Οι Αθηναίοι Subfire μετά από το επιτυχημένο τους ντεμπούτο, “Define the sinner”, επιστρέφουν με το νέο τους άλμπουμ, “Blood omen”. Να πούμε ότι οι Subfire βρίσκονται αρκετά χρόνια στο κουρμπέτι, μιας και έχουν κυκλοφορήσει πιο πριν τόσο demos όσο και EP. Ευτυχώς πριν λίγα χρόνια κυκλοφόρησαν ένα αξιοπρεπέστατο ντεμπούτο που ακούγεται με περίσσια άνεση από οπαδούς του είδους. Η Symmetric Records του Bob Katsionis έχει κυκλοφορήσει και τα δυο άλμπουμ των παιδιών. Τόσο η παραγωγή όσο και η μίξη έχει πραγματοποιηθεί από τον Bob, το mastering έχει πραγματοποιηθεί από τον Νάσο Νομικό της VU Productions.
Στο είδος υπάρχει πολύ σωρός από μπάντες που αντιγράφουν πατέντες παλαιότερων συγκροτημάτων
Ο χώρος του Heavy/Power Metal είναι πολύ δύσκολος για να ξεχωρίσεις, υπάρχει πολύ σωρός από μπάντες που αντιγράφουν πατέντες παλαιότερων συγκροτημάτων. Και για να μην παρεξηγηθούμε, τα ίδια συμβαίνουν σε πολύ δημοφιλή παρακλάδια της αγαπημένης μας μουσικής, όπως το μελωδικό Death Metal ή το παραδοσιακό Heavy Metal και το Majestic Black Metal. Τι χρειάζεται λοιπόν μια μπάντα για να ξεχωρίσει μουσικά?
Πολύ καλή ομάδα οι Subfire
Σίγουρα έναν πολύ ταλαντούχο τραγουδιστή. Οι Subfire τον έχουν και ακούει στο όνομα Veandok. Χρειάζεται και έναν εξαιρετικό κιθαρίστα. Τον έχει και αυτόν και ακούει στο όνομα Γιώργος Λαρεντζάκης. Χρειάζεται και ένα στιβαρό rhythm section. Οι Subfire διαθέτουν και από αυτό. Οι Rindra Rado και Ηλίας έχουν φτιάξει ένα πολύ καλό δίδυμο. Ο παραγωγός παίζει σημαντικό ρόλο σε κάθε μπάντα και σε πολλές συνεντεύξεις ρωτάω συνέχεια αν θεωρείτε ένας παραγωγός το επιπρόσθετο μέλος μιας μπάντας. Θεωρώ σε μεγάλο βαθμό ότι ο Bob Katsionis έχει πολύ μεγάλη εμπειρία να καθοδηγήσει μια μπάντα για να έχει μια ουσιώδη βελτιστοποίηση για το τελικό της αποτέλεσμα.
Οι Subfire μας εξιστορούν μια πολύ ωραία ιστορία στο “Blood omen”
Το “Blood omen” ειλικρινά με εξέπληξε, μιας και έχουμε να κάνουμε με πολύ καλούς παίκτες και με έναν θαυμάσιο ήχο. Το άλμπουμ πραγματεύεται μια ιστορία. Τα γεγονότα διαδραματίζονται στην εποχή Edo του 16ου αιώνα στην Ιαπωνία. Οι χαρακτήρες που εμπλέκονται είναι ο Shogun της εποχής (Tokugawa Ieyasu: ήταν ένας daimyo και αργότερα Shogun της φεουδαρχικής Ιαπωνίας), ο θρυλικός Hattori Hanzo (το δεξί χέρι του Σογκούν). Είναι μια πολύ όμορφη ιστορία που ταιριάζει “γάντι” στο υλικό του “Blood omen”.
Μουσικά η μπάντα κινείται στο μελωδικό Heavy/Power Metal με επιρροές από Judas Priest πρωτίστως και δευτερευόντως από Primal Fear και Stratovarius.
