Οι Archive συμπληρώνουν φέτος 30 χρόνια και ετοίμασαν κάτι που σίγουρα το κοινό τους θα εκτιμήσει πολύ. Μαζί με το νέο single με τίτλο Personal Army από Craig Walker, ανακοίνωσαν και την επανεκτέλεση αλλά & ένωση των You All Look Same To Me, Noise & Controlling Crowds Part III & 4. Όλα σε ένα πακέτο που αν είσαι συλλέκτης και όχι μονο, πρέπει να έχεις.
Δεν ξέρω πως να συνεχίσω το κείμενο γιατί πραγματικά μου έρχονται τόσα στο κεφάλι και όπως φαίνεται θα καταλήξω να σου μιλώ για τις δικές μου μνήμες. Ενώ ξεκίνησα για ένα αφιέρωμα που να μιλά για αγαπημένα κομμάτια ever, ξύπνησαν ξαφνικά όλες αυτές οι αναμνήσεις.
Για αυτό φτιάξε καφέ, γιατί έχω να σου πω πολλά!
Εν αρχή οι Archive
Θα σου πω λίγα πράγματα για εκείνους, γιατί θεωρώ πως για να με διαβάζεις, τότε σίγουρα έχεις και μια ιδέα για το συγκρότημα.
Όλα ξεκίνησαν το 1994, όταν εμφανίστηκαν ως trip-hop συγκρότημα. Ο Darius Keeler και ο Danny Griffiths σχημάτισαν τότε μια ομάδα μαζί με τον Roya Arab και τον ράπερ Rosko John. Κατάφεραν να συνθέσουν και να κυκλοφορήσουν μερικά singles στην τότε δική τους εταιρεία, αλλά τα πράγματα δεν πήγαν καλά και διαλύθηκαν στις αρχές του 1996.
Δεν πέρασε καιρός και λίγους μήνες αργότερα, το συγκρότημα πήρε και πάλι τα πάνω του, αυτή τη φορά με νέο προσωπικό.
Το Londinium ήταν ο πρώτος δίσκος που κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 1996. Το άλμπουμ ήταν ένα συνονθύλευμα από σκοτεινό trip hop, electronica, ενορχηστρώσεις εγχόρδων και κλασσικά επηρεασμένη τραγουδοποιία. Αν και ήταν μια καλή αρχή, φαίνεται πως τα μέλη δεν συμφωνούσαν για την συνέχεια και το ύφος που θα είχαν.
Take My Head
Ένα χρόνο αργότερα, το 1997, οι Keeler και Griffiths ανασυντάχθηκαν και συνέχισαν το συγκρότημα με το ίδιο όνομα. Οι Archive έχουν πλέον στο πλευρό τους την Suzanne Wooder. Δύο χρόνια μετά και το 1999, κυκλοφορεί το δεύτερο στούντιο άλμπουμ με τίτλο Take My Head. Το άλμπουμ είναι πολύ πιο μελωδικό από τον προκάτοχό του. Αν και οι διαφορές ηχητικά ήταν μεγάλες, φάνηκε πως και πάλι δεν συμφώνησαν μεταξύ τους και έτσι οι ίδιοι το έχουν περιγράψει ως το λιγότερο αγαπημένο τους άλμπουμ.
Μπαίνουμε σε μια νέα εποχή και μια νέα χιλιετία. Ο Craig Walker έρχεται το 2000 για να ενωθεί μαζί τους. Το “Again” δικαιωματικά του ανήκει.
Μεταξύ του 2002 και του 2005, το συγκρότημα κυκλοφορεί τρία στούντιο άλμπουμ με τον Walker. Τα άλμπουμ “You All Look The Same To Me” (2002), “Noise” (2004) και “Michel Vaillant” είναι από τα άλμπουμ που σηματοδότησαν τον ήχο των Archive.
Μπορεί να ξεκίνησε με electronica και trip hop, post rock etc. etc. αλλά αν φτάσουμε στο σήμερα θα δούμε πως στράφηκε περισσότερο προς ένα ψυχεδελικό και προοδευτικό ύφος.
Στο βιογραφικό τους θα βρεις από ενορχηστρώσεις, albums, soundtracks, κινηματογραφικές παραγωγές, ντοκιμαντέρ, ταινίες μικρού μήκους και αυτά είναι απλά ένα δείγμα.
Φτάνουμε στον Νοέμβριο του 2004. Οι Archive ξεκινούν την ευρωπαϊκή τους περιοδεία χωρίς τον Walker. Οι προσωπικές διαφορές βγήκαν και πάλι στο προσκήνιο. Την θέση του λαμβάνει ο Dave Pen, όπου έως και σήμερα μας ταξιδεύει με την φωνή του.
2004
Είναι η χρονιά που ο δίσκος Noise κάνει την εμφάνιση του. Στα ραδιόφωνα ακούγεται πολύ έντονα το ‘Fuck U‘, ένα τραγούδι αφιερωμένο στον τότε πρόεδρο George W. Bush. Δεν παύει όμως να είναι ένα κομμάτι, που θα αφιερωθεί με ποικίλους τρόπους. Με θυμάμαι για παράδειγμα να το ακούω στη δουλειά που βρισκόμουν τότε, εκεί στα 23 μου χρόνια και να κοιτάζω έντονα την υπεύθυνη μου. Ανυπέστητα το βλέμμα μου δεν έφυγε ποτέ από πάνω της. Ήταν λίγους μήνες πριν κάνουν την εμφάνιση τους στο Θέατρο Λυκαβηττού.
