In introspection and sense – Μια συζήτηση σε βάθος με τον Anders Jacobsson των Draconian

Όσοι έχετε ασχοληθεί με τους στίχους των Draconian, γνωρίζετε τον ποιητικό χαρακτήρα τους. Έχοντας αυτό στο μυαλό, μια κουβέντα με τον βασικό στιχουργό και τραγουδιστή τους, τον Anders Jacobsson, αποκτά ξεχωριστό ενδιαφέρον και σε καμία περίπτωση δεν μπορείς να αναλώσεις την συνέντευξη σε απλή ροή ερωτήσεων – απαντήσεων. Στην συζήτηση που είχαμε λοιπόν, καταπιαστήκαμε από απλά πράγματα όπως ο καιρός και ο ελεύθερος χρόνος του μουσικού, μέχρι την ικανότητα ( ή απουσία της) του ανθρώπου να εναρμονίζεται με τη φύση και το περιβάλλον του, φτάνοντας την κουβέντα και το σύστημα υγείας της Σουηδίας! Α, μιλήσαμε φυσικά και για το νέο δίσκο “Sovran”, που κυκλοφορεί 30 Οκτωβρίου…

Ο δίσκος λοιπόν είναι σχεδόν διαθέσιμος, μετά από διάφορες αναβολές στην ημερομηνία κυκλοφορίας του. Και φαίνεται να συμφωνεί και ο καιρός με αυτό! «Τραχύς και κρύος ο καιρός, πολύ ομιχλώδης» όπως αναφέρει ο Anders. «Εκτός από τον καιρό, είμαι κι εγώ έτοιμος για την κυκλοφορία του, μετά από τόσες φορές που μετατέθηκε η ημερομηνία» δηλώνει γελώντας, αλλά η χροιά της φωνής του σχηματίζει και την λέξη “επιτέλους” χωρίς να χρειαστεί να την προφέρει. Πρώτος δίσκος με την Heike Langhans και πρώτος χωρίς να υπάρχουν 3 λέξεις στον τίτλο, όπως αυτοσαρκάζεται ο Anders! “Sovran” ο τίτλος και το όνομα του δίσκου ήταν το τελευταίο κομμάτι του puzzle πριν περάσουν στις λεπτομέρειες του, όπως το layout και το artwork. «Δεν ήμασταν σίγουροι για το πώς έπρεπε να τον ονομάσουμε τον δίσκο, και είχαμε αρκετό χρόνο… γιατί μας πήρε αρκετά να ετοιμάσουμε τα τραγούδια, να τα τελειώσουμε… Και ξέρεις, όσο περισσότερο ασχολείσαι με κάτι, τόσο πιο δύσκολο είναι να το ολοκληρώσεις. Οπότε άρχισα να ανατρέχω στους στίχους ξανά και η λέξη Sovran είναι πολύ δυνατή και εντυπώνεται στο μυαλό κατευθείαν. Αλλά το νόημά της είναι μεγαλύτερο, είναι αυτό που παγιδεύει το εγώ και μας συνδέει με το σύμπαν… και έτσι μεταφράζω και το artwork του δίσκου. Πίσω από όλες τις απόψεις, πίσω από τα επεισόδια του American Idol και του Big Brother, όπου ο καθένας έχει μια ιδέα για τα πάντα… Υπάρχει μια μεγαλύτερη αλήθεια πίσω από ότι θεωρούμε για τον εαυτό μας και πρέπει να εναρμονιστούμε με αυτή, είτε το ονομάσουμε φύση ή σύμπαν. Αυτή είναι η κυρίαρχη πηγή ενέργειας και πρέπει να ευθυγραμμιστούμε μαζί της, αλλιώς θα είμαστε σε μια μόνιμη πορεία σύγκρουσης. Είναι ο συνδετικός κρίκος της αλήθειας με το τρισδιάστατο οικοδόμημα στο οποίο ζούμε μέσα, οικοδόμημα το οποίο πολλές φορές διαταράσσει την πραγματικότητα. ‘Sovran’ είναι το σημείο όπου όλοι συνδεόμαστε… Αν οι άνθρωποι απογυμνωθούν από τις δογματικές αντιλήψεις που τους έχουν επιβληθεί σε μεγάλο βαθμό, τότε εκεί καταλήγουμε, στο ότι είμαστε ένα ελάχιστο κομμάτι ενός μεγαλύτερου πράγματος, πάνω σε ένα κομμάτι βράχου στο αχανές σύμπαν… Αυτή τη σημασία προσπαθώ και να εντρυφήσω στον κόσμο μέσα από τον τίτλο και τους στίχους μου γενικά.»

