίλους, μεθώντας στο παμπ και συνειδητοποιώντας ότι όλα είναι σχεδόν ακριβώς όπως ήταν όταν έφυγες. Σίγουρα, υπάρχει μια νέα γενιά ανθρώπων, η επόμενη γενιά πατριωτών του Wetherspoons, αλλά τίποτα δεν αλλάζει πραγματικά και αυτό είναι ένα δίκοπο μαχαίρι.
Single Artwork
Είναι μια υπενθύμιση του γιατί έφυγες αρχικά, για να δεις τον κόσμο, να βγεις από τη φούσκα και να πας στην πόλη. Αλλά υπάρχει και μια αίσθηση ότι ανήκεις κάπου, ότι είσαι πάλι με τους «δικούς σου» ανθρώπους. Μια συγκεκριμένη άνεση που συνοδεύει την επιστροφή στον παλιό τόπο. Είναι μια ωδή σε αυτό το μήνυμα, όχι θετικό ή αρνητικό, απλώς μια παρατήρηση. Νομίζω ότι το «Sun Tan» λειτουργεί επίσης ως λέξη ενθάρρυνσης για τους ανθρώπους να βγουν από το βάρος αυτού που γνωρίζουν και να ανακαλύψουν αυτό που δεν γνωρίζουν ακόμα.
«Πίσω στο μπαρ είπε γλυκέ μου κοίτα, φεύγω τώρα που έχω ακόμα την ομορφιά μου. Τα λέμε, θα κλέψω τον κόσμο».
«Είναι το να έχεις το θάρρος να πάρεις αυτή την απόφαση, να συνειδητοποιήσεις ότι ο χρόνος δεν περιμένει κανέναν. Η προϋπόθεση του σλόγκαν «δεν χρειάζεσαι μαύρισμα» είναι η διαβεβαίωση. Σκεφτόμαστε λίστες με λόγους για τους οποίους δεν μπορούμε να κάνουμε ή να γίνουμε αυτό που θέλουμε, δεν χρειάζεσαι βιογραφικό για να δεις τον κόσμο, «δεν χρειάζεσαι μαύρισμα». Δεν υπάρχουν περιορισμοί σε μια λευκή σελίδα».
Οι Krooked Tongue έκαναν την εμφάνισή τους
με την κυκλοφορία του κριτικά αναγνωρισμένου ντεμπούτου EP τους «No Vacancy Hotel» τον Φεβρουάριο του 2022, το οποίο ηχογραφήθηκε με τον Josh Gallop (Phoxjaw, Mother Vulture) στα Stage 2 Studios. Το EP έχει συγκεντρώσει πάνω από 200.000 streams και έλαβε υποστήριξη από δημοσιεύσεις όπως τα Ones To Watch, HardBeat Magazine και Distorted Sound.
Το δεύτερο EP τους, «Deathproof», που κυκλοφόρησε τον Μάιο του 2023, σηματοδότησε την αρχή της εξέλιξης της μπάντας, με μια ανανεωμένη ωριμότητα στη σύνθεση των τραγουδιών τους και μια εμφανή πρόοδο στον ήχο τους. Το «Deathproof» έχει συγκεντρώσει πάνω από 320.000 streams μέχρι σήμερα και έχει τιμηθεί από το Louder Than War Radio, το Ones To Watch, το Sirius XM, το BBC Introducing και πολλά άλλα.
Τον Αύγουστο του 2024 πραγματοποίησαν την μεγαλύτερη περιοδεία υποστήριξης μέχρι σήμερα, υποστηρίζοντας τον Kid Brunswick στην τελευταία του περιοδεία «Dead Forever» σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο. Πρόσφατα μοιράστηκαν επίσης τη σκηνή με τους False Heads, Virgin Marys, Phoxjaw, Moriaty, Pulled Apart By Horses, The Soap Girls και Mother Vulture και έχουν παίξει σε φεστιβάλ όπως το Icebreaker, το Dot to Dot, το The Godney Gathering, το Tallinn Music Week της Εσθονίας και το Burn It Down.
Το «You Don’t Need A Sun Tan» κυκλοφόρησε στις 20 Ιουνίου 2025 και είναι διαθέσιμο σε όλες τις μεγάλες πλατφόρμες streaming.
Οι KROOKED TONGUE ΕΙΝΑΙ:
Oli Rainsford – Φωνητικά, Μπάσο
Dan Smith – Κιθάρα, Φωνητικά
Harry Pritchard – Ντραμς
Μέσα στο καλοκαίρι και τη ζέστη και τον ιδρώτα ήρθε στα χέρια μου το The Ascent: Szenen der Katharsis των Γερμανών Empeiriaπου κυκλοφόρησε από την Vendetta Records. Σε έναν κόσμο όπου ο πληθωρισμός των κυκλοφοριών καθιστά σχεδόν αδύνατη την παρακολούθηση κάθε νέου σχήματος, υπάρχουν κάποιες κυκλοφορίες που καταφέρνουν να ξεχωρίσουν, όχι με τυμπανοκρουσίες και φανφάρες, αλλά με την ίδια τη δύναμη της μουσικής τους. Μια τέτοια περίπτωση είναι το ντεμπούτο άλμπουμ των Γερμανών Empeiria. Όσοι πιστοί των Mgła, 1349, Uada, Gaerea ζητάτε κάτι φρέσκο αυτό το καλοκαίρι, ιδού!
Empeiria: Το μυστηριώδες ντουέτο
Οι Empeiria, ένα μυστηριώδες ντουέτο από τη Γερμανία που αποκρύπτει την ταυτότητά του πίσω από τα ελληνικά γράμματα “π” και “η”, μας συστήνονται με ένα concept άλμπουμ που, όπως προδίδει και ο τίτλος του, πραγματεύεται την άνοδο μέσα από σκηνές κάθαρσης.
Empeiria
Ένα Ταξίδι προς την Κάθαρση σε 3 μέρη
Πρόκειται για ένα υπαρξιακό ταξίδι, χωρισμένο σε τρία μέρη, που παρακολουθεί τον στιχουργικό πρωταγωνιστή-ήρωα στην πορεία του από τις βασανιστικές αμφιβολίες και την ενοχή (Τραγούδια I, ΙΙ, III), στην αυξανόμενη αυτοπεποίθηση (Τραγούδια IV, V, VI) και, τελικά, στην υπαρξιακή συνειδητοποίηση (ΤραγούδιVII). Η αλήθεια είναι πως λόγω και των δικών μου αναζητήσεων και γνώσεων ένα τέτοιο concept με τράβηξε. Μια φιλόδοξη θεματολογία που απαιτεί και την ανάλογη μουσική επένδυση για να μην καταρρεύσει υπό το βάρος των προθέσεών της.
Ηχητικά, οι Empeiria αντλούν έμπνευση από τρεις δεκαετίες σκανδιναβικού BlackMetal, χωρίς όμως να εγκλωβίζονται σε στείρα αντιγραφή. Στις συνθέσεις τους μπορεί κανείς να διακρίνει την αυτοκρατορική μεγαλοπρέπεια των Emperor, την ωμή επιθετικότητα των Mgła και DarkFuneral και μια υπόγεια, σχεδόν τελετουργική ατμόσφαιρα που θυμίζει τους δικούς μας RottingChrist. Ωστόσο, το τελικό αποτέλεσμα φέρει μια σύγχρονη σφραγίδα, ενσωματώνοντας στοιχεία που φέρνουν στο νου πιο μοντέρνες εκφράσεις αυτής της σκηνής.
Empeiria
Η παραγωγή, την οποία έχει επιμεληθεί ο MarkusStock (Empyrium, TheVisionBleak) στο KlangschmiedeStudioE, είναι υποδειγματική. Κάθε όργανο ακούγεται χωρίς να χάνει την απαιτούμενη τραχύτητα και επιθετικότητα που αρμόζει στο είδος. Μάλιστα ο MarkusStock έχει συνειφέρει και με τα πλήκτρα του στο πρώτο εισαγωγικό τραγούδι του δίσκου.
1ο Μέρος: Η κατάδυση
Τα τραγούδια δεν έχουν τίτλους, αλλά λατινικούς αριθμούς, έτσι για να κατανοήσουμε τα στάδια της μετάβασης. Πολύ καλή επιλογή για αυτό το εγχείρημά τους. Το ταξίδι ξεκινά με το πρώτο μέρος (Τραγούδια I, ΙΙ, III), το οποίο μας βυθίζει σε έναν κόσμο αμφιβολίας και εσωτερικής πάλης. Τα riffs είναι οργισμένα και κοφτερά, τα blast beats ανελέητα και τα φωνητικά εκφράζουν απόγνωση και πόνο.
Οι συνθέσεις είναι χτισμένες πάνω σε μια διαρκή ένταση, με τις μελωδίες να ξεπηδούν μέσα από το χάος με πολλές εναλλαγές και ταχύτητες. Οι Empeiria μας βάζουν στο στάδιο της κατάδυσης, της αναμέτρησης με τους εσωτερικούς δαίμονες και η μουσική το αποδίδει με μια σπάνια ειλικρίνεια.
2ο Μέρος: Η σύγκρουση
Το δεύτερο μέρος (Τραγούδια IV, V, VI) σηματοδοτεί μια αλλαγή πλεύσης. Η ατμόσφαιρα γίνεται πιο εσωστρεφής, αλλά ταυτόχρονα πολυεπίπεδη. Εδώ οι Empeiria αρχίζουν να ξεδιπλώνουν πλήρως τις συνθετικές τους αρετές, ενσωματώνοντας χορωδιακά μέρη, γυναικεία φωνητικά και μέχρι και βιολί.
Το κομμάτι “IV“, το οποίο είχε κυκλοφορήσει και ως single – προπομπός του δίσκου, είναι ενδεικτικό αυτής της διεύρυνσης του ηχητικού τους ορίζοντα. Η αυτοπεποίθηση του πρωταγωνιστή ήρωα αυξάνεται και η μουσική πιο επική και μελωδική και ατμοσφαιρική, ακολουθεί χωρίς όμως να χάνει τη BlackMetal ταυτότητά της. Οι κιθάρες και τα drums είναι πιο γρήγορα σε ρυθμό και ένταση!
3ο Μέρος: Η κάθαρση
Και φτάνουμε στο τρίτο και τελευταίο μέρος, το οποίο αποτελείται από ένα και μόνο κομμάτι, το δεκαπεντάλεπτο έπος “VII“. Εδώ κορυφώνεται όλη η συναισθηματική μουσική διαδρομή του δίσκου. Το κομμάτι ξεκινά με ακουστικές κιθάρες, δημιουργώντας μια αίσθηση γαλήνης και περισυλλογής, πριν ξεσπάσει σε ένα τελευταίο κύμα BlackMetal οργής. Τα γυναικεία φωνητικά και το βιολί δε λείπουν ούτε εδώ στο τέλος, κάνοντας τον ήχο κάπως πιο μελαγχολικό.
Οι εναλλαγές από ακουστικά, σχεδόν folk, περάσματα σε καταιγιστικά extreme riffs είναι καταιγιστικές και απόλυτα εναρμονισμένες με το ταξίδι του ήρωα προς την τελική κάθαρση. Είναι η στιγμή της συνειδητοποίησης, της αποδοχής και, εν τέλει, της λύτρωσης. Epic!
Empeiria_logo
Εν είδει επιλόγου
Συμπερασματικά, το “TheAscent: SzenenderKatharsis” είναι συγχρόνως ένα ντεμπούτο και μια ολοκληρωμένη δήλωση αυτών που θα ακολουθήσουν. Οι Empeiria κατάφεραν με την πρώτη τους κιόλας δουλειά να δημιουργήσουν έναν δίσκο με βάθος, ψυχή και όραμα. Έναν δίσκο που σέβεται την παράδοση του BlackMetal, αλλά δεν φοβάται να την εξελίξει. Για να τους δούμε στη συνέχεια!
Για τους λάτρεις του ατμοσφαιρικού και συναισθηματικά φορτισμένου BlackMetal, η ακρόαση του “TheAscent: SzenenderKatharsis” είναι ξεκάθαρα μια εμπειρία κάθαρσης.
Τέσσερα χρόνια μετά το επιτυχημένο άλμπουμ του «Divisions», ο τραγουδοποιός και παραγωγός Charlie Nieland επιστρέφει με το τελευταίο του αριστούργημα, το EP «The Ocean Understands», μια νέα υπέροχη ευκαιρία να παρασυρθείτε από μια εκπληκτική συλλογή σαγηνευτικών μελωδιών και ασταμάτητων ρυθμών που συνδυάζουν με μαεστρία το post-punk, το dream pop και το prog-rock. Αυτά τα μοναδικά ηχοτοπία υπόσχονται ένα συναρπαστικό ταξίδι, αναδεικνύοντας τη συνεχή εξέλιξη του Nieland ως καλλιτέχνη και παραγωγού.
