Σε δυο ημέρες από σήμερα μια από τις πιο επιδραστικές ταινίες που έχει κυκλοφορήσει κλείνει 31 χρόνια, το “The Crow”. Ήταν το 1994 και στις 13 Μαϊού που κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους των ΗΠΑ, στις 10 Μαϊού είδε το φως στον υπόλοιπο κόσμο. Εμείς αποφασίσαμε να γράψουμε ένα κείμενο φόρο τιμής για μια ταινία που μεγάλωσε μια ολόκληρη γενιά κάπου ανάμεσα σε αυτές τις ημερομηνίες.
Πριν λίγο καιρό συντάξαμε ένα μεγάλο άρθρο για το απίστευτο soundtrack που “έντυσε” ιδανικά αυτή την ταινία. Για το συγκεκριμένο άρθρο μπορείτε να ανατρέξετε εδώ. Χαρήκαμε πολύ για αυτό το άρθρο γιατί όσο γραφόταν επιστρέφαμε σε υπέροχη εποχή που εγώ ας πούμε μπορεί να μην την πρόλαβα και να την έμαθα μετά, αλλά κατά κάποιο τρόπο νιώθω μέρος της. Το comic book του James O’Barr ήταν η ιδανική βάση για να δουλευτεί αυτή ταινία από τους Alex Proyas, David J. Schow και John Shirley. Όπως και να χρηματοδοτηθεί από τους Edward R. Pressman και Jeff Most.
Η χρηματοδότηση του “The Crow” ανήλθε στα μόλις 23 εκατομμύρια δολλάρια, όμως η απόσβεση ήταν τετραπλάσια σχεδόν. Δηλαδή έφτασε τα 94 εκατομμύρια δολάρια και η ταινία κατευθείαν εντάχθηκε στις cult κινηματογραφικές δουλειές. Η επιτυχία τεράστια και συνοδεύτηκε από ένα καταπληκτικό soundtrack οπού και την εξύψωσε σε δυσθεώρητα επίπεδα, όντας ως outsider.
Θεωρώ το “Burn” των The Cure, απλά την ηχητική “ταυτότητα” της ταινίας. Απλά ακούς τους μυστηριακούς, δυστοπικούς και cult ήχους και μεταφέρεσαι κατευθείαν στο Detroit του Comic. Η ατμόσφαιρα της ταινίας είναι απλά από τις πιο επιτυχημένες στην 7η τέχνη και ανταγωνίζεται άνετα μεγάλα φίλμ. Δεν ξέρω πραγματικά τι σκεφτόταν ο Robert Smith όταν το έγραφε αυτές τις δυο ημέρες που κλείστηκε μέσα στο studio του και ηχογράφησε μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του. Εντάξει, για το soundtrack μιλήσαμε σε προηγούμενο μας άρθρο και παρασύρομαι.
Η πλοκή απλή και λιτή όπως πρέπει
Όλα συνέβησαν τη νύχτα πριν από το γάμο του, ο Eric Draven (Brandon Lee) και η αρραβωνιαστικιά(Sofia Shinas) του δολοφονούνται άγρια από μέλη μιας συμμορίας εγκληματιών. Στην επέτειο του θανάτου τους, ο Draven έρχεται πίσω στη ζωή και ντύνεται με τον μανδύα ενός κορακιού, ενός υπερφυσικού ήρωα που αναζητά εκδίκηση.
Το κοράκι (“The Crow”) τον ξεναγεί στη πόλη των ζωντανών και τον κατευθύνει στους δολοφόνους του: τον Tin-Tin (Laurence Mason), τον Funboy(Michael Massee), τον T-Bird (David Patrick Kelly) και τον Skank (Angel David). Ο Draven ουσιαστικά τους “καθαρίζει” με το ίδιο “νόμισμα” και σχεδόν “τελειώνει” την συμμορία. Ωστόσο, ο αρχηγός τους, ο Top-Dollar (Michael Wincott), θα είναι από τους τελευταίους που θα γευτεί την εκδίκηση του Eric.
