Home Events Ανταποκρίσεις Αν υπάρχει μουσική «μαγεία» το όνομά της είναι RIVERSIDE.

Αν υπάρχει μουσική «μαγεία» το όνομά της είναι RIVERSIDE.

136
0

Η αναμονή έφτασε στο τέλος της. Οι Riverside επέστρεψαν στην Αθήνα την Κυριακή  08.03.2020 και από το τέλος της βραδιάς μέχρι και την ώρα που τελείωσα αυτό το κείμενο δεν μπορούσα να σκέφτομαι την κάθε στιγμή που έζησα στο Gagarin.
Ακούω συνέχεια το set list που με την εκπληκτική τους εμφάνιση μας χάρισαν το βράδυ της Κυριακής και είμαι μόνιμα στο μαγικό μουσικό κόσμο των Πολωνών.

Ας ξεκινήσουμε όμως την βραδιά από την αρχή. Στις 20:25 ήμουν στο Gagarin και μόλις είχαν αρχίσει οι Verbal Delirium.
Δεν τα γνώριζα τα παιδιά,  δεν είχα ακούσει κάτι μέχρι το βράδυ της Κυριακής που πήρα και την πρώτη γεύση.

Πολύ ωραίες συνθέσεις, πολύ δυνατό performance, τα φωνητικά του frontman εξαιρετικά, τραβάνε όλη σου την προσοχή και είναι από τις μπάντες που θα μπω στην διαδικασία να ακούσω.
Θαυμάσιο μουσικό-συνθετικό αποτέλεσμα και το prog που δημιουργούν είναι ξεχωριστό μιας και έχουν πλαισιώσει διάφορες πινελιές με rock – jazz και ηλεκτρονικά στοιχεία και η ακρόαση του είναι όλο εκπλήξεις.

Τα παιδιά είναι πολύ ταλαντούχα, το live performance τους ήταν άψογο. Έχουν δουλέψει πολύ και παρουσιάζουν μια επαγγελματική εικόνα όπου όλα ακούγονται στην εντέλεια.
Καλή συνέχεια και ελπίζω στο μέλλον σε μια συνάντηση μου με την μπάντα που θα είναι μεγαλύτερη σε διάρκεια.

photos : Dionisis Tsepas

 

Στην σκηνή στις 21:00 περίπου ανέβηκαν οι Allochiria. Επίσης άγνωστη μπάντα και ήταν μια έκπληξη αυτό που άκουσα.
Δεν θα τους έβαζα τόσο στο prog, όσο περισσότερο στο doom / sludge, μιας και τα riff τους ήταν ογκώδη – βαριά και αργά στο μεγαλύτερο μέρος τους, χωρίς να υπάρχουν solo, με αρκετά σημεία που έδειχναν ότι η μπάντα κινείτε σε prog μονοπάτια.

Νομίζω ότι το “prog” στοιχείο της μπάντας το έδινε ο drummer. Εκπληκτικός παίχτης, εύκολα θα έπαιζε σε μια καθαρόαιμη prog μπάντα, τα γεμίσματα του και το παίξιμο του έδινε στο σύνολο την prog διάσταση και την κρατούσε ζωντανή. Θα περίμενα να τους δω support στους EYEHATEGOD, εκεί θα ταίριαζαν περισσότερο. Ο λόγος που το αναφέρω αυτό είναι τα φωνητικά.
Η frontwoman Irene ανέβηκε στην σκηνή και μας χαιρέτησε με την «γλυκιά» φωνή της, εν συνεχεία με γυρισμένη την πλάτη καθ’ όλη την διάρκεια του live, κάτι το οποίο δεν με ενόχλησε καθόλου, απλά το αναφέρω για να κάνατε εικόνα το performance και την σκηνική παρουσία, ξεκίνησε να τραγουδά με φωνητικά τα οποία οφείλω να ομολογήσω δεν περίμενα.

Τα “βρώμικα” φωνητικά της ήταν λες και άκουγα μπάντα «ακραίου” ήχου. Δεν είχαν όγκο αλλά είχαν μια «κάφρικη» βρωμιά, σε μεγαλύτερο βαθμό από αυτά που ακούς από τους EYEHATEGOD που προανέφερα, όπου ακόμα και τώρα δεν έχω καταλήξει κατά πόσο έδεναν και αν μου άρεσαν.

photos : Dionisis Tsepas

 

 

Ήρθε η στιγμή που περίμενα 7 ολόκληρα χρόνια… Όλα ήταν έτοιμα για να δω και πάλι στην σκηνή μια μπάντα που με έχει στιγματίσει από την πρώτη στιγμή που την άκουσα. Η εισαγωγή του προ-ηχογραφημένου “The Day After” με τα υπέροχα φωνητικά του Duda τράβηξαν τα αυτιά μου και τα μάτια μου και όλες τις αισθήσεις μου στην σκηνή.
Ένας – ένας τα μέλη της μπάντας έκαναν την εμφάνισή τους και το «Acid Rain έριξε τις πρώτες νότες στον χώρο. Το υπέροχο ταξίδι ξεκίνησε και τα είχε όλα.  Η απώλεια του Piotr  «δυνάμωσε» την μπάντα που ήταν σε σημείο να εγκαταλείψει,  αναφέρθηκε φυσικά ο Duda σε όλο αυτό που πέρασαν και η επιστροφή τους ήταν δυναμική με το Wasteland”, ένα καταπληκτικό LP,  να το αποδεικνύει περίτρανα.

Την σκυτάλη πήρε το Vale Of Tears με τις υπέροχες εναλλαγές του να μας πηγαίνει από το παραμυθένιο του refren στα δυναμικά riff.

Παίζοντας άψογα κάθε νότα, κάθε παραμικρή λεπτομέρεια, από τα χτυπήματα στα drums, τις κιθαριστικές μελωδίες, τις πολύπλοκες μπασο-γραμμές, τα μελωδικά γεμίσματα στα πλήκτρα, όλα είχαν μια μαγεία,  ο κρυσταλλένιος τους ήχος δεν άφηνε καμία από τις αισθήσεις να αφαιρεθεί σε κάτι άλλο.
Όλα άρτια φωτισμός και ήχος συνδυάστηκαν άψογα για να απολαύσουμε ένα Live που δεν θα ξεχάσουμε.

photos : Dionisis Tsepas

 

Ανατριχιάσαμε με τα θεσπέσια Lament”, “Left Out”, “Wasteland”, “Guardian Angel”   και το αφιερωμένο στο Piotr “Wish You Were Here” των Pink Floyd.

Απολαύσαμε prog που τα έχει όλα με τα «Egoist Hedonist”, “Hyperactive”,  και με όλο το set list που ακολουθεί παρακάτω, το οποίο ακούω και ξανά κάθε μέρα στα ακουστικά μου,  είναι στο repeat και δεν το χορταίνω.

Όταν ένα Live είναι φανταστικό, ένα δίωρο είναι πολύ λίγο, η αποθέωση και το ασταμάτητο χειροκρότημα του κοινού στο τέλος του show ήταν η μεγαλύτερη απόδειξη.

Μας υποσχέθηκαν ότι θα έρθουν ξανά σε ποιο σύντομο χρονικό διάστημα, δεν θα περάσουν άλλα 7 χρόνια για να τους δούμε και το ελπίζω !!
Τα λόγια είναι περιττά για να πω κάτι περισσότερο. Όσοι δεν καταφέρατε να έρθετε στο Gagarin δυστυχώς χάσατε ένα από τα καλύτερα γκρουπ που κυκλοφορούν εκεί έξω.

photos : Dionisis Tsepas

 

 

Μέχρι την επόμενη φορά δείτε το set list και πατήστε play …Δεν θα χάσετε  !!!

1. Acid Rain

  1. Vale of Tears
  2. Reality Dream I
  3. Lament
  4. Hyperactive
  5. Conceiving You
  6. Second Life Syndrome (first part only)
  7. Left Out
  8. Guardian Angel
  9. Lost (Why Should I Be Frightened By a Hat?)
  10. Egoist Hedonist
  11. Wasteland

 

Encore:

  1. Wish You Were Here(Pin k Floyd cover)
  2. 02 Panic Room
  3. River Down Below