Η Made Of Stone Productions είπε να μας κάνει ένα δώρο για την έναρξη του Φθινοπώρου, διοργανώνοντας μια ακουστική περιοδεία ανά την Ελλάδα, με την Anneke Van Giersbergen! Στις 5 Οκτωβρίου, είχαμε τη χαρά να την δούμε στο Gazarte, μαζί με τους Jaded Star.
Η Αθήνα, 6η στη σειρά από τις 9 πόλεις, καλωσόρισε την αέρινη αυτή φωνή, στη θερινή σκηνή του Gazarte. Δεν θα σου κρύψω πως μια δροσιά την είχε… κάτι που κατάφερε ο κόσμος να επουλώσει με την ζεστασιά του (και το πλήθος βεβαίως βεβαίως).
Έπειτα από 7 χρόνια μείον της καραντίνας δυο χαμένα, σύνολο 5 (μαθηματικός έπρεπε να γίνω), η αγαπημένη όλων Anneke, θα τραγουδούσε και πάλι για το Αθηναϊκό κοινό. Για το κοινό που την αγαπά και την στηρίζει χρόνια, είτε στη solo καριέρα της, είτε σαν μέλος συγκροτήματος. Θα σου μιλήσω αναλυτικά για εκείνη αργότερα, αλλά άσε με πρώτα να υποδεχτώ τους Jaded Star, που άνοιξαν αυτήν τη βραδιά.
Jaded Star
Εγγλέζοι ή μη (μη με τρελαίνεις ακόμα δεν ξεκινήσαμε), ήταν στην ώρα τους, όπως ακριβώς το είχαν υποσχεθεί! Τα φώτα χαμήλωσαν και η μουσική σταμάτησε να παίζει από τα ηχεία, όταν στη σκηνή ανέβηκε η Maxi Nil (ex- Visions οf Atlantis), φωνή των Jaded Star, όπως και ο Angelo Vafiadis στα πλήκτρα . Τα δύο από τα 3 μέλη… ώπα λάθος (εσωτερικό αστείο για όποιον ήταν στο live), τα δύο από τα πέντε μέλη του συγκροτήματος.
Δε σου κρύβω πως είχα καιρό να δω τη Μάχη, πόσο μάλλον συναυλιακά (ναι οκ, covid..i know) και ομολογώ πως μου είχε λείψει. Θυμάμαι σα χθες να την ακούω στο Τριανόν Theater, όπου το 2015 εμφανίστηκε στο πλευρό της Anneke, σε ένα πολύ ιδιαίτερο unplugged. Αν είσαι περίεργος, μπορείς να διαβάσεις εδώ.
Πάμε στο σήμερα και στο Gazarte, όπου η σκηνή πήρε ζωή, όταν στο πάλκο ανέβηκε η Μάχη (πες το ακόμα μια φορά), ανανεωμένη αν και αγχωμένη. Κάτι που έφυγε στην πορεία, ερμηνεύοντας το Children of chaos, από το νέο δίσκο και θέλουμε να πιστεύουμε ότι βοηθήσαμε στο ελάχιστο. Για όσους γνωρίζουν τη μουσική σκηνή όπου έχει βρεθεί, γνωρίζουν πολύ καλά τι πρόκειται να ακούσουν. Και θα σου πω το εξής, ποτέ μα ποτέ δεν φεύγουμε απογοητευμένοι!
All the same In the game of glory and fame
Devoured by the coward you’ve underrated
Η βραδιά ξεκίνησε με το Breathing fire από το album Realign, που κυκλοφόρησε το 2020. Με επιλογές και από τους δύο δίσκους, που κατάφεραν να δώσουν μια νέα, διαφορετική ερμηνεία.
Γνωρίζουμε πως μια ακουστική version μπορεί να χαρίσει αλλά και να πάρει. Δεν πετυχαίνει πάντα και δεν ξέρω αν υπάρχει κάποιο μυστικό για αυτό. Αυτό που γνωρίζω και μπορώ να πω σαν ακροατής, είναι πως όταν αγαπάς κάτι πολύ, το κάνεις χωρίς κόπο και με κάποιο περίεργο τρόπο, γίνεται επιτυχία.
Ακούσαμε:
Stars
Children of chaos
Maybe
Rise up
Higher than love
Edge of thorns
Adrian,
Pain all mine
Keep on fighting
Ευχαριστούμε για αυτήν την ωραία στιγμή και αναμένουμε για το επόμενο ραντεβού μας!
Anneke Van Giersbergen
Τι να πρωτοπώ για αυτό το κορίτσι; Είναι ότι σου ανέφερα παραπάνω και άλλα τόσα. Κάνε καφέ, άναψε και ένα τσιγάρο…
Την αντίκρισα πρώτη φορά μαζί με τους Anathema (σου κάνω μια αναδρομή εδώ) στο παλιό Fuzz στην Βουλιαγμένης. Για άλλους πήγα και με άλλη έπαθα πλάκα. Συγχωρέστε με που δεν γνώριζα την ύπαρξη της, που έμαθα πολύ αργότερα τους The Gathering. Την μελέτησα τότε όμως, ακολούθησα τα μονοπάτια που πήρε και είδα τι είναι σαν άνθρωπος και σαν καλλιτέχνης.
