Μωρά Στη Φωτιά + Σταμάτης Μορφονιός & Utopia ανέβηκαν στην σκηνή του ιστορικού Κύτταρου . Την Παρασκευή 17 Μαρτίου γίναμε μάρτυρες ενός ακόμα party . Αν δεν ήσασταν εκεί, δε θα σας πούμε ότι χάσατε. Αυτό το ξέρετε. Αλλά θα προσπαθήσουμε με λίγα λόγια να σας περιγράψουμε τι έγινε εκεί , τότε.
Λίγο μετά τις 9 λοιπόν μπήκαμε στο πάντα φιλόξενο Κύτταρο. Ο κόσμος ήταν σχεδόν όλος ήδη εκεί και έμπαινε συνεχώς. Sold out για 3η φορά. Στο πανί πίσω από τη σκηνή και στα ηχεία το ελληνικό ροκ και το punk rock είχε την τιμητική του. Τρύπες, Αρνάκια, Panx Romana, Γενιά Του Χάους , Πίσσα και Πούπουλα και δεν συμμαζεύεται ηλεκτρίσανε την ατμόσφαιρα και τη φόρτισαν ενέργεια . Ο κόσμος ήδη κουνιότανε.
Σε γεμάτο μαγαζί λοιπόν ανέβηκε ο Σταμάτης Μορφονιός & Utopia και αρχίσανε το party.
Σφιχτοδεμένοι και με πάρα πολύ ωραία παιξίματα παρουσιάσανε κομμάτια από τη δουλειά τους που θα κυκλοφορήσει σε λίγο καιρό. Να πούμε εδώ πως η παραγωγή του θα είναι ανεξάρτητη οπότε η στήριξή μας είναι απαραίτητη. Αντισυμβατικός στίχος είναι αυτό που χαρακτηρίζει την μπάντα. Μια φωνή που αυτές τις μέρες πρέπει να ακούγεται. Ο Σταμάτης Μορφονιός ξεκίνησε να “φτύνει” τους στίχους του στα μούτρα μας . Και δεν σταμάτησε για παραπάνω από μισή ώρα.
Ούτως ή άλλως τα τραγούδια του είναι αφυπνιστικά και καλά κάνει. Με την Utopia έχει δώσει ένα ροκ σχήμα στους στίχους του που σε ξεσηκώνει. Drums και μπάσο εκπληκτικά, στρώνανε χαλί για τη κιθάρα που πότε με riffs , πότε με ακόρντα έδινε το σύνθημα στον τραγουδιστή να πει την αλήθεια του. Άλλωστε οι μουσικοί που πλαισιώνουν την Utopia μόνο χθεσινοί δεν είναι. Και ο κόσμος ανταποκρίθηκε. Το χειροκρότημα ήταν ζεστό και διάρκειας. Και τα κορμιά συνέχισαν να κουνιούνται. Ασταμάτητα. Και η ατμόσφαιρα να φορτίζεται όλο και περισσότερο. Ξεχώρισα τον “Μην Υπακούς” και περιμένω την καινούργια δουλειά τους. Μας χαιρέτησε με μια διασκευή του Σιδηρόπουλου που τραγούδησε όλο το μαγαζί παρέα.
Και μετά ήρθε η ώρα για τα Μωρά στη Φωτιά…
Με ένα σύντομο διάλειμμα για να γίνει η αλλαγή φρουράς στο stage, τα Μωρά στη Φωτιά ανεβήκανε. Πριν καν παίξουν την πρώτη νότα ο κόσμος φώναζε κομμάτια. Και η μπάντα ξεκίνησε για ένα ταξίδι 2 ωρών περίπου. Ο Στέλιος Σαλβαδόρ φανερά συγκινημένος (και δίκαια) από την ανταπόκριση του κόσμου. 3η φορά sold out στο Κύτταρο μέσα σε μια σαιζόν δεν είναι ευκολάκι. Αλλά αν μπορεί να το κάνει μια μπάντα , αυτή είναι τα Μωρά στη Φωτιά.
