Οι KORN κυκλοφόρησαν πριν από κάποιες μέρες το νέο τους LP.
Καθυστερήσαμε να ασχοληθούμε είναι η αλήθεια αλλά ήρθε η στιγμή να πούμε λίγα λόγια για το «The Serenity Of Suffering».
Να ξεκαθαρίσω πως σε γενικές γραμμές το American nu Metal δεν το ακολουθώ ένθερμα, δεν μπορώ να ακούσω πολλή ώρα γιατί το θεωρώ μονότονο ως είδος και οι περισσότερες μπάντες είναι μονότονες κατά την ταπεινή μου άποψη.
Για να με κερδίσει μια nu metal μπάντα θα πρέπει να έχει ενδιαφέροντα ξεσπάσματα, χωρίς να επαναλαμβάνεται σε μια loop-α , κάτι που είναι δύσκολο, αφού έτσι κινείτε το συγκεκριμένο είδος, άρα η μονοτονία δεν μπορεί να αποφευχθεί σε μεγάλο βαθμό.
Φυσικά από μόνα τους κάποια κομμάτια είναι ωραία και σε φτιάχνουν όταν τα ακούς.
Σε αυτό το LP δεν ακούμε κάτι που δεν περιμέναμε από τους KORN. Πιστοί στο είδος, έχουν κομμάτια με ενδιαφέροντα και ογκώδη riff και ωραία σημεία με κοφτά riff και καλές εναλλαγές από δυνατά σε ποιο μελωδικά σημεία, με τα φωνητικά να αλλάζουν και αυτά από «βρώμικα» σε «καθαρά», δίνοντας σε κάποια κομμάτια ένα ενδιαφέρον που σε κρατάει.
Ακούγοντας το LP δεν περίμενα κάτι το εξωπραγματικό αλλά δεν άκουσα και κάτι που να με εντυπωσιάσει.
Σε γενικές γραμμές είναι ένα καλό αλλά προβλέψιμο album. Στους fun του είδους θα αρέσει αλλά νομίζω ότι και αυτοί δεν θα εντυπωσιαστούν, μιας και όλα κινούνται πιστά σε ένα μουσικό είδος που δεν αφήνει περιθώρια ιδιαίτερου πειραματισμού και ο KORN δεν το τόλμησαν, έφτιαξαν ένα κλασσικό nu metal LP.
