Άκουσα λοιπόν επιτέλους τη συλλογή Buried In Tyme. Σε λίγες μέρες θα την έχουμε σε πανέμορφο τυρκουάζ βινύλιο. Ελπίζω να πέτυχα το χρώμα. Αν δεν το πέτυχα , δεν πειράζει, είναι αυτό το πρασινομπλε τελοσπάντων. Από μόνο του το χρώμα είναι λόγος να πάρεις αυτό το βινύλιο να κοσμεί τη συλλογή σου. Ανεξάρτητα από τα ακούσματά σου.
Αν τώρα τα ακούσματά σου είναι λίγο underground, σου αρέσουν τα 60’s και ειδικά το garage, ετοιμάσου για ζημιά. Αλλά πριν αρχίσουμε με τις μουσικές και τα συγκροτήματα, να πούμε πως πρόκειτα για εγχώρια κυκλοφορία από τη δικιά μας Sunnyboy ’66 Records που έχει βαλθεί να μας δείξει πως όταν έχεις όρεξη όλα είναι δυνατά. Η επιλογή έχει γίνει από τον Matt Aquiline των Thee Isolators.(Αξίζει να τους τσεκάρετε , τα link δεν τα πετάμε τυχαία εδώ μέσα ).
Ένας δεύτερος λόγος σοβαρότατος είναι για να δεις πως ήταν το garage στην πρωτόλειά του μορφή στη δεκαετία του 60. Και ενώ πολύς κόσμος το έχει συνδυάσει με γρήγορα κομμάτια και επιθετικές κιθαρες ουρλιαχτά και farfisas , να πούμε πως υπάρχει και μια άλλη πτυχή αυτής της μουσικής. Και μάλιστα εκφράστηκε από την πλειοψηφία των μπιμπικόφατσων πατομπουκαλοφόρων της Αμερικής. Μιλάμε φυσικά για τα moody. Αυτά που βγάζουν ένα παράπονο. Κυρίως λόγω απόρριψης είτε από την κοινωνία είτε από τα κορίτσια.
Μην ξεχνάτε
πως μιλάμε για μουσική που δημιουργούσαν κυρίως άτομα κάτω των 20 ετών, και σε πολλές περιπτώσεις ίσα που είχαν διψήφια χρόνια ζωής. Μην περιμένετε να ακούσετε τραγούδια έντονης διαμαρτυρίας. Και τα 18 κομμάτια είναι τραγούδια για χαμένες αγάπες.
Άλλος ένας σοβαρός λόγος να προβείε στην αγορά της Buried In Tyme είναι πως τα κομμάτια δεν έχουν ξανακυκλοφορήσει σε άλλες συλλογές. Τώρα αν στην Ελλάδα του σήμερα είστε ο δελαφράγκας και σας περισσεύουν κάτι χιλιάρικα, οκ, αγοράστε τα αυθεντικά 45άρια. Βεβαια αν θυμάμαι καλά έχει και κάποια ακυκλοφόρητα. Κάποια δεν υπάρχουν ούτε στο youtube. Εγώ το μόνο που είχα ξανακούσει ήταν το Goin Too Far αλλά από Fifth Order. Eδώ το κομμάτι διασκευάζεται από άλλη μπάντα και το κάνει ολίγον πιο απελπισμένο. Το Move Out! σε αυτή την εκτέλεση ακούγεται πραγματικά σαν απειλή παρά σαν παράκληση.
Γενικά μουσικά η συλλογή είναι από αυτές που έχουν να δείξουν κομμάτια ακόμα και στους βαθυγνώστες του είδους. Kαι το λέω αυτό γιατί τελευταία είχαμε πολλές κυκλοφορίες με πολλά μέτρια κομμάτια… Υπάρχει μπόλικο jangly folky υλικό που μελώνει τα αυτιά μας. Υπάρχουν και ολίγον πιο μπιτάτα κομμάτια από pop μέχρι punk. O ήχος μπορεί να μην είναι κρύσταλλο αλλά έυκολα διαπιστώνει κανείς πως από το πρώτο μέχρι και το τελευταίο κομμάτι υπάρχει ψυχή και attitude.
Δεν θα προβώ σε αποκαλύψεις
καθώς η συλλογή έρχεται και με ένα φο-βε-ρό ένθετο με πληροφορίες για όλες τις μπάντες . Κάτι που δεν είναι εύκολο πιστέψτε με. Και αποζημιώνει και με το παραπάνω. Και φωτό και info και μουσικάρες. Αξίζει να τις ανακαλύψετε μόνοι σας!
Μιλάμε για συνδυασμό που κερδίζει και τους πιο δύσκολους αντιπάλους, αν και οι συμμετέχοντες πρέπει τότε να ήταν μαθημένοι στη χασούρα….
Και αν όλα αυτά δεν σας έπεισαν , ε υποστηρίξτε ρε τις εγχώριες προσπάθειες. Μη γκρινιάζετε μόνο πως εδώ δεν κάνει κανείς τίποτα και όταν υπάρχει διαμάντι στο σκοτάδι το αγνοείτε με σνομπισμό. Άντε γιατί είμαι και σε κρίσιμη ηλικία για εγκεφαλικό. Ευτυχώς ανανεώθηκαν πολλά εγκεφαλικά κύτταρα ακούγοντας τη συλλογή!
