Η επιστροφή των Σουηδών ημίθεων, Opeth, στην Αθήνα το βράδυ της Τετάρτης 25ης Ιουνίου στο Universe Multivenue, ήταν αναμφίβολα μια μάχη με την υπομονή και τη ζέστη, αλλά άκρως ικανοποιητική! Στο πλαίσιο του Rockwave Festival 2025 οι Mother of Millions και οι Opeth κατέβαλαν κάθε προσπάθεια να παραδώσουν μια μουσική βραδιά σε συνθήκες αντίξοες, στον απόηχο της ξαφνικής αλλαγής χώρου, αφού η συναυλία ήταν αρχικά προγραμματισμένη να γίνει στον Λυκαβηττό και άλλαξε μερικές μέρες πριν.
Η βραδιά δε θα κρινόταν απλώς στο πόσο καλά θα έπαιζε η κάθε μπάντα, αλλά στο αν το κοινό και οι καλλιτέχνες θα μπορούσαν να υπερβούν τα εμπόδια που έθετε ο ίδιος ο χώρος και η ζέστη.
Opeth στην Αθήνα: Ο θρίαμβος της τέχνης μέσα στο καμίνι
Το Universe Multivenue, αποδείχθηκε ένας χώρος μάλλον ακατάλληλος για το μέγεθος και τις ανάγκες μιας καλοκαιρινής συναυλίας αυτού του βεληνεκούς σε μια τόσο ζεστή νύχτα στην Αθήνα. Πολύ πριν οι πρώτες νότες ακουστούν, η ατμόσφαιρα ήταν ήδη αποπνικτική. Ο ελλιπής εξαερισμός συνέθετε ένα σκηνικό ταλαιπωρίας και παντού άκουγες ανθρώπους να γκρινιάζουν…
Βέβαια ο φωτισμός και η σκηνή ήταν γενικά σε καλά επίπεδα. Άλλο που με κούρασε ήταν οι μεγάλες ουρές στο μπαρ που η πώληση γινόταν με τη χρήση μάρκας. Έλεος ρε παιδιά…
Mother of Millions: Συναισθηματικοί όπως πάντα!
Μέσα σε αυτό το καμίνι, οι δικοί μας Mother of Millions ανέλαβαν το βαρύ φορτίο της έναρξης. Με επαγγελματισμό και μια αξιοθαύμαστη ηρεμία, παρέδωσαν ένα σετ σαράντα λεπτών που αποτέλεσε την πρώτη όαση. Ο κινηματογραφικός, Post Progressive ήχος τους, στιβαρός και ατμοσφαιρικός, γέμισε τον χώρο. Μέσα από κομμάτια όπως το υποβλητικό “Artefact“, το ρυθμικό “Soma“ και το συναισθηματικό “Amber“, κατάφεραν όχι απλώς να ζεστάνουν το κοινό, αλλά να το κερδίσουν, αποδεικνύοντας πως οι Mother of Millions είναι μια μπάντα έτοιμη για τα μεγαλύτερα διεθνή σαλόνια. Ειδικά, στο τελευταίο κομμάτι η συγκίνηση και το χειροκρότημα τα είπαν όλα!
Ειλικρινά, το έχω ξαναπεί: είναι κορυφαία μπάντα οι Mother of Millions και κάθε φορά που τους βλέπω θα το ξαναλέω. Εύγε! Το χειροκρότημα ήταν θερμό και ειλικρινές, μια αναγνώριση της ποιότητας και της διάθεσης τους. Ο ήχος βέβαια δε μου άρεσε πολύ. Τους έχω ακούσει με πιο καθαρό ήχο και τα drums ήταν πιο δυνατά από όσο θα τα ήθελα. Τέλος, δεν έλλειψαν και τα μικροπροβλήματα που λύθηκαν όμως σύντομα.
Mother of Millions Setlist
- Inside
- Orbit
- Halo
- Magna Mater
- Amber
- Irae
- Rome
- Artefact
Η ώρα των Σουηδών ημίθεων!
Μετά από μια απαραίτητη παύση που η γκρίνια για τη ζέστη επανήλθε, τα φώτα έσβησαν και οι Opeth πήραν τη θέση τους. Η αντίθεση ήταν σοκαριστική. Από το χάος και τη δυσφορία του ιδρώτα, όλοι περίμεναν τις νότες των Σουηδών. Και τότε, ο ογκόλιθος του “§1” έπεσε πάνω μας. Ζούσαμε την απόλυτη Opeth μυσταγωγία, με τις βίαιες εξάρσεις να διαδέχονται τις μελωδικές νηνεμίες και τα growls του Mikael Åkerfeldt να σκίζουν την ατμόσφαιρα.
Και δικαιωθήκαμε μέσα στον ιδρώτα. Απλά απίστευτοι, για ακόμα μια φορά. Ο ίδιος ο Mikael χαρακτήρισε την αλλαγή του χώρου ως «ελέφαντα στο δωμάτιο» (σ.σ. φράση που σημαίνει: μεγάλο πρόβλημα), εξηγώντας πως παρ’ ότι η συναυλία δεν έγινε στον Λυκαβηττό, η χαρά τους που βρίσκονται στην Ελλάδα επισκιάζει οποιαδήποτε πικρία.
