Live report: Corrosion Of Conformity @ Fuzz live club, Athens
Το καλοκαίρι του 2015, αν και οι ζέστες οι μεγάλες δεν μας έχουν έρθει ακόμα, είναι ένα «καυτό» καλοκαίρι με πολλά Live για όλα τα γούστα.
Εξαιρετικά καυτό έχει γίνει πλέον και πολιτικά μιας και από τα ξημερώματα του Σαββάτου (27/06) ο κόσμος τρέχει στα ATM να σηκώσει λεφτά.
Δημοψήφισμα την άλλη Κυριακή στις 05/06, θα το ζήσουμε και αυτό, και πολλοί από εμάς θα πάμε κατ’ ευθείαν να ψηφίσουμε έχοντας στα αυτιά μας νωπά τα riff από τα “Breaking The Law” και “Painkiller.”
Tο Σάββατο (27/06) λοιπόν με τον πανικό διασκορπισμένο σε πολλούς από τους συμπολίτες μας, στο Fuzz εμφανίστηκαν οι COC με την «καλή» τους σύνθεση, έχοντας για ζέσταμα τους Full House Brew Crew και τους Potergeist.
Δεν ξέρω αν πολλοί επηρεάστηκαν από τις πολιτικές συνθήκες αλλά το Fuzz δεν είχε τον κόσμο που εγώ τουλάχιστον θα περίμενα. Φυσικά έχουμε συνεχόμενα Live αυτό το διάστημα και είναι πλέον πολύ δύσκολο για πολύ κόσμο να βρίσκεται σε όλα.
Στην σκηνή ανέβηκαν πρώτοι οι Full House Brew Crew.
Εδώ να σημειώσω πως το Fuzz είχε ελάχιστο κόσμο με την εμφάνιση της πρώτης μπάντας, κάτι που προσωπικά με ενοχλεί, διότι μετά από λίγη ώρα γέμισε αρκετά και είναι κρίμα να μην είναι έτσι από την αρχή, έτσι ώστε να παίζουν και τα πρώτα γκρουπ που εμφανίζονται μπροστά σε αρκετό κόσμο. Κλείνει το σχόλιο …. Και συνεχίζουμε…
Η μπάντα έχει frontman(κιθάρα/φωνητικά) τον Βαγγέλη από τους Rotting Christ.
Οι F.H.B.C κινούνται φυσικά σε άλλα μουσικά μονοπάτια. Ακούγοντας τους ζωντανά η πρώτη μου σκέψη είναι «Black Label Society».
Η φωνή του Βαγγέλη είναι πολύ καλή, έχει ωραία χροιά και δίνει μια «ικανοποιητική» ερμηνευτική πινελιά στα κομμάτια. Με εξέπληξε το ηχητικό αποτέλεσμα που είχαν, τα ντραμς ακουγόντουσαν πολύ δυνατά χωρίς όμως αυτό να είναι ενοχλητικό, ο ήχος ήταν πολύ καθαρός παρόλο που ήταν σε πολύ μεγάλη «ένταση».
Το να αναφερθώ στην σκηνική παρουσία του frontman είναι περιττό. Θα πω απλά πως προφανώς και λόγω εμπειρίας, ξέρει να γεμίζει την σκηνή.
Στα μείον της όλης παρουσίας είναι πως στα δικά μου αυτιά ακουγόντουσαν «flat».
Περίμενα από τα riff να μου δώσουν κάτι ποιο δυναμικό, που δεν ήρθε ποτέ, ή έστω ελάχιστες στιγμές κέντρισαν το τύμπανό μου.
Εύχομαι στο μέλλον να ακούσουμε ακόμα καλύτερα κομμάτια, φυσικά είναι αρχή και κάθε αρχή είναι δύσκολη.
Χωρίς πολλές καθυστερήσεις στην σκηνή ανέβηκαν οι Potergeist. Έχοντας κυκλοφορήσει πρόσφατα την 4η δισκογραφική τους δουλειά με τον τίτλο «Crocodile Tears», μας προσέφεραν μια από τις καλύτερες εμφανίσεις τους.
Έχοντας πολύ καλό ήχο, δυνατή σκηνική παρουσία, κάθε φορά που τους βλέπω είναι όλο και καλύτεροι, μας ανέβασαν για τα καλά. Δεμένοι πάνω στην σκηνή, δεν βλέπεις να υστερεί κάποιος, με πολύ ωραία διάθεση, που περνάει αυτόματα στον κόσμο, μας ταρακούνησαν.
