Αύγουστος στην Αμοργό. Ένα μικρό μπαρ στην Χώρα. Μπροστά στην στάση των λεωφορείων. 2-3 το πρωί. Ο Dj μιξάρει Clash με Μπίγαλη. «Rock the Casbah» και «Του Αιγαίου τα Blues». Λίγο κλισέ. Ξαφνικά μπαίνει μια τρελή eigthila που όλοι -ειδικά οι νεότεροι- δείχνουν να ξέρουν. Τραγουδάνε δυνατά εκείνο το μακρόσυρτο «Ευχαριστώ», που ακούγεται στο ρεφρέν. Αυτή ήταν η πρώτη μου επαφή με την μουσική του Pan Pan και συγκεκριμένα με το «Χτύπα με σαν Ρεύμα στην Πίστα», το πρώτο viral «χτύπημα» του. Και μάλλον, όπως καταλαβαίνετε, μου έκανε εντύπωση…
Από τα social media σε κάθε πιθανή και απίθανη γωνιά
Ο Pan Pan, κατά κόσμον Παναγιώτης Πανταζής, που έγινε αρχικά γνωστός σαν δημιουργός κόμικς έχει κατορθώσει μέσα από την DIY μουσική του, τα σύνθια και το άρωμα των 80s που κουβαλάει, να μιλήσει κατευθείαν στην ψυχή και την καρδιά της νέας γενιάς και όχι μόνο. Mε αφετηρία τα social media οι ρυθμοί και οι μελωδίες του πλέον ακούγονται σε μπάρ, ραδιόφωνα, πάρτι, κάμπινγκ, πλατείες, τηλεοπτικές εκπομπές και (ποντάρω λεφτά σε αυτό) στα ακουστικά πολλών που διασχίζουν κάθε πρωί κάποια πόλη για να πάνε στην δουλειά.
Η «Ανισόπεδη Ντίσκο» είναι το απρόβλεπτο χιτ της περασμένης χρονιάς και μάλλον δύσκολα μπορεί να βρεθεί κάποιος, που να μην έχει πέσει κάποια στιγμή πάνω του. Το δε εντυπωσιακό είναι η πολυσυλλεκτικότητα αυτών που ακούν με ευχαρίστηση τις δημιουργίες του Pan Pan. Από 20χρόνους εκπρόσωπους μιας νέας και πολύ διαφορετικής -σε αντιλήψεις και παραστάσεις- γενιάς μέχρι 40άρηδες (και βάλε) που οι ήχοι των 80s τους έχουν σημαδέψει.
Ακόμη και στον «Άρη» παρέα με «λύκους».
Αυτές τις ημέρες ο Pan Pan και ο Years of Youth κυκλοφόρησαν το πολυαναμενόμενο νέο άλμπουμ τους «Λύκοι στον Άρη» από την Black Caramel Records. Τα singles «Ροζ φώτα» και «Κάτι Να Σε Ζεσταίνει» είχαν ήδη κυκλοφορήσει μέσα στο 2023 αλλά πλέον υπάρχει ολοκληρωμένο ένα νέο concept άλμπουμ, που αφηγείται την δική του προσωπική sci-fi ιστορία, γεμάτη αλληγορίες και συμβολισμούς.
Συνοπτικά και με όσο το δυνατόν λιγότερα spoiler, μέσα στα 9 κομμάτια του album παρουσιάζεται η ιστορία μιας επανδρωμένης αποστολής που καταφθάνει στον Άρη τον Ιούνιο του 1987 για να μελετήσει τον κόκκινο πλανήτη. Η πρώτη -μεγάλη- έκπληξη στο δρόμο τους είναι η συνειδητοποίηση πως κάτοικοι του Άρη είναι υπερμεγέθεις λύκοι ενώ τα πράγματα δεν βοηθάει το γεγονός πως τα συστήματα επικοινωνίας με την Γη έχουν καταστραφεί. Ξεκινάει, λοιπόν, μια -μουσική και στιχουργική- διαδρομή, όπου οι ακροατές καλούνται να επισκεπτούν ερωτήματα και αγωνίες: τον φόβο της απώλειας, την πίκρα της νοσταλγίας, την ματαίωση της ελπίδας. Την ανησυχία μπροστά στο άγνωστο, το φόβο της μοναξιάς, την συνειδητοποίηση πως άλλο το φαίνεσθαι και άλλο το είναι, τον κίνδυνο που κρύβει όχι μόνο η αλλαγή αλλά και η αδυναμία να προχωρήσεις σε αυτήν όταν είναι αναγκαία.