Από τη Debbie Harry, τον Rufus Wainwright και τους Scissor Sisters ως σόλο δημιουργός: Ο Charlie Nieland κυκλοφορεί το EP «The Ocean Understands».
charlie nieland
Το υλικό από το νέο EP «The Ocean Understands» και το επερχόμενο άλμπουμ «Stories From the Borderlines» (που θα κυκλοφορήσει αργότερα φέτος) πήρε τις ρίζες του από τη σειρά παραστάσεων «The Bushwick Book Club» στη Νέα Υόρκη, ως απάντηση σε διάφορες λογοτεχνικές πηγές, και εμπνεύστηκε από τη βαθιά αγάπη του Nieland για τους David Bowie, Kate Bush, Peter Gabriel, Cocteau Twins, Love & Rockets και The Cure.
«Αυτή η συλλογή τραγουδιών είναι ένα καλειδοσκόπιο στυλ. Είναι φωτεινά μυστικά δωμάτια που αντανακλούν την καρδιά ενός ανθρώπου σε έναν κόσμο που βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού. Το να παραμένεις δημιουργικός είναι αντίσταση. Καθώς οι αυταρχικοί επιτίθενται στην κουλτούρα, κάνουν το λάθος να πιστεύουν ότι η φαντασία μπορεί να ελεγχθεί, ενώ στην πραγματικότητα αναδύεται από τα βάθη. Η κουλτούρα δεν είναι φανταστική. Έχει τις ρίζες της στη φαντασία, αλλά είναι πιο πραγματική από ό,τι μπορεί να μετρηθεί», λέει ο Charlie Nieland.
«Αυτά τα τραγούδια αφηγούνται ιστορίες για το μεγάλωμα, για το πώς αποκοπήκαμε και πώς συνδεόμαστε. Εμβάθυνα σε κάθε ιδέα για αρκετά χρόνια που ήταν γεμάτα αγάπη, αβεβαιότητα και οικογενειακά δράματα. Ο χρόνος μου επέτρεψε να δημιουργήσω και να εξερευνήσω ηχητικούς κόσμους με κινηματογραφικό μάτι,
βρίσκοντας αντιθέσεις στην υφή και στο χρόνο. Να δημιουργήσω μια εμπειρία που αλλάζει με κάθε ακρόαση».
Ο Nieland μοιράστηκε πρόσφατα το dream-pop single «Redshift», εμβαθύνοντας στην βαθιά εμπειρία της δημιουργίας της δικής σου επιλεγμένης οικογένειας, όπως φαίνεται μέσα από το πρίσμα της κοσμικής επέκτασης και του αστροφυσικού θαύματος, ακολουθώντας το εκπληκτικό lead track «Drown» με το reverb. Το βίντεο, σε σκηνοθεσία του πολυτάλαντου καλλιτέχνη Hypnodoll, εμπνεύστηκε από μια δυστοπική όραση ενός μυθικού, ψυχεδελικού τραγουδιού σειρήνων που εξερευνά ένα σκοτεινό, αυταρχικό παρελθόν μέσα από συγκεχυμένες ιστορίες του μέλλοντος. Ψάχνοντας στα συντρίμμια του παρόντος, το «Drown» αναζητά τη χάρη μέσα στις βίαιες, ωκεάνιες δυνάμεις.
charlie nieland by alice teeple 2
Η μουσική ιστορία του Nieland είναι εκτενής, έχοντας γράψει, ερμηνεύσει και παράγει μουσική για δεκαετίες, με έμφαση στην ατμόσφαιρα και τη φαντασία. Έγραψε επίσης και παρήγαγε για σημαντικούς καλλιτέχνες όπως η Debbie Harry, ο Rufus Wainwright, οι Blondie και οι Scissor Sisters, καθώς και τη μουσική για την ταινία «The Safety of Objects» (με πρωταγωνίστρια την Glenn Close), το πιλοτικό επεισόδιο της σειράς «The L Word» στο Showtime και το ντοκιμαντέρ του VH-1 «NY77: The Coolest Year in Hell».
Ο Charlie βραβεύτηκε με χρυσό δίσκο
(Ηνωμένο Βασίλειο) για την παραγωγή του στο «Greatest Hits Sight & Sound» των Blondie και έφτασε στο Top 10 του Βillboard Dance Chart με το single της Debbie Harry «Two Times Blue», το οποίο συνέγραψε και παρήγαγε. Η dream pop μπάντα του, Her Vanished Grace, έγραψε μουσική για πάνω από 20 χρόνια πριν καθιερωθεί ως σόλο καλλιτέχνης με ένα μείγμα λεπτών συνθέσεων και ηχητικών εξερευνήσεων, κάνοντας το ντεμπούτο του με το «Ice Age» (2014) και στη συνέχεια με το «Hopeful Monsters» (2016). Μέλος του διδύμου Lusterlit με τη Susan Hwang, το οποίο εμπνέεται από τη λογοτεχνία για τη σύνθεση και την ερμηνεία τραγουδιών, παράγει και συνδιοργανώνει το podcast «An Embarrassment of Prog».
Από τις 20 Ιουνίου, το EP «The Ocean Understands» είναι διαθέσιμο σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες μουσικής, συμπεριλαμβανομένων των Apple Music, Spotify και Bandcamp. Το EP «The Ocean Understands» είναι τώρα διαθέσιμο για προπαραγγελία απευθείας από τον καλλιτέχνη.
ΛΙΣΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ ΤΟΥ EP
1. Drown
2. Redshift
3. Shame
4. Elegy
Συντελεστές:
Μουσική & Στίχοι: Charlie Nieland
Ηχογραφήθηκε στα Saturation Point Studios (Brooklyn, NY)
από τον Ιανουάριο του 2023 έως τον Απρίλιο του 2025
Το «Elegy» ηχογραφήθηκε ζωντανά στο KGB Bar, NYC, στις 3 Οκτωβρίου 2021
Charlie Nieland – φωνητικά, κιθάρες, μπάσα, πιάνο, πλήκτρα, κρουστά, G-Force M-TRON
Pro IV
Billy Loose – ντραμς
Dan McAssey – κιθάρα στο «Shame»
Το τετραμελές alt-americana συγκρότημα Young Martyrs με έδρα το Bath επιστρέφει με την κυκλοφορία του επερχόμενου νέου τους single “Everyone Else Disappears”, το οποίο κυκλοφόρησε στις 20 Ιουνίου 2025.
Οι Young Martyrs σχηματίστηκαν το 2020
και κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο ομώνυμο άλμπουμ τους την ίδια χρονιά. Η ταυτόχρονη πρώτη τους headline περιοδεία τους είδε να ξεπουλάνε συναυλίες σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο, γεγονός που τους οδήγησε στο να μοιραστούν τη σκηνή με ονόματα όπως οι Badly Drawn Boy, The Hooziers και McFly, καθώς και να παίξουν θέσεις σε διάφορα φεστιβάλ, όπως το Glastonbury και το Rock Oyster.
Το δεύτερο άλμπουμ τους «Time Is Not On Our Side» κυκλοφόρησε το 2023, επεκτείνοντας τη βάση των οπαδών τους πέρα από το Ηνωμένο Βασίλειο και τους είδε να δίνουν συναυλίες σε όλη τη Νέα Υόρκη.
Press Shot (1) (1)
Το επερχόμενο single τους “Everyone Else Disappears” έγινε σε παραγωγή με τον Sebastian Brice (Indefra Studios) στα Real World Studios με επιπλέον ηχογράφηση από τον Ed Oleszko στο Vintage Tone Factory. Το κομμάτι συνδυάζει εσωστρεφείς στίχους και νοσταλγικές μελωδίες, εμβαθύνοντας στιχουργικά στα συναισθήματα γύρω από την ανεκπλήρωτη αγάπη.
Σχετικά με το θέμα του κομματιού, ο τραγουδιστής Tom Corneill εξηγεί: “Αυτά είναι τα λόγια κάποιου που κοιτάζει το αντικείμενο της αγάπης του για πολύ καιρό και από πολύ μακριά. Θέλει να ξέρει πώς θα ήταν η ζωή αν την μοιράζονταν, αλλά είναι ένα όνειρο που είναι απλά πολύ μακριά- Πάρα πολλοί κανόνες, πάρα πολλοί άνθρωποι στο δρόμο. Αυτό είναι το τραγούδι που ξεχειλίζει από μέσα του όταν όλα γίνονται υπερβολικά. Είναι η ζωή που θα μπορούσες να έχεις αν αυτός ο άνθρωπος ήξερε τι συμβαίνει μέσα στο κεφάλι σου”.
Tο River Party ξεκινάει δυνατά! Πάμε να αναλύσουμε την δεύτερη μέρα του φετινού μας Line-Up
Γιάννης Χαρούλης
xaroulis
Ο αγαπημένος κρητικός τραγουδο-ποιός και ερμηνευτής επιστρέφει στο River Party και το Νεστόριο μετά από αρκετά χρόνια απουσίας, και θα μας ταξιδέψει με τη μαγεία της χροιάς του
Εισβολέας
eisvoleas
Ο γνωστός μας Λιάκος έρχεται με φόρα και Full Band στο Νεστόριο, και το blend ραπ, χιπ χοπ και ελληνικής μουσικής θα κερδίσει και τον πιο απαιτητικό οπαδό.
Σκιαδάρεσες
skiadareses
Οι Σκιαδαρέσες έρχονται να ταράξουν τα νερά! Βαλκανικοί ρυθμοί, θεατρική τρέλα, πνευστά που σε ξεσηκώνουν, και μια σκηνική παρουσία που δεν χωράει πουθενά… εκτός από το River Party.
Kούπες
koypes
Οι Κούπες είναι ένα συγκρότημα που πειραματίζεται ασταμάτητα, συνδυάζοντας το ροκ με τα παραδοσιακά στοιχεία. Με το κλαρίνο και την γκάιντα να πρωταγωνιστούν, με τις ηλεκτρικές κιθάρες άλλοτε να παίζουν μελωδικά ριφς και άλλοτε να γεμίζουν δίνοντας όγκο.
Ξένια Γκάλι ( Xenia Ghali)
ghali
Η Ξένια Γκάλι (ή Xenia Ghali) είναι μια καταξιωμένη Ελληνίδα DJ και μουσική παραγωγός, γνωστή για τη συμβολή της στην dance και ηλεκτρονική μουσική σκηνή. Έχει κερδίσει μεγάλη αναγνώριση διεθνώς, κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες μεγάλες μουσικές σκηνές.
Για να μπορούν να εξυπηρετηθούν όλοι στο camping και για να χωρέσουμε όλοι, είναι υποχρεωτική η δήλωση της σκηνής σας, με μόλις 5€ ανά αντίσκηνο για όλες τις μέρες, για κάθε αντίσκηνο 1-4 ατόμων. Σκηνές χωρίς το ειδικό αυτοκόλλητο θα απομακρύνονται από τον χώρο.
Περιορισμένες θέσεις!
Το φετινό River Party φέρνει και πάλι τις οργανωμένες μετακινήσεις για όσους θέλουν να φτάσουν στο Νεστόριο άνετα, ξέγνοιαστα και με την καλύτερη παρέα.
Οι εκδρομές ξεκινούν από:
Αθήνα, με ενδιάμεσες στάσεις σε Θήβα και Λαμία
Θεσσαλονίκη, με ενδιάμεσες στάσεις σε Βέροια και Κοζάνη
Τα River Buses αποτελούν ιδανική επιλογή για όσους δεν επιθυμούν να ταξιδέψουν με δικό τους όχημα, αλλά και για όσους θέλουν να ξεκινήσουν το φεστιβάλ από τη στιγμή της αναχώρησης.
Οι θέσεις είναι περιορισμένες και η κράτηση γίνεται ηλεκτρονικά μέσω της ιστοσελίδας του φεστιβάλ:
Στο πλαίσιο του φετινού New Long Fest, στις 27 Ιουλίου θα δούμε την μπάντα με όνομα Krotalias να ανεβαίνει στη σκηνή και να τα σαρώνει όλα. Είναι μεγάλη μας χαρά που τους φιλοξενούμε στο afternoiz.gr για μία συζήτηση-ανασκόπιση θα έλεγε κανείς.
Δείτε εδώ το full Line-up και όλες της πληροφορίες για τη Νέα Μάκρη μπορείτε να τις βρείτε εδώ .
Ελένη Λεωνίδα: Το όνομα “Krotalias” είναι ιδιαίτερο. Είμαι σίγουρη πως σας έχουν ρωτήσει ξανά, αλλά θα ήθελα να έχει τη δική του απάντηση το κοινό του afternoiz. Ποια είναι η ιστορία πίσω από την επιλογή του?
