Ένα από τα σημαντικότερα έργα του Μπρεχτ είναι η Ζωή του Γαλιλαίου. Ο κοινωνικός του προβληματισμός εκφέρεται μέσα από 15 αυτοδύναμες θεατρικές εικόνες. Το παλιό, το θεοκρατικό που ήθελε τη Γη κέντρο του σύμπαντος απειλείται όταν ο Γαλιλαίος επιβεβαιώνει τη θεωρία του Κοπέρνικου ότι η Γη περιστρέφεται γύρω από τον ήλιο. Η νέα θεωρία οδηγεί σε σύγκρουση με το κατεστημένο και στην συγκεκριμένη περίπτωση με την Ιερά Εξέταση που χαρακτηρίζει “αιρετικό” κάθε τι που αντικρούει τις απόψεις της.
Όμως ούτε η δημόσια αποκήρυξη της θεωρίας του ούτε ο κατ’ οίκον περιορισμός του θα εμποδίσουν τον Γαλιλαίο να συνεχίσει το έργο του και να θριαμβεύσει η επιστημονική παρατήρηση και η ελευθερία της σκέψης. Το μήνυμα του έργου είναι διαχρονικό, οι άνθρωποι της επιστήμης δεν συμπορεύονται με την επικίνδυνη εξουσία. Ο Γαλιλάιος δεν είναι βεβαίως ο απόλυτος ήρωας, είναι και νικητής και ηττημένος, έχει ανθρώπινες αδυναμίες αλλά δεν εγκαταλείπει την επιστημονική έρευνα. Η “μπρεχτική” αποστασιοποίηση αφήνει τον θεατή να βγάλει τα συμπεράσματά του. Ο Μπρεχτ παρουσιάζει την ιστορία όπως είναι και δίνει στον θεατή τη σκυτάλη για να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα ανάλογα την δικιά του οπτική γωνία.
Το συγκεκριμένο έργο παιζόταν την χειμερινή περίοδο στο Θέατρο Απόλλων στην Πάτρα, όμως τώρα δόθηκαν 2 καλοκαιρινές παραστάσεις στο Αρχαίο Ωδείο. Ο Κωνσταντίνος Καζάκος ήταν απολαυστικός στον ρόλο του Γαλιλαίου παρουσιάζοντας τον με ανθρώπινες αδυναμίες και όχι σαν ήρωα, όπως ο ίδιος διαλαλεί μετά την αποκήρυξη της θεωρίας του στην Ιερά Εξέταση. Το έργο ήταν σκηνοθετημένο με μια φρέσκια ματιά από τον ίδιο τον Καζάκο. Χωρισμένα νοερά η σκηνή σε 3 μέρη, στο ένα έχουμε την άμεση δράση από τον Γαλιλαίο και τους άμεσους συμπρωταγωνιστές του. Στο μεσαίο είναι οι “κοινοί” άνθρωποι που βρίσκονται στη ζωή του Γαλιλαίου, κοιτάζοντας άμεσα το κοινό μας μεταφέρουν την δικιά τους ματιά και άποψη. Εδώ πέρα ξεχώρισε άμεσα η Πέτρα Μαυρίδη για την μοναδική της ερμηνεία σαν κόρη του Γαλιλαίου. Φρέσκια και αθώα, δέχεται τις συνέπειες των πράξεων του πατέρα της. Στο τρίτο μέρος είναι κομμάτια δευτερεύουσας δράσης που όμως επηρεάζουν άμεσα. Με αυτό τον τρόπο ο θεατής έχει την “μπρεχτική” αποστασιοποίηση.
Μια μοναδική παράσταση που θα κάνει μια μικρή περιοδεία το καλοκαίρι. Ο Μπρεχτ παραμένει διαχρονικός και άμεσος. Μάλιστα συνειρμικά σου ερχόταν στο μυαλό σαν παραλληλισμός ή ιστορία με τον Δομήνικο Θεοτοκόπουλο και την Ιερά εξέταση.
Παραστάσεις :
4 και 5 Ιουλίου στο Ρωμαϊκό Ωδείο της Πάτρας
6 Ιουλίου στο Υπαίθριο Θέατρο Αιγιάλειας-Γιώργος Παππάς
9 Ιουλίου στο υπαίθριο Δημοτικό θέατρο Ζακύνθου
11 Ιουλίου στο θέατρο Ήλιδας
11 & 12 Σεπτεμβρίου στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού.
Συντελεστές παράστασης:
Μετάφραση: Οδυσσέας Νικάκης.
Σκηνοθεσία: Κώστας Καζάκος
Σκηνικά-κοστούμια: Θάλεια Ιστικοπούλου
Μουσική: Διονύσης Τσακνής
Χορογραφία: Μάρω Γαλάνη.
Φωτισμοί:Νίκος Σωτηρόπουλος.
Καλλιτεχνικός Σύμβουλος στον Μπρεχτικό Τρόπο:Michael Seibel
Βοηθός σκηνοθέτη Έλενα Αλεξανδράκη.
Στο ρόλο του Γαλιλαίου ο Κώστας Καζάκος .
Παίζουν οι ηθοποιοί: Διονύσης Βούλτσος, Ηλίας Γιαννάκης, Φάνης Δίπλας, Αντρέας Θανασούλας, Δημήτρης Καλαντζής, Σπύρος Κουβαρδάς, Γιώργος Μάρκου,
Πέτρα Μαυρίδη, Γεράσιμος Ντάβαρης , Θανάσης Σαράντος, Δωροθέα Στεργιώτη.
Συμμετέχουν: Δημήτρης Βαμβακάς, Σπύρος Καλλιβωκάς, Αναστάσιος Λέκκας, Γιάννης Χαρκοφτάκης, Κωνσταντίνος Χριστόπουλος, Τάσος Χρυσόπουλος και οι μικροί: Μάνος Μπαλασκάκης , Αλέξανδρος Παπούλιας
Ερμηνεύει η Μαρία Ρούτση
Παίζουν οι μουσικοί:
Γιώργος Γεωργιάδης – μαντολίνο
Τάσος Σχίζας – ακορντεόν
Νίκος Σκεπαρνιάς- κιθάρα
Μιχάλης Δάρμας- κοντραμπάσο
