Την Πέμπτη 22 Φεβρουαρίου, η AGATHA ανεβαίνει για πρώτη φορά στη σκηνή του six d.o.g.s για να παρουσιάσει την καινούργια δισκογραφική της δουλειά, «Illusion Of An Era».
Το project AGATHA έκανε την πρώτη του εμφάνιση το 2015 με την κυκλοφορία του EP «First Light» και με τη μουσικό και ερμηνεύτρια Agatha να πειραματίζεται με ήχους dream pop, indie rock και electro pop. To «Illusion of an Era», ένα blend από φρέσκιες μελωδίες και νοσταλγική διάθεση, που κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 2017 αποτελεί το πρώτο της ολοκληρωμένο άλμπουμ.
Το σχήμα αποτελείται από τους:
Agatha (Vocals), Ren (Vocals), Anne Paspati (Vocals), Greggy K. (Guitar, Mandolin), Theo Nt (Guitar), Δαμιανός Αρωνίδης (Keyboards), Ντένης Παναγιωτίδης (Drums and percussions)
THERION (Sweden)
+IMPERIAL AGE (Russia)
+NULL POSITIV (Germany)
+THE DEVIL (U.K.)
Πέμπτη 8 Μαρτίου 2018 – Θεσσαλονίκη – Principal Club Theater
Παρασκευή 9 Μαρτίου 2018 – Αθήνα – Piraeus 117 Academy
“Symphonic Megatherion”
Ο ιθύνων νους των Σουηδών THERION, Christofer Johnsson, είναι από τις πιο ιδιοφυείς προσωπικότητες στο χώρο του metal. Ξεκινώντας 30 χρόνια πριν, έν έτει 1987 με τους THERION, ως ένα τυπικό death metal σχήμα, τους μεταμόρφωσε σύντομα σ’ ένα από τα πιο ενδιαφέροντα project συμφωνικού metal, με πάρα πολλά πειραματικά στοιχεία και έντονες τις επιρροές όχι μόνο από το κλασικό metal, αλλά και από την κλασική μουσική.
Το “Theli”, που κυκλοφόρησε το 1996, ήταν το πιο σημαντικό άλμπουμ που είχε βγει από την Nuclear Blast Records μέχρι τότε και μακράν το πιο φιλόδοξο project της, που αν μη τι άλλο στέφθηκε και με εμπορική επιτυχία, εκτός από το φοβερά ποιοτικό αποτέλεσμα από καλλιτεχνικής άποψης. Από εκεί και μετά, η φήμη των THERION και του ίδιου του Christofer Johnsson, εκτοξεύτηκαν, τόσο με τα “Vovin” και “Deggial”, όσο και με τις “υπερπαραγωγές” “Lemuria” και “Sirius B” (που ουσιαστικά ήταν ένας διπλό άλμπουμ χωρισμένο σε δύο μέρη) και το “Gothic Kabbalah”, που είναι εξαιρετικοί δίσκοι συμφωνικού metal.
Τελευταία δισκογραφική τους δουλειά, ήταν το “Les Fleurs Du Mal”, που αποτελούταν από metal διασκευές σε Γαλλικά pop τραγούδια της δεκαετίας του ’60 και του ’70, ένα πραγματικά πολύ τολμηρό εγχείρημα. Τα χρόνια που ακολούθησαν, πέρα από κάποια DVD’s, υπήρχε σιγή ιχθύος από το στρατόπεδο των Σουηδών, συνοδευόμενη από μία είδηση για ένα σοβαρό πρόβλημα που είχε ο ηγέτης τους στη σπονδυλική του στήλη, προερχόμενο από το headbanging ετών…
Ώσπου τελικά, αποκαλύφθηκε το -ίσως πιο φιλόδοξο- σχέδιο του συγκροτήματος, που δεν είναι άλλο από το “Beloved Antichrist”, μίας metal όπερας, που θα κυκλοφορήσει στα τέλη Ιανουαρίου 2018 μέσω της Nuclear Blast Records και που αποτελείται από 3CD με συνολική διάρκεια μουσικής πάνω από 3,5 ώρες και 29 διαφορετικούς ρόλους και χαρακτήρες, που θα ερμηνεύονται από ισάριθμους τραγουδιστές. Στην περιοδεία για την οποία θα περάσουν από την Θεσσαλονίκη και την Αθήνα, θα μας παρουσιάσουν κομμάτια τόσο από τη νέα τους metal opera αλλά και κλασικά, αγαπημένα τους κομμάτια από το παρελθόν, σ’ ένα σκηνικό κοντσέρτου κλασικής μουσικής.
Special guests θα είναι οι Ρώσοι symphonic metallers IMPERIAL AGE, που έχουν περιοδέψει ξανά μαζί και είναι καλοί φίλοι των THERION και που θα μας παρουσιάσουν επίσης την δική τους νέα metal όπερα με τίτλο “The Legacy Of Atlantis”, που θα κυκλοφορήσει στα τέλη Ιανουαρίου 2018, μέσω της νεοσύστατης Adulruna Records (θα είναι η πρώτη κυκλοφορία της εταιρίας) που ανήκει στον Christofer Johnsson των THERION καθώς και παλιότερο υλικό. Πρόκειται για ένα νέο ανερχόμενο σχήμα που δημιουργήθηκε το 2012 και που βαδίζει στα χνάρια των THERION και του οποίου οι μέχρι σήμερα κυκλοφορίες του, σε συνδυασμό με τις πολλές ζωντανές εμφανίσεις του, έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν κάποιο θόρυβο γύρω από το όνομα τους.
Support σχήματα θα είναι οι Γερμανοί NULL POSITIV, ένα μοντέρνο female fronted σχήμα, με επιρροές μεταξύ άλλων από RAMMSTEIN και που επίσης τραγουδάνε στα Γερμανικά καθώς και οι Άγγλοι THE DEVIL, ένα αρκετά ενδιαφέρον και μυστήριο εξαμελές σχήμα αγνώστων στοιχείων, που παίζει cinematic metal, όπως αρέσκεται στα μέλη του να αποκαλούν την μουσική τους και που έχει κυκλοφορήσει ένα μόνο άλμπουμ, το ομώνυμο “The Devil”, μέσω της Candlelight Records. Πρόκειται για πειραματικό instrumental metal, με αρκετά βαριές κιθάρες, στακάτο και αρκετά groovy rhythm section και έντονη χρήση πλήκτρων, αλλά και με μπόλικη μελωδία, δημιουργώντας κάθε φορά διαφορετική ατμόσφαιρα, άλλοτε ελπιδοφόρα και άλλοτε βαριά και σκοτεινή, ενώ την χρήση παραδοσιακών φωνητικών, έχει αντικαταστήσει η επιλεκτική χρήση φωνητικών και ηχητικών samples από σημαντικά ιστορικά και πολιτικά γεγονότα που στιγμάτισαν τον πλανήτη μας. Πρόκειται για ένα σχήμα, που αν συνεχίσει έτσι, θα μεγαλουργήσει!!!
Πρόκειται για δύο βραδιές, που υπόσχονται να προσφέρουν μοναδικές συγκινήσεις και σίγουρα δεν θα είναι κάτι που θα έχουμε δει πολλές φορές στα μέρη μας… Άλλωστε, όπως είπε και το Βρετανικό περιοδικό Iron Fist, “Ο κόσμος του metal δεν θα ήταν ίδιος δίχως τους THERION”…
Ticket House – Metal Era – No Remorse Records – Reload Stores – Cinema Libre – Uncle Chronis Tattoo – Monsterville – Δίκτυο καταστημάτων Γερμανός / Καταστήματα Cosmote σε όλη την Ελλάδα
ON-LINE: www.123tickets.gr – www.tickethouse.gr – www.ticketmaster.gr
Oi Σουηδοι Therion επιστρεφουν με νεο album στις αποσκευες τους μετα απο πολλα χρονια στην Ελλαδα!
Θεσσαλονικη Πεμπτη 8 Μαρτιου 2018 Principal
Αθηνα Παρασκευη 9 Μαρτιυο 2018 Piraeus 117 Academy
«I am broken but the sun is mine» τραγουδάει η Kat (Κατερίνα Παπαχρήστου) στο «Back to one» που ανοίγει το «TheLight» και αυτός είναι, πιστεύω, ο πιο αντιπροσωπευτικός στίχος του δίσκου, που αποτελεί την επιστροφή των Tango With Lions στην δισκογραφία μετά από πέντε χρόνια δισκογραφικής απουσίας.
Η πρώτη κυκλοφορία της Inner Ear για το 2018 αποτελεί μια προσπάθεια ισορροπίας ανάμεσα στην αισιοδοξία και την μελαγχολία, μια άσκηση πάνω στην χαρμολύπη, χωρίς, όμως, ποτέ να καταλήγει στην μιζέρια και την κλάψα. Η Παπαχρήστου αποτελεί για άλλη μια φορά την κεντρική περσόνα. Υπογράφει την μουσική και τους αυτοβιογραφικούς (;) στίχους, είναι αυτή που τραγουδά και εκείνη που εμφανίζεται στο εξώφυλλο κάτω από ένα περίεργο φως/light. Αυτή έχει «χαράξει» την διαδρομή και έχει δημιουργήσει ένα δίσκο, που ταλαντεύεται ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι, την απώλεια και την κατάκτηση, το αίσθημα του ανεκπλήρωτου και την αισιοδοξία πως υπάρχει και η επόμενη ημέρα. Εννέα τραγούδια (μαζί με το πειραματικό και γαλλόφωνο L’ombre που κλίνει το δίσκο), που σου φέρνουν στο μυαλό άλλοτε βροχερές εικόνες και άλλοτε ανοιχτούς δρόμους. Τραγούδια με διαφορετικό ύφος και ίσως και διαφορετική στόχευση, αλλά με κοινή αφετηρία και μάλλον και διαδρομή, με τους στίχους να λειτουργούν σαν τον συνδετικό κρίκο.
Μουσικά, τα κομμάτια κατά κύριο λόγο ακολουθώντας το δρόμο της μελαγχολικής αργής pop με indie αλλά και folk στοιχεία θυμίζοντας ίσως λίγο Cat Power. Δεν λείπουν, όμως, και οι πιο “ζωηρές» στιγμές στο στυλ των Belle & Sebastian (Last Thrill), το παιχνίδι με την Americana (Restless Man) αλλά και μερικές rock …εξάρσεις (What you’ve become).
Tο Light, που άρχισε να παίρνει μορφή το 2015 και ολοκληρώθηκε το καλοκαίρι του 2017, έρχεται να αποτελέσει την καλύτερη συνέχεια για τα δυο προηγούμενα albums των Tango With Lions -“Verba Time” (2010), “A Long Walk” (2013)- και να ευχαριστήσει, σίγουρα, το κοινό τους, που αν κρίνουμε από τα 31 περίπου εκατ. views, που έχει συμπληρώσει μέσα σε 6 χρόνια στο Υοutube το κομμάτι “In a Bar”, μόνο αμελητέο δεν είναι…
*Oι Tango With Lionsθαπαρουσιάσουντο The Lightσεσχετικό Release live show στο An ClubτοΣάββατο 3 Φεβρουαρίου. Την συναυλία ανοίγει ο γάλλος Octave Lissner”.