Riffs της “σχολής” Judas Priest και επιρροές από την Φινλανδική σκηνή
Η μπάντα έχει διαμορφώσει ήδη ένα προσωπικό στυλ που την κάνει να ξεφεύγει από τις μπάντες που κυριαρχούν στο είδος. Τα “Tides of Alibis” και “Rage of emotions” σε βάζουν στον μελωδικό κόσμο των Subfire. Το πρώτο έχει πανέμορφα πλήκτρα και εμπνευσμένα riffs, όπως και αρκετές αλλαγές στο tempo. Το δεύτερο χαρακτηρίζεται από την τραχύτητα του αλλά και την ταχύτητα του, δαιμονιώδη riffs της σχολής Judas Priest και τρομερά φωνητικά. Το “Samurai” είναι ένα κομμάτι με λίγες επιρροές από Φινλανδικό Power Metal, πιασάρικες μελωδίες και πολύ όμορφες μελωδικές “γράμμες” από τον Veandok.
Το “Path of asssassin” χαρακτηρίζεται από το επικό ρεφρέν και τις μελωδίες στις κιθάρες, ένα κομμάτι που στα live θα κάνει χαμό. Το “Iga land” ξεκινάει με ένα riff “γέννημα θρέμμα” NWOBHM και βασικά οδηγεί το κομμάτι σε παραδοσιακά Heavy Metal μονοπάτια. Τρομερά φωνητικά από τον Veandok. Το “Rise” έχει τρομερό solo και ξεκινάει ήσυχα μέχρι που έρχεται η καταιγίδα με τα riffs.
Στο “Unbreakable” έχουμε την συμμετοχή ενός από τους κορυφαίους performer της Ευρώπης για το είδος, Ralph Scheepers. Μια συμμετοχή που ταιριάζει τέλεια σε όλο το κομμάτι, που είναι και το πιο επιθετικό τους.
Συνεχίζει το άλμπουμ με full επίθεση και “Black edged meitu”. Σύνθεση που μένει στο μυαλό με τις αλλαγές που διαθέτει και τα πλήκτρα φυσικά. Το τελευταίο κομμάτι “Hunter of dreams” ξεκινάει μελωδικά. Θυμίζοντας τόσο Stratovarius όσο και τα άλμπουμ του Timo Tolkki με το project του, Timo Tolkki’s Avalon. Αυτή η σύνθεση ήταν ότι καλύτερο για κλείσιμο.
Ακούγοντας το άλμπουμ των Subfire πολλές φορές έβρισκα συνέχεια μέσα λεπτομέρειες.
Πέρα από όλα αυτά τα λόγια για το άλμπουμ,έχουν τα παιδιά να προσφέρουν? Εγώ θα απαντήσω πως ναι, έχουν ακόμα να δώσουν πολλά. Φάνηκε κατά πολύ από την ακρόαση του “Blood omen” ότι οι τύποι έχουν τα skills για να κάνουν πολλά περισσότερα στο μέλλον. Ακούγοντας το άλμπουμ πολλές φορές έβρισκα συνέχεια μέσα λεπτομέρειες. Όπως το βιρτουόζικο solo στο τελευταίο κομμάτι, όπως τις ευρηματικές αλλαγές στο “Rise” στα φωνητικά. Επίσης, όπως κυλούσε το άλμπουμ μαζί με το concept, σε συνέπαιρνε αγνοώντας να παραλείψεις κάποια σύνθεση.
Oι Subfire σίγουρα δεν έχουν ένα δρόμο στρωμένο με ροδοπέταλα, αλλά…
Βάσει όλων αυτών, οι Subfire σίγουρα δεν έχουν ένα δρόμο στρωμένο με ροδοπέταλα. Όμως έχουν τις ικανότητες να κατακτήσουν ακόμα περισσότερα με την σκληρή δουλειά που κάνουν. Το “Blood omen” είναι μια πολύ καλή εξέλιξη για αυτούς και σίγουρα στο μέλλον θα μας απασχολήσουν.
