Home Μουσική Άρθρα Destruction: teutonic thrash attack

Destruction: teutonic thrash attack

137
0
Destruction
Destruction: μια thrash αναδρομή για die hard fans & όχι μόνο!

Εν όψει των δυο συναυλιών του συγκροτήματος στη χώρα μας, την Παρασκευή 31/1 στη Θεσσαλονίκη και το Σάββατο 1/2 στην Αθήνα άκουσα ΞΑΝΑ όλα τα albums τους, από την αρχή… Περισσότερες πληροφορίες για τις εμφανίσεις θα βρεις στην ατζέντα μας!

Destruction
Destruction

Να το πιάσω από την αρχή το κουβάρι…

Από το 1982 που σχηματίστηκαν ως Knight of Demon και το 1984 επίσημα πλέον με το όνομα Destruction συνεργάστηκαν με την Steamhammer για την κυκλοφορία του ΕΡ “Sentence of Death“; Απ΄όπου και να πιάσεις την ιστορία τους θα βρεις ενδιαφέρουσες ιστορίες. Μαζί με τους Sodom και τους Kreator αποτελούν την “Αγία Τριάδα του teutonic thrash metal.

Για του λόγου το αληθές, πριν 2 χρόνια το afternoiz.gr (η αφεντιά μου ντε) παρακολούθησε το ντοκιμαντέρ Total Thrash και μετά το τέλος του έγινε πλήρως κατανοητός ο λόγος που η Γερμανία έβγαλε τέτοια διαμάντια! Περισσότερα για την φοβερή εκείνη βραδιά του GSFF μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά ΕΔΩ

Στο θέμα μας…

Το 1985 κυκλοφόρησε το πρώτο studio album του συγκροτήματος, “Infernal Overkill” και ποιος δε θυμάται το “Tormentor“. Παρόλο που ακούγονται ντιπ “ξεκούρδιστοι” σε σχέση με σήμερα, τα πρώτα albums ΗΤΑΝ και ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ τα αγαπημένα του κοινού.

Η δισκάρα “Eternal Devastation” κυκλοφόρησε το 1986 ενώ είχαν ήδη καθιερωθεί ως ένα από τα σημαντικότερα συγκροτήματα του είδους… Η επέλαση των Destruction στην Ευρώπη ως headliners μαζί με τους Kreator και Rage ήταν γεγονός!

Προσλαμβάνοντας τον Harry Wilkens ως δεύτερο κιθαρίστα και αντικαθιστώντας τον Tommy Sandmann με τον Oliver Kaiser στα τύμπανα, έρχεται η κυκλοφορία του ΕΡ “Mad Butcher“. Αν και κάκιστη η ηχογράφηση που κυκλοφόρησε το καλοκαίρι του 1987 το τραγούδι έχει εντυπωθεί στον εγκέφαλο κάθε τρου θρασομεταλά. Μεταξύ μας τώρα… Πόσες φορές έχετε πιάσει τον εαυτό σας να κάνετε headbanging και να ουρλιάζετε τους στίχους:

Through the Backstreets of the town
His steps are clanging
Now he’s horny, searching for flesh
In his hand a blade of solid steel
Now it’s the time you got to feel

Mad Butcher!

Πολύ ιδιαίτερο album υπήρξε το “Release from Agony” (1987).

Σε άλλο “κάδρο” η thrash, speedαριστά riffs που ακούγονται σαν από τη σκηνή Bay Area. Υπερβολικά μελωδικό riffing και απογειωτικά σόλο που γέρνει προς την άλλη πλευρά, χωρίς βέβαια να είναι απαραίτητα κακό… Καταφέρνουν να ενσωματώσουν speed metal τεχνικές διατηρώντας την σκληρή thrash ατμόσφαιρα.

Ακούστε το “Cracked Brain” χωρίς παρωπίδες.

Και φτάνουμε στα 90s και παίζει ο δίσκος “Cracked Brain” κι αναρωτιέσαι τι σκ@τ@ ειναι αυτό που ακούς…;; Ξεχωρίζεις με άνεση κομματάρα “Die A Day Before You’re Born” αλλά δεν έχεις τα φωνητικά του Schmier αλλά του André Grieder των Poltergeist! Δυστυχώς εγκατέλειψε τη μπάντα κατά τη διάρκεια της δημιουργίας του album. Ωστόσο εξακολουθεί να είναι πολύπλοκο thrash metal, ελαφρώς πιο βελτιωμένο από τον προκάτοχό του. Διεστραμμένα riffs και σε αυτό τον δίσκο. Ο André Grieder κάνει αρκετά καλή δουλειά στα φωνητικά. Με εξαίρεση το εξώφυλλο που κατά τη γνώμη μου δεν είναι το πιο πετυχημένο, το εν λόγω album είναι ένα δείγμα τεχνικού thrash.

