Η LP επιστρέφει!
Στο κλείσιμο του καλοκαιριού του 2016 την είδαμε και… “χαθήκαμε”. Κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει την τελευταία της εμφάνιση στην Ελλάδα που γέμισε με πάνω απο 6.000 κόσμο την Tεχνόπολη. Ήταν αναμφίβολα ένα από τα πιο hot live της χρονιάς!
Όλα ξεκίνησαν εδώ με το “Lost on you” το οποίο έφτασε στο #1 όλων των Charts της Ελλάδας. Ήταν αναμφίβολα το hit της χρονιάς και ξαφνικά όλος ο κόσμος μιλά για το… φαινόμενο LP.
Μία ιδιαίτερη περσόνα η οποία αποδεικνύει διαρκώς το πολυδιάστατο μεγαλείο ενός καλλιτέχνη. Το live της είναι πραγματικά μία μουσική εμπειρία που ξεπερνά τα καθιερωμένα καθώς πέρα από τα κορυφαία hit singles της (Lost on you, Οther People, κλπ) προκαλεί… “παραλήρημα” στο κοινό με την ιδιαίτερη χροιά της φωνής της αλλά και την αύρα της που σε μαγνητίζει και ξυπνά τις αισθήσεις!
Το gazarte, που έφερε την LP για πρώτη φορά στην Αθήνα, παρουσιάζει ξανά την αγαπημένη καλλιτέχνιδα για ένα μοναδικό live! Στις 12 Ιουλίου δίνουμε ραντεβού στην Τεχνόπολη.
More to be announced soon! Stay tuned…
“Χαθήκαμε με την LP!” (Πρώτο Θέμα)
“Αν η μουσική έπαιρνε σάρκα και οστά, θα ήταν η LP”. (mixgrill.gr)
“Laura Pergolizzi a.k.a. LP, ή όπως την ονόμασα εγώ “Lost Peter”, γιατί μου η παρουσία της στην Τεχνόπολη, οι κινήσεις της, το στήσιμο της και η ιδιαίτερη φωνή της, με αυτή την παιδική χροιά, μου θύμισαν τον Peter Pan, το σύμβολο της αιώνιας παιδικότητας, της ανεμελιάς, του ελεύθερου πνεύματος”. (jumpingfish.gr)
It has been three years since Starset released their first album, Transmissions. It feels like forever. As a fan of Starset since Transmissions was released, I found myself getting antsy! So obviously I was thrilled to hear that their sophomore album would be gracing us with its presence in early 2017. I don’t do well with waiting, but, finally, Vessels was available internationally last Friday, January 20th! As soon as I woke up, I purchased the album online. It is all I have listened to since!
The album opens with “The Order” which is a bit like “First Light”; it’s a short instrumental piece to build the hype. At first listen, the first few songs seemed repetitive. I was disappointed slightly. However, as the album progresses, more diversity can be heard in their songs. Upon going back to the beginning of the album, each time I listened to it I found the first few songs to be more pleasing and diverse than I had initially thought.
Starset has kept their sound in this album. Transmissions was a rock album with synthesized aspects. That is what you have in Vessels, as well; however, I believe there to be even more synthesized tones on this album. If you didn’t like that part of the album last time, I’m sorry to say you may be disappointed this time around. However, if you enjoyed it, you can rejoice! I, personally, enjoy the techno-y sound because when you combine it with a really awesome guitar riff, you get some pretty badass sounds.
Since the band is the spokesperson for The Starset Society, the album still has that outer space feel to it. Many songs are either named after some sort of space-related thing or Dustin (vocalist) sings about it in the song. You can find the track list at the bottom of this article.
Overall, this is an exquisite sophomore album. The more I listen to it, the more I fall in love with it. All the nuances in each song make Vessels a truly beautiful experience.
The Order
Satellite
Frequency
Die for You
Ricochet
Starlight
Into the Unknown
Gravity of You
Back to the Earth
Last to Fall
Bringing it Down
Unbecoming
Monster
Telepathic
Everglow
Boom!!!
Οι Kaleo για πρώτη φορά στην χώρα μας!
Save the dates and prepare yourselves!
Στα μέσα του καλοκαιριού οι πιο «καυτές» συναυλίες θα είναι σίγουρα αυτές των Kaleo την Δευτέρα 24 Ιουλίου στο Piraeus 117 Academy και την επόμενη, Τρίτη 25 Ιουλίου στη Μονή Λαζαριστών στην Θεσσαλονίκη.
Από την ευλογημένη γη της Ισλανδίας έρχονται οι Kaleo, ένα από τα πιο ενδιαφέροντα και πλέον δημοφιλή ροκ συγκροτήματα που ξεπήδησε τα τελευταία χρόνια στην μουσική βιομηχανία. Το 2012 συναντήθηκε μια παρέα φίλων λίγο έξω από το Ρέυκιαβικ και με προεξάρχοντα τον JJ Julius Son ιδρύθηκαν οι Kaleo (σημαίνει ο ήχος στα χαβανέζικα).
Μετά από μια σειρά πολύ-συζητημένων εμφανίσεων στην πατρίδα τους το 2015 μετακομίζουν στο Austin του Texas βάζοντας πλώρη για την κυκλοφορία του 1ου τους δίσκου με τίτλο Α/Β.
Η συμμετοχή στα official soundtracks των σειρών Suits και Vinyl εκτοξεύει την φήμη τους, ενώ ραδιοφωνική υστερία ακολούθησε τις ακροάσεις των “Way Down we Go” και “All the Pretty Girls” γιγαντώνοντας την δημοτικότητα τους σε κάθε ραδιόφωνο της χώρας μας, όντας αναπόσπαστο μέρος πια της playlist κάθε ενημερωμένου σταθμού.
