1899: τόσοι λόγοι να το δεις κι άλλοι τόσοι για να… χαθείς στα βαθιά νερά!
1899: ένα “πανηγύρι” συμβόλων
Δύο χρόνια μετά την εκπληκτική αλλά “βαριά κι ασήκωτη” sci-fi σειρά “Dark“, οι δημιουργοί της Jantje Friese και Baran bo Odar ετοιμάζουν το “1899” και η πλατφόρμα του Netflix σπάει κάθε ρεκόρ streaming σε λιγότερο από 1 εβδομάδα. Πρόκειται για ένα “πανηγύρι” συμβόλων: ταξίδι στον χρόνο, παράλληλο σύμπαν, μυστήρια του εγκεφάλου… Κινείται ευφάνταστα ανάμεσα στην πραγματικότητα και την προσομοίωση και θα μπορούσε κανείς να το χαρακτηρίσει ως ένα άκρως αινιγματικό συνδυασμό επιστημονικής φαντασίας, θρίλερ και κοινωνικού δράματος.
Όλα είναι συμβολισμοί σε αυτή τη σειρά. Πιάνεις έναν κι έπειτα σε κάθε σκηνή που βλέπεις, το μάτι πάει αυτόματα και παρατηρείς λεπτομέρειες: τα ονόματα των επιβατών, ποιο είναι το νούμερο της καμπίνας τους, τι σχέδιο έχει το χαλί, τα σκουλαρίκια μιας ηρωίδας, η ρόμπα μιας άλλης κ.ο.κ.
“Τα μυστήρια δεν χρειάζεται απαραίτητα να τα κατανοούμε πλήρως. Αυτό είναι το θέμα. Αν το καταλαβαίνουμε, δεν είναι μυστήριο”.
Συμφωνώ απόλυτα με τα όσα λέει χαρακτηριστικά η Jantje Friese στο making of που μπορείτε να δείτε επίσης στο Netflix. Αυτή η υπαρξιακή “σούπα” που μας σέρβιρε το Netflix ζεστή και λαχταριστή μας αναστάτωσε τα στομάχια αλλά μας δικαίωσε εν τέλει. Ωστόσο, πολλά αρνητικά έχουν γραφτεί για την εν λόγω σειρά. Και είναι λογικό γιατί ο τρόπος που βλέπουμε και αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα είναι διαφορετικός, γιατί κι εμείς είμαστε διαφορετικοί. Προσωπικά το τέλος ήταν σαρωτικό. Ένιωσα ένα τεράστιο ερωτηματικό πάνω στο κεφάλι μου γιατί η απάντηση δε μου δόθηκε σε πιάτο. Χρειάστηκα λίγο χρόνο, to sleep on it που λένε στο χωριό μου, να το επεξεργαστώ και να αποφασίσω ότι τελικά ήταν πραγματικά πολύ δυνατή σειρά που αξίζει να δεις και να γευτείς κάθε λαχτάρα και συγκίνηση από την αρχή ως το τέλος της.
Η σειρά διαδραματίζεται στο 1899.
Μέσα σε ένα σύγχρονο ατμόπλοιο έχουν επιβιβαστεί 1500 μετανάστες με κοινό προορισμό την Αμερική. Ο καθένας για δικούς τους λόγους εγκαταλείπουν την Ευρώπη σαν να τρέχουν να ξεφύγουν από το παρελθόν τους και όλοι έχουν κάτι να κρύψουν από τους υπόλοιπους. Αυτό που τους ενώνει είναι η βαθιά επιθυμία τους για μια νέα αρχή σε ένα καλύτερο, ξέγνοιαστο μέλλον. Όμως γρήγορα διαπιστώνεις ως θεατής ότι ο χρόνος πάνω στο πλοίο είναι συγκεχυμένος και απροσδιόριστος. Από τη μια βρισκόμαστε στο 1899, τα ρούχα, οι συμπεριφορές όλα παραπέμπουν εκεί. Από την άλλη η τεχνολογία του πλοίου αλλά και των κρυφών σημείων στις καμπίνες των επιβατών, οι συσκευές και τα βιβλία πάνω στα ράφια παραπέμπουν στο μέλλον.
