Vietnam: Ενας πόλεμος, μια ιστορία… πόσο κλισέ ακούγεται αυτή η φράση… κι όμως… δεν θα ταίριαζε καλύτερη!!
Ο πόλεμος μεταξύ Βόρειου και Νότιου Βιετνάμ ίσως και να ήταν η μεγαλύτερη ένοπλη σύγκρουση ανάμεσα στη Δύση και στην Ανατολή.
Στην ουσία όμως ήταν ένας πόλεμος μεταξύ των ΗΠΑ και της ΕΣΣΔ (Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών).
Τέλος πάντων… η ιστορία είναι λίγο ή πολύ γνωστή και δεν θα επεκταθώ σ΄αυτόν καθ΄αυτόν τον πόλεμο παρά μόνο μέσα από τις μορφές τέχνης που γέννησε ή ενέπνευσε, αν και δεν ήταν πολλές αν σκεφτείς πώς επηρέασε μία ολόκληρη γενιά! Ποίηση και συγγραφή, φωτογραφία, κινηματογράφος και μουσική… πολύ μουσική!
Η μουσική έτσι κι αλλιώς από πάντα κάλυπτε τέτοια θέματα, θέματα όπως ο πόλεμος και η ειρήνη. Μέσα από την μουσική αναδεικνύονταν προβλήματα των χωρών σε εμπόλεμη κατάσταση. Βλέπαμε και συνεχίζουμε να βλέπουμε με τα τραγούδια την υποστήριξη του κοινού την βοήθεια από άλλες χώρες ή την απογοήτευση τους σε αποφάσεις που πάρθηκαν.
“Ήθελα Πολλά να σου πω, αλλά δεν Γύρισες Πίσω”
Υπάρχουν βέβαια και οι σπαρακτικές ιστορίες των ανθρώπων που μένουν πίσω… και αυτές είναι πολλές. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι και το γράμμα μιας γυναίκας που έχασε τον άντρα της στον πόλεμο του Βιετνάμ, η οποία έγραψε όσα ήθελε να του πει αλλά δεν πρόλαβε.
Η κόρη της βρήκε αυτό το γράμμα πολλά χρόνια μετά τον θάνατο της και το δημοσίευσε σε μορφή ποιήματος.
“Θυμάσαι εκείνη τη μέρα που δανείστηκα το νέο αυτοκίνητό σου και το τράκαρα;
Νόμιζα ότι θα με σκοτώσεις! Αλλά δεν το ‘κανες.Θυμάσαι εκείνη τη φορά που έριξα καφέ πάνω στο χαλί σου;
Νόμιζα ότι θα με μισήσεις! Αλλά δεν το ‘κανες.Θυμάσαι τότε που σε έσυρα στο πάρκο παρόλο που μου είπες ότι θα χιονίσει;
Νόμιζα ότι θα πεις, “στο ‘πα!”. Αλλά δεν το ‘κανες.Θυμάσαι εκείνη το φορά που φλέρταρα με άλλους για να σε κάνω να ζηλέψεις;
Νόμιζα ότι θα με εγκαταλείψεις. Αλλά δεν το ‘κανες.Θυμάσαι εκείνη το φορά που τσακωθήκαμε λίγο πριν πάμε για χορό;
Νόμιζα ότι θα με άφηνες μόνη. Αλλά δεν το ‘κανες.Ναι, υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν έκανες.
Αλλά με ανέχτηκες.
Με αγάπησες.Με φρόντισες.
Ήθελα να με συγχωρέσεις για πολλά πράγματα που έκανα.
Όταν θα γυρνούσες από το Βιετνάμ.Αλλά δε γύρισες.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ
Ένα από τα διασημότερα κλικ είναι η παρακάτω φωτογραφία η οποία κέρδισε βραβείο Πούλιτζερ το 1973 και ανήκει στον φωτογράφο του Associated Press Huynh Cong «Nick» Ut.
Η φωτογραφία τραβήχτηκε την στιγμή που το χωριό Trang Bang του νοτίου Βιετνάμ βομβαρδίζεται από Ναπάλμ. Οι κάτοικοι έτρεχαν να γλιτώσουν. Ανάμεσα τους ήταν και αυτό το κορίτσι το οποίο έβγαλε τα ρούχα του επειδή καιγόντουσαν. Οι πληροφορίες λένε πως μετά το”κλικ” το παιδί λιποθύμησε και πώς ο ίδιος ο φωτογράφος το μετέφερε στο νοσοκομείο.
Ο φωτογράφος δήλωσε : «Έκλαιγα όταν την είδα να τρέχει. Αν δεν τη βοηθούσα, αν κάτι συνέβαινε και πέθαινε, νομίζω ότι θα αυτοκτονούσα».
