Ciao! Είμαι η Ελένη από το Afternoiz!
Θέλω να σου κάνω μερικές ερωτήσεις, ώστε οι Έλληνες fans να σε γνωρίσουν!
A: Ποια είναι η ιστορία πίσω από το όνομα “NERO KANE”;
ZK: Το Nero Kane είναι το σόλο μου έργο που ξεκίνησε το 2017. Μετά από τα τελευταία χρόνια μου σε garage rock συγκροτήματα, αποφάσισα να ξεκινήσω ένα νέο μονοπάτι πιο
επικεντρωμένο σε folk / blues και psych / dark τραγούδια. Το 2018 κυκλοφόρησα το ντεμπούτο άλμπουμ μου “Love In A Dying World” (American Primitive) σε παραγωγή και ηχογράφηση του Joe Cardamone (ex-The Icarus Line, actual collaborator of Mark Lanegan) στο Λος Άντζελες. Στη συνέχεια, μετά από μια περιοδεία που έπαιξα τόσο στη χώρα μου, την Ιταλία όσο και στο εξωτερικό, τον Οκτώβριο του 2020 κυκλοφόρησα το δεύτερο άλμπουμ μου “Tales of Faith and Lunacy” (Nasoni Records, BloodRock Records, Anacortes Records). Αυτό το νέο άλμπουμ είναι σε παραγωγή και ηχογράφηση του Matt Bordin (Squadra Omega, συνεργάτης και παραγωγός των Thurston Moore, Michael Zerang, Jackie O ’Motherfucker, Delaney Davidson), εδώ στην Ιταλία.
A: Ποια είναι η κύρια έμπνευσή σου;
ZK: Φως και σκοτάδι. Ομορφιά και παρακμή. Αγάπη, ζωή και θάνατος. Φύση. Αυτές είναι οι κύριες εμπνεύσεις μου.
A: Πες μου 5 καλλιτέχνες, που έχουν επηρεάσει εσένα και το έργο σου
ZK: Nick Cave, Nico, Swans, Johnny Cash, Wovenhand.
Α: Μπορούμε να δούμε ότι υπάρχει «μεγάλο ποσοστό» θρησκείας στο νέο σου άλμπουμ “Tales of Faith and Lunacy”. Γιατί αυτό? Πώς και ήρθες σε επαφή με αυτήν την «περιοχή» ενδιαφέροντος;
ZK: Τα τελευταία χρόνια γοητεύτηκα περισσότερο από πνευματικά και θρησκευτικά θέματα και αισθητική, ακόμα κι αν με εντελώς «λαϊκό» τρόπο. Αυτό συνδυάστηκε επίσης με τη βαθιά ακρόαση καλλιτεχνών που συνδέονται με αυτές τις πτυχές της ζωής. Το φόντο του μπλουζ, τα folk τραγούδια και η αμερικανική σύνθεση τραγουδιών, ή καλλιτέχνες όπως ο Nick Cave και ο Nico, με οδήγησαν να ερευνήσω περισσότερα σε αυτήν την περιοχή. Αλλά ένας συγκεκριμένος τύπος σκοταδιού ήταν ήδη μια σημαντική πτυχή και μοτίβο της μουσικής μου. Από τότε που άρχισα να γράφω τραγούδια ήμουν πραγματικά σε αυτό το είδος διάθεσης. Για παράδειγμα, στο προηγούμενο άλμπουμ μου, πήρα και προσάρμοσα δύο ύμνους από την Πρεσβυτεριανή Εκκλησία ως στίχους για δύο τραγούδια. Πιστεύω λοιπόν ότι αυτή η νέα πτυχή είναι απλώς μια φυσιολογική συνέπεια της έρευνας και της ανάπτυξής μου ως άνθρωπος.
Μας αρέσει να αναμιγνύουμε πράγματα, να παίζουμε σε διαφορετικά περιβάλλοντα όπως γκαλερί τέχνης, θέατρα ή πρώην εκκλησίες και γενικά να μην θέτουμε όρια στην τέχνη μας.
