Ας δούμε τη νέα δουλειά του Kerry King ξεχωριστά από ότι έχει πράξει στο παρελθόν και ας ξεχάσουμε για λίγο ότι βρισκόταν στις τάξεις των Slayer. Ήμουν από τους οπαδούς των Slayer που όταν απεβίωσε ο Jeff Hanneman είχα αναφέρει ότι έπρεπε να αποσυρθούν. Τόσο ο Jeff όσο και ο Lambardo ήταν από τα σημαντικότερα κεφάλαια στους Slayer. Ας τα αφήσουμε αυτά πίσω γιατί δεν θα έχει την ομορφότερη κατάληξη αυτή η κριτική.
Ο Kerry King έκανε εξαιρετικές επιλογές για την μπάντα του
Ο Kerry King αποφάσισε να μαζέψει τέσσερις μουσικούς από τα καλύτερα παιδιά της σκηνής στις ΗΠΑ και να δημιουργήσει μια νέα μπάντα. Ο λόγος για τον τρομερό Mark Osegueda στα φωνητικά, τον Phil Demmel στις κιθάρες, τον κολλητό Paul Bostaph στα drums και τον Kyle Sanders στο μπάσο. Όλοι τους διαθέτουν από τα καλύτερα βιογραφικά. Μπήκε στα Henson Studios του Los Angeles στην Καλιφόρνια και ηχογράφησε το “From hell i rise”. Το ντεμπούτο της νέας του μπάντας, ας το πούμε από τώρα, είναι ένα πολύ αξιόλογο άλμπουμ.
Έχει από όλα μέσα, ότι θέλει να ακούσει ένας οπαδός του είδους. Τα “Where i reign” και “Residue” ξεκινάνε με οργή το “From hell i rise”. Ο Osegueda ακούγεται σαν να έχει πραγματικά τα μισά χρόνια της ηλικίας του.
Ο Phil Demmel ακούγεται λες και έπαιζε καμιά δεκαετία με τον Kerry King. Ο γνωστός σε όλους μας Paul Bostaph γνωρίζει τι να δώσει σε ένα άλμπουμ σαν αυτό. Ο Kyle Sanders με το μπάσο του προσδίδει τον απαραίτητο όγκο και έχει “δέσει” με τις δίκασες του Bostaph. Αυτό που γίνεται στο “Crucifixation” δεν λέγεται. Σαρωτικό Up tempo κομμάτι. Από κοντά έρχονται και τo “Rage”, όπως και το ομώνυμο κομμάτι.
Είναι ένα άλμπουμ που “τρέχει” εξαιρετικά, δεν θα βαρεθείς στιγμή
Χαοτικά riffs στην πλειονότητα των συνθέσεων μπλέκονται αριστοτεχνικά με τα μελωδικά solos όπως και η άρρωστη ατμόσφαιρα του “Tension”. Σύνθεση “σφηνάκι” το “Everything i hate about you”, ότι συντομότερο έχει γράψει επίσημα ο King. Το “Toxic” είναι ένα κομμάτι με πολλές αλλαγές στην ταχύτητα του, με solo που σου καρφώνεται στο μυαλό και έναν Osegueda να βγάζει τον καλύτερο του εαυτό.Στο ίδιο μοτίβο και το “Two fists” με μια πιο Νεοϋορκέζικη hard core φάση.
Τα “Shrapnel”, “Idle hands” και “Trophies of the tyrant” δεν μπορείς να πεις ότι ξεχωρίζουν αλλά δεν τα λες και άσχημα κομμάτια. Συμπληρώνουν ένα Thrash Metal άλμπουμ χωρίς πολλά πολλά για να αναλύσουμε. Εν κατακλείδι, το “From hell i rise είναι μια πολύ αξιόλογη δουλειά που θα λατρέψει ο μέσος οπαδός του είδους.
