Καταλαβαίνεις πως περνάνε τα χρόνια όταν μπάντες σαν τους Arion φτάνουν το τέταρτο τους άλμπουμ και τα δώδεκα χρόνια ζωής. Σαν χθες μου φαίνεται όταν κυκλοφόρησαν το υπέροχο ντεμπούτο τους, “Last of us”, κι όμως πέρασαν έντεκα χρόνια. Μου είχαν προκαλέσει μεγάλη έκπληξη με το ντεμπούτο τους, μιας και ακολουθώντας τα βήματα των συμπατριωτών τους, Sonata Arctica, κυκλοφόρησαν έναν εξαιρετικό δίσκο τότε. Μετά διαμόρφωσαν το προσωπικό τους στυλ με πολύ καλά άλμπουμ συμφωνικά power metal άλμπουμ. Τα “Life is not beautiful” και “Vultures die alone” είναι άλμπουμ που μπορείς να ακούς ξανά και ξανά. Η μουσική παιδεία των μελών σε συνδυασμό με τις επιρροές τους, δημιουργούν πανέμορφες δουλειές.
Το νέο άλμπουμ των Arion δεν είναι απλά άλλο ένα Power Metal άλμπουμ
Όταν κυκλοφόρησε το “Like the phoenix I rise”, είδα ότι οι επιρροές από την παλιά Γερμανική σχολή όπως οι Brainstorm ή οι Iron Savior μεγιστοποιήθηκαν. Αυτό που θέλω να τονίσω είναι ότι τα riffs έχουν γίνει πιο επιθετικά και σε αρκετά σημεία λοξοκοιτάζουν στους Judas Priest. Αυτό σε συνδυασμό με το προσωπικό τους ύφος το οποίο είναι επηρεασμένο από τους συμπατριώτες τους Sonata Arctica και σε λίγα σημεία από τους Stratovarius των τελευταίων δίσκων, δημιουργεί ένα εξαιρετικό μείγμα.
Οι Arion συνεχίζουν ακάθεκτοι και στο “The light that burns the sky”
Μπορώ να ισχυριστώ εύκολα ότι με το νέο άλμπουμ οι Arion κοιτάζουν την ωριμότητα κατάματα. Είναι ένα άλμπουμ που με συνθέσεις όπως “Wings of twilight”, “Burning the skies”, “From an empire to a fall” και “Wildfire” κουβαλάει σοβαρότητα και ώριμη προσέγγιση στο τι θέλουν να προσφέρουν στον κόσμο. Για παράδειγμα το “Into the hands of fate” έχει μια επιθετικότητα που μπάντες όπως οι Brainstorm θα ένιωθαν περήφανοι που έδωσαν όλα αυτά τα χρόνια ένα κάρο ιδέες. Πως η μελωδία να συνδυάζεται με επιτυχία με την επιθετικότητα.
Οι Arion πραγματοποίησαν το βήμα το παραπάνω
Αυτό το άλμπουμ ακούγεται τόσο ευχάριστα που μπορείς να το βάζεις συνέχεια και να μην βαριέσαι. Δεν υπάρχουν tracks που να πατήσεις το skip εδώ, όλα έχουν να προσφέρουν το κάτι παραπάνω. Θα ήθελα να τονίσω ότι τεράστια σημασία παίζει και η εξαιρετική παραγωγή, “καθαρή” και δυναμική, όπως αρμόζει σε ένα σύγχρονο Power Metal δίσκο. Η Φινλανδία το έχει ρε φίλε, πως να το κάνουμε δηλαδή, ότι βγαίνει στην πλειονότητα του ακουμπάει την τελειότητα.
Συνθέσεις που σου “κολλάνε” στο μυαλό
Ο τρόπος που “χτίζεται” κάθε σύνθεση σε βάζει να την ακούς ξανά. Υπάρχουν riffs που αλλάζουν συνέχεια και solos γεμάτα μελωδία, χαρακτηριστική για Φινλανδικές μπάντες τέτοιου στυλ. Τα refrain από την άλλη από ένα σημείο και μετά τα σιγοτραγουδάς. Ο Lassi Vääränen έχει πραγματοποιήσει τρομερή δουλειά στα φωνητικά, οι ερμηνείες του είναι σεμιναριακές. Ο Iivo Kaipainen στις κιθάρες έχει πραγματοποιήσει θαυμάσια δουλειά με πρώτο στόχο την ποικιλία στα riffs και τις μελωδίες. Από την άλλη φαίνεται ότι είναι “παιδί” των Stratovarius και των Helloween, κάτι που δεν είναι απαραίτητα αρνητικό.
Εν κατακλείδι για τους Arion
Οι Φινλανδοί πραγματοποίησαν ένα άλμπουμ που ο μέσος ως και ο πιο απαιτητικός οπαδός του συμφωνικού Power Metal θα ικανοποιηθεί με το παραπάνω. Οι Arion, στο τέταρτο τους άλμπουμ, ωρίμασαν περισσότερο και φίλτραραν ακόμα περισσότερο τις επιρροές τους. Εδώ μιλάμε για τον πιο έντονο δίσκο των παιδιών από το Ελσίνκι σε προσωπικότητα. Ο νέος δίσκος των Arion κυκλοφορεί από την Reigning Phoenix Music.
