Unsung Heroes: There and back again… Rusty’s Tale
Ο κύριος της φωτογραφίας λεγόταν Marcus Uzilevsky, γεννήθηκε το 1937 στη Νέα Υόρκη και άφησε τον πλανήτη Γη για να πάει σε άλλους στις 5 Δεκεμβρίου του 2015 εκτοξευόμενος από την Καλιφόρνια. Το μουσικό του ταξίδι εδώ, ξεκινάει το 1958 με το ψευδώνυμο Rusty Evans στην Brunswick records, για την οποία ηχογραφεί το Ι Lived, I loved , I lost / Midnight Special.
Κλασικό Loser’s lament (μοιρολόι) της εποχής , από αυτά που μου αρέσουν πολύ. Βέβαια επειδή τότε τέτοια κομμάτια ηχογραφούταν με τη σέσουλα, δεν κατάφερε να κάνει τίποτα εμπορικά.
Ένα χρόνο αργότερα ξαναδοκιμάζει να σημαδέψει την επιτυχία στην HIP records με το Talking to your heart.
Δυστυχώς ούτε τώρα θα καταφέρει να ξεχωρίσει, το σίγουρο είναι όμως πως ο Rusty ξέρει να γράφει όμορφα τραγούδια στο πνεύμα της εποχής. Αυτό το κρατάμε.
Από το rockabilly στη folk
1962, τον βρίσκει στο Greenwich Village (τότε σφηκοφωλιά της Folk σκηνής) της Νέα Υόρκης όπου μοιράζεται σκηνές και παίζει μαζί με Bob Dylan, David Crosby, Fred Neil. Το 1964 , κυκλοφορεί 2 LP, το Songs Of our Land και το Railroad songs, χωρίς καμία εμπορική επιτυχία
Γύρω στο 1965 θα κυκλοφορήσει ακόμα ένα δίσκο, το Live at Gerde’s Folk City που επίσης δεν είχε ανταπόκριση στο κοινό, σπρώχνοντας τον Rusty στα επόμενα βήματα…
Από το folk στην ψυχεδέλεια.
Την ίδια χρονιά κάνει ένα σύντομο πέρασμα από Λος Άντζελες όπου ηχογραφεί με το ψευδώνυμο Ry Cooper για την Musicor records το διαμαντάκι με τίτλο 1983 (θα κυκλοφορήσει το 1966), όπου χρησιμοποιεί θέρεμιν… (όπως λέμε ψυχεδέλεια). Αξίζει να προσέξετε τους στίχους, δεν έπεσε και πολύ έξω….
Εκεί βέβαια οσμίζεται την ψυχεδέλεια να έρχεται , και επιστρέφοντας στην Φιλαδέλφεια, θα κάνει μια δικιά του μπάντα τους Deep. Σύντομα έρχεται το συμβόλαιο στην Cameo Parkway records (εταιρεία που ήταν και οι ? &the Mysterians-96 tears) και σε 2 μέρες τον Αύγουστο του 1966 ηχογραφούν το μοναδικό τους Lp, The psychedelic Moods of the Deep. Εδώ οι ημερομηνίες έχουν μια μικρή σημασία, καθώς ο δίσκος κυκλοφορεί τον Οκτώβρη του 1966 και είναι ο πρώτος με τη λέξη psychedelic στον τίτλο του.
Οι Blues Magoos με το Psycheldelic Lollipop θα ακολουθήσουν λίγες μέρες μετά, και οι 13th Floor Elevators θα κυκλοφορήσουν το Psychedelic Sounds of στις αρχές Νοέμβρη του ίδιου χρόνου. Βέβαια αυτές τις 2 μπάντες και ειδικά τους Elevators τους ξέρει ο μισός πλανήτης και βάλε, ενώ τους Deep…
Όπως και να έχει, ο δίσκος των Deep παρότι δεν είχε εμπορική επιτυχία καθώς η μπάντα αρνήθηκε να κάνει promo tour (άκου πράγματα)
Αξίζει να σημειώσουμε πως στο οπισθόφυλλο υπάρχει η ένδειξη NOT RECOMMENDED FOR CHILDREN ίσως για λόγους εντυπωσιασμού, το σίγουρο είναι όμως πως εδώ θα βρούμε στοιχεία proto punk, και μπόλικη ψυχεδέλεια!
