Οι Dynazty αποτελούν μεγάλη μου αδυναμία. Μπορεί να τους έμαθα στο “The dark delight” το οποίο και θεωρώ απίστευτη δισκάρα, αλλά μετά πήγα και στα προηγόυμενα πέντε. Μόλις τα άκουσα έπαθα μεγάλη πλάκα, η μπάντα αυτή δεν είχε σταματημό. Το “Final advent” ήταν άξιος διάδοχος του “The dark delight”, Heavy και μελωδικό. Τώρα μας έρχονται με νέο άλμπουμ, το “Game of faces”. Για να δούμε τι έχουν να μας προσφέρουν, μιας και προσωπικά δεν με έχουν απογοητεύσει ποτέ.
Ισχυρή ομάδα
Ο Nils Molin είναι ένας από τους καλύτερους ερμηνευτές των τελευταίων ετών, μπορεί να τραγουδήσει ότι του δώσουν χωρίς να απογοητεύσει. Βρίσκεται στην μπάντα από την ίδρυση της και το “Bring the thunder” και απλά οδηγεί το “άρμα” μαζί με τους Magnusson και Egg. Μετά από σχεδόν πέντε χρόνια μπήκαν στην μπάντα οι Lavér και Olsson. Έτσι λοιπόν είναι διαμορφωμένο το line up μέχρι και σήμερα.
Για το “Game of faces”
Είναι αλλό ένα πολύ καλό άλμπουμ από την μπάντα της Στοκχόλμης. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Η αλήθεια είναι ότι πιστεύω ότι το magnus opus τους ήταν το “The dark delight”, το πιο ολοκληρωμένο και ώριμο της καριέρας τους. Άρα μην περιμένουμε κάτι παραπάνω εδώ. Εδώ πηγαίνει η φάση σε safe mode με το που ξεκινάει το “Call of the night”.
Εμπνευσμένα solos, κορυφαία ερμηνεία από τον Molin και γενικά ένα Dynazty κομμάτι. Τα ίδια ακριβώς ισχύουν και για το ομώνυμο όπως και για το “Devilry of ecstasy. Btw, εξαιρετικά clips και τα δυο τα οποία και μπορείτε να παρακολουθήσετε παρακάτω.
Ειδικά το “Devilry of ecstasy” είναι ένα από τις αγαπημένες μου συνθέσεις, τα πλήκτρα στην αρχή και οι Heavy κιθάρες που μπαίνουν με ορμή του δίνουν κατευθείαν “ταυτότητα”. Όπως σε κάθε σύνθεση των Dynazty, έτσι και εδώ έχουμε refrain που σου “μένουν” στο μυαλό.
Πραγματικά ένα πολύ καλό άλμπουμ με την γνωστή δυναμική των Dynazty
“Die to survive” και η μπάντα “πετάει φωτιές” με τις κιθάρες να οργιάζουν, τα γνωστά ρεφραίν να κάνουν κουμάντο και τα πλήκτρα να δημιουργούν πανέξυπνα όμορφες πομπώδεις ατμόσφαιρες. Ο Nils Molin απλά σαρώνει τα πάντα στο διάβα του σε κάθε σύνθεση, ένας εκπληκτικός performer που το έχει αποδείξει περίτρανα και στους Amaranthe. Το “Fire to fight” είναι μια από τις καλύτερες συνθέσεις του άλμπουμ με ασταμάτητα solos και riffs “ατσάλινα”. Ένα ακόμα hit του “Game of faces” που θα κάνει πανικό στις εμφανίσεις τους.
Στα μισά του άλμπουμ και δεν έχουμε βρει αδύναμες στιγμές
Στη συνέχεια έχουμε “Dark angel” και “Fortune favors the brave” τα οποία με την σειρά τους προσφέρουν ανόθευτο μελωδικό Heavy Metal. Οι “ρίζες” της μπάντας στους Europe, ειδικά στις κιθάρες και τα φωνητικά, δίνουν μια δόση νοσταλγίας στον ακροατή. Ελάτε τώρα, όλοι θαυμάζουμε τους Norum και Tempest!
Το “Game of faces” είναι ένα άλμπουμ που αξίζει και με το παραπάνω
“Sole survivor” βλεπω και ο νους μου γύρισε πίσω στο 1994 και το “Master of the rings” των Helloween. Είναι η δεύτερη σύνθεση από εκεί και μια από τις πιο ιστορικές γιατί σήμανε την επιστροφή των “κολοκυθών” στον σκληρό ήχο. Τέλος το “μάθημα” για την μπάντα από το Αμβούργο. Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια σύνθεση που μας θυμίζει Thin Lizzy και οι κιθάρες είναι Gary Moore από την Λάρνακα και μέχρι και την Στοκχολμη.
Μιλάμε για χορταστικό άλμπουμ που με το “Phoenix” αποδεικνύουν για μια ακόμη φορά οι Dynazty γιατί είναι “μηχανή” παραγωγής hits.
Έχουμε μετρήσει 5-6 μέχρι τώρα. Το “Dream of spring” είναι μια ημι-μπαλάντα με πανέμορφες μελωδίες από τις κιθάρες και σε πάει λίγο προς AOR μεριά. Τελευταία σύνθεση είναι το “Mystery” που σε πάει σε “μονοπάτια” Powerwolf η έναρξη του αλλά μετά επιβάλεται ο χαρακτήρας των Dynazty. Ένα ιδανικό τέλος για ένα πανέμορφο άλμπουμ.
Το “Game of faces” δεν θα απογοητεύσει κανέναν
Το νέο άλμπουμ των Σουηδών είναι μια πολύ σοβαρή δουλειά που πάνω από όλα έχει την προσωπικότητα τους. Οι Dynazty έχουν καταφέρει να φτάσουν αρκετά ψήλα εδώ και αρκετά χρόνια και με άλμπουμ σαν το “Game of faces” απλά διατηρούνται ποιοτικά εκεί που με τόσο κόπο έφτασαν. Αξίζει τον οβολό σας και με το παραπάνω.