Krotalias: Κατά τη γνώμη μας το όνομα ενός έργου πρέπει να συμφωνεί αισθητικά με το μουσικό περιεχόμενο και ιδανικά να προϊδεάζει, στο μέτρο που είναι δυνατόν,τον ακροατή/ακροάτρια για το τι πρόκειται να ακούσει. Το 2015 όταν είχε έρθει η ώρα για την ονοματοδοσία,είχαμε καταλήξει ότι ψάχναμε κάτι μονολεκτικό και με desert απόχρωση. Κατά το brainstorming, μόλις έπεσε στο τραπέζι το Κροταλίας, αμέσως είπαμε αυτό είναι. Σχεδόν ταυτόχρονα, με ένα πρόχειρο YouTube search πέσαμε πάνω σε ένα παιδικό ντοκιμαντέρ με θέμα τους κροταλίες και βρήκαμε και το ηχητικό intro που βάζουμε στα Live και φτιάξαμε το πρώτο teaser το οποίο μπορείτε να δείτε στο παρακάτω link του βαθέως YouTube.
Ε.Λ.: Από την ίδρυσή σας το 2014 μέχρι σήμερα, πώς έχει εξελιχθεί ο ήχος σας; Ποια στοιχεία παραμένουν σταθερά και ποια έχουν αλλάξει;
Krotalias: Ο άξονας γύρω από τον οποίο κινούμαστε ηχητικά ανήκει στο ευρύτερο φάσμα του Punk rock με αρκετές mid tempo rock στιγμές.
Νομίζω πως τίποτα δε μένει πραγματικά σταθερό αλλά και τίποτα δεν αλλάζει στα αλήθεια. Όσο περνάνε τα χρόνια που παίζουμε μουσική καταλήγω στο συμπέρασμα ότι ένα τραγούδι έχουμε μέσα μας και κάθε τραγούδι που γράφουμε είναι μια απόπειρα να προσεγγίσουμε αυτό το ένα τραγούδι. Μπορεί να το έχουμε γράψει ήδη μπορεί και να μην το γράψουμε πότε.
Ε.Λ.: Το EP “Για μια θέση στον ήλιο” και το LP “Ο Τελευταίος Άνθρωπος στη Γη” έχουν έντονα κοινωνικά και πολιτικά μηνύματα. Πώς επιλέγονται τα θέματα που θίγονται στους στίχους σας;
Krotalias: Οι στίχοι μας είναι ζητήματα που μας απασχολούν ως άτομα και με τα οποία είμαστε φορτισμένοι. Φυσικά υπάρχει και ένα φίλτρο, μια αόρατη ερώτηση αν θες, για το αν αξίζει, αν μπορείς ή αν τολμάς να γράψεις ένα τραγούδι για ένα θέμα. Μας αρέσει ιδιαίτερα όταν η θεματολογία ενός τραγουδιού παρότι συγκεκριμένη για εμάς μπορεί να ερμηνευθεί με πολλούς τρόπους από τον ακροατή. Αναπόφευκτα λοιπόν και με δεδομένο ότι πιστεύουμε ότι η έμπνευση πηγάζει από την παρατήρηση είναι απόλυτα λογικό στη σκληρή πραγματικότητα που ζούμε να είναι κοινωνικοπολιτικά φορτισμένος και ο στίχος μας. Επειδή πιστεύουμε σε έναν καλύτερο κόσμο προτιμάμε να γράφουμε για τα στραβά του παρά για το πως διασκεδάζουμε.
Κροταλίας “Δεν ξέρουμε αν ένα τραγούδι μπορεί να αλλάξει τον κόσμο αλλά θέλουμε να ζούμε στον κόσμο που αυτό το τραγούδι έχει γραφτεί”.
Ε.Λ.: Στο κομμάτι “Περίστροφο” συνεργαστήκατε με μουσικούς όπως ο Γιώργος Παυλίδης (Χάσμα) και ο Σταμάτης Φουσέκης (Μπρος). Πώς προέκυψαν αυτές οι συνεργασίες και τι πρόσθεσαν στον ήχο σας;
Krotalias: Ο Γιώργος (Πεθαίνουν στο Τέλος) έχωσε μια σολάρα και ο Σταμάτης (Νoisedelik Folk) έβαλε το κοντραμπάσο στην εισαγωγή. Ο Γιώργος είναι συνέταιρος και συνεργάτης στο στούντιο μας (Από Κάτω στούντιο) και ο Σταμ είναι περίπου τα ίδια χρονιά φίλος . Όπου χρειαζόμαστε βοήθεια δεν ντρεπόμαστε να τη ζητήσουμε από τους κοντινούς μας ανθρώπους. Σε αυτό το πλαίσιο είναι ίσως η καταλληλότερη στιγμή να μιλήσω για την προσθήκη του Αντώνη Χατζηκωνσταντή στα πλήκτρα, ο οποίος είναι μαζί μας στις ηχογραφήσεις από το πρώτο ep αλλά πλέον είναι μέλος της μπάντας.
Ε.Λ.: Το desert punk ύφος σας συνδυάζει western επιρροές με punk ενέργεια. Ποιες μπάντες ή καλλιτέχνες σας έχουν επηρεάσει περισσότερο;
Krotalias: Κάθε μέλος του Κροταλία έχει τα δικά του αγαπημένα. Αν έπρεπε να φτιάξω μια λίστα από αυτά θα ήταν: Creedence Clearwater Revival, Bad Religion, Social Distortion, Τρύπες, Hellacopters, Bronx και πάρα πολλά άλλα. Στη μουσική μας κυριαρχεί μια αισθητική spaghetti western μέσα από ένα punk rock φίλτρο.
Ε.Λ.: Έχετε συμμετάσχει σε συναυλίες τόσο σε αυτοοργανωμένους χώρους όσο και σε φεστιβάλ όπως το Rockwave. Πώς διαφέρει η εμπειρία και η ενέργεια του κοινού σε κάθε περίπτωση;
Krotalias: Υπάρχουν φορές που μας ενώνουν με το κοινό τα τραγούδια του Κροταλία. Άλλες φορές μας ενώνει η πολιτική θέση που στηρίζουμε, και κάποιες μαγικές φορές συμβαίνουν και τα δύο ταυτόχρονα.
Ε.Λ.: Το νέο σας single “Όσο ανατέλλει ο ήλιος” προμηνύει τον επερχόμενο δεύτερο δίσκο σας. Τι μπορούμε να περιμένουμε από αυτή τη νέα δουλειά;
Krotalias: Έχουμε ήδη κυκλοφορήσει τρία κομμάτια από τον καινούργιο δίσκο. Tο “Όσο ανατέλλει ο ήλιος”, το “Μία ανάσα μακρυά” και το “Ενός λεπτού σιγή”. Μέσα στον Ιούλιο θα κυκλοφορήσουμε και άλλο ένα single το οποίο ήδη παίζουμε στα τελευταία live .
Ο καινούργιος δίσκος θα έχει 10 ή 11 κομμάτια. Τα 8 έχουν ηχογραφηθεί ήδη ενώ τα άλλα 3 είναι υπό κατασκευή. Όσον αφορά το περιεχόμενο τώρα, είναι σίγουρα ένας δίσκος μας με μεγάλη ποικιλία αφού περιλαμβάνει κομμάτια αρκετά ετερόκλητα μεταξύ τους με ένα μουσικό εύρος που εκτείνεται από high energy rock n roll, γρήγορο punk rock μέχρι και φολκ.
Ε.Λ.: Πώς βλέπετε τη θέση σας στην ελληνική ανεξάρτητη rock σκηνή και πώς έχει εξελιχθεί αυτή τα τελευταία χρόνια;
Krotalias: Όλα τα μέλη του Κροταλία ήταν και είναι ενεργά μέλη της ευρύτερης rock/punk ανεξάρτητης σκηνής τόσο με την παρουσία ως μέλη μπαντών όλα αυτά τα χρόνια όσο και στηρίζοντας την κοινότητα και τα εγχειρήματά της. Δεν έχουμε να πούμε πολλά οι ίδιοι για την θέση μας ως μπάντα σε αυτή παρά μόνο ότι, όταν υπάρχει κλίμα αλληλοστήριξης και αλληλοβοήθειας, δημιουργούνται οι συνθήκες για να ανοίγει όλο αυτό που ονομάζουμε σκηνή και να προσελκύει όλο και περισσότερο κόσμο.Για να σε ακολουθήσει κάποιος πρέπει να τον πείσεις ότι πιστεύεις αυτό που κάνεις και θεωρούμε ότι αυτό είναι κάτι που στο τέλος με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο αναγνωρίζεται.
Κροταλίας “Τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε ότι υπάρχει μεγάλη δίψα για δημιουργία με αποτέλεσμα να ξεπηδάνε συνέχεια νέες μπάντες, αλλά και κόσμος που έχει μπουχτίσει τόσο με αυτά που του σερβίρουν και ψάχνει να βρει κάτι πιο αληθινό”.
Ε.Λ.: Ποια είναι η διαδικασία σύνθεσης των τραγουδιών σας; Ξεκινάτε από τους στίχους, τη μουσική ή είναι μια συλλογική διαδικασία;
Krotalias: Συνήθως όλα ξεκινάνε από ένα riff, αυτό είναι που σε ιντριγκάρει να κάτσεις να το ηχογραφήσεις και στη συνέχεια να το κάνεις κομμάτι. Δουλεύουμε συλλογικά πάνω στη μουσική και στον στίχο και αυτό αρκετές φορές αποδεικνύεται αρκετά δύσκολο αφού απαιτείται περισσότερος χρόνος για να φτάσεις στο σημείο που ένα κομμάτι θα ικανοποιεί και τους τέσσερις αλλά στο τέλος σίγουρα σε ανταμείβει.
Ε.Λ.: Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να περάσετε στο κοινό μέσα από τη μουσική σας και τις ζωντανές εμφανίσεις σας;
Krotalias: Το μήνυμα είναι ηχογραφημένο, το λάιβ είναι ένα μέσο για να επικοινωνούμε με τους ανθρώπους που αγκαλιάζουν τη μουσική μας και όλα όσα πρεσβεύουμε ως μπάντα και μας γεμίζει δύναμη και όρεξη να συνεχίσουμε να κάνουμε αυτό που αγαπάμε. Είμαστε μια μπάντα που της αρέσει να παίζει ζωντανά και ελπίζουμε να συνεχίσει να συμβαίνει αυτό για πολύ ακόμα.
Ε.Λ.: Τι θα περιμένουμε από εσάς στο επερχόμενο Live σας στο πλαίσιο του New Long Fest στις 27 Ιουλίου;
Krotalias: Στις 27 Ιουλίου έχουμε τη μεγάλη χαρά να κλείσουμε το φετινό New Long Fest, το οποίο είναι μια ετήσια γιορτή της underground σκηνής και μετράει αισίως 19 χρόνια!!! Η διάθεση κάποιων να οργανώνουν ένα festival που ρίχνει φως αποκλειστικά στον σκληρό ήχο για τόσο μεγάλο διάστημα είναι τουλάχιστον συγκινητική και αξίζει κάθε στήριξης. Από τη σκηνή για τη σκηνή λοιπόν! Ερχόμαστε με πώρωση να δώσουμε μια εμφάνιση γεμάτη ενέργεια και να γλεντήσουμε παρέα με πολλούς παλιούς αλλά και νέους φίλους.
Τα λέμε εκεί!
The Haunted μια από τις πιο εμβληματικές μπάντες της σύγχρονης Σουηδικής metal σκηνής που συνδυάζουν αψεγάδιαστα thrash και death metal ήχου επιστρέφουν στην Ελλάδα για μία και μοναδική συναυλία στην Αθήνα, στις 4 Οκτωβρίου στο Gagarin205. Στην ατζέντα μας μπορείς να βλέπεις πληροφορίες για όλα τα lives, για να μην χάνεις τη μπάλα!
The Haunted | Ετοιμαστείτε για μια εκρηκτική ζωντανή εμφάνισή τους.
Σχηματίστηκαν το 1996 με αρχικά μέλη τους Anders και Jonas Björler, Peter Dolving, Adrian Erlandsson και Patrik Jensen. Θυμηθείτε ότι οι αδελφοί Björler αλλά και ο Erlandsson ήταν μέλη του μελωδικού death metal συγκροτήματος At the Gates.
The Haunted live @ Gagarin205 _ Pie in the Sky
The Haunted trivia
Ήξερες ότι…
Το ντεμπούτο album τους “The Haunted“, που κυκλοφόρησε το 1998 έφερε τη μπάντα στο προσκήνιο και το album χαρακτηρίστηκε ως album της χρονιάς από το περιοδικό Terrorizer.
2000: Το δεύτερο album τους “MadeMeDoIt” ήταν πιο μελωδικό, περισσότερο κοντά στο Gothenburg style παρά με την old-school thrash metal που είχε στο ντεμπούτο. Ωστόσο υπήρξε το album που τους χάρισε το Σουηδικό Grammy για το καλύτερο Hard Rock album!!
2003: κυκλοφόρησε το “One Kill Wonder” μέσα απο το οποίο το πιο χαρακτηριστικό τραγούδι είναι το D.O.A. Το συγκρότημα κέρδισε ξανά το Σουηδικό Grammy ως το καλύτερο Hard Rock album και το τραγούδι τους ενσωματώθηκε το 2008 και στο βιντεοπαιχνίδι Rock Band (Xbox & PlayStation 3).
