Wednesday Addams: Ξυπνά ο goth τινέιτζερ που κρύβεις
Η νέα σειρά “Wednesday“, αποτελεί τo τηλεοπτικό ντεμπούτο του λατρεμένου εκκεντρικού σκηνοθέτη Tim Burton και ισοπεδώνει σε ώρες θέασης το Stranger Things 4 στο Netflix. Στο δε TikTok επικρατεί φρενίτιδα και ουκ ολίγα ερωτήματα έχουν μαζευτεί για το τι θα γίνει στη δεύτερη σεζόν (ακόμα δεν τελείωσε η πρώτη…)!!!
Δημιουργοί της σειράς είναι οι Al Gough και Miles Millar (“Smallville”, “Into the Badlands”) και πρόκειται για spin-off με σκηνοθέτη τον Tim Burton.
Φήμες λένε…
Ο Tim Burton δε γλίτωσε από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για την υποβόσκουσα ρατσιστική συμπεριφορά και αναφέρονται φυσικά στους δύο μαύρους χαρακτήρες Bianca Barclay (Joy Saunders) και Lucas Wilson (Iman Marson). Το δημοφιλές κορίτσι και ο πλούσιος γιος του δημάρχου του Pilgrim World εκφοβίζουν την Τετάρτη (μη σου πω και την Πέμπτη και την Παρασκευή). Μα τι λέτε μαντάμ; Άμα είσαι κ@λόπαιδο έχει σημασία το χρώμα;
Σίσσυ Φανουράκη & Jo Γκόγκου πιάνουν το φτυάρι και ανοίγουν τον λάκκο τους!
– Ε; Όχι μαρ’συ το δικό μας τον δικό τους!
– Α! Ναι, αυτό λέω κι εγώ! Τον δικό τους! Τον δικό τους. (ποιανού είναι ο λάκκος οεο;)
– Φύγε, μαντάρα τα έκανες. Αναλαμβάνω εγώ!
Anyway…
Θα την ήθελα λίγο πιο σκοτεινή, να την πω την αμαρτία μου κι όχι υπερηρωίδα. Όταν θέλω υπερήρωες με υπερδυνάμεις βλέπω Marvel/DC όχι Tim Burton. H Wednesday είναι μια goth έκδοση της Enola Ηolmes, με σκηνές που θυμίζουν τις περιπέτειες της Σαμπρίνα (Chilling Adventures of Sabrina) και μπόλικα φίλτρα και μαγικά τύπου Harry Potter. Ο Professor Snape μας λείπει μόνο. Η Τετάρτη μας τα κάνει ΟΛΑ τέλεια. Κωλοτούμπες; Τοξοβολία; Τσέλο; Κι αυτός ο χορός που όλοι έχουν μουρλαθεί; Μεταξύ μας τα ζόμπι χορεύουν πχιο καλά ντάξει;
Ωστόσο, έχει φοβερή παραγωγή και έξυπνες ατάκες. Μια goth γοητεία και αισθητική. Πρόκειται για μια σύγχρονη οικογένεια Addams κι αν δεν είσαι τόσο κολλημένος με τα παλιά τότε ναι, σίγουρα είναι μια σειρά που σε κάνει να κολλήσεις μαζί της.
Σίσσυ μου να σου πω κάτι;
Συμφωνώ με τα όσα έγραψες και σε θεωρώ ακόμα πιο φίλη μου τώρα που διώχνεις τα χώματα από πάνω σου.
Αγαπώ Wednesday, από την εποχή που η Lisa Loring και σε ηλικία 6 ετών, έδωσε για πρώτη φορά, πνοή σε αυτόν το ρόλο. Όταν η Christina Ricci στα 9 της, τον δανείστηκε. Εντάξει δεν θα σου πω για την Nicole Fugere που δε με συγκίνησε όσο οι άλλες. Μπορεί να έχω κάποιο σύνδρομο βέβαια, που δένει με το παρελθόν. Όπως είπες όμως… ανήκω στους κολλημένους. Δεν ξέρω πραγματικά αν πάει ανάλογα τη χρονιά, τη γενιά, το ύφος, τα λόγια του παπά (κχχχ)
Εν αρχή, ο ρόλος
Θα στο πω αλλιώς, η νεοφερμένη εκδοχή της γλυκιάς και κατάμαυρης Τεταρτούλας, πλάθηκε για κορίτσια σκοτεινά. Αυτά που ήταν έξω από την κάστα και έψαχναν φίλους αφού δεν είχαν ούτε καν φανταστικούς.. όχι οκ, δεν είναι τόσο down.. μακάβρια ναι down όχι.
Ο χαρακτήρας αυτός, έχει μια δόση… πως να το πω… σα να τρως κόλλυβα και να τα εκτιμάς. Ε, δεν το έχουν όλοι ρε παιδί μου! Και δεν είναι γιατί αγαπάς το νεκρονόμικον ξέρω ‘γω και κάνεις θυσίες, αλλά γιατί το χιούμορ σου είναι μαύρο, γιατί η ψυχή σου είναι σκοτεινή σα τις ημέρες της ανταρκτικής (not, τρυφερούδια είμαστε μωρέ μωρέ) γιατί αγαπάς τη Σωσώ που θα ήθελες να είσαι αυτή.
