Το Release Athens 2025 υποδέχεται τους Fontaines D.C. & τους Boy Harsher, την Παρασκευή 27 Ιουνίου, στην Πλατεία Νερού!
Μάθε περισσότερα και αποθήκευσε το στην ατζέντα σου από τώρα!
Οι Fontaines D.C. επιστρέφουν!
Η μπάντα από το Δουβλίνο, κατά πολλούς το σημαντικότερο συγκρότημα της γενιάς του, επιστρέφει στην Αθήνα για να πραγματοποιήσει το μεγαλύτερο show που έχει δώσει ποτέ στην Ελλάδα. Μαζί τους, οι κορυφαίοι εκπρόσωποι της dark electronica σε μια φεστιβαλική βραδιά που προβλέπεται συναρπαστική!
Τι γνωρίζεις για το ROMANCE;
Εισιτήρια
Η διάθεση των εισιτηρίων ξεκινάει την Παρασκευή 8 Νοεμβρίου, στις 12:00.
Την ίδια ημέρα γίνεται διαθέσιμη & η πρώτη ειδική προσφορά του Release Athens 2025 για όσες & όσους επιθυμούν να παρακολουθήσουν σε προνομιακή τιμή τις 2 κορυφαίες rock βραδιές του φετινού καλοκαιριού με headliners τους Idles (18/6) & τους Fontaines D.C. (27/6).
*Σημείωση: σε περίπτωση που είσαι ήδη κάτοχος εισιτηρίου για την ημέρα εμφάνισης των Idles & επιθυμείς να εκμεταλλευτείς τη συγκεκριμένη ειδική προσφορά, μπορείς να ζητήσεις την σχετική αναβάθμιση αποστέλλοντας email στο support@releaseathens.gr με τίτλο “TICKET UPGRADE / IDLES” & να επισυνάψεις το εισιτήριό σου.
Οι Boy Harsher,
το συναρπαστικό darkwave/electronic ντουέτο από τη Μασαχουσέτη των ΗΠΑ, αποτελείται από την τραγουδίστρια και στιχουργό Jae Matthews και τον μουσικό παραγωγό Augustus Muller. Γνωρίστηκαν ενώ φοιτούσαν στη Σχολή Κινηματογράφου στο πανεπιστήμιο της Savannah, και ξεκίνησαν την πορεία τους, αρχικά με το όνομα Teen Dreamz, προτού εξελιχθούν στη σημερινή τους μορφή και μετακομίσουν στη Νέα Αγγλία.
Το Release Athens 2025 υποδέχεται τους Fontaines D.C. & τους Boy Harsher, την Παρασκευή 27 Ιουνίου, στην Πλατεία Νερού!
Η μπάντα από το Δουβλίνο, κατά πολλούς το σημαντικότερο συγκρότημα της γενιάς του, επιστρέφει στην Αθήνα έχοντας κυκλοφορήσει ίσως το καλύτερο άλμπουμ της χρονιάς για να πραγματοποιήσει το μεγαλύτερο show που έχει δώσει ποτέ στην Ελλάδα. Μαζί τους, οι κορυφαίοι εκπρόσωποι της dark electronica σε μια φεστιβαλική βραδιά που προβλέπεται συναρπαστική.
Περισσότερα ονόματα θα ανακοινωθούν σύντομα!
Οι Fontaines D.C.
δημιουργήθηκαν το 2017 από πέντε συμφοιτητές του μουσικού κολεγίου BIMM του Δουβλίνου. Οι Grian Chatten (φωνητικά), Carlos O’Connell (κιθάρα), Conor Curley (κιθάρα), Conor Deegan III (μπάσο) και Tom Coll (drums), έχοντας κοινό παρονομαστή την αγάπη τους για την ποίηση και τη μουσική των Joy Division, των Fall και των Wire, κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο τους το 2019.
Το “Dogrel” κέρδισε διθυραμβικές κριτικές και υποψηφιότητα για το Mercury Prize, καθιερώνοντάς τους ως μία από τις πιο συναρπαστικές νέες φωνές της βρετανικής μουσικής σκηνής. Ακολούθησαν τα εξίσου επιτυχημένα “A Hero’s Death” (2020) και “Skinty Fia” (2022), με τα οποία επέκτειναν τον ήχο τους πέρα από τις post-punk ρίζες τους, ενώ η κυκλοφορία του “Romance”, το περασμένο καλοκαίρι, τους εδραίωσε -σύμφωνα με το ΝΜΕ- ως «το πλέον καθοριστικό συγκρότημα της γενιάς τους».
Γνωστοί για τις εκρηκτικές ζωντανές εμφανίσεις και για τους στίχους τους, που συνδυάζουν ποιητική ευαισθησία με κοινωνικό σχολιασμό, οι Fontaines D.C. μας έχουν προσφέρει μερικά από τα καλύτερα rock τραγούδια των τελευταίων ετών (“Boys in the Better Land”, “Chequeless Reckless”, “A Hero’s Death”, “Televised Mind”, “Jackie Down the Line”, “I Love You”, “Starburster”, “Favourite”) και, μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, φαίνονται έτοιμοι να περάσουν στο κορυφαίο επίπεδο της παγκόσμιας μουσικής σκηνής. Ήδη, βαδίζουν ολοταχώς προς το μεγαλύτερο καλοκαίρι της μέχρι τώρα καριέρας τους, συνεχίζοντας ακάθεκτοι μετά τη φετινή εμφάνιση-ορόσημο στο Glastonbury.
Τον ερχόμενο Ιούλιο, θα πραγματοποιήσουν το μεγαλύτερο headline show τους στο Finsbury Park του Λονδίνου, χωρητικότητας 45.000 ανθρώπων (ήδη sold-out!), ενώ τον ίδιο μήνα θα εμφανιστούν και στο Wythenshawe Park του Μάντσεστερ, μπροστά σε 26.000 φανατικούς οπαδούς τους! Όλα αυτά, στο πλαίσιο μιας ευρωπαϊκής περιοδείας που θα ξεκινήσει τον Ιούνιο, φέρνοντάς τους ξανά στη χώρα μας και το Release Athens, όπου με πολλή χαρά θα τους υποδεχτούμε, αυτή τη φορά, ως headliners!
το συναρπαστικό darkwave/electronic ντουέτο από τη Μασαχουσέτη των ΗΠΑ, αποτελείται από την τραγουδίστρια και στιχουργό Jae Matthews και τον μουσικό παραγωγό Augustus Muller. Γνωρίστηκαν ενώ φοιτούσαν στη Σχολή Κινηματογράφου στο πανεπιστήμιο της Savannah, και ξεκίνησαν την πορεία τους, αρχικά με το όνομα Teen Dreamz, προτού εξελιχθούν στη σημερινή τους μορφή και μετακομίσουν στη Νέα Αγγλία.
Το συγκρότημα έχει καταφέρει να δημιουργήσει έναν μοναδικό ήχο που συνδυάζει σκοτεινά synth beats, industrial επιρροές και την ξεχωριστή φωνή της Matthews. Το ντεμπούτο EP τους “Lesser Man” (2014) αλλά και το “Country Girl EP” έκαναν αίσθηση στους dark wave κύκλους, ενώ το πρώτο τους άλμπουμ, “Yr Body Ιs Nothing” (2016), τους έφερε στο προσκήνιο της underground ηλεκτρονικής σκηνής.
Το “Careful” (2019) σηματοδότησε την καλλιτεχνική τους ωρίμανση, ενώ το “The Runner” (2022) – που συνοδεύτηκε από μία ομότιτλη ταινία μικρού μήκους – επέκτεινε τους δημιουργικούς τους ορίζοντες στον κινηματογράφο. Γνωστοί για τις ατμοσφαιρικές ζωντανές εμφανίσεις τους, οι Boy Harsher συνδυάζουν μουσική και οπτικά στοιχεία δημιουργώντας μια καθηλωτική εμπειρία και με «καύσιμα» σπουδαία τραγούδια, όπως το αγαπημένο όλων “Pain” αλλά και τα “Fate”, “Come Closer”, “Give Me A Reason”, “Burn It Down”, “Motion”, “Tears”, “LA” και “Modulations”, υπόσχονται μια εμφάνιση που μας χρωστάνε καιρό!
Εισιτήρια
Η διάθεση των εισιτηρίων ξεκινάει την Παρασκευή 8 Νοεμβρίου, στις 12:00, προς 43€. Οι επόμενες φάσεις θα ανακοινωθούν στην πορεία.
Επίσης, διατίθεται περιορισμένος αριθμός VIP εισιτηρίων, με πρώτη τιμή τα 120€.
Στη συγκεκριμένη κατηγορία περιλαμβάνονται οι εξής προνομιακές παροχές:
– Ξεχωριστή υπερυψωμένη περιοχή διαμορφωμένη με stands & stools για όλους
– Open-bar
– Ξεχωριστή πύλη εισόδου
– Ιδιωτικό parking
– Ξεχωριστές τουαλέτες
– Αναμνηστικό δώρο
Παράλληλα, γίνεται διαθέσιμη και η πρώτη ειδική προσφορά.
Δυο ημέρες του φεστιβάλ, επωφελούμενοι από μία σημαντική έκπτωση:
Fontaines D.C., Boy Harsher & more tba (27/6, Πλατεία Νερού) + Idles & more tba (18/6, Πλατεία Νερού) προς 68€ (κέρδος 18€)
Το Φεστιβάλ φροντίζει για την απρόσκοπτη εξυπηρέτηση Ατόμων με Αναπηρία, προσφέροντας ειδικό χώρο με ανεμπόδιστη θέα προς τη σκηνή. Ο ειδικός χώρος είναι προσβάσιμος με αμαξίδιο, διαθέτει καθίσματα, ξεχωριστές τουαλέτες & δωρεάν parking.