Το μουσικό φαινόμενο των Kaleo λοιπόν θα επισκεφθεί για πρώτη φορά την χώρα μας, στο peak της δημιουργικότητας του, χτίζοντας την δική μας μουσική ιστορία, σε δυο βραδιές που θέλουμε να μνημονεύουν όσοι παρευρεθούν για χρόνια, επειδή υπήρξαν κομμάτι τους.
Δευτέρα 24 Ιουλίου στο Piraeus 117 Academy και Τρίτη 25 Ιουλίου στη Μονή Λαζαριστών στην Θεσσαλονίκη!
Τα πρώτα εισιτήρια κοστίζουν 26€
Μετά την εξάντληση τους η τιμή θα διαμορφωθεί στα 28€
Στην τελική φάση της προπώλησης τα εισιτήρια θα κοστίζουν 30€
Ταμείο: 32€
Η προπώληση ξεκινά την Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2017
ΣΗΜΕΙΑ ΠΡΟΠΩΛΗΣΗΣ:
Αθήνα
Ticket House, Πανεπιστημίου 42 (εντός της στοάς), tηλ.210 3608366
Η ΑΜΑ Films βραβεύεται για τις καλύτερες ταινίες της.
Την Αργυρή Άρκτο Σκηνοθεσίας έλαβε ο Φινλανδός Άκι Καουρισμάκι για την, ομολογουμένως, καλύτερη ταινία της φετινής διοργάνωσης The Other Side of Hope. Μία ταινία με πρωταγωνιστές έναν πρόσφυγα από τη Συρία που ζητά άσυλο στο Ελσίνκι και έναν μεσήλικα Φινλανδό που αναλαμβάνει να τον βοηθήσει, αλλάζοντας ριζικά τη ζωή του.
Το Βραβείο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ στο Τμήμα Πανόραμα της διοργάνωσης έλαβε το I am Not Your Negro του Ραούλ Πεκ, το οποίο με αφηγητή τον Σάμιουελ Τζάκσον εξετάζει τον ρατσισμό στην Ιστορία των Η.Π.Α. Να σημειώσουμε ότι η ταινία βρίσκεται στην τελική 5άδα των υποψήφιων για Όσκαρ ντοκιμαντέρ.
Καιρό τώρα τους αναζητούν κοινό και φίλοι, καθώς το ελληνικό συγκρότημα POEM έχει εξαφανιστεί. Που βρίσκονται; Τι κάνουν;
Γιατί άραγε εξαφανίστηκαν μετά την πρόσφατη σχετικά επιστροφή τους;
Σε όλα αυτά τα ερωτήματα απαντά το παρακάτω μήνυμα που ακολουθεί :
“Στις 13 Φεβρουαρίου κυκλοφορήσαμε για πρώτη φορά μία crowd funding campaign μέσω της πλατφόρμας του Indiegogo με σκοπό να συγκεντρώσουμε ένα ποσό προκειμένου να πραγματοποιήσουμε τη 2η Ευρωπαϊκή μας περιοδεία παρέα με τους Persefone.
Ξεκινήσαμε την ιδέα ως παιχνίδι στο οποίο συμμετείχαν πολλοί αγαπημένοι φίλοι από την Ελλάδα και το εξωτερικό “αναζητώντας” μας μέσα από αυτοσχέδια βίντεο, μια που ήταν αδύνατο να μας εντοπίσουν!
Μέχρι που εμφανιστήκαμε… Τελικά από ό,τι φαίνεται μας έχουν απαγάγει!
Στην πραγματικότητα όμως , αυτήν τη στιγμή βρισκόμαστε πολύ κοντά στην πραγματοποίηση του στόχου μας, μόνο που χρειαζόμαστε τη βοήθειά σας.
Έχοντας πάντα ως κανόνα το ότι στις εποχές που ζούμε, τις ευκαιρίες οφείλουμε να τις δημιουργούμε και όχι να τις περιμένουμε, αποφασίσαμε να τολμήσουμε κάτι που δεν είναι καθόλου δημοφιλές στη χώρα μας.
Αυτό που χρειαζόμαστε όμως περισσότερο από οτιδήποτε, είναι το χιούμορ και τη θετική σας ενέργεια , γιατί έχουμε για εσάς πολλά ξεχωριστά και ιδιαίτερα δώρα τα οποία μπορείτε να τα διεκδικήσετε πατώντας στον παρακάτω σύνδεσμο:
Από την επίθεση της μεγάλης μύτης δεν ξεφεύγει κανείς.
Τα αδέρφια Βoogieman (κιθάρα, φωνή) & Little Tonnie (τύμπανα) a.k.a. the Big Nose Attack δημιουργήθηκαν το 2011 μπολιάζοντας τις blues επιρροές τους με «ατίθασα» rock riffs ατενίζοντας τα 70s!
5 χρόνια και 3 official albums αργότερα το συγκρότημα είναι σίγουρα το πιο ενδιαφέρον μουσικό ντουέτο της χώρας μετρώντας ήδη 4 Ευρωπαϊκές περιοδείες και κάμποσες εγχώριες εμφανίσεις, με πιο σπουδαία αυτή στο Rockwave Festival 2015 μαζί με τους Black Keys και το “hit” τους ‘Yeah! That Girl’ να βολτάρει καθημερινά στις Playlists κάθε ενημερωμένου ραδιοφωνικού παραγωγού και dj!
Οι B.N.A. εγκαινιάζουν το 2017 με ένα δυναμικό Live στη σκηνή του Gazarte που δεν πρέπει να χάσετε!