Με θυμάμαι να μην έχω άδεια και εισιτήριο με αποτέλσμα να κάθομαι έξω από το θέατρο. Ούτε καν πάνω στα βραχάκια, όπως λέγαμε. Έξω, εκεί στο πεζούλι με θέα την Αθήνα. Αυτό ήταν και το πρώτο χτύπημα της μοίρας. Άλλοι ενθουσιάζονταν με την έννοια της Ολυμπιακής ιδέας στην χώρα μας και εγώ με την ανακάλυψη αυτού του συγκροτήματος!
Θέατρο Badminton
11 Σεπτεμβρίου 2009, έτσι γράφει το πρώτο μου εισιτήριο για αυτούς. Είναι η πρώτη φορά που τους είδα από κοντά. Δεν θα πω ψέματα, είναι η συναυλία που έχει χαρακθεί για πάντα στην μνήμη μου. Από αυτές που ο χρόνος πραγματικά κυλά σα νερό. σχεδόν 1 ώρα και κάτι ερμηνίας, που μας φάνηκε σαν 10′ και δεν σας κάνω πλάκα. Όσοι έχετε πάει στο Θέατρο Badminton θα ξέρετε πως είναι μόνο καθήμενοι. Και πως στο καλό να απολαύσεις μια τέτοια συναυλία; Και όμως… Είμαι σίγουρη πως όσοι βρέθηκαν εκείνη την ημέρα εκεί, σίγουρα θα θυμούνται όπως και εγώ.
Bullets
Τα κοινωνικοπολιτικά συνθήματα που υπήρχαν μέσα στου στίχους, περιλάμβανε όλα εκείνα που συνέβαιναν σε ολόκληρο τον κόσμο και ιδιαίτερα στην Ελλάδα. Τέλη του 2008 η χώρα μας λαμβάνει απανωτά χτυπήματα, εκεί έρχεται για να δέσει και το «Bullets».
Πλέον έχουμε 3 δισκογραφίες ακόμα να ακούσουμε, όπως το Lights (2006) και τα Controlling Crowds (2009) – Controlling Crowds – Part IV (2009).
16 Ιουνίου 2017 και το Release Athens, τους φέρνει στην βροχερή μεν καλοκαιρινή δε Αθήνα. Η Πλατεία Νερού γεμίζει ασφυκτικά και κυριολεκτικά δηλώνουμε “Υγροί στην τοποθεσία”…
Τον Σεπτέμβριο του 2019, βρέθηκαν στο Ηρώδειο για να γιορτάσουν τα 25 τους χρόνια στη μουσική βιομηχανία. Ήταν λίγο καιρό πριν ο covid19 μας χτυπήσει την πόρτα παγκοσμίως. Δεν θα μπορούσαμε να λείπουμε από αυτό, όχι πως γνωρίζαμε, αλλά ήταν μια βραδιά που έπρεπε να ήμαστε εκεί. Αν έμοιαζε με τις άλλες συναυλίες; Όχι, κάτι που με στεναχώρησε, καθώς ενώ γνωρίζουμε πως έχουν κοινό στην Ελλάδα, εκείνη η βραδιά ήταν λίγο φτωχή για εκείνους. Δεν ξέρω αν έφταιγε ο χώρος ή ο μήνας που είχε προγραμματιστεί. Δεν ξέρω αν έφταιγε και το ίδιο το κοινό.
Κάπου εκεί ανάμεσα, έχουμε και τα:
With Us Until You’re Dead (2012)
Axiom (2014)
Restriction (2015)
The False Foundation (2016)
Call to Arms and Angels (2022)
You All Look the Same to Me
Ένα χρόνο μετά, κυκλοφόρησαν μια διασκευή από το αγαπημένο Again. Ένα κομμάτι που προέρχεται μέσα από τον δίσκο “You All Look the Same to Me”, όπου προστέθηκε στην τότε νέα τους δουλειά με τίτλο ‘Versions‘.
Είναι εκείνο το single που τσακίζει κόκκαλα στην όποια εκδοχή του, για ακόμα μια φορά.
Πριν 2 χρόνια, το 2022, ακυρώνονται τα live της περιοδείας των Archive, για Οκτώβριο και Νοέμβριο, μιας και ο τραγουδιστής Darius Keller νοσούσε με καρκίνο του εντέρου και υποβλήθηκε σε χειρουργείο. (Σχετικά εδώ)
Σήμερα και λίγο καιρό πριν, ανακοίνωσαν την επιστροφή τους στην Ελλάδα. Νέα singles όπως το Personal Army, έρχεται για να φέρει όλα αυτά τα ευχάριστα.
Τα χρόνια πέρασαν. Και με απλά μαθηματικά τα είκοσι (20) έτη από τότε που τους είδα στον Λυκαβηττό πέρασαν και έρχονται να προστεθούν στο κεφάλι μας.
20 χρόνια, για να τους δούμε και πάλι στο Θέατρο εκείνο που έχει θέα την ΑΘήνα! Μάθε περισσότερα για Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
Προμηθευτείτε τα εισιτήριά σας για: Aθήνα: https://bit.ly/archiveath