Α: Το “Tales of Faith and Lunacy” είναι το νέο σου άλμπουμ. Πες μας μερικές πληροφορίες σχετικά με ολόκληρη τη διαδικασία παραγωγής.
ZK: Το “Tales of Faith and Lunacy” είναι ένα κινηματογραφικό, ψυχεδελικό και διαχρονικό ταξίδι σε ένα έρημο τοπίο όπου οι μεσαιωνικές ευρωπαϊκές μυστικές επιρροές συνδυάζονται με τη γεύση της αμερικανικής Δύσης. Η διαδικασία ήταν πολύ εύκολη και κύλησε ομαλά. Συλλέξαμε βασικά μια σειρά από σκοτεινές και παρακμιακές μπαλάντες που έγραψα στην κιθάρα. Μόνο στίχοι και riff. Πραγματικά αφαιρετικό, όπως το ύφος μου. Στη συνέχεια, ζήτησα από τη Samantha Stella, τη σύντροφό μου που με συνόδευε ήδη σε περιοδεία με φωνητικά, πιάνο και όργανο, να γράψει και να τραγουδήσει κάποιους άλλους στίχους για άλλα τραγούδια. Αυτή η σύνδεση μεταξύ της μουσικής μου και των φωνών μας ήταν καλή και αποφασίσαμε να ηχογραφήσυμε το νέο άλμπουμ. Ηχογραφήσαμε εδώ στην Ιταλία με τον Matt Bordin, έναν ταλαντούχο παραγωγό και μουσικό, ο οποίος διευθύνει ένα όμορφο στούντιο (Outside Inside Studio) στο δάσος που δεν απέχει πολύ από τη Βενετία. Η δουλειά του ως καλλιτεχνικός παραγωγός έδωσε ένα θεμελιώδες υπόβαθρο «drone / psych» στα τραγούδια μου και στη συνέχεια προσθέσαμε τις χορδές από τον βιολιστή
Nicola Manzan (Bologna Violenta), έναν άλλο σημαντικό μουσικό γνωστό στη χώρα μας για το έργο του με πολλά συγκροτήματα. Τελικά, περάσαμε υπέροχα στο στούντιο και εκτιμήσαμε πραγματικά αυτήν τη συνεργασία.
Α: Αγάπη, θάνατος και θρησκεία. Πιστεύεις ότι υπάρχει σχέση μεταξύ αυτών των τριών εννοιών;
ZK: Προφανώς υπάρχει. Για παράδειγμα, σε κάποιον, η ανώτερη αγάπη είναι η αγάπη προς τον Θεό. Η αγάπη, ο θάνατος, η θρησκεία είναι μέρος της ζωής μας, ακόμα κι αν δεν είμαστε πραγματικά πιστοί, μας περιβάλλουν συνεχώς, καθημερινά. Από την αρχή της ύπαρξής μας, ο άνθρωπος ανακρίνει τον εαυτό του, για αυτά τα ερωτήματα. Και στη μουσική, όλες αυτές οι πτυχές είναι βαθιά συνδεδεμένες. Ας σκεφτούμε τους παλιούς bluesmen ή τραγουδοποιούς. Όλα προέκυψαν από θρησκευτικά τραγούδια, όπως τα ευαγγέλια. Και από την αρχή της, η μουσική ήταν ένας τρόπος να εκφράσουμε τις σκέψεις μας και να συνδέσουμε το πνεύμα με αυτό που ήταν άγνωστο σε εμάς. Η μουσική προέρχεται από τις καρδιές μας και μιλάει σε αυτές.
Α: Πόσο εύκολο είναι να είσαι καλλιτέχνης εν τω μέσω της πανδημίας του κοροναϊού; Πώς σε επηρεάζει αυτό;
ZK: Είμαι ευγνώμων που έχω δίπλα μου τη μουσική και την τέχνη, διότι βοηθάει πολύ στην αντιμετώπιση της καθημερινότητας. Δυστυχώς, εξακολουθεί να είναι πολύ δύσκολο γιατί βασικά δεν μπορεί να εργαστεί κανείς και δεν υπάρχει καμία βεβαιότητα. Ζω τη κάθε μέρα προσπαθώντας να συγκεντρωθώ για να γράψω νέα πράγματα και να προωθήσω το νέο άλμπουμ μέσω διαδικτύου, όπου είναι ήδη μια τεράστια δουλειά, αν κάποιος έχει συγκεκριμένες φιλοδοξίες.