O Κυριάκος Αθανασιάδης άκουσε τη νέα τους δισκογραφική δουλειά και συμφωνώ με ότι έχει γράψει. ΕΔΩ μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά την γνώμη του.
Οι TheHaunted έχουν αποκτήσει μια αξιοσέβαστη φήμη σχετικά με τις δυναμικές ζωντανές εμφανίσεις τους καθώς γεμίζουν την ατμόσφαιρα με ενέργεια και οργή και ανυπομονούμε να τους δούμε να κατεδαφίζουν τη σκηνή του Gagarin! Η Pie In The Sky & οι TheHaunted υπόσχονται μια εμφάνιση που θα μείνει αξέχαστη και δεν πρέπει να λείψει κανένας οπαδός του ακραίου ήχου.
The Haunted | The Preachers Of Death are back in town!
Μαζί τους θα μοιραστούν τη σκηνή του Gagarin205 δυο από τις πιο ηχηρές παρουσίες της ελληνικής underground σκηνής! Οι Amken και οι I.See.Red! Τους Amken τους έχουμε δει αρκετές φορές live και φυσικά θα τους απολαύσουμε ξανά στο New Long Festival το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Ιουλίου! Τους I.See.Red τους είχαμε δει τον Δεκέμβριο που μας πέρασε στο πάρτυ που διοργάνωσαν οι Psycorepaths για τα 20 χρόνια τους. ΕΔΩ μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα.
Amken
Γέννημα θρέμα του αθηναϊκού thrash κινήματος, οι Amken για περισσότερα από 10 χρόνια βομβαρδίζουν ανελέητα τις local σκηνές της Ελλάδας αλλά και του εξωτερικού, καθώς έχουν περιοδεύει την Ευρώπη δίπλα σε ονόματα όπως Gorgoroth και Gehenna αλλά και την Ιαπωνία, παίζοντας στο Japanese Assault Fest. Το τελευταίο τους άλμπουμ, Passive Aggression κυκλοφόρησε από την Massacre Records και αποθεώθηκε από τον εγχώριο μουσικό τύπο και όχι μόνο.
I.See.Red
Οι I See Red αποτελούν ένα από τα καλά κρυμμένα μυστικά του σύγχρονου εγχώριου extreme ήχου. Ένα κράμα melodic death metal, μπολιασμένο με μπόλικο hardcore αλλά και black metal, οι I See Red ανοίγουν την βραδιά δυναμικά και δείχνουν τον λόγο που συζητιέται τόσο πολύ το όνομα τους τα τελευταία χρόνια. Το 2025 είναι η χρονιά όπου θα δει το φως και η 3η επίσημη κυκλοφορία τους μετά τα As Hope Runs Dry EP (2016) και A Drop Of Truth LP (2020)
Εισιτήρια
Τα εισιτήρια προπώλησης κοστίζουν 35€
Στο ταμείο τα εισιτήρια κοστίζουν 38€
Hard Copy:
Monsterville (Αγίας Ειρήνης 13, 10551, Αθήνα)
Rhythm Records (Εμμ. Μπενάκη 74, 10684, Αθήνα)
Metal Era (Εμμ. Μπενάκη 22, 10678, Αθήνα)
Το 1ο Κrokos Open Air Festival σηκώνει αυλαία στις 9 και 10 Αυγούστου και ένα warm up party την Παρασκευή 8 Αυγούστου στον καταπράσινο χώρο του Κρόκου Κοζάνης, με πάνω από 20 μπάντες, raw rock n’ roll ενέργεια, άφθονη μπύρα, finger foods, adventure με on-off διαδρομές μοτοσυκλέτας και δωρεάν camping για όλους.
Honeybadger-2
*1ο **KROKOS OPEN AIR FESTIVAL*
8 & 9 & 10 Αυγούστου 2025
Κρόκος Κοζάνης
Planet-of-Zeus-1
Το φεστιβάλ φιλοδοξεί να καθιερωθεί ως θεσμός και φέρνει στη σκηνή μερικά από τα πιο δυναμικά ονόματα της ελληνικής και ξένης rock σκηνής. Μέχρι στιγμής έχουν ανακοινωθεί οι εξής μπάντες:
PLANET OF ZEUS (GR), NIGHTSTALKER (GR), ΚΟΙΝΟΙ ΘΝΗΤΟΙ (GR), HIDDEN IN THE BASEMENT (GR), JACKS FULL (GR), CHIPPER (GR), HONEYBADGER (GR), PARANOID REVERB (GR), RAINYARD (GR), SENSE OF FEAR (GR), COUNTOWN (GR), NOFRENO (CY ), ATTAXIC (BG), OBSOLETE GUNS (BG), THE RUCKUS HABIT (GR), BIRDS OF VALE ( GR), BLACKEN (GR), ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ (GR), THE THIRSDAYS (GR), ΑLL BLUE (GR), ΠΑΙΔΕΙΑ κ.α.
Nighstalker Photo by_Stella Mouzi
*Εισιτήρια:*
Η προπώληση εισιτηρίων ανοίγει τις επόμενες ημέρες, από τη more.com με early bird εισιτήρια σε περιορισμένο αριθμό και hard copies σε φυσικά σημεία προπώλησης.
Ημερήσια εισιτήρια: Presale 15€ , On spot 18€
Διήμερα εισιτήρια: Early bird 25€, Presale 27, On spot 30
Τριήμερα εισιτήρια: Early bird 35, Presale 39, On spot 45€
koinoi 8nhtoi
*HARD COPIES – Φυσικά σημεία προπώλησης:*
Θεσσαλονίκη
The NEPHILIM metal store, Πατριάρχου Ιωακείμ 17
Κοζάνη
Mr Friday music store, Ιωάννη Τράντα, Miaouli
Funky monkey cocktail bar Αλιάκμονος 1
101 rock bar, Ιωακείμ Λιούλια, Κρόκος
Λάρισα
Snuff music store, Φιλελλήνων 53, Παπασταύρου 4
Χαλκίδα
Lobby cafe bar, Κριεζώτου 39
Η είσοδος για παιδιά έως 12 ετών είναι ελεύθερη υποχρεωτικά με παρουσία κηδεμόνα/συνοδείας
Πρόσβαση ΑΜΕΑ
We are PET FRIENDLY
24η φύλαξη Macedonian warriors mc club SKG
ΛΕΥΚΑΔΙΟΣ ΧΕΡΝ (Leykadios Hern) στα λόγια σας ζω.Ένα ποιητικό ταξίδι στην ζωή και το έργο του με τα τραγούδια της μούσας Mio Matsuda από την Ιαπωνία, που γεφυρώνονται με τα Ελληνικά με την φωνή της Γεωργίας Ζώη και την εξιστόρηση του Γιάννη Γαβρίλη στον ρόλο του Λευκάδιου Χερν και της Αλεξάνδρας Καρακατσάνη.
θα εκτεθούν σπάνιες συλλεκτικές εκδόσεις των βιβλίων του Λευκάδιου Χερν από τις συλλογές του Τάκη Ευσταθίου και του Κυριάκου Τσιφλάκου.
23 Ιουνίου 2025 ώρα 20.30 Στην αίθουσα εκδηλώσεων της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών.
Συντελεστές
Στην κιθάρα η Αρετή Κοκκίνου
Μουσικές συνθέσεις: Κατερίνα Παπαδοπούλου
Διοργάνωση – Σκηνοθετική επιμέλεια – συγγραφή και επιλογή κειμένων: Γιάννης Φαλκώνης
Χορηγοί: Τάκης Ευσταθίου – B.Loose
INFO Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών
Οι The Haunted από τότε που κυκλοφόρησαν το ομώνυμο τους άλμπουμ όπως και ττον διάδοχο του, “Made me do it”, με έκαναν φανατικό οπαδό τους. Όπως τότε που τα αδέρφια Björler με τους At the Gates ίδρυαν μαζί με τους Unleashed και μετέπειτα τους Dark Tranquillity και τους In Flames ένα ολόκληρο είδος. Τα έχουμε αναφέρει ξανά σε προηγούμενα άρθρα για την Σουηδική σκηνή και πρέπει σίγουρα να πραγματοποιήσουμε ένα μεγάλο αφιέρωμα που σίγουρα θα έχει πολλά κεφάλαια και δεν θα είναι από έναν συντάκτη το μόνο σίγουρο. Πάμε λοιπόν στο “Songs of last resort” που μόνο με τον τίτλο και το εξώφυλλο μας ξεσηκώνει.
The Haunted: “Songs of last resort”
Το νέο άλμπουμ των The Haunted “σκοτώνει”
Τα είπαμε και όταν παρουσιάσαμε τα νέα τους όπως και το “Warhead”εδώ. Μαζί με το “In fire reborn” ήταν από τις καλύτερες συνθέσεις για να αποτελέσουν “ορεκτικά” για το “κυρίως πιάτο” που φέρει τον τίτλο “Songs of last resort”. Ένα άλμπουμ που ηχογραφήθηκε στα Bohus Studios στη Σουηδία και η μίξη όπως και το mastering πραγματοποιήθηκαν στα Fascination Street Studios. Που άλλου θα μου πείτε…
Εδώ έχουμε λοιπόν τα πάντα, από τις δυο πρώτες συνθέσεις που σε κάνουν να επιστρέφεις στο παρελθόν των δυο πρώτων δίσκων μέχρι και τα hard core περάσματα των “Collateral carnage” και “Unbound”. Εδώ έχουμε λοιπόν αρκετή ποικιλομορφία που με κομμάτια όπως “Hell is wasted on the dead” και “Through the fire” την κάνουν ακόμα πιο ελκυστική. Η Century Media κάτι ξέρει που τους στηρίζει ακόμα, έτσι?
Η μπάντα από το Gothenburg κέρδισε το “στοίχημα”? Εγώ θα πω πως ναι, μιας εκτός από τα παραπάνω κομμάτια που αναφέραμε, συνθέσεις όπως “Salvation recalled”, “Labyrinth of lies” και “Letters of last resort” που είναι και τα τελευταία κομμάτια του άλμπουμ, σου κρατάνε το ενδιαφέρον αμείωτο. Ειδικά τα γκάζια στο “Salvation recalled” σου φέρνουν στο νου τις ένδοξες εποχές των πρώτων δουλειών των At the Gates. Ναι, όσο και να προσπαθήσουν οι “σκιές” των Σουηδών Death Metallers δεν φεύγουν εύκολα. Το αργόσυρτο “Labyrinth of lies” απλά είναι από τα κορυφαία του άλμπουμ και σίγουρα στα αγαπημένα μου μαζί με το “To bleed out”. Μεγάλο “κόλλημα” το riff του τελευταίου.
The Haunted
Το μεγαλείο των The Haunted
Κοιτάξτε, είναι μεγάλοι “μάστορες” στο είδος. Μπορεί να έχει αποχωρήσει ο ένας αδερφός, αλλά ο Ola Englund μαζί με τον Patrick Jensen έχουν κάνει επαγγελματική και θαυμάσια δουλειά. Αυτό φαίνεται στα εμπνευσμένα solos που παίζει και την ποικιλία των riffs που προσφέρει. Δηλαδή με το που ακούς το “Warhead”, σου έρχεται η πρώτη φορά που άκουσες τα εκπληκτικά “Bullet hole” και “Bury your dead”.
The Haunted
Σίγουρα ακούγοντας το “Songs of last resort” σου έρχονται αναμνήσεις από όταν ήσουν είκοσι έτων όταν τους άκουσες πρώτη φορά. Καλά για τον Erlandsson, τα πολλά λόγια είνααι φτώχεια που λένε και στο χωριό μου. Τρομερό και αρτιότατο performance από έναν από τους καλύτερους drummers της Σουηδίας. Ο Marco Aro απλά δίνει τον καλύτερο εαυτό του στα φωνητικά.
Ετημυγορία
Οι The Haunted “οργιάζουν” σε αυτή την δουλειά, χωρίς πλάκα, είναι ένα άλμπουμ που το ακούς συνέχεια. Δεν το βαριέσαι ρε αδερφε. Ειναι από τις μπάντες που γνωρίζουν πως παίζεται το “τόπι” και δεν θα απογοητεύσουν ούτε τον πιο απαιτητικό οπαδό του είδους. Το “Songs of last resort” είναι ένα άλμπουμ που σίγουρα θα μείνει στις καθημερινές μου επιλογές για πολύ καιρό.
Οι Αμερικάνοι Fantasy Doom Metallers Castle Rat επιστρέφουν με ένα single που αποτελεί προπομπό του επερχόμενου τους album, “The bestiary”. Πριν από αυτό όμως μας απασχόλησαν πολύ ευχάριστα με το “Into the realm”. Μια πολύ αξιόλογη δουλειά που ήταν μια εξαιρετική μίξη από ιδέες όπως των Sleep, Blue Oyster Cult, Uriah Heep μέχρι και Lucifer’s friend. Παρακάτω μπορείτε να πάρετε μια ιδέα από το ντεμπούτο τους.