Μιας και πιάσαμε τους στίχους του, μπαίνω στον πειρασμό να τον ρωτήσω για το ενδεχόμενο έκδοσης τους ως ποιητική συλλογή, αφού έχουν αυτή την αίσθηση, πέρα από τα απλά δεδομένα ενός τραγουδιού… ή έστω την δημιουργία κάποιου concept δίσκου, μιας σκοτεινής ιστορίας σαν αυτές που έρχονται στο μυαλό όταν ακούει κάποιος Draconian. «Ναι, μια τριλογία για να γίνουν και ταινίες» σχολιάζει γελώντας για να σοβαρευτεί μετά, δηλώνοντας αυστηρός κριτής με τους στίχους του. «Ακόμα περισσότερο τώρα απ’ ότι στο παρελθόν βρίσκω τον εαυτό μου να αλλάζει και να δουλεύει πάνω στους στίχους ακόμα και την τελευταία στιγμή… μέχρι και τα μέρη που μπαίνουν στον δίσκο σκέφτομαι ότι θα μπορούσαν να είναι καλύτερα ή έστω διαφορετικά». Συμφωνεί απόλυτα όταν του λέω ότι μερικές φορές είναι καλύτερο να ακολουθείς την αρχική σκέψη, για να συμπληρώσει ότι το να είσαι τελειομανής είναι έως και κατάρα… Όπως δύσκολο είναι επίσης, όπως λέει, το να αρπάξεις τις ιδέες όταν έρχονται, γι αυτό πρέπει να έχεις τη συνείδηση και το μυαλό σου ανοιχτό πάντα… πολλές φορές οι καλύτερες ιδέες έρχονται στο δρόμο ή στη δουλειά ή όταν δεν τις περιμένεις γενικά. «Η υπόσχεσή μου για το νέο χρόνο είναι να κρατάω σημειώσεις όπου μπορώ» αυτοσαρκάζεται. Θέλει πάντως ο επόμενος δίσκος να είναι ότι καλύτερο έχει κάνει, να ξεπεράσει όλες τις προηγούμενες δουλειές του και έχει ήδη κάποιες ιδέες για το νέο δίσκο! «δεν έχουμε μιλήσει πολύ γι αυτό φυσικά, αλλά ήδη υπάρχουν κάποια πλάνα και σκόρπιες ιδέες, όπως και στίχοι… φυσικά θα είναι ένας Draconian δίσκος, αλλά θέλω να δοκιμάσω και κάτι διαφορετικό» αναφέρει και περιμένω μήπως βγάλουμε την είδηση… «δεν το έχω πει σε καμιά συνέντευξη ως τώρα, αλλά σκέφτομαι να χρησιμοποιήσω καθαρά φωνητικά στο επόμενο album!».