Οι Re–Stoned έρχονται στην Death Disco για μια μοναδική συναυλία. Στο πλευρό τους οι 2 Headed Dogs.
Το instrumental power-trio των The Re–Stoned κατάγεται από τη Μόσχα και συχνά συνδέεται με τον χαρακτηρισμό “stoner rock”, περισσότερο λόγω του βαρέως fuzzy ήχου του και του σφιχτοδεμένου macho guitar riffing, που παραπέμπει στη χρυσή εποχή των 70’s.
Οι οπαδοί του classic rock, του blues rock, του παραδοσιακού rock και του stoner rock αλλά και όποιος εκτιμάει την αυθεντική σκληρή rock μουσική, δεν θα δυσκολευτεί να απολαύσει τους ήχους των –σχετικά νεοφώτιστων- Ρώσων heavy rockers. Οι The Re-Stoned είναι η επιστροφή στη μουσική που πάντα άκουγες στα bars και πάντα απολάμβανες να παίζεις αν είσαι DJ ή μουσικός.
Παρά το γεγονός του ότι η μπάντα The Re–Stonedδεν έχει –όπως παραδοσιακά είθισται- στην εμπροσθοφυλακή της έναν lead singer και ακολουθεί πλήρως ορχηστρικά μονοπάτια, αποτελεί κατά γενική ομολογία το πιο δημοφιλές live act, στη Ρώσικη σκηνή των εραστών του παλιομοδίτικου classic rock.
Έχοντας κυκλοφορήσει το πέμπτο σε σειρά official full length album τους, “Reptiles Return” μέσω του Γερμανικού ψυχεδελικού label της Clostridium Records (μην προσμετρώντας τις πολυάριθμες CD-R κυκλοφορίες με αυτοσχεδιαστικά jam sessions τους, που ούτως ή άλλως αποτελούν και τον πυρήνα της μουσικής τους), οι The Re-Stoned επισκέπτονται τον Μάρτιο τη χώρα μας, για να αφήσουν για δεύτερη φορά το ταξιδιάρικο ψυχεδελικό στίγμα τους στην Ελληνική νύχτα.
Οι 2 Headed Dogs που θα ανοίξουν τη συναυλία είναι άλλο ένα δείγμα του πόσο ποιοτικούς heavy rock ήχους μπορεί να παράγει η διαρκώς εξελισσόμενη ελληνική σκηνή και πολλά παραπάνω από αυτό. Συνδυάζοντας στοιχεία ψυχεδελικού και garage rock, στο ομώνυμο ντεμπούτο που κυκλοφόρησε το 2016 από την Nasoni Records (Siena Root, Electric Moon, This is Nowhere κ.α.) το heavy rock power-trio από το Καναλάκι της Πρέβεζας δημιουργεί fuzz-αριστά riffs και ακατέργαστες γκρούβες επικαλυμμένες με μία ζεστή αναλογική αίσθηση που βάζει την τελική πινελιά σε μία από τις κορυφαιότερες κυκλοφορίες του είδους για την Ελληνική σκηνή.
***
MADE OF STONE PRODUCTIONS PRESENTS:
THE RE-STONED (RU) live in Athens
Opening act: 2 HEADED DOGS (GR)
Στο DeathDisco(Ωγύγου 16 & Λεπενιώτου, Ψυρρή, Αθήνα)
Οι Kaleo, η μπάντα από την Ισλανδία που τάραξε τα charts με το κομμάτι ‘Way down we go‘, έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα στα πλαίσια του Rockwave Festival. Οι ημερομηνίες που έχουν δοθεί και είναι οι μοναδικές πληροφορίες έως τώρα είναι:
Δευτέρα 24 Ιουλίου στο Piraeus 117 Academy (Αθήνα)! Τρίτη 25 Ιουλίου στη Μονή Λαζαριστών (Θεσσαλονίκη)!!!
Οι Kaleo που έχουν ήδη βραβευθεί με το Streamy Awards και όχι μόνο,έχουν ήδη στα σχέδια τους μια περιοδείαόπου και μπορείτε να δείτε στο επίσημο site τους.
Αναμονή για περισσότερα νέα ή αλλιώς μπορείτε να επισκεφθείτε το επίσημο site του Rockwave Festival | Didimusic.gr
Νέα μουσική συνεργασία για τους Vault of Acanthus έρχεται να αναταράξει το κοινό τους. Γυναικεία παρουσία που ακούει στο όνομα Αγγελική Αντωνιάδη και την επιστροφή αυτής.
Μικρές λεπτομέρειες θα βρείτε στο mini δελτίο τύπου που ακολουθεί.
Μέσα στον κύκλο της ζωής συναντάς δρόμους που ενώνονται και δρόμους που χωρίζουν.
Υπάρχουν όμως και δρόμοι που χωρίζουν για λίγο και μετά ξανανταμώνουν, γι’ αυτό ποτέ μη λες ποτέ.
Έχουμε την περηφάνεια και την τιμή να ανακοινώσουμε την επιστροφή της Αγγελικής Αντωνιάδη στην οικογένειά μας!
Αυτή είναι η εκλεκτή που θα ταξιδέψει με τη φωνή της τη μουσική μας σε νέα μέρη.
Στο όνειρο και ακόμα παραπέρα.
Περισσότερα νέα για τους Vault of Acanthus μπορείτε να βρείτε εδώ.
Νορμανδία, 1819. Η Ζαν είναι μια νέα γυναίκα γεμάτη παιδιάστικα όνειρα και αθωότητα, που επιστρέφει σπίτι μετά από τα σχολικά της χρόνια που τα πέρασε στο μοναστήρι.