Α: Στο ντεμπούτο άλμπουμ σου “Love In A Dying World” συνεργάστηκες με τη Samantha Stella για μια πειραματική ταινία. Επίσης, αυτή η ταινία έχει προβληθεί σε μουσεία και γκαλερί τέχνης. Πες μας για αυτήν τη συνεργασία και το πώς αυτή η συνεργασία πήρε μια τόσο μεγάλη δημοσιότητα.
ZK: Συνεργάζομαι με τη Samantha από το 2015. Μαζί φτιάξαμε μουσικά βίντεο, παραστάσεις και από το 2017 με συνοδεύει στη σκηνή. Είναι αρκετά εκλεκτική καλλιτέχνης
και επίσης, με βοήθησε πολύ να προωθήσω τη μουσική μου σε περιβάλλοντα που δεν είναι συνήθως σχετικά με τον ήχο μου. Το 2017 γύρισε μια πειραματική ταινία που βασίζεται στο άλμπουμ μου “Love In A Dying World” στα τοπία της ερήμου της Καλιφόρνιας.
Κατά την κυκλοφορία του πρώτου δίσκου, αποφασίσαμε να προωθήσουμε και τα δύο έργα. Μερικές φορές μαζί με την προβολή ταινιών κάναμε μια συναυλία, μερικές φορές χωρίζαμε τις εκδηλώσεις. Αυτό έδωσε στη μουσική μου και σε όλο το project, ένα νέο επίπεδο καρποφορίας. Επίσης, γύρισε την ταινία μικρού μήκους για να κυκλοφορήσει το ” Lord Won’t Come “, το lead track του “Tales of Faith and Lunacy”. Μας αρέσει να αναμιγνύουμε πράγματα, να παίζουμε σε διαφορετικά περιβάλλοντα όπως γκαλερί τέχνης, θέατρα ή πρώην εκκλησίες και γενικά να μην θέτουμε όρια στην τέχνη μας.
A: Πώς συνδυάζεις τη μουσική σου με κινηματογραφικές «γεύσεις»;
ZK: Αγαπάμε και τις δύο τις ταινίες και την αισθητική σκηνοθετών όπως οι Wim Wenders, David Lynch, Jim Jarmusch και Bela Tarr. Μου αρέσουν επίσης τα soundtrack συνθετών όπως ο Ennio Morricone και ο Armando Trovajoli. Αυτό, σε σύνδεση με έναν συγκεκριμένο τύπο μουσικής και ακρόασης, με έκανε να δημιουργήσω αυτόν τον ήχο με την κινηματογραφική «γεύση». Η Samantha, που έχει συχνά τα ίδια συναισθήματα με εμένα, ερμηνεύει τα οράματά μου και τα μεταφέρει σε ένα νέο οπτικό επίπεδο. Ειλικρινά δεν υπάρχει κανένα πρόγραμμα πίσω από όλα. Όλα βγήκαν με φυσικό τρόπο. Νομίζω απλώς ότι όλες οι επιρροές μου από βιβλία, πίνακες ζωγραφικής, ταινίες και τραγούδια συνέβαλαν στη δημιουργία του ήχου μου, που είναι ένας συνδυασμός διαφορετικών ειδών και γλωσσών.
A: Σε ευχαριστούμε πολύ!
ZK: Σας ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σας για τη μουσική μου! Ελπίζω να έρθω σύντομα για να παίξω και στη χώρα σας. Μπορείτε να με ακολουθήσετε και να στηρίξετε τη μουσική μου στους παρακάτω συνδέσμους:
www.nerokane.com
www.facebook.com/nerokanemusic
www.instagram.com/nerokane/
https://nerokane.bandcamp.com/
Διαβάστε τη συνέντευξη στα Αγγλικά.