Πλούσια δισκογραφία , μεγάλα τραγούδια , παιγμένα εξαιρετικά. Το ύφος γνωστό. Από ροκ και με ολίγη Ska μέσα με το τρομπόνι να χρωματίζει ιδιαίτερα. Κιθάρες δίναν και παίρναν ενέργεια στον κόσμο. Ντραμερούλης μετρονόμος . Πλήκτρα να χρωματίζουν και να δίνουν μουσικό χαλί. Και μάλιστα το παλικάρι ήταν αναπληρωτής τελευταίας στιγμής . Αλλά είπαμε παλικάρι. Να ζητήσω συγνώμη εδώ και από τις 2 μπάντες γιατί με τα ονόματα δεν τα πάω καλά. Δεν έχει σημασία που μπορεί να χάθηκαν λίγες νότες, αυτά είναι τα δικά μου ψυχαναγκαστικά. Όταν δίνεις τόση ενέργεια στο κοινό, πραγματικά δεν έχουν σημασία τα (ελάχιστα για κανά 2 μιλάμε) λαθάκια.
Και ο χορός ξεκίνησε
αμέσως μετά τη Βαβυλωνία που ήταν ψηλά (δηλαδή κοντά στην αρχή) του setlist. Αν θυμάμαι καλά ήταν 5ο κομμάτι. Ακούστηκαν όλα τα κομμάτια που έπρεπε. Παπαγάλος, Φωλιά του Κούκου, Κάτω στην Πόλη, Σκυλίσια Μέρα, Αδέρφια Στην Κόλαση , Παυσίπονο , Αδρεναλίνη, Μανιφέστο. Δεν θυμάμαι σειρά, αυτό που θυμάμαι είναι να χορεύω μαζί με τον κόσμο που ήταν ωραία μεθυσμένος και ξέδινε. Επίσης είχε προσεχθεί το set ώστε να παίρνουμε και καμιά ανάσα κάπου κάπου. Αλλά τα Μωρά στη Φωτιά κερνούσαν ασταμάτητα τον κόσμο . Δεν στέκομαι στα κομμάτια ένα ένα, νομίζω δεν έχει πολύ σημασία αυτό. Άλλος λιγότερο, άλλος περισσότερο, τα ξέρετε.
Η συγκίνηση όλο και μεγάλωνε τόσο κάτω όσο και πάνω στη σκηνή . Από ένα Στέλιο Σαλβαδόρ γεμάτο ενέργεια που δεν σταμάτησε να ευχαριστεί τον κόσμο. Στο Μανιφέστο άναψε και μια φωτοβολίδα δίπλα μου. Ευτυχώς δεν άρπαξα, είχα μουσκέψει καλά από μπυρίτσα, νερό τσίπουρο και διάφορα άλλα ποτάκια που εκσφενδονίζοταν. Όταν τελείωσε το κομμάτι, ο κόσμος συνέχισε να τραγουδάει το ρεφραίν για κανά λεπτό ακόμα. Ανατριχίλα. Μετά από 2 ώρες και μια επανάληψη από Αδέρφια στην Κόλαση, Παυσίπονο και Μανιφέστο τα Μωρά στη Φωτιά μας χαιρέτησαν.
Ανανεώσαμε το ραντεβού για καλοκαίρι. Τόση ένταση, και εκτόνωση ενέργειας είχα καιρό να δω και θέλω να ευχαριστήσω και προσωπικά τον Στέλιο Σαλβαδόρ και την παρέα του για αυτό. Γιατί για μένα έτσι πρέπει να είναι το Live. Λίγο μεθυσμένο, να το χορέψεις, να ουρλιάξεις μαζί με τον τραγουδιστή, να σηκώσεις τα χέρια ψηλά, να αγκαλιαστείς με τον διπλανό σου εν χορώ και ας μην τον ξέρεις και να περάσουν όλοι καλά και η μπάντα καλύτερα. Και αυτό ακριβώς κάνανε τα Μωρά στη Φωτιά και ο Σταμάτης Μορφονιός & Utopia την Παρασκευή.
Live report over.
Το ευχαριστώ είναι λίγο.
Photos δια φακού Jo Gogou.
Jo Gogou Photography | Jo Γκόγκου
