Ένα γράμμα για την λογοκρισία της τέχνης

Νέες νομοθεσίες, νέες απαρχαιωμένες ιδέες που ζητούν την επαναφορά της φίμωσης στην τέχνη. Δεν είναι κάτι που ζούμε για πρώτη φορά και σίγουρα δεν είναι κάτι που θα μείνει έτσι. Ο καλλιτεχνικός κόσμος μπορεί τους τελευταίους μήνες να ζει με κλεισμένες αυλαίες και φώτα, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η τέχνη μπορεί να μείνει σιωπηλή.

Καμία μορφή έκφρασης σε μια “δημοκρατική” χώρα δεν μπορεί να παρερμηνευτεί, εκτός και αν μιλάμε για το αυγό του φιδιού…
Τίποτα δεν είναι στο mute, γιατί ακόμα και η ησυχία μπορεί να κάνει τον μεγαλύτερο θόρυβο.

Διαβάστε παρακάτω τα νέα δεδομένα:

Καμία σκέψη για λογοκρισία και εφαρμογή του «τρομονόμου» στην Τέχνη μας!
Αυτές τις μέρες συζητιέται στη Βουλή – ψηφίζεται στις 11/02 – , νομοσχέδιο για την ενσωμάτωση της τροποποιημένης Ευρωπαϊκής οδηγίας για την παροχή υπηρεσιών στο οπτικοακουστικό τομέα. («ν/σ Λιβάνιου», πρώην «Πέτσα»).
Στο νομοσχέδιο αυτό (άρθρο 8) εμπεριέχεται και εμπλουτίζεται ο ευρωπαϊκός τρομονόμος (άρθρα 187α, 187β – κυρώθηκε στη Βουλή το 2019). Με βάση το άρθρο 8 απαγορεύεται οποιοδήποτε υλικό που ανεβαίνει στο διαδίκτυο από δημιουργό – καλλιτέχνη ή ακόμα και από οποιοδήποτε χρήστη «να εμπεριέχει υποκίνηση σε βία ή μίσος & δημόσια πρόσκληση σε τρομοκρατικό έγκλημα».

Η πραγματικότητα για την εφαρμογή του τρομονόμου και στην τέχνη δεν παίρνει παρερμηνείες.
Στην Ισπανία με βάση αντίστοιχη νομοθεσία, έχουν γίνει 76 διώξεις (πολλές από αυτές αφορούν καλλιτέχνες). Σε αρκετούς έχουν αποδοθεί ποινές φυλάκισης. Στίχοι τραγουδιού που λένε «Δεν θα καταφέρουν να με λυγίσουν» απέναντι στις ειδικές δυνάμεις, θεωρούνται έως και «ωραιοποίηση της τρομοκρατίας»!!
Στη Γερμανία από το 2019 και έπειτα, μουσικοί, συγγραφείς, εικαστικοί, ακαδημαϊκοί έχουν διωχθεί με βάση τον τρομονόμο, γιατί μέσα από το έργο τους κάνουν κριτική ενάντια στην πολιτική του Ισραήλ απέναντι στους παλαιστίνιους!!

Ο τρομονόμος υιοθετήθηκε στη χώρα μας και μέσα στον νέο ποινικό κώδικα (που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ και διατηρεί η ΝΔ) και δίνει ποινές φυλάκισης από 3 σε 5 χρόνια για «δημόσια απειλή» μέσω διαδικτύου.

Την ίδια στιγμή ο τρομονόμος αναφέρει γενικόλογα «αδικήματα γενικής διακινδύνευσης», «κατά της κοινής ειρήνης». Αποδεικνύεται πως το γενικότερο κυβερνητικό έργο έντασης τους αυταρχισμού και της καταστολής τους αφορά όλους, το ίδιο το ίδιο το λαϊκό κίνημα, τους φοιτητές, το καλλιτεχνικό έργο, τους ίδιους τους καλλιτέχνες!
Με βάση το «νομοσχέδιο Λιβάνιου», πρώην «Πέτσα», το υλικό που αναρτάται στο διαδίκτυο, όχι απλά θα λογοκρίνεται, θα «κατεβαίνει», αλλά ο δημιουργός του, ο χρήστης θα διώκεται ποινικά.
Να αποσυρθεί άμεσα το απαράδεκτο άρθρο 8 του ”νομοσχέδιου Λιβάνιου”, πρώην «Πέτσα»!

Art Print, “Mute,” by Emma Tingård.

Το κείμενο δημοσιεύθηκε μέσα από τον Πανελλήνιο Μουσικό Σύλλογο.

λογοκρισία νομοθεσία τέχνη