Home Ανταποκρίσεις Συναυλίες Ανταπόκριση: Κωνσταντίνος Βήτα @Piraeus 117 Academy

Ανταπόκριση: Κωνσταντίνος Βήτα @Piraeus 117 Academy

135
0

«Στοπ. Δεν καταλαβαίνω που μπαίνω». Ο Κωνσταντίνος Βήτα σταματάει το «Όλο αυτό που (ποτέ δεν τελειώνει)» «σκασμένος» στα γέλια γιατί έχει μπει αλλού για αλλού. Το –σχεδόν- γεμάτο Piraeus 117 Academy χειροκροτεί και το πρώτο τραγούδι του encore αρχίζει ξανά από την αρχή και «σαν χρόνος γυρνά όλο αυτό που ποτέ δεν τελειώνει».
Έχουν περάσει δυόμιση περίπου ώρες από την στιγμή που Midnight Zeros με τον pop-electronico ήχο τους και την έντονα κινηματογραφική αύρα τους άνοιξαν την βραδιά «ζεσταίνοντας» το κοινό. Βρισκόμαστε στο τέλος του σετ του Κωνσταντίνου Βήτα και το κοινό τραγουδάει, χορεύει, γελάει. Σε κάποιους «λείπουν» κάποια τραγούδια», σε κάποιους άλλους λείπουν από δίπλα τους κάποιοι άνθρωποι.

Έχει προηγηθεί περίπου μιάμιση ώρα με τον Κωνσταντίνο Βήτα πάνω στην σκηνή να εκπέμπει όλα αυτά που τον χαρακτηρίζουν: σεμνότητα, ταλέντο, «ποίηση», πειραματισμό. Ηλεκτρονικοί ήχοι και κιθαριστικά ξεσπάσματα εναλλάσσονται ενώ τα μελαγχολικά περάσματα δίνουν συχνά-πυκνά την θέση τους σε χορευτικούς ρυθμούς
Το πρόσφατο digital ep “Περίεργη Ώρα” που περιλαμβάνει πέντε τραγούδια και κυκλοφορεί από την puzzlemusik έχει την τιμητική του ενώ δεν λείπουν και κομμάτια από το παρελθόν όπως τα «13», «Ατέλειωτα Χρυσάνθεμα», «Απέραντο Άσπρο», «Κύμα» ή «Δεν είναι αργά». Λίγο πριν το τέλος ακούγεται και το «Νέα Μόδα» από το LP «Ουρανός», που κυκλοφόρησαν το καλοκαίρι του 2018 οι Στέρεο Νόβα και ακούσαμε live και πριν μερικούς μήνες στο Σταύρος Νιάρχος στην συναυλία, που για πολύ καιρό όλοι θα λέμε με περηφάνια πως «ήμασταν κι εμείς εκεί».

Ψιθυριστά, «ντροπαλά» ο Κωνσταντίνος Βήτα μας θυμίζει όλα αυτά που ζούμε καθώς «τα βήματα μας σε μια ευθεία χάνονται, σωπαίνουν μες της πόλης τη βουή». Ένας αντιστάρ που ξεκίνησε από το Περιστέρι των 1990s και ακόμη «τραγουδάει» προσθέτοντας τα χρώματα του πάνω στο γκρίζο της Αθήνας, αυτής της τσιμεντούπολης, που εξελίσσεται σε όλο και μεγαλύτερο τέρας.
Κάπου, όμως, στην άκρη κάποιου δρόμου ίσως ακόμη να υπάρχει ένα Volvo διαθέσιμο… Ίσως να το βρούμε.. Ίσως να υπάρχει και η κατάλληλη συντροφιά… Και το ταξίδι για την άκρη του κόσμου θα έχει για soundtrack (και) Κωνσταντίνο Βήτα….

Ευχαριστούμε πολύ για τις φωτογραφίες τον Θάνο Λαΐνα.