Παντρεύεται έναν ευγενή της περιοχής, αλλά σύντομα αυτός αποδεικνύεται τσιγκούνης κι άπιστος. Σιγά-σιγά οι ψευδαισθήσεις της Ζαν διαλύονται.
Μια ταινία εποχής –αλλά παντός καιρού– για το τέλος του ρομαντισμού και την απομάγευση που έρχεται με την ενηλικίωση, βασισμένη σ’ ένα μυθιστόρημα του Γκυ ντε Μοπασάν.
ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ
Η ίδια η ανθρωπότητα, η ευαισθησία αλλά και η «ταπεινή αλήθεια» είναι στοιχεία που τα συναντάμε στην ταινία «Η ζωή μιας γυναίκας». Πρόκειται για το χρονικό μιας πικρής κοινωνικής ανασφάλειας που βιώνουμε και στη Γαλλία του σήμερα, αλλά η μοίρα της Jeanne Le Perthuis des Vauds, ανάγεται ως μια άτυχη αδελφή της Έμμα Μποβαρύ. Η λεπτότητα του παιχνιδιού της Judith Chemla προβάλει ευαίσθητη την τραγωδία που βιώνει η Jeanne, ένα θύμα της υποκρισίας του γάμου και της ανδρικής κυριαρχίας. Επίσης, βλέπουμε την ακρίβεια των ερμηνειών των Yolande Moreau και Jean-Pierre Darroussin – στην οθόνη ως βαρόνη Αδελαΐδα και Simon Baron-Jacques Le Perthuis des Vauds αντίστοιχα – που αποτυπώνουν την κοινωνική τύφλωση και την πτώχευση της αριστοκρατίας μετά την Αποκατάσταση της Μοναρχίας.
Η μελέτη του μυθιστορήματος του Maupassant, μας επιτρέπει να κατανοήσουμε διαφορετικά σημεία της ταινίας με τη δεύτερη ή και την πρώτη προβολή της, ενώ μπορεί να εμπλουτιστεί αυτή η κατανόηση μόνο μέσα από την προσωπική άποψη και τη σκηνοθετική προσαρμογή του βιβλίου στη μεγάλη οθόνη. Με πολλή δουλειά και χωρίς να προδώσαμε ποτέ το μυθιστόρημα, φτιάχτηκε αυτή η ταινία με τη βοήθεια της ατμοσφαιρική φωτογραφίας και της επεξεργασίας του φυσικού ήχου μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ
Τι σας οδήγησε να κάνετε μια ταινία βασισμένη σε ένα ρομαντικό βιβλίο του
Maupassant, που κυκλοφόρησε το 1883; Είναι μια ανάμνηση από το σχολείο;
Ανακάλυψα το μυθιστόρημα το 1993, μετά το τέλος των σπουδών μου. Και
δεδομένου ότι ήταν η πρώτη ανάγνωση, η ιστορία έχει κολλήσει στο κεφάλι μου με την ιδέα ότι θα ήθελα μία ημέρα να την κάνω ταινία. Ακόμα δεν έχω επίγνωση τι με συνδέει ακριβλως με αυτό το μυθιστόρημα και με αυτό το χαρακτήρα, εγώ απλά ένιωσα ότι ο Maupassant προσωπικά μου μίλησε, μου έλεγε κάτι που αντήχησε μέσα μου. Η σύνδεση ήταν βιολογική. Τα χρόνια πέρασαν, ξαναδιάβαζα το μυθιστόρημα τακτικά, με την επιθυμία μου να γίνει ταινία να παραμένει. Μετά από κάθε
ταινία μου, αναρωτιόμουν αν αυτή ήταν η κατάλληλη στιγμή. Η απάντηση ήταν αρνητική κάθε φορά. Τον Ιανουάριο του 2012, με τη Φλοράνς Βινιόν, αρχίσαμε να γράφουμε το σενάριο. Η ταινία κυκλοφόρησε σχεδόν πέντε χρόνια μετά την έναρξη των εργασιών. Αυτή τη φορά ήταν συντριπτική και απελπιστική. Ήταν «σύμμαχός» μου γιατί παραδόξως με ώθησε να ξεχάσω το μυθιστόρημα. Πώς μπορέσατε να φέρετε στην οθόνη ένα μυθιστόρημα, το οποίο είναι κλασικό, όπως αυτό του Maupassant; Ποια ήταν τα στάδια της συγγραφής του σεναρίου;
Αυτή είναι η δεύτερη προσαρμογή μου σε μυθιστόρημα, μετά από αυτό της «Mademoiselle Chambon». Κατάλαβα με αυτή την πρώτη εμπειρία μου, ότι για να είναι αληθινή η προσαρμογή θα πρέπει να προδώσει το αρχικό κείμενο – με την έννοια της ειρωνείας. Το μυθιστόρημα είναι ένα «βουνό»: όχι σε όγκο, αλλά ως λογοτεχνία. Θα πρέπει λοιπόν να απορρίψεις τη λογοτεχνική του διάσταση για να το μεταφέρεις στον κινηματογράφο. Αυτή είναι μια δύσκολη πραγματικότητα, διότι το μυθιστόρημα του Maupassant έχει μια τέτοια δομή αλλά και ένα ύφος που δύσκολα μπορείς να τα ξεφορτωθείς. Διατηρώντας παράλληλα την αφήγηση, πρέπει να καταρριφθεί