Lisa Loring, Christina Ricci, Jenna Ortega
Η νέα λοιπόν, δεν μπορεί να γκρινιάζει γιατί την χτύπησε το τακούνι (ενώ δεν φορούσε), δεν μπορεί να γίνεται bimbo και να παρουσιάζεται στριμμένη ξερόλας, γιατί πολύ απλά δεν την νοιάζει τι θα πουν οι άλλοι… Καταλαβαίνεις τις διαφορές μικρή μου Μορτίσια; Πρέπει να το φοράς και όχι να σε φοράει που λέμε και στο χωριό σου. Το δέχομαι και σέβομαι το σενάριο λόγω της αγάπης που έχω στον Burton.
Είμαι περίεργη να δω το 2ο μέρος, αν και μάλλον πάλι θα γκρινιάξω…
(Το νου σας μικρές καρακa’ι’δόνες που μοιάζετε με κοράκια, μη σας πετύχω ως σλατίνες στο τικ τοκ με μαύρα…)
Cast (ας θάψουμε 2-3 ακόμα)
H επιλογή της Jenna Ortega ως Wednesday Addams ήταν πολύ to the point και σηκώνει στους μικροσκοπικούς της ώμους ολόκληρη τη σειρά. Σε αντίθεση με αυτή του Luis Guzman, που ενώ συμπαθώ πολύ, για τον ρόλο του Gomez Addams ήταν πολύ λίγος. Η δε Catherine Zeta-Jones ήταν σαγηνευτική ως Morticia Addams, αλλά όσο κι αν προσπαθώ δε μπορώ να το χωνέψω. Από την άλλη η Anjelica Huston είχε παραβάλει ψηλά τον πήχη. Ε εντάξει, η Christina Ricci αρχικά νόμιζα ότι ήταν η Velma Dinkley (Scooby-Doo) και τελικά δεν ήταν!
ΌΣΟ κι αν αγαπώ τον Tim Burton, το μόνο που μου τον θύμισε ήταν… το χέρι (the thing). Spin off σου λέει μετά! Btw το χέρι άνετα. Ενοικιάζεται όνομα κι επίθετο σε καλή τιμή, έλα πάρε πάρε!!! Πόσα κιλά Τιμ μΠάρτον να βάλω; Δυο κιλά φτάνει; Ουκ ολίγες φορές αναρωτήθηκα γιατί συνεχίζω να το βλέπω… Η Ortega φταίει λέμε. Όλη η σειρά είναι αυτή και το Χέρι!
Εγώ κάπου εδώ να προσθέσω πως χάρηκα που μπήκε στο cast Christina Ricci ρε παιδί μου! Είχε μια ωραία μάχη που απέδειξε πως η Wednesday Addams δεν έφυγε ποτέ από μέσα της. Όποιος κατάλαβε κατάλαβε…
Δεν λέω, η Catherine Zeta-Jones εντυπωσίασε με το μπούστο της, αλλά…
Βέβαια φαίνεται πως αγάπησε το ρόλο αφού πρόσφατα πόσταρε το παρακάτω:
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Victor Dorobantu, the thing…
Ο Victor, είναι ένας μάγος από την Ρουμανία, ετών 25. Ο ίδιος και συγκεκριμένα το χέρι του πρωταγωνιστεί ως The thing. Όχι δεν κάνει κάποιο μαγικό για να εξαφανιστεί ο ίδιος. Κάθε άλλο. Φοράει ειδική στολή που μπορεί να “σβηστεί” κατά την επεξεργασία.
«Είναι σαν ένα κοστούμι νίντζα. Έχει ενδιαφέρον ακόμη και για μένα να το βλέπω. Μπροστά στα μάτια μου έχει ένα δίχτυ. Είναι αρκετά άνετο. Είναι απλώς ένα κοστούμι από λίκρα. Δεν το νιώθεις και σε προστατεύει από το κρύο, που ήταν πολύ σημαντικό για τα γυρίσματα στη Ρουμανία, έξω στο δάσος και δίπλα στη λίμνη.Έχω 1,90 ύψος και ήμουν 100 κιλά τότε. Είμαι ευγνώμων στους ανθρώπους που προσάρμοσαν το set για μένα, έπρεπε να κόψουμε πολλά έπιπλα και πράγματα για να χωρέσω».
«Όποτε υπήρχε δωμάτιο για να κρύψω το σώμα μου, το αξιοποιούσαμε, επειδή ήταν λιγότερη δουλειά για τα παιδιά του VFX. Κρυβόμουν σε τρύπες, κάτω από κρεβάτια και άλλα. Έπρεπε να βρω τρόπους να βάζω το σώμα μου κάτω από ανθρώπους, πίσω από αντικείμενα. Δεν μπορώ καν να τους θυμηθώ όλους».