Εκτός όμως από τις αλλαγές για τον επόμενο δίσκο, υπήρχαν αλλαγές και στο “Sovran”, με κυρίαρχη φυσικά την Heike Langhans. Ούσα στην μπάντα από το 2012 βέβαια, αλλά με τον δίσκο αυτό να είναι ο πρώτος της στην μπάντα, θέλω να μάθω αν είχε την ελευθερία να βάλει και δικά της στοιχεία στη δημιουργία του. «Πάντα ήθελα να έχω τη συμμετοχή από τις συν-τραγουδίστριές μου στη δημιουργία των κομματιών και η Heike το έκανε άνετα, καθώς ήδη ήταν έμπειρη μουσικός και στιχουργός… βοήθησε και το γεγονός ότι για τη δημιουργία του δίσκου έμεινε εδώ στη Σουηδία μαζί μου οπότε ήταν άμεση η συνεργασία, όπως για παράδειγμα στο ‘Marriage of Attaris’ το οποίο ανήκει σε μεγάλο βαθμό σε αυτήν». Άρα τα τραγούδια γράφτηκαν μετά τον ερχομό της στη μπάντα? «όχι όλα… αρκετά μέρη ήταν ήδη έτοιμα και υπήρχαν μέρη προηχογραφημένα ώστε να έχουμε τη βασική ιδέα… ακριβώς γι αυτό το λόγο βέβαια έφτασα σε κάποιο σημείο πριν την ολοκλήρωση του δίσκου που μου φαίνονταν όλα παλιά, μιας και τα είχα στο μυαλό μου και τα είχα ακούσει τόσες πολλές φορές». Η μουσική και οι στίχοι των Draconian γράφονται από διαφορετικά άτομα οπότε η κουβέντα γυρνάει στον τρόπο που συντίθενται τα τραγούδια από τα μέρη τους… πρώτα η μουσική ή πρώτα οι στίχοι? «Συνήθως γράφουμε μαζί με τον Johan [Ericson, κιθάρα]…τις περισσότερες φορές θα έρθει με νέες ιδέες ο Johan και στο άκουσμα τους θα γράψω τους στίχους που μου γεννούν οι ήχοι. Έτσι κι αλλιώς σχεδόν πάντα γράφω από την καρδιά μου, σκέψεις και ιδέες που έχω μέσα μου. Σε αυτό τον δίσκο πάντως ασχολήθηκα ίσως υπερβολικά με τους στίχους, αλλάζοντας πράγματα έως και 5 λεπτά πριν την ηχογράφηση».

Τσεκάροντας απόψεις ανθρώπων που άκουσαν μέρη του δίσκου μέχρι τώρα, είδα ότι αρκετοί έλεγαν πως το “Sovran” μοιάζει ηχητικά με το “The Burning Halo”… «ναι, έχω ακούσει αρκετό κόσμο να το λέει αυτό, και ίσως είναι έτσι όντως, σε καμία περίπτωση όμως δεν έγινε ηθελημένα» σχολιάζει ο Anders. «Νομίζω ότι αυτό προέκυψε τελικά λόγω του ότι θέλαμε περισσότερες ρυθμικές κιθάρες και περισσότερη ατμόσφαιρα στο τελικό αποτέλεσμα» εξηγεί. «Καταλήξαμε με κάτι αρκετά σκοτεινό, αν και υπάρχει η μεγάλη διαφορά σε σχέση με το “The Burning Halo” στο κομμάτι της παραγωγής… η τωρινή είναι πολύ ανώτερη. Αν και στο θέμα της ατμόσφαιρας και στο συναισθηματικό κομμάτι, υπάρχει επίσης διαφορά στη χρήση των keyboards, η οποία είναι πιο εκτεταμένη στο EP απ’ ότι εδώ.» Όπως για παράδειγμα του αναφέρω στο ‘Stellar Tombs”, το πρώτο τραγούδι που βγήκε στη δημοσιότητα, όπου κυρίως με τις κιθάρες δημιουργούν μια ατμόσφαιρα επιβλητική… «Αυτό είναι ένα τραγούδι που ξεχωρίζει όντως, έχει μια διαφορετική αισθητική. Αλλά πάντα ήθελα την χρήση των keyboards στη μουσική μου. Βέβαια, τα έχω στο μυαλό μου σαν μια μουσική του σύμπαντος, και σαν τέτοια πρέπει να αγκαλιάζουν τα τραγούδια, όχι να τα πνίγουν, σε περίπτωση που είναι πολύ έντονα. Υπάρχουν μερικά σημεία στο δίσκο που ταιριάζει η περισσότερη ένταση, αλλά γενικά είμαι πολύ ευχαριστημένος με το αποτέλεσμα…. Απλά έχω βαρεθεί να το ακούω, μετά από τόσο καιρό!» Το λες μέχρι και αναμενόμενο, μετά από την τριπλή αναβολή της κυκλοφορίας του, αλλά και με τα προβλήματα με τη βίζα της Heike στη Σουηδία, που καθυστέρησε επιπλέον τις ηχογραφήσεις.