Νέο τρόπο έχει βρει η διοργάνωση του ROCKWAVE για την ανακοίνωση των ονομάτων του φετινού festival. Με τον Δημήτρη Φραγκιόγλου πρωταγωνιστή να μας λέει τα νέα κάθε φορά και με ένα όνομα να τον κάνει τον χάνει τον κόσμο κάτω από τα πόδια του.
Όπως όλοι λοιπόν καταλάβατε, νέα συμμετοχή για την 6η Ιουλίου θα είναι οι Arctic Monkeys!
Rockwave 2018… is calling
Do you wanna know who’s on the other line?
Arctic Monkeys for the very first time in Greece!
To Rockwave Festival υποδέχεται την Παρασκευή 6 Ιουλίου το μεγαλύτερο ροκ γκρουπ της εποχής μας στο TerraVibe Park!
Σημειώστε την ημερομηνία και γυρίστε τα ρολόγια σας στις 06.07.2018!
Οι Arctic Monkeys για πρώτη φορά στην Ελλάδα! To ξαναγράφουμε για να το πιστέψετε! Ο Ιούλιος φέτος θα είναι Rockwaver!
Οι Arctic Monkeys είναι οι Alex Turner, Jamie Cook, Nick O’Malley και Matt Helders. Το συγκρότημα πουσχηματίστηκε στο HighGreen τουSheffield το 2002, έχει κυκλοφορήσει 5 άλμπουμμέχρι σήμερα, με την πιο πρόσφατη δουλειά τους να είναι το ‘AM’, πουβγήκε το 2013.
Με την κυκλοφορία του το 2006, το ντεμπούτο άλμπουμ τους ‘Whatever People Say I Am, That’s What I’m Not’ανακηρύχθηκε ως το ντεμπούτο άλμπουμ με τις γρηγορότερες πωλήσεις στην ιστορία των βρετανικών charts.
Η κυκλοφορία των επόμενων άλμπουμ τους ‘Favourite Worst Nightmare’ (2007), ‘Humbug’ (2009), ‘Suck It And See’ (2011) και ‘AM’ (2013)τους κατέστησε ως ένα από τα πιο επιτυχημένα βρετανικά γκρουπ των τελευταίων χρόνων. Αποτελούν τη μοναδική μπάντα που έχει κερδίσει τρεις φορές τα βραβεία Best British Group και British Album of The Year στα Brit Awards. Η μπάντα έχει κερδίσει επίσης μέχρι στιγμής συνολικά 7 βραβείαμε 9 υποψηφιότητες στα Brit Awardsμετά την κυκλοφορία του ντεμπούτου τους. Μεταξύ άλλων επιτευγμάτων τους αποτελούν ένα βραβείο Ivor Novello, ένα Mercury Music Prize, 20 NME, 5Qκαι 3 υποψηφιότητες Grammy.
Το πέμπτο άλμπουμ της μπάντας ‘AM’ σκαρφάλωσε στο νούμερο 1 σε 10 χώρες από όλο τον κόσμο και βρέθηκε στα top 10 charts 27 άλλων χωρών. Μέχρι σήμερα, τα τραγούδια τους έχουν παιχθεί παγκοσμίως περισσότερες από 6 δισεκατομμύρια φορές σε όλες τις υπηρεσίες streaming, με 5.5 εκατομμύρια streams καθημερινά.
Οι Arctic Monkeysσυμμετείχαν στην τελετή έναρξης των Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου το 2012,ενώ έχουν εμφανιστεί ως headliners δύο φορές στα θρυλικά φεστιβάλ Glastonbury,Reading και Leeds. Το γκρουπ απήλαυσε την πιο επιτυχημένη περιοδεία του για την προώθηση του‘AM’, ως headliners σε πάνω από 100 σόου και φεστιβάλ ανά τον κόσμο.
Με την κυκλοφορία του πέμπτου τους άλμπουμ ‘AM’ το 2013, οι Arctic Monkeys έγραψαν ιστορία ως η πρώτη μπάντα ανεξάρτητης δισκογραφικής εταιρίας με πέντε συνεχόμενα νούμερο 1 άλμπουμ στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ο Alex Turner έχει κυκλοφορήσει διαδοχικά μέχρι στιγμής 7 άλμπουμ που έχουν γίνει νούμερο 1 στο Ηνωμένο Βασίλειο.(5 με τους Arctic Monkeys &2 με τους The Last Shadow Puppets).
Rockwave 2018 is calling!
Not only when you’re high!
Are you with us?
TerraVibe Park
37ο χλμ Εθνικής Οδού Αθηνών Λαμίας
Προπώληση εισιτηρίων:
Τα πρώτα εισιτήρια γενικής εισόδου κοστίζουν 69€
Τα V.I.P. εισιτήρια ανά ημέρα θα κοστίζουν 100€
Η προπώληση ξεκινάει την Πέμπτη 1 Φεβρουαρίου στις 10:30
Αθήνα
TicketHouse, Πανεπιστημίου 42 (εντός της στοάς), τηλ.210 3608366
Θεσσαλονίκη
Μusicland, Μητροπόλεως 102, τηλ 2310264880
Σε όλη την Ελλάδα
Δίκτυο καταστημάτων ΓΕΡΜΑΝΟΣ/ Καταστήματα Cosmote
OnlineSales ή αγορές με πιστωτική κάρτα, 24 ώρες/ωρο: www.tickethouse.gr
(Για τις online αγορές όπως και αυτές από τα καταστήματα ΓΕΡΜΑΝΟΣ/COSMOTE υπάρχει 10% επιβάρυνση)
ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΟΨΗΦΙΑ ΤΑΙΝΙΑ ΓΙΑ 5 OSCAR“ΝΑ ΜΕ ΦΩΝΑΖΕΙΣ ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ”
(στις αίθουσες8 Φεβρουαρίου)
Ο Sufjan Stevens υπογράφει το soundtrack της κινηματογραφικής ταινίας Call Me By Your Name, με πρωταγωνιστή τον Armie Hammer και τον Timothée Chalamet, σε σκηνοθεσία του Luca Guadagnino.
Το soundtrack περιλαμβάνει το υποψήφιο για OSCAR® τραγούδι του Sufjan Stevens “Mystery of Love”
Περιλαμβάνει επίσης μουσική και τραγούδια από τους Ryuichi Sakamoto, Giorgio Moroder, Psychedelic Furs, Franco Battiato, 2 πασίγνωστα dance hits (“Words” τουF. R. David και το “Paris Latino” των Bandolero ) και πολλούς ακόμα, δημιουργώντας ένα πολυσυλλεκτικό και εκλεκτικό soundtrack.
Η Ντομίνικα Εγκόροβα έχει πολλές ιδιότητες. Είναι μία αφοσιωμένη κόρη, αποφασισμένη να προστατέψει τη μητέρα της με κάθε κόστος. Είναι πρίμα μπαλαρίνα με τέτοια ένταση, που έχει ωθήσει το μυαλό και το σώμα της στα όρια. Είναι αριστοτεχνική στη μάχη της αποπλάνησης και της παραπλάνησης. Όταν της τυχαίνει ένας τραυματισμός που την αναγκάζει να τερματίσει την καριέρα της, η Ντομίνικα και η μητέρα της αντιμετωπίζουν ένα δυσοίωνο και αβέβαιο μέλλον. Αυτός είναι και ο λόγος που πέφτει θύμα εκμετάλλευσης για να γίνει η νέα στρατιώτης της σχολής «Σπουργίτι», μίας μυστικής υπηρεσίας που εκπαιδεύει ξεχωριστούς νεαρούς ανθρώπους να χρησιμοποιούν το σώμα και το μυαλό τους ως όπλο. Αφού υπομένει τη σαδιστική, διεστραμμένη διαδικασία εκπαίδευσης, αναδύεται ως το πιο επικίνδυνο «Σπουργίτι» που έχει βγάλει ποτέ η υπηρεσία. Η Ντομίνικα, πλέον, θα πρέπει να συμφιλιώσει τον παλιό εαυτό της, με τη δύναμη που κατέχει τώρα, την ίδια ώρα που η ζωή της και όλοι αυτοί που αγαπά βρίσκονται σε κίνδυνο, συμπεριλαμβανομένου κι ενός πράκτορα της CIA που προσπαθεί να την πείσει πως είναι ο μόνος τον οποίο μπορεί να εμπιστευτεί.
Το “Say Something” είναι η εκπληκτική συνεργασία και το ολοκαίνουργιο single του Justin Timberlake, ντουέτο με τον εκκολαπτόμενο superstar , Chris Stapleton!
Οι δυό τους είχαν συνεργαστεί ξανά στο παρελθόν σε μια ζωντανή εμφάνιση στα Country Music Awards του 2015 αλλά και στο Pilgrimage Festival στο Tennessee τον περασμένο Σεπτέμβρη.
Έπειτα από μία δισκογραφική αποχή πέντε περίπου ετών, ο Justin Timberlake είναι ξανά κοντά μας για να ‘ταράξει τα νερά’ της μουσικής βιομηχανίας. Η μία δημιουργία έρχεται μετά την άλλη, μιας και στις αρχές του χρόνου μας σύστησε στο νέο του album “Man of the Woods”, η επίσημη κυκλοφορία του οποίου έχει οριστεί για τις 2 Φεβρουαρίου του 2018, μέσω της RCA Records / Sony Music. Με το πρώτο δείγμα του άλμπουμ “Filthy” ήδη στο Top Hot 10 του Billboard και το “Supplies” ως δεύτερο που ακολούθησε, o Timberlake προχωρά με την παρουσίαση του τρίτου τραγουδιού που κυκλοφορεί λίγες μέρες πριν την κυκλοφορία του δίσκου.
Φυσικά, η κυκλοφορία δεν αφορά μόνο μία απλή μουσική δημιουργία, αλλά κι ένα καλαίσθητο κι ευφάνταστο video clip. Το video clip για το “Say Something” σκηνοθετεί ο Arturo Perez Jr. Οι δύο ερμηνευτές του τραγουδιού, περιφέρονται μέσα σε ένα εντυπωσιακής αρχιτεκτονικής, κτήριο, ερμηνεύοντας το, μέχρι που συναντιούνται, και ενώνουν τις φωνές τους με την συνοδεία των μελών της χορωδίας που -επίσης- συμμετέχει στο κλείσιμο του.
