Το Release Athens 2026 υποδέχεται τους Limp Bizkit τη Δευτέρα 15 Ιουνίου, στην Πλατεία Νερού.
Μετά από δεκαετίες προσμονής, η θρυλική μπάντα – βασικός πυλώνας της έκρηξης του nu-metal και ένα από τα πιο επιτυχημένα ονόματα στην ιστορία του σκληρού ήχου – έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα για ένα από τα πλέον αναμενόμενα shows των τελευταίων ετών.
Περισσότερα ονόματα θα ανακοινωθούν σύντομα!
Limp Bizkit
Limp Bizkit
Στα τέλη των 90s, ελάχιστα συγκροτήματα μπορούσαν να συνδυάσουν με τόση επιτυχία το groove του hip hop και του funk με την ωμή ενέργεια του hard rock και του heavy metal. Οι Limp Bizkit, με ηγέτη τον χαρισματικό Fred Durst, το πέτυχαν και σφράγισαν με τον τρόπο τους τον ήχο μιας ολόκληρης γενιάς.
Τα άλμπουμ “Significant Other” (1999) και “Chocolate Starfish and the Hot Dog Flavored Water” (2000) καθόρισαν την πορεία τους, ενώ ύμνοι όπως τα “Counterfeit”, “Nookie”, “Break Stuff”, “Rollin’ (Air Raid Vehicle)”, “Re-Arranged”, “My Generation”, “My Way” και η διασκευή στο “Behind Blue Eyes” των The Who- κυριάρχησαν παντού και παραμένουν σημεία αναφοράς της nu-metal εποχής.
Από τα μέσα των ’00s μέχρι σήμερα, οι Limp Bizkit έχουν διανύσει μια πορεία γεμάτη ανατροπές: παύσεις και επανενώσεις, νέους δίσκους, μια σειρά θρυλικών shows (όπως αυτό στο Lollapalooza το 2021), αλλά και τις εκρηκτικές περιοδείες των τελευταίων ετών σε Ευρώπη και Αμερική που απέδειξαν αφενός πως η ενέργεια τους παραμένει αμείωτη και αφετέρου πως στο ήδη πολυάριθμο κοινό τους έχουν προστεθεί νέοι φανατικοί φίλοι σε ολόκληρο τον κόσμο.
Sam Rivers (Source: Alison Toon)
Sam Rivers
Δυστυχώς, στις 18 Οκτωβρίου 2025, λίγο πριν το επόμενο σκέλος της παγκόσμιας περιοδείας τους, ο μπασίστας Sam Rivers – ιδρυτικό μέλος και παλμός του γκρουπ – έφυγε από τη ζωή, αφήνοντας πίσω του ένα τεράστιο κενό αλλά και μια ανεκτίμητη μουσική κληρονομιά.
Με σεβασμό στη μνήμη του, οι Fred Durst, John Otto, Wes Borland και DJ Lethal, αποφάσισαν να συνεχίσουν το ταξίδι τους με την ίδια ορμή και το ίδιο πάθος που τους καθιέρωσε. Έτσι κι αλλιώς, το μουσικό του αποτύπωμα ζει σε κάθε νότα και κάθε συναυλία τους.
Στις 15 Ιουνίου, θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε να ανεβαίνει στη σκηνή της Πλατείας Νερού ένα γκρουπ που σημάδεψε μια ολόκληρη εποχή. Ετοιμαστείτε για μια εκρηκτική εμφάνιση, μια εμπειρία που υπόσχεται να γράψει ιστορία.
Limp Bizkit
Η διάθεση των εισιτηρίων ξεκινάει το Σάββατο 1 Νοεμβρίου, στις 12:00.
Επίσης, διατίθεται περιορισμένος αριθμός VIP εισιτηρίων.
Στη συγκεκριμένη κατηγορία περιλαμβάνονται οι εξής προνομιακές παροχές:
• Ξεχωριστή υπερυψωμένη περιοχή διαμορφωμένη με stands & stools για όλους
• Open-bar
• Ξεχωριστή πύλη εισόδου
• Ιδιωτικό parking
• Ξεχωριστές τουαλέτες
• Αναμνηστικό δώρο
Το Φεστιβάλ φροντίζει για την πρόσβαση Ατόμων με Αναπηρία, προσφέροντας ειδικό χώρο με ανεμπόδιστη θέα προς τη σκηνή. Ο ειδικός χώρος είναι προσβάσιμος με αμαξίδιο, διαθέτει καθίσματα, ξεχωριστές τουαλέτες & δωρεάν parking.
Για την αγορά εισιτηρίων ΑμεΑ, παρακαλούμε να προωθήσετε το αίτημά σας ηλεκτρονικά στο support@releaseathens.gr, επισυνάπτοντας την κάρτα αναπηρίας σας. Για την είσοδό σας στους χώρους ΑμεΑ, η κάρτα αυτή θα χρειαστεί να επιδειχθεί κατά την άφιξή σας στο Φεστιβάλ.
Το Release Athens 2026 υποδέχεται τους Limp Bizkit τη Δευτέρα 15 Ιουνίου, στην Πλατεία Νερού.
Μετά από δεκαετίες προσμονής, η θρυλική μπάντα – βασικός πυλώνας της έκρηξης του nu-metal και ένα από τα πιο επιτυχημένα ονόματα στην ιστορία του σκληρού ήχου – έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα για ένα από τα πλέον αναμενόμενα shows των τελευταίων ετών.
Στα τέλη των 90s, ελάχιστα συγκροτήματα μπορούσαν να συνδυάσουν με τόση επιτυχία το groove του hip hop και του funk με την ωμή ενέργεια του hard rock και του heavy metal. Οι Limp Bizkit, με ηγέτη τον χαρισματικό Fred Durst, το πέτυχαν και σφράγισαν με τον τρόπο τους τον ήχο μιας ολόκληρης γενιάς.
Τα άλμπουμ “Significant Other” (1999) και “Chocolate Starfish and the Hot Dog Flavored Water” (2000) καθόρισαν την πορεία τους, ενώ ύμνοι όπως τα “Counterfeit”, “Nookie”, “Break Stuff”, “Rollin’ (Air Raid Vehicle)”, “Re-Arranged”, “My Generation”, “My Way” και η διασκευή στο “Behind Blue Eyes” των The Who- κυριάρχησαν παντού και παραμένουν σημεία αναφοράς της nu-metal εποχής.
Από τα μέσα των ’00s μέχρι σήμερα, οι Limp Bizkit έχουν διανύσει μια πορεία γεμάτη ανατροπές: παύσεις και επανενώσεις, νέους δίσκους, μια σειρά θρυλικών shows (όπως αυτό στο Lollapalooza το 2021), αλλά και τις εκρηκτικές περιοδείες των τελευταίων ετών σε Ευρώπη και Αμερική που απέδειξαν αφενός πως η ενέργεια τους παραμένει αμείωτη και αφετέρου πως στο ήδη πολυάριθμο κοινό τους έχουν προστεθεί νέοι φανατικοί φίλοι σε ολόκληρο τον κόσμο.
Sam Rivers (Source: Alison Toon)
Sam Rivers
Δυστυχώς, στις 18 Οκτωβρίου 2025, λίγο πριν το επόμενο σκέλος της παγκόσμιας περιοδείας τους, ο μπασίστας Sam Rivers – ιδρυτικό μέλος και παλμός του γκρουπ – έφυγε από τη ζωή, αφήνοντας πίσω του ένα τεράστιο κενό αλλά και μια ανεκτίμητη μουσική κληρονομιά.
Με σεβασμό στη μνήμη του, οι Fred Durst, John Otto, Wes Borland και DJ Lethal, αποφάσισαν να συνεχίσουν το ταξίδι τους με την ίδια ορμή και το ίδιο πάθος που τους καθιέρωσε. Έτσι κι αλλιώς, το μουσικό του αποτύπωμα ζει σε κάθε νότα και κάθε συναυλία τους.
Στις 15 Ιουνίου, θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε να ανεβαίνει στη σκηνή της Πλατείας Νερού ένα γκρουπ που σημάδεψε μια ολόκληρη εποχή. Ετοιμαστείτε για μια εκρηκτική εμφάνιση, μια εμπειρία που υπόσχεται να γράψει ιστορία.
Limp Bizkit
Η διάθεση των εισιτηρίων ξεκινάει το Σάββατο 1 Νοεμβρίου, στις 12:00.
Επίσης, διατίθεται περιορισμένος αριθμός VIP εισιτηρίων.
Στη συγκεκριμένη κατηγορία περιλαμβάνονται οι εξής προνομιακές παροχές:
• Ξεχωριστή υπερυψωμένη περιοχή διαμορφωμένη με stands & stools για όλους
• Open-bar
• Ξεχωριστή πύλη εισόδου
• Ιδιωτικό parking
• Ξεχωριστές τουαλέτες
• Αναμνηστικό δώρο
Το Φεστιβάλ φροντίζει για την πρόσβαση Ατόμων με Αναπηρία, προσφέροντας ειδικό χώρο με ανεμπόδιστη θέα προς τη σκηνή. Ο ειδικός χώρος είναι προσβάσιμος με αμαξίδιο, διαθέτει καθίσματα, ξεχωριστές τουαλέτες & δωρεάν parking.
Για την αγορά εισιτηρίων ΑμεΑ, παρακαλούμε να προωθήσετε το αίτημά σας ηλεκτρονικά στο support@releaseathens.gr, επισυνάπτοντας την κάρτα αναπηρίας σας. Για την είσοδό σας στους χώρους ΑμεΑ, η κάρτα αυτή θα χρειαστεί να επιδειχθεί κατά την άφιξή σας στο Φεστιβάλ.
Κάποιοι θα πουν ήταν δίκαιο και έγινε πράξη! Οι The Cure μπήκαν στην συναυλιακή ατζέντα για το 2026 και θα βρίσκονται στην χώρα μας. Ήταν από τα συγκροτήματα που παίζαμε στοιχήματα και βγήκαμε αληθινοί και πάλι. Κρατήστε το νούμερο 15 Ιουλίου γιατί θα σας χρειαστεί!
Και εκεί που άλλες διοργανώσεις κλείνουν ή έκλεισαν 30 χρόνια και τα ονόματα των καλλιτεχνών μας έχουν πάρει το μυαλό και την τσέπη, έρχεται το Ejekt festival μία μέρα μετά το video για την αντίστροφή μέτρηση, για να μας πει το παρακάτω:
Εδώ να θυμίσουμε πως φυσικά και έχουν νέο δίσκο! Τι λέμε τόσο καιρό και που είστε;
The Cure -MMXXIV
Ο Robert Smith αποφάσισε να κάνει ένα μεγάλο δώρο στους οπαδούς της μπάντας.Το live album ονομάζεται “Songs Of A Live World: Troxy London MMXXIV” και θκυκλοφόρησε στις 13 Δεκεμβρίου 2024. Με βάση αυτά τα στοιχεία, τους περιμένα περύσι αλλά ας πούμε πως η αγάπη άργησε μια μέρα και όχι μια αιωνιότητα!
Και επειδή για όλα έχουμε μιλήσει, κάντε μια στάση εδώ και εδώ για την δισκοκριτική μας!