στο μυθιστόρημα η λογοτεχνική του δύναμη, και να εφευρεθεί μια νέα αφηγηματική για την ταινία. Θα πρέπει πρώτα να κάνεις την επιλογή να κρατήσεις ή όχι ορισμένους χαρακτήρες και ορισμένες κινήσεις της ιστορίας. Η προσαρμογή είναι μια πίστωση. Τα αφηγηματικά εργαλεία είναι απίστευτα διαφορετικά, ο εξαναγκασμός είναι ότι με αυτό το είδος της εργασίας, πολλοί άνθρωποι θυμούνται περισσότερο ή λιγότερο τα σημεία του πρωτότυπου έργου. Ως εκ τούτου, δημιουργούν πολύ ελεύθερα μια διαδρομή για την ταινία ώστε να συνδέσουν τις καλύτερες στιγμές της ιστορίας με την αδιαμφισβήτητη αξία του μυθιστορήματος. «Η ζωή μιας γυναίκας» είναι η ιστορία μιας ατυχίας, αλλά και το πορτρέτο μιας γυναίκας, της Jeanne Le Perthuis de Vauds. H Jeanne τι είναι για σας;
Αν και το μυθιστόρημα έχει σαφώς οριστεί στις αρχές του δέκατου ένατου αιώνα, αυτό
δεν αποτελεί επιχείρημα σχετικά με την κατάσταση των γυναικών εκείνη την εποχή, όπως αποδεικνύεται από την ιστορία μας. Οι γονείς της Jeanne δεν ζητούν τη γνώμη της για την πρόταση γάμου που έκανε ο Julien. Αυτό που διακυβεύεται εδώ
είναι καθολικό και διαχρονικό. Το βλέμμα της πρωταγωνίστριας στον κόσμο είναι βαθιά και αντήχησε μέσα μου. Η Jeanne άρχισε τη λεγόμενη ενήλικη ζωή της χωρίς να έχει «θρηνήσει» τον παράδεισο της παιδικής ηλικίας, όταν ο χρόνος της ζωής φαινόταν
τέλειος. Αυτή τη φορά οι ενήλικες είναι αυτοί που γνωρίζουν, εκείνοι που πρέπει και δεν θα πρέπει να βρίσκονται και ως εκ τούτου, δεν «ψεύδονται». Η προχωρημένη ηλικία, αποτελεί μια ιδανική σκιά. Έτσι, μερικές φορές δίνει τη θέση της στην
απογοήτευση. Για να διατηρηθεί η αθωότητα, θα πρέπει να αποκτήσει τα εργαλεία προστασίας που απαιτούνται, να διατηρεί το δικαίωμα της απόστασης χωρίς να πέσει σε μια βαθιά απογοήτευση λόγω της βιαιότητας των ανθρώπινων σχέσεων. Αλλά η Jeanne δεν θα καταφέρει να αποκτήσει αυτό το δικαίωμα, δυσκολεύεται να πει όχι, δεν μπορεί ή δεν ξέρει να αλλάξει τις προοπτικές της για τη ζωή. Αυτό την καθιστά να είναι χώρια, μια γυναίκα θαυμάσια και σπάνια γιατί το μυαλό της στερείται υστεροβουλίες, αλλά την ίδια στιγμή, ο άντρας της το καταδίκασε. Είναι αυτό το παράδοξο που με αγγίζει και με συναρπάζει.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΟΥ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ
Ο Στεφάν Μπριζέ είναι Γάλλος σκηνοθέτης, παραγωγός, σεναριογράφος και ηθοποιός. Μετοίκησε στο Παρίσι, όπου και ξεκίνησε την καριέρα του στο θέατρο και στην τηλεόραση, προτού προχωρήσει στις μικρού και μεγάλου μήκους ταινίες. Η ταινία του Ο νόμος της αγοράς (2015) προβλήθηκε στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Καννών.
Ενδεικτική φιλμογραφία
2005 Not Here to Be Love
2007 Among Adults
2012 A Few Hours of Spring
2015 Ο νόμος της αγοράς
2016 H ζωή μιας γυναίκας
ΚΡΙΤΙΚΕΣ
Τόσο απλό, τόσο άρτια δομημένο, τόσο σκηνοθετικά αξιοζήλευτο. Ο Μπριζέ μας προσφέρει – για μια ακόμη φορά – το σινεμά που μας αξίζει.
-Cine.gr
H λεπτή ιστορία μας ζωής με ειλικρινή συναισθήματα και αποπνικτικές απογοητεύσεις.
–Cineuropa.org
Eξαιρετική ερμηνεία από την Τζουντίντ Γκεμλά.
–TheHollywoodNews
Σπάει τους κλασικούς φιλμικούς συμβιβασμούς ο Μπριζέ.
Νέα κυκλοφορία ήρθε στην επιφάνεια από την δημιουργό Lana Del Rey.
Έχοντας τελευταία κυκλοφορία το 2015 με το Honeymoon., ενω ένα χρόνο πριν μια συνεργασία για το LP Starboy.
Δεν πάει καιρός που κάτοικοι του Los Angeles έβλεπαν αφίσες στους δρόμους με το πρόσωπο της Lana Del Rey και την λέξη ‘Love’, χωρίς όμως να γνωρίζουν ποιος ο σκοπός.
Η ερμηνεύτρια έσπασε την σιωπή της δημοσιεύοντας το παρακάτω βίντεο.
“I made my first 4 albums for me, but this one is for my fans and about where I hope we are all headed.’
Ένα αναμενόμενο sold out από την στιγμή που έγινε η ανακοίνωση του ονόματός τους.
