Οι Half Gramme Of Soma μίλησαν στο Afternoiz για τη νέα τους δουλειά ΄Slip Through The Cracks΄, αλλά και για όσα έζησαν την Ευρωπαϊκή τους περιοδεία.
Διαβάστε αναλυτικά και μην ξεχάσετε να κάνετε και μια βόλτα από τη δισκοκριτική του album, που θα βρείτε παρακάτω.
Slip Through The Cracks, λοιπόν, ο νέος σας δίσκος. Ποια είναι η γενική ιδέα του δίσκου και τι πραγματεύεται?
Με το συγκεκριμένο τίτλο θέλαμε να φέρουμε τον σύγχρονη κοινωνία και ειδικότερα τον άνθρωπο στο προσκήνιο και να αναδείξουμε την άσχημη καμπή που δείχνει να έχει πάρει και συνεχίζει να ακολουθεί πορευόμενος προς το μέλλον, δημιουργώντας συνειδητά και ασυνείδητα εμπόδια στον εαυτό του και εν γένει στην αυτό-ολοκλήρωση του σαν είδος.
Η εικόνα της πόλης σαν μια πιεστική φυλακή και των ανθρώπων να περιφέρονται ξεπερνώντας εμπόδια και κινδύνους νιώσαμε ότι είναι αρκετά περιγραφική για να αναδείξει τα παραπάνω και εν τέλει ο άνθρωπος οφείλει να βρει διόδους διαφυγής, να «ξεγλιστρήσει» αν θες από τον διαφαινόμενη και όλο και πιο γλαφυρά διαγραφόμενη πορεία αυτοκαταστροφής του και να επιτελέσει τον σκοπό του που ίσως είναι η αρμονική φυσική και κοινωνική συνύπαρξη, η τάξη και η ισορροπία.
Τεχνικά ο δίσκος είναι αρκετά ενδιαφέρον. Προσωπικά ξεχώρισα το «Sirens» αλλά και το «Muck and Cheese». Πόσο σας δυσκόλεψε η συγγραφή του δίσκου αυτού;
Δεν θα λέγαμε ότι δυσκολευτήκαμε ιδιαίτερα όσον αφορά στη συγγραφή και σύνθεση του δίσκου. Η διαδικασία που ακολουθήσαμε σε γενικές γραμμές είναι όμοια με εκείνη που ακολουθήθηκε στον προηγούμενο δίσκο μας «Groove Is Black». Έτσι σε αρχικό στάδιο φέραμε στην επιφάνεια τις ιδέες μας και αρχίσαμε να επικοινωνούμε την δυναμική τους, σε δεύτερο στάδιο αφήσαμε να διαφανούν τα νέα και φρέσκα στοιχεία που προέκυψαν από την παραπάνω διεργασία και ακολούθως καταπιαστήκαμε με το ενορχηστρωτικό πιο τεχνικό κομμάτι της δουλειάς. Η τελική βέβαια πινελιά ήρθε με τις ηχογραφήσεις όπου βρήκαμε την σωστή ισορροπία των ήχων, τον χαρακτήρα και την ποιότητα της μουσικής που θέλαμε να αναδείξουμε.
Θέλαμε να φέρουμε τον σύγχρονη κοινωνία και ειδικότερα τον άνθρωπο στο προσκήνιο
Στο « Muck & Cheese» έχετε κάνει ένα φοβερό video clip. Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να δώσετε μέσα από αυτό το video clip;
Θέλαμε κατά κάποιο τρόπο να αποδώσουμε οπτικά την πορεία του εκάστοτε ανθρώπου από την πρώιμη παιδικότητα στην ενηλικίωση. Ξεκινώντας λοιπόν από την παιδική ηλικία, όπου η φαντασία και το παιχνίδι πλεονάζουν, η ζωή ξεπλέκεται αρχικά με έναν οίστρο δημιουργίας, ανανέωσης και φρεσκάδας μεταφερόμαστε στην ζωή που οι ενήλικοι έχουν πλάσει, την πλαστικότητα της φόρμας, την εκμηδένιση της προσωπικής μοναδικότητας και την βίαιη κοινωνική ενσωμάτωση μέσω μηχανισμών δημιουργίας ψεύτικων και στεγνών από ηθικής άποψης προτύπων και χαρακτήρων.