Songs of Lost World -the cure| new single entitle Alone
Τα εισιτήρια θα έρθουν την Παρασκευή 31 Οκτωβρίου, εκεί που το halloween ξυπνά τα κρυφά σας όνειρα, μέσω του https://ejekt.gr/line-up/ και του more.com
Προς το παρόν δεν υπάρχει κάτι που να μπορείτε να λάβετε πληροφορίες, καθώς ούτε το offiicial site ούτε το more έχει προσθέσει κάτι… οπότε υπομονή λίγες μέρες!
Κάποιοι θα πουν ήταν δίκαιο και έγινε πράξη! Οι The Cure μπήκαν στην συναυλιακή ατζέντα για το 2026 και θα βρίσκονται στην χώρα μας. Ήταν από τα συγκροτήματα που παίζαμε στοιχήματα και βγήκαμε αληθινοί και πάλι. Κρατήστε το νούμερο 15 Ιουλίου γιατί θα σας χρειαστεί!
Και εκεί που άλλες διοργανώσεις κλείνουν ή έκλεισαν 30 χρόνια και τα ονόματα των καλλιτεχνών μας έχουν πάρει το μυαλό και την τσέπη, έρχεται το Ejekt festival μία μέρα μετά το video για την αντίστροφή μέτρηση, για να μας πει το παρακάτω:
Εδώ να θυμίσουμε πως φυσικά και έχουν νέο δίσκο! Τι λέμε τόσο καιρό και που είστε;
The Cure -MMXXIV
Ο Robert Smith αποφάσισε να κάνει ένα μεγάλο δώρο στους οπαδούς της μπάντας.Το live album ονομάζεται “Songs Of A Live World: Troxy London MMXXIV” και θκυκλοφόρησε στις 13 Δεκεμβρίου 2024. Με βάση αυτά τα στοιχεία, τους περιμένα περύσι αλλά ας πούμε πως η αγάπη άργησε μια μέρα και όχι μια αιωνιότητα!
Και επειδή για όλα έχουμε μιλήσει, κάντε μια στάση εδώ και εδώ για την δισκοκριτική μας!
Songs of Lost World -the cure| new single entitle Alone
Τα εισιτήρια θα έρθουν την Παρασκευή 31 Οκτωβρίου, εκεί που το halloween ξυπνά τα κρυφά σας όνειρα, μέσω του https://ejekt.gr/line-up/ και του more.com
Προς το παρόν δεν υπάρχει κάτι που να μπορείτε να λάβετε πληροφορίες, καθώς ούτε το offiicial site ούτε το more έχει προσθέσει κάτι… οπότε υπομονή λίγες μέρες!
Οι Soulfly κυκλοφόρησαν νέο άλμπουμ και είναι κάτι που δεν περιμέναμε τόσο καλό, βασικά όσο ήταν το προηγούμενο τους, “Totem”.
Το “Totem” μας είχε αφήσει πολύ καλές εντυπώσεις μιας και γύρναγε τον χρόνο πίσω στα χρόνια του “Primitive”. Στο προηγούμενο άλμπουμ τους άκουγες Slayer και Death metal riffs πιο πολύ από ποτέ. Τα ίδια και καλύτερα αποτελέσματα έχουμε στο “Chama” που είναι από τα ελάχιστα άλμπουμ των Cavalera που λέω “Μόνο αυτό ήταν?”. Η διάρκεια του άλμπουμ στα 32 λεπτά περίπου αλλά με πληθώρα συμμετοχών.
Soulfly: “Chama”
Ο Zyon Cavalera είναι άξιος συνεχιστής στους Soulfly
Χωρίς αμφιβολία ο Zyon Cavalera, γιος τους Max, έχει κάνει τρομερή δουλειά τόσο στα drums που “θερίζει” μέχρι και στην παραγωγή που είναι εκπληκτική. Του έδωσαν βέβαια και ένα χεράκι βοήθειας οι Tommy Gibbons και John Aquillino. Ο τελευταίος έχει δουλέψει πολύ με Ellefson και Cavalera Conspiracy. Η παραγωγή έγινε στα Platinum Underground Studio στην Arizona οπού και μένει μόνιμα η οικογένεια Cavalera. Ο Zyon λοιπόν μπορούμε να πούμε ότι με τον πατέρα του έχουν “χημεία” ποιότητας. Προσφέρουν άρρωστο tribal groove metal, όπως κάποτε ο τελευταίος το προώθησε με το “Roots”. Εκεί έγινε η αρχή και μετά αυτός ο ήχος συνεχίστηκε με το ντεμπούτο των Soulfly. Καλό είναι να τα υπενθυμίζουμε αυτά.
Με το intro σε προϊδεάζουν για την οργή που έρχεται. Η επιστροφή στις “Primitive” εποχές είναι μόνιμη και σταθερή και φαίνεται από εδώ, πριν ξεσπάσει το “Storm the gates”. Το πισωγύρισμα πάει ακόμα και στην εποχή “Roots”. Ο Max στα 56 του χρόνια δεν σου δίνει περιθώριο για αμφιβολίες μεταδίδει μηνύματα κυνισμού και οργής μέσα από τους στίχους. Στο drumming ο Zyon είναι “θηρίο”, σίγουρα έχει επηρεαστεί από τον θείο του σε μεγάλο βαθμό. Igor μεγάλε δάσκαλε! Μπαίνουμε στο “Nihilist” στο οποίο συμμετέχει ο Todd Jones των Nails. Αυτό που συμβαίνει εδώ μέσα είναι απίστευτο και μπορείτε να παρακολουθήσετε παρακάτω στο clip τι συμβαίνει. “Αρρώστια”. Η φάση στο τέλος του κομματιού φέρνει το σκοτάδι για πάντα.
Ο Mike DeLeon είναι εξαιρετικός κιθαρίστας κάτι που φαίνεται και στο παραπάνω clip. Πάμε στο “No pain-no power” οπού και συμμετέχει και ο μικρότερος γιος του Max, Igor Amadeus Cavalera στο μπάσο. Στα φωνητικά έχουμε την συμμετοχή του Ben Cook και στις κιθάρες τον Dino Cazares των Fear Factory. Κόσμος και κοσμάκις έχει μαζευτεί εδώ όπως βλέπετε. Στο “Ghenna” έχουμε την συμμετοχή του Mike Amott των Arch Enemy, κάτι που φαίνεται από τα βιρτουοζικά solos στην αρχή και ενδιάμεσα αλλά και στο Groove παίξιμο. Ο “Μιχάλης” δίνει τον καλύτερο του εαυτό ακόμα και σε αυτό το είδος.
Πάμε σε ένα από τα μεγάλα κομμάτια του άλμπουμ σε χρονική διάρκεια, στο “Black hole scum”. Φέρνει στο μυαλό τους Cavalera Conspiracy, “αιχμηρές” κιθάρες και “αρρωστά” solos που δημιουργούν αποπνικτική ατμόσφαιρα. Ενώ το επόμενο έχει γρήγορο drumming στην αρχή και μετά μπαίνει στα γνώριμα mid- tempo μονοπάτια των Soulfly. Το επόμενο “Always was, always will be” είναι σε φάση “Chaos A.D.”/“Roots” φέρνοντας και κάποια στοιχεία από Godflesh. “Διάλειμμα” με το instrumental “Soulfly XIII” με ambient tribal ήχους να σε “ταξιδεύουν”.
Soulfly
Τελευταίο κομμάτι για το “Chama”, το ομότιτλο. “Ξύλο” μέχρι τελικής πτώσεως με riffs που ξερνάνε φλόγες και ένα ασταμάτητο και τεχνικό drumming. Μέσα σε μια σύνθεση όλη η ταυτότητα του άλμπουμ. Χωρίς πλάκα, ήθελα κι άλλο υλικό από τους Soulfly γιατί βλέπω ότι τόσο ο γιος όσο και ο πατέρας έχουν την “σπίθα”. Υπάρχουν νεοτερίστικα στοιχεία μέσα με διάφορους περίεργους ήχους και πολλά είδη κρουστών που κάνουν την μουσική των Soulfly ακόμα πιο ποικιλόμορφη.
Hats off στον Max που αφήνει μπόλικο χώρο στον Zyon αλλά και τον μικρότερο γιο του, Igor. Σίγουρα η βοήθεια είναι σημαντική και φαίνεται άλλωστε. Να μην παραλείψουμε βέβαια και τον εξαιρετικό κιθαρίστα Mike DeLeon που δίνει τον καλύτερο του εαυτό. Ήταν και στα πρώτα rehearsals των επανασυνδεδεμένων Pantera, πριν μπει ο Zakk Wylde.
Για το τέλος
Το νέο Soulfly είναι ένα πολύ αξιόλογο άλμπουμ που μπορείς να το ακούσεις, όπως κάποτε άκουγες τα “Primitive” και “Prophecy”. Είναι στο ίδιο επίπεδο με το “Totem” και αυτό το κάνει πολύ σημαντικό. Φαίνεται ακούγοντας αυτά τα 32 λεπτά ότι η “φλόγα” καίει ακόμα. Αλλά συνεχίζω να λέω ότι θα ήθελα περισσότερο υλικό γιατί πολύ απλά αξίζει κάθε λεπτό του “Chama”.
Οι Κολομβιανοί Speed Heavy Metallers Revenge κυκλοφόρησαν νέο άλμπουμ με τίτλο ‘Night danger‘!
Οι Revenge είναι μια μπάντα που λέμε της σχολής των Running Wild, Razor, Tokyo Blade και παλιούς Helloween εποχής “Walls of Jericho”. Αυτά τα θρυλικά σχήματα σου έρχονται στο μυαλό ακούγοντας τους, καλά οι Iron Maiden και Judas Priest είναι άμεσες επιρροές που πολλές φορές δεν τις γράφουμε καν. Θεωρούνται δεδομένες. Τα αλάνια από την μακρινή Κολομβία και σε αυτόν τον δίσκο χαρίζουν στιγμές νοσταλγίας. Νέος δίσκος λοιπόν με έναν απλό τίτλο που “βρομάει” eighties, “Night danger”.
Revenge: “Night danger”
Οι Revenge αγαπάνε αυτό που κάνουν
Το μεράκι και η αγάπη για το είδος που πρεσβεύουν οι Revenge δεν κρύβεται ακούγοντας τα πρώτα δυο κομμάτια “Black sight” και το ομώνυμο με Βρετανικά riffs να κατακλύζουν τον χώρο σου. Το rhythm section δίνει τον “καλπασμό” που χρειάζεται το κομμάτι. Εν τω μεταξύ το λογότυπο της μπάντας πιο cult και old school δεν γίνεται. Η χαρά του Metaller που γουστάρει δεκαετία του ’80 είναι εδώ. Το ομώνυμο εν τω μεταξύ κλέβει τις εντυπώσεις με τις μελωδίες στην αρχή. Πολύ καλές οι μελωδικές γραμμές που ακολουθεί το μπάσο θυμίζοντας την τεχνική του Steve Harris. Οι κιθαρίστες “ξερνάνε” solos σε κάθε λεπτό.
Revenge
Ένα άλμπουμ που τα έχει όλα
Οι ταχύτητες δεν πέφτουν στα “The hammers fall” και “Soldier’s heart”. Αλύπητο κοπάνημα και αλήτικα φωνητικά να “θερίζουν” με την οργή που βγάζουν. Το “Night danger” προσφέρει Heavy Metal χάος στον ακροατή όπως συνέβαινε κάποτε στις αρχές του ’80 αρχής γενόμενης από την Γηραιά Αλβιώνα.
