Η επιστροφή των Dirty Granny Tales κάθε φορά είναι και γεγονός. Δεν είναι τυχαίο που για μια φορά ακόμα μας καθήλωσαν, με την παράσταση Rejection vol2, στο ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης.
Φέτος μας παρουσίασαν ίσως την πιο θεαματική παράσταση, όπου κατάφεραν να ξεπεράσουν τα όρια τους και να ανεβάσουν ένα έργο που είναι εμπνευσμένο από τη ζωή ενός κατά συρροή δολοφόνου, του Ed Gein.
Από το ξεκίνημά τους μέχρι και σήμερα, μας έχουν δείξει κάτι το διαφορετικό από αυτό που έχουμε συνηθίσει και έχουν αποδείξει πως τίποτα δεν θα πρέπει να είναι σταθερό σαν αξία. Το Rejection vol2 είναι μια ατμοσφαιρική σκοτεινή παράσταση, όπως συνηθίζει η βρωμόγρια να μας παρουσιάζει. Αυτήν την φορά όμως ήταν κάτι πιο δυνατό, κάτι που σε άφηνε με περισσότερες σκέψεις από άλλη φορά.
Συνδυάζοντας μουσική, κουκλοθέατρο και animation, oι Dirty Granny Tales μέσα από την σκοτεινό ήχο τους και την δημιουργικότητά τους, μας ταξίδεψαν σένα διαφορετικό κόσμο. Με αρκετή επιρροή από τον μοναδικό Tim barton, την black metal και το psycedelic rock, δίνουν μια ξεχωριστή νότα σε κάθε ιστορία τους. Καταφέρνουν μέσα από τον μοναδικό και ιδιαίτερο ήχο τους, να ανατριχιάσεις, να συγκινηθείς και να τρομάξεις.
Η βρώμικη Γιαγιά μας κρατάει συντροφιά με τα περίεργα και αλλόκοτα παραμύθια της και κάθε φορά ήμαστε ενθουσιασμένοι που θα τους δούμε επί σκηνής!
Λίγα λόγια για την υπόθεση:
Όταν μια αυταρχική μητέρα εγκλωβίζει τον υιό της μέσα στο σπίτι και τον κρατάει φυλακισμένο μεγαλώνοντας τον μέσα στη μοναξιά και στον αυταρχισμό, χωρίς αγάπη χωρίς ενδιαφέρον. Το μόνο πράγμα που τον κρατάει σε επαφή με τον έξω κόσμο ένα παράθυρο κοιτάζοντας τη ζωή που δεν έχει.
Και από όλο αυτό δημιουργήθηκε ένα τέρας για την κοινωνία, που τον έβλεπαν ως κάτι αποκρουστικό, μια μορφή που δεν χωράει ανάμεσα τους . Ένα πλάσμα χωρίς χαμόγελο, που αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να αφαιρέσει μια παιδική ζωή. Όλο αυτό τι αντίκτυπο θα είχε στον κόσμο των νεκρών; Θα τον δεχτούν ή θα απορριφθεί και από κει ;
Προσωπικά, ήταν η καλύτερη παράσταση και απόδοση που έχουν παρουσιάσει, όλα αυτά τα χρόνια. Κατάφεραν να μεταφέρουν μια τραγική ιστορία, παρόλα αυτά αληθινή και να την παρουσιάσουν στη σκηνή με τον έξοχο δικό τους τρόπο.
Η παράσταση θα συνεχιστεί για ακόμα δύο μέρες 1 και 2 Μαρτίου 2019.
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία: Σταύρος Μητρόπουλος
Χορογραφίες: Εριφύλη Δαφέρμου
Μουσική: Σταύρος Μητρόπουλος
Kούκλες: Merlin Puppet Theater
Animation: Σταύρος Μητρόπουλος
Φώτα: Αλέξανδρος Αλεξάνδρου
Σενάριο: Σταύρος Μητρόπουλος
Στίχοι: Hλίας Παυλόπουλος
Τεχνική επιμέλεια: Θάνος Μητρόπουλος, Γιώργος Πετράτος
Ερμηνεύουν:
Στο ρόλο του Mouldbreath ( Φωνή, κιθάρα, Μαντολίνο): Σταύρος Μητρόπουλος
Στο ρόλο του Worm Eaten Vagus ( Πνευστά, Δεύτερη φωνή, μπάσο) Θάνος Μητρόπουλος
Στο ρόλο της Shake Teeth ( Πιάνο, δεύτερη φωνή) Χριστίνα Συριοπούλου
Στο ρόλο του Heart Beat Zero (Κρουστά, δεύτερη φωνή) Μιχάλης Κασβίκης
Χορός, puppets:
Eριφύλη Δαφέρμου
Σταύρος Ψυλάκης
Μαρίνα Τσαπέκου