Όσοι είχαμε δει τους Dropkick Murphys στην Μαλακάσα την πρώτη φορά, θεωρώ πως θα ήταν αδύνατο να μην παρευρεθούμε στο Piraeus 117 Academy για να απολαύσουμε αυτούς τους υπέροχους τύπους από την Μασαχουσέτη να μας ξεσηκώνουν με τις «κέλτικες-punk γηπεδικές» τους δημιουργίες.
Τα αγόρια επέστρεψαν και από το πρώτο λεπτό της εμφάνισής τους μέχρι το τελευταίο παρέσυραν τον κοινό, από την μια άκρη του Academy έως την άλλη, σε ξέφρενους χορούς, stage diving, crowed surfing, άναψαν καπνογόνα διαφορετικών χρωματισμών και μετέτρεψαν την συναυλία σε μια γήπεδικο-συναυλιακή κατάσταση, πρωτόγνωρη και μοναδική.
Το ζέσταμα του κοινού ανέλαβαν οι SLAPSHOT, που με τις hardcore / punk μουσικές τους βαρέσαν αλύπητα, το διασκέδασαν και με το παραπάνω, μιας και το Academy είχε πάρα πολύ κόσμο από νωρίς.
Τα “Watch Me Bleed”, “Old Time Hardcore“ και το “Step on It” ξεχώρισαν.
Εισέπραξαν ένα πολύ θερμό χειροκρότημα και η αναμονή για να βγουν στην σκηνή οι Dropkick Murphys κράτησε κάνα μισάωρο.
Η ωραία διαμορφωμένη σκηνή του Academy, ο ωραίος φωτισμός και η εμφάνιση της μπάντας με τα “TheLonesomeBoatman” & “RebelsWithACause” έδωσαν τα πρώτα χτυπήματα, αλλά με το “TheStateOfMassachusetts” έγινε ο πρώτος σεισμός.
Από εκείνο το λεπτό και μετά ο χαμός δεν σταμάτησε, αντιθέτως η ένταση ανέβηκε και ξεσήκωσε ακόμα και τους ποιο δύσκολους.
Δεν ξέρω που να σταθώ, σε ποιο σημείο και τι να αναφέρω, …. Γήπεδο έγινε το Academy με το “You’llNeverWalkAlone”, τραγούδησαν όλοι στο μοναδικό “RoseTattoo”, χοροπηδήσαμε στα “TheBoysAreBack” ,“I’mShippingUpToBoston” & με το “UntilTheNextTime” δώσαμε όλοι ραντεβού για την επόμενη φορά.
Ο βραβευμένος με Όσκαρ σκηνοθέτης, Γκορ Βερμπίνσκι («The Ring: Σήμα Κινδύνου»), δημιουργεί μία συναρπαστική και προκλητική ταινία, που ερευνά την αληθινή έννοια της ευεξίας και τις παγίδες που κρύβουν η φιλαργυρία και η εμμονή για δύναμη.
Σύνοψη
Από τον οραματιστή σκηνοθέτη, Γκορ Βερμπίνσκι, το «Αντίδοτο στην Ευεξία», είναι ένα ανατριχιαστικό και σοκαριστικό ψυχολογικό θρίλερ. Ο Ντέιν Ντεχάαν υποδύεται τον Λόκχαρτ, έναν φιλόδοξο χρηματιστή της Wall Street, ο οποίος στέλνεται από την εταιρία του σε ένα απομονωμένο θεραπευτικό σπα στις Άλπεις. Ο Λόκχαρτ έχει μία αποστολή: πρέπει να πείσει τον Διευθύνοντα Σύμβουλο της εταιρίας, τον Πέμπροκ (Χάρι Γκρένερ), που βρίσκεται ως ασθενής στο σπα, κι έχει δηλώσει στο προσωπικό της εταιρίας του ότι δεν έχει καμία πρόθεση να γυρίσει στη Νέα Υόρκη, να επιστρέψει στα καθήκοντά του. Ο Λόκχαρτ φτάνει στο ήσυχο σανατόριο, όπου οι ασθενείς υποτίθεται ότι λαμβάνουν μία θαυματουργή θεραπεία. Στην πραγματικότητα όμως, αυτοί φαίνεται ότι αρρωσταίνουν ακόμη περισσότερο…
Στο πρώτο clip του πολυαναμενόμενου «Logan», κάποιοι κάνουν το λάθος να προκαλέσουν τον Γουλβερίν.
Στο κοντινό μέλλον, ο κουρασμένος Logan φροντίζει τον αδύναμο καθηγητή Ξαβιέ σε ένα κρησφύγετο στα σύνορα του Μεξικό. Οι προσπάθειες, όμως, του Loganνα μείνει μακριά από τα μάτια του κόσμου και την ίδια του την κληρονομιά, θα τερματιστούν όταν μια νεαρή μεταλλαγμένη καταφτάνει, κυνηγημένη από σκοτεινές δυνάμεις.
Εν αναμονή του επόμενου teaser trailer για τη νέα περιπέτεια του αγαπημένου μας X-Man, Γουλβερίν, η 20th Century Fox και οι συντελεστές της ταινίας, προχώρησαν σε μία πρωτοποριακή και άκρως δημιουργική κίνηση. Η εταιρεία έστειλε σε χιλιάδες fans της ταινίας ανά τον κόσμο, 1974 διαφορετικά στιγμιότυπα. Γιατί 1974, θα ήταν η εύλογη ερώτηση που έρχεται πρώτη στο μυαλό μας: επειδή αυτή ήταν η χρονιά που ο αγαπημένος ήρωας με τα νύχια από αδαμάντιο, εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε κόμικ των X-Men!