Επικό Maiden τελείωμα το “Soldier’s heart”. Οι ταχύτητες δεν πέφτουν ούτε στο “Misty night” με ένα επικό refrain να σε “τσακίζει”. Ακούμε ένα πολύ καλό άλμπουμ με πυγμή, αλητεία και οργή. Το “The devil’s race” είναι ότι λέει και ο τίτλος με έναν drummer να προκαλεί πανικό και το μπάσο να σε στέλνει αδιάβαστο με τα riffs να σε πάνε σε άλλη διάσταση.
Revenge
Στην ίδια φάση ακολουθεί και το “Desire from pain” με τις ταχύτητες να οργιάζουν χωρίς να υπάρχει μονοτονία, αλλάζοντας ρυθμούς και riffs συνέχεια. Πολλές φορές η μπάντα φλερτάρει με το Thrash Metal της Ευρώπης κυρίως, όπως Kreator και Sodom. Το τελευταίο κομμάτι, “Crushing pain”, τελειώνει όπως άρχισε το άλμπουμ με ανελέητο “χτύπο” και δυναμισμό που ξεχειλίζει από τα ηχεία σου.
Εν κατακλείδι
Το νέο άλμπουμ των Revenge από το όμορφο Medellin της Κολομβίας είναι πολύ καλό για το είδος που κινείται. Η μπάντα έχει κυκλοφορήσει αρκετά άλμπουμ μέχρι τώρα και κινείται κυρίως στον underground χώρο. Έχοντας άγνοια κινδύνου τι θα αρέσει και τι όχι, οι Revenge προσφέρουν στον ακροατή την old school αισθητική του Speed/Heavy Metal με επιτυχία. Πάντα τέτοια.
Το Requiem for a Dream κλείνει 25 ολόκληρα χρόνια από την πρεμιέρα του και φαντάζει σαν χθες. Αυτό το μεγάλο αριστούργημα του Darren Aronofsky που θέλοντας και μη έχει χαραχτεί στο μυαλό μου και στη μνήμη μου, φέτος μας υπενθυμίζει τι έγινε το 2000.
Ο Darren Aronofsky πήρε την μεγάλη απόφαση να συνυπογράψει ένα σενάριο που θα μας έπαιρνε τα μυαλά. Το ομώνυμο μυθιστόρημα του 1978 από τον Hubert Selby Jr. έπρεπε πάση θυσία να βρεθεί στην μεγάλη οθόνη. Υπήρχε ανάγκη να το δει κόσμος και να πάρει μαθήματα μέσα από αυτό.
Δεν ήταν κάτι που ο Aronofsky, δεν είχε ξανακάνει και γνωρίζουμε πολύ καλά πως η υπογραφή του είναι εγγύηση. Όπως και τα ονόματα που είχε επιλέξει τότε. Η συγκλονιστική Ellen Burstyn, ο σχεδόν πρωτάρης Jared Leto, Jennifer Connelly, Christopher McDonald και Marlon Wayans.
Requiem for a Dream
Η ταινία όπως και το βιβλίο, εμφανίζει τέσσερις (4) χαρακτήρες, όπου ο κάθε ένας έχει τον δικό του πρωταγωνιστικό ρόλο και θα το διαπιστώσεις εξαρχής -αν δεν το έχεις δει… τι σου μαθαίνουμε τόσο καιρό;
Είναι σαν να κοιτάμε από την κλειδαρότρυπα όχι απλά ένα άλλο σπίτι, αλλά το δικό μας. Και αυτό γίνεται τόσο μαγικά επώδυνα που όταν φτάνει η ώρα να το συνειδητοποιήσεις έχεις χάσει ήδη την παιδικότητά σου. Όλα τα προβλήματα της κοινωνίας που βρίσκονται κρυμμένα κάτω από το χαλάκι, είναι μέσα στο σπίτι σου και δεν έχεις πάρει χαμπάρι.
Ο εθισμός στα ναρκωτικά και η μεταβολή της σωματικής και συναισθηματικής κατάστασης από αυτά, ο κόσμος των ψευδαισθήσεων και της απελπισίας είναι πλέον αναπόσπαστα κομμάτια. Το σενάριο συγκλονίζει όχι γιατί αναφέρουν το πρόβλημα και το βλέπεις, αλλά γιατί υπάρχει μια ποικιλία από αυτά που δεν μπορείς να ξεχωρίσεις αν είναι καλό ή κακό. Αν είναι ανάγκη σου ή συνήθεια. Η έννοια του ναρκωτικού υποδηλώνεται σε κάθε μορφή. Ο εθισμός στην δημοσιότητα, την αναγνωρισιμότητα, καταστάσεων που μετράνε και σε πείθουν πως πρέπει, πως για να πετύχεις δεν υπάρχει άλλος δρόμος.
Μια ταινία που διαδραματίζεται σε κάθε εποχή πόσο μάλλον πιο έντονα σήμερα. Αναλογίσου μονάχα σήμερα, τι θεωρούμαι ναρκωτικό, στην κάθε του εκδοχή…
Για την ιστορία
Τα δικαιώματα του μυθιστορήματος του Hubert Selby Jr. αγοράστηκαν από τον Aronofsky και τον παραγωγό Eric Watson.
Ο συγγραφέας είχε πάντα την πρόθεση να μεταφέρει το μυθιστόρημα στον κινηματογράφο και είχε γράψει το σενάριο χρόνια πριν τον προσεγγίσει ο Aronofsky. Ο Darren ενθουσιάστηκε με την ιστορία και ανέπτυξε το σενάριο μαζί με τον Selby, παρά τις αρχικές δυσκολίες στην εξεύρεση χρηματοδότησης για την παραγωγή της ταινίας. Αυτός και οι ηθοποιοί αναφέρουν ότι η ταινία αφορά τις εξαρτήσεις γενικά, και όχι μόνο τα ναρκωτικά, και τον τρόπο με τον οποίο οι προσπάθειες ενός ατόμου να πραγματοποιήσει τα όνειρά του μπορούν να τροφοδοτήσουν μια εξάρτηση με θέμα τη μοναξιά και την αποφυγή της πραγματικότητας με διαφορετικούς τρόπους.
Οι κύριες φωτογραφίσεις πραγματοποιήθηκαν στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης, από τον Απρίλιο έως τον Ιούνιο του 1999. Κατά τη διάρκεια της μεταπαραγωγής, η μουσική συντέθηκε από τον Clint Mansell, ενώ ο Jay Rabinowitz εργάστηκε για το μοντάζ.
Requiem For A Dream -Ellen BurstynRequiem For A Dream -jared letoRequiem For A Dream-Jennifer Connelly
Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών
Η ταινία έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών το 2000, όπου επιλέχθηκε ως εκτός διαγωνισμού συμμετοχή. Ακολούθησε η κινηματογραφική της κυκλοφορία στις Ηνωμένες Πολιτείες στις 6 Οκτωβρίου 2000 από την Artisan Entertainment. Η ταινία απέφερε έσοδα 7 εκατομμυρίων δολαρίων έναντι προϋπολογισμού 4 εκατομμυρίων δολαρίων και έλαβε θετικές κριτικές.
Requiem For A Dream -jared leto
Όλοι όσοι εργάστηκαν για αυτό το αριστούργημα, από το οπτικό στυλ, την σκηνοθεσία, το σενάριο, το μοντάζ, τη μουσική, το καστ, το συναισθηματικό βάθος και τα θέματα της ταινίας έτυχαν όλα επαίνων, με την Ellen Burstyn να λαμβάνει υποψηφιότητες για Όσκαρ και Χρυσή Σφαίρα για την καλύτερη ηθοποιό.
Requiem for a Dream-Darren AronofskyRequiem for a Dream-Darren Aronofsky
We are celebrating 25 years of today. When I read the script, I knew this film was going to be special… it left its mark on me. pic.twitter.com/fJWJOXVB90
Οι Majestica πριν κάτι μήνες κυκλοφόρησαν νέο άλμπουμ από την Nuclear Blast και δεν το πήρα χαμπάρι.
Κλασικά, όταν ασχολείσαι με χίλια δυο πράγματα στην καθημερινότητα σου, κάτι θα σου ξεφύγει. Η ένταση της εργασίας σου, όπως και πολλές φορές οι προστριβές που έχεις, σε κάνουν να χάνεις την ουσία. Να μην παίρνεις χαμπάρι ότι κυκλοφορούν δισκάρες όπως το “Power train” των Majestica. Εγώ το έχω πει, κάποια στιγμή θα πάρω τα βουνά ή τις παραλίες, ένα από τα δυο.
Majestica: “Power train”
Ένα είδος του Power Metal που γεννήθηκε ουσιαστικά από μπάντες όπως οι Royal Hunt. Ένας όρος που εισήχθη από τους Δανούς Metallers με επιτυχία και τον ενσωμάτωσαν στη μουσική τους τόσο στα τελευταία τους άλμπουμ οι Stratovarius όσο και οι Sonata Arctica και θα έλεγα και οι Nightwish του “Oceanborn”, όπως και οι Labyrinth. Αυτό που έκαναν οι Royal Hunt ήταν επανάσταση με την άμεση τους επιρροή να είναι φυσικά οι Savatage. Οι Majestica λοιπόν συνεχίζουν αυτή την παράδοση. Με πολύ μεγάλη επιτυχία οφείλω να ομολογήσω.
Majestica
Σε όσους διαβάζουν τα κείμενα μου, γνωρίζουν ότι είμαι γερμανοθρεμμένος στο Power Metal. Το Αμερικάνικο Power Metal το γνώρισα στα καλύτερα του λίγα χρόνια μετά. Έχω μεγαλώσει δηλαδή με μπάντες όπως Helloween, Rage, Running Wild και Gamma Ray. Ένας λόγος που μου αρέσουν τα άλμπουμ των Majestica είναι αυτός. Έχουν πάρει τα καλύτερα στοιχεία των Helloween και Gamma Ray, έχοντας και τα πλήκτρα και τις ατμόσφαιρες των Royal Hunt και Stratovarius και έχουν δημιουργήσει ένα εκπληκτικό προσωπικό ύφος.
Majestica
Το “Power train” των Majestica, ο ορισμός του σημερινού Euro Power
Δεν υπερβάλλω καθόλου. Με ένα εξώφυλλο που συνδυάζει τις ταινίες “Polar express” και “Harry Potter” σε προϊδεάζει για κάτι εξαιρετικό να έρχεται. Ο mainman της μπάντας Tommy Johansson εφόσον έκανε ένα πέρασμα από τους Sabaton ηχογραφώντας το εξαιρετικό “The great war” και το μέτριο κατ’εμέ “The war to end all wars”, επέστρεψε με την κανονική του μπάντα. Μια επιστροφή που σίγουρα δεν περιμέναμε τόσο ποιοτική μετά από πέντε χρόνια απουσίας. Αναμφίβολα επέστρεψε με ισχυρή έμπνευση, ακούγοντας το ομώνυμο και το “No pain, no gain” να σε καλωσορίζουν. Το ομώνυμο να σε πηγαίνει στα χωράφια που έσπειραν οι Stratovarius και το δεύτερο να σε κάνει βόλτες στο “Ecliptica” των Sonata Arctica.
