Ανταπόκριση : Είδαμε τον “Φονιά” του Μήτσου Ευθυμιάδη

Ο “Φονιάς” του Μήτσου Ευθυμιάδη

Ένα καλό κείμενο και κάποιους καλούς ηθοποιούς, έλεγε ο Ντέιβιντ Μάμετ, είναι τα μόνα στοιχεία που χρειάζεσαι για να κάνεις καλό θέατρο. Ίσως ο Φονιάς που ανεβαίνει στο θέατρο ΕΑΡ Βικτώρια σε σκηνοθεσία Γιάννη Διαμαντόπουλου να επιβεβαιώνει την φράση του σπουδαίου Αμερικανού θεατρικού συγγραφέα.
Σ’ ένα μικροαστικό σπίτι, μια βροχερή μέρα, τέσσερα άτομα, Ο Σάββας, ο Ταρζάν, η Μαρία και ο Γιάννης, συναντιούνται μετά την αποφυλάκιση του πρώτου.
Ο καθένας έχει τα ένοχα μυστικά του, η ατμόσφαιρα είναι από την αρχή ηλεκτρισμένη, συνεπώς και η σύγκρουση είναι αναπόφευκτη.

Το σπουδαίο έργο του Μίτσου Ευθυμιάδη, με γλώσσα απλή μα και σκληρή, με προεκτάσεις πολιτικές και κοινωνικές είναι μια αυστηρή κριτική στον σύγχρονο κόσμο, τον «πολιτισμένο», τον «νόμιμο», ο οποίος λειτουργεί σαν μια μεγαλύτερη φυλακή, έτοιμη να (επι)κρίνει, και να εκμεταλλευτεί όσους παραστράτησαν.

Η παράσταση είναι απλή όσον αφορά την κατασκευή της. Απλό το σκηνικό, με απλές πινελιές επεμβαίνει και ο φωτισμός.
Ο σκηνοθέτης δίνει βάση στις ερμηνείες και στην μεταφορά του κειμένου του Ευθυμιάδη . Οι ερμηνείες, με αίσθηση ρυθμού και μέτρου μας μεταφέρουν αυτούσιο τον ψυχικό κόσμο των χαρακτήρων και ότι αυτοί συμβολίζουν. Πολύ καλές ερμηνείες από όλους, με εκείνη του κ. Θεοδωρίδη ως Ταρζάν να ξεχωρίζει περισσότερο.

Μια πολύ καλή, χαμηλών τόνων, παράσταση!