Ότι και να πω, είναι λίγο!
Μια αέρινη παρουσία, που μοιάζει με την κολλητή σου. Χαρούμενος άνθρωπος, γεμάτος ευγένεια και αγάπη. Και το βλέπεις αυτό, από την πρώτη λέξη, πρώτη νότα. (Συμπληρώνω πως αν και κουρασμένη, έκατσε 2 ώρες για να μας χαιρετήσει στο τέλος και να φωτογραφηθεί μαζί μας).
Πιθανόν να ξέρεις πως αγαπημένο της τραγούδι είναι το Beautiful one. Για κάποιο λόγο το έχει συνδυάσει με την Αθήνα και κάθε φορά μας το υπενθυμίζει. Με αυτό λοιπόν ξεκίνησε τη βραδιά, για να ακολουθήσει το Love you like i love you.
The wind entwines our hairOur words get swept through the airI wish I never left
Your face shines in my eyesOur last look before our goodbyeI wish I never left
Εδώ να προσθέσω πως είχε ένα κρυολόγημα και αυτό το αναφέρω για να μην βγει κανείς κακεντρεχείς να πει το οτιδήποτε γιατί έτσι μπορεί. Μικρά διαλείμματα για νερό και βουρ πάλι σε δικές της επιτυχίες ή ακόμα καλύτερα, σε διασκευές.
Ξέρεις πόσο γλυκιά μπορεί να γίνει έτσι; Ήθελα να τη ζουπήξω, να την πάρω αγκαλιά (εντάξει το έκανα μετά). Δεν σου κρύβω πως γέλασα αρκετά, όταν κάτι την ενοχλούσε μάλλον στη κιθάρα της και ξεκίνησε να μονολογεί στα ολλανδικά. Ένα παιδί πάνω σε ένα πάλκο… αυτό έβλεπα και ξέρεις τι; Αυτό μου αρέσει σε εκείνη, το πόσο είναι ο εαυτός της.
Που θα σου μεταφέρει γνώσεις, ιστορίες, εμπειρίες.
Fucking Covid
Αυτό έλεγε συχνά και την κατανοούμε. Γιατί χάσαμε 2 χρόνια από τη ζωή μας, μακριά από πολλά…
Μέσα σε όλα, μας είπε την ιστορία, για το πως γεννήθηκε το single I saw a car, που περιλαμβάνεται στο νέο της δίσκο ‘The Darkest Skies Are The Brightest‘. Την περίοδο που ηχογραφούσε το δίσκο, όντας κουρασμένη, καθόταν στο δωμάτιο του ξενοδοχείου όπου έμενε. Καθώς κοίταξε από το παράθυρο, είδε ένα αυτοκίνητο και κατευθείαν πήρε μολύβι και χαρτί. Ενημέρωσε αμέσως τον παραγωγό και το κομμάτι λίγες ημέρες μετά μπήκε στο δίσκο. Είναι εκείνο που έχει ακουστεί περισσότερο στα ραδιόφωνα και την ευχαριστεί κυρίως γιατί είναι ένα από τους στίχους που την κάνει να χαίρεται.
Να σημειώσω πως το country θα της πήγαινε εξαιρετικά. Την έχουμε ακούσει σε τέτοια ακούσματα και από εμένα είναι… ναι.
Αρκετές παραγγελιές από το κοινό (προφανώς όλοι είχαμε από ένα κομμάτι που θέλαμε να ακούσουμε), αν και καμία δεν εισακούστηκε. Ανέφερε πως είχε βγάλει λίστα, ειδικά για το κοινό της Ελλάδας.
Θα κλείσω με ένα single από το νέο δίσκο” Agape”. Ήταν σχεδόν από τα πρώτα που είπε και μας είπε εξίσου όλη την ιστορία που υπάρχει από πίσω.
Ήταν η περίοδος που έγραφε τους στίχους. Έψαχνε μια λέξη που να μπορεί να περιγράψει τα πάντα. Και την βρήκε… Δεν μπορούμε όμως να την προφέρει. Αυτό που έκανε λοιπόν, ήταν να στείλει απαντητικό μήνυμα, σε όποιον φαν της έστελνε πρώτος από Ελλάδα.
Το ηχητικό μήνυμα που της άφησε, την βοήθησε, αλλά όπως φαίνεται μας αρέσει να διορθώνουμε, όπως και να βρισκόμαστε παντού. Αφού όπως μας είπε, δεν είπε συναυλία που να μην έκανε και να μην υπήρχε τουλάχιστον ένας Έλληνας, να την διορθώσει εκείνη την ώρα.
Για καλή της τύχη, στην Ελλάδα είμασταν πολλοί περισσότεροι. (γέλια)
Ακούστηκαν τα κομμάτια:
Pick me up
Loosing you
Running up the hill (Kate Bush Cover -μας είπε πόσο την θαυμάζει)
Lo and behold
Agape
Alleluia
Saturnine
Wish you where here (Pink Floyd cover)
Valley of the Queens, Strange machine
Circlies
I saw a car ( από τα αγαπημένα της στο δίσκο)
I wanna know what love is (Foreigner cover)
Wasted year’s (Iron maiden cover)
Hurricane
Φωτογραφίες Δέσποινα Σταματάκη. Κάντε ένα Follow.