Συνεχίζουμε σε Φινλανδικά μονοπάτια με ένα Running Wild vibe να υπάρχει στην όλη φάση στο “Battle cry”. Ειδικά τα riffs θυμίζουν αρκετά, με τα πλήκτρα να το κάνουν ένα υπέροχο πομπώδες κομμάτι. Η φωνή του Tommy πιάνει εύκολα Kiske/Kotipelto γραμμές και να ορίζει την Ευρωπαϊκή Power Metal στόφα των Σουηδών. Το “Megatrue” είναι μια επική σύνθεση διαφορετική από τις προηγούμενες με μελωδίες και mid-tempo ρυθμούς. Θα σας έρθουν στο νου οι συμπατριώτες τους, Hammerfall. Πολύ καλό και επικό κομμάτι που κόλλησε στο repeat.
Το “My epic dragon” είναι Power Metal “δυναμίτης”
Χωρίς αμφιβολία από τα καλύτερα κομμάτια του δίσκου που το ηχογράφησαν ακούγοντας σίγουρα τα “Keeper of the seven keys”. Πίσω δεν πάει και το “Thunder power” οπού μαζί με το προηγούμενο φέρνουν στο νου τους εξαιρετικούς και συμπατριώτες τους Power Metallers Twilight force. Το “A story in the night” σίγουρα είναι αναπόσπαστο μέρος του set list τους στην περιοδεία που πραγματοποιούν με τους Battle Beast μέχρι και τον Δεκέμβριο. Κομμάτι για τρελή φάση στις συναυλίες με πορωτικό refrain για sing along. Εκπληκτικό κομμάτι. Με επιρροές Luca Turilli/Rhapsody και ReinXeed(παλιά μπάντα του Tommy Johansson) απογειώνουν το κομμάτι.
Το “Go higher” έχει τα πιο έντονα Stratovarius vibes, ουσιαστικά φέρνει μνήμες από την εποχή “Infinite”. Πολύ καλό και ξεχωριστό κομμάτι με φάσεις να θυμίζουν και Dynazty, ειδικά στο refrain. Το “Victorious” είναι και αυτό Power Metal ύμνος με refrain που κολλάει κατευθείαν στο μυαλό. Οι ενορχηστρώσεις της μπάντας είναι σεμιναριακές και σφύζουν από επαγγελματισμό. Μουσική παιδεία με τα όλα της. Το “Alliance anthem” σκίζει με όλη την σημασία της λέξεως. Τα γκάζια δίνουν και παίρνουν, φωνητικά από τα καλύτερα της καριέρας τους και τα riffs να έχουν την βάση τους στην εποχή “Visions” και “Episode” των Stratovarius. Τελειώνει το άλμπουμ και θέλεις κι άλλο. Ένα πραγματικά πολύ καλό άλμπουμ που το άκουσα πάνω από δέκα φορές την πρώτη μέρα.
Η σημασία των Majestica
Την σκυτάλη της παλιάς φουρνιάς έχουν πάρει οι Powerwolf, Sabaton και θα πρόσθετα και τους Majestica. Εντάξει ας μην ξεχνάμε ότι οι δυο πρώτοι συμπληρώνουν ήδη πάνω από είκοσι χρόνια. Πέρασαν τα χρόνια φίλοι μου. Όμως οι Majestica είναι στο τρίτο άλμπουμ τους και με τρείς δίσκους που αγγίζουν το τέλειο είναι ότι καλύτερο για την σκηνή του Ευρωπαϊκού Power Metal. Έχουμε τις παλιές μπάντες να “οργώνουν” συναυλιακά τον πλανήτη και να κυκλοφορούν πολύ αξιόλογα άλμπουμ και έχουμε και μπάντες σαν τους Majestica να βροντοφωνάζουν ότι συνεχίζουμε εμείς μαζί σας. Αυτό ένιωσα ακούγοντας το “Power train”. Εκπληκτικός δίσκος! All aboard που έλεγε και μια ΨΥΧΗ!
The Rasmus: live report Weirdo Tour | Athens 25.10, Photos Despoina Stamataki
Στις 25 Οκτωβρίου είχαμε τη χαρά να απολαύσουμε τους The Rasmus στην Αθήνα στο Floyd και ειλικρινά δεν περίμενα πως θα το ευχαριστιόμουν τόσο πολύ!
Μόρνος, 18 Σεπτεμβρίου 2011
Είμαι στο αυτοκίνητο του θείου μου και γυρνάω από Λιδωρίκι για Μαλανδρίνο. Δεν μπορεί να μιλήσει κανείς μας εδώ και μέρες, οπότε η σιωπή μας έφερνε μιαν αμηχανία σε όλους μας. Συντονίζουμε το ραδιόφωνο στο Ράδιο Άμφισσα 104.4 και παίζει το Sail Away των The Rasmus. Αρκετά ταιριαστό τραγούδι για την περίσταση. Είχαν περάσει λίγες ώρες από την κηδεία του παππού μου. Είχα να ακούσω μουσική από τις 15 Σεπτεμβρίου, τη μέρα που έφυγε. Μπαίνει το ρεφρέν και βρίσκομαστε σε μία μεγάλη στροφή, όπου βλέπαμε τη λίμνη του Μόρνου και το φεγγάρι έκανε μία γραμμή μέσα στα θολά της νερά. Έτσι σιωπηλά είπα “Καλό Ταξίδι”. Με The Rasmus, Sail Away, σιωπή, Μόρνο και δάκρυα.
Floyd, 25 Οκτωβρίου 2025
Είμαι έξω από το Floyd και περιμένω τη Δέσποινα. Ανάβω ένα τσιγάρο και σκέφτομαι εκείνη τη στιγμή. Έχουν περάσει 14 χρόνια από τότε που άκουσα το Sail Away των The Rasmus και μετά από τόσα χρόνια, θα το ακούσω live. Λίγο η συναισθηματική φόρτιση, λίγο οι υψηλές προσδοκίες, ανάβω ένα τσιγάρο και σκέφτομαι πως σε λίγη ώρα θα μπω σε μία χρονοκάψουλα και θα επιστρέψω πάλι πίσω στην ηλικία των 15-18 ετών. Τριετία φωτιά! Μπαίνω με τη Δέσποινα, σετάρουμε κάμερα, πιάνω θέση κάγκελο και στις 9 νταν, εμφανίζονται οι The Rasmus στη σκηνή του Floyd.
Αξίζει να αναφερθεί πως υπήρξε ικανοποιητικός αριθμός θαμώνων, ξεπερνώντας τις προσδοκίες μου. Το πιο σημαντικό όλων όμως ήταν πως όποιος πάτησε το πόδι του μέσα στο Floyd ήταν οπαδός των The Rasmus, ήξερε τα περισσότερα τραγούδια, κοπανήθηκε με την καρδούλα του (ναι, ναι, για εσάς στο κάγκελο λέω που λυσσάξατε και το ευχαριστήθηκα και εγώ μαζί σας!), πέρασε καλά, θυμήθηκε τα νιάτα του και έφυγε με ένα χαμόγελο. Και να σας πω και κάτι… Έτσι είναι καλύτερα! Είναι σημαντικό στις συναυλίες να πηγαίνουν άνθρωποι που γουστάρουν αυτό που ακούν και όχι απλά να πηγαίνουν “για τη φάση”. Γνώμη μου. Την κρατάτε – την πετάτε.
Ξεκίνησαν οι Φιλανδοί, The Rasmus, με τη νέα τους δουλειά από τον δίσκο Weirdo και είναι λογικό, μιας και η περιοδεία έχει το όνομά του.
Ξεκινήσαμε, λοιπόν, με το Rest In Pieces, όπου θεωρώ πως είναι σωστή επιλογή για έναρξη, μιας και έχει δυναμική. Ο Lauri των The Rasmus με κλασικό μαύρο σκουφάκι, μαύρο μπλουζάκι Thraser και έντονο μαύρο eyeliner, μας θύμησε τα νιάτα μας. Μέχρι το τέλος του πρώτου τραγουδιού, θεωρώ πως ο ήχος είχε κάποιες αστοχίες, αλλά συμβαίνουν αυτά στις ζωντανές εμφανίσεις. Ε, και κάπου εκεί ξεκίνησε μία κατρακύλα ηλικιακής ωριμότητας και πήγαμε στα παλιά, τα καλά, τα ορθόδοξα και ίσως άγνωστα σε κάποιον που δεν έχει ασχοληθεί με την μπάντα.
Ξεκινήσαμε με το Guilty, πήγαμε στο No Fear, μετά στο Time to Burn και στο Justify, όπου ζεσταθήκαμε για τα καλά. Έπιασα κάποια vibes ανυπομονεσίας για τα πολύ γνωστά τους, αλλά ήταν λογικό escalation το πως χτίστηκε η βραδιά. Μετά πήγαμε σε ένα medley από Bullet, Still Standing και Shot, όπου ειλικρινά δεν τα θυμόμουν καν. Ένιωσα να με χτυπάει η εφηβεία στον ώμο και να μου λέει “Φιλενάδα, θυμάσαι τι άκουγες στο Sony Walkman σου;”.
Η επαφή μπάντας-κοινού ήταν πολύ καλή, κάτι που μου έκανε εντύπωση. Εντάξει, δεν είμαστε τόσο ένθερμοι ως χώρα με τους The Rasmus, μη γελιόμστε. όμως, θα επανέλθω σε αυτό που έγραψα πιο πάνω. Όσοι ήρθαν στο Live, ηξεραν για ποιο λόγο ήρθαν και αυτό το επικροτώ και θα το επικροτώ, if you know what I mean.
The Rasmus: live report Weirdo Tour | Athens 25.10, Photos Despoina Stamataki
Μετά ακούσαμε το καινούργιο Break The Chains και ακολούθησε το Immortal και το October & Aprilόπου κανονικά ήταν ντουέτο με την Annete Olzon και τρομερό χιτάκι της εποχής. Τα φωνητικά τα έκανε η Emilia “Emppu” Suhonen, της οποία η ενέργεια σάρωνε τη σκηνή σε όλα τα μήκη και πλάτη. Μετά είχαμε το αγαπημένο First Day of My Lifeκαι το Eurovision-ικό, Jezebel, το οποίο μου πήρε λίγη ώρα να καταλάβω ποιο είναι. Εκεί ήρθε το Creatures of Chaos, το οποίο έχει καλή δυναμική να γίνει χιτάκι. Πήγαμε λίγο στα παλιά με το Not Like the OtherGirlsκαι το Falling, ενώ ακολούθησε τοBanksy από το νέο δίσκο.
Μετά ήρθε η στιγμή που περιμέναμε όλοι από την αρχή της βραδιάς. Livin’ in a World Without You, λοιπόν, και όλο το Floyd τραγούδησε, χοροπήδησε, αφιέρωσε. Ειδικά, όσοι ήταν στο κάγκελο έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό και το χαρήκαμε ΤΟΣΟ ΜΑ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΟΛΟΙ! Γίναμε ξανά οι έφηβοι που ίσως είχαμε ξεχάσει πως υπήρξαμε κάποτε. Και συνεχίστηκε η διάθεση αυτή, γιατί ακολούθησε το In my Life και το αξεπέραστο In the Shadows. Επειδή ήμουν και εγώ κάγκελο, μπορώ να σας πω πως η μπάντα το κατάλαβε το vibe μας και ήταν χαρούμενοι για το αποτέλεσμα. Μετά ήρθε το Weirdo, όπου προς μεγάλη μου έκπληξη χάρη μεγάλης αποδοχής από το ελληνικό κοινό.
