Μετά την απολαυστική του ερμηνεία ως Fiery Priest, ο Kim Nam-gil επιστρέφει ως… ληστής, πιστολέρο τύπου wild west και είναι ο “die hard” πρωταγωνιστής της σειράς “Song of the Bandits“.
Με 7,2/10 στο IMDb η πιο πρόσφατη προσθήκη Κdrama του Netflix είναι συναρπαστική αν και όχι πολύ ιστορικά ακριβής! Tο “Song of the Bandits” είναι ένα must-watch για τους οπαδούς των ιστορικών kdramas γεμάτων δράση με αισθητική γουέστερν.
Αρχές του 20ου αιώνα
ήταν μια ταραχώδης εποχή για την Ανατολική Ασία και ιδιαίτερα για την κορεάτικη χερσόνησο. Βρίσκεται κάτω από τη βίαιη και αυστηρή ιαπωνική αποικιοκρατία. Η πλειοψηφία των κατοίκων ζει σε σκληρές συνθήκες, υπό το συνεχή φόβο των βασανιστηρίων. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που προσπάθησαν και κατάφεραν να δραπετεύσουν με την ελπίδα για μια καλύτερη ζωή μακριά από τις καταπιεστικές δυνάμεις της Ιαπωνίας. Εξαθλιωμένοι μετοικούν σε περιοχές της κινεζικής γης.
Ένας από αυτούς λοιπόν στη σειρά ειναι και ο κύριος πρωταγωνιστής μας, ο Lee Yoon (Kim Nam-gil). Τον γνωρίζουμε ως σκλάβο στρατιώτη του ιαπωνικού στρατού. Στοιχειωμένος από τις αναμνήσεις ενός αιματηρού περιστατικού που έλαβε χώρα στο Gando, κάπου στη βορειοανατολική Κίνα, έρπεται και πίνει μέχρι λιποθυμίας.
Κινέζικη γη, ιαπωνικά χρήματα και άνθρωποι του Joseon
Το τραγικό αλλά και αστείο της όλης κατάστασης είναι η φράση που λέει η Choi Chung-soo (Yoo Jae-myung) “Κινέζικη γη, ιαπωνικά χρήματα και άνθρωποι του Joseon“, χωρίς μονάρχη ή κυβερνήτη… κοινώς ένα χάος! Κερασάκι στην τούρτα, οι ληστές που τρομοκρατούν την περιοχή, που κλέβουν, δολοφονούν και καταστρέφουν τους κατοίκους της πόλης σε μια στιγμή.
Ο Lee Yoon, στην προσπάθειά του να κλείσει τα τραύματα του παρελθόντος και την προσωπική του βεντέτα, δημιουργεί έναν ανεξάρτητο στρατό ενάντια στους ληστές και τους Ιάπωνες στρατιώτες.
Σε αυτή τη σειρά θα δείτε να διαπραγματεύεται το ευαίσθητο θέμα της εποχής της Κορέας ως Ιαπωνικής κυριαρχίας. Μια πιο “soft” έκδοση μέσα από μια πανέμορφη κινηματογράφηση.
Αν και δεν είναι ιστορικά ακριβής
Περιγράφεται εν τούτοις πολύ παραστατικά η κατάσταση που βιώνει ο λαός του Τζοσεόν αλλά και οι πολιτισμοί της Ανατολικής Ασίας κατά το 1900. Οι επιρροές της (Παλαιάς) Δύσης είναι εμφανείς και αισθητές και στην ουσία δείχνουν την αυξανόμενη επιρροή της Δύσης στην Ασία. Ταυτόχρονα όμως έχουμε και μια ρετρο αισθητική στις σκηνές μάχης με κατάνα και τοξοβολία.
Οι σκηνές μάχης, αν και ειναι αριστοτεχνικά χορογραφημένες, σε μερικά σημεία φαίνονται υπεραπλουστευμένες. Εννοώ ότι προσπαθούν υπερβολικά να δείξουν την “badass” πλευρά του πρωταγωνιστή – χωρίς να ιδρώσει ξεπαστρεύει 20 εκπαιδευμένους δολοφόνους…
Ο θηλυκός John Wick της σειράς όμως είναι η Eon Nyeon (Lee Ho Jung) που υποδύεται μια πληρωμένη δολοφόνο. Προτιμά τις πράξεις από τα λόγια και είναι ένας ιδιαίτερος χαρακτήρας ο οποίος ζωντανεύει την σειρά με ωμή δράση.
Και στο σενάριο έχουμε κάποια κενά. Σαν να μπαζώνουν τρύπες, ενώ παράλληλα στα προηγούμενα επεισόδια έχουν ανοίξει πάρα πολλές ιστορίες. Γι’άλλη μια φορά έχουν έναν τεράστιο αριθμό γεγονότων που συμβαίνουν ταυτόχρονα αλλά τελικά δεν αναπτύσσονται… Ωστόσο, αφήνει κάποια περιθώρια. Ίσως μια ακόμα σεζόν. Τουλάχιστον να κλείσει τις ιστορίες και τους ενδιαφέροντες χαρακτήρες που παρουσίασε.
Δεν μπορώ να σας πω ότι δεν μου άρεσε
ίσως περίμενα κάτι περισσότερο. Το μόνο σίγουρο ότι το βλέπεις άνετα και γρήγορα. Κι αν δεν σταθείς σε λεπτομέρειες απολαμβάνεις ένα αρκετά καλογυρισμένο kdrama με ένταση, δράση και μια εσανς ρομαντισμού στο βάθος!