Για την αγορά εισιτηρίων ΑμεΑ, παρακαλούμε να προωθήσετε το αίτημά σας ηλεκτρονικά στο support@releaseathens.gr, επισυνάπτοντας την κάρτα αναπηρίας σας. Για την είσοδό σας στους χώρους ΑμεΑ, η κάρτα αυτή θα χρειαστεί να επιδειχθεί κατά την άφιξή σας στο Φεστιβάλ.
Την ίδια ημέρα γίνεται διαθέσιμη & η πρώτη ειδική προσφορά του festival για όσες & όσους επιθυμούν να παρακολουθήσουν σε προνομιακή τιμή τις 2 κορυφαίες rock βραδιές του φετινού καλοκαιριού με headliners τους Idles (18/6) & τους Fontaines D.C. (27/6).
Ο Sigmataf αφού κυκλοφόρησε τη νέα του δουλειά «Μετακανονικότητα», προχώησε και στην προώθηση των singles, όπως και θα έπρεπε.
Sigmataf
Γνωρίζουμε την ιδιαίτερη σύνθεση λέξεων του Sigmataf, που κάθε φορά προσφέρει απλόχερα σε ανθρώπους νοήμονες. Τώρα αν δυσκολεύεσαι να εναρμονηστείς με τον στίχο.. εμ επόμενη γραμμούλα παρακαλώ.
Μη σε παίρνει από κάτω και ξεκίνα να μελετάς του στίχους του εξαρχής. Εκεί θα δεις πόσο εύκολα βγαίνουν οι ιστορίες.
Το πρώτο video single που ήρθε μέσα από το album, ήταν το Λαμπάκια & Ταξί που κυκλοφόρησε πριν 2 βδομάδες. Λίγο πριν η «Μετακανονικότητα» κυκλοφορήσει και επίσημα και μας αφήσει με αρκετές σκέψεις. Οι στίχοι είναι ακόμα ένα στοιχείο και συν σε αυτόν τον δίσκο.
Ακούστε και δείτε το video:
Η Πατησίων
είναι το δεύτερο κομμάτι που έρχεται μέσα από την «Μετακανονικότητα» του Sigmataf και επικοινωνεί φουλ με τη Βικτώρια που παραμένει στοιχειωμένη ενώ εμείς μιλάμε από την δική σου κοντινή Αμερική.
Πάνω στο ίδιο beat…
Στο δίσκο έχουν προσθέσει το δικό τους λιθαράκι και οι: Capette, με στίχους και φωνή στο track «Το τραγούδι από το ράδιο», Αλέκος Σώρρος, μπάσο στο «Πατησίων», Κώστας Γρούντας, μπάσο στο «Λαμπάκια και Ταξί» κι ο Resonoot, κιθάρα στο «Ε 2.0»
εξερευνά την πορεία του Michael Jackson ως έναν από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες του 20ού αιώνα. Η παράσταση αφηγείται την ιστορία της ζωής του, προβάλλοντας την βαθιά του σχέση με τη μουσική και τον παγκόσμιο αντίκτυπο που συνεχίζει να έχει μέχρι σήμερα.
Μέσα από έναν συνδυασμό σύγχρονου χορού, θεάτρου, κλασικού μπαλέτου και εντυπωσιακών video προβολών ζωντανεύει με συναρπαστικό τρόπο το πνεύμα του Βασιλιά της Ποπ, που φέτος συμπληρώνονται 15 χρόνια από τον θάνατό του.
c)Europaballett
Η παράσταση ερμηνεύεται από το αυστριακό σύνολο Europaballett St. Pölten και το ελληνικό κοινό θα την δει την Δευτέρα 11 Νοεμβρίου στο Christmas Theater.
Η χορογραφία
είναι του καταξιωμένου Peter Breuer που συνδυάζει αρμονικά ποικίλα είδη χορού, αντανακλώντας την ευελιξία και τη δυναμική της εμβληματικής μουσικής του Jackson.
Από την ακρίβεια του κλασικού μπαλέτου έως την ένταση των σύγχρονων τεχνικών, το Moonwalk προσφέρει μια πλούσια και συναρπαστική εμπειρία τόσο για τους λάτρεις του χορού όσο και για τους θαυμαστές της μουσικής του Michael Jackson, προσφέροντας μια παράσταση γεμάτη συναισθηματική ένταση και οπτική μαγεία.
Από την ακρίβεια του κλασικού μπαλέτου έως την ένταση των σύγχρονων τεχνικών, το Moonwalk προσφέρει μια πλούσια και συναρπαστική εμπειρία τόσο για τους λάτρεις του χορού όσο και για τους θαυμαστές της μουσικής του Michael Jackson, προσφέροντας μια παράσταση γεμάτη συναισθηματική ένταση και οπτική μαγεία.
Εμπνέεται και βασίζεται στην περίφημη μετεωρική χορευτική κίνηση, moonwalk, που κάνει τον καλλιτέχνη να μοιάζει να αιωρείται, να βαδίζει χωρίς βαρύτητα όπως οι αστροναύτες στο φεγγάρι. Αυτή η κίνηση έγινε διάσημη χάρη στην εκτελεστική δεινότητα του Michael Jackson και σήμερα είναι το απόλυτο συνώνυμό του – άλλωστε ο ίδιος το είχε συνειδητοποιήσει και γι’ αυτό, ονόμασε και την αυτοβιογραφία του Moonwalker.
Moonwalk web (c)Europaballett
Τελικά, το moonwalk είναι ο Michael Jackson, ένας ιδιοφυής μουσικός που ήταν αυτό που συνοπτικά θα μπορούσαμε να πούμε ένας «larger than life» Moonwalker.
Τη Δευτέρα 11 Νοεμβρίου στο Christmas Theater ζήστε τις αξέχαστες επιτυχίες. Τις εκρηκτικές κινήσεις και την καλλιτεχνική δύναμη που όρισε μια εποχή και συνεχίζει να εμπνέει γενιές!
Μείνετε συντονισμένοι στο facebook event της συναυλίας
H καλή μέρα από το πρωί φαίνεται. Επαγωγικά, ο καλός η μήνας από την πρωτομηνιά. Afternoizική φιλοσοφία 101. Την Παρασκευή 1 Νοεμβρίου λοιπόν βρεθήκαμε στο Fuzzγια να δούμε τους dEUS. Πήγαμε σχετικά νωρίς γιατί υπήρχε και support. Και επειδή είμαι νέρντουλας θα το ξαναπώ. Μην σνομπάρετε τα support groups, μπορεί να μάθετε κάτι καινούργιο. Επίσης μπορεί να βρείτε την επόμενη αγαπημένη σας μπάντα και να μην το ξέρετε. Μπορεί και να γίνετε καλύτεροι άνθρωποι δίνοντας αγάπη σε ανθρώπους που μοχθούν για να εκτεθούν με στόχο την δική σας διασκέδαση.
Στην ώρα τους λοιπόν ανέβηκαν οι Yeah!
Δυστυχώς, μέχρι εκείνη την ώρα το Fuzzούτε μισογεμάτο δεν το έλεγες. Παρόλα αυτά, η μπάντα μας καλωσόρισε, μας ευχαρίστησε και ξεκίνησε να κοινωνεί την μουσική της. Και εδώ να πούμε στους αργοποημένους αδαείς πως οι Yeah! μόνο τυχαίοι δεν είναι. Μπάντα που ιδρώνει τη φανέλα από το 1987 θα έπρεπε το λιγότερο να έχει το σεβασμό μας. Ακόμα και αν δε σου αρέσει η μουσική τους. Με τον αέρα και τα χιλιόμετρα που έχουν γράψει,(εντάξει όχι με συνεχή παρουσία) θα έπρεπε να σου κεντρίζουν την περιέργεια.
Άλλωστε μιλάμε για μπάντα που έχει ανοίξει για Ramones, για Wipers και δεν ξέρω γω τι άλλο γιατί είπαμε, δεν ζω στην Αθήνα. Εναλλακτικός ήχος, με αρκετές ψυχεδελικές πινελιές και αρκετή θεατρικότητα. Φουλ επαγγελματισμός. Ή αν προτιμάτε μια ωραία μπάντα καλοδουλεμένη με ενδιαφέρον υλικό. Μας κέρασαν και τραγούδια από την καινούργια κυκλοφορία αν θυμάμαι καλά.
Συγνώμη από τα παιδιά αλλά πήγα ήδη κουρασμένος. Ωραία στιγμή η διασκευούλα που τραγούδησαν οι 2 κοπέλες μαζί. Δεν την ήξερα αλλά με ξύπνησε και με κούνησε. Κατά τα άλλα, χαίρομαι να βλέπω παλιοσειρές να γυαλίζει το μάτι τους στο σανίδι. Να το θέλουν και να το εννοούν. Και οι Yeah! είναι ξεκάθαρα μια από αυτές τις περιπτώσεις. Επάξια κέρδισαν χειροκρότημα και επευφημίες και μας ζέσταναν τους όσους είχαμε μπει μέσα.
Μετά την απαραίτητη ανάπαυλα για αναδιοργανωθεί το stage,
ήρθε η σειρά των dEUS. Στο μεταξύ το μέρος είχε γεμίσει. Χωρίς πολλές φιοριτούρες, απλοί και ταπεινοί, πηραν τις θέσεις τους και ξεκίνησαν άμεσα. How to replace it για ορεκτικό από τον τελευταίο τους περσινό δίσκο. Συνεχίσανε με το Quatre mains για να αλλάξουν τις διαθέσεις αλλά και τη γλώσσα. Γαλλικά spoken word και τα μυαλά στα μίξερ. Συνεχίσανε με το The Architect από το Vantage Point . Δεν θέλω να πιάσω το Live κομμάτι κομμάτι. Tα στανταράκια ακούστηκαν ως αναμενόμενο.