Χορευτικό ταξίδι προς το διάστημα σε μια «μασημένη» κασέτα
Ο Παναγιώτης κι ο Γιάννης (Years Of Youth) μοιράζονται πάνω από 20 χρόνια φιλίας ενώ εφτά από αυτά είναι μουσικοί συνοδοιπόροι στα Echo Tides. Τώρα, αποφάσισαν να ενώσουν δημιουργικά τις δυνάμεις τους για ένα άλμπουμ όπου τα synthesizers, τα vocoders και τα drum machines έχουν τον πρώτο ρόλο σε ένα χορευτικό ταξίδι προς το διάστημα.
Οι ευαίσθητες μελωδίες και τα εύθραυστα φωνητικά συνδυάζονται με τους ρυθμούς που ξεπηδούν κατευθείαν από τα 80s. Ένα χαρμάνι που συνδυάζει ψήγματα από κάθε πτυχή των 80s, (σκοτεινό και πιο «ελαφρύ») synthwave,electro-pop, space disco, η όποιο άλλη ανάλογη «ταμπέλα» έχουμε ανάγκη. Κλείνει το μάτι στον Jarvis και τους Pulp, φέρνει ξανά στο μυαλό διάφορες «ένοχες απολαύσεις» ελληνικές και ξένες, μας κάνει να ψάξουμε στο Youtube το -εμβληματικό- Maniac του Flashdance και τις μελωδίες του Jean Michelle Jarre.
Οι περισσότεροι θα το ακούσουν σε ψηφιακή μορφή αλλά θα ταίριαζε καλύτερα σε TDK κασέτα «μασημένη” από το Walkman.
Δεν λείπουν οι στίχοι που κολλάνε σαν «τσιχλόφουσκα» στο μυαλό (Ροζ φώτα μου δείχνουν την πόρτα/ ο ουρανός είναι γεμάτος μπισκότα) αλλά και εκείνοι που ανατριχιάζουν (τι θα μείνει πίσω/θέλω να ξέρω/γιατί υποφέρω). Κι αν ψάξεις για αισιοδοξία θα την βρείς κι αυτή (Είναι για λίγο/Μα ξέρω πως/Όταν ανθίσει/ Θα κρατήσει για πάντα/Το φως)
Αν θέλεις να μάθεις περισσότερα για το album, κάνε κλικ
Το ραντεβού στο FLOYD
Δεν ξέρω αν ο νέος δίσκος θα φέρει στην επιφάνεια την επόμενη «Ανισόπεδη Ντίσκο» αλλά έχει κομμάτια που με τον ένα ή άλλο τρόπο θα βρουν αυτούς που θα τα τραγουδήσουν, θα τα χορέψουν ή έστω θα λικνιστούν με αυτά πίνοντας τον ποτό τους.
Νομίζω πως θα επιβεβαιωθώ το Σάββατο 24 Φεβρουαρίου όταν οι «Λύκοι στον Άρη» θα παρουσιαστούν live στο FLOYD λίγο πριν ακολουθήσει tour σε όλη την Ελλάδα.
Μάθε περισσότερα, από την ατζέντα μας.
Tracklist
Προσεδάφιση
Ροζ φώτα
Πιρουέτα
Κάτι να σε ζεσταίνει
Ζυγίζει ένα τόνο
Μέρες σιωπής
Μαυσωλείο
Νεκρό τηλεσκόπιο
Ο μόνος παράδεισος που υπήρξε ποτέ
Pan Pan: Facebook | Instagram | Spotify | Bandcamp
Years of Youth: Facebook | Instagram | Spotify
[…] Εμείς ακούσαμε τη νέα τους δουλειά, και μπορείτε να μάθετε τι γράψαμε, κάνοντας κλικ εδώ. […]
Comments are closed.