Οι Castle Rat και το νέο single
Τώρα σχετικά με το “The wizard”, η μπάντα συνεχίζει στο ίδιο μοτίβο περίπου με τις Black Sabbath αναφορές να εμπλουτίζουν έντονα το περιεχόμενο για μια ακόμη φορά. Αυτό το seventies και eighties vibe είναι όλα τα λεφτά καθ’ολη την διάρκεια του video clip, το οποίο και μπορείτε να παρακαολουθήσετε παρακάτω.
Σίγουρα αναμένουμε πολλά από τους Αμερικάνους που μας έρχονται από το γραφικό και όμορφο Brooklyn της Νέας Υόρκης. Στις 19 Σεπτεμβρίου περιμένουμε το νέο τους άλμπουμ, μέχρι τότε απολαύστε στο “The wizard”.
Οι Caelestia κυκλοφόρησαν νέο clip που φέρει τον τίτλο “Jutland” και το οποίο είναι και το νέο τους single. Οι Αθηναίοι λοιπόν έχοντας κυκλοφορήσει πιο πριν τα “Beneath abyss”και “Thanatoptosis”, όπως και κάποια singles, έρχονται με ένα εξαιρετικό κομμάτι. Παρακάτω μπορείτε να θυμηθείτε το “Thanatoptosis” που είχε κυκλοφορήσει πριν λίγα χρόνια.
Το “Jutland” των Caelestia
Στο “Jutland” κινούμαστε σε πιο “αγνά” Death Metal μονοπάτια που αγγίζουν αυτό με το οποίο μεγαλούργησαν οι θρυλικοί Bolt Thrower. Ακόμα περισσότερο και λόγω θεματολογίας. Από τα παλιά όπως θα καταλάβετε διαφέρει αρκετά. Έχει πολύ πιο Heavy ήχο και κινείται σε πιο παραδοσιακά μονοπάτια. Παρακάτω μπορείτε να παρακολουθήσετε το νέο τους video clip.
“Jutland”
Εξαιρετικό δείγμα από τους Αθηναίους και αναμένουμε το επόμενο τους βήμα!
Η Smoke the Fuzzgigs περήφανα παρουσιάζει τους ΣΑΡΩΤΙΚΟΥΣ CAVE IN για πρώτη φορά στην Ελλάδα για μία ζωντανή εμφάνιση στην Αθήνα την Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου 2025 στη σκηνή του Κυττάρου! Τη συναυλία θα ανοίξουν οι δικοί μας αγαπημένοι Half Gramme of Soma!
Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου 2025 @ Κύτταρο
Πόρτες : 20:30
Έναρξη : 21:00
Τιμές εισιτηρίων : από €28
Σημεία προπώλησης :
Rhythm Records
Εμμανουήλ Μπενάκη 74, Εξάρχεια
τηλ. 210 384 1550
Metal Era
Εμμανουήλ Μπενάκη 22, Εξάρχεια
τηλ. 210 330 4133
Super Van Records
Χαριλάου Τρικούπη 2, Αθήνα
τηλ. 21 6202 3279
– Τηλεφωνικά στο 11 876
– Σε φυσικά σημεία : καταστήματα NOVA, Public, Βιβλιοπωλεία Ευριπίδης και Viva Spot Τεχνόπολης (μέσα στο χώρο της Τεχνόπολης, είσοδος από οδό Περσεφόνης, Δευτ-Σαβ 11:00-19:00)
Ακριβώς με τη συμπλήρωση 30 ετών από το 1995 που ιδρύθηκαν ως συγκρότημα, οι χαρισματικοί Cave In
από το Methuen της Μασαχουσέτης έρχονται στην χώρα μας για να προσφέρουν στο κοινό μία εκρηκτική ζωντανή εμφάνιση, με βάση το θρύλο που συνοδεύει τη σκηνική τους παρουσία. Ο τραγουδιστής Jay Frechette και ο κιθαρίστας και τραγουδιστής Stephen Brodsky σχημάτισαν το συγκρότημα το 1995, και ονόμασαν το συγκρότημα Cave In από το τραγούδι “Cave In” των Codeine από το δίσκο “Frigid Stars” το 1991.
Η αρχική έκδοση του line-up των cave In συμπληρωνόταν από τον Adam McGrath στις κιθάρες, τον Justin Matthes στο μπάσο και τον JR Conners στα τύμπανα. Αφού κυκλοφόρησαν ένα demo και μερικά split με μπάντες όπως οι Gambit, Piebald, Early Grace, ο Andy Kate θα ερχόταν να αντικαταστήσει στο μπάσο τον Justin Μatthes.
Εκεί έρχεται η ώρα στο 1997 να κυκλοφορήσει το ομότιτλο 7’’ στην Hydra Head του Aaron Turner. Δυστυχώς δε μπόρεσαν να χαρούν την επερχόμενη περιοδεία πολύ, καθώς ενδιάμεσα, ο Jay Frechette θα τους άφηνε στη μέση αυτής λόγω υποχρεώσεών του με τους Ten Yard Fight.
Αφού επέστρεψε ένα μήνα μετά, πάρθηκε η από κοινού απόφαση να αφήσει τους Cave In και να μείνει μόνιμα στους Ten Yard Fight. Τη θέση του πολύ γρήγορα πήρε ο Dave Scrod και έτσι με νέο ηχογραφημένο υλικό, όλα αυτά τα τραγούδια από το 7’’ και τα splits, συν οι νέες ηχογραφήσεις, μπήκαν σε μία κυκλοφορία που ονομάστηκε “Beyond Hypothermia”, με νέα προσθήκη στο μπάσο τον Andy Kyte.
Με παραγωγό τον “πολύ” Kurt Ballou, οι Cave In θέλησαν να τονίσουν ότι το υλικό αυτό δεν ήταν το πρώτο τους full-length, αλλά μια καλή ευκαιρία να δώσουν στον κόσμο μια συμπληρωμένη κυκλοφορία από κομμάτια που πλέον ήταν δυσεύρετα και επανηχογραφημένα με τον Scrod να τραγουδάει ξανά πολλά από τα τραγούδια που είχε πάρει μέρος ο Frechette.
Βγήκε στις 17 Φεβρουαρίου του 1998, με το πρώτο τους ολοκληρωμένο άλμπουμ “Until Your Heart Stops” να ετοιμάζεται επίσης πυρετωδώς και να κυκλοφορεί αργότερα μέσα στη χρονιά και πάλι από την Hydra Head, και πάλι με τον Kurt Ballou στην παραγωγή.
Σε σίγουρα χέρια από πλευράς εταιρείας και παραγωγής, οι Cave In κάνουν αρκετά μεγάλο θόρυβο με το ντεμπούτο τους στους ευρύτερους metalcore κύκλους τότε, με τα ίδια τα μέλη της μπάντας εκείνη την εποχή να χαρακτηρίζουν το δίσκο ως “Converge worship”. Στο συγκρότημα έχει ήδη μπει ο Caleb Scofield στο πάσο και έτσι με τον Brodsky να αναλαμβάνει και τα φωνητικά, ηχογραφήθηκε ως κουαρτέτο.
Brodsky/McGrath/Scofield/Connors ήταν η ομάδα που κερδίζει και δεν αλλάζει και στο 1ο άλμπουμ, με το συγκρότημα ήδη να σκέφτεται τις επόμενες κινήσεις του, έτσι πριν την κυκλοφορία του 2ου δίσκου, το 1999 κυκλοφορεί το ΕΡ “Creative Eclipses”, με έντονο το στοιχείο του πειραματισμού ως και σε space rock καταστάσεις. Παραγωγός αυτή τη φορά εδώ ο Brian McTernan, ενώ το ΕΡ περιέχει και την διασκευή στο “Magnified” των Failure, το οποίο λέγεται ότι είναι ένα από τα τραγούδια που τους επηρέασαν περισσότερο για να σχηματίσουν το συγκρότημα.
Το προσωπικό δεν αλλάζει ούτε στην επόμενη κυκλοφορία, το 2ο ολοκληρωμένο άλμπουμ τους με τίτλο “Jupiter”, που κυκλοφόρησε στις 8 Αυγούστου του 2000 και επισημοποιεί την μεγάλη αλλαγή στον ήχο των Cave In, με στοιχεία ακόμα και ψυχεδελικού ροκ να εντάσσονται στα τραγούδια τους. Οι οπαδοί το υποδέχτηκαν με θέρμη με το ακροατήριο τους να αυξάνεται κι εκτός αυστηρά μεταλλικών πλαισίων, ενώ χρόνια μετά, το 2009 ο δίσκος χαρακτηρίστηκε από το Decibel Magazine ως ο 2ος κορυφαίος όλης της δεκαετίας του (!!!) και το 2020 συμπεριλήφθηκε στα 20 καλύτερα μεταλλικά (όχι και τόσο) άλμπουμ στο Metal Hammer για τη δεκαετία του 2000.
Τελευταία τους κυκλοφορία στην Hydra Head θα ήταν το ΕΡ “Tides Of Tomorrow” το 2001. Το ΕΡ βγήκε στις 15 Οκτωβρίου του 2002 με παραγωγό τον Andrew Schneider και οι Cave In ήταν έτοιμοι για το μεγάλο βήμα αλλαγής, με την RCA Records να τους εντάσσει στις τάξεις της και να αποδεικνύεται το μεγάλο τους λάθος, καθώς το 3ο άλμπουμ “Antenna” στις 18 Μαρτίου του 2003, κυκλοφόρησε μέσα σε μεγάλη διαφωνία των παλαιότερων οπαδών που τους κατηγορούσαν για ξεπούλημα, με τους νεότερους οπαδούς να χαιρετίζουν την εκ νέου αλλαγή τους, στην οποία υπάρχουν στοιχεία ξεκάθαρα ακόμα και progressive rock.
cave in live
Το πρόβλημα της μπάντας θα μεγαλώσει όταν ξαφνικά από το πουθενά, θα δουν δικηγόρους, συμβούλους, διοικούντες την εταιρεία και διάφορους παρατρεχάμενους να θέλουν να έχουν γνώμη πάνω στο υλικό. Για καλή τους τύχη είχαν κρατήσει σχέσεις με την Hydra Head στην οποία επέστρεψαν αίφνης μετά την κυκλοφορία του δίσκου, καθώς μετάνιωσαν γι’αυτή τη στροφή και άρχισαν να γράφουν υλικό που έμοιαζε με τα παλιότερα άλμπουμ.
Από την άλλη η RCA δεν είδε με καλό μάτι αυτή την αλλαγή σε λιγότερο εμπορικές φόρμες στο νέο υλικό και συμφώνησαν να απαλλαγούν από το συμβόλαιό τους, ενώ τους δόθηκε και πλήρης έλεγχος των demo που έγραψαν (πάλι καλά δηλαδή), έτσι οι Cave In επέστρεψαν κακήν κακώς πίσω στη Hydra Head. Να σημειωθεί ωστόσο ότι το “Antenna” παραμένει σπουδαίος δίσκος και η παραγωγή του Rich Costey τους άνοιξε άλλους ορίζοντες, κρίμα που τα πράγματα εξελίχθηκαν έτσι, στη συνείδηση των πιο ανοιχτόμυαλων οπαδών, αποτελεί ακόμα το σημείο αναφοράς της καριέρας τους.
cave in live 2
Στις 13 Σεπτεμβρίου του 2005, θα κυκλοφορήσει το αρκετά βαρύτερο και θυμωμένο και με ξεκάθαρες αναφορές στην όλη εμπειρία με την RCA 4ο άλμπουμ τους, ονόματι “Perfect Pitch Black”. Ειδικά το κομμάτι “Trepanning” είναι ιδιαίτερα περιγραφικό για την όλη εμπειρία. Επιστροφή στην παραγωγή για τον Andrew Schneider εδώ, ωστόσο δε θα κυλήσουν και πάλι όλα ρόδινα, καθώς ο JR Conners αποχωρεί από το συγκρότημα λόγω τραυματισμού κι εγκαθίσταται μόνιμα στη Γερμανία, με τον Ben Koller των Converge να τον αντικαθιστά, ενώ τα ερωτηματικά μεγάλωσαν όταν ο Adam McGrath στη νέα του μπάντα Clouds, εμφανιζόταν ως ο “πρώην κιθαρίστας των Cave In”.
Τελικά το Νοέμβριο του 2006, έρχεται το σοκαριστικό τότε νέο ότι οι Cave In έμπαιναν στον πάγο. Ευτυχώς αυτό δε θα κρατήσει πολύ και το 2009 ανακοινώνουν ότι η παύση τελειώνει, μπαίνουν στο στούντιο για να ηχογραφήσουν ένα νέο ΕΡ με τίτλο “Planets Of Old” και με τους Conners και McGrath να επιστρέφουν και τον τελευταίο μάλιστα να κάνει και φωνητικά στο “The Red Trail”.