Αυτό που μου αρέσει στους Βέλγους dEUs είναι η πολυμορφία και το ότι η μουσική τους δεν κατηγοριοποιέιται εύκολα. Και συναυλιακά το καταλαβαίνεις πολύ εύκολα αυτό. Κάθε κομμάτι σε πηγαίνει σε άλλα μονοπάτια. Άλλοτε πιο ρυθμικά , άλλοτες πιο σκοτεινά. Όμως η μουσική ρέει από μέσα τους και η ενορχήστρωσή σου είναι το λιγότερο καταπληκτική. Για να είμαι ειλικρινής, είχα να ακούσω dEUs από το Worst Case Scenario με εξαίρεση το περσινό εξαιρετικό How to Replace It.
H εντύπωση που έχω για το ψάξιμο στη λεπτομέρεια απλά ενισχύθηκε μουσικά κατά τη διάρκεια της συναυλίας. Και για μένα οι dEUs έχουν πλέον μια μουσικότητα που εύκολα ξεχωρίζει και σου τραβάει το αυτί. Αν μπορούσαμε με την ευρεία έννοια του όρου να λάμε πως σου αρέσει ο εναλλάκτικός ήχος στο rock, θα έπρεπε να έχεις ακούσει dEUS.
Κάθε κομμάτι των dEUs και διαφορετικές πινελιές.
Fade Out επί σκηνής. Δυναμικές φοβερές. Και τελειώματα στα κομμάτια που έχουν να πουν κάτι. Το χαρακτηριστικό τους θα έλεγα. Κάτι γίνεται συνέχεια, πότε στο ένα όργανο, πότε στο άλλο. Να πρωταγωνιστούν όλα τα όργανα και ο τυμπανοκρούστης τρένο. Ατμόσφαιρα με άρωμα βιολιού και μεταλλόφωνου. Κιθάρες και μπάσο συμπρωταγωνιστές με την χαρακτηριστική φωνή. Και κάπου εκεί σε συνεπαίρνει η μουσική τους.
Μην ξεχνάτε άλλωστε πως μας πήγανε μια βόλτα σε όλη τη δισκογραφία τους που δεν είναι μικρή. Αραιή αλλά σχετικά συνεπής αν δείτε τις ημερομηνίες. Και το βασικό. Αν και μιλάμε για μια μπάντα που γυρνοβολάει πάνω απο 30 χρόνια, ακόμα περνάνε καλά οn stage . Και όταν γίνεται αυτό είναι πολύ εύκολο να το μεταδώσεις στο κοινό. Που δεν ήθελε και πολύ εδώ που τα λέμε.
Σίγουρα οι πιστοί fans το χαρήκαν
παραπάνω από εμένα που απλά τους απόλαυσα. Αλλά στο encore , με τις πρώτες δοξαριές του Suds & Soda χοροπήδηξα και γω μαζί με τους όλους γιατί με πήγανε 30 χρόνια πίσω . Τότε που στη Θεσσαλονίκη το ακούγαμε στο F.A.Z. και αυτές οι δοξαριές και ο υποβλητικός ρυθμός με έκανε να τους προσέξω για πρώτη φορά.
Και για να τελειώνουμε, μαζί με τους Yeah! οι dEUS κάνανε την κούραση από το άγουρο ξύπνημα, δουλειά και ταξίδι μονορούφι να εξαφανιστεί και να φύγω με ζωγραφισμένο χαμόγελο στη μάπα μου. Μόνο η μουσική το κάνει αυτό.
Ώπα! Τι έχουμε εδώ; Οι The Space Agency από Αγγλία ορμώμενοι μαζί με τους δικούς μας Aqua Barons . Στο Jukebox. Εκεί που η καρδιά του παλιού καλού rock n roll χτυπάει ακόμα δυνατά.
Οι 2 μπάντες είναι ξεκάθαρα πυροβολημένες από το surf. Και μάλιστα όχι μόνο δεν το κρύβουν , αλλά το διαλαλούν κιόλας. θα ήθελα πολύ να είμαι παρών αλλα το πρόγραμμά μου δεν μου το επιτρέπει. Να είστε σίγουροι πως δεν θα έχει μικρόφωνο η φάση. Μιλάμε λοιπόν για οργανικά ή ορχηστρικά αν θέλετε κομμάτια.
θα είναι όμως μια μοναδική ευκαιρία να δείτε εξοπλισμό που δεν θα τον ξαναδείτε στη ζωή σας. Vintage gear σε εξαιρετική κατάσταση να αποδίδει τα μέγιστα για τα οποία προορίζεται. Και μην απατάστε, τα εφέ σε digital μορφή τα χρησιμοποιούν ως επί το πλείστον οι λεγόμενες ψυχεδελικές μπάντες του σήμερα. Κεφαλές reverb, tremolo και fuzz boxes. Ενισχυτές με λάμπες γιατι ο ήχος τους ΕΧΕΙ άλλη ζεστασιά.
Και φυσικά η διάθεση για πάρτυ που δεν λείπει ποτέ από το rock n roll. Αν λοιπόν έχετε διάθεση για πάρτυ ή περιέργεια να δείτε τι θα γίνει εκεί, να πάτε να δείτε τους The Space Agency παρέα με τους Aqua Barons να ρίχνουν τις δεξιοτεχνικές πενιές τους….
Και φυσικά όλα αυτά έξω από μανατζαραίους, promoters, και φιοριτούρες. Αληθινό underground χωρίς φούμαρα.
Οι Messer Chups είναι μια surf μπάντα απο την Αγία Πετρούπολή της Ρωσίας. Αν πίνετε και βότκσ, έχετε τουλάχιστον 2 πράγματα που γουστάρετε από την χώρα που διαφεντεύει ο Πούτιν. Αλλά αυτός είναι μια άλλη ιστορία μόνος του.
Οι Messer Chups που λέτε , βαράνε από τον προηγούμενο αιώνα μελωδίες κυματιστές γαργαλιστικές και παιχνιδιάρικες. Και εκτός από τη Zombierella στο Μπάσσο (ναι αυτήν προσέξατε όλοι , γιαυτό είμαστε φίλοι) αποτελούνται από τον Oleg Guitaracula στην σύνθεση και την κιθάρα και τον Μattia Bertolassi στα drums.
Πριν λίγο καιρό περιοδεύσαν την Αμερική . Ο δρόμος τους έφερε (όχι τυχαία) στα No Count Studios του γνωστού και μη εξαιρετέου Evan Foster. Και αυτός χρόνιος θιασώτης των surf, trash, hot rod μελωδιών που γαργαλάνε ευχάριστα τα αυτιά μου. Και εκεί λοιπόν, πετάξανε μερικά κομμάτια να τα έχουν για το halloween, τη νύχτα με τις μάσκες,την μέρα των νεκρών και τέτοια. Γαιτί τα παιδιά τα ΄ρωσικα έχουν τελευταία με ροπή στο horror Που πολύ μου αρέσει. Κυρίως σε τίτλους κομματιών, γιατί του Oleg δεν ξεφεύγει έυκολα το μυαλό από το reverb και το tremolo.
messer chups cover
Εδώ λοιπόν οι Messer Chups πετάξανε 5 κομμάτια μπουκιά και συχώριο.
Ακόμα και ο κύριος Foster συμμετείχε ως δεύτερη κιθάρα. Σιγά που θα τους άφηνε να φύγουν έτσι. ξεκινάνε χαλαρά με το Kiss Of The Night . Σερφάκι ήπιας ταχύτητας για να μπούμε στο κλίμα. Συνεχίζουμε με το Margaritas for Me and My Horse που είναι λίγο πιο rockabilly αλλά έχει μια όμορφη ποπ παραξενιλα στη μελωδία που άνετα θα το έβαζα σε wavy gravy συλλογές του μέλλοντος.
Συνεχίζουμε με το Bigfoot’s Shadow. Surf καταδίωξη και riff αστυνομικής σειράς. Απαραίτητο σημειάκι με drums και κιθάρα σχολή στον ήχο τόσο από τον Oleg όσο και από τον Evan. έχουμε και την κραυγή της Zombierella στην αρχή. Τι άλλο θέλετε?
Βeware of Sentimentality μας παίζουν στη συνέχεια . Και η μαστοριά του Oleg στο snarl (πενιά ) δεν περιγράφεται, πρέπει να το ακούσεις. Και για τέλος έχουν το Souvenir Of The Witch. Κομμάτι για κοκτεηλάρες στην παραλία στο golden hour λίγο πριν δύσει ο ήλιος με το αμόρε να ανασαίνει δίπλα σου. Και ταυτόχρονα μπόλικη αλητεία και τσαμπουκά. Δηλαδή σωστό attitude. Όπως όλες τους οι ηχογραφήσεις άλλωστε, και αυτή κάνει την κυκλοφορία της σε βινύλιο επιτακτική.
Το όνομα του συγκροτήματος είναι το αρχαίο σκανδιναβικό “jætte” στα Δανέζικα που σημαίνει “γίγαντας” στα Ελληνικά. Οι Iotunn λοιπόν έχουν κυκλοφορήσει ένα άλμπουμ και το “Kinship είναι το δεύτερο τους. Το πρώτο τους άλμπουμ έφερε τον τίτλο “Access all worlds” και ήταν ένα “κόσμημα” για την σκηνή του ατμοσφαιρικού μελωδικού Death Metal. Ίσως ένα από τα καλύτερα Δανέζικα ντεμπούτο που έχω ακούσει τα τελευταία χρόνια και συγκεκριμένα το 2021. Στα φωνητικά βρίσκουμε τον Jón Aldará, γνωστό σε όλους μας από τους εκπληκτικούς Barren Earth και Hamferð. Επενδύστε άφοβα στα “The devil’s resolve” και “Támsins likam” αντίστοιχα. Εξαιρετικές δουλειές στον χώρο που κινούνται.
