Στέλιος Σαλβαδόρ, ένα όνομα που πριν από αρκετά χρόνια, έγινε ένα κομμάτι της ιστορίας για το ελληνικό ροκ.
Καλησπέρα Στέλιο. Η ιστορία μετρά για εσένα κοντά τριάντα χρόνια στην μουσική. Πως έγινε η αρχή;
Στέλιος Σαλβαδόρ: Η αρχή έγινε πολύ νωρίς. Απο τα πρώτα γυμνασιακά χρόνια, καθημερινή συνήθεια ήταν να ακούμε με το φίλο μου Στάθη, όλα τα συγκροτήματα 60’s και 70΄s και λίγο αργότερα τα πρώτα punk και new wave από δίσκους εισαγωγής ή ό,τι μπορούσαμε να βρούμε σε ελληνικές κυκλοφορίες. Όλα αυτά μέχρι τα 17-18 μου χρόνια , όπου χωρίς να το καταλάβω είχα ήδη διαμορφώσει μια άποψη για τη μουσική. Βέβαια η σύνδεση μου με ένα punk συγκρότημα το 1982 στη Θεσσαλονίκη, μια πολύ δεμένη και «ιστορική rock n’ roll» παρέα, έκαναν ξεκάθαρο μέσα μου ότι η μουσική θα μ ΄ απασχολούσε πολύ σοβαρά στη ζωή μου. Ήδη λοιπόν από το 1982 είχα ξεκινήσει το πρώτο μου συγκρότημα και είχε την παράδοξη σύνθεση ντράμς και μπάσο μόνο και φωνή. Κι έτσι ξεκίνησα πρόβες και άρχισα ήδη να δοκιμάζω τα πρώτα μου τραγούδια, σχήμα που διέκοψε η στράτευσή μου, τον ίδιο χρόνο. Βέβαια στις μονάδες που υπηρέτησα έκανα τις παρέες μου οι οποίες φυσικά είχαν σχέση και με τη μουσική κι έτσι, όπου κι αν βρισκόμουν στις εξόδους μου από το στρατόπεδο χαιρόμουν και τις πρόβες μας με την παρέα και είχα και την τύχη να παίζω κι αρκετά απ τα κομμάτια μου .Με την απόλυσή μου από το στρατό το Δεκέμβρη του ΄84 ήδη είχε ξεκινήσει η πρώτη και αρχική σύνθεση των Μωρά στη Φωτιά που αποτελούνταν από εμένα στο μπάσο και τη φωνή, τον αδερφό μου Γιώργο Παπαϊωάννου στα ντράμς και το φίλο μας Δημήτρη Βασιλειάδη στην κιθάρα. Οι πρώτες συναυλίες Μωρά στη Φωτιά ήταν στη Βέροια το Φεβρουάριο του 1985 σε μπαράκια και αργότερα σε πλατείες της πόλης.
Ποιος είχε δώσει το όνομα Μωρά στη φωτιά; Ήταν κάτι που σήμαινε κάτι για εσάς;
Στέλιος Σαλβαδόρ: Έμπνευση του αδερφού μου από το τραγούδι Baby is on fire του Brian Eno, που το παίζαμε στις συναυλίες μαζί και με άλλα του Eno.
Τι μουσικά ερεθίσματα είχατε τότε και τι μπορεί να έχει αλλάξει;
Στέλιος Σαλβαδόρ: Η δεκαετία του 80 ήταν μια πολύ δημιουργική δεκαετία μουσικά και δε θα μπορούσε να μ ΄ αφήσει ασυγκίνητο. Το νεαρό της ηλικίας μου μαζί με την όντως πολύ καλή μουσική σε πολλές περιπτώσεις ήταν το καλύτερο περιβάλλον για να εκφράσω κι εγώ τις απόψεις μου, μουσικά. Πάμπολλά ερεθίσματα , ένας παράδεισος μουσικής γύρω μου και δεν ξέρω αν ήταν ο νεανικός μου ενθουσιασμός ή αν ήταν όντως συγκλονιστικά πράγματα όλα, αλλά φαντάσου έναν νέο 18 με 19 χρονών που έχει αποφασίσει να ασχοληθεί μ αυτό που αγαπάει , τη μουσική, να είναι περιτριγυρισμένος 24 ώρες την ημέρα (στην κυριολεξία) από τραγούδια των Julian Cope ,Siouxsie and the Banshees , Iggy Pop, Lou Reed , Clash London Calling ,Violent Femmes και δεκάδες άλλα γκρούπ, στην κυριολεξία πάρα πολλά .Έτσι στο πατρικό μου σπίτι όπου κάναμε και τις πρόβες υπήρχε ένα μόνιμο ηχητικό περιβάλλον (σε οτιδήποτε έκανα στην καθημερινή μου ζωή) , από Cure ,Bauhaus, Dead Kennedy’’s ,Joy Division οι φοβεροί Killing Joke που μου άρεσαν πάρα πολύ και όλα τα σχετικά. Εδώ και αρκετά χρόνια βέβαια , ασχολούμαι και με το blues και τη jazz και αυτό μπορεί να είναι κάτι που έχει αλλάξει σε σχέση με παλιότερα, αλλά και με τον τρόπο που ακούω μουσική, γιατί έγινε και πιο βαθιά η ενασχόληση μου με κάποια μουσικά όργανα (πιάνο, ντράμς κλπ.)