Η βραδιά ολοκληρώθηκε με το encore της ακουστικής version του Sail Away– το οποίο το έγραψε ο Lauri στο πιάνο του στο δεύτερο σπίτι του στο Ελσίνκι μόλις είχε μετακομίσει και του νέου τραγουδιούLove is a Bitch. Νομίζω πως από το νέο δίσκο, είναι ίσως από τα πιο εμπορικά τραγούδια και θα γράψει τα δικά του ραδιοφωνικά λεπτά.
Όσο για μένα, έζησα το Sail Awayακριβώς όπως ήθελα να το είχα φανταστεί. Έντονα, βουρκωμένη και με ένα σφίξομο στην καρδιά, με το μυαλό μου να είναι στον Μόρνο, αντιλαμβάνοντας πως 14 χρόνια πέρασαν σαν ένα βλεφάρισμα. Ο χρόνος περνάει γρήγορα, αλλά η απώλεια δεν είναι ποτέ διαχειρίσιμη. Όσα χρόνια και αν περάσουν.
Γενικά σχόλια της βραδιάς…
Ο Lauri Ylönen μας ενημέρωσε πως τα περισσότερα τραγούδια της μπάντας έχουν γραφτεί στην Ελλάδα. Ο λόγος αυτός είναι που έχει τη χώρα μας σε σημαντική θέση στη καρδιά του και πως είναι ευγνώμων για την έμπνευση που έχει πάρει από το φως και τη θάλασσα της Ελλάδας.
The Rasmus: live report Weirdo Tour | Athens 25.10, Photos Despoina Stamataki
Δεν ήταν η καλύτερη εμφάνιση του Lauri στα φωνητικά και κάπως με στεναχώρησε. Βεβαια, πολύ δύσκολη περιοδεία με περιεχόμενο που πιάνει όλη τη δοσκογραφία τηε μπάντας, άρα πιάνει και διαφορετικές φάσεις φωνητικών δυνατοτήτων λόγω ηλικίας. Αλλιώς τραγουδάς στα 20 και αλλιώς στα 46.
Μπορώ να πω πως η βραδιά των The Rasmus χωρίστηκε σε δύο μέρη. Το πρώτο μέρος ήταν μέχρι και το Jezebelκαι το δεύτερο μέρος από το Creature of Chaos από τον νέο δίσκο μέχρι το τέλος. η δυναμική του πρώτου μέρους χτιζόταν σιγά σιγά, ενώ στο δεύτερο μέρος ήταν όλα τα γνωστά σε όλους μας και τα περισσότερα από τα νέα τραγούδια. Κοινώς, γίναμε και πάλι έφηβοι όλοι μέσα στο Floyd και, ειλικρινά, το λες και λυτρωτικό.
Ήταν 90 λεπτά εμφάνιση, με αρχή – μέση- τέλος, χωρίς περιστροφές και άσκοπα περάσματα. Περάσαμε καλά και φύγαμε “γεμάτοι” μπάντα και θεατές. Το δήλωσαν και οι The Rasmus, άλλωστε.
Rest in Pieces (new)
Guilty
No Fear
Time to Burn
Justify
Bullet
Still Standing
Shot
Break These Chains (new)
Immortal
October & April
First Day of My Life
Jezebel
Creatures of Chaos (new)
Not Like the Other Girls
Falling
Banksy (new)
Livin’ in a World Without You
In My Life
In the Shadows
Weirdo (new)
Ακόμα ένα νέο single των Florence + The Machine έρχεται από το album που τόσο περιμένουμε. Το Sympathy Magic ενώνει τα κομμάτια του παζλ σιγά σιγά και κάπως έτσι βγαίνουμε και πάλι αληθινοί όσον αφορά τα περί μαγείας και τι μας θυμίζει.
Και πως να μην συνδέονται όλα, όταν την ημέρα του Halloween θα κυκλοφορήσει το album Everybody Scream, που έχουμε ξαναμιλήσει για αυτό.
Πάρτε μια γεύση και για να μη σας πιάσουν τα μάγια, πετάξτε λίγο αλάτι..αλλά μάλλον είναι αργά (μουχαχα):
Το νέο video πέρα από τον στίχο που ακούμε, δείχνει ξεκάθαρα τη δύναμη της Florence και αυτό που δεν διαπραγματεύεται. Και αν ρωτάς τι είναι αυτό, τότε πέρα από την ελευθερία είναι και θηλυκή πλευρά της γαίας που την συνδέει. Τι σου λέω και σένα βρε καημένε θα μου πεις.
Florence Welch / Goddess of coven
Η αγαπημένη αλλά μάλλον τώρα ιδαιίτερη Florence Welche των Florence and the Machine πάντα είχε μια προτίμηση στη δύναμη του υπερφυσικού.
Και δεν θεωρώ καθόλου τυχαίο αυτόν το δίσκο και θα το πω ξανά, σας το είχαμε πει εξαρχής και σκ@τα στο στόμα μας κάθε φορά σε ότι μελετάμε (μόνο πότε θα πιάσουμε το τζόκερ δεν ξέρουμε).
Το ξέρατε πως στα νιάτα της και συγκεκριμένα όταν πήγαινε γυμνάσιο, η ίδια με κάτι φίλες της δημιούργησαν μια σύναξη μαγισσών;
Όπως έχει πει η ίδια και μάλιστα πρόσφατα:
«Εγώ και δύο φίλες μου φτιάξαμε βιβλία με ξόρκια, με τα οποία προσπαθούσαμε να κάνουμε μάγια στους συμμαθητές μας». «Μια φορά, προσπάθησα να κάνω έναν συμμαθητή μου να με ερωτευτεί, οπότε εγώ και η σύναξή μου βάλαμε το όνομά του σε ένα μπουκάλι, και ο κανόνας ήταν ότι έπρεπε να υπάρχει μια σταγόνα αίμα και… καλά, δεν ξέρω αν πέτυχε ποτέ».
Florence The Machine – Sympathy Magic video
Από την άλλη, αρκετοί συνδιάζουν αυτή την εμμονή σε αυτό το δίσκο, λόγω της αγάπης που έχει για την ελληνική μυθολογία. Άρα τα φυλαχτά που έχει ως τατουάζ στο κορμί της, είναι σύμβολα παγανιστηκά και αν η θεία μου είχε ρόδες θα ήταν πατίνι.
Εγώ θα κάνω τον δικηγόρο του διαβόλου και θα σας βάλω να σκεφτείτε μήπως όλο αυτό είναι ένα εξαιρετικό marketing. Από την άλλη θα ήθελα και να αφεθείτε και να σκεφτείτε ότι εσείς νιώθετε, χωρίς πίεση.. εξάλλου το video τα λέει όλα ξεκάθαρα!
Tο Σάββατο 22 Νοεμβρίου, στο ιστορικό υπόγειο του ΑΝ club οι Μisty Route ρίχνουν επίσημα την αυλαία του πρώτου τους άλμπουμ “Without A Trace“, γιορτάζοντας παράλληλα το πέρασμα στη νέα τους εποχή και το επερχόμενο άλμπουμ που έχουν στα σκαριά.
Στο πλάι τους δύο πολύ αγαπημένες μπάντες της Ελληνικής underground σκηνής, με αξιοθαύμαστη πορεία και ανεξίτηλο μουσικό στίγμα, οι Hidden In The Basement και οι Sevengill.
Ετοιμαστείτε για ένα αξέχαστο μουσικό ταξίδι και πάρτε καλού κακού μαζί σας και έναν εφεδρικό σβέρκο!
Εισιτήρια:
♠️ Προπώληση 10€
(Μέσω απευθείας επικοινωνίας με τις μπάντες ή στο Oldschool, Σολωμού 13-15, Αθήνα 10682)
♠️ Ταμείο 12€
Οι πόρτες ανοίγουν 20:00
Misty Route
misty route
Είναι μία alternative metal μπάντα που σχηματίστηκε το 2019, με έδρα την Αθήνα. Το μουσικό τους ύφος προκύπτει από ένα κράμα διαφορετικών μουσικών επιρροών, με κύρια χαρακτηριστικά την ατμοσφαιρικότητα και την κλιμακούμενη γκρούβα, ενώνοντας αρμονικά ψυχεδελικές ροκ πινελιές με metal ξεσπάσματα.
Το group απαρτίζεται από τους Λευτέρη Σαατσάκη στην κιθάρα και τα φωνητικά, Γιώργο Κονόμη στο μπάσο και Κωνσταντίνο Καλούδη στα τύμπανα.
Μετά την κυκλοφορία 3 demo κομματιών το 2020, κυκλοφόρησαν το Δεκέμβριο του 2021 το πρώτο full-length άλμπουμ τους με τίτλο “Without A Trace”. Η μίξη του άλμπουμ έγινε από τον Αντώνη Κοντόζογλου στο 9800 Studios, στο Αιγάλεω, ο οποίος ανέλαβε μαζί με το συγκρ’οτημα και την τελική παραγωγή. Το mastering επιμελήθηκε ο Goran Finnberg στο ΑΒ mastering room στη Σουηδία, ο οποίος έχει συνεργαστεί στο παρελθόν με ονόματα-μεγαθήρια του σκληρού ήχου όπως Opeth, In Flames, Meshuggah, Arch Enemy, Soilwork, Hammerfall και Dark Tranquility.
Με φρέσκες εμπειρίες στις αποσκευές τους από τις πρόσφατες δυνατές live εμφανίσεις τους σε Ελλάδα και εξωτερικό, επιστρέφουν ορεξάτοι στη σκηνή του ΑΝ Club διοργανώνοντας μια χορταστική μουσική γιορτή για όλους τους παλιούς και νέους φίλους τους.
Οι Hidden in the Basement είναι ένα heavy rock συγκρότημα από τη Λάρισα. Δημιουργημένοι το 2007, έχουν ήδη χαράξει μια ποιοτική και συνεπή πορεία στην εγχώρια underground σκηνή, έχοντας κυκλοφορήσει ένα demo και 3 full length άλμπουμ.
Με συναυλίες σε όλη την Ελλάδα, την Ευρώπη και την Τουρκία, δίπλα σε μεγάλα συγκροτήματα όπως Sepultura, Karma to Burn, Orange Goblin, Burst, Clutch, Septic Flesh, Rotting Christ, οι Hidden in the Basement πάντα λαμβάνουν τις πιο θετικές κριτικές για τις ζωντανές εμφανίσεις τους!
Το 2025 η μπάντα είναι έτοιμη να κυκλοφορήσει το 4ο full length album της!
Οι Sevengill είναι μια post metal μπάντα από την Αθήνα. Σχηματίστηκαν το 2016 και το Νοέμβριο του 2022 κυκλοφόρησαν το πρώτο τους άλμπουμ με τίτλο “Sea”, ενώ έχει προηγηθεί η κυκλοφορία ενός EP (Atem, 2019).
Έχουν μοιραστεί με διάφορα ονόματα τις εγχώριες underground – και μη – σκηνές, µɛ τις support εμφανίσεις τους δίπλα σε Cult of Luna και Amenra στην Ελλάδα να ξεχωρίζουν. Η μουσική τους χαρακτηρίζεται ταυτόχρονα από μινιμαλισμό και δυναμισμό και ποντάρει στη χημεία των τριών μελών του συγκροτήματος.