Το EuropavoxFestival επιστρέφει στην Αθήνα! Το project που προωθεί την ευρωπαϊκή μουσική μέσα από τη συνεργασία επτά διοργανωτών συναυλιών από ισάριθμες χώρες έρχεται για 2η φορά στη χώρα μας, με ακόμα περισσότερους καλλιτέχνες από την ευρωπαϊκή σκηνή και headliners δύο μεγάλα ονόματα από τη Γαλλία!
Την Παρασκευή 20 Απριλίου, ο Kavinsky, ο διάσημος μουσικός / παραγωγός / DJ και ένα από τα σπουδαιότερα ονόματα της ηλεκτρονικής σκηνής της τελευταίας δεκαετίας, θα βρεθεί στο FuzzLiveMusicClub για ένα specialset .
Το Σάββατο 21 Απριλίου, οι φοβεροί ChineseMan θα βρεθούν στο GaziMusicHall ξεσηκώνοντας τους πολυπληθείς φίλους τους στην Αθήνα με τα εκρηκτικά hip hop κομμάτια τους.
Σύντομα, θα ανακοινωθούν περισσότερα ονόματα και για τις δύο βραδιές του Europavox . Μείνετε συντονισμένοι!
Τα δύο σπουδαία ονόματα θα εμφανιστούν και στη Θεσσαλονίκη, σε headline shows , στις αντίστροφες ημερομηνίες. Οι ChineseMan την Παρασκευή 20 Απριλίου και ο Kavinsky το Σάββατο 21 Απριλίου, αμφότεροι στο FixFactoryOfSound .
ΑΘΗΝΑ
Europavox Athens Day 1: Kavinsky + more artists tba
Παρασκευή 20 Απριλίου , Fuzz Live Music Club ( Πειραιώς 209 & Πατριάρχου Ιωακείμ 1,Ταύρος, Αθήνα , 210 3450817, www.fuzzclub.gr). Εισιτήρια προπωλούνται προς 32 ευρώ (μονό) και 60 ευρώ (διπλό). Στο ταμείο, η τιμή θα είναι 35 ευρώ.
Europavox Athens Day 2: Chinese Man + more artists tba
Σάββατο 21 Απριλίου, Gazi Music Hall (Ιερά Οδός 7-13, Γκάζι, Μετρό “Κεραμεικός”).
Εισιτήρια προπωλούνται προς 28 ευρώ (μονό) και 50 ευρώ (διπλό). Στο ταμείο, η τιμή θα είναι 32 ευρώ.
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Chinese Man + opening act (tba)
Παρασκευή 20 Απριλίου, Fix Factory of Sound (26ης Οκτωβρίου 15, Θεσσαλονίκη / τηλ. 2310 500670 / www.fixfactoryofsound.gr)
Η προπώληση ξεκινάει προς 20 ευρώ. Μετά την εξάντλησή τους, θα συνεχιστεί προς 22ευρώ. Στο ταμείο, η τιμή θα είναι 25 ευρώ.
Kavinsky + opening act (tba)
Σάββατο 21 Απριλίου, Fix Factory of Sound (26ης Οκτωβρίου 15, Θεσσαλονίκη / τηλ. 2310 500670 / www.fixfactoryofsound.gr)
Η προπώληση ξεκινάει προς 20 ευρώ. Μετά την εξάντλησή τους, θα συνεχιστεί προς 22ευρώ. Στο ταμείο, η τιμή θα είναι 25 ευρώ.
Διάθεση: τηλεφωνικά στο 11 876, στα καταστήματα Reload, Seven Spots, Media Markt, Ευριπίδης, στο Viva Kiosk (Πλ. Συντάγματος 4, καθημερινά 9:00-21:00) και στο Viva Spot Τεχνόπολης (μέσα στον χώρο της Τεχνόπολης, είσοδος από οδό Περσεφόνης, Δευτ-Σαβ 11:00-19:00), καθώς και στα www.fuzzclub.gr (Αθήνα), www.fixfactoryofsound.gr (Θεσσαλονίκη) και www.viva.gr
Kavinsky
Ο διάσημος Γάλλος Kavinsky έρχεται για πρώτη φορά στη χώρα μας σε μια χρονιά που θα σηματοδοτήσει την πολυαναμενόνενη δισκογραφική επιστροφή του. Ο Vincent Belorgey, όπως είναι το αληθινό του όνομα, είναι μουσικός, dj και παραγωγός ηλεκτρονικής μουσικής με “εμμονή” στα electropop soundtrack από ταινίες και σειρές των 80s.
Ο χαρακτήρας Kavinsky δημιουργήθηκε από τον Belorgey και η ιστορία τον θέλει να σκοτώνεται όταν τρακάρει με την Ferrari Testarossa του τo 1986 και να επιστρέφει ως ζόμπι για να φτιάξει τη δική του ηλεκτρονική μουσική!
Η παγκόσμια επιτυχία ήρθε με μια ταινία του 2011, το περίφημο “Drive” με πρωταγωνιστή τον Ryan Gosling. Στα opening credits ακούστηκε το κλασικό πλέον “Nightcall” και ο Kavinsky, αμέσως, πάτησε κορυφή!
Στο μοναδικό στούντιο δίσκο του “ΟutRun” (2013) αποθεώθηκε από κοινό και κριτικούς, με τις επιρροές να έρχονται μετά από ώρες θέασης ταινιών, video games, αστυνομικές σειρές σαν το Miami Vice και ταινίες του Dario Argento. Ο ίδιος, ηθοποιός όταν ήταν πιο νέος, συνεργάστηκε και με τον Guy-Manuel de Homem-Christo, το 1/2 των Daft Punk, στη σύνθεση του “Nightcall”.
Τα sets που παρουσιάζει είναι γεμάτα από τη δική του μουσική, αλλά και από όλους τους ήχους που τον έχουν επηρεάσει στη δημιουργία της.
Oι Chinese M a n επιστρέφουν για να στήσουν το μεγαλύτερο πάρτι τους! Κάθε τους ζωντανή εμφάνιση σημαίνει έναν κατακλυσμό απο hip-hop, funk , dub, afrobeat, swing και reggae ρυθμούς με τους οποίους συνεπαίρνουν τους χιλιάδες πιστούς φίλους τους.
Έχοντας μόλις κυκλοφορήσει τον 10ο και πιο πολυσυλλεκτικό δίσκο τους, “Shikantaza”, αποδεικνύουν σε κάθε τους βήμα πως παραμένουν ένα από τα πιο δημιουργικά, αλλά και κορυφαία live acts, της Ευρώπης.
Ο… μυστηριώδης Chinese Man δημιούργησε τη μπάντα το 2004 και έστειλε τους High Ku, Sly και Zé Mateo να δώσουν ήχο και εικόνα στο όραμά του. Με σύνθημα make music, not war!” οι Chinese Man ζητούν από όλους μας να ενώσουμε τη φωνή και τη δύναμή μας εν μέσω ήχων για να δημιουργηθεί μια “human music, κοσμική και απλά υπέροχη”.
Το Europavox Festival είναι ένα project το οποίο επιλέχτηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στο πλαίσιο του Προγράμματος “Δημιουργική Ευρώπη – Πολιτισμός”, με βασικούς σκοπούς:
– Τη διατήρηση της ευρωπαϊκής μουσικής ποικιλομορφίας
– Την προώθηση της διεθνούς ανάπτυξης των καλλιτεχνών και των επαγγελματιών της μουσικής βιομηχανίας
– Τη συνένωση και την συνεργασία, σε ένα χρονικό πλαίσιο 4 ετών, 7 ευρωπαίων εταίρων από ισάριθμες διαφορετικές χώρες
Συγκεκριμένες και καινοτόμες δράσεις:
– Η δημιουργία του πρώτου online μέσου (website) αφιερωμένου στην ευρωπαϊκή μουσική.Towww. europavox.com είναι στο αέρα εδώ και πάνω από ένα χρόνο. Μάλιστα, οι χρήστες που το επισκέπτονται από την Ελλάδα είναι οι δεύτεροι σε αριθμό, πίσω μόνο από τη Γαλλία που ηγείται του όλου project. Στο site μπορεί κανείς να βρει πληροφορίες για πάρα πολλά ονόματα από την ευρωπαϊκή σκηνή, γνωστά και λιγότερο γνωστά, άρθρα γενικού ενδιαφέροντος για τη μουσική βιομηχανία, αλλά και την ενότητα της ευρωπαϊκής ” bandoftheday / week” από την οποία έχουν περάσει και αρκετά ελληνικά σχήματα, όπως οι Omegaray,TheNoiseFigures , TheRattlerProxy, InTrance 95, MaximumHigh, Theodore κ.α.
– Η δημιουργία ενός προγράμματος που θα προετοιμάζει τους καλλιτέχνες να εξάγουν τημουσική τους. Ήδη, οι NoiseFigures (Clermont –Ferrand ) και οι Omegaray (Βρυξέλλες) έχουν προσκληθεί και εμφανιστεί σε διοργανώσεις του Europavox στην Ευρώπη.
– Ένας πειραματικός χώρος για νεοφυείς ιδέες (startups) δημιουργικών βιομηχανιών
Ήταν γύρω στις 8, όταν ανοίξανε οι πόρτες στο Fuzz Club και από το ξαφνικό χθεσινό κρύο εισήλθαμε όλοι οι πιστοί σιγά-σιγά, έχοντας κατά νου την ανακούφιση από το ψύχος με τη θέρμανση του κλειστού χώρου. Όμως ήμασταν λανθασμένοι, διότι οι Νορβηγοί Satyricon φέραν μαζί τους και όλο τον νότιο πολικό χειμώνα.
Πρώτοι στη σκηνή, ένα πολύ γνωστό όνομα, με πάνω από 20 χρόνια στην Ελληνική σκηνή, οι Αθηναίοι On Thorns I Lay. Με ένα νέο πολλά-υποσχόμενο δίσκο στο φούρνο, και πάρα πολύ όρεξη, το εξαμελές αυτό γκρουπ μοίρασε μελωδία και μελαγχολία στο εξίσου ενεργητικό κοινό. Ανοίγοντας δυναμικά με το title track του δίσκου αυτού, “Aegean Sorrow” υπνώτισαν τον κόσμο με μία πραγματικά εντυπωσιακή μίξη doom και death. Συνεχίζοντας τη βάρδια τους με τα παλαιότερα αγαπημένα “Crystal Tears” και “Erevos” οι Αθηναίοι τα δώσανε όλα. Πλησιάζοντας το τέλος της ώρας τους, με το Fuzz πλέον να έχει γεμίσει και τον άψογο ήχο τους ακόμα να μαγεύει, κάνανε το φινάλε τους με το διπλό κομμάτι “Olethros” και μας άφησαν όλους να αναρωτιόμαστε για τον καινούργιο δίσκο.