Επιστρέφοντας στο κομμάτι των στίχων, ήθελα να μάθω από πού παίρνει έμπνευση για τέτοιους στίχους ο Anders… «Είναι εικόνες και ιδέες που φωλιάζουν στο υποσυνείδητό μου κυρίως, αλλά σίγουρα επηρεάζομαι από βιβλία που διαβάζω, ταινίες και ντοκιμαντέρ που βλέπω, διάφορες αηδίες που ακούω όταν περιμένω στην ουρά του φαγητού στη δουλειά… μπορώ να στήσω τους στίχους ολόκληρου τραγουδιού γύρω από μια πρόταση, από όπου και αν προέλθει αυτή, αρκεί να μου κινήσει το ενδιαφέρον». Πρέπει τότε να βρίσκεται συνέχεια με ένα σημειωματάριο στο χέρι! «θα έπρεπε πολύ πιο συχνά από ότι το κάνω ήδη! Χρειάζομαι πάντως κάποιον να με βάζει σε μια τάξη , καθώς πολύ συχνά ξεστρατίζω και κάπως βαριέμαι στη ρουτίνα του τρόπου ζωής εδώ… μιας και μένω μόνος μου, δεν έχω κάποιον να με ωθεί στο να κάνω πράγματα όταν πρέπει, αλλά μαθαίνω νομίζω, όσο μεγαλώνω! Και αυτές οι αλλαγές στη ζωή μου και οι εμπειρίες, αποτυπώνονται και στη δουλειά μου. Πάντως δεν είναι και τόσο εύκολο να μένεις εδώ και να κάνεις αυτά που θες». Δεν μπορώ να μην αναφέρω ότι το γνωρίζουμε πού καλά κι εμείς εδώ στην Ελλάδα, ειδικά τα τελευταία χρόνια… αν και θα μπορούσε να γίνει εφαλτήριο για την άνθιση των τεχνών αυτό, δεν είναι έτσι? «Σίγουρα, πάντα θα υπάρχει ένας φόβος αντιπαράθεσης σε τέτοιες περιπτώσεις, αλλά αυτό μπορεί να μας οδηγήσει να δράσουμε μέσω άλλων τρόπων. Πιστεύω ότι όλοι μας έχουμε μια καλλιτεχνική πλευρά κρυμμένη μέσα μας. Πρέπει να αφήνουμε τον εαυτό μας να εκφραστεί, μέσω αυτής της έκφρασης θα μεγαλώσουμε, και πρέπει να ψάχνουμε λίγο να βρούμε αυτό με το οποίο μας αρέσει να ασχολούμαστε… με θλίβει το γεγονός ότι υπάρχουν άνθρωποι που κοιμούνται μπροστά από την τηλεόραση βλέποντας σκουπίδια όπως το American Idol ή κάτι παρόμοιο».