Ο πρώτος σας δίσκος με το όνομα ‘Μωρά στη φωτιά’, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1987. Ένας δίσκος που δεν έχει σταματήσει να ακούγεται και να περνά από γενιά σε γενιά. Πως νιώθατε τότε σαν συγκρότημα για αυτό το αποτέλεσμα και πως είναι σήμερα, τόσα χρόνια μετά;
Στέλιος Σαλβαδόρ: Για μένα η ηχογράφηση του πρώτου δίσκου το 1987 δεν υπήρξε αυτοσκοπός. Σήμαινε απλά, την καταγραφή αυτού που ήμασταν σαν συγκρότημα στις συναυλίες. Θεωρούσα πάντα πως είμαι περισσότερο Live καλλιτέχνης παρά στούντιο, έτσι δεν έγινε κάποιος ειδικός σχεδιασμός για το δίσκο, απλά ηχογραφήσαμε και μάλιστα πολύ γρήγορα αυτό που ήδη παίζαμε στις συναυλίες. Βέβαια είχαμε την τύχη μετά από κάποιο καιρό, να καταλάβουμε ότι το αποτέλεσμα ήταν πολύ καλό πιο πολύ σε επίπεδο σύνθεσης, στίχου και ενορχήστρωσης αλλά γιατί όχι και σε επίπεδο παραγωγής τελικά, αφού είναι μια ρόκ παραγωγή (της σχολής Rolling Stones ηχοληπτικά) για την οποία ακόμη και σήμερα μου μιλάνε πολύ θετικά κάποιοι τεχνικοί και ηχολήπτες. Συν τη φιλική συμμετοχή κάποιων εξαίρετων μουσικών, όπως ο Γιώργος Κωνσταντινίδης στην κιθάρα, ο Γρηγόρης Μωυσιάδης στα πλήκτρα κ.α. Όσο περνάει ο καιρός πάντως, ακόμη και σήμερα ανακαλύπτω την αξία αυτού του δίσκου, που οφείλω να πω είναι σε στίχο και μουσική δική μου 100% , παρόλο που δεν αναγράφεται ξεκάθαρα στην πρώτη έκδοση του δίσκου, κάτι που έκανα για χάριν της ενότητας της ομάδας.
Τι σημαίνει για εσένα ο μελοποιημένος στίχος; Είναι εύκολο να γράψεις ένα στίχο ή να πάρεις ένα ποίημα και να του δώσεις σχήμα και μορφή από την αρχή;
Στέλιος Σαλβαδόρ:Γράφω στίχους και μουσική για να εκφράσω κάποια δικά μου πράγματα. Οι μόνες περιπτώσεις που μελοποιώ είναι όταν έχω συγκινηθεί πραγματικά απο ένα ποίημα και τότε αν καταλάβω ότι αυτό «μιλάει» στο τραγούδι μου μπορεί να αφήσω κάποιους δικούς μου στίχους για χάρη κάποιου ποιητή , όπως έγινε με το τραγούδι ο Χαμαιλέων το οποίο ήταν ολοκληρωμένο, σε στίχο και μουσική, αλλά όταν είδα το ποίημα ένιωσα πως η μουσική που είχα κάνει ήταν γεννημένη γι αυτό το ποίημα.
Οι εποχές αλλάζουν, αλλά τι θεωρείς πως μένει στάσιμο;
Στέλιος Σαλβαδόρ: Η αγνή ματιά των νέων ανθρώπων για τη ζωή αυτό είναι που μένει στάσιμο σε όλες τις εποχές.
Οι ιδεολογίες σου, οι απόψεις για την ζωή αλλά και η μουσική, θεωρείς πως έχει αλλάξει με το πέρασμα των χρόνων;
Στέλιος Σαλβαδόρ: Ο πυρήνας έχει μείνει ο ίδιος, κάποια εξωτερικά πράγματα έχουν αλλάξει.
Τα τελευταία χρόνια, έχετε ξεκινήσει και πάλι τις μουσικές σας περιοδείες και σας βρίσκουμε συχνά στο Κύτταρο, όπως θα συμβεί και στα μέσα του μήνα. Μίλησε μας για αυτήν την συναυλία.
Στέλιος Σαλβαδόρ: Το Κύτταρο είναι ένας χώρος που πολλά χρόνια τώρα, έχουμε δοκιμάσει πολλά καινούργια μουσικά πράγματα και μετά από μια μικρή απουσία, επιστρέφουμε και πάλι με καινούργιες ιδέες και μι΄ ένα καινούργιο δίσκο πολλά απ τα κομμάτια του οποίου πρωτο-παρουσιάστηκαν σ΄αυτό το χώρο πριν την κυκλοφορία του δίσκου. Έτσι μ ένα μεγάλο play list που περιλαμβάνει από τον πρώτο δίσκο αλλά και όλους τους υπόλοιπους ,συν το Χρυσό Κλειδί, θα ξαναβρεθούμε στη σκηνή του Κυττάρου με τους αγαπημένους μας φίλους με πλήρη σύνθεση μουσικών και κάποιες ωραίες εκπλήξεις…Την προηγούμενη μέρα Παρασκευή 12 Απριλίου, θα είμαστε στην Πάτρα για μια συναυλία στο Μeros και το ΣΑΒΒΑΤΟ 13 Απριλίου, στο αγαπημένο Κύτταρο.
Ευχαριστούμε πολύ.
