Οι Post Black metallers Euphrosyne μετά την κυκλοφορία ενός υπέροχου δίσκου και την συναυλία τους με τους εκπληκτικούς The Kovenant, θα ανέβουν στο “σανίδι” του New Long Festival στο Πολιτιστικό και Αθλητικό Πάρκο της Νέας Μάκρης. Εμείς επικοινωνήσαμε με την μπάντα για τα πούμε σχετικά με παρελθόν, το παρόν και το μέλλον μιας πολλά υποσχόμενης μπάντας του Ελληνικού Extreme Metal.
Γεια και χαρά από το Afternoiz.gr! Για αρχή θα ήθελα να σας δώσω τα συγχαρητήρια μου σχετικά με το πρώτο σας full length album, “Morus”(σ.σ. μπορείτε να διαβάσετε την κριτική μας εδώ). Πως νιώθετε μετά από λίγους μήνες από όταν και κυκλοφόρησε?
E: Αρχικά ευχαριστούμε πάρα πολύ για τη συνέντευξη. Νιώθουμε αρκετά πιο “ανάλαφροι”, η αλήθεια είναι. Πέρα από το έντονο concept που πραγματεύεται το album, και η όλη διαδικασία μέχρι να κυκλοφορήσει ήταν γλυκόπικρη.
Θα επανέλθουμε αργότερα στα του άλμπουμ. Για αρχή θα ήθελα να μου πείτε πως και επιλέξατε το όνομα “Euphrosyne”, πέρα του ότι έτσι ονομάζεται η performer σας. Υπάρχει κάποιος άλλος λόγος σχετικά?
E: Το όνομα “Euphrosyne” μάς ταίριαξε τόσο αισθητικά όσο και σημασιολογικά. Εκτός από τη μυθολογική υπόσταση του ονόματος, αφού η Ευφροσύνη ήταν μία από τις τρεις Χάριτες και η αγγελιαφόρος των καλών νέων, επίσης σημαίνει και το συναίσθημα της ήρεμης και βαθιάς χαράς, κάτι που έρχεται σε μεγάλη αντίθεση με τη μουσική που παίζουμε, και αυτό μας γοήτευσε ιδιαίτερα.
Μιας και σχετικά οι Euphrosyne είναι νέα μπάντα και το πρώτο σας ολοκληρωμένο άλμπουμ κυκλοφόρησε πριν λίγο καιρό. Θα ήθελα να μου πείτε ένα σύντομο story από την δημιουργία της μπάντας μέχρι και τώρα.
E: Όλα ξεκίνησαν τελείως τυχαία στα μέσα του 2019 όταν η Έφη αποφάσισε να γράψει ένα δικό της κομμάτι που κυμαινόταν σε πιο dark-pop αισθητική με την βοήθεια του Άλεξ πάνω στην ενορχήστρωση. Όταν ακούσαμε το τελικό αποτέλεσμα, είπαμε μεταξύ σοβαρού και αστείου να το ανεβάσουμε στον λογαριασμό του Άλεξ και να βρούμε ένα όνομα ώστε να δημιουργηθεί ένα νέο project, το οποίο ύστερα από τις καραντίνες και τις δυσχερείς οικονομικές συνθήκες κατέληξε να είναι μπάντα και είμαστε απίστευτα χαρούμενοι γι’ αυτό.
Το “Keres” ήταν ένα θαυμάσιο EP που προσωπικά με ενθουσίασε με τις πρωτότυπες ιδέες του. Που βλέπετε διαφορές μεταξύ της τελευταίας σας δουλειάς και του “Keres”?
E: Γενικά το “Keres” και το “Morus” είναι φουλ συνδεδεμένα μεταξύ τους από το εξώφυλλο, που θέλαμε να υπάρξει μια συνέχεια και να είναι σε παρόμοιο ύφος, μέχρι τους στίχους και τη μουσική. Η καταλυτική διαφορά υπάρχει στο ότι το “Morus” είναι κάπως πιο ώριμο μουσικά και λιγότερα χαοτικό σε σχέση με το “Keres”. Υπάρχει μία πιο ξεκάθαρη δομή στο album και ένα συγκεκριμένο concept.
Θα ήθελα να περάσουμε στο στιχουργικό κόσμο των Euphrosyne. Η ένταση του πένθους και της απόγνωσης μέσα από τις κραυγές αγωνίας της Έφης είναι διάχυτες στο άλμπουμ. Από το “Mitera” που είναι η πιο προσωπική σύνθεση μέχρι και την βιαιότητα του “Funeral rites”, όπως και την αίσθηση της ολοκλήρωσης και της αναγέννησης του “Lilac ward”. Έχουμε μια ποικιλομορφία έκφρασης συναισθημάτων προς τον ακροατή. Θα μπορούσατε να μου αναφέρετε από που πηγάζει αυτή η έμπνευση?