Και ύστερα από ένα σύντομο intermission, το venue ήταν πλέον αρκετά γεμάτο ώστε να υπάρχουν σημαντικές δυσκολίες μετακίνησης. Και ενώ η σκηνή άρχισε να καταπίνεται σε μια spooky ομίχλη, οι προβολείς έσβησαν απότομα και με μια εκκωφαντική είσοδο οι θρυλικοί – και τρομακτικοί – Satyr και Frost, κατέκτησαν τη σκηνή με το ηγετικό κομμάτι του πιο πρόσφατου δίσκου “Midnight Serpent”. Από το πρώτο κιόλας λεπτό, ο ήχος ήταν ανελέητος. Συνηθίζουμε να συνδέουμε στο μυαλό μας την black metal με πολύ απλά, βρώμικα και straight-forward τραγούδια. Αυτό όμως δεν περιγράφει καθόλου τη στιγμή την οποία οι Satyricon παίζουν live. Κάθε beat από τον Frost σε διαπερνάει σαν να έχει χτυπήσει τραίνο. Ο ήχος από τα 6 μέλη τους ήταν ίσως ότι πιο δυνατό, καθαρό και γεμάτο έχω ακούσει ποτέ σε αυτό το venue και από το πρώτο κιόλας λεπτό με άφησε άφωνο.
Το setlist σύντομα έφτασε στο κλασσικό “Black Crow on a Tombstone”, όπου δεν υπήρχε ούτε ένας άνθρωπος να μην φωνάζει το ρεφρέν. Ο Satyr ύστερα, αναφέρθηκε στο πως συμβουλεύονταν να αποφύγουν την Ελλάδα λόγω της οικονομικής κατάστασης και πως στην πραγματικότητα, η δύσκολη περίοδος αυτή αντιπροσωπεύει μόνο μερικά δευτερόλεπτα για μία χώρα με τόσο μεγάλη ιστορία. Όλα τα κομμάτια – νέα και παλιά – ήταν εκτελεσμένα στην τελειότητα. Και μάλιστα με ισχυρή παρουσία ορχηστρικών κομματιών από αρμόνιο, μου θύμισαν τον δίσκο με τον οποίο εγώ προσωπικά γνώρισα και λάτρεψα τους Satyricon, το “Live at the Opera”. Με 4 συνολικά κομμάτια από τη νέα τους δισκάρα, “Deep Calleth Upon Deep”, καταφέρανε να τιμήσουν αρκετά το τελευταίο τους αριστούργημα και να αφήσουν υπέρ-αρκετό χρόνο για όλα τα παλιά αγαπημένα τους, όπως το έπος “Mother North” με το οποίο δώσανε ένα αξέχαστο τέλος στο κύριο μέρος του show πριν το encore.
Setlist
Midnight Serpent
Our World, It Rumbles Tonight
Black Crow on a Tombstone
Deep Calleth Upon Deep
Walker Upon the Wind
Repined Bastard Nation
Die by My Hand
Now, Diabolical
Walk the Path of Sorrow
To Your Brethren in the Dark
The Ghost of Rome
Transcendental Requiem of Slaves
Mother North
(Encore)
The Pentagram Burns
Fuel for Hatred
I.N.G.
Ίσως να λείπανε κάποια αγαπημένα μου τραγούδια όπως το “Phoenix” αλλά παίξανε και κομμάτια που δεν περίμενα να ακούσω κοιτώντας πρόσφατα setlists τους, όπως το “Die by My Hand”, οπότε γενικά έμεινα άκρως ευχαριστημένος. Εννέα χρόνια απουσίας είναι σίγουρα τεράστιο κακούργημα για μία τέτοια μπάντα, οπότε ελπίζουμε να μην επαναληφθεί.
Η αλήθεια είναι ότι το τελευταίο χρονικό διάστημα ήταν ελάχιστες οι φορές που τραβήχτηκα μέχρι τη Θεσσαλονίκη για μια συναυλία, έχοντας δηλαδή αυτό ως μοναδικό σκοπό επίσκεψης. Και ξαφνικά εμφανίζονται απανωτές μέσα στον Ιανουάριο, με όλες να είναι αξιολογότατες, οπότε έπρεπε να γίνει μια επιλογή… Με βάση το πλήρες πακέτο και το γεγονός ότι τους υπόλοιπους τους είχα δει τουλάχιστον μια φορά, η επιλογή ήταν προφανής. Kreator – Vader – Dagoba λοιπόν και ετοιμαστήκαμε για ένα καλώς εννοούμενο «πολεμικό» κλίμα…
Όλα συνηγορούσαν για μια πολύ ωραία εμπειρία, με τους Γερμανούς ηγέτες του Ευρωπαϊκού thrash να έχουν στις αποσκευές τους έναν πολύ ωραίο δίσκο που μπήκε σε πολλές λίστες για τα κορυφαία albums του 2017, ενώ οι Πολωνοί deathsters σε αυτή την περιοδεία αποτείνουν φόρο τιμής στο ντεμπούτο τους “The Ultimate Incantation”, γιορτάζοντας τα 25 χρόνια από την κυκλοφορία του και παίζοντας το στο σύνολό του. Από την άλλη, έχουμε τους Γάλλους Dagoba να έρχονται πρώτη φορά στη χώρα μας, άρα θα θέλουν να κάνουν μια πολύ καλή εντύπωση, σωστά?
Η βραδιά πάντως αρχίζει με ένα απρόοπτο, αφού τελευταία στιγμή άλλαξε ο χώρος διεξαγωγής της συναυλίας, με την μεταφορά της από το Principal Club Theater στο FIX. Βέβαια απ’ότι φαίνεται αυτή θα είναι μια (ημι?)μόνιμη αλλαγή, όπως δηλώνεται και στη σελίδα του venue στο Facebook. Ο κόσμος πάντως δεν το ήξερε και οι περισσότεροι πηγαίνουν πρώτα στην παλιά τοποθεσία και έπειτα στο FIX. Μικρό το κακό, μιας και η απόσταση είναι εύκολα περπατήσιμη. Αρκετός κόσμος έχει μαζευτεί από το ξεκίνημα, ενώ νωρίς ανέβηκαν στη σκηνή και οι Dagoba, κάτι που έκανε αρκετούς θεατές να χάσουν 1-2 τραγούδια στην αρχή.
Παρόλο που έχουν κι αυτοί νέο δίσκο, επιλέγουν να ξεκινήσουν με το “I,Reptile” από το “Post Mortem Nihil Est” του 2013, και σκέφτομαι ότι μάλλον δεν θα ακούσω το “Yes We Die”… ας είναι, δεν μπορείς να ξεκινάς μια συναυλία με αρνητικές σκέψεις! Ο κόσμος πάντως δεν νοιάζεται και πολύ για τις δικές μου επιθυμίες μιας και απολαμβάνει από την αρχή τους Γάλλους και αυτοί είναι αποφασισμένοι να κερδίσουν και νέους οπαδούς. Παρεμπιπτόντως, υπάρχουν αρκετοί νέοι στον χώρο και εννοώ μέχρι και παιδιά Λυκείου, κάτι που χτυπάει πολύ ωραία στα μάτια μου! Ακόμα πιο πίσω στην καριέρα τους για τη συνέχεια, με το “The Man You’re Not” να μας πηγαίνει πίσω στο 2008… Πολύ καλό το light show και η μπάντα απολαμβάνει να βρίσκεται στη σκηνή, με αρκετούς στο κοινό, από αυτούς που δεν είναι εξοικειωμένοι με τον ήχο τους, να ανταποκρίνονται στο μοντέρνο και groove-ατο metal της. Κάπου πρέπει να εκπροσωπηθεί και ο περσινός και πιο πρόσφατος δίσκος, “Black Dawn”, με το “Inner Sun” να δείχνει στο έπακρο την τωρινή μουσική κατεύθυνση της μπάντας. Καιρό έχω να δω το κοινό να ανταποκρίνεται στα καλέσματα για sing-along στην πρώτη μπάντα, σε τέτοια έκταση, άξιοι! Το setlist τους βέβαια δεν μπορεί να διαρκέσει πολύ, έχοντας τα «θηρία» να ακολουθούν, οπότε ακολουθούν με συνοπτικές διαδικασίες τα “When Winter…”, “Epilogue/The Sunset Curse” και “The White Guy (And The Black Ceremony)”, με τους Dagoba να δηλώνουν πολύ ευχαριστημένοι από την αντιμετώπιση του κόσμου και οι οπαδοί να ανταποδίδουν με ζεστό χειροκρότημα.