Επηρεασμένοι από τον ήχο των Amenra και Giant Squid, καταπιάνονται με το δέος και την υπαρξιακή αγωνία που προκαλεί η Φύση και ο Θάνατος.
Τους επόμενους μήνες αναμένεται να κυκλοφορήσει το δεύτερο άλμπουμ τους.
Το Release Athens Festival υποδέχεται τους Helloween την Παρασκευή 10 Ιουλίου, στην Πλατεία Νερού. Μετά την επική εμφάνισή τους στην ίδια σκηνή, το 2023, οι Γερμανοί πρωτοπόροι του power metal επιστρέφουν για ένα απολαυστικό show με όλες τις μεγάλες επιτυχίες τους.
αποτελούν ένα από τα πιο καθοριστικά σχήματα που αναδείχθηκαν στο περιβόητο “metal boom” των 80s. Το συγκρότημα από το Αμβούργο εξελίχθηκε γρήγορα σε μια από τις κορυφαίες δυνάμεις του είδους, με τα θρυλικά “Keeper of the Seven Keys Part I and Part II” να διαμορφώνουν το καλούπι του ευρωπαϊκού power metal και να εδραιώνουν τη θέση της μπάντας στη συνείδηση των metalheads σε όλον τον κόσμο.
Η συνέχεια ήταν το ίδιο εντυπωσιακή. Με 15 χρυσούς και 6 πλατινένιους δίσκους και πάνω από δέκα εκατομμύρια πωλήσεις παγκοσμίως, οι Helloween διατηρούνται στην πρώτη γραμμή του metal εδώ και δεκαετίες. Με την πολυπόθητη επιστροφή των Michael Kiske και Kai Hansen στο γκρουπ και τη σταθερή παρουσία των Weikath και Grosskopf, το συγκρότημα άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο με την κυκλοφορία του ομώνυμου δίσκου το 2021, ο οποίος κατέκτησε την πρώτη θέση στα charts.
Helloween
Πέρσι, οι Γερμανοί θρύλοι γιόρτασαν την 40ή επέτειό τους με τον διάδοχο του επιτυχημένου εκείνου album. Το “Giants & Monsters” είναι ο δεύτερος δίσκος μετά την επανένωση του γκρουπ και υπενθύμισε, για μία ακόμη φορά, γιατί θεωρούνται Masters of Power Metal.
Follow Helloween:
Official Website Facebook Instagram Χ YouΤube
Η διάθεση των εισιτηρίων ξεκινάει την Πέμπτη 30 Οκτωβρίου, στις 12:00.
Επίσης, διατίθεται περιορισμένος αριθμός VIP εισιτηρίων.
Στη συγκεκριμένη κατηγορία περιλαμβάνονται οι εξής προνομιακές παροχές: Ξεχωριστή υπερυψωμένη περιοχή διαμορφωμένη με stands & stools για όλους
Όλες οι πληροφορίες (τιμές, πρόγραμμα, πρόσβαση) στο releaseathens.gr
Διάθεση εισιτηρίων ΑμεΑ:
Το Φεστιβάλ φροντίζει για την πρόσβαση Ατόμων με Αναπηρία, προσφέροντας ειδικό χώρο με ανεμπόδιστη θέα προς τη σκηνή. Ο ειδικός χώρος είναι προσβάσιμος με αμαξίδιο, διαθέτει καθίσματα, ξεχωριστές τουαλέτες & δωρεάν parking.
Για την αγορά εισιτηρίων ΑμεΑ, παρακαλούμε να προωθήσετε το αίτημά σας ηλεκτρονικά στο support@releaseathens.gr, επισυνάπτοντας την κάρτα αναπηρίας σας. Για την είσοδό σας στους χώρους ΑμεΑ, η κάρτα αυτή θα χρειαστεί να επιδειχθεί κατά την άφιξή σας στο Φεστιβάλ.
Follow Release Athens:
Official Website Facebook Instagram TikTok YouTube Spotify
Το Release Athens Festival υποδέχεται τους Helloween την Παρασκευή 10 Ιουλίου, στην Πλατεία Νερού. Μετά την επική εμφάνισή τους στην ίδια σκηνή, το 2023, οι Γερμανοί πρωτοπόροι του power metal επιστρέφουν για ένα απολαυστικό show με όλες τις μεγάλες επιτυχίες τους.
Περισσότερα ονόματα θα ανακοινωθούν σύντομα.
Helloween: “Giants and monsters”
Οι Helloween
αποτελούν ένα από τα πιο καθοριστικά σχήματα που αναδείχθηκαν στο περιβόητο “metal boom” των 80s. Το συγκρότημα από το Αμβούργο εξελίχθηκε γρήγορα σε μια από τις κορυφαίες δυνάμεις του είδους, με τα θρυλικά “Keeper of the Seven Keys Part I and Part II” να διαμορφώνουν το καλούπι του ευρωπαϊκού power metal και να εδραιώνουν τη θέση της μπάντας στη συνείδηση των metalheads σε όλον τον κόσμο.
Η συνέχεια ήταν το ίδιο εντυπωσιακή. Με 15 χρυσούς και 6 πλατινένιους δίσκους και πάνω από δέκα εκατομμύρια πωλήσεις παγκοσμίως, οι Helloween διατηρούνται στην πρώτη γραμμή του metal εδώ και δεκαετίες. Με την πολυπόθητη επιστροφή των Michael Kiske και Kai Hansen στο γκρουπ και τη σταθερή παρουσία των Weikath και Grosskopf, το συγκρότημα άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο με την κυκλοφορία του ομώνυμου δίσκου το 2021, ο οποίος κατέκτησε την πρώτη θέση στα charts.
Helloween
Πέρσι, οι Γερμανοί θρύλοι γιόρτασαν την 40ή επέτειό τους με τον διάδοχο του επιτυχημένου εκείνου album. Το “Giants & Monsters” είναι ο δεύτερος δίσκος μετά την επανένωση του γκρουπ και υπενθύμισε, για μία ακόμη φορά, γιατί θεωρούνται Masters of Power Metal.
Follow Helloween:
Official Website Facebook Instagram Χ YouΤube
Η διάθεση των εισιτηρίων ξεκινάει την Πέμπτη 30 Οκτωβρίου, στις 12:00.
Επίσης, διατίθεται περιορισμένος αριθμός VIP εισιτηρίων.
Στη συγκεκριμένη κατηγορία περιλαμβάνονται οι εξής προνομιακές παροχές: Ξεχωριστή υπερυψωμένη περιοχή διαμορφωμένη με stands & stools για όλους
Όλες οι πληροφορίες (τιμές, πρόγραμμα, πρόσβαση) στο releaseathens.gr
Διάθεση εισιτηρίων ΑμεΑ:
Το Φεστιβάλ φροντίζει για την πρόσβαση Ατόμων με Αναπηρία, προσφέροντας ειδικό χώρο με ανεμπόδιστη θέα προς τη σκηνή. Ο ειδικός χώρος είναι προσβάσιμος με αμαξίδιο, διαθέτει καθίσματα, ξεχωριστές τουαλέτες & δωρεάν parking.
Για την αγορά εισιτηρίων ΑμεΑ, παρακαλούμε να προωθήσετε το αίτημά σας ηλεκτρονικά στο support@releaseathens.gr, επισυνάπτοντας την κάρτα αναπηρίας σας. Για την είσοδό σας στους χώρους ΑμεΑ, η κάρτα αυτή θα χρειαστεί να επιδειχθεί κατά την άφιξή σας στο Φεστιβάλ.
Follow Release Athens:
Official Website Facebook Instagram TikTok YouTube Spotify
Το Release Athens 2026 υποδέχεται τους Sabaton, το Σάββατο 25 Ιουλίου, στην Πλατεία Νερού.
Οι Σουηδοί, δυνατότεροι από ποτέ, θα κλείσουν το φεστιβάλ, τέσσερα χρόνια μετά την πρώτη τους εμφάνιση στον ίδιο χώρο.
Μαζί τους, οι Savatage, οι οποίοι επιστρέφουν στην Αθήνα μετά από πολλά χρόνια, ως ιδανικοί co-headliners, σε ένα lineup που συμπληρώνουν οι – τόσο αγαπημένοι στη χώρα μας – εκπρόσωποι του symphonic metal, Epica.
Στα περισσότερα από 25 χρόνια από την ίδρυσή τους, οι Sabaton έχουν πρωταγωνιστήσει σε μεγάλα φεστιβάλ, έχουν γεμίσει στάδια και έχουν αποκτήσει μια λεγεώνα πιστών οπαδών σε όλο τον κόσμο.
Από το ντεμπούτο άλμπουμ τους το 2005 μέχρι σήμερα, έχουν κυκλοφορήσει μια σειρά από σπουδαίους δίσκους που έχουν κατακτήσει τα charts σε διάφορες χώρες, έχουν πουλήσει εκατομμύρια αντίτυπα και έχουν αποδείξει ότι το power metal μπορεί να είναι τόσο εκπαιδευτικό όσο και συναρπαστικό, μετατρέποντας ιστορικές μάχες και ηρωικές στιγμές σε metal anthems.
Sabaton
Τώρα, ετοιμάζονται για μια ακόμα τεράστια περιοδεία, έχοντας μόλις κυκλοφορήσει το “Legends”, τον 11ο δίσκο της καριέρας τους, και με αυτές τις ιστορίες θα επιστρέψουν στην Πλατεία Νερού για ένα ακόμα εκρηκτικό ταξίδι στο χρόνο. Εμείς ακούσαμε το δίσκο και μπορείτε να μάθετε τη γνώμη μας.
Follow Sabaton:
Official Website
Facebook
Instagram
Χ
YouΤube
TikTok
Spotify
Οι Savatage
ανήκουν στα πιο καινοτόμα και επιδραστικά συγκροτήματα της αμερικανικής metal σκηνής. Ξεκινώντας από τη Φλόριντα, στις αρχές της δεκαετίας του ’80, οι αδελφοί Jon και Criss Oliva δημιούργησαν μια μπάντα που θα επαναπροσδιόριζε τα όρια του σκληρού ήχου. Με αξεπέραστους δίσκους όπως τα “Hall of the Mountain King”, “Gutter Ballet” και “Streets: A Rock Opera”, πραγματικά καθόρισαν τη σκηνή του progressive metal.
Savatage live at Terra Republic, Thessaloniki, Photo by Sophia Theodorou
Η τραγική απώλεια του Criss Oliva, το 1993, δεν σταμάτησε τη δημιουργική πορεία της μπάντας, η οποία συνέχισε να παράγει αριστουργήματα, όπως το “Dead Winter Dead” και “The Wake of Magellan”, αφήνοντας έτσι μια πλούσια κληρονομιά που αποτέλεσε καθοριστική επιρροή για αμέτρητα συγκροτήματα.
Follow Savatage:
Official Website
Facebook
Instagram
YouΤube
TikTok
Spotify
Οι Epica
αποτελούν μια από τις πιο σημαντικές μπάντες του σύγχρονου symphonic metal. Από την ίδρυσή τους, το 2002, από τον κιθαρίστα Mark Jansen, το ολλανδικό συγκρότημα έχει καταφέρει να συνδυάσει τις εντυπωσιακές και πολύπλοκες ενορχηστρώσεις με τον μαγικό κόσμο του σκληρού ήχου.
