Οι Thlipsis δεν είναι καινούριοι στο στερέωμα, ακόμα το “Dawn of defiance” ηχεί στο σπίτι μου ανά τακτά χρονικά διαστήματα.
Ένα μισάωρο Black Metal έπους που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τις μπάντες του Βορρά. Προκάλεσε μεγάλη αίσθηση στο χώρο της ευρύτερης Black Metal σκηνής που δείχνει για άλλη μια φορά ότι ανεβαίνει με υψηλούς ρυθμούς. Σοβαρότητα, επαγγελματισμός και αγάπη για αυτό που κάνουν χαρακτηρίζει μπάντες όπως οι Thlipsis.
Το ομώνυμο EP των Thlipsis και η επανακυκλοφορία του
Κάτω λοιπόν από την “στέγη” της Fucking Your Creation Records(FYC), βρήκαν την ευκαιρία να επανακυκλοφορήσουν το ομώνυμο EP τους. Αυτό που μου κάνει μεγάλη έκπληξη είναι το εξώφυλλο. Δείχνει την απόγνωση και την οργή ενός ανθρώπου πάνω από το πτώμα ενός νεκρού παιδιού λογικά. Αυτές οι noir αποχρώσεις στο εξώφυλλο χαρακτηρίζουν και την μουσική τους την ίδια. Συναισθήματα όπως πόνος, οργή, αγανάκτηση και απόγνωση όλα μέσα στο “χωνευτήρι” σχεδόν 12 λεπτών.
Το “Thlipsis” ήταν ότι πρέπει για ντεμπούτο
Εδώ κατευθείαν στο ομώνυμο ακούμε riffs που θα σας φέρουν στο μυαλό τους θρύλους του Black Metal, Darkthrone. Το ομώνυμο στα riffs τουλάχιστον θυμίζει τους Νορβηγούς, όπως και στην παραγωγή. Δεν θα ακούσετε μονοτονία εδώ, μιας και οι Nocturno Culto και Fenriz στα Black Metal χρόνια τους έχουν μπόλικη, εδώ θα ακούσετε αρκετές αλλαγές.
Η παραγωγή είναι αυτή που πρέπει
τα φωνητικά είναι οργισμένα που σε σημεία θα σας θυμίσει και λίγο Daemon από Limbonic Art. Το “NIX” είναι πιο old school black metal, ξεκινάει με χαμηλό tempo και μέσα στο κομμάτι πιάνει και υψηλές ταχύτητες. Εξαιρετικό κομμάτι, άξια συνέχεια του πρώτου με λίγους παλιούς Dimmu Borgir μέσα (προ “Enthroned darkness triumphant”). Το “Love’s blood” ένα πολύ όμορφο instrumental κομμάτι με μια αφήγηση στην αρχή.
Το “Servants of apathy” ακολουθεί τον δρόμο του “Dawn of defiance”
Εντάξει με την επανακυκλοφορία και πάμε στο τελευταίο τους EP “Servants of apathy” το οποίο και πάλι συνοδεύεται από ένα θαυμάσιο artwork. Εδώ έχουμε να κάνουμε με σαφώς καλύτερη παραγωγή από το πρώτο EP που κάναμε κριτική προηγουμένως.
Οι μελωδίες έχουν πολλαπλασιαστεί και ακούγεται ως μια φυσική συνέχεια του εκπληκτικού “Dawn of defiance”. Το ομώνυμο κομμάτι ξεκινάει λυσσαλέα με οργή και υψηλές ταχύτητες. Να σημειώσουμε ότι τα φωνητικά για άλλη μια φορά είναι εξαιρετικά. Η υπέροχη και σκοτεινή ατμόσφαιρα του προηγούμενου τους άλμπουμ έχει κατακλύσει συνολικά αυτό το θαυμάσιο μέχρι τώρα EP. Και λέω θαυμάσιο, μιας και το “Lament of a dying land” που ακολουθεί έχει τις απαραίτητες αλλαγές και ξεχωρίζει από το προηγούμενο. Είναι ένα αρκετά διαφορετικό κομμάτι με τις απαραίτητες μελωδίες να το “ντύνουν” και με παραδοσιακά heavy metal solo να το διανθίζουν.
Επίσης θα ήθελα να δώσω τα συγχαρητήρια μου για το πολύ καλό clip που μπορείτε να παρακολουθήσετε και παραπάνω και είναι αφιερωμένο στην πολεμική κρίση της Παλαιστίνης. Πάμε στο τρίτο και τελευταίο κομμάτι του “εφταριού” το οποίο λέγεται “Ξυράφια απελπισίας”. Ένα οργισμένο κομμάτι με Dissection αναφορές στις μελωδίες που κάνουν την σύνθεση ακόμα πιο ηχηρή στα αυτιά μας. Αυτό το EP είναι άξια συνέχεια του προκάτοχου του, το οποίο ήδη έχει θέσει τον πήχη πολύ ψηλά για την μπάντα από την Κεντρική και Βόρεια Ελλάδα.
Εν κατακλείδι
Μπάντες σαν τους Thlipsis, Aenaon και άλλους συνοδοιπόρους, αποτελούν το μέλλον για την Black Metal σκηνή της χώρας μας. Έχοντας το ταλέντο να αποκτούν προσωπική ταυτότητα από το δεύτερο ή και το πρώτο άλμπουμ, μπορούν και διαφέρουν πολύ εύκολα από τον σωρό. Στην προκειμένη περίπτωση, οι Thlipsis από το ντεμπούτο τους κιόλας “Dawn of defiance” έβαλαν και αυτοί το λιθαράκι τους στο χώρο.
Αυτή η αβυσσαλέα οργή μέσα σε κάθε σύνθεση τους που συνοδεύεται από Σουηδικό και Νορβηγικό Black Metal με βάση την Ελληνική παράδοση του χώρου, αποτελεί το “κλειδί” για να συνεχίσουν δυναμικά το έργο τους στο είδος που πρεσβεύουν.