Η επιτυχία της ταινίας ήταν τεράστια, όχι μόνο για το αθάνατο vibe που εκπέμπει κάθε φορά που την βλέπουμε. Έγινε γνωστή και απέκτησε εκατοντάδες χιλιάδες ορκισμένους οπαδούς όταν απέναντι της είχε θηριώδεις ταινίες. Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησαν τα εκπληκτικά “Pulp fiction”, “Three colours: Red”, “Chungking Express”, “Leon: The Professional”, “The Shawshank Redemption”, “Forrest Gump”, “Ed Wood”, “Heavenly Creatures” και “The Lion King”. Η ταινία είχε απέναντι της Krzysztof Kieslowski, Tim Burton, Peter Jackson, Quentin Tarantino, Luc Besson, Frank Darabont και Robert Zemeckis και κατάφερε να είναι στον “αφρό” της δημοτικότητας. Οι πιο σωστοί χαρακτηρισμοί της επιτυχίας θα μπορούσαν να αποδοθούν στις λέξεις αδιανόητη και ασύλληπτη.
Γιατί είχε τόση μεγάλη επιτυχία το “The Crow”
Το “The Crow” απέκτησε ακόλουθους λόγω της ρομαντικής και σκοτεινής ατμόσφαιρας του. Επίσης, ο θάνατος του Brandon Lee στα “γυρίσματα” της ταινίας ήταν ένα shock για όλο τον κόσμο, όχι μόνο για τον καλλιτεχνικό. Αυτό το γεγονός στοίχειωσε ουσιαστικά την κυκλοφορία της ταινίας και την έβαλε στο “κάδρο” για “Must See”. Η μουσική επένδυση της ταινίας αλλά και το comic book του James O’Barr εμπλούτισαν ακόμα περισσότερο το background της.
Το cast από την άλλη ήταν το καλύτερο δυνατό για το budget της παραγωγής και λειτούργησε άπταιστα σε όλη την διάρκεια του “The Crow”. Κατά την γνώμη μου, δεν υπάρχουν μελανά σημεία στο φίλμ, όλα λειτουργούν άψογα και χωρίς πολυτέλειες. Είναι ένα αγνό δημιούργημα που χαρακτηρίζεται από απλότητα και έντονα συναισθήματα.
Ο Brandon Lee ήταν ο ιδανικός ηθοποιός
Ο γιος του Bruce Lee ήταν ο ιδανικός ηθοποιός για να γίνει σωστά η δουλειά για το “The Crow”. Ενσάρκωσε τέλεια τον εκδικητικό ήρωα μέσα σε ένα πέπλο σκότους και ρομαντισμού. Πραγματικά ήταν τεράστια ατυχία που σκοτώθηκε στα γυρίσματα της ταινίας και δεν πρόλαβε να δει το τελικό αποτέλεσμα. Ο Michael Massee καταλάθος τον σκότωσε σε μια σκηνή της ταινίας όταν και δεν έγινε η καταλλήλη προετοιμασία του όπλου που χρησιμοποιήσε και τελικά έπεσε νεκρός ο πρωταγωνιστής. Ο Brandon Lee όμως έμεινε στην ιστορία από αυτή την ταινία και είναι ένας από τους λόγους που συζητάμε ακόμα και μετά από 31 χρόνια.
Η κληρονομία του “The Crow”
Η ταινία “The Crow” μπορεί να μην προτάθηκε για Όσκαρ, όμως απέκτησε φανατικό κοινό κυρίως λόγω της ιστορίας που πραγματεύεται το σενάριο της. Απέκτησε εκατομμύρια ακολούθους για τον απίστευτα αριστοτεχνικό συνδυασμό της μουσικής επένδυσης και των ερμηνείας του Brandon Lee. Επίσης, την θυμόμαστε συνέχεια γιατί είναι πηγή συναισθημάτων που πολλές φορές ταυτιζόμαστε. Αυτό το σκότος, η δυστοπία αλλά και ο ρομαντισμός της ταινίας θα μας ακολουθεί πολλά χρόνια ακόμα. Ίσως γιατί πολύς κόσμος ταυτίστηκε με τον ήρωα που ενσάρκωσε με τόση επιτυχία ο Brandon Lee. Σκοτάδι, αγάπη, ρομαντισμός και εκδίκηση είναι τα απόλυτα χαρακτηριστικά μιας ταινίας που θα συζητάμε για πολλά χρόνια ακόμα.