Όλα τα παραπάνω θέλαμε με κάποιο τρόπο να τα παραλληλίσουμε και με την ζωή της μπάντας, η οποία εν τέλει κινείται διαρκώς μεταξύ των σταδίων της δημιουργίας και εσωστρέφειας από τη μία, της μέθεξης και της επικοινωνίας της μουσικής από την άλλη.
Να ευχαριστήσουμε εδώ τον Κώστα Καλογήρου για την οπτική αναπαράσταση των παραπάνω και βέβαια όλους τους συντελεστές του παραπάνω εγχειρήματος.
Στο Mastering είχατε τον Brad Boatright του Audiosiege στο Portland. Πως ήταν αυτή η εμπειρία με το εξωτερικό; Πήγατε; Τι σας έκανε εντύπωση σε αυτή τη συνεργασία;
Η αλήθεια είναι ότι με τον συγκεκριμένο είχαμε συνεργαστεί ξανά στον προηγούμενο δίσκο στον τομέα του mastering. Οι εντυπώσεις και το αποτέλεσμα μας είχαν αφήσει απόλυτα ικανοποιημένους οπότε η επαναεπιλογή του ήταν σχετικά εύκολη απόφαση. Η διαδικασία βέβαια ευτυχώς δε μας επιβάλλει να βρεθούμε στα στούντιο του στην Αμερική. Του στείλαμε διαδικτυακά το μιξαρισμένο από τον Γιώργο Λεώδη αποτέλεσμα. Έπειτα πήραμε πίσω το μαστεραρισμένο αποτέλεσμα το οποίο εξαρχής ήταν πολύ κοντά σε αυτό που είχαμε στο μυαλό μας.
Ποιες είναι οι κύριες μουσικές επιρροές σας;
Τι να πρωτοπούμε τώρα… σίγουρα οι 90ς μπάντες όπως Soundgarden, Alice in Chains, Monster Magnet, FuManchu, R.H.C.P, Tool αλλά και κλασικές όπως Motorhead, Black Sabbath, Pink Floyd
Και αφού είπαμε τις μουσικές επιρροές… Ποιες είναι οι επιρροές σας, πέρα από τη μουσική;
Κάποιοι από εμάς είναι και πολύ των βιβλίων και άλλοι του αθλητισμού. Αλλά κυρίως μας επηρεάζει οτιδήποτε μας κάνει να ζούμε αληθινά γι αυτό και κολλήσαμε με την μουσική… αφού μουσική=ζωή.
Το κοινό μας υποδέχθηκε παντού με αρκετά θερμό τρόπο τέτοιο που σε αρκετές περιπτώσεις οι αντιδράσεις τους μας έκαναν εντύπωση
Παίξατε στο Keep it Low Festival μαζί με Naxatras, Orange Goblin, κτλ. Πείτε μας την εμπειρία σας από το φεστιβάλ! Και επειδή είμαι αρκετά περίεργη, θέλουμε να μας πείτε και εντυπώσεις από το Up In Smoke στην Ελβετία!
Όντως συμμετείχαμε σε κάποια πολύ μεγάλα Festival του ήχου μας και το να μοιραζόμαστε την σκηνή με μπάντες τις οποίες τις παρακολουθούμε ως φανς πολλά χρόνια όπως οι Orange Goblin που είπες είναι μεγάλη μας χαρά και τιμή. Τα 2 festival που ανέφερες είναι σίγουρα από τα highlights της περιοδείας μας και ανυπομονούμε να ξαναπαίξουμε εκεί στο μέλλον.