Με το εμβληματικό “Master‘s Apprentices“ και το περίπλοκο “The Leper Affinity“ υπενθύμισαν σε όλους τις αδυσώπητες Death Metal ρίζες τους που γέμιζαν την Progressive ηχητική τους κουλτουρα. Ο ήχος, παρά τις συνθήκες, ήταν αψεγάδιαστος, επιτρέποντας σε κάθε λεπτομέρεια των δαιδαλωδών συνθέσεών τους να ακουστεί με απίστευτη καθαρότητα. Ήταν μια επίδειξη τεχνικής αρτιότητας που σε έκανε να ξεχνάς για λίγο τη ζέστη και την έλλειψη οξυγόνου. Και μπράβο τους! Ήχος για σεμινάριο!
Το μουσικό τους ταξίδι μετατοπίστηκε στις πιο Progressive λεωφόρους τους, καθώς οι στιγμές απόλυτης ομορφιάς δεν έλειψαν, όπως το “In My Time of Need“, στο οποίο όλοι μας τραγουδούσαμε τους στίχους! Συγκινητικό! Επίσης ζήσαμε την οδύσσεια του “Ghost of Perdition“, όπου όλα λειτουργούσαν σαν βάλσαμο, με την καθαρή φωνή του Åkerfeldt να απλώνει ένα πέπλο γλυκιάς μελαγχολίας πάνω από τα κεφάλια μας.
Ο ίδιος ο Mikael, ως τελετάρχης, με το γνωστό, σαρκαστικό του χιούμορ, έσπαγε την ένταση μεταξύ των τραγουδιών, δημιουργώντας μια μοναδική, σχεδόν σουρεαλιστική σύνδεση με το κοινό που υπέφερε από τη ζέστη. Αναλύοντας (με τη γνωστή οικεία φλυαρία του) την αγάπη του για την ελληνική Progressive σκηνή των ’70s, τους Aphrodite’s Child και τον Ντέμη Ρούσσο, γίνεται φανερό γιατί τρέφει έναν τόσο μεγάλο θαυμασμό για τη χώρα μας.
Και εκεί που η βραδιά έδειχνε να βρίσκει τον δρόμο της προς μια θριαμβευτική κορύφωση, και τα πρώτα λεπτά του “The Night and The Silent Water“ έπαιζαν, συνέβη το αδιανόητο (αλλά και κάπως αναμενόμενο…) Η πτώση της τάσης του ρεύματος βύθισε το Universe σε μια δεκάλεπτη, αμήχανη παύση. Να σημειώσουμε πως ο κλιματισμός υπολειτουργούσε από πριν και για δέκα λεπτά και βάλε έσβησε τελείως…
Οι Opeth αποχωρούν από τη σκηνή μέχρι να διορθωθεί το πρόβλημα και η ένταση στο κοινό ήταν παραπάνω από εμφανής, άκουγες κόσμο να γκρινιάζουν, κάποιοι έφυγαν κιόλας… Όταν το ρεύμα επανήλθε, ο Åkerfeldt μας ρώτησε αν θέλαμε να παίξουν από την αρχή το έπος και εννοείται ήταν η απάντηση πέρα για πέρα θετική! Μπράβο τους!
Η Λύτρωση και η Κάθαρση!
Το encore ήταν η τελική λύτρωση! Το συγκρότημα επέστρεψε για το σκοτεινό έπος “Sorceress“, πριν εξαπολύσει την τελική, συντριπτική επίθεση του “Deliverance“. Ο εμμονικός, σχεδόν υπνωτικός ρυθμός του φινάλε του ήταν μια κάθαρση, ο ήχος της νίκης. Απίστευτοι!
Φεύγοντας, εξαντλημένος και αφυδατωμένος, αισθανόσουν τον σεβασμό για μια μπάντα που, υπό τις χειρότερες συνθήκες, παρέδωσε ένα μάθημα επαγγελματισμού και ένιωθες περήφανος για τον εαυτό σου και για όλους τους άλλους που άντεξαν. Γιατί εκείνο το βράδυ, οι Opeth και οι Mother of Millions νίκησαν. Και αυτός ο κοινός θρίαμβος (κοινού και καλλιτεχνών) έχει πολύ μεγαλύτερη αξία.
Opeth Setlist
- §1
- Master’s Apprentices
- The Leper Affinity
- §7
- You Suffer (Napalm Death cover)
- Häxprocess
- In My Time of Need
- The Night and the Silent Water
- §3
- Heir Apparent
- Ghost of Perdition
- Sorceress
- Deliverance
Credits
Ευχαριστούμε πολύ την xlalala για την πρόσκληση & την Δέσποινα Σταματάκη για το φωτογραφικό υλικό.
