Περισσότερο από 20 χρόνια μετά τη διάλυσή τους, οι VICE BARONS επιστρέφουν με 12 νέα κομμάτια σε παραγωγή του θρυλικού παραγωγού του Ντιτρόιτ JIM DIAMOND (White stripes, The Sonics, The Dirtbombs,…).
Το άλμπουμ είναι επηρεασμένο από τους ασαφείς και ψυχεδελικούς ήχους των 60’s και των ιταλικών ταινιών.
Περιλαμβάνει 10 πρωτότυπα κομμάτια που έγραψε ο κιθαρίστας Eric St John και 2 διασκευές.
Τρία χρόνια στα σκαριά, αλλά επιτέλους είναι εδώ. Και εδώ να πω πως είναι από πέρυσι αλλά μου διέφυγε εντελώς. Επίσης να πω πως οι Vice Barons είναι αγαπημένοι από τα παλιά. Βέλγοι, αλλά κατάφεραν να πιάσουν την σαπίλα, την σκοτεινιά και το groove από τα αλήτικα 60’s όσο λίγες μπάντες. Ίσως βοήθησε σε αυτό το γεγονός πως παίζανε σε strip clubs ή με strip artists παρεούλα. Εμένα δε με θέλανε στην μπάντα αλλά δεν πειράζει.
Πριν ασχοληθούμε με τις διασκευές αυτού του album ας πούμε λίγα λογάκια για τις 10 αυθεντικές συνθέσεις του δίσκου. Σε καμία περίπτωση δεν βλέπουμε ωριμότητα. Δε βλέπουμε σοβαρότητα. Ακούμε το hammond να μας διαπερνά. To fuzz στην κιθάρα να είναι σχεδόν ενοχλητικό σαν κουνούπι και το βάθος να έρχεται από τα έγκατα του χειρότερου καταγώγιου. Δεν γίνεται να μην αγαπήσεις αυτό το album.
Ίσως εδώ έχουμε περισσότερα ηχοχρώματα από ότι μας είχαν συνηθίσει οι Vice Barons. Έχουμε και μπαλάντα με σαγηνευτικά φωνητικά στο When The Dust Has Settled. Γενικά η διάθεση είναι ποιο soundtrack-ική αν μου επιτρέπεται η έκφραση. Πέρα από την sleazy surf – spaghetti western αισθητική. Και έχουμε και τις διασκευές . Ξεκινάμε με Armando Trovajoli και Arcidiavolo να μοστράρει στο track #3. Groove από τα λίγα. Oι Vice Barons μπορεί να άργησαν, αλλά μάλλον βγήκαν από το λαγούμι τους για να μας δείξουν πως γίνεται. Δεν θέλει κόπο. Να ξέρεις τον τρόπο. Να έχεις το feeling δηλαδή. Οι Βέλγοι δεν το έχασαν ποτέ.
Και είναι τόσο σίγουροι για τον εαυτό τους που μοστράρουν και μια διασκευάρα Kraftwerk. To Das Model όχι μόνο το φέρνουν στα μέτρα τους, αλλά το κάνουν δικό τους.
Γενικά
μιλάμε για ένα album που πολύ τσατίστηκα που δεν το πήρα μυρωδιά στην ώρα του. Από την άλλη χάρηκα όμως γιατί έχω κάτι να ακούω πρωί μεσημέρι και βράδυ και στο δεκατιανό και το απομεσήμερο. Αλήθεια τι στο διάτανο είναι το απομεσήμερο; Μέχρι να το βρούμε ακούστε το album εδώ . Κυκλοφόρησε από την Trash Wax. Αγοράστε το εδώ. Λίγες κόπιες μείνανε. Σε κόκκινο σαν αίμα βινύλιο…