Όταν χρειάζεσαι ένα χέρι βοηθείας… δώσε το στην Wednesday
«Θυμάμαι ότι ξόδεψα πολύ χρόνο προσπαθώντας να τελειοποιήσω τη χειρονομία του μεσαίου δακτύλου. Δεν είναι απλώς ένα μεσαίο δάχτυλο, είναι όλο το συναίσθημα που δίνεις όταν το κάνεις. Έτσι, δώσαμε προσοχή σε κάθε λεπτομέρεια. Ο Τιμ ήταν τόσο παθιασμένος με το “πράγμα”, που ήθελε να γυρίσει τη σκηνή 20 φορές χρειαζόταν».
What about ‘Goo goo muck’?
Εδώ έρχονται οι The Cramps, για να ξανα συστηθούν στο κοινό 46 χρόνια μετά. Έχοντας πρώτη εμφάνιση το 1976 και εμφανή δραστηριότητα έως και το 2006, το συγκρότημα κατάφερε να προστεθεί μέσα στην ταινία.
“A week before we shot the dance, he chose the [1981] song ‘Goo Goo Muck’ by The Cramps. And The Cramps is one of my favorite bands ever, so I was super excited, super pumped.”
Dance with us
Η χορογραφία είναι ολόδικιά της, παίρνοντας λίγο από εδώ και λίγο από εκεί. Συγκεκριμένα υιοθέτησε χορογραφίες που είδε, μέσα από τους Siouxsie and the Banshees, των Lene Lovich και Nina Hagen, και του Γάλλου Denis Lavant από την ταινία του 1999 ‘Beau Travail’. Αυτό δεν είναι τίποτα.. μελέτησε τον τρόπο που χόρευαν στα goth μαγαζιά την δεκαετία του 80 (έχει διαφορά με το σήμερα) και φυσικά την όλη συμπεριφορά.
Και αφού λοιπόν έμαθες όλα αυτά… πες μου σε παρακαλώ γιατί συνεχίζεις να βάζεις στο χορευτικό σου, το Bloody Mary της Gaga… ΑΦΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙ;!
Έδινα μια ελπίδα να μάθουν μουσική και να την χρησιμοποιήσουν σωστά, όπως έκαναν και για το Running up the hill της Kate Bush, που κατάφερε μετά από χρόνια να αγγίξει και πάλι την κορυφή.
Γιατί άλλαξε το single?
Αλλά μάλλον σας έπεσε βαρύ και κρατήσατε το χορευτικό για να δείξετε τι μπορείτε να κάνετε (φέρτε μπουκάλια, θα στάξω φαρμάκι)! ΒΑΛΕ μάνα μου το σωστό να παίξει και άσε τα κουνήματα ίσα για να φανείς στο (γ)κομενάκι. Γιατί αν ήθελες όντως να φανείς Wednesday και να σε παραδεχτώ, θα έβαζες Cramps, θα ήσανε ήδη γκοθού (Ας μην το ανοίξω τώρα…) και δεν θα ήσουν απλά δήθεν.. Σας μυριζόμαστε από μακριά κυρίες μου!
Εσείς που μέχρι πρόσφατα κριτικάρατε όσες δεν σας έκαναν στα μαύρα, για να μας βγείτε εσείς με πλερέζες… ποιες ΕΣΕΙΣ! χα! (κάντε μου αέρα, φούντωσα).
Που πήγε το intro; Χασάπη γράμματα!
Τι έγινε ρε παιδιά; Όπως χαρακτηριστικά έλεγε και ο Σπύρος Παπαδόπουλος στους Απαράδεκτους. Που πήγε εκείνο το intro που χτυπούσαμε χαρούμενα τα δαχτυλάκια μας;
Και αν δεν σου λέει κάτι αυτό, μικρό μου εφηβικό σκουληκάκι, τότε άκου και μάθε:
Τι έγινε ρε Tim; Θα μας τα πάρεις όλα;; Και όχι οκ δεν είναι family, αλλά ΔΕΝ μπορεί να λείπει το βασικό στοιχείο το %$^%^& μου!
Wednesday vs Stranger Things
Όχι παιδιά μου, δεν μπορείτε να συγκρίνετε δύο σειρές τελείως μα τελείως διαφορετικές μεταξύ τους. Δεν μπορείς να πεις αν είναι καλύτερο σενάριο κάτι που πρώτοδομήθηκε από την αρχή με κάτι που το πήρες και το έκανες κομμάτι σου. Sorry αλλά μάλλον είστε τόσο του θεαθήναι και τους trend και όχι της πραγματικότητας και της σωστής κριτικής.
Δες τι συνέβη, στο άρθρο που ακολουθεί.
Συμφωνείς δεν συμφωνείς αυτή είναι η αποψάρα μας. Άντε γιατί μόνες μας νευριάσαμε και δεν το έχουμε και σε πολύ…
Σχολιάστε