Andreas Pietschmann & Emily Beecham
Ο πρωταγωνιστής του “Dark” Andreas Pietschmann δοκιμάζεται σε έναν αρκετά διαφορετικό ρόλο, αυτό του χαροκαμένου καπετάνιου του ατμόπλοιου “Κέρβερος”, Eyk Larsen. Με προορισμό λοιπόν την Νέα Υόρκη, τη γη της επαγγελίας και της ελευθερίας θα συναντήσεις κάθε λογής ανθρώπους: αριστοκράτες, μετανάστες, τυχοδιώκτες κάθε εθνικότητας και προέλευσης. Μεταξύ αυτών είναι και η κοκκινομάλλα βρετανίδα γιατρός και νευρολόγος Maura Franklin (Emily Beecham), κόρη του ιδιοκτήτη της πλοιοκτήτριας εταιρείας. Ο δικός της λόγος ταξιδιού είναι “η αρχή όλων των παθών” που θα αντιμετωπίσουν οι 12 κεντρικοί ήρωες της σειράς.
Προμηθέας Vs Κέρβερος, σημειώσατε Χ
Ένα πλοίο που πλέει με ρότα χαραγμένη βρίσκει στα παγωμένα νερά του Ατλαντικού ένα άλλο πλοίο που αγνοείται εδώ και μήνες. Παράξενα πράγματα αρχίζουν να συμβαίνουν. Οι επιβάτες και οι θεατές θαλασσοδέρνονται με τεράστια κύματα γρίφων, μυστηρίων και αναφορών. Θα έλεγε κανείς ότι μπαινοβγαίνουν σε σκουληκότρυπες που θυμίζουν άλλες ταινίες όπως “Matrix”, “Inception”, “Interstellar” ίσως και “Τιτανικό”, γιατί όχι; Η μοίρα των κεντρικών ηρώων μας περιστρέφεται γύρω από το γεγονός ότι όλες οι αποφάσεις τους λαμβάνονται με γνώμονα το συναίσθημα, επαναλαμβάνοντας τα ίδια λάθη και τελικά καταστρέφονται.
Ο πύργος της Βαβέλ εν πλω
Όλοι μιλούν διαφορετικές γλώσσες: Αγγλικά, Γερμανικά, Γαλλικά, Πορτογαλικά, Ισπανικά, Πολωνικά, Δανικά, Σουηδικά, Καντονέζικα αλλά με κάποιο τρόπο καταφέρνουν να συνεννοηθούν. Άκρως ενδιαφέρουσα αυτή η πολυπολιτισμική και multilingual προσέγγιση.
Soundtrack
Για κλείσιμο όμως πρέπει να αναφέρω την φανταστική επιλογή τραγουδιών στο τέλος κάθε επεισοδίου. Γιατί; Επιλεγμένα με σύνεση για άμεση σύνδεση με τη θεματολογία του επεισοδίου.
Ξεκινάμε με το “White Rabbit” από τους Jefferson Airplane, που ακούσαμε και στο “The Matrix Resurrections” αν θυμάστε και βασίζεται στην ιστορία της Αλίκης στη Xώρα των Θαυμάτων όταν πέφτει στη λαγότρυπα.
Συνεχίζουμε; “Child in Τime” των Deep Purple, στο επεισόδιο “The Boy”. “The Killing Moon” των Echo and the Bunnymen, στο επεισόδιο “The Fog”. “Don’t Fear the Reaper” των Blue Öyster Cult, στο επεισόδιο “The Fight”. “All Along the watchtower” του Jimmy Hendrix στο επεισόδιο “The Pyramid”. “The Wind” του Cat Stevens στο επεισόδιο “Τhe Storm” και το επικό πλάνο όλων των πλοίων μαζί! Στο τέλος, στο ανατρεπτικό αυτό 8ο επεισόδιο η Maura ξυπνάει υπό τους ήχους του “Starman” του David Bowie.
Πίσω από το soundtrack του 1899, βρίσκεται ο Ben Frost. Στα credits αναφέρεται όμως και το όνομα του George Emmanuel (Pentagram Music Studio) με την εξαιρετική προσθήκη των φωνών της Χρύσας Τσαλταμπάση και της Σοφίας Σαρρή. Η Ελίνα Παπαχριστοφόρου έγραψε μια μικρή μνεία στη στήλη της Elina’s Cassete και μπορείτε να τη διαβάσετε ΕΔΩ
Verdict
Αν είσαι από εκείνους που δεν έχουν δει τη σειρά θα σου πρότεινα να τη δεις χωρίς άλλη καθυστέρηση. Κλείσε τα μάτια σου σε ό,τι γράφεται γι’αυτή και φρόντισε να αποκτήσεις μια δική σου γνώμη.
Σχολιάστε