Ανυπομονούσα να ακούσω το νέο album των Destruction από την στιγμή που άκουσα το πρώτο τους single! Σήμερα που ήρθε στα χέρια μου το “Birth of Malice” η συγκίνηση ήταν μεγάλη. Ομοίως και η ανάγκη μου να το ακούσω και να γράψω γι’αυτό!
Destruction: ο επιμένων νικά
Επέλεξα (ξανά) ως καλοκαιρινό προορισμό τον Βόλο, μιας και οι Destruction είχαν ανακοινωθεί headliners της δεύτερης ημέρας του Golden R. Festival 2024. Δυστυχώς, η νεροποντή μας στέρησε το headbanging. Περισσότερα για την 2η ημέρα του GRF2024 και για το πως η βροχή κατέληξε να χαλάσει τη διάθεση και τα σχέδια όλων μας, μπορείτε να διαβάσετε ΕΔΩ
Για καλή μας τύχη έκλεισαν 2 νέες ημερομηνίες σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα. Η επιθυμία μου, που λέτε, φούντωσε αφού τους είδα live στο Gagarin205! ΕΔΩ μπορείτε να διαβάσετε τις εντυπώσεις που άφησαν.
Τα τρια πρώτα singles των βετεράνων Thrashers έδειξαν από νωρίς τις διαθέσεις του συγκροτήματος. 40+ χρόνια και ο Schmier κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα, ως μπροστάρης της μπάντας.
“Birth of Malice” ένα studio album που δεν απογοητεύει σε κανένα σημείο του.
Το “Birth of Malice” είναι ίσως ένα από τα καλύτερα albums του συγκροτήματος. Εξαιρετική παραγωγή, riffs που σκοτώνουν, φρέσκο thrashαρισμα με old school πατήματα που δεν μπορείς να αντισταθείς!
Album: Birth Of Malice – track list:
Birth Of Malice
Destruction
Cyber Warfare
No Kings – No Masters
Scumbag Human Race
God Of Gore
A.N.G.S.T.
Dealer Of Death
Evil Never Sleeps
Chains Of Sorrow
Greed
Fast As A Shark
Ξεκίνημα με το “Destruction” μια οργισμένη ωδή στο thrash… “We’re Destruction” λεει το άσμα και μας δίνει το λάκτισμα που χρειαζόμαστε! Τυπικό thrash μεν αλλά ξεχειλίζει ενέργεια. Τι θέλουμε άλλωστε εμείς οι thrashάδες; Κομμάτια που σε σπρώχνουν για να “ξυπνήσεις”! Όση μου έλειπε μετά τον πρωινό καφέ μου την έδωσε αυτό το κομμάτι!! Ένιωθα τον Schmier να ουρλιάζει κυριολεκτικά μέσα στο αυτί μου…
We are the outcasts
the misfits, the ones who do not belong
We’re Destruction!
Lost souls, seeking refuge in the power of our songs
ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ θα πάει αυτό σκέφτομαι και περιμένω με αγωνία το επόμενο κομμάτι… Και μπαίνει το “Cyber Warfare” με ψηφιακά μπλιμπλίκια, ΑΙ που μιλάει για την οικονομικοκοινωνική κατάσταση…
The rise of high tech crime
Shows of the new front-line
Al, bots and hacking gangs
New kind warriors align
Μα τους θεούς, θέλω να σηκωθώ να κάνω moshpit στο σαλόνι μου! Έχω την εντύπωση ότι το συγκεκριμένο θα ακουστεί πολύ στα επόμενα live τους!
Κάθε τραγούδι είναι κι ένα riff-ο-τέρας!
Η μουσική των Destruction σε αυτό το album ενισχύει πολύ την στιχουργική προσέγγισή τους. Κάθε τραγούδι είναι κι ένα riff-ο-τέρας!
Ακολουθεί κομματάρα “No Kings – No Masters” την οποία ακούσαμε και live κάνοντας headbanging και moshpits με σηκωμένα τα μεσαία δάκτυλα προς τους πολιτικούς ολούθε!
Time to disobey
This total disarray
Use your mind
Don’t follow the blind
Πάντα καυστική, πολιτικοκοινωνική προσέγγιση η thrash σκηνή.
Να μην ξεχνιόμαστε κιόλας, ειδικά στη χώρα μας έχουμε ακόμα πολλούς αγώνες να δώσουμε. Η ιστορία γράφεται στους δρόμους!