Iotunn
Δεύτερο άλμπουμ για τους Iotunn λοιπόν
Λοιπόν στους Iotunn δεν θα μιλήσουμε για επιρροές. Θα τους αδικήσω και δεν θέλω. Εδώ έχουμε να κάνουμε με “καθαρόαιμο” Metal και άκουσμα από όλα τα είδη. Με το “Access all worlds” μας συστήθηκαν με τον καλύτερο τρόπο. Με το “Kinship” είναι έτοιμοι να εδραιωθούν σε ένα είδος που χρειαζόμαστε το ταλέντο τους και την καινοτομία τους. Μετά τους Blazing Eternity που είχα γράψει διθύραμβο και μπορείτε να διαβάσετε εδώ, ετοιμαστείτε για άλλο έναν. Φέτος είναι η χρονιά της Δανίας ξεκάθαρα και αυτό φαίνεται. Πάμε στο “Kinship”!
Iotunn: “Kinship”
Το “Kinship” αποτελεί ταξίδι και βίωμα
Το δεύτερο άλμπουμ μιας μπάντας πάντα το αντιμετωπίζω ως κάτι που θα διαμορφώσει την προσωπικότητα τους και θα ξεφύγουν από ενδεχόμενες επιρροές που είχαν στο πρώτο. Εδώ όμως την ταυτότητα τους την απέκτησαν από το ντεμπούτο τους, το “Access all worlds” δεν άφηνε περιθώρια για κάτι άλλο. Εγώ τους θαύμασα απεριόριστα τότε γιατί ήθελε κότσια όλο αυτό. Το “Kinship” είναι κάτι διαφορετικό, έχουμε μια εξέλιξη, πατάει πιο πολύ στο αγαπημένο μας μελωδικό Death Metal με τεράστιες ατμόσφαιρες να το συνοδεύουν. Το “Kinship” για τους Iotunn είναι η καθιέρωση και η Metal Blade πρέπει να αισθάνεται περήφανη που τους έχει στο roster της. Εδώ θα βρούμε Death Metal, κλασσικό Heavy Metal, Atmospheric Metal και σε σημεία Black/Death Metal. Έχουμε εδώ έναν πανέμορφο ψηφιδωτό πίνακα. Κάθε ψηφίδα έχει τον σκοπό της.
Iotunn
And the story begins…
Το “Kinship elegiac” έχει μέσα όλο αυτό που περιγράψαμε, ένα σχεδόν δεκατεσσάρων λεπτών κομμάτι που μπορούμε να ισχυριστούμε ότι είναι οι Iotunn του 2024. Τα μελωδικά περάσματα του προς το τελευταίο τρίλεπτο σου μένουν στο μυαλό για τα καλά. Τα φωνητικά του Aldará είναι απλά απίστευτα, ο τρόπος που αλλάζει τα brutal με τα “καθαρά” είναι απλά εκπληκτικός. Το “Mistland” που ακολουθεί είναι άξιο θαυμασμού, μα τι ονειρεμένες μελωδίες στις κιθάρες. Τα κιθαριστικά tremolos έχουν πάρει φωτιά στο συγκεκριμένο κομμάτι και το rhythm section στιβαρό συνοδεύει άπταιστα. Για την ώρα σχετικά με το “Kinship” μιλάμε για θρίαμβο. Τα riffs σε κάποια φάση ηχούν σαν έναν θυελλώδη άνεμο που περνάει μέσα από συστάδες δάσους κάπου στη βόρεια Ευρώπη. Από την άλλη τα solos είναι βγαλμένα από το παραδοσιακό Heavy Metal ξεκάθαρα. Εννιά λεπτά κομμάτι και τα έχει όλα μέσα.
Iotunn
“Twilight” και χαμός!
Το “Twilight” είναι το τρίτο single που κυκλοφόρησαν για την προώθηση του “Kinship”. Το πρώτο ήταν το “Mistland”. Ξεκινάει επικά και μελωδικά με όμορφα γυρίσματα στα drums και ένα ψυχρό riff στην αρχή δίνει το έναυσμα. Θυμίζει λίγο παλιό Σουηδικό Black Metal και αυτό το κάνει ακόμα πιο ενδιαφέρον σε συνδυασμό με τα brutal φωνητικά. Το “Twilight” σε κερδίζει σε όλα τα σημεία, τρομερά εμπνευσμένα riffs και solos. Ένα rhythm section που αλλάζει συνεχώς τον ρυθμό. Υπέροχο κομμάτι!
Οι συνθέσεις για τα singles επιλέχθηκαν σωστά.
Πάμε στο “I feel the night” και δεύτερο single του “Kinship”. Σύνθεση που σου “καρφώνεται” στο μυαλό και βάζεις repeat για να προσπαθήσεις να καταλάβεις τι σε “χτύπησε”. Ένας υπέροχος ήχος στην αρχή από την κιθάρα “χτίζει” την ατμόσφαιρα. Μετά έρχεται ένα σύνολο ήχων που με τον λυρισμό που το διακατέχει, δεν σου αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης. Η μελωδίες στις κιθάρες με διάσπαρτα solos σε στέλνουν “αδιάβαστο”. Την μια ακούς μπαλαντοειδής φάση και την άλλη ξέσπασμα με αιχμηρά riffs. Η ατμόσφαιρα είναι μοναδική εδώ.
Το “Kinship” μας έχει “κερδίσει”
Επικές αρμονίες σε συνδυασμό με επιθετικά riffs έρχονται στο “The coming end”. Τα “καθαρά” φωνητικά του Aldará συνεχίζουν να εντυπωσιάζουν πάνω από τις συναρπαστικές μελωδίες των κιθαριστών και τα γρήγορα drums. Η progressive προσέγγιση των Gräs εδώ φαίνεται ακόμα περισσότερο. Αλλάζουν μελωδίες και riffs συνέχεια και το repeat είναι αναπόφευκτο για τον ακροατή. Εδώ υπάρχουν ίσως από τα πιο όμορφα solos που έχω ακούσει στο άλμπουμ. Το “Iridescent way” αποτελεί το τέταρτο single για τον “Kinship”. Οι ακουστικές κιθάρες βγάζουν μια αιθέρια ατμόσφαιρα και σχηματίζουν μια πανέμορφη μπαλάντα. Αποτελεί ένα υπέροχο διάλειμμα ανάμεσα στις “καταιγίδες” των υπόλοιπων. Ένα κομμάτι σκέτη μαγεία που σε ταξιδεύει.
Το “Earth to sky” διεκδικεί τον τίτλο “Σύνθεση της χρονιάς”
Λοιπόν, το “Earth to sky” έχει μια κινηματογραφική αύρα στην αρχή και μετά έχουμε Black/Death metal όλεθρο με ίσως από τα πιο ακραία φωνητικά για το άλμπουμ. Το κομμάτι ίσως είναι από τα καλύτερα στο είδος που έχω ακούσει τους τελευταίους μήνες. Οι αλλαγές που έχει είναι καταιγιστικές, τόσο στα φωνητικά όσο και στις κιθάρες. Τα drums του Bjørn Wind Andersen δεν σε αφήνουν να πάρεις ανάσα σε συνδυασμό με τις μπασογραμμές του Eskil Rask. Μάλιστα για αυτό το κομμάτι κυκλοφόρησε και ένα υπέροχο clip. Το κομμάτι το άκουγα συνέχεια για να καταλάβω ότι κάτι παρόμοιο στο είδος δεν είχα ακούσει καιρό τώρα. Οι Δανοί έχουν βάλει σκοπό να μας τρελάνουν.
Είναι μια μεγαλειώδης δουλειά
Ξεκίνησε το “Kinship” με 14 λεπτά κομμάτι σχεδόν, τελειώνει με έντεκα λεπτά άσμα. Το “The anguished ethereal” είναι μια επική σύνθεση που ήταν ότι πρέπει για να κλείσει ένα άλμπουμ σαν και αυτό. Brutal φωνητικά αλλάζουν περίτεχνα σε “καθαρά”. Τα riffs πάλι ακροβατούν σε progressive metal και death metal και σε πολλά σημεία φλερτάρουν με το Σουηδικό Black Metal. Χάρμα το κομμάτι λέμε. Οι Iotunn με αυτό το mid tempo κομμάτι που έχει τις ρίζες του στα πρώτα βήματα του επικού Black/Death Metal κλείνουν τον δίσκο ιδανικά. Να σημειώσουμε ότι τα solos και εδώ είναι φανταστικά.
Ήρθε η καθιέρωση
Ξεκινώντας να γράφω τον επίλογο, έβαλα πάλι το άλμπουμ να παίξει από την αρχή. Θέλω να το ακούσω ξανά, μπας και βρω κάποιο μελανό σημείο. Δεν το νομίζω όμως, το έχω ακούσει πάνω από πέντε φορές σήμερα. Όπως διαπιστώσατε δεν ανέφερα καμιά μπάντα ως επιρροή κατά την διάρκεια της περιγραφής του άλμπουμ. Είπαμε θα το αδικούσα. Ήρθε η καθιέρωση για τους Iotunn με το δεύτερο άλμπουμ τους και τα καλύτερα σίγουρα τα περιμένουμε στο μέλλον.