IT’S MOVIE TIME
Αυτός ο πόλεμος ενέπνευσε και τους κινηματογραφηστές. Τον μελέτησαν και ο κάθε σκηνοθέτης ξεχωριστά θέλησε να αποδώσει τα μέγιστα από την δική του μεριά και την δική του οπτική. Οι περισσότερες βέβαια ταινίες, αφορούν την μεριά της Αμερικής, αφού το Χόλιγουντ είναι αυτό που κρατά τα σκήπτρα σε αυτόν τον τομέα, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και ταινίες από την αντίθετη πλευρά.
Μία από αυτές είναι και το “ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΜΜΈΝΟ ΠΕΔΙΟ: ΖΩΝΗ ΚΑΤΑΠΑΥΣΗΣ ΠΥΡΟΣ” (1979) Του Nguyen Hong Sen.
Η ταινία δείχνει την προσπάθεια μιας οικογένειας να σωθεί σε γνωστούς βάλτους της περιοχής από τα πυρά των Αμερικανών.
Δεν υπάρχει τρέιλερ και οι υπότιτλοι της ταινίας είναι στα αγγλικά, αφού η ταινία είναι βιετναμέζικη. Η δουλειά δεν έχει καμία σχέση φυσικά με τα χολιγουντιανά μεγαθήρια και γι’ αυτό το λόγο δεν είναι και ιδιαίτερα γνωστή. Αλλά τις παρακάτω ταινίες όλοι τις ξέρουμε και κάποιες είναι πραγματικά συγκλονιστικές.
“ΕΛΑΦΟΚΥΝΗΓΌΣ”
(1978) Σε σκηνοθεσία Μάικλ Τσιμίνο.
Η ταινία κέρδισε πέντε Όσκαρ και σκοπό είχε να δείξει τις επιπτώσεις του πολέμου διαχρονικά στις ζωές των βετεράνων.
“ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΩΡΑ”
(1979) Του Φράνσις Φορντ Κόπολα.
Δείχνει την παράνοια, την παράδοση και την απάθεια των εμπλεκομένων, σε έναν πόλεμο που δεν έλεγε να τελειώσει.
“FULL METAL JACKET”
(1987) Ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ με την γνωστή και ιδιαίτερη ματιά του, μας δείχνει τις συνέπειες του πολέμου στην ανθρώπινη ψυχή.
“GOOD MORNING, VIETNAM”
(1987) Του Μπάρι Λέβινσον. Η πιο διάσημη και χαρακτηριστική ατάκα που σημάδεψε τον αξέχαστο και υπέροχο Ρόμπιν Γουίλιαμς.
“HAMBURGER HILL”
(1987) Ο Τζον Ίρβιν επικεντρώνεται στην ίδια την μάχη,στον λόφο Χάμπουργκερ (τον ονόμασαν έτσι οι Αμερικανοί, αφού έβλεπαν τα σώματα των στρατιωτών τους να γίνονται κιμάς), όπου σημειώθηκε μια από τις πιο αιματοβαμμένες συγκρούσεις του πολέμου.
“PLATOON”
(1986) Του Όλιβερ Στόουν. Με τέσσερα βραβεία Όσκαρ, ίσως η πιο χαρακτηριστική ταινία για τον πόλεμο του Βιετνάμ.
“ΓΕΝΝΗΜΕΝΟΣ ΤΗΝ 4η ΙΟΥΛΙΟΥ”
(1989) Ο Όλιβερ Στόουν εδώ βασίζεται σε αληθινή ιστορία για την εκμετάλλευση της πίστης στην πατρίδα.
“HEAVEN & EARTH”
(1993) Και με αυτήν εδώ την ταινία, ο Όλιβερ Στόουν θα κλείσει έναν κύκλο που είχε ανοίξει σε ότι έχει να κάνει με το Βιετνάμ.
“CASUALTIES OF WAR”
(1989) Μπράιαν Ντε Πάλμα.
Βασισμένο σε αληθινά γεγονότα. Αυτή η ταινία λέει μια συγγνώμη για τα φρικτά εγκλήματα πολέμου. Λέει όμως και πολλές ακόμα αλήθειες, οι οποίες ενόχλησαν αν μη τι άλλο, την αμερικανική κοινωνία. Μαζί με όλα τα άλλα, συγκλονίζει και η μουσική του Ένιο Μορικόνε
Το κεφάλαιο ΜΟΥΣΙΚΗ είναι μεγάλο. Θα περάσει μόνο του στο δεύτερο μέρος του αφιερώματος για να έχει τον χώρο που του αρμόζει. Και πραγματικά αξίζει και τον κόπο και τον χρόνο.