E: Οι πηγές έμπνευσης είναι πάρα πολλές και ποικίλλουν από τη μουσική και την ποίηση μέχρι και ταινίες. Κυρίως όμως, είναι οι βιωματικές καταστάσεις που μας οδήγησαν σε αυτή την ποικιλόμορφη έκφραση συναισθημάτων.
Μουσικά τώρα, το post-black metal είναι κυρίαρχο, όμως εντοπίζω και πολλά στοιχεία από Doom Metal, όπως συμβαίνει στο υπέροχο “Eulogy”. Ποια ή επιρροή αυτού του έντονα συνηφασμένου είδους με το Death και Black Metal, με τον extreme ήχο των Euphrosyne?
E: Και πάλι εδώ η απάντηση είναι κάπως παρόμοια. Υπάρχουν πάρα πολλές επιρροές που μας έχουν επηρεάσει μουσικά, κι όχι μόνο από τον extreme χώρο, αλλά κυρίως είναι τα συναισθήματα που έχουμε βιώσει κι ο έντονος εσωτερικός πόλεμος με αυτά. Γι’ αυτό ο extreme ήχος ταιριάζει απόλυτα με αυτό που θέλουμε να εκφράσουμε.
Ποιες μπάντες σας έχουν επηρεάσει γενικά για την διαμόρφωση του προσωπικού σας ύφους?
E: Αυτό αποτελεί πάντα μία δύσκολη ερώτηση προς απάντηση. Θα χρειαζόμασταν ίσως 3 σελίδες για να καταγράψουμε όλους τους καλλιτέχνες που μας έχουν επηρεάσει. Θα λέγαμε από Steven Wilson μέχρι Gorgoroth κι από David Bowie μέχρι Diamanda Gallas.
“Οι αλλαγές, ακόμα κι αν από πολλούς χαρακτηριστούν αρνητικές, σε ωθούν στο να πειραματιστείς, να βγεις από το comfort zone σου” Euphrosyne
Πρόσφατα παίξατε στο πλευρό των The Kovenant οι οποίοι εμφανίστηκαν με το original line up του ιστορικού “Nexus Polaris”. Είστε οπαδοί εκείνης της περιόδου ή της μετέπειτα που έβαλαν περισσότερα industrial στοιχεία? Μια τέτοια αλλαγή ήθελε κότσια εκείνη την εποχή, βέβαια δεν είχαν να χάσουν και τίποτα με τα “βιογραφικά” που κουβαλούσαν και κουβαλάν ακόμα. Πιστεύετε ότι αυτές οι αλλαγές δρουν αναζωογονητικά για μια μπάντα?
E: Σίγουρα! Οι αλλαγές, ακόμα κι αν από πολλούς χαρακτηριστούν αρνητικές, σε ωθούν στο να πειραματιστείς, να βγεις από το comfort zone σου και στο τέλος να δημιουργήσεις κάτι καινούργιο. Ό,τι ακούμε σήμερα είναι προϊόντα αλλαγών. Επίσης να πούμε ότι οι The Kovenant αποτελεί μια all star μπάντα που δύσκολα θα βγάλει κάτι που δεν θα είναι αρεστό. Plus, ότι ήταν και γαμώ τα άτομα.
Παίζετε στο φετινό New Long Festival στη Νέα Μάκρη στις 26 και 27 Ιουλίου(σ.σ. για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να τσεκάρετε την agenda μας). Τι να περιμένει ο κόσμος από την εμφάνιση των Euphrosyne εκείνη την καλοκαιρινή βραδιά?
E: Όπως και σε κάθε εμφάνισή μας, πάμε για μοιραστούμε κοινές συναισθηματικές εμπειρίες με τον κόσμο και να βγάλουμε από μέσα μας ό,τι μας βαραίνει. Πάμε να παίξουμε μέταλ με λίγα λόγια.
Κάπου εδώ φτάνουμε στο τέλος της συνέντευξης μας. Από την πλευρά μας ευχόμαστε κάθε επιτυχία στο μέλλον! Θα ήθελα να δώσουμε έναν επίλογο με κάποια λόγια των Euphrosyne προς τους αναγνώστες μας.
E: Ευχαριστούμε πάρα πολύ γι’ αυτή τη συνέντευξη, για άλλη μία φορά. Ως επίλογο, θα πούμε να στηρίζουμε όλοι μαζί τη σκηνή και να την κρατάμε ζωντανή γιατί η τέχνη και κατ’ επέκταση η μουσική είναι ό,τι πιο αληθινό υπάρχει στους καιρούς που ζούμε. Stay dark and stay metal.