And the story ends…
Όπως λένε και κάποιοι βάρδοι από την Γερμανία.Το “Kinship” για την ώρα διεκδικεί τον τίτλο για το άλμπουμ της χρονιάς για μένα. Μιλάμε για μια επαγγελματική δουλειά που δεν “χάνει” πουθενά. Τα πάντα είναι στην εντέλεια από τις συνθέσεις μέχρι και το αινιγματικό εξώφυλλο. Η παραγωγή από την άλλη που έχει πραγματοποιηθεί στα Hansen Studios είναι θαυμάσια με τρομερή διαύγεια. Ο Jacob Hansen είναι μεγάλος “μάστορας” στον συγκεκριμένο ήχο. Οι Iotunn μεγαλούργησαν και η μουσική μας έγινε ακόμα πιο πλούσια με αυτό το “διαμάντι” που ονομάζεται “Kinship”. Εγώ έχω να δηλώσω ότι αναμένω με ανυπομονησία το επόμενο τους άλμπουμ και θα επιδιώξω να τους παρακολουθήσω live κάπου στην Ευρώπη.
Όποτε ακούω Swallow the Sun, μου έρχονται στο μυαλό οι Trees of Eternity άθελα μου. Το “Hour of the nightingale” αποτελεί ένα “κόσμημα” τέχνης στο χώρο και η φωνή της αδικοχαμένης Aleah Starbridge, από τις καλύτερες που έχουν περάσει. Αυτά ανήκουν στο παρελθόν, οι Swallow the Sun του Juha Raivio έχουν αφήσει στο χώρο πολύ δυνατές δουλειές και μέχρι ακόμα και το τελευταίο τους άλμπουμ είχαν τρομερή δυναμική. Το “Moonflowers” ήταν ένα εκπληκτικό άλμπουμ που εγώ που τους έμαθα στο “The morning never came”, απλά τους έβγαλα το καπέλο. Εν τω μεταξύ το πρώτο τους άλμπουμ το άκουσα απλά γιατί μου άρεσε το εξώφυλλό πολύ. Δεκάδες αυτές οι περιπτώσεις με μένα. Για να δούμε λοιπόν, το “Shining” θα είναι αντάξιο του προκατόχου του?
Swallow the Sun: “Shining”
Η αρχή του “Shining”
Για να δούμε τι γίνεται εδώ, ξεκινώντας με το πρώτο κομμάτι “Innocence was long forgotten” το οποίο ήταν και το πρώτο single του “Shining”. Θα σας φέρει στο νου τους συμπατριώτες τους Dawn of Solace. Εντάξει ένα πολύ όμορφο κομμάτι, το οποίο ουσιαστικά είναι σύγχρονο gothic rock. Το “What i have become” είναι πιο βαρύ, θα σας θυμίσει λίγο Amorphis η αρχή. H “ψύχρα” της χώρας των χιλίων λιμνών είναι παρόντα. Τα brutal φωνητικά του Mikko Kotamäki είναι εξαιρετικά. Το “MelancHoly” συνεχίζει στο ύφος του εναρκτήριου κομματιού, αρκετά μελωδικό. Το Doom Metal ύφος όμως? είναι απλά εξαφανισμένο. Στο ίδιο μοτίβο και το “Under the moon and sun”, μελωδικό Gothic Rock άρτια εκτελεσμένο από γνώστες του είδους. Όμως ρε παιδιά που πήγε το σκοτάδι?
Άλλη προσέγγιση, άλλες πηγές συναισθημάτων
Χωρίς πλάκα, ψαχνόμουν να δω που πήγαν όλα τα συναισθήματα που μου έδωσε το “Moonflowers”. Θα μου πείτε εξελίσσονται οι μπάντες, ναι δεν έχετε άδικο. Στο “Kold” κάτι πάει να αλλάξει με κάποια riffs και solos διάσπαρτα και κάπως ασύνδετα. Βέβαια μιλάμε για μια αλλαγή στο πως προσεγγίζει τα πράγματα ο mainman της μπάντας, σε αυτό το άλμπουμ έχουμε μια ισχυρή δόση ελπίδας. Ένα φως που έρχεται μέσα από το σκοτάδι, μια λάμψη. Ο θρήνος που κουβάλαγαν φεύγει και έρχεται η αισιοδοξία και ότι υπάρχει ένα νέο ξεκίνημα. Το “November dust” είναι ένα κομμάτι που συμπάθησα πολύ, με κέρδισε, μου θύμισε και λίγο τις παλιές εποχές. Είπαμε, λατρεύω τις πρώτες δουλειές τους. Καταλήγουμε λοιπόν, ότι έχουμε μια μεγάλη αλλαγή στη προσέγγιση τόσο στον στιχουργικό τομέα όσο και στη μουσική.
Swallow the Sun
Σίγουρα μιλάμε για ένα μεταβατικό στάδιο για την μουσική των Swallow the Sun και όπως σε κάθε τέτοιο στάδιο έχουμε και το ρίσκο που παίρνεται. Αναμφίβολα το “Shining” είναι ένα αξιόλογο άλμπουμ. Το “Tonight pain believes” ας πούμε, είναι ένα κομμάτι εντελώς έξω από τα “χωράφια” τους. Δεν θα τους κρίνω γιατί άφησαν το σκότος και να πάνε προς το φως, απλά ίσως έπρεπε να γίνει με περισσότερη προσοχή. Το “Charcoal sky” μας φέρνει πάλι σε λίγο πιο γνωστά πεδία για εμάς που τους μάθαμε ως μελωδική Doom/Death Metal μπάντα. Τα κομμάτια που είναι σε αυτό το ύφος είναι λίγα και έχουν ομοιότητες με τους συμπατριώτες τους, Amorphis.
Η παραγωγή
Ένα άλλο θέμα που σίγουρα έχει επηρεάσει το τελικό αποτέλεσμα, είναι η πρόσληψη του Dan Lancaster στη θέση του παραγωγού. Ο Lancaster έχει δουλέψει με μπάντες όπως Bring me the Horizon και Muse. Το τελευταίο κομμάτι είναι το ομώνυμο. Είναι το πιο αντιπροσωπευτικό του δίσκου. Προσωπικά το βρήκα πολύ ενδιαφέρον για Swallow the Sun.
Το τέλος του “Shining”
Το άλμπουμ τελειώνει, ανάμεικτα συναισθήματα αφήνει. Οι Swallow the Sun όπως τους ξέραμε, δεν υπάρχουν. Η μπάντα άλλαξε τον δρόμο της, πήγε σε άλλα μονοπάτια, εξελίχθηκε. Σίγουρα θα χάσει οπαδούς (και μάλιστα πολλούς), θα κερδίσει νέους όμως. Πολλοί κριτικοί θα τους κρίνουν γιατί άφησαν το παρελθόν τους, που ούτως ή άλλως ήταν και το comfort zone τους. Εγώ προσωπικά δεν θα τους κρίνω με βάση το παρελθόν, αυτό πάει, έφυγε. Θα τους ακούσω σαν μια νέα μπάντα.
Λίγη ώρα μόλις πριν το live στην Αθήνα, στο City Theater by Christmas Theater εξερευνήστε έναν μοναδικό ήχο. Οι Tindersticks ξέρουμε ποιοι είναι και ακούγοντας για νέο άλμπουμ, ξέρεις τι να περιμένεις.Η μουσική τους δεν θα μπει σε κανένα καλούπι και με καμία ταμπέλα. Τα είπαμε άλλωστε σε προηγούμενο μας άρθρο που μπορείτε να διαβάσετε εδώ. Από το πρώτο κιόλας άκουσμα του δίσκου το καταλαβαίνεις.
Ολοκαίνουργια και εξαιρετική δουλειά που δεν θα σε κουράσει αν παίξει δυο φορές back to back.
Tindersticks: “Soft tissue”
Και επειδή εν αρχή ην ο λόγος
Ξεκινάμε με το “New World” πού ο ήχος σε πάει μόνος του στο μονοπάτι των Tindersticks αλλά ταυτόχρονα είναι και διαφορετικό.
Το λίκνισμα των ήχων με την υπέροχη χροιά του Stuart Staples σε οδηγεί να μπεις και να το εξερευνήσεις. Στο ίδιο ύφος και τα “Don’t Walk“, “Run“, και “Nancy“, σε φρενάρει να εναρμονιστείς με τους ήχους των οργάνων. Η μελωδική μελαγχολία του “Falling” και “Τhe Light” θα δέσει περίτεχνα με το “Always a Stranger” και όλα όσα έχεις αρχίσει να αισθάνεσαι θα πάρουν ζωή για να ρίξεις ξανά τους τόνους σε μια ποιητικά δεμένη ατμόσφαιρα με τον Staples να τραγουδάει βελούδινα μπροστά από τους ήχους του βιολιού και να γίνονται ένα στο “The Secret of Breathing“.
Εν κατακλείδι…
Με το “Turned My Back” ένιωσα ότι έπρεπε σιγά σιγά να επανέλθω στην πραγματικότητα, όπως όταν ξυπνάς από όνειρο.
Οι Tindersticks
ξέρουν να παίζουν με την μελωδία. Και αυτό που κάνουν εδώ είναι το εξής: ακούγοντας το “Soon to be April“, θέλεις να βάλεις τον δίσκο ξανά.
Για να ξαναμπείς στο όνειρο και στην δική τους ατμόσφαιρα..
Tindersticks: “Soft tissue”
New world
Don’t Walk, run
Nancy
Falling, the light
Always a stranger
The secret of breathing
Turned my back
Soon to be April
Οι Frozen Crown θυμίζουν άλλες εποχές! Εμείς οι λεγόμενοι millenials, μεγαλώσαμε σε μεγάλο βαθμό με το Metal των nineties. Δηλαδή, με την “έκρηξη” του Ευρωπαϊκού Power Metal κάπου στο 1995 με 1996 που έγινε. Όπως βέβαια και με το δεύτερο κύμα του Νορβηγικού Black Metal ή του μελωδικού Σουηδικού Death Metal. Εντάξει, πολλοί από εμάς που ακούσαμε Ευρωπαϊκό Power Metal ζήσαμε εποχές “The time of the oath” από Helloween, “Visions” από Stratovarius, “Legendary tales” από Rhapsody, “Legacy of kings” από Hammerfall, “Return to heaven denied” από Labyrinth, “Land of the free” από Gamma Ray, “Unification” από Iron Savior, “Imaginations from the other side” από Blind Guardian, “Thirteen” από Rage και πάει λέγοντας. Θα μπορούσα να αναφέρω δεκάδες δουλειές ακόμα.