To EP κυκλοφόρησε στις 19 Ιουλίου του 2009 με νέο παραγωγό τον Adam Taylor, ενώ δήλωναν ότι πλέον θα γινόντουσαν κατά πολύ επιλεκτικότεροι με τις ζωντανές εμφανίσεις τους. Παρ’όλα αυτά, επέστρεψαν το 2001 στις 24 Μαϊου με το νέο 5ο τους άλμπουμ “White Silence”, ενώ οι ίδιοι ανέλαβαν και την παραγωγή σ’αυτό. Η επιθυμία για πιο επιλεκτικές εμφανίσεις, οδήγησε και πάλι σε νέα παύση του συγκροτήματος μετά την περιοδεία του δίσκου, η οποία κράτησε ως τα τέλη του 2014, όπου στις 7 Δεκεμβρίου έπαιξαν στη συναυλία της 10ετούς επετείου ιδρυσης των Doomriders.
Οι ακόμα πιο αραιές εμφανίσεις τους και συναντήσεις τους βρίσκουν το τελειωτικό χτύπημα, όπως φαινόταν εκείνη την εποχή, στην τραγική απώλεια του Caleb Scofield σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα στις 28 Μαρτίου 2018. Η άμεση σκέψη τους, παρά την δυσαναπλήρωτη απώλεια, ήταν να δώσουν μια σειρά συναυλιών όπου θα μαζευόντουσαν χρήματα για την οικογένεια του Scofield, με τον αδερφό του Kyle Scofield και τον Nate Newton των Converge να καλύπτουν τη θέση του, ενώ στις συναυλίες συμμετείχε και το προσωπικό project του Scofield, οι υπέροχοι Old Man Gloom, όπου ο Brodsky πήρε τη θέση του στη σύνθεσή τους.
Στις 2 Ιανουαρίου του 2019, οι Cave In ανακοίνωσαν την κυκλοφορία του νέου τους δίσκου. Στις 7 Ιουνίου της ίδιας χρονιάς και μετά από 8 χρόνια απουσίας, κυκλοφορεί το “Final Transmission”, περιέχοντας τις τελευταίες ηχογραφήσεις του Scofield με το συγκρότημα. Η διαδικασία ηχογράφησης του ήταν επίπονη, με τη μπάντα να δηλώνει ότι ξέσπασαν σε δάκρυα ξεψαχνίζοντας τα demo του δίσκου για να τους δοθεί η τελική μορφή. Ο τίτλος αρχικά, πέραν από τις τελευταίες ηχογραφήσεις του Scofield, ερμηνεύτηκε κι ως ο τελευταίος δίσκος των Cave In, με τα μέλη της μπάντας να μην είναι βέβαιοι για το αν και τι είδους συνέχεια θα υπήρχε.
Κι εκεί που όλα μοιάζουν αβέβαια, μάταια και δυσοίωνα, οι Cave In το 2021 ανακοινώνουν ότι υπέγραψαν στην Relapse και μέσα στο 2022 μας εξαπολύουν 3 singles από το επερχόμενο 7ο -και μεγαλύτερο της καριέρας τους- άλμπουμ “Heavy Pendulum”, το οποίο ξεπερνάει τα 70’. Ένα άλμπουμ που περιέχει όλη την ουσία της μουσικής τους όλα αυτά τα χρόνια και με τον Nate Newton των Converge να γίνεται μόνιμο μέλος τους στη θέση του αδικοχαμένου Scofield.
Το ελληνικό κοινό θα έχει την ευκαιρία να δει τη μπάντα με το πληρέστερο έργο της για πρώτη φορά στη χώρα μας και με την προσθήκη του Nate στο μπάσο, η αδρεναλίνη αναμένεται και πάλι να χτυπήσει κόκκινο. Καθώς με τους Cave In τίποτα δεν είναι βέβαιο κι ανά πάσα στιγμή μπορεί να κάνουν πάλι μεγάλο διάλειμμα ή και να σταματήσουν να ηχογραφούν, η εμφάνιση αυτή αποτελεί must για τους φίλους τους, και είμαστε βέβαιοι ότι το Κύτταρο θα εκραγεί το Σεπτέμβρη από την ενέργειά τους και την πολυδιάστατη έντονη σκηνική τους παρουσία.
Οι πιστοί fuzzsmokers το περιμένατε καιρό, μας το ζητούσατε διακαώς και είμαστε στην πολύ ευχάριστη θέση να το κάνουμε πραγματικότητα, και ίσως να αποτίσουμε και το δικό μας φόρο τιμής στον Caleb Scofield που δεν προλάβαμε να τον δούμε μαζί τους.
Η συναυλιακή σεζόν θα ξεκινήσει εκρηκτικά!
HALF GRAMME OF SOMA
Αφού ο δεύτερος ήλιος εισέβαλε απότομα τη μάζα του μέσα, το δυαδικό πλέον αστέρι ώθησε σε μια βίαιη σπειροειδή τροχιά προς την επικείμενη καταστροφή
του. Αιχμάλωτες στο συνεχές φως της ημέρας και κάτω από τη ζέστη των 349 PW, οι γιγαντιαίες οντότητες έμειναν αποκλεισμένες στον έρημο πλανήτη που,
λόγω βαρυτικών παραμορφώσεων, έμοιαζαν περίεργα με γνωστά λαχανικά. Στιγμές πριν φτάσουν στο σημείο ανάφλεξής τους, κατάπιαν την τελευταία τους σταγόνα. Τα σώματά τους ξέσπασαν στις φλόγες και η ψυχή τους στο μαύρο.
Οι Half Gramme of Soma είναι ένα ροκ συγκρότημα που δημιουργήθηκε στις αρχές του 2011, με έδρα την Αθήνα. Συνδυάζοντας τον heavy rock ήχο με ένα ευρύ φάσμα επιρροών, οι H.G.o.S. συστήθηκαν στην ελληνική μουσική σκηνή με τις δυνατές ζωντανές εμφανίσεις τους. Στις αρχές του 2013 έκαναν το ντεμπούτο τους με το ομότιτλο άλμπουμ, το οποίο ακολούθησαν αλλαγές μελών και πολλά lives στην Ελλάδα. Ένα EP 5 κομματιών με τίτλο Marché au Noir, που κυκλοφόρησε το φθινόπωρο του 2014, το οποίο ακολούθησαν ξανά αλλαγές μελών και συναυλίες σε όλη την Ελλάδα μαζί με συγκροτήματα όπως Monster Magnet, 1000mods, Elder, Mars Red Sky, Stoned Jesus, Nightstalker, Samsara Blues Experiment και πολλά άλλα.
Τον Μάιο του 2017 κυκλοφόρησαν το δεύτερο ολοκληρωμένο άλμπουμ «Groove is Black» το οποίο απέκτησε ευρύτερη αποδοχή και έκαναν την πρώτη τους ευρωπαϊκή περιοδεία μαζί με τους Naxatras φέρνοντας τη μουσική τους σε μεγαλύτερο κοινό.
Τον Σεπτέμβριο του 2022 το συγκρότημα κυκλοφόρησε μέσω της “Sound of Liberation records” το τρίτο του full album «Slip Through The Cracks» ακολουθούμενο από τη δεύτερη ευρωπαϊκή περιοδεία μαζί με τους Naxatras, όπου το συγκρότημα είχε την ευκαιρία να παίξει σε πολλές συναυλίες σε όλη την Ευρώπη καθώς και σε δημοφιλή φεστιβάλ όπως το Desertfest (Αμβέρσα), το Keep it low Festival (Μόναχο) και το Up in Smoke (Ελβετία).
Οι Half Gramme of Soma είναι:
Choco – Guitars, Vox
Pedro – Drums, Vox
Psilos – Guitars
Motor – Vox
Mak – Bass
Στις 2 Απριλίου, έγινε γνωστό μέσω του instagram, πως οι επίσημοι λογαριασμοί της Tarja Turunen στο Facebook και το Instagram παραβιάστηκαν μέσω κακόβουλης κυβερνοεπίθεσης.
Σύμφωνα με επίσημη ενημέρωση από την ίδια και την ομάδα της:
Tarja Turunen team
Μη εξουσιοδοτημένα άτομα απέκτησαν πρόσβαση και άρχισαν να δημοσιεύουν περιεχόμενο που παραβιάζει τα κοινοτικά πρότυπα της Meta.
Μετά την παραβίαση, οι επιτιθέμενοι δημοσίευσαν διαφημίσεις σχετικές με τα τυχερά παιχνίδια και στις δύο πλατφόρμες. Σύμφωνα με τη Meta, οι διαφημίσεις αυτές παραβίαζαν σαφώς τις κατευθυντήριες γραμμές της και οδήγησαν στην αναστολή της επίσημης σελίδας της καλλιτέχνιδας στο Facebook.
Θέλουμε να καταστήσουμε απολύτως σαφές ότι ούτε η ίδια ούτε κάποιος από την ομάδα της δημιούργησε ή ενέκρινε αυτές τις διαφημίσεις. Δημοσιεύθηκαν αποκλειστικά και μόνο ως αποτέλεσμα της παραβίασης της ασφάλειας και είμαστε σθεναρά αντίθετοι σε αυτού του είδους το περιεχόμενο.
Παρά το γεγονός ότι βρισκόμαστε σε επαφή με την υποστήριξη της Meta για πάνω από ένα μήνα -και ακόμη και αφού επιβεβαίωσαν ότι ο λογαριασμός όντως παραβιάστηκε-, δεν δόθηκε καμία λύση και η αναστολή παραμένει ενεργή.
Ζητάμε την υποστήριξή σας για την ευαισθητοποίηση σχετικά με αυτή την κατάσταση. Χρησιμοποιώντας το hashtag #FreeTarjaFacebook , μπορείτε να μας βοηθήσετε να υποστηρίξουμε μια δίκαιη και έγκαιρη λύση. Κάθε φωνή έχει σημασία.
Μπορείτε να αναζητήσετε πληροφορίες γενικά, μονάχα από το προσωπικό της site.
Έως και σήμερα, κανένας από τους 2 λογαριασμούς δεν έχουν επανέλθει ή επιστρέψει στην βάση τους.
Η Ρούλα Καραμάνη μίλησε με τους Dephosphorus εν όψει και της εμφάνισής τους στο New Long Fest. Απέχουμε μόλις ένα μήνα και κάτι από το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Ιουλίου & οι Dephosphorus θα εμφανιστούν τη 2η ημέρα του New Long Fest. Περισσότερα μπορείς να διαβάσεις ΕΔΩ
Dephosphorus: Το astrogrind ως τελετουργία αντίστασης και κοσμικής αναζήτησης.
Από το 2010 μέχρι σήμερα, οι Dephosphorus έχουν διαμορφώσει ένα ξεχωριστό ιδίωμα μέσα στο extreme underground & το ονόμασαν οι ίδιοι astrogrind. Είναι ένας εκρηκτικός συνδυασμός επιθετικού ήχου και υπαρξιακής κοσμολογίας. Με πυρήνα τους την επιστημονική φαντασία και την αναζήτηση νοήματος στο χάος, το σχήμα κινείται στα όρια του grind, του black, του post-metal και της noise, δημιουργώντας κάθε φορά ένα ηχητικό σύμπαν που αποτυπώνει με ακρίβεια τη δική τους καλλιτεχνική και ιδεολογική πυξίδα.
Εν όψει της πολυαναμενόμενης εμφάνισής τους στο New Long Fest στις 27 Ιουλίου, μιλήσαμε με τους Θάνο και Πάνο για την εξέλιξη του ήχου τους από το Axiom μέχρι τον επερχόμενο Πλανητοκτόνο, για τη φιλοσοφία πίσω από το concept τους και για το τι σημαίνει τελικά να παραμένεις ενεργός και δεμένος καλλιτεχνικά σε έναν κόσμο όπου “η μόνη μορφή ελευθερίας που μπορούμε να διεκδικήσουμε είναι η καλλιτεχνική”.
Όπως λένε και οι ίδιοι,
Tο concept μας είναι το πνεύμα των Dephosphorus, η κουλτούρα, οι κοσμοαντιλήψεις και η στάση ζωής μας.
Η έννοια του “astrogrind” έχει γίνει σχεδόν συνώνυμη με το όνομα των Dephosphorus. Πώς θα περιγράφατε σήμερα αυτό το ιδίωμα και πώς έχει εξελιχθεί από το “Axiom” έως σήμερα;
Θάνος: Από όσο γνωρίζουμε, δεν υπάρχει άλλη μπάντα που να αυτοπροσδιορίζεται ως astrogrind, πέρα από εμάς. Ο όρος ήταν εξαρχής μια προσπάθεια να περιγράψουμε τη δική μας προσέγγιση στον ακραίο ήχο – μια ταχύτατη, επιθετική grind βάση, εμποτισμένη με κοσμική θεματολογία, που αντλεί έμπνευση από την αστροφυσική, τη φαντασία και την υπαρξιακή αναζήτηση.