Χθες, το πρόσωπο πίσω από τον Γουλβερίν/Logan, ο Χιου Τζάκμαν, ανέβασε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook το τελευταίο καρέ του trailer. Ταυτόχρονα, ο σκηνοθέτης James Mangold ανέβασε στο Twitter το πρώτο. Δουλειά των fans; Ψάχνοντας το hashtag #OneLastTime, να καταφέρουν να φέρουν σε σειρά όλες τις φωτογραφίες, ώστε να δημιουργήσουν ένα preview trailer. Μάλιστα, ο πρώτος που θα το κατορθώσει, θα γίνει tag από τους προαναφερθέντες στο Twitter!
Την Παρασκευή 03 Μαρτίου 2017, οι Αθηναίοι Alternative Rockers, oκαταφθάνουν στη Μέκκα της εναλλακτικής διασκέδασης, το DEATHDISCO και η κάθοδος στο σκοτάδι ξεκινά!
«Ελάτε να περιπλανηθούμε στα σπίτια της διασκέδασης και της φθοράς… Μαζί μας ακολουθούν και οι άγιοι και οι σατανάδες, τσαμπουκαλεμένα κορίτσια, παρακμασμένοι άγγελοι και ατίθασες ψυχές… Το σκοτάδι ποτέ άλλοτε δεν έμοιαζε τόσο ελκυστικό… Ανακαλύψτε το!»
Οι THEROCKIN‘ DEAD είναι ένα αγγλόφωνο alternativerock συγκρότημα που δημιουργήθηκε στην Αθήνα το 2015.
Ο ήχος τους περιέχει στοιχεία και επιρροές που προέρχονται από το ευρύτερο φάσμα της Αμερικάνικης και Αγγλικής Rock Μουσικής σκηνής των τελευταίων δεκαετιών, ενώ οι Δυνατές συνθέσεις, οι μελωδικές κιθάρες, οι λυρικοί στίχοι, το έντονο συναίσθημα και τα διπλά φωνητικά είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά που διαμορφώνουν το προσωπικό ύφος και στυλ του συγκροτήματος.
Το 2016 το συγκρότημα κάνει το δισκογραφικό του ντεμπούτο με την κυκλοφορία του “HERE COMES THE DARKNESS“– μοντέρνο ROCK με αγγλόφωνο στίχο, με riffs και ερμηνείες που σκοπό έχουν να δημιουργήσουν εικόνες και να διεγείρουν τις αισθήσεις των ακροατών… Ένας δίσκος που έχει καταφέρει να αποσπάσει πολύ καλές κριτικές και να τραβήξει το έντονο ενδιαφέρον του μουσικού κοινού αλλά και των μέσων ενημέρωσης…
Το EJEKT Festival 2017 υποδέχεται άλλο ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα της σύγχρονης μουσικής: οι THE KILLERS για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στις 24 Ιουνιου!
Μετά τους Kasabian και τους The Jesus and Mary Chain που έχουν ήδη ανακοινωθεί για την Day 2 (14 Ιουλίου), οι κορυφαίοι Killers είναι το νέο, τεράστιο όνομα που θα εμφανιστεί το φετινό καλοκαίρι στη σκηνή της Πλατείας Νερού, στην Day 1 του EJEKT Festival 2017 (24 Ιουνίου).
Από την πρώτη στιγμή που εμφανίστηκαν δισκογραφικά το 2004 με το πολυπλατινένιο “Hot Fuss”, οι Killers σάρωσαν τα πάντα στο πέρασμά τους και καθιερώθηκαν ως μια από τις σημαντικότερες μπάντες της Αμερικής αλλά και του πλανήτη. Η χαρακτηριστική φωνή του Brandon Flowers και οι εθιστικές μελωδίες σε τραγούδια όπως τα “Mr.Brightside”, “Somebody Told Me”, “Smile Like You Mean It”, “Jenny Was A Friend of Mine” και “All These Things That I’ve Done” πέρασαν αμέσως στο πάνθεον της μουσικής δεκαετίας των 00ς. Αυτή ήταν όμως μόνο η αρχή!
To “Sam’s Town” που ακολούθησε το 2006, σε παραγωγή Flood (New Order, U2, Nine Inch Nails, κλπ) και Alan Moulder (Foo Fighters, Arctic Monkeys, Editors, κλπ), με τραγούδια όπως τα “When You Were Young” και “Read My Mind”, έγινε κι αυτό πλατινένιο και τους καθιέρωσε οριστικά ως μια πραγματική arena act, δηλαδή ένα συγκρότημα που μπορεί να γεμίσει στάδια τόσο με την λαοφιλία του όσο και με την ικανότητά του επί σκηνής. Σε μια εποχή που ο όρος αυτός έχει σχεδόν εξαφανιστεί, γιατί οι νέες μπάντες δεν καταφέρνουν ούτε καν να πλησιάσουν τα τεράστια ονόματα του παρελθόντος, οι Killers όχι μόνο το κατόρθωσαν, αλλά είναι πια μόνιμοι headliners στα κορυφαία φεστιβάλ του πλανήτη (Glastonbury, Coachella, κλπ), ενώ οι solo συναυλίες τους ξεπουλάνε τα εισιτήρια σε τεράστια γήπεδα, με αποκορύφωμα το Wembley Arena του Λονδίνου το 2013.
Η επιτυχία συνεχίστηκε με το – επίσης πολυπλατινένιο – “Day & Age” του 2008, σε παραγωγή του περίφημου Stuart Price (Madonna, Kylie, Pet Shop Boys, κλπ), με το “Human” και το “Spaceman” να ξεχωρίζουν. Η παγκόσμια περιοδεία για την προώθηση του δίσκου υπήρξε τόσο επιτυχημένη αλλά και εξαντλητική, ώστε το συγκρότημα να αποφασίσει να κάνει ένα διάλειμμα τριών ετών, στα οποία κυκλοφόρησαν προσωπικές δουλειές τους.