Από το keep it low μας έκανε εντύπωση ότι αρκετός κόσμος ήξερε στίχους από τα τραγούδια μας ενώ από την Ελβετία σε όλους μας έκανε εντύπωση ο τρομερός μπουφές που υπήρχε backstage και οι διαστημικές ελβετικές σοκολάτες!
Επίσης, πρόσφατα ολοκληρώσατε και το tour σας, με τελευταία συναυλία στο AN. Θέλουμε να μας πείτε δυο πραγματάκια….
Αρχικά, πως σας υποδέχτηκε το κοινό της κεντρικής Ευρώπης;
Σε συνέχεια, θέλουμε να μοιραστείτε μαζί μας, αστεία ή περίεργα σκηνικά, που σας έτυχαν κατά την διάρκεια του ευρωπαϊκού σας τουρ!
Ολόκληρη η περιοδεία μας στην Ευρώπη ήταν μαζί με τους τρομερούς και φίλους μας Naxatras το οποίο σημαίνει ότι εκτός από το ότι παίζαμε κάθε βράδυ σε γεμάτα venues υπήρχε και ένα πολύ όμορφο κλίμα καθ’όλη την διάρκεια του τουρ και αυτό είναι πολύ σημαντικό! Το κοινό μας υποδέχθηκε παντού με αρκετά θερμό τρόπο τέτοιο που σε αρκετές περιπτώσεις οι αντιδράσεις τους μας έκαναν εντύπωση και δεν τις πιστεύαμε.Κάθε μέρα ήταν και μια διαφορετική περιπέτεια με καλές αλλά και ανάποδες στιγμές όπως το μπλόκο από την γερμανική αστυνομία ή το ότι στην Αυστρία ο ηχολήπτης μας έπαθε ωτίτιδα.
Το πλέον δυσάρεστο όμως που την πατάγαμε καθημερινά είναι ότι για κάποιον περίεργο λόγο διαλέγαμε πάντα ανθρακούχα νερά και όχι φυσικά εμφιαλωμένα. Αφού από χώρα σε χώρα έχουν και άλλα χρώματα μπουκάλια,καπάκια κλπ… που θα πάει θα μάθουμε!
Τι γίνεται με το Αθηναϊκό κοινό;
Αλλά για να μην αφήσουμε στην απέξω και το ελληνικό κοινό, το live στο ΑΝ ήταν έπικ! Θεωρείτε ότι η χώρα μας έχει χώρο για νέες προσπάθειες και νέους ήχους;
Σε ευχαριστούμε και χαιρόμαστε πολύ που σου άρεσε το live στο An. Πραγματικά ήταν κάτι που το θέλαμε και το περιμέναμε καιρό να παίξουμε τον νέο μας δίσκο ζωντανά στην πόλη μας. Η Ελλάδα πάντα είχε δυνατό underground και θα συνεχίσει να έχει και να εξελίσσεται. Σίγουρα υπάρχει χώρος για τα πάντα. Απλά στις μέρες μας η μάζα δείχνει μια προτίμηση σε πιο εύπεπτες μουσικές κάτι το οποίο ίσως δικαιολογείται και δεν είναι απαραιτήτως κακό.
Τι να περιμένουμε από εσάς στο μέλλον; Ετοιμάζετε κάτι που θέλετε να το μοιραστείτε με εμάς; Θα μείνει μεταξύ μας!
Να περιμένετε συναυλίες όπου μας δοθεί η δυνατότητα και ίσως νέο δίσκο σε λιγότερο από πέντε χρόνια!
Αυτά από εμάς! Ευχαριστούμε πολύ και ελπίζουμε να σας δούμε σύντομα on stage ξανά!
Εμείς ευχαριστούμε,καλή συνέχεια!
Ακολουθήστε τους στο Facebook
Μη ξεχάσετε να διαβάσετε τη δισκοκριτική μας, εδώ.