O δίσκος κυκλοφόρησε σε stereo & mono από την Cameo, χωρίς καμία εμπορική επιτυχία τότε, στα επόμενα χρόνια όμως θα εκτιμηθεί δεόντως και θα γίνουν και κάποιες ανατυπώσεις (Cicadelic records ), έτσι ώστε σήμερα να θεωρείται από τα πιο σπάνια και τα πιο συναρπαστικά ψυχεδελικά αποκτήματα!
Με τους ίδιους μουσικούς το 1967 θα κυκλοφορήσει το Lp Psychedelic Psoul με το όνομα όμως Freak scene στο ίδιο μοτίβο.
Πολλά χρόνια αργότερα, το κιθαριστικό θέμα θα χρησιμοποιηθεί ως sample από τον Kid Kudi..
Η μπάντα πάλι θα αρνηθεί να περιοδεύσει για να προμοτάρει το Lp που κυκλοφόρησε από την CBS καθώς οι ίδιοι θεωρούσαν πως είναι καθαρά στουντιακό συγκρότημα(πρέπει να το βοηθάς και λίγο όμως…) με αποτέλεσμα οι πωλήσεις πάλι να μην πάνε καλά…
Μαζί με τον Teddy Randazzo θα κάνουν την Eastern Productions και θα πάρουν μπάντες όπως οι Facts of Life και οι Third Bardo, για τους οποίους ο Rusty Evans θα γράψει το αμίμητο psych cult classic I’m Five years Ahead Of My Time.
Κατά τη διάρκεια του 1967, ξαναπάει στο Λος Άντζελες σαν παραγωγός στην take Six records και θα κάνει παραγωγή στους Nervous Breakdown στο επίσης κλασσικό γκαραζοψυχεδελικό I dig Your Mind…
Από την ψυχεδέλεια στη Folk
1969, ο Rusty κυκλοφορεί ένα ακόμα LP στην Kinetic με το όνομα Marcus(το όνομά του δηλαδή) που αποτελεί ένα κλασσικό δείγμα μουσικής της εποχής, Psych folk, ψυχεδέλεια αλα san francisco . To 1979 (ναι για μια δεκαετία ήταν ανενεργός μουσικά) επιστρέφει στην παραδοσιακή folk με τον δίσκο Life’s railway to Heaven όμως και τότε η επιτυχία θα του γυρίσει τις πλάτες. Αρχές των 90’s τον ξαναβρίσκουμε με το ψευδώνυμο UZCA να εξερευνεί την ethnic και ambient μουσική, αλλά για αυτά τα Lp δεν είμαι ειδικός, προσωπικά όμως δεν μου έκανε τίποτα εντύπωση.
(Slice of Light και Gupsy dreams λέγονται τα Lp που κυκλοφόρησε).
Και από τη Folk στο rockabilly ξανά….
Από τις αρχές του 2000 μαζί με τον γιο του Danny ολοκληρώνει το κύκλο του κάνοντας τους Ring of Fire, μια μπάντα tribute στον Johnny Cash που κυκλοφόρησε ένα δίσκο με διασκευές (αυτά δεν κάνουν ποτέ επιτυχία ούτως ή άλλως) και ένα bootleg Live lp.
Συνοψίζοντας, ο Rusty το προσπάθησε σοβαρά στα παραγωγικά του χρόνια τουλάχιστον πολύ σοβαρά, είχε πιάσει το πνεύμα της εποχής του σίγουρα, ενδεχομένως αν ήθελε να προμοτάρει λίγο περισσότερο τη δουλειά του ίσως ήταν λίιιγο πιο γνωστός, τουλάχιστον όσο γνωστός έγινε σαν ζωγράφος γιατί από αυτό ζούσε κυρίως…(σας την έφερα έτσι; )
Σχολιάστε