Οι Frozen Crown συνεχίζουν την παράδοση
Οι Frozen Crown λοιπόν, χωρίς την παραμικρή υπερβολή, συνεχίζουν αυτή την παράδοση. Παίρνουν όλα τα στοιχεία που χρειάζονται από αυτή την ένδοξη εποχή, βάζουν την προσωπικότητα τους που έχει να κάνει με τις τρεις κιθάρες και “βγάζουν μάτια”.
Frozen Crown: “War hearts”
Το “War hearts” είναι ένα πολύ καλό άλμπουμ γεμάτο αναμνήσεις
Τα δυο πρώτα άλμπουμ τους ήταν πολύ καλά για το είδος, δηλαδή ποιος δεν μπορεί να ακούει συνέχεια το “Kings” ή το “Neverending”. Φτάνουμε λοιπόν στο “War hearts”, το πέμπτο άλμπουμ των παιδιών από το Μιλάνο της βόρειας Ιταλίας. Λοιπόν τα παιδιά ακολουθούν τα βήματα των Dragonforce στον τρόπο που συνδυάζουν τις τρεις κιθάρες. Τα solos είναι ουσιαστικά βιρτουόζικα και έχουν μεγάλη ποικιλία σε riffs σε όλα τα κομμάτια. Σε αντίθεση με το “Call of the north” που διέθετε κομμάτια σε μεγάλη διάρκεια, εδώ συμβαίνει το αντίθετο. Επίσης η παραγωγή για μια ακόμη φορά είναι πολύ καλή.
Frozen Crown
Η αρχή είναι και η καλύτερη
Ξεκινώντας με το ομώνυμο και συνεχίζοντας με τα “Steel and gold” και “To live to die” μας φέρνουν στο νου τους Dragonforce σε μεγάλο βαθμό. Τα φωνητικά έχουν αποκτήσει όσο πρέπει ένα Powerwolf ύφος αλλά μην φανταστείτε τίποτα τρελό. Η επική φάση έχει παραμείνει όπως ήταν και παλιά. Η φωνή της Giada Etro είναι αψεγάδιαστη, είναι μια ανερχόμενη φωνή για το power metal.
Η μελωδία στο “To live to die” είναι τόσο κολλητική που μαζί με τα φωνητικά που κολλάνε τέλεια πάνω στον όλο “κορμό” του κομματιού δεν σου αφήνουν το περιθώριο να μην πατήσεις το repeat.
Η συνέχεια γίνεται ακόμα καλύτερη!
Το “καλπάζοντα” “Night of the wolf” συνεχίζει την παραδοσιακή συνθετική φάση που διέπει το άλμπουμ, εδώ βλέπουμε μια απλότητα που δεν μας είχαν συνηθίσει οι Ιταλοί. Η σκυτάλη περνάει σε δυο πολύ αγαπημένα μου κομμάτια, τα “On silver wings” και “Edge of reality”. Το πρώτο είναι ένα κλασσικό heavy/power metal κομμάτι με τα υπέροχα φωνητικά της Etro να εντυπωσιάζουν για μια ακόμη φορά. Το “Edge of reality” μου αρέσει πολύ λόγω των επικών φωνητικών στην αρχή και των ξεχωριστών μελωδιών στις κιθάρες. Η δουλειά που έχει γίνει από τους Federico Mondelli, Fabiola “Sheena” Bellomo και Alessia Lanzone έχει ξεπεράσει τις προσδοκίες μου. Επαγγελματική, σοβαρή και με γεμάτη εμπνεύσεις δουλειά. Να φανταστείτε ότι οι δυο πρώτοι με το ζόρι ξεπερνάνε τα τριάντα χρόνια. Η Alessia είναι μόνο δεκαοχτώ χρονών να φανταστείτε.
Frozen Crown
Διαφορετικά κομμάτια και δεν βαριέσαι για κανένα λόγο
Το “Bloodlines” συνεχίζει με επιθετικότητα ένα άλμπουμ που δεν έχει fillers όπως φαίνεται. Εδώ διαφαίνεται στην κιθαριστική δουλειά μια αγάπη των Frozen Crown προς τους Blind Guαrdian και δεν είναι καθόλου μα καθόλου κακό. Το “I am the wind” είναι το τρίτο clip της μπάντας και να σημειώσω εδώ ότι αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στην Napalm Records για την όλη προώθηση που έχει κάνει στα παιδιά. Ένα κομμάτι λοιπόν, μελωδικό και Heavy Metal με ουσία πάνω από όλα. Μια από τις ελάχιστες mid tempo συνθέσεις της μπάντας.
Η τελευταία σύνθεση ήταν ότι καλύτερο για ένα πραγματικά πολύ καλό άλμπουμ!
Ένα cinematic διάλειμμα με το “King of the sky” το οποίο και είναι instrumental και πάμε στο “Ice dragon”. Μια σύνθεση πάνω από επτά λεπτά που σε κερδίζει από τις πρώτες νότες. Ένα διαφορετικό αρκετά κομμάτι που είναι πέρα για πέρα επικό και με φωνητικά άξια θαυμασμού. Υπέροχες ενορχηστρώσεις που σε ταξιδεύουν και για μια ακόμη φορά φαίνεται η μουσική παιδεία που διέπει τους Frozen Crown. Στο τέλος ίσως να σας θυμίσει και κάτι λίγα από Nightwish. Όμως σε ελάχιστο βαθμό και μάλιστα όσον αφορά τα πρώτα άλμπουμ των Φινλανδών.
Για το τέλος…
Το άλμπουμ το άκουσα αρκετές φορές, όπως έχω κάνει με όλα των Frozen Crown. Δεν βρήκα κάτι που να με “χαλάει”. Μπορούμε με περίσσια άνεση να ισχυριστούμε ότι για μια κόμη φορά έχουμε να κάνουμε με ένα σύγχρονο επικό Power/Speed Metal άλμπουμ με προσωπικότητα. Αυτό όμως που πραγματικά μου αρέσει είναι ότι έχει τις ρίζες του σε μια εποχή που αγαπήσαμε πολύ, το Power Metal των nineties.
Λοιπόν, τα τέσσερα πρώτα άλμπουμ των Σουηδών Grand Magus θεωρούνται κλασσικά στο είδος που πρεσβεύουν με επιτυχία όλα αυτά τα χρόνια. Προσωπικά δεν μπορώ να ξεχωρίσω κανένα αν είναι καλύτερο από το άλλο. Το καθένα έχει την δική του “σφραγίδα” και το δικό του “ταξίδι” όταν το ακούς. Η συνέχεια ήταν εξίσου συναρπαστική με τα “Hammer of the north” και “The hunt”. Οι Bathory συναντούν τους Manowar και βγαίνουν για μπύρες με τους Black Sabbath και το τελικό αποτέλεσμα είναι οι Grand Magus. Τα παιδιά από την υπέροχη Στοκχόλμη δεν έχουν απογοητεύσει με καμία κυκλοφορία τους. Ναι, κάποιες δουλειές τους δεν πιάνουν την τελειότητα των τεσσάρων πρώτων, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι και πολύ καλές. Πάμε στο “Sunraven”, τον διάδοχο του εξαιρετικού “Wolf god”.
Grand Magus: “Sunraven”
Πάμε στο δέκατο άλμπουμ λοιπόν
Ξεκινώντας με το “Skybound” και το επικό riff να σου σκάει στα μούτρα με την μια, οι Grand Magus σε βάζουν στο κλίμα για τα καλά. Τα φωνητικά του Janne Christoffersson φαίνεται ότι για μια ακόμη φορά είναι σε σπουδαία φόρμα. Για μια ακόμη φορά η stoner προσέγγιση είναι όλα τα λεφτά, ειδικά στο refrain. Αυτό κρατάει από την εποχή που ήταν στους Spiritual Beggars άλλωστε.
Απλότητα και σταθερότητα
Πάμε στο “The wheel of pain” το οποίο μαζί με το ομώνυμο μας αποδεικνύουν ότι δεν θα ακούσουμε solos και riffs που θα τα βαρεθούμε. Μέχρι τώρα οι Grand Magus αποδεικνύουν ότι με περίσσια απλότητα μπορούν και εντυπωσιάζουν. Στηριγμένοι σε μεγάλο βαθμό στη Σουηδική Heavy Metal κληρονομιά όπως οι Heavy Load ας πούμε.
Συνεχίζει να εντυπωσιάζει σταθερά το “Sunraven”
Όπως και σε προηγούμενα άλμπουμ τους, οι έντονες αναφορές τους σπουδαίους Αμερικάνους Argus και φυσικά τους τρομερούς Visigoth δεν λείπουν καθόλου. Αυτό το βλέπουμε στα κομμάτια όπως “Winter storms” και “The black lake”. Το “Hour of the wolf” είναι ένα από τα πιο επιθετικά κομμάτια του “Sunraven”. Οι Grand Magus σταθεροί σε αυτό που ξέρουν να κάνουν καλύτερα, δεν με έχουν απογοητεύσει ακόμα. Το “Grendel” ακολουθεί το ίδιο μοτίβο με μια Judas Priest αισθητική να το περιβάλλει. Ο JB μαγεύει για μια ακόμη φορά με τα φωνητικά του. Το “To heorot” με την κολλητική NWOBHM μελωδία του κολλάει στο μυαλό σου για τα καλά, παρέα με ένα ακόμα σπουδαίο solo. To “The end belongs to you” με το riff που κουβαλάει είναι ο ορισμός του true metal και το λέω δίχως υπερβολή. Το επικό μελωδικό solo που υπάρχει μέσα είναι Σουηδικό από εδώ μέχρι και την Στοκχόλμη.