Έχω ένα τεράστιο κενό το 1998 και το album “The Least Successful Human Cannonball“. Εφόσον ο Schmier δεν ήταν στην μπάντα δεν μπήκα ποτέ στον κόπο να το ακούσω… Λάθος, ναι το ξέρω, αλλά έχω κι εγώ τις συμπάθειές μου! Το άκουσα βέβαια πολλά χρόνια μετά, αλλά και πάλι έχω καταφέρει να το απωθήσω από την μνήμη μου! Κάνοντας λοιπόν ένα mini skip περνάω δίχως καθυστέρηση στο “All Hell Breaks Loose” του 2000. Η επιστροφή του Schmier – αχ και βαχ – στα φωνητικά! Το 6ο studio album των Destruction κυκλοφόρησε από την Nuclear Blast και φυσικά μιλάμε για ένα δίσκο επιστροφής στις ρίζες της thrash με κάποια groove-αριστά περάσματα!

The Antichrist” a masterpiece of thrash

Και φτάνουμε στο 2001 και το “The Antichrist” που μέχρι και σήμερα, 24 χρόνια μετά, παραμένει ένα masterpiece of thrash, ένα από τα αγαπημένα μου albums όλων των εποχών!!!

Discover our history
This rebellion ain’t a fuckin’ trend
Stillborn music
Swallow our self-defence
Metal revolution
Possessed we fight hand in hand
Eternal conviction
Only in union we stand

They can’t break our will
We have the pleasure to kill
We are bonded by blood
Again they will rot

Thrash ’til death
Thrash ’til death
Immortal soul takes control – Immortal soul

Κάποια πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ.

Ο ήλιος ανατέλλει στην ανατολή και δύει στη δύση και οι Destruction κυκλοφορούν ένα ακόμα thrash album. Κλασσικός ήχος και μερικές φορές ναι, είναι καλό να μην αλλάζεις. Στο Metal Discharge του 2003 η κύρια διαφορά που βρίσκουμε είναι το γεγονός ότι ο Schmier χρησιμοποιεί περισσότερα φωνητικά εφέ απ’ ό,τι στο παρελθόν. Νέο αγαπημένο τραγούδι το “The Ravenous Beast” που ανοίγει το album. Θυμίζει κάτι Slayer του 1985 ίσως και κάτι από Megadeth…

Οι Destruction μπορεί να μην γράφουν την πιο πρωτότυπη μουσική

αλλά δεν προσποιούνται για αυτό που παίζουν. Το “Savage Symphony of Terror” είναι μεταξύ άλλων ένα από τα πιο αξιομνημόνευτα τραγούδια τους.

Μπορεί το “Inventor of Evil” του 2005 να μην κέντρισε το ενδιαφέρον των ακροατών και των οπαδών του συγκροτήματος. Ευτυχώς με το επόμενο album τους “D.E.V.O.L.U.T.I.O.N.” (2008) που σχεδόν κάθε κομμάτι έχει κάτι – ένα riff, ένα φωνητικό hook, ή απλά μια γενική ατμόσφαιρα – που το κάνει να ξεχωρίζει. Ευτυχώς και το επόμενο album “Day of Reckoning” (2011) η μπάντα αποδεικνύει γι’ άλλη μια φορά ότι είναι έμπειροι thrashάδες, άξιοι σεβασμού. Δεν ξετρελάθηκα ιδιαίτερα με το “Spiritual Genocide” (2012) αν και είχε κάποια ωραία σημεία. Sorry guys!

Ένα album που αγαπώ ιδιαίτερα είναι το “Under Attack“.

Δε θα σταθώ στις αλλαγές του line up αλλά στη διαφοροποίηση του ήχου τους. Ο Schmier ακούγεται σαν Schmier και η ενέργεια που βγάζει το album στο σύνολό της είναι φοβερή! Riffάρες σε όλα μα όλα τα κομμάτια και δε βαριέσαι να το ακούς σε λούπα!

Και έρχεται το “Born to Perish” 2019 και νομίζεις ότι έχεις μπει σε χρονομηχανή κι έχεις πάει κάπου στα ξεκινήματα της μπάντας. Κεφάλι σούβλα με τον κλασικό, αγαπημένο ήχο των Destruction, αλλά δεν μοιάζει με επανάληψη των προηγούμενων. Η ατάκα που διάβασα και σίγουρα ταιριάζει γάντι σε αυτή την κυκλοφορία “enough pure testosterone to wake the mostly dead” (quote by STEEL DRUHM)

Παρόλο που πατάνε πάνω στα γνωστά χωράφια τους το 2022 κυκλοφορούν το “Diabolical” το οποίο παραπέμπει σε Overkill αλλά μας άρεσε στο σύνολό του. Καλά, όχι σε όλους… Το τραγούδι “No Faith in Humanity” είναι κομμένο και ραμμένο από το ίδιο ύφασμα. Δεν επανεφευρίσκει την thrash σαν είδος ωστόσο προσφέρει απλόχερα riffs και άπειρο χώρο για headbanging.

Εκτός από το A.N.G.S.T. τι άλλο θα παίξουν live από το επερχόμενο album τους “Birth of Malice” (2025); Μια απορία την έχω…

ΡΑΝΤΕΒΟΥ στα pits \m/

31.01.2025 Θεσσαλονίκη: https://fb.me/e/4V4v5WKVR
01.02.2025 Αθήνα: https://fb.me/e/7jcwHGO0I
Διοργανωτής: Golden R. Festival

Σχολιάστε

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here