Από την εποχή του Axiom έχουν αλλάξει πολλά: ο ήχος των Dephosphorus έχει εξελιχθεί οργανικά μέσα στον χρόνο, αποκτώντας μεγαλύτερη πολυπλοκότητα, πλουσιότερες συνθέσεις, αλλαγές ρυθμών, μελωδικά στοιχεία και πειραματισμούς με διαφορετικά όργανα. Παράλληλα, και η στιχουργική μας γραφή έχει αναπτυχθεί, όχι μόνο θεματικά αλλά και γλωσσικά. Τα ελληνικά, ειδικά στα πιο πρόσφατα κομμάτια, μας επιτρέπουν να εκφράσουμε ακόμα πιο άμεσα και ποιητικά το κοσμικό και υπαρξιακό μας όραμα – και τελικά φαίνεται πως ταιριάζουν ιδανικά με το σύμπαν του astrogrind.
Οι Dephosphorus είναι μία concept μπάντα.
Πολλοί οπαδοί σας παρατηρούν μια φιλοσοφική και κοσμολογική διάσταση στους στίχους σας. Τι ρόλο παίζει η επιστημονική φαντασία και η υπαρξιακή αναζήτηση στη μουσική των Dephosphorus;
Πάνος: Οι Dephosphorus είναι μία concept μπάντα. Η επιστημονική φαντασία, η κοσμολογία, οι ανάλογες πολιτικές και υπαρξιακές προεκτάσεις, αποτελούν το πλαίσιο μέσα στο οποίο δημιουργούμε την μουσική, την στιχουργική και την αισθητική μας.
Η επιστημονική φαντασία, είναι για εμάς ένα όχημα που επιτρέπει να οραματιστούμε ένα βιώσιμο μέλλον και να καταπολεμήσουμε την απάθεια, την ηττοπάθεια και την απελπισία. Η αγάπη μας γι’ αυτήν συνδέεται άμεσα με τις υπαρξιακές ανησυχίες μας, αφού μέσω αυτής αναλογιζόμαστε τις δυνατότητες της ύπαρξης κι εκτιμούμε όλη αυτή την μεγαλοπρέπεια μέσα στην οποία είμαστε βυθισμένοι – συχνά χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε.
Οι δονήσεις του concept είναι επίσης απανταχού παρούσες σε μουσικό επίπεδο, ιδιαίτερα μέσω των συμπαντικών κιθαρών, της βάσης δηλαδή των κομματιών, αλλά και των πειραματισμών, ειδικά μέσω των ηλεκτρονικών στοιχείων, υπεύθυνος για τα οποία είναι ο συνεργάτης μας εδώ και πολλά χρόνια, μουσικός και παραγωγός, Μίλτος Σχιματαριώτης.
Το concept μας είναι το πνεύμα των Dephosphorus, η πυξίδα που μας επιτρέπει να πλοηγούμαστε.
Αντικατοπτρίζει την κουλτούρα, τις κοσμοαντιλήψεις και την στάση ζωής μας.
Έχετε περάσει περιόδους σιωπής, αλλά επιστρέφετε πάντα πιο δυναμικά. Τι κρατά ενωμένους τους Dephosphorus και ενεργούς καλλιτεχνικά μέσα σε μια τόσο απαιτητική σκηνή;
Θάνος: Από την αρχή θέσαμε έναν άτυπο στόχο: να κυκλοφορούμε σχεδόν κάθε δύο χρόνια ένα νέο άλμπουμ. Και, σε γενικές γραμμές, το καταφέραμε. Ένα στοιχείο-κλειδί σε αυτό είναι ότι έχουμε πάντα “στο συρτάρι” υλικό – συνθέσεις έτοιμες για επεξεργασία, που μπορούν πολύ εύκολα να εξελιχθούν σε ολοκληρωμένα κομμάτια. Αυτό σημαίνει ότι όταν έρθει η ώρα για δισκογραφική δράση, δεν ξεκινάμε από το μηδέν.
Ο πρακτικός περιορισμός –ότι εγώ προσωπικά ταξίδευα από τη Σουηδία στην Ελλάδα για μικρό χρονικό διάστημα κάθε χρόνο– μας ανάγκασε να λειτουργούμε με απόλυτη συγκέντρωση και αποδοτικότητα. Δεν υπήρχε περιθώριο για χάσιμο χρόνου: οι πρόβες, η προετοιμασία, οι ηχογραφήσεις έπρεπε να γίνουν μέσα σε στενά χρονικά πλαίσια. Αυτό το “καθεστώς έκτακτης ανάγκης” μας κράτησε σε εγρήγορση και διατήρησε την ένταση της δημιουργικής μας σχέσης.
Μέσα από αυτή τη διαδικασία γίναμε πιο αποτελεσματικοί: μάθαμε να επικοινωνούμε καλύτερα, να παίρνουμε αποφάσεις πιο γρήγορα, να ολοκληρώνουμε διαδικασίες όπως οι πρόβες ή ακόμα και η μίξη των άλμπουμ σε χρόνο που παλιότερα θα μας φαινόταν απαγορευτικός. Αυτή η πίεση, τελικά, δούλεψε υπέρ μας και μας κράτησε ενεργούς και δεμένους καλλιτεχνικά.
Dephosphorus “Θέλουμε να εκφραζόμαστε με ακρίβεια και σαφήνεια, έτσι ώστε να γίνονται πλήρως κατανοητές οι προθέσεις μας”.
Το “Sublimation” ήταν ίσως ο πιο πειραματικός δίσκος των Dephosphorus μέχρι σήμερα. Το νέο υλικό που παρουσιάζετε τώρα, τι κατεύθυνση ακολουθεί; Υπάρχει κάποια θεματική ή ηχητική πρόθεση πίσω του;
Θάνος: Κάθε μας άλμπουμ είναι, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, πιο πειραματικό από τον προηγούμενο — οπότε το ίδιο ισχύει και για τον Πλανητοκτόνο. Χωρίς να θέλουμε να χαλάσουμε την έκπληξη πριν την κυκλοφορία του, μπορούμε να πούμε με σιγουριά πως ηχητικά διαφοροποιείται αισθητά από τις προηγούμενες δουλειές μας. Είναι πολύ πιο heavy, πιο πυκνό και στιβαρό, και αντανακλά τη διάθεση μας για μια νέα προσέγγιση, τόσο σε επίπεδο σύνθεσης όσο και εκτέλεσης.
Καταλυτικό ρόλο στη διαμόρφωση αυτής της κατεύθυνσης έπαιξε η επιλογή να ηχογραφήσουμε στο Studio Ignite με τον Γιώργο Χριστοφορίδη. Ο Γιώργος κατάλαβε αμέσως τη φύση και το δυναμικό του υλικού, και με χαρακτηριστική μαεστρία το σμίλευσε σε κάτι που αποτυπώνει πλήρως το όραμά μας. Η συμβολή του ήταν καθοριστική στο να πάρει ο Πλανητοκτόνος τη μορφή που έχει σήμερα.
Παράλληλα, η απόφαση του Πάνου να γράψει όλους τους στίχους στα ελληνικά αποδείχθηκε απολύτως ταιριαστή με τη νέα ηχητική κατεύθυνση. Υπάρχει πάντα μια θεματική συνέχεια στον κόσμο του astrogrind, αλλά αυτή τη φορά εκφράζεται πιο ωμά και άμεσα, σχεδόν τελετουργικά.
Η τελική πινελιά ήρθε από τον James Plotkin, ο οποίος ανέλαβε το mastering. Η δουλειά του ήταν καθοριστική — κατάφερε να αναδείξει τις ηχητικές λεπτομέρειες και να δώσει συνοχή και δύναμη στο άλμπουμ, κάνοντάς το να ακούγεται πραγματικά φανταστικό.
Dephosphorus
Το live στο New Long Fest είναι επιστροφή σε ένα φεστιβάλ όπου εμφανιστήκατε το 2014. Πώς βιώνετε την προετοιμασία για αυτή την εμφάνιση, και τι μπορούν να περιμένουν οι θεατές;
Θάνος: Πράγματι, έχουν περάσει αρκετά χρόνια από την τελευταία εμφάνιση των Dephosphorus στο New Long Fest, και είναι πολύ ευχάριστο να βλέπουμε πώς το φεστιβάλ έχει εξελιχθεί και μεγαλώσει εντυπωσιακά από τότε. Είμαστε πραγματικά χαρούμενοι – και ειλικρινά ευγνώμονες – που μας κάλεσαν ξανά να συμμετάσχουμε. Είναι τιμή μας να βρεθούμε στη σκηνή ενός θεσμού που πλέον παίζει κομβικό ρόλο για την ελληνική underground σκηνή.
Η προετοιμασία κυλά με θετική ενέργεια και ανυπομονησία.
Υπάρχει μια δυναμική ατμόσφαιρα στις πρόβες μας, και ο ενθουσιασμός για να παρουσιάσουμε τα νέα κομμάτια ζωντανά είναι διάχυτος. Παράλληλα, είμαστε και ακροατές στο φεστιβάλ – περιμένουμε να δούμε και να ακούσουμε τις υπόλοιπες μπάντες, που φαίνεται να βρίσκονται σε πολύ υψηλό επίπεδο.
Αυτό από μόνο του λειτουργεί σαν έξτρα κίνητρο: θέλουμε να ανεβούμε στη σκηνή και να τα δώσουμε όλα. Οι θεατές μπορούν να περιμένουν μια έντονη, φορτισμένη εμφάνιση με καινούργιο υλικό, αλλά και την ενέργεια που πάντα προσπαθούμε να μεταφέρουμε live – την astrogrind ενέργεια!
Dephosphorus “Είμαστε πλέον ακομπλεξάριστοι και ισότιμοι παίκτες στο διεθνές underground. Αυτό μεταφράζεται και σε παραγωγικές και δημιουργικές συνεργασίες, ειδικότερα μεταξύ συγκροτημάτων και δισκογραφικών εταιριών εκατέρωθεν”.
Το ελληνικό underground έχει αλλάξει πολύ την τελευταία δεκαετία. Ποια μπάντα ή καλλιτέχνης σας έχει κινήσει το ενδιαφέρον πρόσφατα; Νιώθετε πως υπάρχει μια νέα γενιά με παρόμοια καλλιτεχνική νοοτροπία;
Πάνος: Θα αναφέρω ενδεικτικά τους Kvadrat, οι οποίοι κυκλοφόρησαν πέρυσι το ντεμπούτο album τους.
Τους θεωρώ ένα κρίσιμο σχήμα τόσο μουσικά, όσο και αισθητικά/στιχουργικά. Το δυσαρμονικό black/death τους και η απόγνωση αλλά και μαχητικότητα των Ελληνικών στίχων, ιδιαίτερα live, με έχουν συγκλονίσει. Τους αισθάνομαι κοντά σε αυτό που κάνουμε.
Πιστεύω ότι ανήκουν σε ένα κύμα νέων Ελληνικών σχημάτων -όπως επίσης οι Chain Cult, Chronoboros και άλλοι, που ασκούν με τον τρόπο τους πολιτισμική αντίσταση στον αυταρχισμό, τον συντηρητισμό, την πατριαρχία, την θεοκρατία και τον κυνισμό που κάνουν τα πιο ελεύθερα και προοδευτικά πνεύματα να ασφυκτιούν σε αυτή την χώρα.
Έχετε συνεργαστεί με καλλιτέχνες όπως οι Haapoja, και οι κυκλοφορίες σας φιλοξενούνται σε διεθνή labels. Πώς βλέπετε τον διάλογο ανάμεσα σε ελληνικές και διεθνείς extreme σκηνές σήμερα;
Πάνος: Θεωρώ ότι μετά από ένα τέταρτο του αιώνα προσπαθειών και σκληρής δουλειάς από πολλούς παράγοντες, το Ελληνικό ακραίο underground έχει ξεπεράσει την επαρχιώτικη νοοτροπία που είχε στα 80s και 90s, απόρροια της γεωγραφικής απόστασης από την πιο ανεπτυγμένη πολιτισμικά Κεντρική Ευρώπη και της αραιής ροής της πληροφορίας προς τα μέρη μας στον προ-ιντερνετ κόσμο.
Είμαστε πλέον ακομπλεξάριστοι και ισότιμοι παίκτες στο διεθνές underground. Αυτό μεταφράζεται και σε παραγωγικές και δημιουργικές συνεργασίες, ειδικότερα μεταξύ συγκροτημάτων και δισκογραφικών εταιριών εκατέρωθεν.
Ένα παράδειγμα όσον μας αφορά, είναι το Collaboration LP με τους Φινλανδούς Haapoja τους οποίους αναφέρετε. Τραγουδώντας στην μητρική τους γλώσσα, μας προκάλεσαν να πράξουμε το ίδιο, δοκιμάζοντας τον Ελληνικό στίχο για πρώτη φορά στο Κοιτάμε Με Τα Δόντια, το πρώτο κομμάτι της πλευράς τους όπου τραγούδησα στίχους από το ομώνυμο ποίημα του Μιλτου Σαχτούρη.
Dephosphorus “Η επιστημονική φαντασία, είναι για εμάς ένα όχημα που επιτρέπει να οραματιστούμε ένα βιώσιμο μέλλον και να καταπολεμήσουμε την απάθεια, την ηττοπάθεια και την απελπισία”.