No gods, no kings, no masters
Σε παρόμοιο μοτίβο κινείται και το επόμε τραγούδι “Scumbag Human Race“. Μιλάει για την κακή, δυστυχώς, εξέλιξη της ανθρώπινης φυλής με όλα αυτά τα λάθη που έχουν γίνει και εξακολουθούν να γίνονται… Έχει πιο μελωδικές κιθαριστικές γραμμές. Ωστόσο έχουν συνδυαστεί πολύ εύστοχα με την επιθετικότητα των στίχων και της thrash εν γένει που δεν μπορείς να μη βρεις ένα στοιχείο σύνδεσης!
Έχει σχεδόν ξεβιδωθεί ο αυχένας και ξεκινάει το “God of Gore“… Επανειλημμένα και απανωτά τα χτυπήματα! Οι μηχανές της thrash έχουν πάρει φωτιά! Για καλή μου τύχη το επόμενο είναι το “A.N.G.S.T” που ρίχνει “λίγο” τους τόνους αν και είναι σαν σκια που σε πλησιάζει απειλητικά… το αγάπησα αυτό το τραγούδι, από την πρώτη ημέρα που το άκουσα, γιατί η δυναμική του κρύβεται στο σκοτάδι, μαζί με τους φόβους σου!
Αν νομίζετε ότι θα ηρεμήσετε ακούγοντας αυτό το album, think again…
Η σκληρότητα του “Dealer of Death” σου δίνει αυτή την αίσθηση ότι κάτι προσπαθεί, αργά και βασανιστικά, να βγει από τα βάθη στην επιφάνεια. Και φυσικά αυτό έρπεται μέσα από το “Evil Never Sleeps” που σε κάνει να κοιτάς συνεχώς πίσω σου…
Μεγάλη κλωτσιά θα ξαναφας ακούγοντας το “Chains Of Sorrow” που θυμίζει κάπως, κάτι από Slayer και θα σου μείνει το riff στο μυαλό και να καταλήξεις να μουρμουράς όλη τη μέρα τους στίχους
Trapped in Hades
Silent screams echoes in the abyss
No longеr slaves but warriors instead!
Κι έρχεται η ώρα του “Greed“. Το τραγούδι που μιλάει για την απληστία του ανθρώπινου είδους… Ο Randy Black δίνει τα ρέστα του σε αυτό το κομμάτι. Ακούς τύμπανα και ‘φχαριστιέται το είναι σου!
Θα μου επιτρέψετε σε αυτό το σημείο να γράψω δυο αράδες για τον drummer της μπάντας Randy Black. Μπήκε στην μπάντα το 2018. Ο Καναδός drummer είναι γνωστός και από τη θητεία του στους Annihilator και Primal Fear. Το στυλ του ειναι αξιοσημείωτο αφού έχει την ικανότητά του να παίζει αμφιδέξια. Μουσικά έχει συμβάλει καθοριστικά στην “αναγέννηση” των Destruction.
Το “Birth of Malice” αποδεικνύει ότι είναι η μπάντα είναι πιο δυνατή από ποτέ!
Οι Destruction κράτησαν για το τέλος του album μια διασκευΑΡΑ, μια βίαια ερμηνεία του αγαπημένου τραγουδιού των Accept, “Fast As A Shark“. O Schmier να ουρλιάζει “The loser will die!” κι εσύ σαν ακροατής το μόνο που κάνεις είναι να ακολουθείς το πρόσταγμά του! Καταφέρνουν να δώσουν το δικό τους στίγμα στο κλασσικό τραγούδι. Παραμένουν πολύ κοντά στο πρωτότυπο αλλά είναι πλεόν σε μια brutal thrash metal έκδοση!
Εν κατακλείδι
Σαράντα χρόνια μετά το ντεμπούτο τους πως θα πρέπει να ακούγονται;
Οι Destruction προφανώς δεν ανακαλύπτουν ξανά τον τροχό, ωστόσο το “Birth Of Malice” έχει μια απίστευτη φρεσκάδα. Ο ήχος έχει μια ωμή αλλά ταυτόχρονα εκλεπτυσμένη “χαρά” που διευκολύνει αφάνταστα τους ακροατές να βουτήξουν στα θολά νερά του δίσκου. Δεν προσπαθούν να σε πείσουν ότι ξέρουν να δημιουργούν τη μουσική που γουστάρεις – και γουστάρουν κι εκείνοι να παίζουν. Ουσιαστικά αυτό είναι και το μεγαλύτερο ατού του δίσκου.