Οι Potergeist βρίσκονται 10 χρόνια στον χώρο, με πολύ υπομονή και δουλειά έχοντας πλέον πολύ καλές δισκογραφικές παρουσίες, είναι στα πάνω τους, έχουν ακόμα πολλά να μας δώσουν, δυναμιτίζουν τους συναυλιακούς χώρους που εμφανίζονται και είναι έτοιμοι να «δαγκώσουν» αυτό που τους αξίζει.
Η τελευταία τους δουλειά είναι παραπάνω από πολύ καλή και μερικά κομμάτια από αυτήν που μας προσέφεραν ζωντανά το Σάββατο ήταν τα “Crocodile Tears” – “Visit From A Swampire” – “ What Then” το καταπληκτικό “Truth”, αλλά δεν θα μπορούσανε να λείψουν και τα καταπληκτικά “Southern Crown” – “Kings Army” – “Swampire” και για το τέλος κράτησαν το κλασσικό “Rivers And Oceans”.
Δεν μπορώ να μην αναφερθώ στον Alex και θα το πω για άλλη μια φορά, ερμηνευτικά είναι «καταπληκτικός». Η μπάντα δημιουργεί υπέροχα riff, ο drummer τους είναι «γαμάτος» αλλά πόσες φορές έχουμε ακούσει ωραία riff και την ώρα που ο τραγουδιστής βάζει την δικιά του πινελιά το κομμάτι απλά χάνεται και περνάει αδιάφορα.
Ο Alex με αυτή την ικανότητα που έχει, να δίνει ένα φανταστικό χρώμα στα κομμάτια, με τις καθαρές και βρώμικες εναλλαγές, σε οδηγεί στο να γουστάρεις, να θες να ακούσεις και πάλι το κάθε κομμάτι ξεχωριστά ξανά και ξανά και να το τραγουδήσεις.
Ήρθε η ώρα στην σκηνή να εμφανιστούν οι C.O.C.
Ο Keenan και η παρέα του έχοντας πολύ όρεξη και αυτό φάνηκε από πρώτο λεπτό δυναμίτισαν το Fuzz.
Θα ξεκινήσω όμως με κάτι που ήταν αρνητικό καθ’ όλη την διάρκεια της εμφάνισης των C.O.C. Δυστυχώς ο ήχος ήταν «κακός» να πω ? … θα είμαι ευγενικός.
Υπήρχαν στιγμές που δεν καταλάβαινες τι έπαιζαν, από τα ντραμς που δεν μπορούσες να ξεχωρίσεις την μπότα, το ταμπούρο, από το μπάσο που έβγαζε τέτοιο θόρυβο όπου νόμιζες θα σκάσει και όλα αυτά κάλυπταν τα riff όπου και αυτά από τις κιθάρες δεν έβγαιναν καθαρά.
Είχα την πεποίθηση ότι κατά την διεξαγωγή του live performance των COC αυτό θα διορθωθεί.
Αλλά δεν έγινε ποτέ…. Δυστυχώς, γιατί ναι μεν όσοι ξέρουν τα κομμάτια την παλεύουν, αλλά σίγουρα θα υπήρχαν και κάποιοι που δεν θα τους γνώριζαν και τόσο καλά και μάλλον θα απογοητεύτηκαν.
Ευτυχώς, όπως προανέφερα η διάθεση των μελών του γκρουπ ήταν σε υψηλά επίπεδα και αυτό υπερκάλυψε την όλη «φασαρία».
Δυναμικά οι COC με τα“Broken Man” και “King Of Rotten” έδωσαν ενέργεια στο Fuzz.
Μερικά από τα κομμάτια που μας προσέφεραν είναι τα “Wiseblood” – “Paranoid Opioid” – “13 Angels” – “Albatross” – “Stonebreaker” – “GoodBye Windows” – “Vote With A Bullet” – “Who’s Got The Fire” – Clean My Wounds” ….
Θα ήταν ένα άψογο Live, αλλά αυτό το ηχητικό θέμα , κατά την ταπεινή μου άποψη, καθόρισε την νωχελική αντίδραση του κόσμου σε πολλές στιγμές της συναυλίας.