Με την Simone Simons στα φωνητικά, οι Epica έχουν κυκλοφορήσει μια σειρά από σπουδαία άλμπουμ – όπως τα “The Divine Conspiracy”, “Design Your Universe” και “The Holographic Principle” – και έχουν καθιερωθεί ως μια από τις πιο σημαντικές μπάντες της σκηνής.
epica
Φέτος, κυκλοφόρησαν έναν ακόμα υπέροχο δίσκο, το “Aspiral”, το οποίο αποθεώθηκε από κοινό και κριτικούς, αποδεικνύοντας ότι βρίσκονται στην πιο δημιουργική περίοδο της ιστορίας τους.
Follow Epica:
Official Website
Facebook
Instagram
YouΤube
X
TikTok
Spotify
Η διάθεση των εισιτηρίων ξεκινάει την Πέμπτη 30 Οκτωβρίου, στις 12:00.
Επίσης, διατίθεται περιορισμένος αριθμός VIP εισιτηρίων.
Στη συγκεκριμένη κατηγορία περιλαμβάνονται οι εξής προνομιακές παροχές:
> Ξεχωριστή υπερυψωμένη περιοχή διαμορφωμένη με stands & stools για όλους
> Open-bar
> Ξεχωριστή πύλη εισόδου
>Iδιωτικό parking
> Ξεχωριστές τουαλέτες
> Αναμνηστικό δώρο
Ταυτόχρονα, γίνεται διαθέσιμη μια ακόμα ειδική προσφορά για όσες και όσους επιθυμούν να παρακολουθήσουν και τις δύο αυτές ημέρες:
Helloween & more tba (10/7, Πλατεία Νερού) + Sabaton, Savatage, Epica (25/7, Πλατεία Νερού)
Το Φεστιβάλ φροντίζει για την πρόσβαση Ατόμων με Αναπηρία, προσφέροντας ειδικό χώρο με ανεμπόδιστη θέα προς τη σκηνή. Ο ειδικός χώρος είναι προσβάσιμος με αμαξίδιο, διαθέτει καθίσματα, ξεχωριστές τουαλέτες & δωρεάν parking.
Για την αγορά εισιτηρίων ΑμεΑ, παρακαλούμε να προωθήσετε το αίτημά σας ηλεκτρονικά στο support@releaseathens.gr, επισυνάπτοντας την κάρτα αναπηρίας σας. Για την είσοδό σας στους χώρους ΑμεΑ, η κάρτα αυτή θα χρειαστεί να επιδειχθεί κατά την άφιξή σας στο Φεστιβάλ.
Το Release Athens 2026 υποδέχεται τους Sabaton, το Σάββατο 25 Ιουλίου, στην Πλατεία Νερού.
Οι Σουηδοί, δυνατότεροι από ποτέ, θα κλείσουν το φεστιβάλ, τέσσερα χρόνια μετά την πρώτη τους εμφάνιση στον ίδιο χώρο.
Μαζί τους, οι Savatage, οι οποίοι επιστρέφουν στην Αθήνα μετά από πολλά χρόνια, ως ιδανικοί co-headliners, σε ένα lineup που συμπληρώνουν οι – τόσο αγαπημένοι στη χώρα μας – εκπρόσωποι του symphonic metal, Epica.
Sabaton
Στα περισσότερα από 25 χρόνια από την ίδρυσή τους, οι Sabaton έχουν πρωταγωνιστήσει σε μεγάλα φεστιβάλ, έχουν γεμίσει στάδια και έχουν αποκτήσει μια λεγεώνα πιστών οπαδών σε όλο τον κόσμο.
Από το ντεμπούτο άλμπουμ τους το 2005 μέχρι σήμερα, έχουν κυκλοφορήσει μια σειρά από σπουδαίους δίσκους που έχουν κατακτήσει τα charts σε διάφορες χώρες, έχουν πουλήσει εκατομμύρια αντίτυπα και έχουν αποδείξει ότι το power metal μπορεί να είναι τόσο εκπαιδευτικό όσο και συναρπαστικό, μετατρέποντας ιστορικές μάχες και ηρωικές στιγμές σε metal anthems.
Sabaton
Τώρα, ετοιμάζονται για μια ακόμα τεράστια περιοδεία, έχοντας μόλις κυκλοφορήσει το “Legends”, τον 11ο δίσκο της καριέρας τους, και με αυτές τις ιστορίες θα επιστρέψουν στην Πλατεία Νερού για ένα ακόμα εκρηκτικό ταξίδι στο χρόνο. Εμείς ακούσαμε το δίσκο και μπορείτε να μάθετε τη γνώμη μας.
Follow Sabaton:
Official Website
Facebook
Instagram
Χ
YouΤube
TikTok
Spotify
Οι Savatage
ανήκουν στα πιο καινοτόμα και επιδραστικά συγκροτήματα της αμερικανικής metal σκηνής. Ξεκινώντας από τη Φλόριντα, στις αρχές της δεκαετίας του ’80, οι αδελφοί Jon και Criss Oliva δημιούργησαν μια μπάντα που θα επαναπροσδιόριζε τα όρια του σκληρού ήχου. Με αξεπέραστους δίσκους όπως τα “Hall of the Mountain King”, “Gutter Ballet” και “Streets: A Rock Opera”, πραγματικά καθόρισαν τη σκηνή του progressive metal.
Savatage live at Terra Republic, Thessaloniki, Photo by Sophia Theodorou
Η τραγική απώλεια του Criss Oliva, το 1993, δεν σταμάτησε τη δημιουργική πορεία της μπάντας, η οποία συνέχισε να παράγει αριστουργήματα, όπως το “Dead Winter Dead” και “The Wake of Magellan”, αφήνοντας έτσι μια πλούσια κληρονομιά που αποτέλεσε καθοριστική επιρροή για αμέτρητα συγκροτήματα.
Follow Savatage:
Official Website
Facebook
Instagram
YouΤube
TikTok
Spotify
Οι Epica
αποτελούν μια από τις πιο σημαντικές μπάντες του σύγχρονου symphonic metal. Από την ίδρυσή τους, το 2002, από τον κιθαρίστα Mark Jansen, το ολλανδικό συγκρότημα έχει καταφέρει να συνδυάσει τις εντυπωσιακές και πολύπλοκες ενορχηστρώσεις με τον μαγικό κόσμο του σκληρού ήχου.
Με την Simone Simons στα φωνητικά, οι Epica έχουν κυκλοφορήσει μια σειρά από σπουδαία άλμπουμ – όπως τα “The Divine Conspiracy”, “Design Your Universe” και “The Holographic Principle” – και έχουν καθιερωθεί ως μια από τις πιο σημαντικές μπάντες της σκηνής.
epica
Φέτος, κυκλοφόρησαν έναν ακόμα υπέροχο δίσκο, το “Aspiral”, το οποίο αποθεώθηκε από κοινό και κριτικούς, αποδεικνύοντας ότι βρίσκονται στην πιο δημιουργική περίοδο της ιστορίας τους.
Follow Epica:
Official Website
Facebook
Instagram
YouΤube
X
TikTok
Spotify
Η διάθεση των εισιτηρίων ξεκινάει την Πέμπτη 30 Οκτωβρίου, στις 12:00.
Επίσης, διατίθεται περιορισμένος αριθμός VIP εισιτηρίων.
Στη συγκεκριμένη κατηγορία περιλαμβάνονται οι εξής προνομιακές παροχές:
> Ξεχωριστή υπερυψωμένη περιοχή διαμορφωμένη με stands & stools για όλους
> Open-bar
> Ξεχωριστή πύλη εισόδου
>Iδιωτικό parking
> Ξεχωριστές τουαλέτες
> Αναμνηστικό δώρο
Ταυτόχρονα, γίνεται διαθέσιμη μια ακόμα ειδική προσφορά για όσες και όσους επιθυμούν να παρακολουθήσουν και τις δύο αυτές ημέρες:
Helloween & more tba (10/7, Πλατεία Νερού) + Sabaton, Savatage, Epica (25/7, Πλατεία Νερού)
Το Φεστιβάλ φροντίζει για την πρόσβαση Ατόμων με Αναπηρία, προσφέροντας ειδικό χώρο με ανεμπόδιστη θέα προς τη σκηνή. Ο ειδικός χώρος είναι προσβάσιμος με αμαξίδιο, διαθέτει καθίσματα, ξεχωριστές τουαλέτες & δωρεάν parking.
Για την αγορά εισιτηρίων ΑμεΑ, παρακαλούμε να προωθήσετε το αίτημά σας ηλεκτρονικά στο support@releaseathens.gr, επισυνάπτοντας την κάρτα αναπηρίας σας. Για την είσοδό σας στους χώρους ΑμεΑ, η κάρτα αυτή θα χρειαστεί να επιδειχθεί κατά την άφιξή σας στο Φεστιβάλ.
H αθηναϊκή post-punk τετράδα τωνcommuterπαρουσιάζει το νέο single & video clip για το τραγούδι “Guilt Beats Hate“. To κομμάτι αυτό σηματοδοτεί μια νέα εποχή στην μπάντα, τόσο στο lineup της με την ένταξη του Κώστα Μπαριάμη στην κιθάρα, όσο και ηχητικά όπου περνάνε σε μια νέα noisy αισθητική.
Η παραγωγή του κομματιού έγινε από τον Άλεξ Μπόλπαση στο Suono Studio της Αθήνας, και το mastering από τον Greg Obis στο Chicago Mastering Service.
GuiltBeatsHate(cover)
Το video clip επιμελήθηκε ο σκηνοθέτης/βιντεογράφος Χρήστος Λιανόπουλος, σε συνεργασία με τον Σπήλιο Κάκκα και τον βοηθό παραγωγής Γιάννη Λιανόπουλο. To video clip γυρίστηκε στο Freaks Studio στην Αθήνα.
ΔΕΙΤΕ ΤΟ VIDEO
Το “Guilt Beats Hate” θα περιλαμβάνεται στον δεύτερο δίσκο της μπάντας, ο οποίος βρίσκεται στην διαδικασία της σύνθεσης.
Ο Ace Frehley ζούσε πάνω στο νήμα την ζωή του, ειδικά στα χρόνια που βρισκόταν στους KISS. Με τους KISS κυκλοφόρησε δέκα δίσκους και δεν υπολογίζω το “Psycho circus” μιας και εκεί δεν συμμετείχε σχεδόν καθόλου. Λέει ο θρύλος ότι ο Paul Stanley δεν ήθελε καν να βρίσκεται μαζί τους στον ίδιο χώρο. Με τα χίλια ζόρια ηχογραφήθηκε αυτό το άλμπουμ. Μέσα σε αυτά τα χρόνια στους KISS έκανε ότι τρέλα μπορείτε να φανταστείτε.
Ο Ace Frehley ανήκει στην κατηγορία των τρελών Rock Stars
Στην ιστορία έχουν μείνει πολλά σχετικά με rock stars που έχουν γίνει θέμα σε γεγονότα που έχουν παρευρεθεί. Κάποτε ο Vince Neil είχε τροχαίο έχοντας συνοδηγό τον drummer των Hanoi Rocks, Razzle. Ο Neil πραγματοποιούσε party στο σπίτι του και είχε προσκαλέσει τους Hanoi Rocks που τότε πραγματοποιούσαν την πρώτη τους Αμερικάνική περιοδεία. Όμως κάπου μέσα στη νύχτα τελείωσαν οι μπύρες και πετάχτηκαν στο κοντινότερο market για να ανεφοδιαστούν. Στον γυρισμό συγκρούστηκαν με άλλο αυτοκίνητο και ο Razzle πέθανε επί τόπου. Ο Neil καταδικάστηκε για ανθρωποκτονία.