Σειρά παίρνουν οι Vader, έχοντας βέβαια άλλο αέρα, αυτόν της χρόνιας εμπειρίας. Δεν περιμένουμε πολλά λόγια, ένας χαιρετισμός “Thessaloniki, are you ready? It’s time to die…” και αρχίζουν οι ομοβροντίες τους. Την τιμητική του έχει το ντεμπούτο τους “The Ultimate Incantation” αφού τα 25 του γενέθλια γιορτάζουν και το παίζουν στο σύνολό του, οπότε πιάνουν με τη σειρά τα κομμάτια και τα εξαπολύουν στον κόσμο που επιδίδεται στις αγαπημένες αθλοπαιδιές τέτοιων συναυλιών… headbanging και moshing! Η αλήθεια είναι ότι έχουν καλύτερο ήχο από τους Dagoba και το deathrash τους φτάνει αυτούσιο στα αυτιά μας, ενώ αρκετοί κάνουν λόγο για τις έντονες Slayer-ικες «αναφορές» στην εκτέλεση των κομματιών. Κανένας από αυτούς όμως δεν είπε ότι αυτό είναι κακό… Όσο προχωρά η εμφάνισή τους, τόσο πωρώνεται κι ο κόσμος και σε αυτό βοηθά και η μικρή σχετικά διάρκεια αρκετών κομματιών. Να που όμως δεν μένουν μόνο στο ντεμπούτο τους, αλλά καταφέρνουν να χωρέσουν στο setlist τους και άλλες περιόδους της καριέρας τους με τραγούδια όπως τα “Triumph Of Death”, “Send Me back to Hell” – όπου ο Piotr μας ευχαρίστησε εντυπωσιασμένος και αναρωτώμενος αν είμαστε έτοιμοι για τους «θεούς της βίας» (a.k.a. Gods Of Violence, ο τίτλος του πιο πρόσφατου δίσκου των Kreator) και προλόγισε το τραγούδι ως το τελευταίο τους – αλλά και το “Cold Demons” – που δεν το προλόγισε αλλά ήρθε ως…bonus. Αξιοσέβαστοι και αξιομαχότατοι παρά τα χρόνια που έχουν περάσει, μιας και ο death metal χώρος δεν είναι και ότι πιο ανώδυνο…
Ήρθε όμως η ώρα για την εμφάνιση των Kreator, με την μπάντα να παίρνει τη θέση της στη σκηνή μπροστά από το επιβλητικό πανό με το εξώφυλλο του “Gods Of Violence” που καλύπτει όλο τον τοίχο από πίσω, αλλά και μπροστά από τις 4 πύλες – οθόνες που έχουν τοποθετηθεί από την αρχή και έχει φτάσει η στιγμή να μπούνε σε λειτουργία. Με την άνεση που τους παρέχει η εμπειρία τους στις σκηνές τόσο του κόσμου γενικά, όσο και της Ελλάδας ειδικότερα, αλλά και τη σιγουριά της υπεροχής τους, βγαίνουν στον κόσμο που τους υποδέχεται με ζητωκραυγές και ιαχές “Kre – a – tor“ . Αρκετά νέα παιδιά στο μπροστά μέρος της αρένας, που μπορεί να έχουν δεθεί με τους Kreator λόγω των 2-3 τελευταίων δίσκων τους, αλλά από κάπου πρέπει να αρχίσει και ο εκάστοτε οπαδός, σωστά? Κι αν κρίνω από την συμπεριφορά τους σε όλη τη διάρκεια της εμφάνισης τους, μια χαρά ανταποκρίνονταν και στα παλαιότερα κομμάτια… Να μην προτρέχω όμως, είμαστε στην αρχή και το “Phantom Antichrist” τα καταφέρνει μια χαρά να μας βάλει στο κλίμα που θέλουν οι Kreator, καθώς είναι από τα τραγούδια που είναι γραμμένα για να συμμετέχει ο κόσμος με τη φωνή του συναυλιακά. Μαζί με τον κόσμο πάντως από την πρώτη στιγμή απολαμβάνει και η μπάντα, επιδιδόμενη σε headbanging επί σκηνής, πυροβολώντας μια μίξη τραγουδιών από το τελευταίο αλλά και παλαιότερους δίσκους, όπως τα “Hail To The Hordes”, “Enemy Of God”, “Satan Is Real”… Συνεχείς οι προτροπές του Petrozza για κάθε είδους ευγενούς κλωτσοπατινάδας, με τη μορφή mosh pit, circle pit, wall of death, και ο κόσμος ανταποκρίνεται ευχαρίστως. Στο “Civilization Collapse” δε, εκτός από το τραγούδι, έχουμε και το video clip στις προαναφερθείσες οθόνες, όπου βλέπουμε τις γνώριμες εικόνες από επεισόδια στην Ελλάδα μεταξύ διαδηλωτών και Αστυνομίας που έχουν συμπεριληφθεί, όσοι τέλος πάντων προσέχαμε και κατά κει…
“People Of The Lie” στη συνέχεια, πριν εμφανίσει στη σκηνή ο Mille την σημαία με το λογότυπο “Flag Of Hate” , σηματοδοτώντας την εκτέλεση του ομώνυμου τραγουδιού, αφού πρώτα όμως ζητήσει – λάθος, απαιτήσει – τις κραυγές του κόσμου που βρισκόταν στον πάνω όροφο και πίσω… ιαχές από τους πίσω, ιαχές από τους μπροστά και αφού έμεινε ικανοποιημένος από τη συμμετοχή, μπαίνουμε στο τραγούδι, για να ακολουθήσει ένα από τα ποιο συναυλιακά κομμάτια τους…“Phobia” λοιπόν, με φώτα, καπνούς, τον κόσμο να κραυγάζει και να ακολουθεί τον Petrozza. Μια μικρή παρένθεση εδώ, για να αναφέρω ότι αν κάποιος ήθελε να κάνει ένα διάλειμμα από την ένταση, μπορούσε απλά να κοιτάει τον Sami-Yli (ο έτερος κιθαρίστας), ο οποίος είχε μια ήρεμη έκφραση στο πρόσωπο και ένα χαμόγελο, λες και έβγαινε βόλτα… φαντάζομαι στους Kreator έτσι αρέσει η Ελλάδα, όποτε έρχονται για συναυλίες, μια βόλτα να δούνε καλούς φίλους, πιστούς οπαδούς και να περάσουνε πολύ ωραία μαζί! Κλείνει η παρένθεση και συνεχίζουμε με πρόσφατα κομμάτια, αλλά και το “Total Death” από το μακρινό 1985. Ανοίγει δεύτερη παρένθεση εδώ… φαντάζομαι και πάλι ότι μερικοί old-school οπαδοί τους θα ρουθούνιζαν επιδεικτικά σε ένα τέτοιο setlist, αναφερόμενοι στο ότι οι νέοι και μικροί θεατές ξέρουν μόνο τα κομμάτια της τελευταίας 7ετίας – 8ετίας… ε δεν είναι και κακό αυτό, μην μένουμε προσκολλημένοι στο παρελθόν και ας αφήσουμε τον καθένα να απολαμβάνει αυτό που ξέρει. Εμένα προσωπικά μου άρεσε που είδα νέα παιδιά να πληρώνουν 25-30 ευρώ για να έρθουν να δούνε τη μπάντα που γουστάρουν (κλείνει και αυτή η παρένθεση).
Ο ήχος σαν να έχει μπουκώσει κάπως αλλά δεν πτοείται ο κόσμος που σε κάθε προτροπή της μπάντας για circle pit ακολουθεί πιστά, καθώς ακολουθούν “hits”όπως τα “From Flood Into Fire”, “Hordes Of Chaos”, “Violent Revolution” και “Totalitarian Terror”, που κλείνει και το βασικό μέρος της εμφάνισης των Kreator. Το encore βέβαια είναι σίγουρα…σίγουρο, απλά δεν ξέρεις πόσα ακόμα θα παίξουν… ή μάλλον κι αυτό μπορεί να το ξέρεις, στην εποχή της τεχνολογίας. Όπως και να’χει, οι Γερμανοί ξανάρχονται (sic) και αφιερώνουν το επόμενο κομμάτι σε κάθε ένα μέλος της original σύνθεσης των Motorhead που πλέον κανένα δεν βρίσκεται κοντά μας, αλλά και στον καλό του φίλο, όπως αναφέρει ο Mille, Martin Eric Ain (κιθαρίστας των Hellhammer – Celtic Frost, που έφυγε από τη ζωή τον περασμένο Οκτώβριο). Φυσικά ο λόγος για το “Fallen Brother”, με εικόνες εκλιπόντων μουσικών να περνάνε από τις οθόνες και νομίζω ότι έπιασα και την εικόνα του Leonard Cohen ανάμεσά τους! Και το επόμενο τραγούδι όμως είχε αφιέρωση, καθώς το “Betrayer” έχει την Ελλάδα και τους εδώ οπαδούς ως τιμώμενα πρόσωπα. Το κλείσιμο όμως ανήκει σε άλλο ιστορικό τραγούδι της καριέρας τους, στο οποίο ο Petrozza απαιτεί τον πιο «άγριο» wall of death της βραδιάς, και παρά την εξουθένωσή του, ο κόσμος ανταποκρίνεται και εδώ, καθιστώντας το “Pleasure To Kill” ιδανικό κλείσιμο.
Εν ολίγοις, από τη βραδιά συνολικά πήραμε αυτό που περιμέναμε νομίζω. Είδαμε ένα συγκρότημα που κέρδισε νέους οπαδούς με την πρώτη του εμφάνιση στην Ελλάδα, είδαμε μια σταθερή αξία του χώρου να αποδεικνύει ότι είναι αειθαλής και κραταιά, είδαμε και τους headliners να ανταπεξέρχονται με επαγγελματική ακρίβεια στις απαιτήσεις της πλειονότητας των θεατών που ήρθαν να τους ακούσουν. Αν με χάλασε κάτι, αυτό είναι η υψηλή τιμή στο merchandise, καθώς δύσκολα κάποιος που έχει δώσει ήδη 30 ευρώ για το εισιτήριο, θα μπορέσει να πάρει t-shirt με 20-25-30 ευρώ, αλλά αυτό είναι παρελκόμενο και μη βασικό κομμάτι μιας εμφάνισης. Μιας εμφάνισης που έκανε τον κόσμο να περάσει καλά και εμένα προσωπικά με εξέπληξε ευχάριστα, όσον αφορά την σύνθεση και τη συμμετοχή του κόσμου, ειδικά συγκρινόμενη με άλλες, σχετικά πρόσφατες συναυλίες περισσότερο η λιγότερο διάσημων συγκροτημάτων…
Οι Kadebostany επιστρέφουν στην Ελλάδα για να επιβάλλουν και πάλι τον νόμο της διασκέδασης, τον μοναδικό που είναι υποχρεωτικός στο δικό τους ιδιόμορφο κράτος! Παρασκευή 16 Μαρτίου στο Fix Factory Of Sound (Θεσσαλονίκη) και Σάββατο 17 Μαρτίου στο Fuzz Live Music Club (Αθήνα) θα μας προσφέρουν ένα οπτικοακουστικό show που δεν μοιάζει με τίποτα άλλο, στο πλαίσιο της επερχόμενης “Monumental” Tour , με την ευκαιρία της κυκλοφορίας του ολοκαίνουριου ομότιτλου album τους!
Η προπώληση ξεκινάει, και για τις δύο συναυλίες (Αθήνα / Θεσσαλονίκη), προς 22 ευρώ και για περιορισμένο αριθμό εισιτηρίων. Μετά την εξάντλησή τους, θα συνεχιστεί προς 25 ευρώ. Στο ταμείο, η τιμή θα είναι 28 ευρώ.
Διάθεση: τηλεφωνικά στο 11 876, στα καταστήματα Reload , Seven Spots , Media Markt , Ευριπίδης, στο Viva Kiosk (Πλ. Συντάγματος 4, καθημερινά 9:00-21:00) και στο Viva Spot Τεχνόπολης (μέσα στον χώρο της Τεχνόπολης, είσοδος από οδό Περσεφόνης, Δευτ-Σαβ 11:00-19:00), καθώς και στα www.fuzzclub.gr (Αθήνα), www . fixfactoryofsound . gr (Θεσσαλονίκη) και www.viva.gr
Την Πέμπτη 15 Μαρτίου, οι Kadebostany θα εμφανιστούν και στο Lab Art (Βόλος).
Kadebostany + opening acts (tba):
Παρασκευή 16 Μαρτίου, Fix Factory of Sound (26ης Οκτωβρίου 15, Θεσσαλονίκη / τηλ. 2310 500670 & 2310 504014 / www. fixfactoryofsound.gr ) και Σάββατο 17 Μαρτίου, Fuzz Live Music Club (Πειραιώς 209 & Πατριάρχου Ιωακείμ 1, Ταύρος, Αθήνα, 210 3450817, www.fuzzclub.gr ).
Οι πόρτες ανοίγουν στις 20:00.
Aν ποτέ ανακαλυφθεί ένας… pop πλανήτης, οι Kadebostany θα είναι οι πρώτοι άποικοι! Προς το παρόν, επιστρέφουν στη χώρα που τους αγάπησε από την πρώτη στιγμή, με τον πρόεδρο Kadebostan να συγκεντρώνει ξανά το στρατό του με σκοπό να διευρύνει το όνομά τους και να προκαλέσει εκ νέου τα όρια της σύγχρονης μουσικής. Τον Μάρτιο, κυκλοφορεί το πολυαναμενόμενο “Monumental” – ένα album με “13 εκλεπτυσμένα τραγούδια για τις μάζες” – και η μπάντα θα το παρουσιάσει ζωντανά σε όλους τους παλιούς πιστούς, αλλά και τους νέους φίλους της στην Ελλάδα.
