Οι Insomnium μετά το επιτυχημένο εμπορικά και εξαιρετικό “Anno 1696”, επανέρχονται στο προσκήνιο με μια κυκλοφορία ενός EP. Ως οπαδός τους, λάτρεψα την προηγούμενη κυκλοφορία τους γιατί ήταν και πάλι διαφορετική από προηγούμενες. Είχαν περισσότερα folk στοιχεία και σε συνδυασμό με την doom ατμόσφαιρα και τις μελαγχολικές μελωδίες, έφτιαξαν ένα μοναδικό δίσκο. Οι Φινλανδοί πραγματικά δεν με έχουν απογοητεύσει ποτέ.
Τώρα επανήλθαν με ένα EP που φέρει τον τίτλο “Songs of the dusk”. Εδώ ουσιαστικά δεν έχουμε νέα κομμάτια, αλλά τα bonus tracks που υπήρχαν σε κάποιες εκδόσεις του “Anno 1696”. Σε αυτή την κυκλοφορία έχουμε τρεις συνθέσεις, ας τις δούμε λοιπόν.
Οι τρεις κιθάρες έχουν “δέσει” αριστουργηματικά και στο “Songs of the dusk”, το λιγότερο που μπορώ να αναφέρω.
Το “Flowers of the night” είναι το μικρότερο σε διάρκεια σε αυτό το EP. Είναι ένα άμεσο κομμάτι άρρηκτα συνδεδεμένο με το “Anno 1696”. Τα υπέροχα solos και η μελαγχολία εκφρασμένη μέσα από τους στίχους σε μεταφέρουν σε ένα περιβάλλον λύπης και συμπόνιας. Το “Stained in red” είναι από τα πιο βαριά κομμάτια της μπάντας που έχει συνθέσει τον τελευταίο καιρό. Όχι, δεν θα αναφέρω όλης της δισκογραφίας, τα πρώτα δεν τα αγγίζει. Είναι μια πανέμορφη σύνθεση διάρκειας έξι λεπτών με εξαιρετική κιθαριστική δουλειά. Οι τρεις κιθάρες έχουν “δέσει” αριστουργηματικά και στο “Songs of the dusk”, το λιγότερο που μπορώ να αναφέρω.
Δεν είναι η πρώτη φορά που κάποια bonus tracks αδικούνται με το να βρίσκονται σε Γιαπωνέζικες εκδόσεις, τα έχουμε δει σε πολλές κυκλοφορίες.
Καλά όλα αυτά, όμως εδώ κατά την γνώμη μου βρισκόμαστε για το “Song of the dusk”, μια σύνθεση που θα έπρεπε να βρίσκεται στην επίσημη κυκλοφορία. Δεν είναι η πρώτη φορά που κάποια bonus tracks αδικούνται με το να βρίσκονται σε Γιαπωνέζικες εκδόσεις, τα έχουμε δει σε πολλές κυκλοφορίες. Πολύ μεγάλο κομμάτι, εκπληκτικά εμπνευσμένες μελωδίες και ένας Niilo Sevanen να βγάζει ίσως τον καλύτερο εαυτό που έχουμε ακούσει ποτέ. Άνετα το συγκεκριμένο κομμάτι θα το χαρακτήριζα κινηματογραφικό, μιας και το τέλος του έχει ένα θριαμβευτικό κλείσιμο που θα μπορούσε να βρίσκεται στα τελευταία λεπτά του “Anno 1696”.
Το καλύτερο Final cut για μια μπάντα που δεν έχει απογοητεύσει ποτέ από την εποχή του θρυλικού πια, “In the halls of awaiting”, μέχρι και τώρα.
Οι Insomnium βρίσκονται στην καλύτερη φάση της καριέρας τους. Αυτό αναμφίβολα το καταδεικνύει το “Song of the dusk” μαζί με τα άλλα δυο υπέροχα κομμάτια. Η κυκλοφορία αυτή κλείνει μια υπέροχη χρονιά για τους Φινλανδούς. Το καλύτερο Final cut για μια μπάντα που δεν έχει απογοητεύσει ποτέ από την εποχή του θρυλικού πια, “In the halls of awaiting”, μέχρι και τώρα.