Η εικόνα των Dephosphorus παραμένει low-profile, σχεδόν μυστηριώδης. Είναι αυτό συνειδητή στάση ή απλά έκφραση χαρακτήρα; Πόσο σημαντικό είναι για εσάς να αφήνετε τη μουσική να μιλάει από μόνη της;
Πάνος: Η εικόνα είναι μέρος της αισθητικής, συμπληρώνει το σύμπαν μας. Είναι ένα από τα μαθήματα που έχουμε αφομοιώσει ανά τα χρόνια από μέντορες όπως οι Neurosis, οι οποίοι δεν άφηναν τίποτα στην τύχη και μετέδιδαν το όραμα τους μέσα από την παραμικρή λεπτομέρεια.
Συνεπώς, το να βγάζουμε προς τα έξω κάτι προσεγμένο το οποίο απολαμβάνουμε καταρχήν εμείς, μας δημιουργεί την σιγουριά ότι στέκεται μόνο του σαν ανεξάρτητο και αυτόνομο έργο, χωρίς ανάγκη από επεξηγήσεις, υπότιτλους (ίσως μόνο όσον αφορά την μετάφραση των Ελληνικών στίχων), φρου φρου και αρώματα.
Η ίδια προσοχή στην λεπτομέρεια αποτυπώνεται και στην προώθηση των δραστηριοτήτων μας – όπως αυτή η συνέντευξη. Θέλουμε να εκφραζόμαστε με ακρίβεια και σαφήνεια, έτσι ώστε να γίνονται πλήρως κατανοητές οι προθέσεις μας.
Στο επίκεντρο της μουσικής σας υπάρχει συχνά η ένταση, η έκρηξη, αλλά και η τελετουργία. Ποια είναι η εσωτερική διεργασία που ακολουθείτε όταν συνθέτετε ένα κομμάτι;
Θάνος: Ο ήχος από μόνος του μπορεί να είναι αρκετός για να πυροδοτήσει μια καινούργια ιδέα. Ίσως ακούγεται παράδοξο, αλλά ο ήχος της ηλεκτρικής κιθάρας μέσα από τον συγκεκριμένο εξοπλισμό δημιουργεί μια ατμόσφαιρα με την οποία συντονίζομαι – και μέσα σε αυτήν γεννιέται το πρώτο μουσικό σπέρμα. Από εκεί και πέρα, η σύνθεση είναι μια νοητική διαδικασία όσο και σωματική: σκέφτομαι πώς μπορεί να εξελιχθεί η ιδέα, πού μπορεί να κρύβεται το απρόβλεπτο, πώς θα έρθει η έκρηξη ή η αποδόμηση.
Η τεχνική κατάρτιση στα χέρια παίζει ρόλο, αλλά είναι εργαλείο – το όχημα για να φτάσει ο ήχος εκεί που τον θέλει το μυαλό. Η πρωτοβουλία έρχεται από τη φαντασία, την αίσθηση, το ένστικτο. Και αυτό, για μένα, είναι βαθιά τελετουργικό. Συνήθως όλη η διαδικασία εκτυλίσσεται σε έναν συγκεκριμένο χώρο, κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες. Μέχρι να ολοκληρωθεί ένα κομμάτι, όλα –ο ήχος, ο χώρος, η διάθεση– είναι μέρος ενός προσωπικού τελετουργικού, ενός διαλόγου με κάτι εσωτερικό αλλά και απρόσιτο ταυτόχρονα.
Κλείνοντας, πώς θα ορίζατε σήμερα την “ελευθερία” μέσα από το πρίσμα των Dephosphorus – ως άνθρωποι, μουσικοί και δημιουργοί;
Θάνος: Η έννοια της ελευθερίας είναι πιο δύσκολη από ποτέ να οριστεί – εξαρτάται από το πλαίσιο στο οποίο την εξετάζεις. Ζούμε σε μια εποχή όπου η τεχνολογία υποτίθεται πως υπάρχει για να διευκολύνει τη ζωή μας, αλλά ταυτόχρονα μάς κρατά παγιδευμένους σε έναν ψηφιακό μικρόκοσμο απόλυτης έκθεσης. Οποιοσδήποτε μπορεί να γνωρίζει πού βρισκόμαστε, με ποιον μιλάμε, τι σκεφτόμαστε, τι επιθυμούμε. Αυτό από μόνο του είναι εφιαλτικό.
Σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο, η “ελευθερία” είναι επίσης ένα έντονα προβληματικό ζητούμενο. Μπορούμε πραγματικά να πούμε ό,τι σκεφτόμαστε χωρίς συνέπειες; Υπάρχει ελευθερία λόγου όταν όλα φιλτράρονται, ελέγχονται, ή στιγματίζονται; Υπάρχει ελευθερία του Τύπου όταν η ενημέρωση είναι κατευθυνόμενη και συχνά μονοδιάστατη; Μας ακολουθούν στενά προκατασκευασμένα όρια – πολιτικά, κοινωνικά, ακόμα και πολιτισμικά – που δύσκολα αφήνουν χώρο για ουσιαστική αυτοδιάθεση.
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, ίσως η μόνη μορφή ελευθερίας που μπορούμε να διεκδικήσουμε είναι η καλλιτεχνική.
Η μουσική και η ποίηση παραμένουν για εμάς το καταφύγιο όπου μπορούμε να μιλήσουμε για όσα μας βαραίνουν και για όσα έρχονται. Μέσα από αυτή τη διαδικασία, προσπαθούμε να αποστάξουμε σκέψεις, οράματα και αγωνίες σε κάτι απτό, που ίσως λειτουργήσει σαν σπίθα. Αν καταφέρουμε, έστω και ελάχιστα, να εμπνεύσουμε ή να αφυπνίσουμε, τότε ίσως συμβάλλουμε – έστω και μ’ ένα λιθαράκι – στη διαμόρφωση μιας μελλοντικής κοινωνικής, πολιτικής και πολιτισμικής ελευθερίας.
Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ για τον χρόνο σας!
Ραντεβού στο New Long Fest στις 27/07!
Ρε συ έλα να δεις μια μπάντα που λέγονται Stranglers! παίζουν τα δικά σου! Βρισκόμαστε στο μακρινό (πολύ πια) 1989 και γω είχα χωθεί πολύ μέσα στο garage ακούγοντας αδηφάγα τα πάντα όλα και τα κοάλα μαζί. Είναι η αυγή της ιδιωτικής τηλεόρασης και πιάνουμε δορυφορικό Super Chanel στη μικρή μας πόλη που από το πρωί έχει μουσικά videos.
Αυτό που ακούω μου αρέσει και σημειώνω το όνομα. Καλή διασκευούλα Kinks αν και έχει καραμούζα. Αποσύρομαι στη σπηλιά μου και λίγο αργότερα η αδερφή μου μου λέει τρέχα παίζουν ξανά άλλο κομμάτι! Και εκεί τους βλέπω να διασκευάζουν το 96 Tears των ? and the Mysterians. Ωπα. Κάτσε καλά. Ρε αυτοί είναι ωραίοι.
Θα περάσουν κάποια χρόνια μέχρι να τους ξαναβρώ μπροστά μου στα ράφια των δισκοπωλείων πλέον και τους αγνοούσα επιδεικτικά καθώς τα λεφτά δεν περισσεύανε ποτέ για κάτι “μη garage”. Αλλά όντας κοινωνικό ζώο καταλαβαίνω πως εκεί υπάρχει κάτι καλό. Όλοι οι “ψαγμένοι” πρεσβύτεροι έγνεφαν συγκαταβατικά με αποδοχή στο άκουσμα του ονόματος Stranglers.
Σε μια από τις περίπου 237 εκατομμύρια χυλόπιτες μου κολλάει στο κεφάλι το Strange Little Girl μαζί με τα moody garage. To είχα κάπου σε κάποια δανεική και αγύριστη κασέτα από κάποιο φίλο . Δεν έχει σημασία το γιατί, όλοι τα έχουμε κάνει αυτά, μόνο το μπαρμπούνι δεν κλάνει, γιαυτό είναι κόκκινο.
Μελωδικότατο και μελαγχολικό, αν και ολίγον pop, αλλά έτσι καταλαβαίνεις και την αξία της μπάντας. Jump cut 10 χρόνια μπροστά και βρισκόμαστε στο χάος του internet. Εκεί λοιπόν μαθαίνω την ιστορία τους. Γίνανε το 1974. Και πως γλιτώσανε το punk και πήγανε κατευθείαν στην post φάση;
Οι Stranglers βγάλανε 3 δίσκους σε 13 μήνες;
και είχανε top 20 κομμάτια από εκεί; Κάτσε να κατεβάσω πράμα από το Napster. Και εκεί έρχεται να γαργαλήσει τα αυτιά μου το Νο Μore Heroes και το Golden Brown. Διαφορετικά όσο η νύχτα και η μέρα.
The Stranglers No more Heroes
Το No More Heroes είναι ένα τραγούδια της εποχής του, σε ένα γενικότερο “αντι” πλαίσιο. Punk χωρίς να είναι Punk. Γρήγορο και να σε ξεσηκώνει με τα πλήκτρα και την μπασογραμμή του. Για το Μπάσο των Stranglers θα μπορούσα να γράψω άλλα ένα άρθρο για το πως άλλαξε το rock n roll αλλά δεν θα το κάνω γιατί είμαι Lazy Bastard. Mε το video clip να σε μπερδεύει λίγο αλλά δείτε το μόνοι σας και αν καταλάβετε τι εννοώ κερνάω μπυρίτσα να τα πούμε.
The Stranglers 2025
Και πάμε λίγο στο Golden Brown. Πρώτη ακρόαση, ομορφιά φθινόπωρο, μελαγχολία. Τραγουδάκι που άνετα θα άρεσε και στους γονείς μου. Δεύτερη ακρόαση, δίνω λίγο βάση στους στίχους και στη φωνή. Ρε σεις, αυτό μιλάει για την πρέζα! Και είναι όπως είναι. Καλοί μασκαράδες οι Stranglers, περάσανε τραγουδάκι για την ηρωίνη που σιγοψιθυρίζουν όλοι ξέρω γω. Αυτό για μένα είναι punk attitude και πείτε εσείς ό,τι θέλετε.
Οι ίδιοι νομίζω είπαν πως το τραγούδι αναφέρεται σε μια κοπελίτσα του τραγουδιστή με Golden Brown δερματάκι αλλά δεν ξέρω αν με πείθουν. Ή αν προτιμάτε αν θέλω να με πείσουν. Tο γεγονός δε, ότι το κυκλοφόρησαν Χριστουγεννιάτικα, glorious!!! Η μήπως η εταιρεία τους ήθελε να το θαψει; Επίσης μικρής σημασίας. Το κομμάτι είναι punk χωρίς να είναι punk, σχεδόν δεν έχει κιθάρα λέμε. Για μένα αυτό είναι άλλο επίπεδο ιδιοφυίας στο γράψιμο.
Γενικά η σχέση μου με τους Stranglers δεν ήταν ποτέ ισχυρή, δεν ξέρω όλη τη δισκογραφία ας πούμε. Αλλά τους παραδέχομαι γιατί ήταν κόντρα ρόλος μια ζωή. Τους παραδέχομαι γιατί έχουν κομματάρες. Δεν έχω ακούσει κάτι και να πω απλά Ok… Το γεγονός δε ότι είμαστε συνομήλικοι σαν μπάντα αυτοί , σαν άνθρωπος εγώ, μας κάνει συνοδοιπόρους; (Θα θελα, απλά η μουσική τους ήταν πάντα δίπλα μου στα χρόνια που διαμόρφωσαν τον χαρακτήρα μου).
Όλα αυτά σούμα, οι Stranglers είναι απο μακριά μεν, πολύ αγαπημένοι δε. Και δυστυχώς η σχέση μας θα παραμείνει έτσι καθώς δεν θα μπορέσω να τους απολαύσω στο Ηρώδειο τη Δευτέρα, κάτοικος επαρχίας γαρ. Κάντε μου όμως μια χάρη: Να πάτε να δείτε ένα ενεργό κομμάτι της rock ιστορίας. Να δείτε μια μπάντα με διαχρονική μουσική. Nα γιορτάσετε μαζί τους μια νίκη απέναντι στο χρόνο, παρόλες τις απώλειες.
Να απολαύσετε τα Always The Sun, Midnight Summer Dream, Nice N Sleazy, No mercy, μαζί με τα προαναφερθέντα κομμάτια, και πόσα άλλα θα παίξουνε. Και στο Strange Little Girl ανάψτε ένα τσιγάρο και πιείτε μια γουλιά και για μένα….
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies. Υπάρχει προσδιορισμός και αποθήκευση δεδομένων. Πληροφορίες σχετικά με την επεξεργασία δεδομένων και τη δυνατότητα άρνησης αυτής περιλαμβάνονται στην πολιτική απορρήτου.