Για άλλη μια φορά, ο Guillaumede Kadebostany αποφάσισε να μην υποκύψει σε κανόνες και να βρει την ισορροπία μεταξύ ριζοσπαστισμού και αμεσότητας, ενισχύοντας την ιδιαίτερη pop αισθητική τους και δημιουργώντας ένα μουσικό αποτέλεσμα που παραμένει εξίσου απρόβλεπτο και ελκυστικό.
Η νέα εποχή των Kadebostany θα αποκαλύψει μυστικά, καθώς και μια νέα τάξη ερμηνευτών. H οπτικοακουστική εμπειρία που προσφέρουν επί σκηνής γίνεται ακόμα πιο πολύπλοκη, παραμένοντας ταυτόχρονα μοναδικά άμεση, σε ένα καλοστημένο και μελετημένο show που ευελπιστούν να τους οδηγήσει στην καθολική αναγνώριση.
Με το, περίφημο πλέον, “Mind If I Stay ” έχουν κερδίσει και πάλι το ελληνικό ραδιόφωνο (και όχι μόνο) και τις καρδιές του κοινού. Βέβαια, ο δρόμος έχει ήδη στρωθεί μέσα από τεράστιες επιτυχίες όπως τα “Walking With a Ghost”, “Castle in the Snow”, “Frozen To Death”, “Jolan ” και βέβαια τη διασκευή στο “Crazy In Love ” της Beyonce (για το ” Fifty Shades of Grey”), όλα συνοδευόμενα από καταπληκτικά videos.
Η μοναδική εκκεντρική σκηνική τους παρουσία είναι επίσης γνωστή. Και η επιστροφή τους με ένα νέο show που θα ενθουσιάσει έρχεται μετά από μία μαγευτική εμφάνιση στο περσινό Release Athens, όπου οι Kadebostany έκλεψαν κυριολεκτικά την παράσταση αψηφώντας τη βροχή και ξεσηκώνοντας χιλιάδες κόσμου!
Η δημοκρατία των Κadebostany βάζει τα θεμέλια σε κάθε χώρα και αναζητά νέους “υπηκόους” για να μεταδώσουν τη νέα εποχή που πρεσβεύουν. Έχουν την ψήφο μας!
To live της Παρασκευής ήταν το πρώτο που παρακολούθησα από τους Black Hat Bones. Και παραλίγο να μην το παρακολουθήσω δηλαδή, γιατί ενώ ήταν αρχικά να γίνει στο An Club, το Αn είχε πρόβλημα με την ηλεκτρική παροχή. Ευτυχώς για όλους η συναυλία έγινε τελικά στο Off the Chain.
Οι Black Hat Bones , μια παρέα τεσσάρων φίλων από τη Σπάρτη, δηλαδή ο Bob (vocals) o Mikko (Guitars), o Panokas (Bass) και o Dennis (Drums) παίζουν μουσική από το 2009. Αυτή τη φορά παρουσίασαν το καινούριο τους EP The Ghost Bites Back, δίνοντας ένα πραγματικά δυνατό live – και με περισσότερη ακόμη φόρα- ακριβώς επειδή δεν ήθελαν σε καμία περίπτωση το live να ακυρωθεί. Μπήκανε από την αρχή πολύ δυναμικά και παίξανε με μεγάλη όρεξη και το κοινό να ανταποκρίνεται σε όλα τα κομμάτια, τόσο στα γνωστά τους από τα Born in A Thunder, αλλά και το γνώριμο High Gain Devil Rockers όσο και στα καινούργια τους, απ το The Ghost Bites Back.
Οι Black Hat Bones έπαιξαν στο Off the Chain Club, την Παρασκευή 19 Ιανουαρίου, στο πλαίσιο της περιοδείας τους σε Ρουμανία Βουλγαρία και Ελλάδα. Επόμενος σταθμός Σόφια, 29 Ιανουαρίου.
Τρίτο Σαββατόβραδο του χρόνου, γύρω στις 22:00 το βράδυ 3 θρυλικές ελληνόφωνες ροκ μπάντες ξεσήκωσαν τον μουσικόχωρο ΚΥΤΤΑΡΟ κυριολεκτικά στον αέρα. Λάτρεις της ελληνικής ροκ σκηνής (και όχι μονό) ήταν εκεί για να ακούσουν και να παρακολουθήσουν αυτό το μοναδικό μουσικό event το οποίο είχε πολυσυζητηθεί.
Η ενέργεια στην ατμόσφαιρα πριν την έναρξη ήταν κάπως θλιβερή και αυτό δεν οφείλεται σε κανέναν από τους συντελεστές ,μουσικούς ή κοινό. Ο χαμός του πολυτάλαντου και πολυαγαπημένου καλλιτέχνη στο ευρύ κοινό Τζίμη Πανούση είχε κατά μία έννοια «στοιχειώσει» το ΚΥΤΤΑΡΟ, δίνοντας την εντύπωση ότι είναι κάπου εκεί και αυτός, περιμένοντας μαζί με τον κόσμο να ξεκινήσει το live. Ο “Αριστοφάνης” του μουσικού πενταγράμμου ήταν καλός φίλος και συνεργάτης με τον ιδιοκτήτη της μουσικής σκηνής καθώς μέχρι και την ύστατη στιγμή έδινε ρεσιτάλ με το μουσικό Live Happening «Όλοι οι Χαζοί μπορούμε» παρόλο το πρόβλημα υγείας που αντιμετώπιζε.
Πριν προλάβουμε όμως να πέσουμε ψυχολογικά βρεθήκαμε θετικά έκπληκτοι, βλέποντας τον ιστορικό αυτό μουσικό χώρο να έχει κατακλυσθεί από πληθώρα κόσμου πολύ νωρίτερα από την έναρξη. Ίσως και αυτό να ήταν το μόνο μελανό σημείο της βραδιάς, από την άποψη ότι πολύς κόσμος δυστυχώς δεν κατάφερε να μπει λόγω περιορισμένων εισιτηρίων και χώρου. Φαινόταν από νωρίς ότι δεν θα πέφτει κυριολεκτικά «καρφίτσα» στο μαγαζί λόγω του ότι το ελληνικό ροκ και οι μουσικές σκηνές που μπορείς να επισκεφθείς πλέον στην Ελλάδα είναι λίγες και δύσκολα θα βρεις κάτι αντίστοιχο όπως αυτό που βιώσαμε. Με λίγα λόγια εκλείπουν ή τουλάχιστον έτσι νομίζαμε μέχρι να κάνουν την είσοδό τους οι «openers» αυτής της μαγικής βραδιάς, οι ΕΝΔΕΛΕΧΕΙΑ.
Ξεκινώντας λοιπόν ο Δημήτρης Μητσοτάκης, ο Παναγιώτης Κατσιμάνης (ΕΝΔΕΛΕΧΕΙΑ) και η παρέα τους μας έβαλαν κυριολεκτικά στην πρίζα και μας ταξίδεψαν με τις εντυπωσιακές μελωδίες τους, τους στίχους τους και την σκηνική τους παρουσία σε προηγούμενες δεκαετίες αλλά και σε πιο σύγχρονα ακούσματα. Τραγούδια όπως Βουτιά από ψηλά, Διαμαντένια Προβλήτα, & Χάρτινες Σαΐτες ήταν τραγούδια ή αλλιώς «σουξέ» στη μουσική ορολογία που κάθε νοσταλγός του ροκ περίμενε να ακούσει, ενώ για πρώτη φορά παίξαν το γνωστό σε όλους τραγούδι «Εδώ μωρή θα λέγεσαι Μαρία» το οποίο κιόλας είναι αυτό που τους έφερε σε επαφή πρώτη φορά με το ευρύ κοινό. Φυσικά κανείς δεν έμεινε με το παράπονο αφού οι Ενδελέχεια επί μιάμιση περίπου ώρα κρατούσε τον κόσμο κυριολεκτικά στην τσίτα. Την παράσταση έκλεψε ο Νίκος Γιούσεφ (Υπόγεια Ρεύματα) ο οποίος συμμετείχε στη μουσική πανδαισία με το «μουσικό πριόνι» ένα μουσικό όργανο που είναι ελάχιστα γνωστό στο ευρύ κοινό. Να σημειωθεί ότι τη δεκαετία του 90’ που οι ΕΝΔΕΛΕΧΕΙΑ ήταν πιο ενεργοί στη δισκογραφία δεν υπήρχε παίχτης που να παίζει αυτό το μουσικό όργανο στην Ελλάδα. Τέλος και λίγο πριν κατέβουν από την σκηνή ακόμα μια ευχάριστη έκπληξη περίμενε το κοινό, δείχνοντας ότι η ελληνική ροκ ζεi και κυλάει στο αίμα από γενιά σε γενιά, ο Άγγελος Δημητρίου, γιος του πολυτάλαντου κιθαρίστα Αντώνη Δημητρίου ανέβηκε επί σκηνής και έδωσε την δική του παράσταση παίζοντας το αγαπημένο του μουσικό όργανο, το ηλεκτρικό μπάσο, στο”Τι τραγούδι να σου πω“. Το πλήθος τον επευφημούσε αν σκεφτεί κανείς ότι ο μικρός αυτός μουσικός, λίγο πάνω λίγο κάτω δεν ξεπερνάει τα 15 έτη. Συμπέρασμα αυτού είναι οτι αν η μουσική παιδεία στην Ελλάδα ξεκινά από τόσο μικρές ηλικίες τότε η χώρα μας δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από το εξωτερικό μουσικό στερέωμα. (ευτυχώς)
Λίγη ώρα αργότερα και αφού κατέβηκαν από τη σκηνή οι ΕΝΔΕΛΕΧΕΙΑ, τα γκάζια «τσίτωσαν» ακόμα περισσότερο Τα Υπόγεια Ρεύματα.
Ο Γρηγόρης Κλιούμης (Φωνή, ηλεκτρική κιθάρα), ο Νίκος Γιούσεφ (Ηλεκτρικό μπάσο, μουσικό πριόνι) & ο Τάσος Πέππας (Ντραμς) «μας έστειλαν» σε άλλο πλανήτη. Με σκληρό ήχο που θυμίζει λίγο Grunge Rock αλλά και ενορχήστρωση διαφορετική από αυτή που έχουν στη δισκογραφία τους κάναν τη «διαφορά». Τραγούδια όπως «Μ’αρέσει να μη λέω πολλά, Ασημένια Σφήκα, Θέλω να χάσω τον εαυτό μου» ήταν φυσικά στο playlist του συγκροτήματος όπου με τη σειρά τους μας ξεσήκωσαν και μας έκαναν να νιώσουμε στο πετσί μας την εκρηκτικότητά τους αλλά και το «απόκοσμο» ύφος τους το οποίο έχει την ίδια δομή της δεκαετίας του 90’ αλλά με διαφορετικό περιτύλιγμα.