Razzle of Hanoi Rocks
Μια φόρα ο Keith Moon των The Who χρησιμοποίησε δυναμίτη για να ανατινάξει την τουαλέτα του δωματίου του σε ένα ξενοδοχείο στο Michigan. Στο Hilton του Βερολίνου κατέστρεφε ότι δωμάτιο έβρισκε κάπου στα sixties. Μια φορά ήταν στη λιμουζίνα και πήγαινε προς το αεροδρόμιο και λέει στον οδηγό “γύρνα πίσω γιατί ξέχασα κάτι”. Πήγε στο δωμάτιο του και πέταξε την τηλεόραση από τον όροφο του στην πισίνα μέσα. Μετά μπήκε στη λιμουζίνα και η ζωή συνεχίστηκε.
Keith Moon of The Who
O Steven Tyler από την άλλη έχει ισχυριστεί σε συνέντευξη του ότι έχει ξοδέψει πάνω από 2 εκατομμύρια δολάρια σε ναρκωτικά. Αν μπούμε στη διαδικασία τι έχουν κάνει Ozzy, Perry και όλα τα μέλη μπαντών που έχουν περάσει από California και Seattle θα μας πάρει ώρες συγγραφής. Τρελές καταστάσεις και ένα βράδυ δικό τους, ένας χρόνος για εμάς.
Steven Tyler of Aerosmith
Ένας κιθαρίστας που ζούσε πάντα μέσα στην ένταση!
Ο φίλος μας λοιπόν Ace Frehley εκτός από ένας απίστευτος κιθαρίστας που ήταν, ζούσε μια χαώδη ζωή ανάμεσα σε ναρκωτικά και αλκοόλ. Πάντα στα όρια μεταξύ ζωής και θανάτου. Είχε ισχυριστεί ότι δεν θυμάται πολλά πράγματα από τις συνεχείς περιοδείες που έκανε με τους KISS. Ένα από τα πιο ακραία πράγματα που είχε κάνει έχει να κάνει με την εξάρτηση του στο αλκοόλ.
KISS
Η περίπτωση με το μπουκάλι ενός αρώματος
Ήταν 2014 και ο Ace Frehley μαζι με τον Stanley έχουν κολλήσει με μια λιμουζίνα σε ένα μποτιλιάρισμα. Ο Frehley όμως ήθελε οπωσδήποτε να καταναλώσει αλκοόλ. Κάποιος είχε την φαεινή ιδέα να του πει ότι τα αρώματα περιέχουν αλκοόλ. Εκείνη την ώρα απευθείας ο spaceman αρπάζει το μπουκάλι του αρώματος και το κατεβάζει μονομιάς.
Η ηλεκτροπληξία που πήγε να τον αφήσει στον τόπο
Το 1976 πήγε να αφήσει την τελευταία του πνοή πάνω στη σκηνή. Την ώρα που κατέβαινε κάποιες σκάλες για να διατηρήσει την ισορροπία του έπιασε ένα κάγκελο το οποίο για κάποιο λόγο του προκάλεσε ηλεκτροπληξία. Ουσιαστικά τον “χτύπησαν” 220 volts και ευτυχώς που έπεσε προς τα πίσω και όχι προς τις υπόλοιπες σκάλες γιατί αλλιώς θα είχε μείνει στον τόπο. Τώρα αν πούμε ότι περίπου με 42 volts ένας άνθρωπος χάνει την ζωή του, κάλλιστα μπορούμε να ισχυριστούμε ότι ο spaceman στάθηκε τυχερός μέσα στην ατυχία του.
Ace Frehley
Η πλάκα ποια είναι στην όλη υπόθεση. Παρά τα εγκαύματα στα δάχτυλα του και χωρίς να νιώθει το δεξί του χέρι, αρνήθηκε να μην παίξει. Άκουσε τον κόσμο να φωνάζει το όνομα του, η αδρεναλίνη εκτοξεύτηκε στα ύψη και ανέβηκε πάνω στη σκηνή και “έβγαλε” το show. Όλα αυτά το 1976 στο Lakeland της Florida στις 12 Δεκεμβρίου.
Ace Frehley
Αυτός ήταν ο Ace Frehley!
Αυτός ήταν ο αγαπημένος μας spaceman. Ο άνθρωπος που ήθελε μια Gibson Les Paul και έναν Marshall να την “κουμπώσει” και να σε πάει στα αστέρια. Το παίξιμο του συνδύαζε την μελωδία με την επιθετικότητα στον υπερθετικό βαθμό και έδινε την “ταυτότητα” που χρειάζονταν τα κομμάτια τόσο των KISS όσο και των προσωπικών του άλμπουμ. Το 2014 εισήχθη στο Rock ‘n’ Roll Hall of Fame ως μέλος των KISS. Το περιοδικό Guitar World τον κατέταξε στους μεγαλύτερους, επιδραστικούς και σημαντικούς κιθαρίστες όλων των εποχών. Αυτός ήταν ο Ace Frehley.
Οι Void of Sleep κυκλοφόρησαν νέο άλμπουμ και έχουμε πανηγύρι στο χώρο του Sludge/stoner rock.
Οι Ιταλοί είναι από τις ήρεμες και κρυφές δυνάμεις του χώρου και το αποδεικνύουν σε κάθε κυκλοφορία τους. Μπορεί να κυκλοφορούν κάθε πέντε χρόνια άλμπουμ, αλλά χαλάλι τους αν κυκλοφορούν ποιοτικά άλμπουμ όπως τα “Metaphora” και “New world order”. Εξαίρεση αποτελεί το “Tales between reality and madness” το οποίο ήταν και το ντεμπούτο τους και πολύ καλός δίσκος που έχει χρονικό gap δυο χρόνια από τον δεύτερο δίσκο τους.
Void of Sleep: “The abyss into which we all have to stare”
Νέο άλμπουμ λοιπόν από τους Void of Sleep
Όπως θα καταλάβατε από τα λεγόμενα μου παραπάνω, κυκλοφόρησαν πολύ καλό άλμπουμ οι Ιταλοί. Το “The abyss into which we all have to stare” είναι καλύτερο από το “New world order” και σε αρκετά σημεία κοιτάζει στα “μάτια” το εκπληκτικό ντεμπούτο τους. Εδώ έχουμε στοιχεία από όλους τους δίσκους τους οι οποίοι ο καθένας από αυτούς είχε και ένα κύριο χαρακτηριστικό. Ας πούμε στο “Metaphora” ακολούθησαν τα σκοτεινά μονοπάτια του progressive rock ενσωματώνοντας τα με επιτυχία στη sludge/stoner προσωπικότητα τους.
Void of Sleep
Γίνεται ένας όμορφος χαμός στο πιο μακροσκελές άλμπουμ των Ιταλών. Προσωπικά, μου αρέσουν παρα πολύ το ντεμπούτο τους και το “Metaphora”. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι το “New world order” δεν το ακούω ευχάριστα. Ίσα ίσα, είναι ένα πολύ καλό άλμπουμ, απλά ένα σκαλοπάτι κάτω. Μετά το σκοτάδι του “Dark gift” “σκάει” το “Omens from nothingness” με την ατμόσφαιρα να σε κατακλύζει και να σε προκαλεί να βουτήξεις στην άβυσσο. Απόκοσμοι ήχοι και φωνητικά απόγνωσης. Καλύτερη αρχή δεν μπορούσε να γίνει με το progressive να συναντάει τόσο επιτυχημένα το sludge. Οι ήχοι που χρησιμοποιούν είναι τουλάχιστον παρανοϊκοί. Πολύ καλά φωνητικά για μια ακόμη φορά από τον Andrea Burdisso.
Το άλμπουμ έχει ποικιλομορφία
Και αυτό φαίνεται με το τρίτο κομμάτι όπου έχουμε πιο κλασικές φόρμες στα riffs, πλησιάζοντας τις Doom Metal καταβολές τους. Αργότερα έχουμε έντονες progressive “πινελιές” με τα πλήκτρα να δημιουργούν αποπνικτική ατμόσφαιρα. Το “Misfortune teller” έχει ίσως τα πιο έντονα Heavy Metal στοιχεία μέσα στο άλμπουμ. Πολύ καλό και για ζωντανές εμφανίσεις. Ξεκάθαρα όμως η καλύτερη σύνθεση του άλμπουμ είναι το “Lullaby of woe” που η αρχή του θυμίζει έντονα και Opeth, πριν μπουν τα στοιχεία των Void of Sleep και δημιουργήσουν την ένταση που τους χαρακτηρίζει. Μέχρι τώρα το νέο άλμπουμ είναι στο επίπεδο του “Metaphora”. Δουλεμένο, προσεγμένο και πάνω από όλα ατμοσφαιρικό με τις έντονες post metal ιδέες να παρεμβαίνουν έντονα.
Το “From an unborn mother” είναι ίσως το πιο progressive rock κομμάτι του άλμπουμ με διάχυτα post sludge περάσματα. Εκπληκτικά πλήκτρα για μια ακόμη φορά που στηρίζουν την εφιαλτική ατμόσφαιρα του άλμπουμ. Επίσης νομίζω ότι στο τέλος αυτό που άκουγα ήταν σαξόφωνο, ταίριαζε πάντως υπέροχα. Ουσιαστικά είναι ένα μεταβατικό κομμάτι προς το “Phantoms of Nihil” το οποίο επαναφέρει τον Heavy ήχο κοντά στις πρώτες συνθέσεις του άλμπουμ. Πολύ καλό και δυνατό, heavy και progressive άσμα. Με χαρακτηριστικά οργισμένα και παρανοϊκά φωνητικά σε σημεία.
Πάμε στο τελευταίο κομμάτι, το “Of a demon in my view” που πραγματικά συνεχίζει ότι άφησε το προηγούμενο. Υπάρχει η ίδια ένταση που χαράζεται στην ψυχή σου μπαίνοντας σε αυτή την Tool ψυχεδέλεια. Έχουν κάνει ένα εκπληκτικό συνδυασμό Progressive/Sludge και Post Metal που αν είχαν περισσότερες επιρροές από την τρομερή σκηνή της Washington, θα μιλάγαμε για τελειότητα. Οι εναλλαγές στα φωνητικά και το prog και χαοτικό rhythm section μαζί με τις Doom/sludge κιθάρες σε βάζουν στον κόσμο των Void of Sleep με επιτυχία.
Για το τέλος
Σίγουρα δεν είναι σαν το ντεμπούτο τους. Όμως για μένα στέκεται εύκολα δίπλα στο “Metaphora”. Έχει όλα τα στοιχεία που χρειάζεται για να ξεχωρίσει στο είδος που κινούνται οι Void of Sleep. Το “The abyss into which we all have to stare” είναι ένα πολύ καλό άλμπουμ και αξίζει κάθε cent, τελεία και παύλα.
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies. Υπάρχει προσδιορισμός και αποθήκευση δεδομένων. Πληροφορίες σχετικά με την επεξεργασία δεδομένων και τη δυνατότητα άρνησης αυτής περιλαμβάνονται στην πολιτική απορρήτου.