Αφήνουμε λίγο τον υπόλοιπο κόσμο και επιστρέφουμε στη δημιουργία της μουσικής των Draconian…. Στη μουσική δύσκολα υπάρχει παρθενογένεση και είναι πολύ πιθανό μια μουσική να ταιριάζει με κάποια ήδη υπάρχουσα, θελημένα ή όχι… «το σίγουρο είναι ότι όταν γράφω τραγούδια, δεν έχω κάτι να παίζει, θέλω την προσοχή μου απερίσπαστη… βέβαια, αρκετές φορές όταν έχω μια ιδέα στο μυαλό μου, γυρνάω στα προηγούμενα albums για να τσεκάρω ότι δεν επαναλαμβάνομαι… όπως φαντάζομαι το κάνουν και τα άλλα μέλη της μπάντας και αφορά ακόμα περισσότερο τους μουσικούς. Σίγουρα αντλώ ιδέες από την ποίηση, είτε τα θέματα ή τρόπο που χρησιμοποιούν τη γλώσσα με αυτό τον εκφραστικότατο τρόπο. Οπότε, όταν γράφω, προτιμώ να ανατρέχω στην ποίηση και τη λογοτεχνία παρά στη μουσική.» Αυτό και να γίνει δεν θα είναι και τόσο μεγάλο θέμα πάντως… τι γίνεται όμως τον ρωτάω όταν σου έρχεται μια ιδέα που παραπέμπει ευθέως σε κάποιο άλλο συγκρότημα, π.χ. οι My Dying Bride, λόγω παρόμοιων κατευθύνσεων στην ατμόσφαιρα και τους στίχους? «Σίγουρα δεν πρόκειται να ‘κλέψουμε’ κάτι απευθείας. Και μιλάω και για τον Johan όταν λέω ότι αν κάτι είναι σχεδόν ίδιο, θα το αφήσουμε στην άκρη. Πάρε όμως για παράδειγμα το “For You” των My Dying Bride που ανέφερες, αυτή την υπέροχη κιθαριστική μελωδία που διατρέχει όλο το τραγούδι. Υπάρχει μια παρόμοια μελωδία στο δικό μας “Morningstar”, όχι η ίδια φυσικά, αλλά αρκετά κοντά στο “For You”, που ταίριαζε τόσο ωραία στο υπόλοιπο τραγούδι που δεν την αλλάξαμε τελικά πολύ. Οπότε δεν θα απορρίψουμε ιδέες που μας ταιριάζουν, μόνο επειδή παραπέμπουν σε άλλες μπάντες, αλλά δεν θα χρησιμοποιήσουμε την ίδια μουσική. Προσπαθώ πάντως να μην το σκέφτομαι πολύ όταν γράφω ένα τραγούδι… πρώτα θέλω να το ολοκληρώσω και μετά να το συγκρίνω… πρώτα πρέπει έτσι κι αλλιώς να είμαι εγώ ευχαριστημένος με το τραγούδι!».

Πιο πριν πήραμε την αποκλειστική είδηση για τη χρήση καθαρών φωνητικών στον επόμενο δίσκο από τον Anders.Τον ρωτάω αν μετά την αποχώρηση της Lisa το 2011, υπήρχαν σκέψεις και για άλλες αλλαγές στη μπάντα, όπως να συνεχίσουν χωρίς γυναικεία φωνητικά… «Να σου πω την αλήθεια, όχι απλά υπήρχε ως σκέψη, αλλά αυτός ήταν και ο δρόμος που λέγαμε θα ακολουθήσουμε αν αποχωρούσε η Lisa! Φυσικά όπως είναι φανερό αυτό άλλαξε» λέει γελώντας για να προσθέσει πως «αν στο μέλλον βρεθούμε για κάποιο λόγο χωρίς την Heike, νομίζω πως θα συνεχίσουμε οι υπόλοιποι, χωρίς τα γυναικεία φωνητικά. Εγώ θα το προσπαθήσω έτσι κι αλλιώς και σίγουρα μπορεί να τραγουδήσει και ο Johan, είναι καλός. Όπως και να έχει πάντως, θα υπάρχουν καθαρά και σκληρά φωνητικά, στους Draconian πάντα υπήρχε αυτή η εναλλαγή και την θέλουμε.» Καλά τα λέμε για τη συμμετοχή ή μη στο μέλλον γυναικείας φωνής, αλλά μπαίνω στον πειρασμό να τον ρωτήσω αν έχει σκεφτεί ποτέ τους Draconian χωρίς αυτόν, για να πάρω την απάντηση εύκολα γελώντας… «ναι και βέβαια το έχω σκεφτεί!» Πιάνοντας όμως πιο σοβαρό τόνο μετά προσθέτει πως ποτέ δεν είπε ότι σκέφτεται να αποχωρήσει… «μισή από τη ζωή μου την έχω περάσει σε αυτή τη μπάντα, αλλά η ιδέα έχει έρθει στο μυαλό μου, ότι κάποια στιγμή μπορεί να μην είμαι πια μέλος. Αν έχω σκεφτεί και τι θα έκανα μετά? Αυτό όχι… ο ήχος των Draconian φαντάζομαι θα ήταν μαζί μου έως ένα βαθμό». Πολλοί μουσικοί έχουν πάντως και διάφορα side-projects, οπότε θα μπορούσε να είναι κι αυτό μια σκέψη… «η αλήθεια είναι ότι είχα κάποια, αλλά δεν προχώρησαν στο στάδιο της κυκλοφορίας. Ειδικά αν ανακαλύψω ότι μπορώ να τραγουδήσω και καθαρά, θα το επιχειρήσω χαχα! Το θέμα πάντως είναι ότι χρειάζομαι και μουσικούς. Μπορώ να έχω μελωδίες στο μυαλό μου, αλλά δεν μπορώ να τις γράψω ή να τις εκτελέσω σε όργανα. Μια επιλογή, την οποία κιόλας έχουμε συζητήσει ήδη, είναι να ξεκινήσουμε κάτι με την κοπέλα μου, μόλις μπορέσει να μετακομίσει εδώ… είναι και αυτή μουσικός, αλλά το πλάνο είναι για πιο ηλεκτρονική – ambient μουσική. Ιδέες υπάρχουν, αλλά δεν ξέρω πραγματικά πότε θα μπορέσει να γίνει κάτι τέτοιο. Είμαι πάντως ανοιχτός και σε οποιαδήποτε πρόταση από κάποιον για side project! Προτάσεις για guest εμφανίσεις υπάρχουν ήδη, άλλες τις δέχομαι και άλλες όχι, ανάλογα με το χρόνο μου… για παράδειγμα συμμετείχα στον δίσκο των Weeping Silence, μια gothic/doom μπάντα από τη Μάλτα.»