Grand Magus
Ακόμα ένα εξαιρετικό άλμπουμ!
Το “Sunraven” είναι ένα άλμπουμ Heavy/Doom Metal εξέχουσας και άριστης ποιότητας. Συνεχίζει την παράδοση των σπουδαίων δουλειών που μας έχει προσφέρει αυτή η παρέα. Οι Grand Magus θα πρέπει να νιώθουν υπερήφανοι που για δέκα, αισίως, συνεχόμενα άλμπουμ δεν έχουν απογοητεύσει καθόλου. Το “Sunraven” το προτείνω ανεπιφύλακτα σε όλους που ακούν την αγαπημένη μας μουσική.
Λοιπόν, η κατάσταση με τους Πορτογάλους Gaerea έχει “ξεφύγει” για τα καλά. Έχοντας συνέχεια νέες δημοσιεύσεις video clips και παίζοντας συνέχεια live, βρίσκονται μόνιμα στον “αφρό” της δημοσιότητας. Έχουν και διατηρούν ένα υψηλό popularity level. Σας είχαμε μιλήσει εδώ για το “Worlds ablaze” και τον χαμό που προκάλεσε όταν κυκλοφόρησε. Όπως και για το εκπληκτικό “Unknown” που μας έστειλε αδιάβαστους με την ακρότητα του και την μελωδική παράνοια του. Μαζί και με το “Dormant” το οποίο και λάτρεψα, που κυκλοφόρησε πριν από έναν χρόνο μας έδωσαν ακριβώς σε τι μονοπάτια θα κινηθούν. Επίσης εμφανίστηκαν για πρώτη φορά Ελλάδα στο GRF, ένα γεγονός που από μένα ήταν πολύ σημαντικό για τον Ελληνικό χώρο. Το report μας μπορείτε να το διαβάσετε εδώ. Από εδώ και πέρα τα περιφερειακά φεστιβάλ έτσι πρέπει να δρουν. Φέρνοντας μπάντες που είναι στην άνοδο τους.
Gaerea: “Coma”
Ακούγοντας τους από τα πρώτα τους βήματα
Οι Gaerea για πολλούς του σιναφιού μας είναι στην άνοδο τους τώρα. Ανάμεσα τους βρίσκομαι και εγώ, μόνο που εγώ δεν τους ακολουθώ από το “Mirage” ή το “Limbo”. Τους είχα “πιάσει” από το ντεμπούτο τους κιόλας, το αξιοπρεπέστατο “Unsettling whispers”. Η μπάντα από το πανέμορφο και εκθαμβωτικό Πόρτο της βόρειας Πορτογαλίας μας συγκλόνισε με τα δυο τελευταία της άλμπουμ. Τα “Mirage” και “Limbo” που κυκλοφόρησαν και αυτά από την Season of Mist τους έβαλαν “καρφί” για ανοδική πορεία. Για μια ακόμη φορά ο Berberian έβγαλε “λαβράκι”.
Η αλλαγή που για μένα τους έβαλε να τους ακούν μέχρι και την Νέα Γουινέα ή και μέχρι και τα Tristan Da Cunha, είναι τα clips με τις πιασάρικες μελωδίες και την ίσως λίγο πιο εμπορική προσέγγιση. Τα “World ablaze” και “Unknown” έκαναν εξαιρετική δουλειά για το promotion.
Το “Coma” συνεχίζει την ανοδική πορεία των Gaerea και όχι μόνο
Το “Coma” λοιπόν, είναι ένας εξαιρετικός διάδοχος του “διαστημικού” “Mirage”. Με το που ξεκινάει το πρώτο κομμάτι με το σκοτάδι να πέφτει κατευθείαν πάνω σου και μετά να έρχεται η “έκρηξη” με τα ταχύτατα drums και τα λυσσαλέα riffs, οι Gaerea με το “Coma” σου έχουν κλέψει την καρδιά. Το “The poet’s ballet” σε στέλνει πίσω στο “Limbo” με την απαισιοδοξία που κουβαλάει. Το “Hope shatters” που ακολουθεί πατάει πάνω στους Behemoth και τα φωνητικά θα σας φέρουν στο νου τον συμπατριώτη τους, Fernando Ribeiro.
Το “Suspended” δεν χρειάζεται να το αναλύσουμε και πολύ. Η σύνθεση φέρνει την “ταυτότητα” των Gaerea από την Λάρνακα που βρίσκομαι μέχρι και το απείρου κάλους Πόρτο. Μοντέρνο Black Metal στα καλύτερα του. Συνεχίζει με μεγαλειώδη πυγμή το άλμπουμ να προκαλεί ρίγος. Τα riffs είναι αδυσώπητα και τα φωνητικά καλύτερα από ποτέ.
Το “Coma” σε “κερδίζει” σύνθεση με την σύνθεση
Για το “World ablaze” που ακολουθεί μιλήσαμε με τα καλύτερα λόγια. Για αυτό πάμε αμέσως στο ομώνυμο να μας ταράξει για τα καλά το οποίο στάθηκε ικανό να μην βρίσκω λέξεις να το χαρακτηρίσω. Οι Sonja και Guilherme στις κιθάρες “θερίζουν” και το drumming είναι πέρα για πέρα τεχνικό χωρίς να πέφτει στις συνήθεις λούπες για το είδος. Το “Wilted flower” είναι ο ορισμός της Black Metal κομψότητας και λεπτότητας. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα mid tempo κομμάτι με πανέμορφη ατμόσφαιρα στη μέση της διάρκειας του και μετά συνεχίζει με ανεβασμένες κατά πολύ ταχύτητες. Σαν να πέρασαν καμιά βόλτα από εδώ και οι αγαπημένοι μου εξίσου Alcest.
Gaerea
Φτάνοντας στο τέλος του “Coma”
Το “Reborn” είναι από τα πολύ αγαπημένα μου κομμάτια του “Coma”. Οι Gaerea συνεχίζουν ακάθεκτοι να σαρώνουν τα πάντα στο διάβα τους με το “Coma”. Το riff που βρίσκεται μετά το 3:30 θα το ήθελα σε επανάληψη. Το “Shapeshifter” είναι ένα πολυδιάστατο κομμάτι που ξεκινάει με post ύφος και στη συνέχεια μετατρέπεται σε black metal “δυναμίτη”. Η βασική μελωδία είναι εμφανώς doomy και αυτό δίνει περισσότερους πόντους στο κομμάτι. Ίσως μια από τις καλύτερες συνθέσεις του “Coma” είναι το “Kingdom of thorns”, βασικά λάθος, είναι για μένα η καλύτερη σύνθεση του άλμπουμ. Είναι ο “οδηγός” για την μεγαλειώδη μορφή που έχει πάρει η δουλειά. Τα tremolo guitar based riffs και εδώ δεν αφήνουν τίποτα όρθιο. Το refrain εκπέμπει την απαραίτητη μελαγχολία που σε συνδυασμό με τις κιθάρες που βγάζουν κάποιες post black metal μελωδίες, απλά σε “ναρκώνουν”.
Gaerea
Εν κατακλείδι, τι αποκομίσαμε από αυτή την ακρόαση…
Οι Moonspell πριν 30 και βάλε χρόνια έβαλαν την Πορτογαλία στον παγκόσμιο μεταλλικό χάρτη. Τα αλάνια από την Λισαβόνα εδώ και χρόνια έχουν αποκτήσει συνοδοιπόρο στο κουβάλημα του μεταλλικού λάβαρου. Αυτοί είναι οι Gaerea από το Πόρτο, η μπάντα που με το “Coma” συνεχίζουν αδιάκοπα να μας προσφέρουν συγκινήσεις. Το μοντέρνο Black Metal τους σε συνδυασμό με τις ελάχιστες επιρροές από post και κάτι ψιλά από μελωδικό death metal, μας έχουν κερδίσει. Εγώ θα ήθελα να δηλώσω ότι ήδη περιμένω το επόμενο τους πόνημα όπως και ότι θα έχω τα μάτια μου ανοικτά για κάποια συναυλία τους κάπου στην Ευρώπη. We are Gaerea!
Destruction @Gagarin 205 Live Music Space| GRF night
Οι προπάτορες Destruction επιστρέφουν στην Ελλάδα – Μαζί με Yoth Iria σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα.
Η επιστροφή των θρυλικών Destruction στην χώρα μας είναι γεγονός! Οι Γερμανοί θρύλοι του thrash metal, σε δύο exclusive ζωντανές εμφανίσεις το 2025 στην Ελλάδα, μαζί με τους Yoth Iria (θα παρουσιάσουν το νέο τους άλμπουμ και άλλα συγκροτήματα που θα ανακοινωθούν.
Destruction
40 ολόκληρα χρόνια από την κυκλοφορία του ιστορικού “Infernal Overkill” ντεμπούτου άλμπουμ τους, οι πρωτοπόροι της γερμανικής thrash metal σχολής Destruction, που συνεχίζουν ακούραστα να περιοδεύουν σε ολόκληρο τον πλανήτη, θα εμφανιστούν ζωντανά στις 31 Ιανουαρίου στην Θεσσαλονίκη και στο Principal Club Theater και την 1η Φεβρουαρίου στην Αθήνα και στο Gagarin 205.
Yoth Iria
Δύο μοναδικές βραδιές σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα, μαζί με τους Yoth Iria, οι οποίοι έρχονται με τεράστια φόρα από τις καλοκαιρινές τους εμφανίσεις σε κάποια από τα μεγαλύτερα φεστιβάλ του πλανήτη και με το ολοκαίνουργιο Blazing Inferno άλμπουμ στην φαρέτρα τους, το οποίο απολαμβάνει διθυραμβικών κριτικών από τον παγκόσμιο μουσικό Τύπο.