Το 2012 επέστρεψαν στη δισκογραφία με το “Battle Born”, στο οποίο πειραματίστηκαν με πέντε κορυφαίους παραγωγούς (Steve Lillywhite, Damian Taylor, Stuart Price, Daniel Lanois, Brendan O’Brien). Από τον δίσκο ξεχώρισαν τραγούδια όπως τα “Runaways”, “Here With Me” και “Miss Atomic Bomb”.
Συνολικά, στην καριέρα τους έχουν πουλήσει πάνω από 22.000.000 άλμπουμς παγκοσμίως και είναι ένα από τα πιο επιτυχημένα συγκροτήματα του 21ου αιώνα σε όλα τα είδη μουσικής. Έχουν κερδίσει πολλά βραβεία (Brit Awards, NME Awards, MTV Europe Awards, American Music Awards, κλπ), ενώ έχουν κερδίσει και 7 υποψηφιότητες στα Grammy Awards.
Το 2017 θα επιστρέψουν στη δισκογραφία, με τον 5ο δίσκο της καριέρας τους. Έχουν ήδη ανακοινώσει ότι θα κυκλοφορήσει το καλοκαίρι και θα είναι σε παραγωγή του Jacknife Lee, παραγωγού των U2, REM, Kasabian, Snow Patrol και πολλών ακόμα μεγάλων ονομάτων. Το όνομα του Jacknife Lee αλλά και η δηλωμένη διάθεση των Killers να απομακρυθνού από τον ήχο του “Battle Born” μας προδιαθέτει για μια πραγματικά μεγάλη επιστροφή! Το πρώτο single από τον νέο ήχο των Killers αναμένεται την άνοιξη.
Η αντίστροφη μέτρηση έχει ήδη αρχίσει ως τις 24 Ιουνίου, όταν ο Brandon Flowers και οι υπόλοιποι Killers θα ανέβουν για πρώτη φορά στη σκηνή του EJEKT Festival, στην Πλατεία Νερού στο Φάληρο, τον ομορφότερο συναυλιακό χώρο της καλοκαιρινής Αθήνας, ακριβώς δίπλα στη θάλασσα, για να μας παρουσιάσουν τις μεγάλες επιτυχίες τους, αλλά και το νέο υλικό τους, σε μια βραδιά που σίγουρα θα γραφτεί στη συναυλιακή ιστορία της Ελλάδας.
Περισσότερες πληροφορίες για το EJEKT Festival 2017 θα ανακοινωθούν σύντομα.
ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ
Προπώληση
40 ευρώ (early bird), 44 ευρώ (ως τις 15/3)
VIP 75 ευρώ (ως τις 15/3) – υπερυψωμένο σημείο, με δικό του bar και τουαλέττες, περιορισμένες θέσεις καθήμενων, καθώς και ξεχωριστή είσοδο στον χώρο της συναυλίας.
Διήμερα εισιτήρια
70 ευρώ (early bird), 80 Ευρώ
Η προπώληση των εισιτηρίων γίνεται στα www.viva.gr, www.tickethour.com, Public, Γερμανός, SevenSpots, Reload, Ευρυπίδης.
Οι μεταπωλητές των εισιτηρίων χρεώνουν έξοδα διαχείρισης ανάλογα με το τιμολόγιό τους.
Το Ελληνικό κοινό λατρεύει τους Diary of Dreams και περιμένει κάθε φορά να γεμίσει τον συναυλιακό χώρο που θα βρεθούν.
Μετρούν 23 χρόνια μουσικής πορείας, απ’ την πρώτη κυκλοφορία τους το 1994 (“Cholymelan”), με κύριο μέλος τον Adrian Hates, ο οποίος είναι και ο ιδρυτής, βασικός συνθέτης και τραγουδιστής της μπάντας. Το συγκρότημα έχει περιοδεύσει σε όλο τον κόσμο και αποκτώντας ένα μεγάλο κοινό.
Οι Diary of Dreams μετά την τελευταία κυκλοφορία τους, που ακούει στο όνομα “Grau im Licht”, ξεκίνησαν παγκόσμια περιοδεία που μετρά έως τώρα 2 χρόνια, και καταλήγει στη χώρα μας αυτόν τον Μάρτιο.
Είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε με τον Adrian Hates λίγο πριν την εμφάνιση τους στην Ελλάδα.
Τι θα λέγατε για μια κοινή περιοδεία που θα βρίσκονται οι Blondie & οι Garbage; Η αλήθεια είναι πως μας πρόλαβαν οι ίδιοι σαν ιδέα καθώς ήδη ανακοίνωσαν όχι μόνο την συνεργασία τους αλλά και τις συναυλίες που θα πραγματοποιήσουν.
Πρόσφατα ανακοίνωσαν οι Blondie & οι Garbage ένα πρόγραμμα για το που θα κινηθούν ανά την Αμερική όπως και τους χώρους που θα τους φιλοξενήσουν.
Όχι πως δεν θα ευχόμασταν να τους δούμε και εμείς από κοντά, αλλά ελπίζουμε κάποιος κάπου κάποτε να ακούσει και την φωνή μας.
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies. Υπάρχει προσδιορισμός και αποθήκευση δεδομένων. Πληροφορίες σχετικά με την επεξεργασία δεδομένων και τη δυνατότητα άρνησης αυτής περιλαμβάνονται στην πολιτική απορρήτου.