Μιλώντας για καλεσμένους, πάμε και στον δικό τους καλεσμένο στο δίσκο, τον Daniel Anghede των Crippled Black Phoenix, στο τραγούδι “Rivers Between Us”. «Ναι και μάλιστα ήταν μαζί μας σε ένα πρόσφατο show και παίξαμε το τραγούδι στη σκηνή, όπως είναι και στο δίσκο». Ο Anders όταν βγήκε το lyric video για το τραγούδι είχε γράψει ένα σχόλιο ότι δεν ήταν ακριβώς επιλογή του να γίνει το lyric video για αυτό και όχι το “Stellar Tombs” και δεν ήξερα αν θα θέλει να απαντήσει αλλά δεν έχει πρόβλημα να πει ότι «έτσι κι αλλιώς έχω θέμα με την εταιρία μας. Ήταν δική τους επιλογή, αντί να διαλέξουν το ‘Stellar Tombs’ του οποίου οι στίχοι είναι πιο σύνθετοι και δέχονται αρκετές ερμηνείες, προτίμησαν το ‘Rivers Between Us’ που είναι πολύ απλό… Προσωπικά – και το ανέφερα και στην εταιρία αυτό – ήθελα ως lyric video να βγει το ‘The Marriage Of Attaris’. Αλλά φαντάζομαι τον βασικό ρόλο τον έπαιξε ο πιο εμπορικός χαρακτήρας του ‘Rivers Between Us’… Είχαμε όμως κι άλλα προβλήματα, όπως με το βινύλιο που θα βγει σύντομα, για το οποίο έστειλαν την τελευταία στιγμή το lay-out, χωρίς να μπορώ να αλλάξω τίποτα στο τρόπο που είναι δομημένο. Όταν τα τσέκαρα, υπήρχε όντως διαφορά μεταξύ του τρόπου που φαίνονται όπως τα ετοίμαζα εγώ και του πώς εμφανίζονται στο lay-out. Μου φαίνεται παράξενο που ξεπέρασαν κάποια όρια αυτή τη φορά, καθώς δεν είχαμε ποτέ προβλήματα στο παρελθόν μαζί τους.»

