Οι Nightfall μαζί με τους Rotting Christ και τους Septic Flesh έκαναν το breakthrough στην Ευρωπαϊκή και όχι μόνο αγορά στις αρχές του ’90. Οι πρώτοι και οι τρίτοι υπέγραψαν στη Holy Records και οι δεύτεροι στην θρυλική Osmose Productions. Με πολλές θυσίες όλοι τους κατάφεραν και ύψωσαν το “λάβαρο” του Ελληνικού ακραίου ήχου στην ηπειρωτική Ευρώπη και όχι μόνο. Κάποιοι είχαν τα σκαμπανεβάσματα τους, οι Rotting Christ μόνο και μάλιστα δια πυρός και σιδήρου κατάφεραν να έχουν μια συνεχόμενη καριέρα.
Η επιστροφή των Nightfall με τον καλύτερο τρόπο
Οι μπάντες όμως αν και με διάφορες ατυχίες, κατάφεραν και κυκλοφόρησαν μεγάλους δίσκους, όλες τους. Προσωπικά και αγαπημένα μου άλμπουμ από αυτές είναι τα “Thy mighty contract”, “Athenian echoes” και “A fallen temple”. Όλα τους τα άλμπουμ μου αρέσουν αλλά αν επέλεγα μια τριάδα να βάλω στην κορυφή, θα ήταν η προαναφερθείσα. Η επιστροφή των Nightfall το 2020 μετά από χρόνια απουσίας και μάλιστα με το “Ishtar (Celebrate your beauty)” ήταν ότι καλύτερο. Μόνο θαυμασμός για αυτήν την επιστροφή και να έχουμε πάντα τέτοια από πολλές άλλες μπάντες. Στο προκείμενο τώρα.
Το “At night we prey” είναι ένα άλμπουμ που έχω πολύ ψηλά. Να φανταστείτε, το βάζω ένα σκαλοπάτι κάτω από τα “Athenian echoes” και “Lesbian show”. Πολύ μεγάλο άλμπουμ που συμβόλισε μια επιστροφή με στόχους προς επιτυχία. Όπως φαίνεται αυτοί επιτεύχθηκαν με αυτή την κυκλοφορία και τώρα έχουμε τον διάδοχο της. Το “Children of Eve” κυκλοφόρησε, να δούμε, θα τα καταφέρει?
Τα κατάφερε θα πω εγώ και θα δώσω εξηγήσεις για αυτό τον άμεσο ισχυρισμό μου. Είναι ένα πολύ δυνάτο άλμπουμ που με το πρώτο κομμάτι και υπέροχο video δείχνει τα “δόντια” του. Το “I hate” είναι ένα γρήγορο κομμάτι που μπαίνει με μπάσιμο που σε βάζει στην ατμόσφαιρα του “Children of Eve” που έχουν φτιάξει οι Nightfall. Τα χαρακτηριστικά μελωδικά σημεία της μπάντας είναι παντού τόσο σε αυτή την σύνθεση όσο και στην επόμενη, “The cannibal”.
Μια σύνθεση που παραπέμπει λίγο σε Behemoth και εδώ βλέπουμε την Black Metal πτυχή των Ελλήνων Extreme Metallers. Το αδυσώπητο drumming του Φώτη κυριαρχεί που μαζί με το μπάσο της Βασιλικής φτιάχνουν ένα “μπετόν αρμέ” ρυθμικό μέρος. Το “The cannibal” είναι μια Blackened Death Metal σύνθεση που σε αρπάζει από τον λαιμό και δεν σε αφήνει. Το “Lurking” που ακολουθεί είναι μια σύνθεση σε midtempo μονοπάτια που σε πάει από την μια στο παραδοσιακό Heavy Metal και από την άλλη έχει έναν επικό τόνο. Θα σας θυμίσουν τους Amon Amarth, κυρίως στις μελωδίες των κιθαρών. Στην ίδια φάση κινείται και το “Inside my head” που έχει έναν πιο παραδοσιακό Black ‘n’ roll ρυθμό και πλήκτρα που γεμίζουν την σύνθεση όμορφα.
Το “Seeking revenge” όπως και το προηγούμενο μπορούμε να πούμε ότι μας πάει σε φάσεις “Lesbian show” εκεί δηλαδή που έβαλαν στην άκρη τα “γκάζια” και επικεντρώθηκαν στον Heavy ήχο. Άλλωστε, oι Nightfall πάντα αγαπούσαν το παραδοσιακό Heavy Metal. Το “For the expelled ones” είναι από τα αγαπημένα μου κομμάτια γιατί θυμίζει Insomnium σε κάποια σημεία και έχει αρκετές αλλαγές στον ρυθμό που μου αρέσουν.
Οι ταχύτητες αυξάνονται στο “The traders of Anathema” και ίσως είναι από τα πιο αγαπημένα μου κομμάτια γενικά. Θα γίνετε μεγάλος χαμός στα pits όταν το παίζουν live. Ένας Black/Death Metal οργισμένος καλπασμός με έντονα στοιχεία από groovy thrash metal. Οι Nightfall φέρνουν την Κόλαση σε αυτή την σύνθεση. Τα γυναικεία φωνητικά στο “With outlandish desire to disobey” “δένουν” υπέροχα με τα φωνητικά του Ευθύμη. Είναι ένα μελωδικό κομμάτι που φλερτάρει έντονα με το Gothic Metal και τα “σπάει”. Θυμίζει και λίγο παλιούς Dark Tranquillity. Κυρίως στα “ξεσπάσματα”.
Το “The Makhaira of the Deceiver” είναι ένα κομμάτι που απλά έχει όλα τα στοιχεία του “Children of Eve”. Δηλαδή, ταχύτητες, μελωδίες και το Μαύρο έπος των σημερινών Nightfall. Γιατί όταν μιλάμε για έπος στους Nightfall, μιλάμε για το έπος του σκότους και των έντονων ακραίων συναισθημάτων όπως η οργή και το μίσος. Το “Christian Svegali” είναι και αυτό από τα πολύ αγαπημένα μου κομμάτια, ειδικά το ξεκίνημα του. Μας πάει πίσω καπού μεταξύ “Athenian echoes” και “Lesbian show” με δόση από “At night we prey”. Σε σημεία θα σας φέρει στο νου και τους Rotting Christ.
Ένα άλμπουμ που ακολουθεί την επιτυχία του “At night we prey”
Οι Nightfall κατάφεραν και κυκλοφόρησαν ένα υπέροχο άλμπουμ με όλα τα στοιχεία που διέπουν την καριέρα τους. Δεν φοβούνται να ρισκάρουν με πιο απλοϊκές συνθέσεις όπως τα “Lurking” και “Seeking revenge”, απαραίτητες κατά την γνώμη μου για την ομαλή ροή του άλμπουμ ξεκάθαρα. Η παραγωγή που έχει πραγματοποιηθεί στα Devasoundz Studios είναι για άλλη μαι φορά εντυπωσιακή, όπως και το mastering στα Hansen Studios. Και ο Φώτης και ο Jacob είναι μεγάλοι μάστορες. Εν κατακλείδι, το “Children of Eve” είναι ένα άλμπουμ σημά κατατεθέν της πορείας των Nightfall και άξιος διάδοχος του “At night we prey”.