Τρίτοι στη σειρά ήταν οι μοναδικοί Magic De Spell οι οποίοι έκαναν την έκπληξη κάνοντας ολόκληρο το μαγαζί να σείεται κυριολεκτικά. Ο Γιώργος Λαγγουρέτος (φωνή), o Θοδωρής Βλαχάκης (ντράμς), o Δημήτρης Μποτής (Πλήκτρα), o Γιώργος Αρχοντάκης (ηλεκτρικό μπάσο), o Δημήτρης Pixel Δημητριάδης (φωνή) & ο Βαγγέλης Θεοδωράκης (κιθάρες) μας έκαναν μια μουσική αναδρομή της δεκαετίας του 90’ μέχρι το τώρα. Βαθυστόχαστοι, εκκεντρικοί και με τραγούδια όλο νόημα μας θύμισαν ότι τίποτα σε αυτή τη ζωή δεν κερδίζεται αν δεν υπάρχει ουσιαστικός αγώνας. Η σκηνική τους παρουσία είναι αυτό που τους χαρακτηρίζει με τον Δημήτρη Pixel Δημητριάδη (φωνή) να πετάει στην κυριολεξία τους στίχους τραγουδιών, γραμμένους σε καρτέλες στο κοινό. Πρωτότυπο για τα ελληνικά δεδομένα ήταν μία πράξη με νόημα και παράλληλα δεν άφηνε κανέναν από το κοινό με κλειστό το στόμα αφού όλοι τραγουδούσαν τον κάθε στίχο. Τραγούδια όπου η λέξη νοσταλγία είναι μικρή για να περιγράψει το πόσο πολύ μας έλειψαν – δώσαν το παρών και στο δική τους λίστα. Μερικά από αυτά ήταν Νίψον ανομήματα μη μόναν όψιν, Διακοπές στο Sarajevo, Πρόγονε πίθηκε εσυ τι λες,Τέρμα το διάλειμμα, ο μαθητής (διασκευή) κ.α. Σε μια στιγμή το «ΟΚ Πατέρα» από τον Δημήτρη Pixel Δημητριάδη μας διαπέρασε με έντονα συναισθήματα όμως η ψυχολογία διατηρήθηκε στο ζενίθ όταν έκλεισαν με τη σειρά τους και μας έκαναν μια έκπληξη που κανείς δεν περίμενε. Από τεχνικής άποψης αλλά και σπάνιο για τα ελληνικά δεδομένα οι 3 μπάντες ενώθηκαν στη σκηνή για το κλείσιμο. Ναι καλά ακούσατε!
Το πώς συνέβη αυτό είναι άλλο θέμα. Συνέβη όμως και με αυτόν τον τρόπο σχεδόν 15 μουσικοί ενωμένοι σαν μια γροθιά κλείσαν τη μουσική αυτή γιορτή με το Εμένα οι Φίλοι μου αλλά και το Which Side are you on υπενθυμίζοντάς μας ότι όταν τα πράγματα φτάνουν στα όριά τους πρέπει να επιλέξουμε με ποιούς θα είμαστε και με ποιους όχι. Η απόφαση δική σας.
Με μία πρωτότυπη ιδέα προώθησαν οι The Chainsmokers την ολοκαίνουρια κυκλοφορία τους. Tο αμερικανικό μουσικό δίδυμο, ανάρτησε σε ένα τεράστιο banner στην Times Square το εξής:
“Πόσα likes αξίζει η ζωή σου;”
Μετά την κυκλοφορία του ντεμπούτου άλμπουμ τους Memories … Do not Open που ξεπέρασε εμπορικά όλες τις προβλέψεις με αστρονομικά νούμερα σε digital αλλά και physical πωλήσεις (μέσα σε 24 μήνες, 10 δισεκατομμύρια Streams, 6 δισεκατομμύρια video views ενώ πάνω από 2 εκατομμύρια εισιτήρια κόπηκαν στις περιοδείες τους).
Οι The Chainsmokers, παρόλο που ήταν απασχολημένοι με τη παγκόσμια περιοδεία τους, γυρίζοντας τα στάδια σε όλες τις ηπείρους του πλανήτη, βρήκαν τον χρόνο που χρειάζεται για να φτιάξουν ένα νέο τραγούδι για το 2018 που ονομάζεται «Sick Boy».
Μαζί με την αλλαγή του logo, το 2018 δείχνει μια ελαφρώς νέα μουσική κατεύθυνση για τους Chainsmokers, κάνοντας τον ήχο τους πιο ραδιοφωνικό και δίνοντας μεγαλύτερη έμφαση στο songwriting και όχι στο EDM ύφος που μας συστήθηκαν.
Το «Sick Boy» προσεγγίζει την ποπ με έναν δικό τους φρέσκο τρόπο, φιλοδοξώντας σε ένα ευρύτερο κοινό, μια παρόμοια στροφή που δοκίμασαν με επιτυχία και μεγάλα ονόματα όπως οι Daft Punk αλλά και πιο πρόσφατα ο Calvin Harris.
H μεγαλύτερη σύγχρονη ντίβα του γαλλικού τραγουδιού στην Αθήνα
ΣΑΒΒΑΤΟ 19 ΜΑΙΟΥ
ΚΛΕΙΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ
TAE KWON DO Π.ΦΑΛΗΡΟ
ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ 21:00
Camouflage World Tour 2018
Ένα οπτικοακουστικό υπερθέαμα και στην Ελλάδα
Η Λάρα Φαμπιάν, η απόλυτη ντίβα του σύγχρονου τραγουδιού, μία από τις σπουδαιότερες γυναικείες φωνές της χιλιετίας, για μια μοναδική συναυλία στην Αθήνα το Σάββατο 19 Μαΐου, στο Κλειστό Γήπεδο ΤAE KWO DO στο Παλαιό Φάληρο. Έναρξη 9.00 μμ
Η ευκολία με την οποία χειρίζεται τις χαμηλές και τις υψηλές νότες την έκανε διάσημη σε όλο τον κόσμο. Μια αισθαντική φωνή που καθηλώνει το κοινό όπου κι αν εμφανίζεται, μια φωνή που ξεπηδά μέσα από μια εξαιρετική καλλιτεχνική προσωπικότητα. ” Δεν διάλεξα τη μουσική αλλά η μουσική εμένα…” Αυτή είναι η Lara Fabian…
… μια ερωτική σοπράνο γεμάτη συναίσθημα με εκατομμύρια θαυμαστές και πάμπολλες μεγάλες επιτυχίες από τη δεκαετία του ’80 έως σήμερα.
… μια ερμηνεύτρια που ξέρει να μαγνητίζει το κοινό! Η φωνητική δεξιοτεχνία στην περίπτωση της Φαμπιάν συνδυάζεται με ιδιαίτερα θεατρικές ερμηνείες, που εκτείνονται από τις αισθαντικές μπαλάντες μέχρι το γαλλικό καμπαρέ, εισπράττοντας το χειροκρότημα χιλιάδων θεατών..
… μια καλλιτέχνιδα που έχει εμφανιστεί στις σπουδαιότερες “σκηνές” διεθνούς κύρους , δημιουργεί ένα ιδιαίτερο σύμπαν σε κάθε εμφάνισή της , μια αισθαντική ατμόσφαιρα – συνδυασμό ήχων, εικόνων και συναισθημάτων.
Όπως έχει πει: “Η μουσική είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι του εαυτού μου, της ταυτότητάς μου. Δεν είμαι άλλο πρόσωπο στη σκηνή ή το στούντιο και άλλο στο σπίτι, με την οικογένεια και τους φίλους μου. Ο τρόπος που εκφράζομαι είναι η συναισθηματική γέφυρα, που με συνδέει με το κοινό”
Κάθε show της Lara Fabian αναφέρεται από τον διεθνή τύπο ως μοναδική εμπειρία.
Γεννημένη στο Βέλγιο, από Φλαμανδό πατέρα και Σισιλιάνα μητέρα αυτή η ξεχωριστή όσο και ενδιαφέρουσα ερμηνεύτρια συνδυάζει την φωνή με την άψογη σκηνική παρουσία,
την συγκινητική ερμηνεία με την θεατρικότητα και την ικανότητά να τραγουδά σε επτά γλώσσες γαλλικά, αγγλικά, ισπανικά, ιταλικά, φλαμανδικά, γερμανικά, ρωσικά, φθάνοντας τις πωλήσεις των δίσκων της στα 32 εκατομμύρια ενώ τα βραβεία και οι παγκόσμιες διακρίσεις είναι αναρίθμητες.
Η Lara Fabian τραγουδάει για την αγάπη, την συμπόνια, την διαφορετικότητα και τον σεβασμό, την αδικία από όπου κι αν προέρχεται.
Όπως λέει και η ίδια: «Πιστεύω ότι στην εποχή μας χρειαζόμαστε αγάπη και ευαισθησία περισσότερο από οτιδήποτε άλλο…»
LARA FABIAN: Camouflage World Tour 2018
Με την ευκαιρία τoυ νέου αυτού album, το οποίο δανείστηκε το όνομα του από το ομώνυμο τραγούδι που περιέχει, ξεκινάει μια μοναδική παγκόσμια περιοδεία, το
Τριάντα χρόνια και κάτι επιτυχημένης μουσικής πορείας στις μεγάλες σκηνές του κόσμου, 12 albums με εκατομμύρια πωλήσεις παγκοσμίως και πολυάριθμους θαυμαστές που την ακολουθούν πιστά, η Lara Fabian , έκανε ακόμη μια δυναμική εμφάνιση με το 13ο album της, “Camouflage”, δέκα χρόνια μετά από το προηγούμενο άλμπουμ με αγγλικούς στίχους.
