Το Ex Ox είναι ο αγωγός. Ως Ex Ox, ο Καναδός μουσικός Andrew Dickson (Tricky Woo, Soft Canyon, Mongrels) παρουσιάζει την πρώτη του προσωπική προσπάθεια. Είναι το Nervous Complaint με ένα συνοδευτικό οπτικό άλμπουμ. Μια εμπειρία κοντά στο θάνατο τον ανάγκασε να αναμετρηθεί με σωματικά και υπαρξιακά ερωτήματα. Ερωτήματα για τα οποία δεν υπάρχουν λέξεις. Τότε ο Dickson στράφηκε προς τα μέσα στο στούντιο του σπιτιού του στα δάση του Κεμπέκ- προς τα μέσα στη λειτουργία ενός εγκεφάλου μέσα σε έναν γαλαξία. Εμπνευσμένος από τη γεύση της λάσπης και του αίματος και από τους ήχους μουσικής μηχανουργίας που βίωσε μέσα σε μια μαγνητική τομογραφία, ο Dickson περιγράφει το αυτοκινητιστικό δυστύχημα που ενέπνευσε το ντεμπούτο άλμπουμ του (και την καλλιτεχνική ταινία του). Ο τρόπος του είναι ταυτόχρονα τρομακτικός και ξεκαρδιστικός.
Εν μέρει “Planes Trains and Automobiles” και εν μέρει “Evil Dead”. Ο Dickson επέζησε από ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα στον αυτοκινητόδρομο. Κατάφερε να σέρνεται από ένα βυθιζόμενο pick-up φορτηγό, να κρατάει ένα αποσπασμένο τιμόνι και τελικά να κάνει έναν αστυνομικό να ξεράσει στη θέα των τραυμάτων του. Σίγουρα μια ιστορία που θα έπρεπε να ειπωθεί από μια συνέντευξη με αυτόν τον δυναμικό (και τυχερό που είναι ζωντανός!) Καναδό καλλιτέχνη. Με αποφασιστικότητα και έμπνευση, ο Dickson ξεκίνησε να αποτυπώσει μερικές από τις εμπειρίες που υπέστη. Τις συμπύκνωσε σε ταινία και μουσική που θυμίζει τα γαλαξιακά ηχοτοπία των πρώτων καλλιτεχνών του Krautrock και άλλων πρωτοπόρων του synth-forward electronic.
Αγοράστε το Ex Ox Nervous Complaint LP σε κασέτα : https://exox.bandcamp.com/album/nervous-complaint
Ως τραγουδιστής
και κιθαρίστας των Tricky Woo, ο Andrew Dickson είναι θρύλος. Η κληρονομιά του περιλαμβάνει έναν κατάλογο από αξιοσέβαστα rock ‘n’ roll άλμπουμ. Πολλά από αυτά έχουν κερδίσει την αναγνώριση των κριτικών παγκοσμίως. Ωστόσο, αυτό το νέο κεφάλαιο για τον Dickson είναι εξίσου συναρπαστικό με τις προηγούμενες δουλειές του. Μέρος του λόγου για τον οποίο το Nervous Complaint μοιάζει με μια κρίσιμη ακρόαση είναι ότι η προσέγγιση του Ex Ox είναι τόσο απόλυτα δική του. Είναι τόσο μοναδική σε σημείο που το να προσπαθείς να την εντάξεις σε ένα είδος δεν λειτουργεί πραγματικά. Σκεφτείτε το Music for Airports του Eno να συναντά την Harmonia των 70’s με τις minimal glitch δονήσεις των Oval του Βερολίνου και άλλων καλλιτεχνών του Mille Plateau των αρχών του 2000.
Το άλμπουμ είναι ένα πειραματικό μουσικό ταξίδι. Φλάουτα mellotron τρεμοπαίζουν τις μελωδίες τους πάνω από βιομηχανικό θόρυβο. Synths, theremin, πιάνο, κιθάρες, κρουστά και ορχηστρικές ενορχηστρώσεις βρίσκουν το δρόμο τους για να συναντηθούν με μινιμαλιστικούς διαλογισμούς. Άλλοτε παγωμένο, γαλήνιο, ambient και άλλοτε εκρηκτικό, επεκτατικό και εξωκοσμικό. Τα synths είναι αστραφτερά και στρατοσφαιρικά, αλλά και καταστροφικά και διεστραμμένα. Προκαλώντας ένα soundtrack για αστρική προβολή, το Nervous Complaint είναι ένας ηχητικός, ψυχεδελικός στοχασμός πάνω στη συνείδηση, τη θνητότητα, την εσωτερική και εξωτερική πάλη και το πώς αναζητούμε τη θέση μας στο σύμπαν. Αποκλίνουσα, υπερβατική: φυλακισμένη στη σάρκα είναι μια απεριόριστη φαντασία.
Ταξιδέψτε μαζί του εδώ:
