Πως θα μπορούσε κάποιος να περιγράψει μια βραδιά με τον Tom Jones επί σκηνής; Μη σας ξεγελά το όνομα και τα χρόνια, γιατί πραγματικά, αυτή η συναυλία θέλει συναίσθημα για να αποτυπωθεί σωστά.
Ο Tom είναι ένας απίστευτος καλλιτέχνης που από πολύ μικρή ηλικία πούλησε τον εαυτό του και την φωνή του, όχι στον διάβολο, αλλά στο κοινό (διάβασε εδώ σχετικά). Κατάφερε να φτάσει 85 χρονών, για να μας καλωσορίσει από τη σκηνή του Θεάτρου Λυκαβηττού και να πει επί λέξη “Πέρασαν 60 χρόνια για να έρθω να τραγουδήσω στην Αθήνα. Είναι η πρώτη φορά και ελπίζω να μην είναι η τελευταία“! Και έχει δίκιο, γιατί κανείς δεν μας είχε πει τι χάναμε τόσα χρόνια. Το μάθαμε όμως το Σάββατο 21 Ιουνίου 2025, από το Θέατρο του Λυκαβηττού και την High Priority που έκανε τη χάρη στο κοινό και τον έφερε κοντά μας.
Photo by Jo Gogou
Για να κλείσω αυτό το κεφάλαιο, θα πω πως πέρυσι έφτασε πάρα πολύ κοντά, όταν επισκέφτηκε την Λάρνακα της Κύπρου αλλά και την Χαλκιδική στο Sani festival. Οπότε κάποιος έπρεπε να πάρει την απόφαση και ορθώς έπραξε αφού το θέατρο ήταν κατάμεστο.
Hey Tom, is Not Dark Yet
O Sir Tom τυπικότατος στο πρόγραμμα του. Οι δείκτες δείχνουν 20:30 και οι πρώτες νότες ακούγονται από το I’m Growing Old του Surrounded by Time, για να μας αναφέρει το παραπάνω, σχετικά με τα χρόνια που πέρασαν για να επισκεφτεί την Αθήνα συναυλιακά. Μπορεί να δήλωνε πως μεγαλώνει, αυτό όμως σημαίνει πως μαζί με εκείνον πάμε και εμείς, για αυτό και άλλωστε και βρεθήκαμε στον Λυκαβηττό. Γιατί το μέσο όρο άγγιζε τα 30+ και μας τιμά. Ξέρετε γιατί; Γιατί ακούσαμε καλή μουσική god dammit!
Κινηματογραφικές προτάσεις που ήρθαν σε μορφή soundtrack μετά το It’s Not Unusual του 1965 και κάπως έτσι ακούγαμε τις δικές του ιστορίες, μέσα από το χιούμορ που τον διακατέχει. Στην συνέχεια αναφέρθηκε στην πρώτη πρόταση που του έγινε για συμμετάσχει με κομμάτι του σε ταινία. Ο Woody Allen έκανε την προσφορά και έχοντας στο μυαλό του πως δεν έχει να χάσει κάτι, δημιούργησε το What’s New Pussycat? .
Διασκευές και πειραγμένα μoναδικά singles, ξεκάθαρα δικές τους επιλογές, που ήθελε να καλύψει όσο περισσότερη δισκογραφία μπορούσε.
The voice
Ομολογώ πως δεν περίμενα στα 85 του χρόνια να έχει ατόφια φωνή που καταφέρνει ακόμα να σε μαγνητίζει και να σε ανατριχιάζει. Μέσα από τις καυστικές ιστορίες που συχνά πυκνά ανέφερε στο κοινό και το κρατούσε ζεστό, ανέφερε και την συμμετοχή σε ένα party που δόθηκε προ μηνών στον 93χρονο φίλο του (ονόματα και οικογένειες δεν θίγουμαι). Εκεί όπως δήλωσε δεν περίμενε ή μάλλον δεν ένιωθε άνετα να ερμηνεύσει κομμάτι του, κάτι όμως που έκανε και κατάφερε να το βγάλει εις πέρας. Ναι ο ίδιος ο φίλος, που το Σάββατο για πρώτη φορά ερμήνευσε ο ίδιος και όπως δήλωσε “νομίζω μια χαρά το είπα για 85 μου χρόνια”.
Photo by Jo Gogou
Δεν έπαψε να αστειεύεται, ακόμα και στο τέλος, όπου στο uncore ακούστηκε το Hell of a Life. Η αναφορά του σε αυτό ήταν “και ναι, φυσικά ακόμα είμαι Hell of my own Life.
Μιλάμε όμως για την φωνή του Tom… και δεν σας κρύβω πως ιδιαιτέρως αγάπησα αυτά τα funky πειραγμένα κομμάτια όπως το Kiss του Prince, το Strange Things Happening Every Day της Sister Rosetta Tharpe κ.α Εκείνα τα τύπου gospel ή το απαγγελικό ύφος που μα το Θεό που πιστεύετε, έδινε άλλη βαρύτητα και μπρίο σε αυτό που άκουγες.
Το δε Lazarus Man του Terry Callier, σου μετέδιδε το συναίσθημα εκείνο.. το βάθος.. τον παλμό. Φαντάσου τώρα ένα background με κόκκινο χρώμα στο video wall και την φωνή του Tom Jones να απαγγέλλει. Δεν μπορώ πόσο έχασες που δεν ήρθες και στο λέω με κάθε ειλικρίνεια.
At the end
Και για να μην ξεχάσω, κάπου λίγο πριν το τέλος και κυρίως πριν το uncore είπε “Να σας συστήσω την μπάντα μου, που απλά τους αποκαλώ Youth και αυτό γιατί πλέον δεν θυμάμαι ονόματα“, είπε χαριτολογώντας. Φυσικά στο τέλος μας τους σύστησε, όπως είναι στο σωστό και πρέπον. Well done sir!
Υ.Γ. Με ένα μικρό καημό έφυγα, που δεν άκουσα το She is a lady, αλλά ναι οκ, δεν μπορούμε να τα έχουμε 🙂
Το setlist της συναυλίας
I’m Growing Old
Tower of Song
Not Dark Yet
It’s Not Unusual
What’s New Pussycat?
Sex Bomb
You Can Leave Your Hat On
Pop StarOne More Cup of Coffee (Valley Below)
Across the Borderline
The Windmills of Your Mind
I Won’t Crumble with You If You Fall
Talking Reality Television Blues
This Is the Sea
Delilah
Lazarus Man
If I Only Knew
Kiss
Encore:
Green, Green Grass of Home
One Hell of a Life
Strange Things Happening Every Day
Φώτος δια φακού Jo Gogou.
Jo Gogou Photography | Jo Γκόγκου