Τον Tricky δεν το έχω «κόψει» για εύκολο άνθρωπο. Eίχα διαβάσει, μάλιστα, σε μια συνέντευξη του πως δεν έχει μιλήσει σε κάποια μέλη της οικογένειας του για περισσότερα από 15 χρόνια. Δεν τον έχω ούτε για «κακό» τύπο όμως. Απλώς πρέπει να είναι μόνιμα χαμένος στην φάση του… Βυθισμένος στους trip-hop ήχους του, στους στίχους που μουρμουράει και στις γυναικείες φωνές που ανακαλύπτει για να αποκτήσουν τα σκοτάδια του μελωδίες που σου καρφώνονται στο μυαλό…
Από τις πρώτες στιγμές του live, νομίζω πως όλοι στο –κατάμεστο- Fuzz μπήκαν στην φάση. Οι περισσότεροι, άλλωστε, ήξεραν… Ήταν υποψιασμένοι. Δεν περίμεναν από τον Tricky να αποθεώσει το ελληνικό κοινό ή να ξεκινήσει να λέει ιστορίες, αστειάκια ή διάφορα πολιτικό/κοινωνικά σχόλια. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι που είχαν γεμίσει το Fuzz το Σαββατόβραδο της 20ης Ιανουαρίου είχαν βρεθεί εκεί για τα τραγούδια. Μόνη τους επιδίωξη ήταν να πάρουν ξανά μια γεύση από Tricky, να ταξιδέψουν πίσω στο Bristol των 90s, να χορέψουν ή τουλάχιστον να λικνιστούν…
Ο Tricky δεν τους απογοήτευσε. «Εγγλέζος» στο ραντεβού του, ακριβώς στις 22:30 ανέβηκε στην σκηνή με το κοινό να του χαρίζει την αποθέωση ενώ εκείνος χόρευε σαν μανιακός υπο τους ήχους “Duh Weh Yuh Wah Fi Duh” του (φυλακισμένου ισόβια για την δολοφονία βασικού συνεργάτη του) τζαμαϊκανού Vybz Kartel, που έπαιζε από τα ηχεία. Μοναδική συνοδεία του ήταν ο ντράμερ και ο κιθαρίστας του με τον τελευταίο να δίνει το «εναρκτήριο λάκτισμα» για την συναυλία με το “I don’t wanna” και πιο συγκεκριμένα με το πειραγμένο riff του «Sweet Dreams» των Eurhythmics , που αποτελεί την βάση του κομματιού. Με την κιθάρα σε πρώτο ρόλο και το εν λόγω riff να αντιμετωπίζεται με σχεδόν «industrial» τρόπο, η εκτέλεση ήταν κατά πολύ διαφορετική από την αυθεντική ηχογράφηση, λειτουργώντας σαν προάγγελος για τα όσα θα έπονταν…
Στο «Ι’m not going» που ακολουθεί, ο Tricky μουρμουρίζει στο μικρόφωνο, τραβάει πάνω κάτω το άσπρο φανελάκι που φοράει (και το οποίο έχει σίγουρα ξεχειλώσει) χορεύει κρατώντας και τα δυο μικρόφωνα, που έχουν στηθεί πάνω στην σκηνή. Το ένα είναι για την ξανθιά τραγουδίστρια, που όπως μάθαμε σε κάποια φάση της συναυλίας, λέγεται Martha και η οποία χωρίς να φτάνει στα επίπεδα άλλων γυναικείων φωνών με τις οποίες έχει συνεργαστεί ο κ. Adrian Nicholas Matthews Thaws, όπως είναι το πλήρες όνομα της εμβληματικής μορφής του trip hop ήχου, οπωσδήποτε, στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. Το “Armor” από τον πρόσφατο (13ο ) δίσκο του Tricky με τίτλο “Ununiform”, ήταν η πρώτη στιγμή που έδειξε τις σημαντικές δυνατότητες της για να δώσει αμέσως μετα την σκυτάλη στον κιθαρίστα, ο οποίος ανέλαβε τα φωνητικά για το “Parenthesis” από το False Idols, προχωρώντας σ την δύσκολη αποστολή να καλύψει την –αναμενόμενη- απουσία του Peter Silberman των The Antlers, που τραγουδάει το κομμάτι στον δίσκο.
Φυσικά στην Αθήνα δεν βρέθηκε ούτε η Martina Topley-Bird, η μούσα του Tricky και μητέρα της μεγάλης κόρης του, που σήμερα είναι 23 χρονών. Η Topley-Bird είναι η τραγουδίστρια που ο Tricky σύστησε στον πλανήτη στο αριστουργηματικό ντεμπούτο του «Maxinquaye» το 1995 και η οποία συμμετέχει στο Ununiform, μετά από πάνω από 15 χρόνια απουσίας από τις δισκογραφικές δουλειές του κάποτε συντρόφου τους. Ο Tricky αντιμετώπισε την απουσία της χαρίζοντας μας μια ηλεκτρισμένη και πολύ πιο «άγρια» εκτέλεση του ντουέτου τους «When we die» , που λίγο θύμιζε την μελαγχολική ελεγεία που υπάρχει στο CD. Αντιθέτως ήταν ένα απίστευτο ξέσπασμα, που ολοκληρώθηκε με το ένα από τα δυο μικρόφωνα να βρίσκεται φαρδιά πλατιά ξαπλωμένο στο πάτωμα της σκηνής.
Ένας roadie έσπευσε να τακτοποιήσει το ζήτημα και η συνέχεια ανήκε στο Nothing’s Changed με την Martha να επιστρέφει στην σκηνή και μάλλον να δίνει ανάσες στον Τricky που στην συνέχεια έδωσε την ψυχή του σε μια επίσης πειραγμένη, έντονη και άκρως κιθαριστική και ηλεκτρική εκτέλεση του Here My Dear. Το Running Wild που ακούστηκε σε μια σχεδόν υπνωτιστική εκδοχή έστρωσε τον δρόμο για το σκοτεινό My Palestine Girl ενώ το Dark Days ήταν η κατακλείδα του κανονικού set. Mόλις 50 λεπτά από την έναρξη, ο Tricky με ένα απλό «Thank you, goodnight» αποχώρησε προς τα καμαρίνια.
Ούτε δυο λεπτά αργότερα, όμως, η τραγουδίστρια και ο ντράμερ βρέθηκαν ξανά στην σκηνή για το πρώτο κομμάτι του encore ενώ τα 45 δευτερόλεπτα του ”When you go”, που ακούστηκαν από τα ηχεία, λειτούργησαν σαν εισαγωγή για το “Sun Down”, με τον Tricky να χτυπιέται ξανά και να ουρλιάζει «Where’s the fun now?». Λίγα λεπτά αργότερα κάθεται μπροστά στα drums και παρακολουθεί την Martha να προχωρά με την αργόσυρτη διασκευή στο «Doll» των Hole της Courtney Love, προσπαθώντας, μάλλον, να ανασυγκροτηθεί για το φινάλε.
Το τελευταίο κομμάτι δεν ήταν άλλωστε κάτι το απλό. Το χαμίνι από το Bristol που παράτησε τους Massive Attack για να συνεχίσει μόνος του και σήμερα είναι 50 χρονών αποφάσισε να μας αποχαιρετήσει με μια εκτέλεση «τσίτα τα γκάζια» του Vent , από το Pre-Millenium Τension του 1996. Κιθάρα και ντράμς στα κόκκινα και ο Tricky σε έκσταση για αρκετά περισσότεροo από τα 3 λεπτά που διαρκεί κανονικά το κομμάτι για τον επίλογο και η βραδιά ολοκληρώνεται με την φράση «Ιt was an honor to be in front of you. Goodnight».
Η ώρα έχει πάει πια 23:55 και όσο και αν περιμένει ο κόσμος στο Fuzz, δεύτερο encore δεν προβλέπεται….
Όσο κι αν θέλαμε να ακούσουμε “Evolution Revolution Love” και “Ηell is round the corner”..
Δεν πειράζει… κανείς δεν έφυγε απογοητευμένος από το Fuzz…
Μετά την ανεξάρτητη κυκλοφορία του Ep της Lia Hide, με τίτλο “Everyone Seems to Know Who I Am” τον Μάιο του 2017, και ύστερα από την εκτενή καλοκαιρινή και φθινοπωρινή περιοδεία στην επαρχία, η καλλιτέχνιδα ξεκινά μία μεγάλη βόλτα προς τον Ελληνικό Βορρά, που θα περάσει απο Βέλγιο και Ολλανδία, Ιταλία και Γερμανία, για να καταλήξει την άνοιξη στην Ιταλία, την Αγγλία,και πίσω στην Αθήνα. Προωθώντας το νέο Ep αλλά και τον πρώτο της δίσκο, ένα κορίτσι που ορθοποδεί μεταξύ της progressive και της art pop, και τα παντρεύει με μαεστρία με τους αγαπημένους της πιο σκληρούς ήχους, φτιάχνει ένα μουσικό ταξίδι στοχαστικό και σκοτεινό με δύναμη και ένταση. Με σύμμαχους τους Γιώργο Ράδο (drums), Aki’Base (bass) και Πάνο Παπάζογλου (guitar), η ίδια με όπλο τα πλήκτρα της, μαγεύει τους ακροατές με την γνωστή αβίαστη δεξιοτεχνία στα φωνητικά.
Αναλυτικά οι ημερομηνίες της περιοδείας:
05/01 – Φουαρ live stage – Αθήνα
09/01 – Rock Velvet Radio – online
12/01 – Κουτ_i – Αίγιο
13/01- Deus ex Musica – Πύργος
14/01 – tba – Πάτρα
16/01 – Beton7 Art Radio – online
17/01 – Μεταδεύτερο – online
18/01 – Cfou – Antwerp (BE)
19/01 – Hostel Room – Rotterdam (NL)
20/01 – Moira – Utrecht (NL)
21/01 – Cliqueart – Brussels (BE)
03/02 – Zempi – Νίκαια
06/02 – η Γη – Λάρισα
07/02 – Υπόγειο – Θεσσαλονίκη
08/02 – Take Five – Κιλκίς
09/02 – tba – Κατερίνη
10/02 – tba – Νάουσα
11/02 – Desperado Rock Bar – Αλεξανδρούπολη
08/03 – Νομισματικό Μουσείο – Αθήνα
23/03 – tba – Αθήνα
29/03 – tba – Naples (IT)
30/03 – tba – Taranto (IT)
31/03 – Brew Art – Castellana Grotte (IT)
Το Call Me By Your Name αναμένεται να είναι η απόλυτη κινηματογραφική έκπληξη της χρονιάς.
Call Me By Your Name – OST (CD)
Ο Sufjan Stevens υπογράφει το soundtrack της νέας κινηματογραφικής ταινίας Call Me By Your Name. Με πρωταγωνιστή τον Armie Hammer και τον Timothée Chalamet, σε σκηνοθεσία του Luca Guadagnino.
Εκτός από το ¨Futile Devices” των Age of Adz, το soundtrack περιλαμβάνει δύο ολοκαίνουρια νέα τραγούδια του Sugjan Stevens, το “Mystery of Love” και το “Visions of Gideon”.
Το soundtrack διαθέτει επίσης μουσική και τραγούδια από τους Ryuichi Sakamoto, Giorgio Moroder, Psychedelic Furs, John Adams και πολλούς ακόμα, δημιουργώντας μια πολυσυλλεκτική και εκλεκτική soundtrack συλλογή.
Ακολουθεί το βίντεο που μοιράστηκε το pitchfork και μεταφέρει το κλίμα της ταινίας (χωρίς spoiler) και την άψογη συνοχή της μουσικής με την εικόνα.
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies. Υπάρχει προσδιορισμός και αποθήκευση δεδομένων. Πληροφορίες σχετικά με την επεξεργασία δεδομένων και τη δυνατότητα άρνησης αυτής περιλαμβάνονται στην πολιτική απορρήτου.