Έχοντας και ένα από τα ανερχόμενα ονόματα στο χώρο του design και του animation, τον Costin Chioreanu, είναι μια καλή ευκαιρία και για κάποιο πλήρες video, όχι απλά lyric… «ετοιμάζουμε όντως ένα video, αλλά όχι με αυτόν, καθώς κυρίως ειδικεύεται στον τομέα του animation και εμείς θέλουμε κάτι διαφορετικό. Ήδη έχουμε έρθει σε επαφή με κάποιον σκηνοθέτη για να το κάνει, και θα είναι κάποιο από τα τραγούδια που έχουν παρουσιαστεί ήδη. Δεν θα αναφέρω ποιο ακόμα… Έχει και αυτός αρκετά πλήρες πρόγραμμα αλλά ενδιαφέρεται πολύ και μάλλον θα γίνει, αν και θα υπάρχει αυστηρά καθορισμένο πρόγραμμα με την έλλειψη χρόνου. Πάντως μου έχει ζητήσει τη δική μου οπτική πάνω στο τραγούδι, ώστε να έχει μια βάση. Σίγουρα δεν θα έχει απλά τη μπάντα να παίζει, αυτό νομίζω ότι κουράζει πλέον… προτιμώ να υπάρχει μια ιστορία, σαν μια ταινία πολύ μικρού μήκους.»

Μιλήσαμε πιο πριν με τον Anders για το αν ακούει τίποτα κατά τη διάρκεια της συγγραφής των στίχων του… θα πρέπει να έχει και κάποιο ελεύθερο χρόνο όπου ακούει μουσική απλά για ψυχαγωγία, αν και απ’ ότι απάντησε, αυτός ο χρόνος είναι περιορισμένος, ειδικά τώρα με τις συνεντεύξεις… «Ακούω πολύ μια μπάντα που λέγεται Colour Haze αυτές τις μέρες, από τη Γερμανία σε ρυθμούς stoner/ psych rock. Φυσικά ακούω πολύ το νέο δίσκο των My Dying Bride και επίσης το νέο album των Pyogenesis. Πάντως υπάρχουν και στιγμές που ηθελημένα δεν ακούω τίποτα, γιατί δεν ξέρω τι να ακούσω. Με τόσες μπάντες που υπάρχουν και με την τόση χρήση του internet, δεν ξέρω τι θέλω να ψάξω, και καταλήγω να μην ακούω τίποτα! Είναι αρκετές οι φορές που μου αρέσει η ησυχία και φυσικά περνάω και αρκετό από το χρόνο μου βλέποντας ντοκιμαντέρ.» Από κει και πέρα η κουβέντα ξέφυγε από τα μουσικά θέματα, καθώς πιαστήκαμε με τον υπόλοιπο ελεύθερο χρόνο και το ότι θα ήθελε να ταξιδεύει περισσότερο, νιώθοντας φυλακισμένος αν μένει στο σπίτι για πολύ καιρό. Μιλήσαμε επίσης για τη δουλειά του στο Εθνικό Σύστημα Υγείας της Σουηδίας και την άδικη σχέση απαιτούμενης δουλειάς και απολαβών σε αυτόν το κλάδο. Φυσικά είχα κι εγώ να αντιπαραβάλλω παραδείγματα από τη δική μας πραγματικότητα σε αυτό το θέμα…

Ακόμα και στη δουλειά όμως υπάρχει χώρος για έμπνευση, αρκεί να ανοίξεις το μυαλό σου όπως λέει ο Anders… και να έχεις και ένα πρόχειρο σημειωματάριο συμπληρώνω εγώ! Όπως και να έχει, πρέπει να αφήνουμε ελεύθερες τις εσωτερικές μας φωνές να δημιουργούν αυτό που γνωρίζουν σε επαφή με την ανώτερη πραγματικότητα που μας περιβάλλει… κάπως έτσι αφηρημένα κλείνουμε της κουβέντα μας, αφού βέβαια του υποσχεθώ ότι θα κεράσω τις μπύρες μετά τη συναυλία τους εδώ – αν κλειστεί κάποια – για να απαντήσει ότι το αψέντι θα το πληρώσει αυτός…

afternoiz Anders Jacobsson Draconian interview