Εν αναμονή της ανακοίνωσης και των opening συγκροτημάτων.
Σε λίγες ημέρες όλες οι πληροφορίες για τα εισιτήρια και η έναρξη της προπώλησης. Στην είσοδο θα ισχύσουν τα εισιτήρια τριημέρου και τα εισιτήρια της δεύτερης ημέρας του Golden R. Festival 2024.
(ΠΡΟΣΟΧΗ: Oι κάτοχοι αυτών των εισιτηρίων μείνετε συντονισμένοι τις επόμενες ημέρες, για να δηλώσετε ηλεκτρονικά την πόλη της προτίμησής σας). Είστε έτοιμοι για το χειμερινό συναυλιακό γεγονός της χρονιάς που έρχεται;
Destruction @Gagarin 205 Live Music Space| GRF night
Οι προπάτορες Destruction επιστρέφουν στην Ελλάδα – Μαζί με Yoth Iria σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα.
Η επιστροφή των θρυλικών Destruction στην χώρα μας είναι γεγονός! Οι Γερμανοί θρύλοι του thrash metal, σε δύο exclusive ζωντανές εμφανίσεις το 2025 στην Ελλάδα, μαζί με τους Yoth Iria (θα παρουσιάσουν το νέο τους άλμπουμ και άλλα συγκροτήματα που θα ανακοινωθούν.
Destruction
40 ολόκληρα χρόνια από την κυκλοφορία του ιστορικού “Infernal Overkill” ντεμπούτου άλμπουμ τους, οι πρωτοπόροι της γερμανικής thrash metal σχολής Destruction, που συνεχίζουν ακούραστα να περιοδεύουν σε ολόκληρο τον πλανήτη, θα εμφανιστούν ζωντανά στις 31 Ιανουαρίου στην Θεσσαλονίκη και στο Principal Club Theater και την 1η Φεβρουαρίου στην Αθήνα και στο Gagarin 205.
Yoth Iria
Δύο μοναδικές βραδιές σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα, μαζί με τους Yoth Iria, οι οποίοι έρχονται με τεράστια φόρα από τις καλοκαιρινές τους εμφανίσεις σε κάποια από τα μεγαλύτερα φεστιβάλ του πλανήτη και με το ολοκαίνουργιο Blazing Inferno άλμπουμ στην φαρέτρα τους, το οποίο απολαμβάνει διθυραμβικών κριτικών από τον παγκόσμιο μουσικό Τύπο.
Εν αναμονή της ανακοίνωσης και των opening συγκροτημάτων.
Σε λίγες ημέρες όλες οι πληροφορίες για τα εισιτήρια και η έναρξη της προπώλησης. Στην είσοδο θα ισχύσουν τα εισιτήρια τριημέρου και τα εισιτήρια της δεύτερης ημέρας του Golden R. Festival 2024.
(ΠΡΟΣΟΧΗ: Oι κάτοχοι αυτών των εισιτηρίων μείνετε συντονισμένοι τις επόμενες ημέρες, για να δηλώσετε ηλεκτρονικά την πόλη της προτίμησής σας). Είστε έτοιμοι για το χειμερινό συναυλιακό γεγονός της χρονιάς που έρχεται;
Destruction @Gagarin 205 Live Music Space| GRF night
Οι προπάτορες Destruction επιστρέφουν στην Ελλάδα – Μαζί με Yoth Iria σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα.
Η επιστροφή των θρυλικών Destruction στην χώρα μας είναι γεγονός! Οι Γερμανοί θρύλοι του thrash metal, σε δύο exclusive ζωντανές εμφανίσεις το 2025 στην Ελλάδα, μαζί με τους Yoth Iria (θα παρουσιάσουν το νέο τους άλμπουμ και άλλα συγκροτήματα που θα ανακοινωθούν.
Destruction
40 ολόκληρα χρόνια από την κυκλοφορία του ιστορικού “Infernal Overkill” ντεμπούτου άλμπουμ τους, οι πρωτοπόροι της γερμανικής thrash metal σχολής Destruction, που συνεχίζουν ακούραστα να περιοδεύουν σε ολόκληρο τον πλανήτη, θα εμφανιστούν ζωντανά στις 31 Ιανουαρίου στην Θεσσαλονίκη και στο Principal Club Theater και την 1η Φεβρουαρίου στην Αθήνα και στο Gagarin 205.
Yoth Iria
Δύο μοναδικές βραδιές σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα, μαζί με τους Yoth Iria, οι οποίοι έρχονται με τεράστια φόρα από τις καλοκαιρινές τους εμφανίσεις σε κάποια από τα μεγαλύτερα φεστιβάλ του πλανήτη και με το ολοκαίνουργιο Blazing Inferno άλμπουμ στην φαρέτρα τους, το οποίο απολαμβάνει διθυραμβικών κριτικών από τον παγκόσμιο μουσικό Τύπο.
Εν αναμονή της ανακοίνωσης και των opening συγκροτημάτων.
Σε λίγες ημέρες όλες οι πληροφορίες για τα εισιτήρια και η έναρξη της προπώλησης. Στην είσοδο θα ισχύσουν τα εισιτήρια τριημέρου και τα εισιτήρια της δεύτερης ημέρας του Golden R. Festival 2024.
(ΠΡΟΣΟΧΗ: Oι κάτοχοι αυτών των εισιτηρίων μείνετε συντονισμένοι τις επόμενες ημέρες, για να δηλώσετε ηλεκτρονικά την πόλη της προτίμησής σας). Είστε έτοιμοι για το χειμερινό συναυλιακό γεγονός της χρονιάς που έρχεται;
Η Xanthí, η νεαρή παραγωγός ηλεκτρονικής indie pop, επιστρέφει με ένα ολοκαίνουργιο τραγούδι με τίτλο “Σκοτάδια”. Μαζί της στα φωνητικά είναι η Καλλιόπη Μητροπούλου ( “Ανισόπεδη Disco”).
Μας λέει η Xanthí
για το νέο της τραγούδι “Το “Σκοτάδια” το έγραψα σαν σύνθεση πριν ένα χρόνο και στην παραγωγή και στη σύνθεση ακολούθησα το ένστικτό μου, όπως πάντα. Βγήκε πιο σκοτεινό, γιατί φαίνεται ότι τελικά έχω μια επίμονη ροπή προς το σκοτάδι. Μου αρέσουν πολύ οι υποχθόνιοι επαναλαμβανόμενοι ήχοι και να χτίζω την ατμόσφαιρα σε επίπεδα. Ένα από αυτά ήταν τα χέρια μου που τα έβρεχα και τα χτυπούσα για να φτιάξω ρυθμικά μέρη, απλώς μετά έπαιξα με διάφορα εφέ και έγιναν αγνώριστα.
Στο post production μπήκε αρχικά ο Θανάσιμος που τελειοποίησε κάποιες ιδέες και beats και μετά πείραξε την παραγωγή και τη μεγάλωσε ο Atana με ιδέες και των δύο μας. Στο τελικό στάδιο ένιωσα ότι κάτι λείπει στις φωνές. Ζήτησα από την Καλλιόπη Μητροπούλου να μπει να το απογειώσει, βάζοντας απόκοσμα φωνητικά, σαν σειρήνα, σε όλο το τραγούδι, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα οριακά παγανιστική και ιερή.”
Xanthi_Kalliopi
Και συνεχίζει
“Η έμπνευση για τους στίχους ήταν ένα ποίημα που είχα γράψει παλιότερα. Θέλοντας να συνδεθώ στην ερμηνεία, ανακάτεψα παλιά συναισθήματα με σκέψεις της στιγμής και γεφύρωσα ερωτικά συναισθήματα που πέρασαν αλλά συνεχίζουν να βρίσκουν χώρο σε νέες καταστάσεις. Ο φόβος και η ελπίδα μένουν και παίρνουν άλλες μορφές στον χρόνο. Μετά έγραψα ένα spoken word μέρος για την Καλλιόπη που ήθελα να έχει μια αμεσότητα, να μην είναι καθόλου προσποιητό, να νιώσει ο ακροατής ότι κάποιος λέει μια αλήθεια με μια μικρή αμηχανία – χωρίς να το σκέφτεται και χωρίς το δράμα… Η βασική σκέψη είναι ότι όταν τυφλώνεσαι από έρωτα, ίσως να υπάρχει λόγος.
Πρώτα βλέπεις πράγματα που θολώνουν την κρίση σου, άρα ίσως να πρέπει να τυφλωθείς. Στο τέλος, μπορείς να μείνεις πιστός σε αυτή την πρώτη εντύπωση, αν αυτό είναι εν τέλει η αλήθεια. Αν πάλι δεν είναι η αλήθεια, μπορείς να μείνεις πιστός στην αλήθεια της στιγμής, όπως αυτή ήταν όταν υπήρχε ακόμα φως.”
Ο Ed Far και οι Liquid Luck επιστρέφουν στο Γυάλινο Up Stageτην Παρασκευή 15 Νοεμβρίου, στις 22:30, με κλασσικά κι αγαπημένα τραγούδια και ένα πλούσιο ρεπερτόριο από την διεθνή και ελληνική μουσική.
Γνωστές επιτυχίες, νέες δημιουργίες, πολύ κέφι σε ένα πρόγραμμα για τους μύστες της ροκ μουσικής.
Ο Ed Far και οι Liquid Luck σας περιμένουν για ένα βράδυ με τραγούδια «διαμάντια» από τα 80s μέχρι και σήμερα.
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies. Υπάρχει προσδιορισμός και αποθήκευση δεδομένων. Πληροφορίες σχετικά με την επεξεργασία δεδομένων και τη δυνατότητα άρνησης αυτής περιλαμβάνονται στην πολιτική απορρήτου.