Μέρος πρώτο #1

Τα καλύτερα soundtrack ταινιών όλων των εποχών!!

4 months ago Χριστίνα Φραντζεσκάκη X-Ray 0

Μεγάλο το θέμα και γι’αυτο το λόγο ετούτο εδώ, θα το ονομάσω μέρος πρώτο!!
Γενικά τον όρο soundtrack τον χρησιμοποιούμε αν θέλουμε να δώσουμε έμφαση σε κάτι που κάναμε ή σε κάτι που έγινε.. “το σάουντρακ της βραδιάς” ,” το σάουντρακ της ζωής μου ” κλπ..

Τα καλύτερα soundtrack ταινιών όλων των εποχών!!

Σε μια ταινία είναι το περιτύλιγμα και είναι αυτή η μουσική που θα αποδώσει καλύτερα μία σκηνή.. θα κορυφώσει την αγωνία σε μια ταινία τρόμου, θα σε κάνει να κλάψεις σε μια ρομαντική ταινία κτλ.. Είναι αυτό που θα σου μείνει!

Ακούγοντας την μουσική θυμάσαι αυτόματα την ταινία ή συζητώντας για μία ταινία πόσες φορές δεν έχεις πει “καταπληκτική μουσική”. .. Και αυτή ακριβώς είναι η μαγεία του soundtrack στον κινηματογράφο.. θα σου φέρει στο μυαλό την ταινία!

Τραγούδια που αγαπήσαμε, μουσικές που είναι πασίγνωστες… άραγε ξέρουμε ότι κάποια μελωδία που μας αρέσει τόσο, προέρχεται από κάποια ταινία? Και αφού μας αρέσει τόσο η μουσική.. γιατί να μην δούμε και την ταινία?

Έτοιμοι για ένα ταξίδι στο χρόνο? Πάμε!!

1931- Charlie Chaplin -City Lights –
(Τα φώτα της Πόλης).Βουβός κινηματογράφος. Μία ρομαντική κωμωδία σε σενάριο, σκηνοθεσία και πρωταγωνιστή τον Τσάρλι Τσάπλιν.

1936- Charlie Chaplin και πάλι, λίγα χρόνια αργότερα.- Modern Times- (Μοντέρνοι Καιροί).
Η ταινία αναφέρεται στην μετά κραχ εποχή (1929), με ειρωνικό ύφος.

1942 -Casablanca-
Ένα ρομαντικό δράμα σε σκηνοθεσία του Μάικλ Κέρτις.
Η ταινία τοποθετείτε στην περίοδο του Β’ Παγκοσμίου πολέμου.

1946- και Κυρίες και Κύριοι.. στην σκηνή η -Gilda-
Ενα φίλμ νουάρ του Τσάρλς Βίντορ. Η Ρίτα Χέιγουορθ στον ομώνυμο ρόλο και μια από τις διασημότερες femme fatale στην ιστορία του κινηματογράφου. Η φωνή των τραγουδιών Put the Blame on Mame και Amado Mio ανήκει στην Ανίτα Έλις.

1949-The Third Man- (Ο τρίτος άνθρωπος).
Φίλμ νουάρ σε σκηνοθεσία Κάρολ Ρίντ. Η ταινία προτάθηκε για τρία βραβεία Όσκαρ μεταξύ των οποίων σκηνοθεσίας και βραβεύτηκε με Όσκαρ Ασπρόμαυρης Φωτογραφίας.

1950-Rashômon-
Σκηνοθεσία του Ακίρα Κουροσάβα μαζί με τον Σινόμπου Χασιμότο. Δράμα μυστηρίου, κέρδισε Χρυσό Λέοντα στο φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας το 1951 και το Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας.
Είναι μία ταινία σταθμός γιατί κατάφερε να εισάγει το Ιαπωνικό σινεμά στην παγκόσμια κινηματογραφική βιομηχανία.

1952 και στις αίθουσες βγαίνει το -Singin’ in the Rain- Μιούζικαλ, κωμωδία και αίσθημα!
Έχει πάρει την 5η θέση στη λίστα με τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών.

1957 Μια μελωδία γνωστή είναι και η μουσική από την ταινία -The Bridge on the River Kwai- (Η γέφυρα του ποταμού Κβά’ι’).
Η ιστορία διαδραματίζεται κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου.

1959 Λολίτες όλου του κόσμου ενωθείτε!! -Some Like it Hot- (Μερικοί το προτιμούν καυτό).
Η Μέριλιν Μονρόε ξεδιπλώνει όλο της τον αισθησιασμό και μετράει θύματα!

1960-Psycho-
Νομίζω πως είναι από τις πιο εύστοχες μουσικές σε μια ταινία τρόμου για να σε προϊδεάσει και να σε φέρει κατευθείαν στο mood που απαιτείται! Κλασική ταινία τρόμου του Άλφρεντ Χίτσκοκ και από τις κορυφαίες στο είδος της.

1961-West Side Story-
Άλλο ένα μιούζικαλ και από τα πιο γνωστά κομμάτια της ταινίας είναι το “I feel Pretty”.

1961 Audrey Hepburn και -Breakfast at Tiffany’s – ΚΑ ΤΑ ΠΛΗ ΚΤΙ ΚΗ μελωδία.
Με την ερμηνεία της Χέπμπορν στο “Moon River” κερδήθηκε το Όσκαρ καλύτερου Πρωτότυπου τραγουδιού.

1964-Mary Poppins- Μιούζικαλ φαντασίας του Walt Disney.
Φανταστική Julie Andrews και δέστε κόμπο τη γλώσσα σας γιατί έρχεται το

“Supercalifragillisticexpialidocious”.

1966-Cincinnati Kid- (Ο Χαρτοπαίκτης).
Δράμα με πρωταγωνιστή τον υπέροχο Steve McQueen.

1966-The Good, the Bad and the Ugly- (Ο καλός, ο Κακός και ο Άσχημος).
Σπαγγέτι Γουέστερν του Σέρτζιο Λεόνε και αφού έχουν προηγηθεί το 1964 το “Για μια χούφτα Δολάρια” και το 1965 “Μονομαχία στο Ελ Πάσο”, έρχεται ετούτη η ταινία για να κλείσει την τριλογία των Δολαρίων. Η μουσική φυσικά του Έννιο Μορικόνε.

1967-The Graduate- (Ο Πρωτάρης).

1968-The Thomas Crown Affair- (Υπόθεση Τόμας Κράου).

1968-The Party- Πίτερ Σέλερς και τα λόγια είναι περιττά..

1968-Rosemary’s Baby- (Το μωρό της Ρόζμαρυ).
Καθόλου δεν θέλω να σας τρομάξω,γι αυτό θα παίξει μια μελωδία -νανούρισμα- (ουπς!) Ρομάν Πολάνσκι με Μία Φάροου και Τζον Κασσαβέτη.