Οι “The Mystic Tension” είναι μια rock n’ roll μπάντα που δημιουργήθηκε στη Χαλκίδα το καλοκαίρι του 2022. Οι μουσικές τους επιρροές προέρχονται από τις μουσικές υποκουλτούρες του χθες, φτάνοντας στον ήχο του σήμερα και φιλοδοξούν να δημιουργήσουν το rock n’ roll soundtrack του μέλλοντος. Τάδε έφη η μπάντα στη σελίδα της στο bandcamp.
Πριν πάμε στο προκείμενο που ΠΑΝΤΑ είναι η μουσική, να πω δυο πραγματάκια. Πρώτα πάντα χαίρομαι να ακούω ωραίες δουλειές από μπάντες που ΔΕΝ είναι από την Αθήνα. Ίσως γιατί και γω παιδί (σιτεμένο) της επαρχίας είμαι. Και δεύτερο μπράβο στους 1000 Mods που ανακαλύπτουν και μας δίνουν να ακούσουμε τέτοιες δουλειές. Οπότε όπως καταλαβαίνετε μιλάμε για μια ακόμα κυκλοφορία στην (φοβερό όνομα) Ouga Bouga and the Mighty Oug Recordings.
Πάμε λοιπόν να δούμε τι γίνεται
στα 9 κομμάτια που απαρτίζουν το ομώνυμο album The Mystic Tension. Ντεμπούτο με περίσσια ενέργεια. Αλητεία. Γεμάτο ενέργεια. Ακόμα και στα κομμάτια που δεν είναι γρήγορα το νοιώθεις να ξεχυλίζει βενζίνη και να ρίχνει και το σπίρτο. Ανελέητο. Γρήγορο rock n roll με ωραίες συνθέσεις να σφυροκοπάνε το αυτάκι σου all the way. Η φωνή περασμένη από παραμόρφωση του δίνει ένα έξτρα γκάζι. Οι κιθάρες δένουν ωραία μεταξύ τους. Βάλε λίγο Stooges, λίγο Queens of the Stone Age κάπου εκεί παίζουν μπάλα τα παιδιά από τη Χαλκίδα. Σε κάποια σημεία είναι και high energy αλλά αυτό δεν με χαλάει καθόλου. Riffαρες ολούθε.
Για το μπασοτύμπανο να πω πως είναι τόσο σφιχτό που ακούς γενικά ένα ήχο χωρίς φανφάρες. Βέβαια σε αρκετά σημεία ο ντράμμερ ταλαιπωρεί τα δέρματα από το snare και κάνει τα κομμάτια ακόμα πιο εκρηκτικά. Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν θα βαρεθείς. Τα κομμάτια είναι μικρής διάρκειας γιατί μιλάμε για αλήτικο rock n roll. Από αυτό που δεν ακούμε συχνά και θα έπρεπε κατά την πάντα ταπεινή μου άποψη.
Το ύφος τους ξεχωρίζει από τον στονεροσυρμό με το πρώτο ακόρντο. Καταλαβαίνεις ότι τα παιδιά το πάνε αλλού. Περνάνε καλά και θέλουν να περάσεις και συ καλά ακούγοντας το album τους. Κάτι που εύκολα θα διαπιστώσετε και με τα δικά σας αυτιά στο Floyd στις 29 του Δεκέμβρη.
Τελειώνοντας
να πω με πάρα πολύ αγάπη πως μου τους σύστησαν ως garage rock. Επειδή από αυτό έχω ακούσει πάρα πολύ, ίσως περισσότερο από όσο θα έπρεπε με διακατέχει ένας δεσμός με το είδος σε αλκοολικό στυλ. Garage rock λοιπόν ΔΕΝ είναι, αλλά είναι σίγουρα ένα album που αν το ακούτε οδηγώντας θα το πατήσετε το γκάζι. Εγώ σας προειδοποίησα. Όσο για το rock n roll του μέλλοντος που λένε οι ίδιοι , αν το συνεχίσουν έτσι μάλλον θα το καταφέρουν.
